Op bezoek met een pup

Mijn vraag: onze zoon heeft sinds een poosje een pup, en die nam hij onlangs mee op bezoek bij ons (niet voor het eerst met de pup!)Hij verzocht ons de eerste paar minuten de pup niet aan te halen. De hond was thuis erg druk geweest, zo was de uitleg. Eigenlijk wil ik graag weten óf die twee minuten niet aanhalen bij binnenkomst überhaupt nut hebben, en zo ja: wat is de achterliggende gedachte, opvoedkundig, om iemand bij wie men op bezoek gaat (dit gaat dus niet over bezoek ontvangen maar over op bezoek gaan) verzoeken de hond de eerste twee minuten niet aan te halen? Het betreft een pup, boerenfox. Verder geen bijzonderheden, gewoon een blije, jonge hond. Het is voor ons onbegrijpelijk, maar misschien kan iemand het verklaren.

Misschien dat de pup even tot rust kan komen.

Anders zou hij misschien over enthousiast zijn en gaan opspringen tegen de mensen.

Ik kan me indenken dat je zoon hoopt dat na een paar minuten niet  aanhalen de rust bij de pup is terug gekeerd en daarna ook rustig jullie kan begroeten.

Ik heb een pup en zij vind mensen enorm leuk, als ik op bezoek ga en ze rent en springt tegen mensen op heb ik ook liever niet dat ze haar aandacht geven. Mag pas als ze wat gekalmeerd is en met 4 pootjes op de grond staat. Ik vind er niets onlogisch aan. Een enthousiaste pup is leuk, maar als mijn pup straks 30 kilo is en hartstikke druk is bij bezoek ben ik zeker dat mensen er minder van gediend zijn. 

Ik zie het nut ervan totaal niet in.

Vind het zelfs heel zielig.

Pups zijn baby's en die moet je niet behandelen als een volwassen hond.

Oke, dat was ik vergeten: zélf vinden we het dus niet erg als het hondje in óns huis 'over-enthousiast' is, blij of druk. Het is een pup, daarvan weet je dat ze 'druk' zijn, en tegen je op kunnen springen; ik heb het idee dat ik het hondje straf voor iets wat hij niet gedaan heeft door hem niet aan te halen. Dat strookt niet met mijn geweten, het is een 'blij ei' dat zich even wil laten gelden bij binnenkomst, zodra ik hem even later ga negeren is er niks aan de hand en gaat het beestje spelen. Ik ben zo benieuwd of er iemand is die echt verstand heeft van de opvoeding van een pup, en zich hierover wil uiten?

Hangt van de situatie af. Als een pup helemaal hyper wordt wanneer hij aangehaald wordt, zou ik hem inderdaad door bezoek even niet laten aaien. Gewoon rustig wanneer iedereen binnen is, de pup even laten snuffelen en daarna doorgaan met andere dingen. Niet te veel poespas. 

Hannah & … : het gaat hier niet om bezoek ontvangen voor de pup, maar óp bezoek gáán!!! Inderdaad, bij bezoek thuis kan ik begrijpen dat je de regel stelt. Maar als je op bezoek bent bij je ouders, en je weet dat zij er geen bezwaar tegen hebben dat je hond even blij is en druk bij binnenkomst, waarom dan die 2 minuten?

Er is niet iemand met het meeste verstand van opvoeden. Iedereen doet dat op zijn eigen manier die bij zijn eigen overtuiging en hond past. 

En al die puppy-cursussen dan?? En al die boeken???

Het kan dat jij het niet erg vindt dat de pup druk wordt, maar zij zijn waarschijnlijk druk bezig met de opvoeding van hun hond en weten dat de pup thuis al druk is geweest en waarschijnlijk nog drukker gaat worden wanneer hij aandacht krijgt.  Zij proberen de hond te laten wennen aan op bezoek gaan en zijn waarschijnlijk bang dat de hond in de toekomst problemen kan krijgen. 

Hetzelfde geldt een beetje voor springen. Ik vind het niet zo erg wanneer een hond tegen me aan springt maar ik kan me wel voorstellen dat baasjes hun hond corrigeren/mij opdragen geen aandacht te geven wanneer de hond springt, omdat ze willen voorkomen dat het in de toekomst een gewoonte wordt. 

Boeken heb ik allemaal weggedaan. Cursussen zijn leuk om bij te wonen maar je zult nog altijd zelf moeten uitvinden wat werkt. Er is, mijns inziens, geen enkele ultieme methode. Ik kan alleen zeggen wat voor míjn situatie, ervaring en hond werkt. 

