herderpup harder aanpakken

Beste iedereen,

Steeds weer als ik met mensen praat over de opvoeding van mijn herderpup krijg ik te horen dat herders toch wel een hardere hand nodig hebben dan andere honden en dat ik goed moet laten zien ´wie de baas is´. Zelf probeer ik positief te trainen en werk ik met een clicker, het belonen van goed gedrag en slecht gedrag vermijden (in de bench laten rusten met een kong bij hyper bijtgedrag). Op internet lees is ook dat veel herdereigenaren vinden dat een herder wel met hardere hand opgevoed zou moeten worden. Wat denken jullie hierover? Ik zou het liefst gewoon positief blijven trainen en doorgaan zoals ik dat doe, maar wil absoluut niet een onhandelbare hond krijgen omdat ik niet streng genoeg ben voor een herder.

Neen, alsjeblieft nooit doen.

Die mensen die jou die raad geven kennen of niks van honden of ze denken als 40 jaar geleden.

Zulke mensen worden ook dikwijls gebeten door hun honden.

Behandel je pup met heel respect zodat hij alle vertrouwen in je blijft houden.

Probeer je in te beelden hoe een pup denkt en waarom hij sommige dingen doet.

Nooit, echt nooit een hond pijn doen.

Probeer je niet dood te focussen op trainen en kunstjes aanleren, maar doe leuke dingen.

Neem hem zoveel mogelijk overal mee naar toe, zodat hij goed gesocialiseerd wordt en went aan alles, geen angst heeft van vreemde dingen en mensen: dat socialiseren is het allerbelangrijkste als je een pup hebt.

Hoe gaat het tot nu toe?

Zou me er zelf niet teveel van aantrekken. Men weet het altijd beter, vaak gebaseerd op achterhaalde informatie waar je gewoon weinig aan hebt. En wat bedoelen ze dan precies? Schreeuwen, fysieke aanpak? 

Ik ben van mening dat grenzen stellen, consequent en betrouwbaar zijn en vooral veel plezier samen hebben best ok is. Positief wordt vaak verward met alleen maar snoepjes geven. Tja, dat werkt volgens mij ook niet .

Gewoon je eigen weg volgen en indien nodig bv bij een hondenschool eens kijken? 

Ik zeg alleen maar Bumper ..... zelfs de politie voedt hun honden tegenwoordig op met clicker

Dus doe lekker door zoals je nu bezig bent en trek je niks aan van 'de oude garde'

Inzichten veranderen over de jaren en de tijd dat een herder hard moest worden aangepakt omdat hij anders 'de baas gaat spelen' hebben we gelukkig al ver achter ons gelaten

Super bezig  en zoek ook een hondenschool die positief traint, dan bespaar je jezelf een hoop ellende en frustratie

Dat is toch gedrag uit de oertijd dat een hond met harde hand opgevoed moet worden, zeker niet doen! 

Je doet het prima zoals je het nu doet, een hond moet zeker gehoorzamen en consequent zijn is belangrijk maar dat hoeft echt niet met harde hand! 

Positief opvoeden is prima, zo krijg je een sterke band met de hond en dat werkt véél beter dan met harde hand opvoeden.

ik ben ontzéttend laks naar mijn honden en pups toe. Totaal ook niet consequent. Behalve zaken wat absoluut nimmer nooit niet mogen. Onze kippen pakken vb. Ze proberen dat maar 1 keer, maar dat zou ik bij alle pups ongeacht ras meteen de kop insmoren. Ik vind mijn honden toch best handelbaar. Ze hebben hun fouten en irritante trekjes hoor. Maar die heb ik ook. Afgelopen zaterdag vb kreeg mijn jongste een paar tikken op haar kop, ze was weer wespen aan het pakken, hapte in de lucht en greep daarbij de arm van iemand anders. Ik riep 'af', ze wou niet en toen reageerde ik in een impuls en gaf ze op haar kop. Commentaar van een omstaander dat dat niet nodig was. En nee, misschien was dat niet nodig, maar ik vind in het wilde weg happen en zeker naar wespen en daarbij mensen (onbedoeld) verwonden ook niet nodig. Beide een moment van controle over jezelf verliezen gehad ;) Ik probeer ook zo positief mogelijk alles te doen, het is gewoon veel leuker. Ze presteren prima in de sport, maar zijn ook gewoon hele fijne lieve (huis)honden waar ik overal mee kan komen.

