Bloedwaarden slaan tilt, het herstel 
Pff jeetje, wat een nare situatie! (En dat heel zacht uitgedrukt...
)
Wat betreft de jodium, ik weet dat de schildklier jodium nodig heeft. En voor de schildklier kreeg ze medicijnen toch? Dan zou ik eerst kijken wtb de waarde van jodium.
Zucht Eliane,
Ik had op een ander antwoord gehoopt.
Waar haalt die meid nu nog haar kracht uit.....wat is ze toch sterk.
Er moet toch ergens een arts zijn die dit herkend en een richting van zoeken weet.....
Ja, hier heb je niks aan.......
Wat een onmacht.
Ik heb ooit naar diverse internisten een mail gestuurd met de dringende vraag voor hulp omdat mijn hond zo ziek was.
Zo ben ik bij Lissete Overduin terecht gekomen die , na gericht onderzoek, mij kon vertellen wat mijn hond had.
Misschien een idee......mail naar internisten, klinieken en vermeld zoals ik dat het een schreeuw om hulp is.
Meid, ik weet niet meer wat te zeggen.
Dikke knuffel voor Teddy en voor jou.
Momenteel zijn haar achterpoten mijn grootste zorg.
Tengevolge de slechte doorbloeding is er een hoop schade aan de huid ontstaan. En dat wreekt zich nu door open wonden.
Echt geen aangenaam zicht. Ik maak me zorgen over de mogelijke gevolgen hiervan. Morgen wordt dit nader bekeken door de DA's.
Nochtans lijkt haar algemene toestand beter. Ze reageert meer alert op wat er rondom haar gebeurt. Ze is meer en langer wakker.
Ze doet zelfs moeite om te stappen wanneer ik haar buiten laat. Nu ja, stappen... lees dronken rond zwalpen. maar ze doet het.
Maar die voetjes....
Och die pootjes
ik ben benieuwd wat de da ervan zegt.
De rest klinkt voorzichtig positief.
We zijn ondertussen weer bij de dierenarts geweest voor Teddy's pootjes.
Ik wil toch even op voorhand vermelden, voor zij die een gevoelige maag hebben of gevoelig zijn voor verwondingen, men best dit stukje niet leest en gewoon overslaat.
We hebben net gedaan met het verzorgen van haar achterpootjes.
Het is een vreselijk zicht. Het lichaam is zoiets uniek. En hoe het reageert op...De huid en vlees worden heel snel afgestoten.
Het is een waar horror beeld. Ik zie bot, ik zie pezen, ik zie gestroopte huid...
Maar ik zie ook terug roze huid. Ik zie bloed. Dit betekent een betere doorbloeding. En dat hebben haar pootjes echt wel broodnodig.
Mijn hart gaat naar d'er uit.
En wat ik dan helemaal zo straf vind en wat niemand nog voor mogelijk hield.... ze stapt!!!
Wel onhandig als een grote dronkaard, maar ze stapt! We staan aan de grond genageld, al helemaal niet begrijpend omdat die pootjes er zo vreselijk aan toe zijn.
Blijkbaar werkt de dikke zachte bufferzone die gecreëerd wordt. Zodat ze daar toch een poging onderneemt om erop te staan.
Volgens onze DA gisteren zouden we het ergste hebben gehad.
De heling van de achterpoten wordt met argus en arendsogen in 't oog gehouden. Het valt af te wachten hoe de genezing zal evolueren.
Aangezien de voetzolen ook afsterven en er zo niet kan vastgesteld worden hoe diep de beschadiging is tengevolge van de slechte doorbloeding. Is het afwachten. Ik hoop zou dat er terug een dikke voetzooltjes zullen groeien. Omdat gewone huid niet sterk genoeg is onderaan de poot.
Ik heb ondertussen ook voeding gevonden die ze wel wil eten. Aangezien ze de andere voedingsproducten associeert met orale toediening van medicatie. Heeft ze zoiets van...nee hoef ik niet, nee wil ik niet hebben. Nee, ik eet niet.
Ze is zo lief, die oogjes... om van weg te smelten en in te verdrinken.
Wat een vechtertje. Zo'n schatje.
Het doet zo goed te zien dat ze alerter is. Meer reageert op de omgeving rondom haar. Willen weten wat er gebeurt, dat hoofdje schuin in reactie op geluiden. Maar ook kan genieten van knuffels en kusjes.
We hopen zo dat ze hiervan voldoende zal herstellen, zodat ze toch nog van een aantal jaren welverdiende rustige oude dag kan genieten.
Ik durf nog niet al te uitbundig blij te zijn. Het voelt zo onreëel aan. Dit is zo te goed om waar te kunnen zijn.
Bang om te ontwaken uit een droom.
Voorzichtig durf ik te zeggen dat dit toch goed nieuws is!
