Op bezoek met een pup

" Ik moest even lachen,mijn zonen weten dat ik mij daar niks van zou aantrekken ....Dan zou ik de hond nog wat extra aanhalen en gek maken.
Maar wij nemen alles niet zo serieus,de honden krijgen/kregen alleen maar goede voeding laat dat op maar achterwege.Ik pas ook voor hun hondjes op en ze zijn nog altijd blij met me.  "

Monique

De eerste keer dat de pup bij ons thuis kwam wilde hij niet meer mee naar huis... Ik had een heerlijk mandje voor hem klaar staan, met een speeltje er in, waar hij verzot op was. Mijn schoondochter trok hem aan de riem mee... dat deed ook zeer. Ik zei nog 'til hem dan even op', maar nee. Hij MOEST mee lopen. Ach... 

Bij de meeste honden gaat dat overenthousiast reageren echt niet over met te negeren.

Ze zullen zich dan die 2 min.rustig houden omdat het hun aangeleerd is, maar daarna halen ze hun schade wel in.

Waarom maak je je hier zo druk om?

Het is toch niet jou hond? En vind je het ook nog steeds geen probleem/leuk als de hond volwassen is en al zijn behoeftes in huis doet en op iedereen springt.

Je zoon probeer op een verantwoordelijke manier zijn pup aan te leren hoe je op bezoek gaat. Daar heb jij verder niets over te zeggen ondanks dat hij te gast is. Het is nog steeds zijn hond.

Maar opvoeden is toch niet tijdloos? Als een hond goed luistert, als je hem opgevoed hebt - en dat doe je het meeste thuis - zal hij ook luisteren als je hem opdraagt rustig te zijn, zo was mijn hond tenminste wel. Niet als pup natuurlijk, maar komop, het is een PUP. Die moeten toch juist blij zijn?? Dat is toch natuurlijk gedrag??

Ik maak me er druk om, omdat mijn zoon de hond niet meer mee neemt en ik hem dus niet meer zie. Er zit nog meer achter waar ik verder niet op in wil gaan, maar je kunt je voorstellen dat het niet zo leuk is. Natuurlijk zal de hond zindelijk worden, daar gaat het me verder ook niet om. Het gaat me om die stomme 2 minuten die nergens op slaan in mijn ogen.

De mijne raast een minuut of 5 (of 10  ).... en houdt zich daarna koest. 

Volgens mij wil jij wel gelijk hebben..  Ik snap je probleem niet zo. Je kunt die pup toch gewoon knuffelen en aanhalen zodra hij rustig is? Het is echt enorm irritant om als hondenbaasje ergens mee bezig te zijn, dingen aanleren, en iemand anders denkt het beter te weten en gaat het verpesten.. 

Als mijn pup heel hoog in haar prikkels zit, en mensen gaan haar aaien, wordt je én gebeten (want tandjes als messen) en je beloond de pup voor druk zijn, opspringen, bijten etc. Geef zo'n pup nou gewoon héél even te tijd om wat te bedaren. Waarom heb jij daar zo veel moeite mee? Jij zit er aan het eind vd dag niet mee wanneer een pup totaal overprikkeld is, maar je zoon wel.. laat hem lekker zijn eigen regels bepalen 

Ik kan er van genieten, heerlijk toch! Daar word je toch blij van. Wat heb je nou aan zo'n suffe hond waar geen leven in zit. Zo zie ik het. Puppy gedrag moet je niet afstraffen. Opvoeden is iets anders.

Vind ik ook.

Je zoon heeft bij jou toch ooit gezien dat het ook anders kan.

Hoe komt het dan dat hij nu zo fanatiek doet?