En waarvan de trainers diploma's van opleidingen kunnen laten zien.

Bedankt voor jullie reacties! Die stellen me weer wat meer gerust. Mensen zeggen bijvoorbeeld dat ik bij bijterig gedrag in zijn neus moet knijpen en dat ik nu met hem omga alsof het een baby is (maar dat is het ook, een baby hond). Ik heb al een hondenschool gevonden die positief traint, daar ga ik morgen voor het eerst heen :D

Qua gedrag gaat het nu heel goed, op het puppy bijten na, en Koda is ontzettend aanhankelijk en lief.

Begin er please niet aan. In de jaren 90 hadden mijn ouders een geadopteerde herder puber (reu) van kennissen. "Die moet je hard aanpakken!!" Zeiden er veel. De hond deed niets fout het ging eigenlijk wel prima. Ook al had mijn vader geen ervaring met herders, wel met honden in het algemeen. Mensen bleven dat maar roepen. Mijn vader besloot eens bij een hondenschool te gaan kijken omdat hij bang gemaakt was. En ook die waren van "de harde aanpak". Een man pakte de hond zei dat mijn vader te voorzichtig was. De hond moest voelen wie de baas was en volgen en dat deed hij wat twijfelend bij die vreemde kerel. Dus hij trok aan de lijn, flink hard (ook nog eens in de slipketting tijd). De hond snapte het niet, dus nog eens. Maar toen zo hard dat de hond een lelijke smak maakte op de grond en zich bezeerd had. De hond stond op en greep hem meteen vol in zijn arm. Nooit had hij gebeten, gegromd of op wat voor manier dan fout iemand aangekeken. De kerel was kwaad, woedend zelfs. De hond zou "verknipt" zijn waarom breng je zoiets hier?! Hij mocht er nooit meer terugkomen.

Het vertrouwen in de hond was weg. Hij mocht niet meer met ons spelen toen we nog kids waren. Hij kreeg een ren en binnenhok in de garage. Nooit eerder had hij gebeten en ook in de rest van zijn leven niet, hij is 14 geworden. Was de mooiste Duitse herder die ik ooit gezien heb. 

En de reden dat ik nu weer een herder heb, al steekt Obi weer wat anders in elkaar. Herders zijn ook gewoon honden hoor. Overigens heb ik het met Obi ook weer gehoord, dat ook hij harder aangepakt moest worden.. zucht.

Puppybijten is typisch pup-gedrag. Obi deed dat tot hij ca. een jaar oud was. Daarna nooit meer... 

Is soms wel even een zure appel maar na het jaar gaat het snel en na de twee jaar hebben ze meestal een groot deel van hun verstand wel haha. 

Tja de beste stuurlui zijn de ervaringsdeskundige bij wie de pup binnen een week zindelijk was, gelijk hele nachten doorsliep, nooit aan de riem trok, niks gesloopt heeft enz enz.

De enige goede tip die ik je mee kan geven, luister naar je eigen gevoel!

Het is jou hond en jij bent z'n baas en jij bepaald op welke manier je met je hond om wil gaan!

Zelf heb ik 2 honden uit rasgroep 1 een aussie en een schotse 2 herders met een compleet ander karakter en eigenlijk ook opvoeding.

Aussie heeft duidelijkheid, grenzen en regels nodig om een relaxte hond te kunnen zijn en de collie is zo makkelijk daar heb je geen omkijken naar.

Positief opvoeden betekend in mijn ogen niet dat alles maar vol gepropt word met voertjes, bij sommige trainers gaat het al zover dat je zelf geen commando's meer mag gebruiken omdat dat de hond zou onderdrukken.

