Inburgering Roemeens opvangertje: ze is weg ... (pag. 6)

Ja, precies. Ik merk dat dus heel sterk bij Anuska. Tijdens het wandelen doet ze niks, maar zodra ze op een vertrouwd plekje is (de tuin), doet ze haar behoefte. Ik vind het prima, het komt vanzelf . Plassen en poepen is ook geur achterlaten. Ik heb 1 keer geprobeerd om haar op hetzelfde stukje erf te laten plassen en poepen als waar Dobber het wel doet. Ik heb anderhalf uur kunnen wachten, want ze deed het niet. Ze wilde pertinent niet haar geur achterlaten over die van Dobber. Dus laat staan dat je als onzekere, bange Roemeen het zomaar tijdens het wandelen doet op een plek waar je onbekend bent en waar je niet weet welke honden je allemaal kunnen traceren. Zoiets komt echt wel, maar het heeft tijd nodig. En een tuin .

Eergisteren liet mijn buurvrouw me erg schrikken. Ze vertelde dat 'de honden wel een half uur blaffen' als ik weg ben. Dat had ik niet verwacht. Toen ik ze indertijd een keer gefilmd had, was het stil (op wat piepjes na). Dus jullie begrijpen dat ik baalde. Ik heb van schrik de honden zelfs meegenomen naar de winkel! Wat een gezeur zeg, want alleen zijn in de auto met voorbijlopende mensen, dat is nog wel spannend. Maar het ging prima, het was goede oefening. 

Enfin, vandaag heb ik de proef op de som genomen. Na het ritueel van snoepjes gooien heb ik de webcam van de laptop aangezet en ben ik weggegaan. Drie kwartier later was ik weer thuis om te zien hoe het gegaan was. En het viel me 100% mee! Ja, Anuska heeft twee keer een kleine 15 seconden geblaft, maar verder was het stil. Nou ja, op een paar keer piepen na. Pfiew, wat ben ik blij , kennelijk werken de buurvrouw haar oren een beetje té goed .

Nu ligt ze weer heerlijk naast mij. Eigenlijk is dit Dobber haar plekje: een oude koffer met daarin een traagschuimmatras en een schapenvachtje. Kennelijk ligt het héérlijk, want ze ligt liever hier, dan op haar vierdubbele donzen dekbed. Gekke hond.

Ja wie wee dat ze idd dat half uur behoorlijk overdreven heeft. Wel fijn dat ze het eerlijk zegt ! 

Fijn dat het zo goed gaat 

gelukkig dat het wel goed ging en er geen half uur geblaft werd, anders misschien voor alle zekerheid nog een paar keer opnemen als je weg gaat.

goed idee een oude koffer als hondenmand haha, ze ligt er heerlijk ontspannen bij. Fijn dat Dobber dat goed vindt ook

Ik zou voor de zekerheid inderdaad nog een paar keer opnemen. Voor hetzelfde geld was die lange tijd toen er een bezorger voor de deur stond of iets dergelijks.

Morgen moet ik wat langer weg, dan ga ik het ook zeer zeker opnemen . Ik wil inderdaad zeker weten hoe ze het dan doet. 

@Dobry: ik zag het ergens op Pinterest of zo, ik vond het zo leuk! En toen kwam ik bij de lokale kringloopwinkel een mooie koffer tegen voor €7,50. Hebbes! 

Prinses op de erwt 

Jammer dat de adoptanten toch niet zo ideaal waren..

Lees nu pas dat het niet de juiste adoptanten waren voor lieve Anuska, andere en betere dus. Maarja, ze zit natuurlijk erg goed voor het moment, dus langer wachten zal Anuska beslist niet erg vinden. Misschien dat die mensen dan beter geen hond nemen, want te weinig geduld is geen goede eigenschap voor baasjes van gelijk welk hondje...

Ze heeft duidelijk ook wat gemeen met mijn Freya in haar begintijd, op wandeling plasjes doen was er niet bij. De GT vertelde me toen ook dat dit voor haar gewoon te eng was, ze wilde haar geur niet nalaten.

Zo te lezen heeft buurvrouw ook overdreven wat het geblaf betreft, ben benieuwd hoe ze het morgen gaat doen.

up mooi hond ???? 

En hoe gaat het nu met de lieve dot ?

De laatste update is alweer een tijdje geleden, dus nu is het weer tijd voor een nieuwe :). 

Anuska is nog steeds een ontzettend lief mopje. Ik vindt het elke keer vermakelijk hoe blij ze is als ik thuis kom: almaar rondjes draaien en piepen van blijheid.