Ik weet het niet beter, en ik wil niks verpesten ook. Als een pup blij binnen komt vind ik het als een straf lijken als ik het beestje zou negeren. Al is het een hond, het is als een familielid. Als een pup 'hoog in de prikkels zit' ben je als baas verplicht om daar juist op te reageren, omdat het jou hond is. Daar moet je een ander niet mee opzadelen, laat het beestje dan thuis of kom op een later tijdstip. Mijn zoon heeft zelf voor een pup gekozen, misschien had hij dan beter een hond uit het asiel kunnen nemen die wat ouder is... ik vind puppiegedrag natuurlijk gedrag en wil dat niet afstraffen door te negeren. Natuurlijk krijgt de hond niet de hele tijd alle aandacht maar bij binnenkomst is het beestje blij, en wij ook.

Maar dat is jou keuze helemaal niet!!

Het is niet jouw hond. Zodra je zelf weer een hond aanschaft mag je ermee doen wat je wilt. Dan mag die druk zijn ed, maar je zoon doet het op zijn eigen manier en zo vervreemd je je alleen maar van hem

Ja heel fijn als je hond jong volwassen is 30 of meer kilo weegt en zieke mensen met pijnlijke ledematen omver springt of kleine kinderen omloopt. Zelfs een kleine hond kan bezeren. 

Maar goed jij wilt je gelijk krijgen. Je komt mega bazig op me over over deze pup van je zoon. 

Ik reageer verder niet meer, want de reacties lijk je niet tot je te nemen.

Heel eerlijk gezegd denk ik niet dat het 'originele' idee bij mijn zoon vandaan komt, maar bij zijn vriendin. Die wil er het liefst een schoothondje van maken, eentje die haar moeder ook heeft met een dekentje op de bank, een wandelwagentje voor lange afstanden enz. Heel jammer dat hij zich hierin laat meeslepen... we zijn er erg verdrietig om. Wij hadden zelf een hele lieve hond, maar die was al wat ouder toen mijn zoon geboren werd, geen puppie meer. Hij heeft dus nooit eerder een pup meegemaakt.

Mijn zoon mag het op zijn manier doen natuurlijk. Maar in die twee minuten kunnen wij hem niet steunen. Het gaat om twee domme, zinloze minuten in onze ogen. Ik zou willen dat er iemand was die er onderzoek naar gedaan had, en me daadwerkelijk kon vertellen dat het ergens goed voor zou zijn. Ik zie het niet. 

Het betreft een puppie van een boerenfox. Dus geen 30kilo of meer... Ik ben niet bazig, kan ik je ook vertellen. Alsnog een fijne avond gewenst dan!

Persoonlijk ben ik het ook niet eens met mijn buren die kleine kindjes hebben. Ik.vind hun manier van opvoeden eerlijk gezegd af en toe best slecht, maar daar ga ik me verder ook niet mee bemoeien. 

Of als ik bij ze langs zou gaan heb ik me ook aan hun regels te houden en datzelfde principe geldt nu ook voor jou en die puppy. 

Je hebt er gewoon niets over te zeggen en dan kun je wel koppig gaan doen, maar dat haalt toch niets uit. Je drijft er zelfs je zoon mee weg

Je zegt het zoals het is: als ik bij ZE langs zou gaan heb ik me ook aan HUN regels te houden. Mijn zoon komt bij óns over de drempel... óns huis dus, onze regels. Ik héb er ook niets over te zeggen verder, maar ik voel me er gewoon niet oke bij! Misschien kan iemand eens onze kant van het verhaal indenken?? Ik misgun onze zoon niets, het hondje ook niet. 

Tja, ieder zn eigen ding. Mijn honden zijn ook enthousiast. Zodra ze begroet zijn, even geaaid, is het ook klaar. Worden ze genegeerd? Dan gaan ze of door naar de volgende of ze gaan het zo lang door. Ik zie het probleem niet. Hier wordt de deur plat gelopen, iedereen begroet de honden. Ga ze niet allemaal 1 voor 1 elke keer vertellen dat dit niet mag, want waarom zou dit niet goed zijn? 

Moet wel zeggen, ze mogen niet springen! Dan roep ik wel laag en is het ook goed. 

