Verdrietig... hond moet misschien weg :-(

Oh, dat is goed nieuws zeg! En nu je best doen om ervoor te zorgen dat het allemaal goed gaat :). Misschien kun je de hond alvast meenemen als jullie aan het werk gaan in het huis? Dan kan hij alvast wat wennen.

Oh super zeg! Goed gedaan hoor!

Wat een goed nieuwsvoor jou, en ook je ouders zijn overstag gegaan en hebben ingezien dat de hond mag blijven....een hond went heel snel aan een nieuwe omgeving, zeker als zijn eigen baasje daarin meegaan, een oudere hond verplaatsen naar nieuwe mensen is echt geen goed idee, en je laat de hond voldoende uit, een wandeling van een  kwartier zou ik wat langer doen naar een wandeling van een half uurtje en de anderen kort houden is dat voldoende...zo heb jij ook een vast schema voor jullie beiden, en denk er ook nog evenaan dat incontinentie van de hond heel goed op te lossen zijn met medicatie om de blaasspanning op orde te houden.....bepraat dat met de dierenarts...voor jou en je hond heel veel gezelligheid samen...en als er wat is waar je tegen aan loopt, hier komen en raad vragen.

Nou ik vind het ook geweldig, fijn dat je ouders eens goed nagedacht hebben en erachter kwamen dat na 11 jaar je toch eigenlijk een vriend weg had willen doen, en nu ze weten dat jij gaat helpen, dat zal ze ook verlichting geven.

Goed gedaan van je, en geef je hond en je ouders maar een knuffel!!

Wat een super nieuws, eigenlijk een beetje krom geredeneerd van je vader naar mijn mening.

De hond weg doen omdat ie mischien wel niet kan wennen in een ander huis.

Als ie dan weg zou moeten dan moet ie niet alleen aan een nieuw huis wennen maar ook aan nieuwe baasjes.

Fijn dat je ouders nu van mening veranderd zijn.

Natuurlijk zal het even wennen zijn voor je lieve maatje maar dankzij jou en jullie inzet zal het snel vergeten zijn, hij is en blijft nlk bij zijn vertrouwde familie.

Succes met de verhuizing en ik denk dat we allemaal het fijn zullen vinden als je ons op de hoogte wilt houden, knufff.

Lief dat jullie zo hebben mee geleefd! Ik hou jullie op de hoogte hoe het gaat straks met de verhuizing, wie wil kan het dan volgen.

He wat leuk....ja we leven mee...    nog een tip, neem de hond als jullie in het huis wat gaan klussen af en toe eens mee, gewenning is er dan al, en verken met de hond de omgeving zodat tie straks niet helemaal vreemd daar is, en neem een kleed waar die vaak op ligt mee naar het nieuwe huis, is zijn geur er ook al, komt zeker goed.

Zeer lief dat je hondje mee mag fijn dat je ouders van mening veranderd zijn 

Ik merk aan mijn hond dat ie wel wat onrustiger wordt. Veel piepen en wat onrustiger dan anders. Heel veel dingen staan nu ook in dozen en het is allemaal nu binnen ook anders , dus denk dat hij wel wat door heeft dat er iets gaat gebeuren. Ik probeer hem maar zo veel mogelijk op zijn gemak te stellen. 

Af en toe maak ik me wel eens bezorgd over hoe het zal gaan als we straks echt verhuisd zijn, vooral het verschil van een vrij ruime tuin en afgelegen wonen naar een rijtjeswoning met buren en meer mensen om je heen, de veel kleinere tuin. Maar ik neem sowieso de eerste drie weken vrij om  te helpen wennen enz. 

Dat is niet zo gek hoor dat hij reageert op de onrust om hem heen. Jullie zijn natuurlijk allemaal heel gespannen bezig en honden voelen dat goed aan. Zorg dat je een aantal momenten met 'quality time' inbouwt om even samen te ontspannen en knuffelen, maak een extra snuffelwandeling met hem, en creëer een plekje in huis waar hij op zijn gemak kan liggen zonder al te veel gestoord te worden.

Je kunt ook kijken voor een natuurlijk middeltje waardoor hij minder gespannen is, denk aan CBD-olie of iets als Puur Rust, dat kan de scherpe kantjes er vanaf halen, ook met de verhuizing en de eerste dagen erna.

Komt goed, geef geborgenheid...vertroetel hem maar een beetje, het is logisch dat de hond er mee bezig is, en bij zich zelf de vraag komt wat gaat er gebeuren, een hond stelt zich in , samen met de mens, de omgeving is niet zo belangrijk als zijn mensen maar bij hem zijn....een kat hecht zich veel meer aan het huis en omgeving, een hond aan zijn mens...je hond is op leeftijd, de wijde wereld is niet meer zo nodig, als jij maar in zijn buurt bent..

