Ze zal nog wel kunnen stappen, mits aangepaste schoentjes voor de achterpoten.
Eliane, niet boos worden, dat is mijn bedoeling niet hoor, maar je beschrijft dat haar voetjes aan het ontbinden zijn en dat de zenuwen afsgestorven zijn, het zal veel pijn geven juist om schoentjes aan te houden zodat er gestapt kan worden....
Even ter info... Teddy is net 11j geworden.
Zij zal idd aangepast schoeisel nodig hebben om te kunnen stappen.
Neem hier eens een kijkje. Zodat je kan zien wat die mensen kunnen verwezenlijke voor honden met aangepaste hulpmiddelen.
Tik eens in op, you tube.com... honden in een rolstoel....
Ik vind het filmpje zo meteen niet terug. Was o.a. op facebook te zien. Hoe een grote groep van honden buiten in de natuur gingen wandelen. Waarvan een deel in een rolstoel .....
Zonde dat ik het niet vind. Maar die honden? Geen enkele die onderdeed voor zij die op 4 poten liepen . Ook niet op zandwegen of oneffenheden!
Ik ga zeker niet boos worden. Waarom zou ik?
Maar kan jij mij vertellen waarom het volgens jou juist veel pijn gaat geven?
De zenuwen die zijn afgestorven, zitten in het dode gedeelte. Uiteindelijk gaat men chirurgisch ervoor zorgen dat ze daar geen hinder van zal ondervinden.
Ook niet te snel (ver)oordelen (algemeen gesproken). Die mensen zijn juist gespecialiseerd in dit soort zaken. Hebben echt wel kennis ivm wat ze bezig zijn. Daar wordt allemaal opgelet en is in samenwerking met de dierenartsen.
Kijk maar eens wat mensen kunnen met protheses. Zie maar naar de para-olympics.
Met wat men de dag van vandaag kan.... is er veel dat vroeger ocharme was, verleden tijd.
En ja, nu zitten we nog in de fase van herstel. En ja, als je dit ziet.... geloof me. Echt geen prettig zicht. Maar moeten we dan iedereen die verongelukt en een weg van herstel en revalidatie te wachten staat, laten inslapen? En wat doen we dan met honden die HD en ED, hernia's, artrose, enz.... hebben?
Zoals ik al zei.... als er geen weg is naar kwalitatief leven. Dan ben ik de eerste om te zeggen, hier stopt het.
Maar als ik haar nog een goed leven kan bieden. Dan ga ik ervoor. Al houdt dit inderdaad wel in dat we hier nog effe door moeten.
Geloof me. Ik zie ondertussen dagelijks bij Teddy een kwispellend staartje. Oogjes die blinken. Een hond die recht staat en van haar oren maakt, omdat de rest het te bont maakt voor haar raam en zij nu eenmaal van rust houdt
En een Teddy die meerdere malen daags op haar rug gaat liggen, te wachten totdat haar buikje gestreeld wordt. Ik zie een Teddy die lichamelijk al zo hersteld is, dat ze zich mentaal goed voelt.
En al die zaken die ik nu zie. Is er geen haar op mijn hoofd dat er aan denkt om haar leven te beëindigen, voor iets dat de dag van vandaag met bestaande mogelijkheden en middelen echt goed kan worden opgevangen.
Maar uiteraard is iedereen vrij om zijn of haar eigen mening hierover te hebben.
Wat je beschrijft doet me een beetje hier aan denken. Niet klikken als je een zwakke maag hebt:
http://dawgbusiness.blogspot.nl/2012/03/from-case-files-from-swelling-to.html
Dit ziet er nog redelijk deftig uit
Even aan toevoegen.... voor mij toch.
Hier is het nog allemaal vrij netjes, egaal en effe. Weinig of geen necrotisch gedeelte.
Oh sorry ik dacht dat Teddy nog jong was.
Ik heb de leeftijd van 6 jaar in me hoofd , geen idee waar dat dan vandaan komt.
Ik weet niet hoor ik duim met alles voor je mee....en voor Teddy.