Maar een pup mag toch ook wel ergens aan wennen? Mijn pup zat hoog in haar prikkels, omdat ze cursus had gehad. Maar ik moest bij iemand langs. Dan ga ik haar niet alleen laten. Dan neem ik haar mee maar zijn er wel regels. Nu heb ik er een hekel aan als honden met kinderen worden vergeleken, maar als peuters moe zijn worden ze ook vervelend. Er is niet altijd meteen kans om te slapen.. net zo als vanmiddag. Ik was in totaal 15 minuten op  bezoek, toen ben ik weer gegaan en heeft ze heerlijk kunnen slapen. Ook een pup moet leren met prikkels om te kunnen gaan. Is de ene dag hectisch, kan gebeuren, doe je de volgende dag lekker rustig aan.. 

En ja, JE ZOON heeft voor een pup gekozen, jij niet. Hou je er dan vooral lekker buiten en laat hem de pup opvoeden zoals hij wilt. Het is zwaar irritant als mensen zich met de opvoeding van een pup bemoeien. Als jij het allemaal beter weet en je overal mee wil bemoeien, adopteer zelf een hond uit het asiel. en dan vooral de mening van je zoon accepteren zodra hij zich er mee bemoeit. Moet hij immers ook 

En die pup heeft bij je zoon ook echt geen slecht leven hoor... hier thuis mag mijn pup héél veel. Ze is vrij, heeft geen bench, mag haar eigen gang gaan. Maar wanneer je regels op stelt moet daar wel aan gehouden worden (zoals niet opspringen, bijen in meubels etc) consequent zijn heet dat. 

Goed idee, laag!! Dat is opvoeden, inderdaad! Dank :)

Als het om 2 domme zinloze minuten gaat, waarom kun je je er dan niet gewoon bij neerleggen? 

Zoals je zegt, spelen er meerdere dingen. Je komt echt super gefrustreerd en bazig over.. die pup zal waarschijnlijk wel gewoon de druppel zijn, maar echt, waar maak je je druk om.. 

Juist. Consequent zijn betekend dat je dan óveral moet zeggen de hond de eerste twee minuten niet aan te halen. Dat is al niet gebeurd. Verder mocht het beestje absoluut niet op de bank, nou... de 'herfstschaal' bij hun thuis is van tafel gehaald door het beestje, en de bank is ook niet meer veilig, zo heb ik al gemerkt. Ach. Ik houd er ook maar mee op, het is me wel duidelijk.  

Ik leg me er niet bij neer omdat het tegen mijn gevoel in druist. Ik heb het idee dat ik het beestje straf. En ja het was misschien ook een druppel voor hun. De eerste keer dat het beestje bij ons was (en dit nog helemaal niet speelde trouwens) was het beestje hartstikke lief, ik had een mandje, speeltje voor hem, alles. Nadat onze zoon met zijn vriendin mee gegeten hadden gingen ze naar huis, maar de hond dacht er anders over en wilde niet mee. Met vier poten verzette hij zich, die kleine doerak. Onze schoondochter trok hem aan de riem mee, want hij moest en zou mee lopen. Ach ja...

Zo gaat het hier ook.

Wat kunnen sommigen alles toch moeilijk.maken...

En hier zit het probleem,niet die 2 minuten maar geen respect voor je schoondochter.....zij zal dat ook aanvoelen. 

Wat kan het je bommen,laat dat hondje met rust en probeer het niet op de spits te drijven door zoon daarop aan te spreken,het is geen ruzie waard.

Beste mensen, hier laat ik het bij. Bedankt voor alle reacties, ook de minder aardige. Ik ben niet veranderd van standpunt, ik blijf het zinloos vinden om de pup niet aan te halen als hij binnen komt bij ons. Wij zijn van mening dat het beestje zich bij ons in huis welkom moet voelen, blij. Dat bereik je naar mijn idee niet met negeren, integendeel. Wij denken dat de hond zich er onzeker door zal gaan voelen, het beestje snapt er niets van. We hebben besloten nogmaals met onze zoon in gesprek te gaan om te kijken of we er uit kunnen komen, want er moet een oplossing voor te vinden zijn. Het zijn maar twee minuten, en het vreemde is dat ze het alleen aan ons gevraagd hebben en niet aan anderen waar ze op bezoek gaan.

