De ellendige oorzaak is nog niet gevonden. Ondertussen is ze terug gehospitaliseerd.
Nieuwe resultaten geven aan dat haar witte bloedcellen de pan uit rijzen.
Normale waarden van de leukocyten liggen tussen de 6000 - 16000. Bij haar 44700
Normale waarden van de Neutrofielen liggen tussen de 3000 - 11500. Bij haar bijna 39000
Haar bloed is veel te dik, dus er wordt via infuus ook weer meer vocht toegediend.
Vandaag wordt er met verschillende internisten overleg gepleegd.
En ondertussen tikt de klok verder. Om gek van te worden.
Oei. Wat een slecht nieuws. Het is als een tikkende tijdbom.
Het is beter dat je hond nu in de kliniek is; ook al zou je er liever bij blijven.
Hopelijk hebben de internisten na overleg een idee wat de oorzaak is en hoe dit behandeld kan worden.
Heel veel sterkte.
Is er al op Babesia getest? Meschien Autoimmuumziekte?
Jeetje zeg, wat een drama, en dan nog niks weten, dat is nog het ergste, mijn gedachten zijn bij jullie en ik duim heel hard..
Haar bloed is veels te dik, bloedverdunners niet over gesproken ? Wat een hoge waarders...en wat een zorgen zo..
Wat erg dat de oorzaak nog steeds niet bekend is, ik hoop dat er iets uit het internistenoverleg komt. Sterkte.
Wat erg ik wens jullie sterkte toe.
Oooow, wat een ellende!
Knuffeltje voor de lieverd!
Sterkte!
Heel veel sterkte.
Toen ik gisteravond op bezoek ging en ik haar zag liggen brak mijn hart. Goh wat doet dit pijn dat ik zo weinig kan doen om haar te helpen.
Heel haar lichaampje doet een wanhopig poging te vechten tegen wat het ook is dat probeert haar klein te krijgen.
Het overleg met de internisten was een lachertje. Het enige wat ik te horen kreeg ... vakantie, lastige periode, feestdagen, volle agenda's en tja geen tijd, sorry.
Ik zou ze met plezier met hun koppen tegeneen slaan.
Vanmorgen hebben mijn dierenartsen de handdoek in de ring gegooid. Voor hen stopt het, ze weten het ook niet meer.
De enige hoop die er nu nog rest, is de universitaire kliniek Merelbeke. Ook daar is alles gesloten voor de feestdagen. Maar er is wel een spoeddienst. En die gaan nu alles bekijken en overleggen.
Ik wil zo vechten met en voor haar, zodat ze kan geholpen worden.
Of ze kan geholpen worden door middel van behandeling...
... of te stoppen met de lijdensweg als er niets is dat haar nog kan helpen.
Maar voorlopig heb ik geen antwoord op geen van beide bovenstaande mogelijkheden. En het enige wat ik nu heb zijn pijn en tranen voor haar.
Ik voel zelf al de radeloosheid en machteloosheid in me opkomen als ik het lees, wat een hel moet het voor jullie zijn om dit te moeten meemaken...
Ik wens je veel steun en geborgenheid, en de artsen wens ik een instant verlichte geest, zodat je arme meisje snel geholpen kan worden...
Ik wil nog even inpikken op de hier gedane suggesties.
Er zijn al heel wat zaken (medisch) bekeken en besproken.
Zoals o.a. Lyme, Leptosirose, Toxicatie, Auto immuun....
Alleen geeft het bloedbeeld aan dat er zoveel aan de hand is, dat het ene het andere tegen spreekt. En dat wat van behandelingen/medicatie wordt uitgeprobeerd, weinig tot geen resultaten geeft.
Behalve dat haar lichaam wanhopig vecht tegen dat wat er gaande is. Het enige dat haar nu in leven houdt, is (hoe gek dit ook kan klinken) het infuus.
Eliane wat vreselijk is dit. Om gek van te worden.
Ik wens jullie veel kracht.
Sterkte Eliane. Ik hoop dat jullie duidelijkheid krijgen.
in zulke gevallen zou je een goede arts moeten hebben, die alles weet van traditionele chinese geneeskunde, zo iemand kijkt er weer op een heel andere manier naar, en kan vinden waar het probleem precies ligt.....maar waar vind je die....
krijgt ze wel tenminste vit.C extra in het infuus?
Ooh wat erg... je voelt je machteloos, dat zou ik me ook voelen... heel veel sterkte!
Wat een verdriet om je hondje zo te zien....heel veel sterkte.
Pff wat een ellende! Ik duim voor deze dame!!!
Heel veel sterkte Eliane,
Onze ervaringen zijn toch goed met de dierenkliniek Merelbeke, ook op feestdagen.
Ik blijf lezen en duimen!
Echt vreselijk om in die onzekerheid te zitten en je hond niet bij je kan hebben, heel veel sterkte, tja ik weet ook niet wat te zeggen, kon ik maar wat zinnigs zeggen.
Wat erg ik blijf duimen en leef met jullie mee.
Er zit terug wat meer leven in haar.
Woensdag gaan we naar de universitaire dierenkliniek in Merelbeke
Ze krijgt nu ondertussen nog een andere soort antibiotica bij, extra vitamines en mineralen.