Voorbeelden genoeg gezien van te positief, bv hond valt uit kijkt naar de baasje hup koekje erin je snapt wat de hond leert.

Voor mij staat opvoeden als positief trainen, fout gedrag omkeren naar gedrag wat ik wel wil zien dus ik negeer het niet ik leer m'n hond welk gedrag ik wel in de situatie wil zien zodat de hond weet waar hij aan toe is.

Er zijn duidelijke regels en grenzen en daar zijn consequenties bij, niks geen fysieke straffen maar wel bv niet komen als ik roep dat is na 2x aanlijnen jammer dan.

Toch druk spelen in huis (buiten mogen ze rennen, spelen enz. in huis niet) en niet luisteren naar klaar is beide op je plaats en rust in de tent. 

Ik heb ook te vaak geluisterd naar de ervaringsdeskundige toen m'n aussie nog een pup was en wat heb ik daar achteraf een spijt van gehad!

Dus luister naar je zelf en vaar je eigen koers..............

Euh...Sommige van mijn honden waren inderdaad zo'n droompups....

Nee hardere hand slaat nergens op,je krijgt er alleen maar een gestreste hond van. Je kunt gewoon doorgaan met positief opvoeden en clickeren.

mijn eerste eigen hond was ook een duitse herder, en ik was ze al gewend van huis uit. Nooit hebben mijn ouders hard tegen de honden gedaan, dus ik kende het niet. Eenmaal mijn eigen pup, kreeg ik ook van alle kanten te horen dat herders hard aangepakt moesten worden, zelfs op de duitse herderclub, een triest gebeuren waarbij mensen brullend naast hun hond liepen als in een soort militaire oefening, pups moesten al een slipketting om. 

Daar dus snel weggegaan. Geen wonder dat met die slechte begeleiding indertijd en helaas nog steeds, en ook nog eens een heel slecht fokbeleid, dat de duitse herder door leken gezien wordt als een nerveuze happerige hond die je streng moet aanpakken. Het tegendeel is waar, een duitse herder hoort evenwichtig te zijn, maar dan moet je hem dus (zoals elke hond) begeleiden met verstand, respect en liefde. 

Dus niet luisteren naar die onzin, lekker genieten van je pup, en gewoon doorgaan. Zelf ben ik voor het liefst zoveel mogelijk voorkomen van gedrag dat je niet wil, maar ook niet door hem dan maar in de bench te laten (of bedoel je dat zo niet?). Meer gewoon in de praktijk begeleiden als hij bijv. aan een tafelpoot wil gaan knagen voordat hij begint hem vrolijk naar je toeroepen en daarvoor belonen, ben je te laat dan rustig afleiden/uit de situatie halen.

Dat zo'n beetje. Hardhandiger aanpakken is nergens voor nodig. Consequent zijn, duidelijk zijn, grenzen stellen.

Grenzen stellen kan ook zonder fysiek geweld. Een brul geven bijvoorbeeld. Wat ik met Elsa weleens doe bij de schapen is zachtjes haar bekkie vast pakken en haar even een paar tellen zeer geconcentreerd, serieus, in de ogen kijken. Werkt ook. Daarmee heb ik haar dan ook meteen uit haar focus. Maar dat is denk ik zo'n beetje het heftigste wat ik haar 'aandoe'.

Al die andere dingen; nekvel vastpakken, op de rug leggen, in de wangen, neus of oren knijpen... Waarom? Je hoeft een hond niet te 'straffen', je hond moet alleen weten dat bepaald gedrag niet getolereerd wordt. Dat weten ze met een brul echt ook wel.

Hier acht Duitse Herders gehad en nee, zeker niet "harder"aanpakken dan andere pups.

Bij ons mochten de pups tot een jaar oud ongeveer vrij veel, krijg je van die heerlijke onbevangen honden van.

En alles wat er getraind word, positief.