Begint de medicatie nu dan toch aan te slaan?
Ohhh Eliane, iedere keer als dit topic naar boven komt maak ik het bang open.
Bang voor wat ik ga lezen.....
Maar nu zit ik hier met een glimlach......wat mooi.
Ja, die pootjes......oh wat erg......maar dit meisje heeft al zoveel overwonnen, ik durf te hopen.
Wat is Teddy toch een sterk hondje 
Heerlijk te lezen dat ze alerter is en weer interesse heeft in wat om haar heen gebeurd.
En dat ze geniet van knuffels en kusjes.....ik denk dat ze daarmee overspoeld wordt 
Oh ik gun het het meisje (en jou) zo dat jullie deze strijd winnen.
Geef haar nog een voorzichtige knuffel van mij en zeg haar dat ik trots op haar ben.
Even nog.....stel die voetjes genezen niet meer goed.
Dan kun je dat toch eventueel opvangen met sokjes of schoentjes om op te lopen en daarin iets zachts wat de druk op de voetjes weg neemt.
Even tussendoor; kennen ze 'excenell'? een ab dat de nieren spaart en werkt op darmontstekingen en bloedsepsis.
Ik heb het ooit bij mijn paard moeten inspuiten. Is heel bijzonder ab.
Ik duim voor je hond. zo een lijdensweg wil je niet meemaken. Snap dat je voor genezing gaat en hoopt.
wonderen bestaan. (ik ben zo een denker)
Dat klinkt al een stuk beter!
Ik hoop dat het ook met de zooltjes gaat goedkomen!
Wat een vechtertje zeg
Voorzichtig goed nieuws, ik hoop dat het met de pootjes ook in orde komt.
Een sterk hondje.
ongelooflijk he waartoe een lichaam in staat is en hoe verstandig het eigenlijk reageert.... maar waarop, is natuurlijk nog steeds de grote vraag...
hopelijk gaat het alleen maar bergopwaarts nu, ik duim er ook voor.
Lieve Elianne
Wat fijn dat het zachtjes aan de goede kant uit lijkt te gaan
Er weer wat leven in je schat komt, ze al voorzichtig wat wankele stapjes kan zetten op die stukke pootjes
Wat een dapper ding..net als haar vrouwtje
Misschien een raar idee maar die bloedsomloop
zou die niet te verbeteren zijn door op gezette tijden de poten te bewegen (zeg maar zachtjes ermee "fietsen" terwijl ze ligt?
Gewoon wat voorzichtige beweging zonder druk voor de bloedsomloop en doorbloeding..
Daar moest ik aan denken
misschien dat een fysiotherapeut daar wel zinnige dingen over kan zeggen
Ik duim zo dat die pootjes mooi en snel zullen genezen
dikke knuffel meid en hou vol.. net als je meisje met haar prachtige bruine ogen
xxx
Wat fijn dat het zachtjes aan de goede kant uit lijkt te gaan
Er weer wat leven in je schat komt, ze al voorzichtig wat wankele stapjes kan zetten op die stukke pootjes
Wat een dapper ding..net als haar vrouwtje
Misschien een raar idee maar die bloedsomloop
zou die niet te verbeteren zijn door op gezette tijden de poten te bewegen (zeg maar zachtjes ermee "fietsen" terwijl ze ligt?
Gewoon wat voorzichtige beweging zonder druk voor de bloedsomloop en doorbloeding..
Daar moest ik aan denken
misschien dat een fysiotherapeut daar wel zinnige dingen over kan zeggen
Ik duim zo dat die pootjes mooi en snel zullen genezen
dikke knuffel meid en hou vol.. net als je meisje met haar prachtige bruine ogen
xxx "
Eerst effe aan iedereen, dank voor jullie medeleven!!!
Lieve Roos,
We hebben dat gedaan. Beweging en massage.
Alleen gaat het nu niet, wegens te pijnlijk.
Voor de voetjes... je kan het een beetje vergelijken op z'n zombies. Geen huid meer, open vlees met stukken uit, voetkussentjes die weg zijn. Bot dat open en bloot steekt (een nachtmerrie van veel chirurgen). Pezen die bloot liggen.
Als ik die dan vast hou om de billen te bewegen, komt er zowel druk op door het vasthouden. En dan door de beweging, rekken en strekken.
In de billen zelf zitten de lymfeklieren die verhard en opgezwollen zijn. Wat ook pijnlijk is. Daar bovenop heeft ze in één bil ook iets waarvan we vermoeden dat het bindweefsel is dat daar is ontstaan in reactie op het afsterven van spieren.
Het is zelfs heel hard uitkijken, tijd nemen en super voorzichtig zijn als ik haar oppak om buiten te laten of te verzorgen. Want er zijn momenten dat ze gromt en uithaalt door pijn. En ik dus zelf nog steeds niet snap dat ze daar dan op steunt buiten.