Oh Eliane....wat een achtbaan
Heerlijk te lezen dat er wat meer leven in haar zit.
Ik DUIM heel hard dat ze in Merelbeke er achter kunnen komen wat er met het meisje is en haar goed kunnen behandelen.
Maar weer dagen wachten
Hoe gaat het met jou??????......kan me heel goed voorstellen dat je helemaal op bent.
Uit ervaring weet ik dat zoiets je helemaal sloopt.
Je blijft voor haar op de been maar alle energie is op.
Meid ik duim en hoop heel hard dat dit dappere meisje er nu toch vlug weer bovenop komt.
Voor jou een knuffel en heel veel kracht.
Ik probeer rustig te blijven, al lukt dat niet altijd even makkelijk. Aangezien hier ook heel wat emoties bij betrokken zijn.
Maar je geeft niet op. Stephane, een van de DA's heeft haar vandaag weer helemaal cm per cm met de echo bekeken. Om er zich van te vergewissen toch maar niets over het hoofd te hebben gezien. Maar niets te zien.
Zelfs vanuit de humane medische wereld is er versterking opgedaagd, die meedenkt en input brengt. Een nieuwe denkpiste en worden er nieuwe zaken onderzocht....we gaan door!
Bedankt voor je lieve woorden...
Trouwens iedereen, dank voor jullie steun en medeleven
Nogmaals sterkte Eliane..
vreselijk je diertje zo te moeten zien, en al die onzekerheid...
Ik hoop stilletjes op een wonder..
Jee wat vind ik dit in en in triest, geen tijd, feestdagen, en een dier niet helpen die er zo slecht aan toe is, de handdoek in de ring gooien, sorry we weten het niet.....jij die er alles aan doet..
Ik lees verder dat er toch mensen zijn die wel doorgaan en het niet opgeven, voor joujouw machteloosheid die er is, je zorgen...zoveel sterkte .
dat klinkt voorzichtig hoopgevend dat er wat meer leven in haar zit. Dappere vechtster
Wel weer lang wachten tot woensdag, maar blijkbaar kan dat niet anders. Hopelijk kunnen ze jullie daar helpen.
Och, toch een beetje goed nieuws, het gaat wat beter , ik hoop dat dat door zet, het lijkt me vreselijk om zo je hond te moeten zien, en met oudejaarsnacht niet bij haar te ziijn.
Vandaag met Teddy een dagje universitaire dierenkliniek Merelbeke.
Haar verlamming van de achterpoten wordt veroorzaakt door een grote trombose van de aorta achteraan.
Deze ellende kan mogelijk de oorzaak zijn van het op tilt slaan van de organen. De spieren sterven af en de stoffen die vrijkomen kunnen de organen, zoals de lever enorm belasten.
Schildklier. Een lichaam dat zo ziek is, draait de kraan dicht. In dit geval het metabolisme. Dit doet het lichaam om zoveel mogelijk energie te sparen. De leverwaarde, waavan de piek nog hoger was dan de Eifeltoren krijgt alle "afvalstoffen als eerste te verwerken. Maar het kan mogelijk ook een stukje (lees brokje) van de trombose zijn dat in de lever is terecht gekomen.
Maar ook een infectie van het hart kan zoiets mogelijk veroorzaken. Aangezien haar hart al was onderzocht en ok bevonden door mijn DA (die zich in het hart heeft gespecialiseerd). Lijkt hier niet het geval te zijn.
Een tumor in de borstkas? Volgens onderzoek heden ziet dit er allemaal ok uit.
En soms blijft dat wat het veroorzaakt een mysterie.
Bij katten zien ze dit geregeld.
Teddy was/is de eerste hond waarbij ze dit hebben vastgesteld.
Het verdict. Eigenlijk ziet het er niet goed uit.
Ze gaat nu behandeld worden met medicatie, niet om te genezen. Maar om erger te voorkomen.
Doch de wonderen zijn de wereld niet uit. Maar de kans dat ze nog zal kunnen lopen, daar vrezen ze voor.
Ze heeft nu een doorlig wonde. En dat zijn groet boosdoeners. Door het feit dat de doorbloeding niet goed is, geneest zoiets dus ook heel slecht. Je kan dus aan doorligwonden overlijden. Dus dat wordt hier met haviksogen in 't oog gehouden.
Pijn.....
Dit is zo moeilijk in te schatten. Er ontstaat heel veel druk, daar waar het bloed niet of slecht door kan. Dat kan verdomd pijnlijk zijn.
Daar hebben ze nu ook tramadol voor meegegeven. En zal ik moeten vergelijken hoe ze het deed zonder en doet met.
Pff niet makkelijk. Maar we hebben nu al zo hard geknokt. En ook al ben ik de eerste wanneer er iets met één van mijn dieren is. Om op dat moment heel rationeel te kiezen voor de meest humane wijze. En ze niet te laten afzien. De positieve effecten, als die zich al zouden voordoen, is dit toch iets van weken. Gepaard met intensieve zorg (maar dat is voor mij bijzaak).
Alleen is er zo'n intern stemmetje dat aangeeft van het nog niet op te geven.
Zoek je iets op de HondenPage ? Vul dan hier jouw zoekwoorden in ?