Daar kan ik inkomen, ware het niet dat ze in óns huis te gast zijn, en wij het juist leuk vinden als de hond zo enthousiast is. Naar mijn mening straf ik de hond voor iets waar hij totaal geen weet meer van heeft, want er ís niks om voor gestraft te worden! Ik heb ook gezegd dat - als ze vinden dat de hond thuis te druk is - ze daar dan thuis iets aan hadden moeten doen, óf hem bijvoorbeeld in dat geval niet mee moeten nemen. Omdat wij als standpunt hebben dat het een straf is (niet alleen voor de pup maar ook voor ons) om hem de eerste blije minuten te negeren alsof hij stout is geweest. Verder vind ik dat als je een pup aanschaft er rekening mee moet houden dat het beestje druk is op gezette tijden. Het beestje moet toch energie kwijt, opvoeden is één maar het genieten van de speelsheid van de hond is toch ook niet onbelangrijk!

Het is gewoon het beste om een.pup in de basis overal dezelfde regels aan te leren. Bezoek krijgen of op bezoek gaan maakt daarbij niet uit. Een pup moet zich gewoon niet vol op andere mensen storten. En ja, ook jullie zijn andere mensen. 

Cesar Milan dan? Hondengedrag? Ik ben het met je eens, wij hebben ruim 16 jaar een hond gehad, schat van een beest die perfect luisterde en gehoorzaam was. Nooit één puppycursus gedaan. Ik kan me ook niet voorstellen dat ze tijdens een puppy cursus of in een boek melden dat als je op bezoek gaat bij mensen die een pup leuk vinden, je toch moet melden de hond de eerste paar minuten te negeren. Onbegrijpelijk blijft dat voor mij...

Ik heb het ook zo gedaan. Niet exact 2 minuten maar wel even dat drukke gedrag laten negeren. Het gevolg is dat ik nu overal op bezoek kan en mijn hond mee kan naar mijn werk. Dat zou niet kunnen als hij tegen iedereen op sprong of op iedereen af vloog. Dus ik snap het helemaal en vindt het alleen maar verstandig om het zo te doen. Sowieso zou ik accepteren dat je zoon zelf bedenkt hoe hij zijn pup wil opvoeden en me daar een beetje aan aanpassen. Kleine moeite toch? ;)

Dat is natuurlijk het hele punt. JIJ wilt genieten. Je zoon zit neemt een pup mee naar huis die hij weer bijpet sturen.  Best een beetje egoïstisch eigenlijk. 

Sorry maar 'op andere mensen storten'! Het hondje is 30cm hoog! en zal ook nooit heel veel hoger als een gemiddeld hondje worden. En hoe denk je er dan over als ik zeg dat ze TE GAST zijn bij mij, en ik zelf wil bepalen hoe ik mijn gasten, mens of dier, wil verwelkomen?

Ja dat klopt, wij willen inderdaad genieten van de pup. Bij ons thuis, waar we geen bezwaar maken dat hij poept en piest in huis of in de tuin, en waar het hondje al eerder zonder problemen was en op zijn gemak in de tuin rond dartelde, zonder later enige nood tot 'bijsturen'... Zijn we dan egoïsten???

Nou, dan komt hij toch niet meer? Is dat wat je wilt?  Ga je straks ook zo doen over je kleinkinderen ? Jij doet wat je zelf wilt en de ouders moeten hun mond houden?

Ik zou snel klaar zijn met ouders die mij zo slecht respecteren .

Nee hoor alleen maar een beetje eigenwijs. En het lijkt me niet echt leuk voor je zoon dat zijn wens totaal genegeerd wordt. Persoonlijk pas ik me vrij makkelijk aan aan anderen. Iedereen voedt zijn hond op zijn eigen manier op en ik vind het geen enkel probleem om me dan flexibel op te stellen en aan te passen. Zij moeten tenslotte hele dagen met hun hond optrekken en als ze dan bepaalt gedrag eruit willen trainen en daarbij jullie hulp kunnen gebruiken snap ik dat heel goed. Maakt het leven ook echt een stuk makkelijk.  

Het begint natuurlijk met het feit dat het de hond van je zoon is.

Hij is verantwoordelijk, hij betaald.....dus hij bepaald

Zelfde zou zijn als ik mijn kind probeer op te voeden en hij als we ergens op visite gaan, verplicht met zijn schoenen op de bank rond moet springen omdat die mensen dat zo leuk vinden.

Niet dus....mijn kind, mijn regels....ook bij andere mensen thuis, want anders kan je thuis weer helemaal opnieuw beginnen met proberen uit te leggen waarom dat niet mag

Zijn ze één keer groter (zowel hond als kind) kan je altijd makkelijker met regeltjes omgaan omdat ook honden dan wel door hebben dat regels vaak plaatsgebonden zijn

Maar in de opvoedfase zou ik toch ook mijn poot stijf houden

Hoezo geen nood tot bijsturen? Zorg jij dan fulltime voor de hond of je zoon? En ja. Ik vindt je in deze egoïstisch . En respectloos naar je zoon. Het is zijn pup, niet de jouwe.

Witheet kan ik worden van mensen die wel eventjes voor mij willen bepalen hoe er met mijn honden wordt omgegaan.

