Hond na 11 jaar overleden, schuldgevoelens

 Vandaag is het 1 maand en enkele dagen geleden dat je weg bent Bruce. Iedereen lijkt verder te gaan maar er is dat gemis! Ik geniet niet van het leven. Ik leef het gewoon. Die feestdagen onderga ik. Ik kan mezelf niets cadeau doen, het enige wat ik voor mezelf wil kopen, is tijd... De tijd omkeren en de laatste dagen intens met jou beleven. Je bent zomaar vertrokken. Ik heb geen afscheid kunnen nemen. Had dan toch iets laten weten... Dan zou ik bij je gebleven zijn, je geknuffeld hebben, je gestreeld hebben tijdens je laatste avontuur  . Je gaat geen enkele minuut uit mijn gedachten. Ik mis je zo hard Bruce'je. Mijn mooie Mechelaar, mijn trots. Mijn vriend. "

Snoeseke

Ik begrijp je volkomen, ook ik heb mijn Duitse Herder geheel onverwachts verloren, ze was 9 1/2 jaar, ik had het helemaal niet verwacht, het is nu ruim 3 jaar geleden maar er gaat geen dag voorbij dat ik niet aan haar denkt.

veel sterkte toegewenst

Mijn kruising mechelaar is op 14 december 2015 overleden.  Ik had hem ook ruim 11 jaar. Milttumor. Diagnose en inslapen binnen 4 uur. Ik was erbij en het gebeurde thuis. Ik dacht dat ik er nooit meer uit zou komen. Intens verdrietig. Al die 1e keren dat hij er niet was. Ik gebruikte facebook als een soort dagboek en had veel steun aan fb vriendjes die net zo van hun honden houden als ik. Die begrepen me. Ik heb wat afgejankt.  Ik had nog 2 andere honden, dus het leven moest doorgaan omwille van hen. Na 1 jaar kon ik eindelijk over hem praten zonder te snotteren. Nu 4 jaar later heeft het uiteraard een plekje gekregen, inmiddels heb ik er weer een hondje bij. Maar het blijft een zwakte. Verhalen als die van jou doen me dan meteen weer aan die zwarte dag denken. 

Alleen heb ik me nooit schuldig gevoeld. Het was zijn tijd om te gaan, hij was ziek. Er was geen keus. Eigenlijk had ik met mijn hond afgesproken dat hij in zijn slaap zou gaan, daar zou ik alles voor overhebben. 

Dus die pijn gaat een plekje krijgen. Het duurt alleen zo Godsgruwelijk lang. Sterkte. 

Mijn lieve queenie óók meer dan 4j geleden hartfalen plots ziek geworden en dan 5 keer geweest ze was zeer lief heb erg ziek van geweest op hp hier veel mensen me gesteund nu nog soms moeilijk veel sterkte nog verder ook bijna 12j geworden 

Het geliefde dier is nooit te vervangen, verlies en gemis zal er altijd blijven, de pijn wordt minder omdat we het een plekje geven uit zelfbehoud.....we moeten verder....altijd zal er aan de dierbare vriendjes onze gedachten naar uitgaan, mooie liefdevolle herinneringen, en we blijven herdenken en ons afvragen waar zijn ze, voor allemaal zoveel sterkte. 

Over banden gesproken. Man voelde zich, de dag dat Bruce is heen gegaan, helemaal niet goed. Wat grieperig. Raar he.

Wanneer gaat dit rot gevoel over? Het is niet dat ik hele tijden aan hem denk maar dat rotgevoel blijft. De pijn aan het hart. Triestige gedachten,... is het door de leegte, nieuwe situatie thuis, sombere gebeurtenis, herinnering aan de eerste dagen met die helse pijn?

Ik wil vooruit. Die pijn mag weg, zonder dat ik Bruce vergeet... ik wil genieten van de mooie momenten die we hadden en verder gaan met het leven ???? of is dat net het probleem? Dat ik te snel wil gaan?

Rouwen kost tijd, laat het toe, de tijd heelt.....stop je het weg dan blijft de pijn en veel verdriet....en zeg niet tegen jezelf over zoveel tijd is het klaar, .....gun jezelf dat je mag rouwen.

@Snoeseke. Ik ken je niet, maar ik vind dat je jezelf onnodig leed aandoet. Een dier geeft zelf aan dat het tijd is om gaan. Natuurlijk is het erg. Erg voor jou, maar niet voor Bruce. Je mag rouwen, maar laat het niet ten koste gaan van jezelf. Je bent inderdaad depressief aan het worden als ik zo je klachten hoor. Probeer toch leuke dingen te gaan doen en je gedachten te verzetten . Denk aan de dingen die komen gaan. Een vakantie, het komende voorjaar, je momenten met de andere hond, verwen jezelf met een kadootje. Ik zeg niet dat je Bruce moet vergeten. Dat kan niet, maar probeer het een plaatsje te geven. Je schuldig voelen is niet aan de orde. Hoe kom je erbij? Wat heb je kunnen doen? Misschien is Bruce wel ingeslapen op een stil moment voor zichzelf. Heus, de scherpe kantjes gaan eraf, maar koester de herinneringen en wees blij dat Bruce eigenlijk heel dicht bij je is. In je hart, in je hoofd en in je herinneringen. Ik vind het erg dat je jezelf zo,n pijn doet.  Je hebt Bruce in de tuin begraven. Oke, toch! Laat het zo. 