Gisteren had mijn moeder me nog tips gegeven over hoe we het beste met de hond om kunnen gaan en gewoon erover gepraat enzo. Vandaag kreeg ik ineens van mijn vader te horen dat hij nog helemaal niet zeker wist dat hij de hond wel meenam en hij had met andere mensen gepraat, natuurlijk net weer de mensen die van mening zijn dat de hond beter ergens anders heen kan. Ik heb hem zo ver kunnen krijgen dat we dit weekend met het hele gezin er over gaan praten enzo, maar o wat ben ik verdrietig en bang.. 

Kijk, ik begrijp mijn vader heus wel hoor want het is allemaal mooi en nieuw en je gaat van een ruime tuin naar een tussenwoning met een kleine achtetuin, je buren zitten dicht bij enzo. Maar ik heb van jullie geleerd dat er ook eventuele medicijnen zijn zodat het binnen plassen bijna of helemaal niet meer voorkomt en ik blijf sowieso de eerste paar weken thuis zodat ik bij hem ben dat ie kan wennen en niet alleen is. en ik heb hele goede tips van jullie gekregen.

Maarja, tot een uur geleden was ik opgelucht dat ik in ieder geval zeker wist dat de hond mee kon en mocht en ik dacht in het nieuwe huis, daar went ie ook wel, en ik had ja gewoon best veel voorbereidingen er voor getroffen enzo. En nu ineens hoor ik dit, uit het niets. ik snap het gewoon echt niet, ik ben nu dus weer heel onzeker en voel me gewoon heel erg rot. 

Mijn vader zegt ook dat als hij in het laminaat plast dat je het er dan niet meer uit krijgt enzo, en allemaal  negatieve dingen. Terwijl ik ook juist de positieve dingen zie, hij kan een redelijk lange tijd alleen blijven (tuurlijk blijf ik zeker in het begin veel thuis en daarnaast is die gewoon nooit langer dan vier a vijf uur alleen., hij blaft niet veel ofzo, en hij is al elf.. dus hem weg doen kan ik zelf gewoon niet en ik zou het mezelf ook nooit vergeven. 

Pfff, ik dacht dat we er allemaal over eens waren dat we het op zijn minst konden proberen en dan nu ineens krijg ik dit uit het niets te horen.. Ik vind dit echt heel erg en zie het op dit moment allemaal best wel somber in. Ik wordt gewoon kotsmisselijk van het idee alleen al dat mijn lieve hond na elf jaar doodleuk aan de kant wordt gezet voor zo'n stom huis. 

Dit is een lang verhaal geworden, ik weet even niet wat ik nu moet doen, en wilde graag even van me afschrijven. Voor de duidelijkheid: het is nog niet zeker dat hij niet meegaat hoor, maar ik zie het toch allemaal erg somber in nu en op dit moment kan ik alleen maar huilen en ben ik ontzettend bang en onzeker over wat er nu gaat gebeuren. 

Leer je hond op een vetbed te gaan liggen, dan blijft het laminaat droog als er een ongelukje gebeurd, en als je hond echt incontinent is of wordt is er ook nog een mogelijkheid om binnen een broekje aan te doen........ik zal niet over je vader oordelen hoor maar dit wordt mij ook een beetje te veel, ik heb hier een hond van 13 jaar die ik koester juist omdat ze al zo oud is en zorg nodig heeft, jouw paps ziet de hond als een versleten schoen, we doen die maar weg......kan de hond in de keuken verblijven, als jij er niet bent, ? , en als jij thuis bent, mooi op een vetbed bij je  laten liggen zodat het verder schoon blijft..

Een hond heeft geen riant huis en riante tuin nodig...als die maar bij zijn baasje in de buurt kan verblijven is dat voldoende....

Bedankt voor de  tip Willemijn! Kan een hond van elf dat soort dingen nog aanleren? Anders kan ik dat inderdaad wel doen! Ik heb er alles voor over om hem te kunnen houden, heb er ook over nagedacht 'gewoon' op mezelf te gaan met de hond, heb ik dit gezeur enzo en dit onzekerheid tenminste niet, maarja dat gaat financieel nu niet. lief dat je zegt niet over mijn vader te oordelen, maar ik vind dit ook heel erg en gemeen enz. Die onzekerheid enzo, het is zó naar. Ik zit dit allemaal terug te lezen en denk alleen maar wat een een idiote situatie waar ik in zit. Dit kan toch gewoon niet waar zijn, pff ik voel me ff niet zo goed en het enige wat ik nu kan doen is hopen dat het goed komt maar ik vind dit allemaal echt heel erg naar.  