Ook mee getraind, africhting gedaan, begonnen als pups, een feestje was het voor ze, als we naar de vereniging gingen, want alles werd spelenderwijs geleerd.

Juist de Duitse Herder heeft een enorme will to please naar de baas toe, zou zo zonde zijn als dat door foute harde aanpak verstoord word.

Wel consequent zijn, maar dat geld voor alle honden. (en mensen!)

Ik heb het ras voor altijd in m'n hart gesloten.

Nee alsjeblieft niet. M'n vriend is helaas verteld dat dat moet en het heeft een hele tijd geduurd voor hun band er was. We kwamen daar binnen met 12 weken; nou, niet met snoep en een aai trainen, heb je geen slipband? Wacht maar tot ie gaat puberen, dan krijgt ie wel een prikketting. Ik ben weggegaan daar maar helaas m'n vriend niet. Nu zijn we een half jaar terug verhuisd en ergens anders gaan trainen. Alles met beloning en m'n vriend traint veel positiever en het gaat steeds beter. Hij luister nu ook echt ipv dat ie bezig was met vluchten. Wij hebben het op de harde manier geleerd dat herders gewoon honden zijn! 

Volgens mij ben je hartstikke goed op weg. Ik heb een kruising Sarplaninac/Kaukaas hier rondlopen van 9 maanden en het is absoluut geen makkelijke dame. Om de haverklap krijg ik van mensen commentaar dat ik haar harder moet aanpakken en wij trainen gewoon met de clicker en beloningen. Nu ga ik ook wel mee in Maart. Hier is nee ook echt nee. Ik laat je dus niet mijn katten opvreten of achter na jagen. Op het moment dat ze het goed doet wordt ze beloond. Volgens mij hebben we zo een mooie combinatie gevonden die hier voor alle partijen goed werkt. 

Mijn vader had er ook nog wel een handje van om op de ''ouderwetse'' manier honden op te voeden. Zo heeft onze vorige Hovawart volgens mij nooit een beloningskoekje gezien totdat ik oud genoeg was en met mijn zakgeld koekjes voor hem kocht. Onze andere Hovawart was ontzettend gevoelig en daar was vooral mijn moeder veel mee bezig. Een harde hand was voor hem genoeg weg te lopen je volledig te negeren. Het waren echt ontzettend fijne huishonden en ik kon ook alles met ze. Het waren wel 2 intacte reuen waar mensen een rondje voor om liepen als ze ons tegen kwamen. Met andere reuen waren ze een drama.

Mijn logé akita reu van 8 maanden werd ook met slipketting opgevoed en rukken aan de lijn. Nou daar is het absoluut niet beter van geworden  Hij kreeg hier een normale halsband om en werd beloond en binnen 3 weken kon hij opeens wel keurig aan de lijn lopen en ging hij veel beter met andere honden. 

het ligt er wel een beetje aan wat voor herder je hebt natuurlijk

er zijn hele softe, vaak de langharigen zoals Groenendaeler, Zwitserse/witte herder, etc.

1 van mijn honden is een vrij pittige werklijn herder, die moet je wel opvoeden ja. als ik die nooit (stevig) had gecorrigeerd was het echt geen fijne hond geworden

Ik heb niet alles gelezen, dus misschien is het al gezegd.. 

Zelf denk ik dat ze niet perse harder aangepakt moeten worden maar ik denk wel dat ze consequenter opgevoed moeten worden dan sommige andere rassen. Zo heb ik dat wel mee gemaakt. Pak hem alsjeblieft niet hard aan maar ben consequent in wat je van hem wil (en wat niet!) 