Maar voor mij zou de grens berijkt zijn hoe lief ik ook heb dat honden 100 jaar worden.
Een hond is geen mens, daarmee kan je niet gaan vergelijken, bloed zweet en tranen zijn daar aan voorafgegaan, bij sommigen gaat het goed maar bij andere niet, en wat je daar schrijft, het is mijn bedoeling niet om te oordelen ....11 jaar, hoe lang gaat het duren eer je hond weer wat kan gaan lopen..... je hebt in dit topic geschreven, pezen tot het bot liggen bloot, weefsel sterft af, er is ontbinding....nee ik oordeel niet, maar een grens is er toch
Ik dacht ook dat Teddy jonger was.
Eliane tegen mij werd gezegd vorige maand dat baasjes vaak zeggen,dit zou ik niet nooit doen maar toch iedere keer weer hun grenzen verleggen.
Dat is iets waar ik de afgelopen maanden ook mee geworsteld heb maar in het geval van Teddy weet ik dat de grens niet zou overgaan.
Ik snap eerlijk gezegd sommige dierenartsen ook niet,waar gaat het nog om?
Monique ik zat eerder met de vraag .... om “wie” gaat het nu nog.
Ik vind het afschuwelijk voor Elianne na al een verlies.
Maar dit vind ik persoonlijk te ver gaan.
( En jou Vigo is natuurlijk geen goede vergelijking hoor , die kán nog lopen en blij zijn, zijn oogjes hebben nog vlammetjes )
Nee Vigo is zeker geen vergelijking maar we staan allemaal op een gegeven moment voor de vraag,hoe ver gaan we?
Maar voor mij moet een hond zijn leven hondwaardig zijn en dan is het een kwestie van heel goed je grenzen te bewaken. Niet voor jezelf maar voor je hond.
Ik denk als er goed overleg met de dierenartsen, het is er niet 1 maar meerdere, dat er goed overlegd word, ik begrijp dat de hond met wat hulpmiddelen weer zal gaan lopen.
Ik ga niet oordelen, ik vind het ook gek, als er 1 schaap over de dam is....wat als Monique haar niet mening had gegeven vraag ik me af.
Iedereen mag denken wat hij vind natuurlijk, maar ik vind het weer zo'n forumding, dat ineens veel mensen anders gaan schrijven, nu gaat het juist beter met de hond, en omdat 1 iemand zijn eerlijke mening heeft gegeven begint ineens iedereen, terwijl het veel slechter ging met de hond.
Elaine, ik weet dat je waakt, jij alleen weet het....
Of ik zo ver zou gaan doet er helemaal niet toe.
Ik had dit al eerder aangegeven.
Ik gaf nu alleen aan dat ik het eens was met de reactie van Monique.
En ook blijf ik duimen.
Zoals ik ook al aangaf.
Ik vraag me alleen af of het idd wel beter gaat met afgestorven teentjes , voetzooltjes die weg zijn en tot op het bot open.
ik denk dat jij je hond het beste kent, en weet of ze graag nog verder wil leven of niet, dat zie je wel aan een hond. Ik denk dan zonder haar gezien te hebben of maar te kennen, dat een hond die zo hard vecht voor haar leven het nog niet op wil geven.
Mij lijkt het dus goed nieuws. Wel zou ik verder gaan kijken naar manieren om haar/haar lichaam te helpen.
Zei je niet ergens dat er schildklierproblemen meespelen?
Ja idd de schildklier werkt te traag. En daar krijgt ze ook medicatie voor.
Ja volgens mij wel, ik moet dan ook aan een b12 tekort denken die ook hele erge klachten kan geven vooral aan de zenuwen.
Overigens, als zenuwen dood zijn dan voel je geen pijn, schoenen zijn dan ook nodig want een beschadiging word niet gevoeld (als alles geheeld is)
Iedereen kent het tensapparaat wel..dat maakt zenuwen dood zodat er geen pijn meer is, soms branden ze zenuwen ook kapot, bij hernia's , spondylose en andere afwijkingen.