Inderdaad Willemijn, ik zei ook al een kat raakt meestal gehecht aan het huis en de omgeving maar een hond is echt gehecht aan zijn baasje. Ik denk ook echt dat mijn hond nooit bij iemand anders kan wennen, hij is al elf jaar we hebben het niet over een puppy van een paar weken. Maargoed, Ik hoop echt met heel mijn hart dat het goedkomt:-(

Inderdaad Willemijn, ik zei ook al een kat raakt meestal gehecht aan het huis en de omgeving maar een hond is echt gehecht aan zijn baasje. Ik denk ook echt dat mijn hond nooit bij iemand anders kan wennen, hij is al elf jaar we hebben het niet over een puppy van een paar weken. Maargoed, Ik hoop echt met heel mijn hart dat het goedkomt:-(

Inderdaad Willemijn, ik zei ook al een kat raakt meestal gehecht aan het huis en de omgeving maar een hond is echt gehecht aan zijn baasje. Ik denk ook echt dat mijn hond nooit bij iemand anders kan wennen, hij is al elf jaar we hebben het niet over een puppy van een paar weken. Maargoed, Ik hoop echt met heel mijn hart dat het goedkomt:-(

Ach een hond kan het niks schelen waar hij is, als hij maar bij het baasje is.

Ik oordeel wel over je vader, sorry maar wat een hork, hij denkt aan zijn mooie nieuwe laminaatje maar niet aan het gevoel van de hond, hij zou zich moeten schamen, zulke mensen zouden geen dieren mogen hebben.

Pff ik kan nog wel meer zeggen, maar jij kan er niks aan doen.

Er bestaan gewoon incontinentie broekjes voor honden, ik zou een lijstje gaan maken voor de problemen die hij denkt te zien, en dan kan jij mooi met oplossingen komen.

Mensen denken wel mee met je hier hoor, voor elk probleem is wel een oplossing..

Zo jammer dat je afhankelijk ben van je ouders, een hond van 11 zal niet zo snel aarden bij anderen dan zijn z,n laatste dagen geteld, en zeker als er wat ouderdoms probleempjes om de hoek komen kijken  komen , zal er niet zo snel een ander baasje voor de hond komen en uiteindelijk is daar dan het asiel.....ik wil je geen doemsenario opdringen maar het is wel zo.....en ja een oudere hond kan je zeker nog veel aanleren, een broekje aan voor als die binnen is , je hebt broekjes voor honden die incontinent zijn of worden, google er naar op, loopsheid broekje voor de hond, binnen een week is je hond er aan gewend, conseqwent zijn en je hond vind het okee...en als je paps de hond echt niet in de woonkamer wil dan is de keuken misschien een optie, en jij bent er ook nog he,neem de hond mee naar je kamer, maak een mooi bedje voor je hond daar, en vertoef dan wat meer daar samen, en de nacht ook.....wat meer uitlaten op de dag scheelt al heel veel, even laten plassen en klaar...en je mag best eens opspelen hoor, het is toch ook jouw maatje, kom voor hem op.....je bent 21 jaar...jouw maatje waar over bedisseld wordt door je paps....zeg wat de hond voor je betekend en dat jij voor de hond gaat zorgen en als je er niet bent, keuken is toch ook een goed plekje voor de hond als jij weg ben.....

Ik heb nog niet gereageerd in dit onderwerp. Maar wil je laten weten hoe rot ik deze situatie voor jou en je hond vind.

En het argument over het laminaat.... Mijn vorige hond raakte op haar 5e jaar al incontinent. Ze is 12 geworden. Er zijn behoorlijk wat (flinke) plassen op mijn laminaat beland in al die jaren. Ook snachts wanneer ik sliep en ik het niet direct op kon ruimen.

Het had zo in kunnen trekken. Maar na al die jaren heeft mijn laminaat er niks onder geleden. Er is nergens een vlek te bekennen.

Bovendien is er medicatie te geven bij incontinentie. En je zou de hond ook nog een broekje of iets dergelijks aan kunnen doen binnen. Al zou ik eerder voor medicatie gaan. 

Tuurlijk gaat je hond moeten wennen aan de verhuizing. En misschien dat dat inderdaad iets minder makkelijk gaat dan wanneer een hond jong is.

Maar het lijkt mij dat je na 11 jaar genoeg van je hond houdt om hem daarin te begeleiden.

Sterkte!