Ik heb mijn hele leven honden gehad en er zijn ook veel heen gegaan. Verschrikkelijk als ik daaraan denk.. Ook heb ik hondjes laten inslapen omdat ze ziek waren. Heel erg. 

Ben ik streng voor je? Mijn excuses.... Op deze manier maak je jezelf kapot. Is dat wat je wilt. Bruce zou het niet leuk gevonden hebben en James... James wil ook dat je er voor hem bent. Ik lijk wel een dominee of een psychiater. Wat ik in het kort wil zeggen is: Rouw over Bruce, maar voor jou gaat het leven verder. Morgen is er weer een nieuwe dag met nieuwe dingen. Maak jezelf niet kapot...... 

@Snoeseke. Ik heb echt met je te doen. Zeker nu je allerlei lichamelijke klachten gaat krijgen. Ikzelf ben psycholoog en denk zelf dat je verdriet en schuldgevoelens dieper zitten. Een trauma uit het verleden, maar dat kan jij alleen weten. Het is goed dat je hulp gaat zoeken, maar uiteindelijk zal je het zelf moeten doen. Ze kan je handvatten aanbieden die daarin hulp bieden, maar na een tijdje zal je jezelf neer moeten leggen dat het zo is. Als ik je toestand maag labelen? Je bent depressief, erg depressief.Ben je bekend met Winterdepressie?  Wat een ellende, he? Ik moet zeggen dat het sombere weer ook niet meespeelt met al die feestdagen waarin je wordt geleefd. Je moet het allemaal maar gezellig vinden, maar daar staat je hoofd niet naar  Loslaten kan alleen door afleiding. Zoek iets wat je leuk vindt, maar echt iets wat JIJ leuk vindt. Ik hoop dat je veel hebt aan de psychologe en dat je snel weer wat licht aan de donkere horizon gaat zien. 

Oei, depressief? Zo erg zou ik het niet omschrijven.  Ik vind dit, als u psycholoog bent, heel aanvallend om mij zo te labelen als u maar een paar berichten heeft gelezen, en deze berichten meestal geschreven worden als ik even in een dipje zit. En ik mijn hart even wil luchten.

Hans heeft wel degelijk een punt. Depressie en rouw liggen dicht bij elkaar. Een ‘aanval’ zou ik het niet noemen, depressie is immers geen belediging toch?

https://mens-en-samenleving.infonu.nl/psychologie/177992-depressie-vs-rouw-wat-is-normaal.html 

Goed dat je binnenkort gaat praten met een psychologe. Soms heb je even een duwtje in de goede richting nodig. Daar is niks mis mee. 
Het voorkomt dat dit gevoel steeds dieper vast gaat zitten. Een depressie sluipt er langzaam in. Ongemerkt worden dipjes langer, of gaan ze als gewoon voelen. Goed idee dus om het eens met een psychologe te bespreken. Die kan objectief er naar kijken. 

" Hans heeft wel degelijk een punt. Depressie en rouw liggen dicht bij elkaar. Een ‘aanval’ zou ik het niet noemen, depressie is immers geen belediging toch?
 
https://mens-en-samenleving.infonu.nl/psychologie/177992-depressie-vs-rouw-wat-is-normaal.html 
Goed dat je binnenkort gaat praten met een psychologe. Soms heb je even een duwtje in de goede richting nodig. Daar is niks mis mee. Het voorkomt dat dit gevoel steeds dieper vast gaat zitten. Een depressie sluipt er langzaam in. Ongemerkt worden dipjes langer, of gaan ze als gewoon voelen. Goed idee dus om het eens met een psychologe te bespreken. Die kan objectief er naar kijken.  "

Hilde & Twinko

Mee eens als je te lang blijft hangen in je verdriet er moeilijk uitkomt dan ligt een depressie op de loer.

Misschien laat je wel teveel ruimte in je dagbesteding om je zo te voelen. Zoek een nieuwe uitdaging in je leven en afleiding en ga daar voor. 

@Snoeseke, Excuses als jij je door mijn woorden aangevallen voelt. Dat is niet de bedoeling. Ik wil je raden en meer niet. Ben je naar jouw mening niet depressief, laat het dan alsjeblieft niet zover komen. Goed dat je hulp bent gaan zoeken en gevonden hebt. Depressief zijn is echter geen schande. Als je even niet meer tot tot rationeel denken komt, ligt een depressie op de loer. Ik hoef echter niet mijn zin te hebben. Ik ga echt niet prat op mijn eigen wijsheid. Niet alles wat ik zeg is waar. Gelukkig niet. Ik hoop van harte dat je een weg zult vinden, waar je je beter op zal voelen. Oprecht gemeend.

Goedemorgen allemaal,

Het is al een tijdje gelede  dat ik hier was.

Het is ondertussen 4 maanden dat Bruce'je weg is. Hij wordt zeker gemist maar het lukt al wat beter om hem te laten rusten. Er zijn wel nog altijd dagen waar ik niet kan geloven dat hij weg is. En dan is het precies alsof je weer begint te rouwen...

Onze James doet het prima. Hij geniet van zijn leventje! Was in het begin even  bang dat hij mss veel verdriet zou hebben en ons ook zou verlaten maaar het iq een sterke jongen. Echt een schatje...

Ik begrijp je heel goed hoor  snoeseke  hier queenie bijna 5j en nog steeds  mis ik haar  fijn dat James er nog is en een sterke jongen is ik wens je van harte nog veel jaren met James