Nou ik zeg gewoon wat fijn dat Teddy weer thuis is
Ze eet lekker kwispelt , glimt als een spiegeltje..en is lekker thuis en loopt alweer paar stapjes
Vervelend natuurlijk dat die teentjes aan het afsterven zijn ,
en dat die nog geamputeerd moeten worden is balen..maar als dat goed op te vangen valt met schoentjes zie ik het probleem niet.
Gelukkig heeft ze daar weinig last van zelf door de afgestorven zenuwen en de prognose na amputatie is goed dus met schoentjes als aanpassing
Maar eerst maar thuis een beetje aansterken
wat spieren opbouwen en genieten van elkaar op jullie gemakje
Want wat hebben jullie daar keihard voor gevochten beide .
Dikke knuffel van mij, en wat een dappere beslissing om haar mee naar huis te nemen nu!
xxx
Ik denk alleen maar
Ik had nooit al die loodzware behandelingen laten uitvoeren die bv
willemijn bij bamse heeft laten doen...maar willemijn had succes..
Ik weet ook zeker dat niemand van jullie de kanker behandeling met mare tak had gekozen zoals ik deed voor Waldo..maar ik had succes..
Bijna niemand van ons was waarschijnlijk het klysma traject in gegaan zoals Yo doet ..en Faro tippelt nog steeds vrolijk rond
Eliane geloofd in Teddy en durft dit traject aan te gaan ivm ze ziet dat Teddy er in geloofd..wil leven
Dat vind ik ongelofelijk dapper ..en wens dat Teddy over een tijdje weer lekker rond dartelt op haar schoentjes
Precies, je ziet zelf hoe je hond er op reageert, in het geval van Faro, bij heel veel honden was dat nooit gelukt zonder dat de hond het niet erg zou vinden, met Faro kan je alles doen, die heeft heel veel vertrouwen, een andere hond hoef je niet eens te temperaturen en die vliegt al in de stress.
Het is wel een mooie discussie (hoewel misschien niet de goede plaats in dit topic) maar ik volg op facebook bijvoorbeeld Norma's Universum normasuniversum en daar is een boerderij vol met dieren die ergens anders geen kans hadden gekregen en bij Norma ondanks al hun mankementen een volwaardig leven mogen leven
Daar lopen kudde's honden in rolstoelen, blinde/dove paarden die dankzij wat hulpmiddelen weer rond kunnen draven, koeien die vriendjes zijn met varkens en elkaar helpen.... (bijna) alles mankeert iets, maar allemaal zijn ze het leven waardig in Norma's Universum
Ik zie momenteel ook weer de meest gruwelijke reddingen gebeuren in Spanje... het einde van het jachtseizoen is op komst dus er wordt massaal gedumpt.
En hoe Galgo's en Podjes dan zo af en toe binnen komen is te erg voor woorden.
Daar wordt dan ook regelmatig de vraag gesteld 'waarom redden als er nog zoveel rondlopen zonder lichamelijke problemen'
Maar als je dan ziet dat een kreupele gedumpte langneus weer zelfstandig gaat strompelen na heel veel intensief werk.... en als je hoort hoe trots en gelukkig de verzorgers dan zijn, dat is toch fantastisch.... zij verdienden ook een kans, want ook zij hadden nog een glimp in hun ogen toen ze binnenkwamen.
Ik weet nog dat ik bij Roos ook schreef dat ik waarschijnlijk zou kiezen voor amputatie bij Waldo.... maar ik kende Waldo niet en had absoluut geen rekening gehouden met zijn verdere problemen... en hoe fout heb ik het niet gehad
Er kan zo veel en voor ieder baasje is natuurlijk zijn persoonlijke afweging 'wil ik dit voor mijn hond' maar als baas ben je de gene die de ziel van je hond kent... jij bent die gene die met de artsen overlegt en die zullen onmogelijkheden (normaal gesproken) echt wel aangeven
Ik zou mij best voor kunnen stellen dat ik zou kiezen voor het pad richting schoentjes en in het ergste geval een rolstoel... als mijn hond daar nog steeds gelukkig in rond zou hobbelen, zou ze van mij mogen
Het is een 'gunst' dat wij in geval van onze huisdieren kunnen kiezen, willen we door of besluiten we dat dit een stap te ver is voor mijn dier... maar zolang het belang van het dier voorop staat vind ik dat een baasje heel ver mag gaan al zal ik als persoon lang niet altijd keuzes kunnen begrijpen
Maar dat speelt ook al als je over hele simpele dingen praat... wel of geen bench, brokken of vers, full time werken of niet, wel of niet op de bank...