(maal 10)

Pffffffffffff. Vermoeiend dit zeg.

ik beschrijf gewoon mijn ervaring. ik weet dat het taboe is op HP om over corrigeren te praten, maar ik zie weinig honden en al helemaal niet de moeilijke rassen, die met alleen positief opvoeden uitgroeien tot een hond zonder probleemgedrag.

en het advies wat hier wordt gegeven komt heel vaak van mensen (niet lullig bedoeld) die geen flauw idee hebben wat het is om een hond van een bepaald type in huis te hebben. leuk, dat het werkt bij je Maltezer. maar niet bij mijn hond.

dit jaar nog gebeurd: een vriendin van mij wilde een herder. ik raadde het haar af, maar uiteraard moest het toch gebeuren. en uit een werklijn natuurlijk. gaat ermee naar positieve hondenschool. hond vertoont steeds meer probleemgedrag. gromt naar haar als ze waterbak wil bijvullen, bijvoorbeeld. advies van hondenschool (geen grap): "ja, dat ben je zelf schuld. je had aan de hond moeten vragen of je z'n waterbak mocht bijvullen."

eh..? dan ben je niet helemaal lekker hoor.

inmiddels is de hond weg, want ze had op een gegeven moment 15 hechtingen in haar arm.

en dat vind ik zo jammer, want bij iemand anders was het waarschijnlijk een prima hond geworden. nu miste hij duidelijkheid, consequentie, leiderschap (ook al zo'n besmet woord op HP, maar feit is dat honden houden van autoriteit). en al was de opvoeding positief, zo eindigt het meestal niet voor de hond. kijk eens op de gemiddelde asielpagina. ontzettend veel ontspoorde herders

Dit is ook wat ik bedoel met bepaalde trainers/hondenscholen waarbij het echt veel te ver doorschiet in het uiterste van positief trainen.

Laatst sprak ik een aussie eigenaar die was ook bij zo'n super positieve hondenschool en had in al die tijd nog nooit geleerd om het woord nee of klaar te gebruiken, om de hond een grens aan te geven gevolg handen in het haar met een stuiterbal die steeds meer vervelend gedrag laat zien en de baasjes als een wandelende voermachine de hond meer en meer belonen voor fout gedrag.

Baasjes hebben dus nooit geleerd om grenzen aan te geven, nooit geen regels hebben gegeven en nooit de juiste begeleidingl omdat ze dit niet hebben geleerd op deze hondenschool.

Ik ben echt voor positief trainen en niet voor fysieke correcties maar even flink op je strepen staan is echt niks mis mee zo weet iedereen weer hoe het werkt binnen het gezin waarin je leeft.

Denk echt dat we een beetje aan het doorslaan zijn.

Het klopt hoor Joop... de ene hond is de andere niet en qua opvoeding kan de ene iets meer 'begeleiding' nodig hebben als de ander

Maar er zit een groot verschil tussen 'de harde hand van de ouwe stempel' die TS tot nu toe geadviseerd werd of een hond opvoeden met vertrouwen en grenzen

Ik ben ook niet tegen 'corrigeren' ... maar wel tegen fysieke overmacht op je hond uitoefenen puur en alleen omdat je moet laten zien dat je de baas bent

Ik heb geen herder en ben ook geen herder type... en bij mijn beide dames staat in de rasbeschrijving dat je ze met zachte hand moet opvoeden

Maar geloof mij.... met zachte hand kan je ook gewoon duidelijk maken wat je wel en niet wil en beide rassen zijn wel zo stronteigenwijs dat ze zo af en toe ook echt wel eens duidelijk gemaakt zijn dat dingen gewoon niet gaan zoals zij graag zouden willen

Maar daar heb ik nooit voor hoeven slaan, op grond hoeven gooien, in de wang,oren of neus hoeven knijpen.... zo af en toe een boze blik met de vraag of ze gek geworden zijn en als het echt nodig is een brul is hier meer als voldoende als 'correctie'

Net als even uit de situatie halen en naar de plaats sturen...., zullen ze op dat moment niet leuk vinden, maar ook ik heb grenzen die ze te respecteren hebben