Eerlijk toegegeven: ik begin het steeds meer te waarderen dat ze zo aanhankelijk is. Want van Dobber hoef ik wat dat betreft niet zo veel te verwachten. Anuska is juist het tegenovergestelde: ik hoef maar te kijken, of het staartje leidt al een eigen leven. 9 van de 10 keer kan ik daarna een snoezig blondje naast mijn stoel verwachten. 

Vreemde mensen gaan steeds beter. Ze is erg nieuwsgierig en terwijl de visite afgeleid is door een ongeleid projectiel dat 'Dobber' heet, is Anuska druk bezig met hen besnuffelen. Vorige week mocht ze mee naar de osteopaat (Dobber was weer eens onbezonnen geweest). Die vrouw mocht haar aaien en heeft haar zelfs nog een beetje gekraakt. Als dank kreeg ze kleine likjes op de handen :). 

Ook op mijn verjaardag van afgelopen week wat ze erg vrij. Ze liet zich heerlijk aaien door mijn zus (zij is absoluut geen dierenmens, maar heeft een zwak voor Anuska) en nam lekkers aan van mijn broer. Ook mijn vader kreeg likjes op de hand en ze liet zich aaien door een nichtje dat ze nog nooit eerder gezien had. Op een paar momenten na heeft ze de hele avond tussen de mensen gelegen, zelfs om haar kauwstaafje op te eten. Dus al met al gaat het nog steeds erg goed. 

Filmpje is niet van die avond. Jammer genoeg is het 'ingedikt', die zwarte vlakken aan de zijkanten horen er niet te staan. 

oooow wat een schatje het gaat goed, klinkt als een tophond!!

Wat een mooie update! 

Wat ik me afvraag, is het voor Anuska niet traumatisch om straks weer bij jou weg te moeten? 

Wellicht zit er niets anders op, maar dat vraag ik mij vaker af bij hondjes op een opvangadres.

@ Yooop: ja, degene die haar een kans geeft krijgt echt een geweldige hond aan haar! Als Dobber jonger was geweest, was het voor mij een ander verhaal. Want Anuska heeft echt een andere hond nodig om zich aan op te trekken als het baasje er niet is. Maar Dobber is nu 12 jaar... Ik weet niet hoe lang ze nog mee gaat, er kan zomaar iets gebeuren waardoor het gedaan is. Vorig jaar had ze van de ene op de andere dag ineens een ontstoken oog met een enorme oogdruk. En een maand later moest ze alsnog onder het mes om het oog te verwijderen. Ik bedoel maar... Volgende keer is het écht iets dodelijks. Anuska gaat niet gelukkig worden als enige hond.

@ Donja: ik denk dat ze het in het begin lastig zal vinden, want ik ben nu de persoon waar ze zich nu aan gehecht heeft. Maar Anuska kennende zal ze zich ook snel hechten aan iemand anders als de klik daar is. Dat was ook het geval toen ze bij mij kwam, want ik was voor haar ook een nieuw iemand. In de shelter was ze erg gehecht aan de eigenaresse van dat asiel. Met mij is die klik er ook en nu heb ik die rol overgenomen. Als er straks een adoptant komt waar die klik mee is, dan denk ik dat ze zich daar ook heel snel aan gaat hechten.

Helaas zijn er nog niet weer nieuwe adoptanten voor haar geweest :(. Jammer, ik gun haar echt een plekje voor altijd!

aah joh als Dobber 18 word dan neem je er gewoon nog 1 bij

Haha :D. Leuk bedacht ;). Ik denk alleen niet dat Dobber de 18 haalt :(. 

Ach wat een aandoenlijk snoetje <3
Zoals jij haar beschrijft klinkt ze als een "gewoon" leuk hondje.
Waar zou het dan aan liggen dat er zich geen kandidaten melden voor Anuska?

Ik herken wel wat in J-jay dat Anuska een andere hond nodig heeft.
J-jay had ook een "voorbeeld" nodig waar ze zich aan op kon trekken.
Al heb ik wel het idee dat dat met de jaren minder is geworden.
Misschien zit Anuska nog zolang bij jou in de opvang dat ze die leeftijd vanzelf bereikt

Ik wist niet dat Dobber al op leeftijd was, ik was even vergeten dat ik hier al jaren niet meer was geweest en de tijd gewoon doorgaat
Wat een gedoe met haar oog, hopelijk is haar gezondheid nu weer op orde.

Wat een mooie update van haar...een heerlijk grietje wat haar zelfvertrouwen aan het ontwikkelen is.

Zo'n bliksem afleider ala dobber is inderdaad heel handig.

Jarenlang was Jeff Waldo's bliksem afleider..terwijl waldo steeds dapperder(voor zijn doen) werd in zijn schaduw.

Ik was ervan overtuigd dat Waldo niet zonder jeff kon..