Wat ik dus eigenlijk wil zeggen, ik heb bewondering voor je doorzettingsvermogen Eliane, dit is ontegenzeggelijk een onwaarschijnlijk zwaar pad, maar ik hoop dat je samen met Teddy nog heel veel kilometers mag gaan maken
plusjes Ina!!
van mij ook Ina
Hoe gaat het Elianne?
Herstellen de voetjes een beetje?
Heeft hij nog gelopen?
We zijn donderdag op controle geweest.
Nu was het heel duidelijk zichtbaar. 3 tenen die deels afgestorven zijn. Aangezien ze zo goed als volledig los waren zijn ze heel makkelijk verwijderd.
Met de andere poot is het nog even aankijken. Maar de wonden in het algemeen herstellen mooi. Het genezingsproces is volop bezig.
Terug thuis gaf ze in de auto al aan de ze haar behoeftes wilde doen.
Ongelooflijk.... ... nu die 3 tenen eraf zijn stapt ze nog beter. Ze wil absoluut niet meer ondersteunt worden.
Komende van het achterste lichaamsdeel dat verlamd was. Keer op keer dat de dierenartsen aangaven dat ik me moest realiseren dat ze zo goed als, verlamd zou blijven. Wonderen bestaan echt!!!
Ze hebben ook bloed kunnen afnemen. Je houdt het gewoon niet voor mogelijk. Maar een groot deel van de bloedwaarden zijn terug ok. De nieren nog niet. Maar pancreas, lever, schildklier....
Het is een wonder.... een groot wonder. Ze is zo ziek geweest. Was er zo slecht aan toe.
Ik hoop dat de tendens zich zo blijft verder doorzetten.
Dit is echt ongelooflijk
Ik hoop dat het zo door blijft zetten.
Fijn dat het beter is hoop zo verder
wow Eliane, wat een goed nieuws, wat een levenskracht kan er dan toch inzitten.
Bij de stichting waar ik Jenna vandaan had, was een jonge pup binnengebracht met ongeveer alle botten in het lichaam gebroken, ze hadden haar met haar broertjes en zusjes vastgebonden op een spoorweg gelegd en zij was de enige overlevende en werd naar de dierenarts gebracht met de bedoeling haar in te laten slapen. Maar ze was zo helder en straalde zo iets krachtigs uit dat de dierenarts haar wilde helpen. Om een lang verhaal kort te maken, is ze uiteindelijk nu bij lieve mensen en is een vrolijke hond die zelfs sport in een speciale hondenschool voor gehandicapte honden want haar achterhand is helaas wel verlamd en heeft ze een rolstoel
Krijgt jouw hond nog steeds extra vitaminen ter ondersteuning van de genezing?
Wat super dat het de goede kant uitgaat Eliane, dappere Teddy
Kunnen de nieren nog verbeteren of gaat het om definitieve schade?
Ongelooflijk Eliane.
Wat zul jij blij zijn dat je in je eigen gevoel geloofd hebt en haar deze kans gegeven hebt
Kan me goed voorstellen hoe trots je op haar bent en nu nog veel meer van haar houdt , na deze strijd.
Dappere, sterke Teddy
Ik duim heel hard dat deze tendens zich blijft voortzetten.
Dik compliment voor jou dat je zo sterk in Teddy (hebt) geloofd .
Eliane....hoe is het nu met Teddy ??
Moet vaak aan dit dappere meisje denken.
Zoek je iets op de HondenPage ? Vul dan hier jouw zoekwoorden in ?