Lieve Roos,
We hebben dat gedaan. Beweging en massage.
Alleen gaat het nu niet, wegens te pijnlijk.
Voor de voetjes... je kan het een beetje vergelijken op z'n zombies. Geen huid meer, open vlees met stukken uit, voetkussentjes die weg zijn. Bot dat open en bloot steekt (een nachtmerrie van veel chirurgen). Pezen die bloot liggen.
Als ik die dan vast hou om de billen te bewegen, komt er zowel druk op door het vasthouden. En dan door de beweging, rekken en strekken.
In de billen zelf zitten de lymfeklieren die verhard en opgezwollen zijn. Wat ook pijnlijk is. Daar bovenop heeft ze in één bil ook iets waarvan we vermoeden dat het bindweefsel is dat daar is ontstaan in reactie op het afsterven van spieren.
Het is zelfs heel hard uitkijken, tijd nemen en super voorzichtig zijn als ik haar oppak om buiten te laten of te verzorgen. Want er zijn momenten dat ze gromt en uithaalt door pijn. En ik dus zelf nog steeds niet snap dat ze daar dan op steunt buiten. "
och meid..hoe kan ik toch denken dat je dat al niet had geprobeerd 
Meis wat moet je toch schipperen met een enorme lading 
Ik wens jullie beiden veel kracht..
Dat haar vitaliteit toeneemt ondanks nog veel te overwinnen geeft hoop
geniet van elkaar wanneer je de kans hebt..dat zal jullie beide goeddoen
xx we duimen voor een mooie oude dag bij jou thuis
Ik kan me nauwelijks voorstellen hoe afschuwelijk dit eruit moet zien.
Maar je tekst alleen al geeft me koude rillingen en de tranen schieten in me ogen.
Arm arm diertje
Pfff ik lees geregeld mee. Wat een lijdensweg. Heel heftig. Ik hoop enorm voor jullie lieverd dat het nu bergopwaarts gaat. Veel beterschap.
Ik heb m'n handen vol, vandaar dat het weer effe geleden is dat ik op HP ben geraakt.
.... Ik heb goed nieuws en slecht nieuws.
Laat ik beginnen met het goede nieuws. Maak daar maar het ongelooflijk goed nieuws van!
Teddy stapt terug. Het gaat nog onstabiel door de spierafbraak van de achterpoten en haar achterste voetjes.
En dan komen we aan het slechte nieuws...
Aan de ene voet zijn er zeker 2 tenen en aan de andere voet zijn er zeker 3 tenen afgestorven. Het afstotingsproces is nog bezig. De voetkussens zijn ook weg. Geen idee hoeveel daar nog van zal terugkomen.
In Merelbeke worden ze gek! Omdat ik haar thuis hou met wonden van open vlees en bot dat bloot ligt.
Alleen .... met alle respect voor hen en hun kennis. Ze kunnen voor haar nu niet meer doen dan wat ik doe. Ik heb dan nog het voordeel dat ze thuis is. En niet ongelukkig en gestresst omdat ze daar in een kooi ligt in een vreemde omgeving.
Hier is ze thuis in haar eigen vertrouwde omgeving, omringd door mensen die van haar houden. Ze wordt vertroeteld, geknuffeld, gekust :-)))) En er wordt voor haar gekookt. Ze krijgt 2x per dag lekker eten. Dat tot op de laatste kruimel lekker wordt opgegeten.
Hier worden constant foto's genomen van de wonden en het proces van afstoten. En tegelijk zie je aan de rand van het weefsel dat nog goed is. Het lichaam werken om te herstellen.
Ik snap echt niet dat ze met zo'n pootjes stapt. Het vertelt natuurlijk wel dat er een deel zenuwen dood zijn. Maar ook dat een hond iets sterk is!
Het proces wordt ook opgevolgd door mijn dierenartsen. En is er een wekelijkse check-up. Tenzij ik iets zie dat niet ok is uiteraard.
Ik heb er al iets eerder over gesproken in dit topic. Maar we zullen ook wanneer de wonden volledig genezen zijn bij pet orthopedics iets laten maken om dat wat er nog van de achtervoetjes overblijft, te beschermen.
Maar het is ongelooflijk. Ze stapt!
En als ik haar naar buiten draag wil ze niet meer door een doek ondersteunt worden. Ze wil zelf stappen. Uiteraard is dit beperkt, want als ze haar behoeftes gedaan heeft. Dan blijft ze op een bepaald moment staan en geeft ze daarmee aan dat we haar terug mogen oppakken en naar binnen dragen.
Ook haar vacht geeft aan dat ze zich terug beter voelt. Ze voelt zoooo super zacht aan en blinkt als een spiegel
Het doet zo goed om te zien dat ze zich terug beter voelt en terug gedraagt zoals voor ze ziek was.