Zelf hebben wij jarenlang een schat van een hond (van pup af) gehad, die van ouderdom helaas overleden is, ongeveer acht jaar geleden. Het is dus geen gebrek aan ervaring van onze kant. Ook geen onwil, of dis-respect, het is gewoon een mening over een levend wezen dat af en toe bij ons op bezoek zou komen en dat we op onze eigen, 'standaard' manier het welkome gevoel willen geven.

Nogmaals dank voor alle reacties en nog een fijne avond gewenst.

Misschien kun je proberen een middenweg te zoeken? Dat je overlegd dat als de hond met de poten op de grond staat je de pup mag aanhalen?

Ik kan het me haast niet voorstellen, dat mijn honden ergens op bezoek gaan, zonder enthousiast ze zijn.. als mijn honden zien dat we naar mijn ouders gaan, zijn ze al blij als we nog 3 straten verwijderd zijn van hun huis, heerlijk toch? 

Zolang het maar niet vervelend wordt is mijn mening. Laag is laag en klaar moet ook klaar zijn.. 

Hopelijk komen jullie tot een oplossing. Succes!

Nicole, probeer het los te laten om het allemaal te moeten begrijpen. Je zoon is het huis uit, begrijp ik. En hij en zijn vriendin hebben een andere kijk op het opvoeden van een hond en wat zij graag zien in hun pup. Laat ze zich daarin toch verder ontwikkelen, het is een stap richting volwassenheid waarin de bemoeienis van een moeder niet meer welkom is. Tenminste, dat lijkt nu zo omdat je zegt dat het contact is verminderd. Je zoon heeft zijn eigen keuzes te maken, en zal moeten leren van zijn eigen fouten. Hij zal je nog vaak genoeg tegen je haren in strijken, maar dat zal jij vast ook gedaan hebben bij jouw ouders. Misschien gooit hij de opvoeding wel juist op een totaal andere boeg omdat hij nu verkent hoe het volwassen leven is. Het is in ieder geval belangrijk voor zijn ontwikkeling en voor jullie rust om zijn keuzes bij hem te laten, vooral omdat hij de pup niet mishandelt. De pup krijgt een hoop liefde en ze willen geen fouten maken in hun opvoeding. Dit is ook een perfectionistische maatschappij, je mag haast zelfs geen fouten meer maken lijkt wel... Maar goed, zij en jullie mishandelen de pup ECHT NIET door hem of haar niet direct te begroeten. Daarnaast, ook al komen de regels vooral vanuit zijn vriendin, je zoon is er toch echt bij en vindt het blijkbaar prettig haar manier te volgen. En de pup was al overprikkeld voordat je zoon bij jullie op bezoek kwam. Misschien mag je de pup volgende keer wel direct begroeten, net als bij het andere familiebezoek... 

Dit zien we wel vaker op het forum. Iemand komt zogenaamd met een vraag om advies of in dit geval uitleg. Mensen nemen de moeite antwoord te geven, komen met uitleg, met voorbeelden. Maar dan blijkt de TS alleen op zoek te zijn geweest naar het grote gelijk. En als de verwachte bevestiging uitblijft, taaien ze af.
Jammer.

Uiteindelijk is de pup van je zoon en schoondochter en zij bepalen hoe ze hem opvoeden, of je het daar nou mee eens bent of niet. Voor mij onbegrijpelijk dat je daar nou zo’n moeite mee hebt.
Daarbij is er nog een wereld van verschil tussen een hond straal negeren, gewoon een beetje rustig doen bij binnenkomst of hem helemaal gek lopen maken met een dolle begroeting. Het eerste is niet nodig, het laatste snap ik best dat je zoon daar geen zin in heeft. Maar gewoon rustig doen als hij binnen komt, dat moet toch te bespreken zijn?

Nou dit dus. Niet jullie hond, niet mee bemoeien! Niets mis met niet aanhalen. is hetzelfde als bijvoorbeeld niet gelijk de hond aanhalen als je thuis komt, maar eerst even je eigen dingen doen.