Toen Jeff overleed was Waldo 2 weken van de wap...Daarna heeft hij ons doen verbazen ..hij werd zelfs wat dapperder en was blije hond ...ook zonder zijn buffer naar de wereld.

hij moest even schakelen na overlijden Jeff...en toen kreeg hij door dat zijn wereld gewoon doorging als altijd.

Onderschat Anuska niet...ze heeft haar manier al gevonden om haar schuchterheid te overwinnen stap voor stap...dankzij Dobber en jullie..

Dus ik zie geen reden waarom ze met een hond geplaatst moet...of een tuin moet.

Ze heeft aandacht en liefde van haar nieuwe baasjes nodig...

mensen die haar serieus nemen ,en geen dingen verwachten die ze nog niet kan...maar doorbouwen aan wat goed gaat met zachte hand.

Al hoop ik ook stiekem dat ze bij jullie mag blijven...qua adoptanten zou ik ze vooral aan de tand voelen over verwachtingen met haar in dagelijks gebruik...alleen laten..of juist te veel drukte.

Ook een andere hond kan storend zijn bv ivm te drukke hond die haar overspoelt.

Zo fijn deze update te lezen en wat een schatje is ze toch, mooi en lief !!!

Anuska zal vast haar baasjes nog vinden, maar het moeten en mogen ook niet de eerste de beste zijn, ze verdient het beste en ze kan daar op wachten, want ze is met alle liefde omringd bij jou ! Vind het top hoe ze het al doet !!

" Haha . Leuk bedacht . Ik denk alleen niet dat Dobber de 18 haalt :(.  "

Dobber!

Dat kan ook ruim daarvoor al hoor! En hoe meer hondjes, hoe meer vreugd...

Ze is trouwens echt leuk, wat zou het toch geweldig zijn als de ideale adoptant zich binnenkort meldt. Het langste dat ik een opvanger heb gehad, was 9 maanden, die kon ook niet zomaar overal. Uiteindelijk is hij terecht gekomen op een plek die zelfs nog vééééél beter is dan ideaal!

Hoe oud was ze ook weer? Hoe zou een ouder stel zijn dat altijd thuis is en graag wandelt?

Een schatje is het hoop er rap een opvangen komt hoewel jullie aan elkaar echt gewoon zijn  veel geluk voor de lieverd

@ Pien: geen idee waarom er nog niet weer geïnteresseerden geweest zijn. Maar then again, waarom zit zo'n mooi popje überhaupt 7 jaar in het asiel? Als ik zie hoe goed ze het hier doet, had ze echt allang geadopteerd kunnen zijn. Zo gemakkelijk, zo lief. Ze luistert goed, is zindelijk, kan met katten etc. En vergeet niet die betoverend grote ogen ;).

Dobber gaat op het moment weer prima. Dat oog was inderdaad een hele shock, ik werd 's ochtends wakker en Dobber keek me letterlijk scheel van de pijn aan. Heel heftig. Ze had in 1 nacht tijd een bloeding in 1 oog gekregen waardoor het oogvocht niet goed afgevoerd werd. Ze had veel vocht in het oog en daardoor ook een hele hoge oogboldruk. Door de vochtafdrijvende medicijnen heeft ze nog 1 dag een gewoon, bruin oog gehad (wel met een rode bloedvlek erin), maar een dag later was het weer vol vocht. Waarschijnlijk is het buisje waardoor het vocht afgedreven wordt verstopt geraakt door een bloedstolseltje, zodat het oog weer volliep met vocht. Uiteindelijk had ze definitief glaucoom ontwikkeld en daarom het oog laten verwijderen. Dat is nu een ruim jaar geleden. 

@ Roos: de mensen van de vorige keer hadden geen andere hond en ook geen tuin, achteraf is het daarom waarschijnlijk ook niet gelukt. Het kan best zijn dat ze het met een passend baasje wel redt zonder die twee dingen. Maar ik merk ook dat ze het erg op prijs stelt dat ze een andere hond kan volgen. En dat ze een veilig plekje heeft om te plassen en poepen. Uiteindelijk vind ik een passend baasje/situatie belangrijker dan een andere hond en tuin, maar voor nu zoek ik een ideaalplaatje. Een plekje waar ze het beter krijgt dan bij mij (want voor minder doe je het niet). En dus ik zet hoog in :).

@ Marie-Rose: ze verdient inderdaad een plekje dat minstens zo fijn is als bij mij, maar liever nóg fijner. En helemaal met die eerste adoptanten in het achterhoofd, ben ik extra kritisch geworden. Ik wil echt dat ze een heel fijn plekje gaat krijgen, dus ze gaat niet zomaar met mensen mee. 