Ligt er natuurlijk ook aan wat Joop hier bedoelt met "stevig aanpakken". Voor sommige is dat al een brul voor anderen de mattenklopper (noem maar wat).  Ik ben met Obi ook op cursus geweest, een soort "koekjes-cursus" zo zal ik het maar even noemen. Je mocht zelfs geen "nee" zeggen tegen je hond. Het mocht niet negatief op geen enkele manier en dat kan gewoon niet. Ik zat toen Obi puber was met een probleem en dat viel niet op te lossen met deze manier van opvoeden, gewoon echt niet. En op een gegeven moment kwam het hoge woord eruit; de instructrice wist het niet meer. "Ik heb geen oplossing voor je" zei ze.  M.a.w. dan schiet deze methode te kort. En ze deed nog een poging om Obi daar "de schuld" van te geven. Omdat hij de uitzondering was, maar in een wereld met miljoenen verschillende honden is juist uitzondering de regel, lijkt me. Ik ben nooit terug geweest en ze heeft me nooit gemaild (niet gedurfd denk ik?) of ik nog kwam of niet. Ze mailde me daarvoor wekelijks met lestijden etc. 

Obi is  af en toe écht een draak en dan laat ik hem ook even weten waar de grens ligt. Maar niet fysiek...  Doe ik dat niet zet hij een tandje bij. Herders zijn in mijn ervaring vooral ook erg slimme honden die je gewoon uit proberen. Dit klinkt enorm cliché maar ik heb nog nooit een hond gehad die zich af en toe zo erg gedraagt als een klein kind wat zijn zin wil doordrijven.  Hij ramde vaker met zijn poot op de knop van de stekkerdoos bij de pc van mijn vriend. Omdat hij op één of andere manier de connectie gelegd had dat dit iets te maken had met de pc die mijn vriend bezig hield wanneer hij zich genegeerd voelde. Deed dit later ook bij de touchschakelaar van de playstation en het lichtknopje. 

Mijn felste hond moet ik helemaal niet fysiek gaan corrigeren.  Die trekt zich dat toch niet aan.  Bij haar ligt de uitdaging in haar 10 stappen voor zijn op wat ze eventueel van plan is. 

Er zijn er al hoor,  die er mee wouden vechten. .  Prima is haar antwoord dan,  kom maar op. 

Ja,  je kunt ze afrossen tot ze breken. ..  Maar wat heb je dan?  Een zielloze hond?  Doe mij dan maar mijn steeds openstaande uitdaging van een hond. 

ik denk dat die herders niet ontspoord zijn, maar slachtoffer van een bepaald hardhandig type baas die ze wel even zouden laten voelen wie de baas is?

Ik had zelf een duitse herder uit werklijn, een wolfsgrauwe die volgens "kenners" nog feller zou zijn dan de gewone dh. En ja het was een pittige hond met een eigen kop. Maar zijn dat niet veel rassen? Dat wil in mijn ogen niet zeggen dat ze dan maar hard aangepakt moeten worden.

Met positief opvoeden wordt ook helemaal niet bedoeld, dat er geen regels zijn, dat je niet consequent bent, of de hond te pas en te onpas vol stopt met koekjes, of het de hond zelf maar laten uitzoeken.

Mijn hond kon itt de herders van de dh club gewoon loslopen, ze was niet ontspoord, ze was juist een geweldige hond, ook al kreeg ze een positieve "opvoeding".

Ik was en ben nog steeds voor dingen voor zijn ipv achteraf corrigeren.

Een goedgefokte gezonde hond, die je van pup af aan al hebt, die gromt als je zijn waterbak vult is wel heel apart. Ik zou dan als eerste denken, die hond vertrouwd mij niet, hoe kan ik het vertrouwen gaan winnen,  ben ik wel duidelijk, begrijpt de hond wat ik bedoel. Vaak zijn het toch commucatiestoornissen die voor problemen zorgen. 

Mensen zeggen dat alleen maar door de hoeveelheid herders in de politiehonden wereld (daar worden ze namelijk wél hard aangepakt). Omdat deze honden super getraind zijn, gaan ze ervanuit dat dat zo moet met alle herders. Zo is dat fabeltje de wereld ingekomen. 

Gewoon lekker doen wat je doet, dat is hoe het hoort!