Nou als je zo bazig bent over je bezoek, zou ik niet eens langskomen met die hond. Mijn hond mijn regels. JIJ wil de hond aaien, dus moet hij geaaid worden? Heeft niets met straffen te maken, maar met een stukje rust dat ze erin willen brengen waarvan zij weten dat het werkt bij hun pup.  Heb jij niks over te zeggen, zij hebben ook het beste voor met hun pup. Jij vast ook maar dat doet er niet toe. Zij willen niet dat hun hond hyper wordt, zij weten dat het werkt om hem de eerste paar minuten even geen aandacht te schenken. Heb daar begrip voor. 

En nee, Cesar Milan is geen god die alle regels heeft bepaald ofzo.  Hij heeft ook zijn methode ontwikkeld omdat het voor hém werkt. Maar zo werkt het niet voor iedere hond. Daarom zou ik ook voorzichtig zijn met 1 iemand zijn methode aanhangen. 

Hij komt hierdoor ook niet meer, dat is het erge er van en daarom ben ik ook op dit forum gegaan. Ik pas óók op, op een kleinkind, en daarbij respecteer ik zeker de wensen van zijn ouders, al staan oma's bekend om het 'verwennen' van hun kleinkinderen ;-). Ik heb niet gezegd dat mijn zoon z'n mond moet houden, en ik respecteer hem zeker wel. Als hij zegt dat de hond niets mag van snoepjes of iets lekkers, zal ik het niet geven. Hij mocht niet op de bank, dus kwam ook niet op de bank. Maar misschien kun je mij begrijpen als ik zeg dat wij inderdaad graag willen genieten van hun bezoekjes met de hond, en me in mijn eigen huis niet beperkt wil voelen over hoe ik het beestje dat zo blij naar binnen springt, verwelkom.  

Helemaal geen egoïsten. 

Wel mensen met wat meer ervaring dan die jongelingen.

Ouderen weten dat het allemaal niet zo strak moet/hoeft en dat alles in orde komt met het ouder worden (zowel met kinderen als met honden)

Hier zitten veel (jonge) mensen op het forum die met woorden heel fanatiek kunnen zijn.

Maar dikwijls hoor je dan in andere topics dat ze zelf  problemen  hebben met hun eigen honden.

Probeer je zoon ervan te overtuigen dat het een babytje  is en dat het allemaal niet zo streng hoeft met dat kleine ding.

Niks zo zielig als een pup die geen pup mag zijn.

Het is een hond.  Geen baby.  

Ik moest even lachen,mijn zonen weten dat ik mij daar niks van zou aantrekken ....Dan zou ik de hond nog wat extra aanhalen en gek maken.

Maar wij nemen alles niet zo serieus,de honden krijgen/kregen alleen maar goede voeding laat dat op maar achterwege.Ik pas ook voor hun hondjes op en ze zijn nog altijd blij met me. 

Het is een babyhond met babyhond manieren.

Dank. Eindelijk iemand die het wél snapt, ik hoef écht geen gelijk te hebben maar ik zie ook dat het beestje thuis geen pup mag zijn, maar meer een soort schoothondje, met een dekentje op de bank, de hele tijd naast het bazinnetje. Het doet me gewoon zeer, ik wil het beste voor het beestje en ik begrijp dat mijn zoon zelf zijn opvoeding bepaalt en wij daar in kunnen helpen maar op dit vlak - die stomme 2 minuten - vind ik het niet stroken met mijn geweten. Het rare is dan ook nog dat ze het niet gevraagd hebben bij één van mijn andere kinderen, toen ze daar met de pup op bezoek gingen. 

Ik wil komende week praten met mijn zoon hierover, het moet uit de wereld want ik lig er wakker van. Nu zie ik het hondje helemaal niet, en mijn zoon ook bijna niet meer. Dat is het me niet waard. 

Het is jullie huis, maar niet jullie hond.

Je zoon bepaalt hoe de pup opgevoed wordt.

De pup wordt op deze manier alleen aangeleerd niet overenthousiast te zijn wanneer die bij mensen op bezoek is. Jullie vinden een overenthousiaste hond niet erg, maar andere mensen misschien wel.

Dat rustig binnen leren komen is prettig, want zo kan een hond overal mee naartoe later.

Ik zou willen dat meer mensen naar mij geluisterd hadden als ik zei dat ze de pup moesten negeren bij druk gedrag bij binnenkomst (of op straat). Mijn pup werd zo schattig gevonden dat ik altijd genegeerd werd in mijn wens haar niet aan te halen.

Met als resultaat dat ze enorm druk doet tegen iedereen ( ja nog steeds) en tot mijn grote ergernis mensen zeggen: ze is wel druk hè? Ja dankzij u zou ik dan het liefst zeggen. Maar ik houd mijn mond.

Gelukkig weet ik dat ze helemaal niet druk is. Alleen dus overenthousiast bij begroeting. En dat vind iedereen leuk. 1 of 2 keer, later niet meer, dan is het dus ineens dat heel drukke hondje.

De hond van je zoon weet echt niet dat het bij jullie mag maar bij anderen niet. Je zoon probeert goed op te voeden. Het heeft niks te maken met straf.