@Careana: ik ga voor een plekje dat minstens zo goed is als hier, maar het kan natuurlijk altijd beter :D. Ze is in september 7 jaar geworden. Op zich kan ze bij zowel ouderen, als jongeren. Een gezin met jongere kinderen is niet ideaal, ze is te gevoelig om zich echt te kunnen ontspannen met kinderen (en hun vriendjes en vriendinnetjes) in de buurt. Ik hoop dat er binnenkort adoptanten komen die de perfecte match zijn met Anuska. Achteraf had ze geen klik met de vorige adoptanten, het is nu wel duidelijk hoe belangrijk die klik is voor haar. 

@ Nadine: bedankt :D. 

Dit is een hele speciale foto... Voor mensen met meerdere honden misschien een vaak gezien iets, maar voor mij iets waar ik wel op hoopte maar niet op durfde rekenen. Want Dobber is geen hondgerichte hond. Sterker nog, ze is juist erg pittig naar vreemde honden en ik heb een tijdlang gedacht dat ze alleen maar zou kunnen opschieten met honden die ze van pups af aan kent. 

Eerder dit jaar had ik plannen om mogelijk een Grieks hondje te adopteren, maar ik wilde van te voren goed weten of Dobber het aan zou kunnen en of ze zich normaal kon gedragen. En dus gingen we naar de hondenschool . Daar bleek mijn rel-del het met goede begeleiding eigenlijk prima te doen. Dominante honden waren geen match, maar het rustige, onderdanige hondje in Griekenland dat ik op het oog had zou een mooie combinatie zijn. 

Helaas ging dat niet door en toen kwam de Roemeense Anuska. Ook een rustig en onderdanig beestje, maar ik had nooit verwacht dat Dobber zóveel zou pikken van haar. Mijn Dobber, die erg rangordegevoelig is en geen poot ovr haar rug duld. Die altijd de baas wil zijn over andere honden (vandaar de slechte match met dominante honden) en de hond waar ik heel wat mee te stellen heb gehad in de heropvoeding na haar nestje.

Ik had het niet verwacht, maar die kleine blonde mag álles . Ze slaat Dobber hard tegen de kop als ze kwispelt, duwt haar omver als ze erg enthousiast is richting mij en ze buitelt letterlijk over (of onder ) Dobber heen als ze mijn aandacht wil. In de auto zit ze regelmatig (letterlijk) op Dobber, soms gewoon bovenop haar kop. Ze staat haar op de tenen, op de staart en staat elke avond om en over haar heen te springen en dreinen als ik Dobber haar welterustenknuffeltje geef. En die woeste rel-del die jarenlang met bijna geen een hond op kon schieten? Die laat het allemaal (letterlijk ) over zich heen komen. Ik ben zo trots op haar .

En toen kwam het moment van de foto. Iets waar ik wel op hoopte, maar wat ik niet durfde te verwachten. De blonde Anuska en de zwarte Kapitein Eenoog. Een plaatje dat voor veel mensen niet speciaal is, maar voor mij wel..

waaaaahhh ik smelt ook hoor!!

Ik zou bijna zeggen, moet ze misschien niet blijven??

Ja gemene vraag heh!!

echt zalige update en iets om trots op te zijn 

Ze zijn echte zusjes geworden 

Kan me levendig voorstellen dat deze foto je heel dierbaar is.

Ohhhhh dat is zo leuk! En snap dat gevoel helemaal!

Ahh wat een ontzettend lieve foto van die twee 

Wat een fijne update ook.

Gaat het goed met Dobber's oog?

Oooh zo speciaal, gezellig samen, een hecht duo worden ze !!!

Echt zalig om zien !!

Ach, ik heb ook al eens gedacht 'waarom houd ik haar niet'. Maar Dobber is 12 en blondje 7. Anuska trekt zich erg op aan Dobber, ik gun haar een leven met een maatje waar ze zich net zo goed bij voelt als bij Dobber, maar die nog wat langer mee gaat. Ik weet gewoon niet hoe oud Dobber wordt... Bovendien schikt Anuska zich snel, ze zal binnen de kortste keren gewend zijn bij een andere hond. Bij voorkeur eentje die speelt, want dat mist Anuska nog wel. Met Dobber durft ze niet te spelen, want die is veel te fel voor zo'n bedeesd hondje als Anuska.

De liefde komt ook voornamelijk vanuit Anuska hoor ;). Dobber zoekt haar niet op voor wat gezelligheid of zo. Maar ik ben gewoon erg blij dat Dobber zoveel kan hebben van Anuska. Het laat maar weer zien dat met de goede match zelfs een hond als Dobber zich prima kan gedragen. 

Toch hoop ik wel dat er zich binnenkort een baasje meldt. Ik gun haar een echt, blijvend huisje met een leuk baasje en een andere hond waar ze zich aan op kan trekken en die meer van haar leeftijd is.