Je kunt ook nog een matrasbeschermer onder de hond zijn slaapplek leggen als bescherming voor het laminaat.

Een broekje raad ik je alleen aan als laatste redmiddel. Een hond vind het niet fijn te moeten liggen in een natte luier. Ik vind broekjes zelfs zielig.

Gewoon wat vaker dweilen. Een matrasbeschermen. Of medicatie.

Dat is ook een goede optie, een matrasbeschermer op zijn vetbed....en medicatie is al eerder aangegeven, dat moet je in overleg met je dierenarts bespreken... 

U    Een goed bed en daarover een matrasbeschermer....heb ik hier ook.... 

" Dat is ook een goede optie, een matrasbeschermer op zijn vetbed....en medicatie is al eerder aangegeven, dat moet je in overleg met je dierenarts bespreken...  "

Willemijn _ baasje van Bams _ en Ogin ( Ozjin .

Eronder Willemijn. 

Je wilt dat de hond zelf zo droog mogelijk blijft. Op een matrasbeschermer blijft urine liggen. 

Dat is ook mijn bezwaar van veel luiers. 

Incontinentie is voor de hond zelf ook niet leuk.

Ik heb er helaas veel ervaring mee.

Voor meer vragen mag je me altijd een privé berichtje sturen.

Ik vind het heel erg lief en fijn dat jullie allemaal van die goede tips geven! Bedankt daarvoor.

Als ik niet afhankelijk van mijn ouders zou zijn, dan was dit een hele andere situatie geweest. Ben er gewoon misselijk van. Ik weet niet of het helpt, maar de hond staat nu op de naam van mij ouders, als ik hem op mijn naam zet dan kan die niet zomaar weg toch? Nouja, ik ben bang dat ik voor nu echt afhankelijk ben van mijn ouders en dan vooral mijn vader.. Dit weekend gaan we met het hele gezin er over in gesprek enz. Als dat tenminste kan, want met mijn vader is op het moment geen fatsoenlijk gesprek te voeren.. In ieder geval dat hebben we afgesproken en ik ga al jullie tips en adviezen benoemen..

ik ben er echt doodziek van. Ik kan het er helemaal niet bij hebben nu, maargoed. Ik blijf hopen dat het goedkomt en ik zal alles er aan doen voor mijn lieve hond dat ie kan blijven en dat het goed komt. Dat hoop ik echt. 

Ik vind het heel erg lief en fijn dat jullie allemaal van die goede tips geven! Bedankt daarvoor.

Als ik niet afhankelijk van mijn ouders zou zijn, dan was dit een hele andere situatie geweest. Ben er gewoon misselijk van. Ik weet niet of het helpt, maar de hond staat nu op de naam van mij ouders, als ik hem op mijn naam zet dan kan die niet zomaar weg toch? Nouja, ik ben bang dat ik voor nu echt afhankelijk ben van mijn ouders en dan vooral mijn vader.. Dit weekend gaan we met het hele gezin er over in gesprek enz. Als dat tenminste kan, want met mijn vader is op het moment geen fatsoenlijk gesprek te voeren.. In ieder geval dat hebben we afgesproken en ik ga al jullie tips en adviezen benoemen..

ik ben er echt doodziek van. Ik kan het er helemaal niet bij hebben nu, maargoed. Ik blijf hopen dat het goedkomt en ik zal alles er aan doen voor mijn lieve hond dat ie kan blijven en dat het goed komt. Dat hoop ik echt. 

Ik weet niet wat ik verkeerd doe, maar mijn berichten worden dubbel gepublicieerd. 

Willemijn, wat heb je een ontzettend leuke hond zeg! Wat ziet ie er mooi uit :-)

Ik lees al even mee in dit onderwerp maar nog niet eerder gereageerd. Wat vervelend allemaal! Hopelijk draait je vader bij en kan jouw hond gewoon mee.

Om de zorgen misschien wat weg te nemen: wij zijn al 3 keer verhuisd met onze oudste hond, van Rij naar vrijstaand, van klein naar groot en omgekeerd qua huis en tuin en onze hond heeft nooit problemen gehad. De laatste keer verhuizen was hij al 10 en dus ook op leeftijd. Wel altijd zijn eigen mand enzo mee en de eerste keer goed laten snuffelen en nooit problemen gehad. Zolang jij er maar bent als baas gaat het goed is onze ervaring. 

Is het geen idee om een proeftijd voor te stellen? Dat jullie het eerst sowieso proberen met de hond in het nieuwe huis?

Ik vind het eigenlijk een beetje voorbarig om op voorhand de hond al weg te doen. Wie weet valt het allemaal reuze mee.