En tijdens heel deze evolutie je je intens bewust wordt hoe graag dat je dit prachtig geweldig wezentje graag ziet.
Wat een mooi nieuws!
Als je alles zo leest, het klinkt haast als... lepra?
In ieder geval: ondanks de wonden, is het vast heerlijk om te zien hoe ze weer zelf wil stappen
Nog veel beterschap gewenst voor je lieverd!
Ik ga vast iets zeggen dat je niet leuk vindt. Wat een lijdensweg voor Teddy.
Ik vind het triest...afgestorven tenen,voetkussens weg,open vlees een bot dat bloot ligt.
Ik kan wel zeggen zoals iedereen in dit topic wat een goed nieuws,sorry ik denk daar totaal anders over.
Als je alles zo leest, het klinkt haast als... lepra?
In ieder geval: ondanks de wonden, is het vast heerlijk om te zien hoe ze weer zelf wil stappen
Nog veel beterschap gewenst voor je lieverd!
"
Door de bloedklonter was er in de achterpoten een zeer barslechte doorbloeding gedurende een bepaalde periode.
Om te kunnen functioneren heeft ons lichaam o.a. zuurstof nodig. Dat is er dus een tijd tekort geweest in de voetjes. In een zodanige mate, dat er dus ook weefsel afsterft. Hoe diep de schade is/was kan niet gemeten worden. En was het wachten tot het zichtbaar wordt.
En aan de ene zijde zie je hoe het lichaam dat gedeelte afstoot en hoe het "ontbindt". Maar mijn dierenartsen willen nu absoluut nog niet opereren (lees amputeren). Om haar lichaam daar niet met te belasten en o.a. de verdoving te moeten verwerken. Er is nog steeds geen bloed kunnen afgenomen worden om eens te kijken hoe de waarden nu zijn.
Zij geven de voorkeur van het lichaam zelf dit proces te laten voeren. En het zelf aangeeft wat nog wel goed weefsel is en wat niet.
Terwijl in Merelbeke wanneer ze dit hoorde, men er onmiddellijk de chirurgen wilde bijhalen. En vonden dat ze zo niet kan thuis blijven.
Maar ze krijgt medicatie, ook antibiotica. Ik baad en verzorg dagelijks haar pootjes.
En dagelijks aanschouwen wij ook een wonderbaarlijk proces, hoe het lichaam werkt en zwoegt om zo goed mogelijk een herstel in te zetten.
Het kan raar klinken maar het is mooi om zien. Je hebt aan de ene zijde dat wat is afgestorven maar daarnaast zie je dan het lichaam weefsel aanmaken zodat alles nog minder dan mm gewijs. Er beetje bij beetje nieuwe huid ontstaat en het zal dichtgroeien.
Helaas is de schade te groot en zal ze nooit nog normaal zonder hulpmiddelen kunnen stappen.
Maar dan is het aan de mens om daar een handje bij toe te steken en haar die te bezorgen.
Ik vind het triest...afgestorven tenen,voetkussens weg,open vlees een bot dat bloot ligt.
Ik kan wel zeggen zoals iedereen in dit topic wat een goed nieuws,sorry ik denk daar totaal anders over. "
Ik begrijp je wel.
Het goede nieuws is dat ze zelf gevochten heeft en er is door geraakt.
Het slechte nieuws is, inderdaad de gevolgen. En dat is meer dan triest.
Nu Teddy krijgt o.a. ook pijnmedicatie (hetzij in beperkte maten). Doch een groot deel voelt ze zelf niet meer vanwege afgestorven zenuwen.
We kunnen dit helaas ook niet op 1, 2, 3, genezen. Dit is een proces dat tijd vraagt.
En als ze na het genezingsproces geen kwalitatief leven meer zou kunnen leiden. Of constant pijn zou lijden? Geloof me Monique.... dan had ik haar al veel eerder laten inslapen.
Eliane, mag ik wat vragen ? Je schrijft dat je hond nimmer meer kan stappen, wat ga je doen dan, een rolstoel voor je hond aanschaffen ? Je beschrijft afgestorven zenuwen, dat zal dan nimmer meer herstellen.
Ik vind het triest...afgestorven tenen,voetkussens weg,open vlees een bot dat bloot ligt.
Ik kan wel zeggen zoals iedereen in dit topic wat een goed nieuws,sorry ik denk daar totaal anders over. "
Het spijt me maar ik ga met Monique mee
Teddy kan nooit meer normaal stappen
zeg je, is Teddy nog wel gelukkig??
Een jonge doet meestal toch zot.
Spelen,rennen snuffelen gaan in het bos , Teddy kan van alles niks meer
Ik heb wel enorme bewondering voor jou Eliane!
- Zoeken op de HondenPage
-
Zoek je iets op de HondenPage ? Vul dan hier jouw zoekwoorden in ?