Het grote TROTS zijn topic!!

Hierop!

Ahhh haha dat verklaart genoeg.

Dat zal me een hilarisch gezicht zijn hond met bril hoofd uit de auto hahaha oww ik heb al beeld   

  Knappeerdddd

Op May en mijn nichtje.

May want die was heel vroeger bang van kids. En is zondag door mijn nichtje van anderhalf uitgelaten. Wat nog lastig was door het trage tempo, aan de goede kant lopen en het plotseling stoppen..

Op een stadsplein zonder gekke afleidingen waardoor het fout zou kunenn gaan..

Daarnaast ben ik trots op mijn nichtje aangezien die in het begin allergisxh op May reageerde, gelukkig is ze nu gewend en reageert ze amper tot niet meer op May. Maar daardoor hrbben ze lang wel afstand van elkaar, moeten, houden. Hoewel ze wel gek is op May deed ze dat wel netjes. En nu haar uit kunnen laten ze was zoooo intens gelukkig en trots 

Treskor voor het eerst alleen thuisgelaten in zijn kamerkennel. Toch goed 2u weggeweest. En een happy hond terug aangetroffen. De andere 2 hebben hem dus gelukkig ook niet staan pesten :p

X 2

De ochtend is nog niet eens voorbij maar hier toch al 3 enorme trots momenten!

Vanochtend vroeg stonden we in een losloopgebied oog in oog met een ree. Ik zei Boi bij me te blijven en stond al klaar hem te grijpen voor als hij toch aanstalten maakte erachteraan te gaan. Maar mijn puber....luisterde! Sterker nog aanlijnen was in zijn geheel niet nodig. Hij keek, hij vond het interessant, maar kennelijk beperkt het jachtinstinct zich tot vogeltjes en blaadjes.

Later liet hij zich zomaar aanhalen door een vreemde en ook nog eens een man. (Boi komt uit het buitenland en is over het algemeen terughoudend naar mensen die hij niet kent)

Als klap op de vuurpijl ging ik net boodschappen doen en liet hem helemaal alleen los in huis. Het was maar een half uurtje maar bij thuiskomst trof ik een relaxte hond aan die languit op de grond lag. Niets gesloopt en geen drama (ik was om het hoekje even staan luisteren)

We komen er wel....

Trots op Bowie die vanochtend midden tussen de bosjes wou poepen maar er achter kwam dat er niet genoeg ruimte was voor zn kont, en toen met zn poot omhoog heeft staan poepen. Een echte reutjes-poep 

Dit zijn dus de vaardigheden waar die hond later in zijn leven wat aan gaat hebben. Ik weet alleen nog niet voor wat...  

Hahahahaah +1

Mezelf. Besloten om te veranderen van werk. Al denk ik wel het via loopbaanonderbreking te doen.

Nu het nog meedelen op het werk, die gaan niet happy zijn vrees ik.

ZO ontzettend trots op Aedon.

Vandaag reizen we met het OV naar mijn moeder en omdat Aedon een hekel heeft aan de bus, zijn we gaan lopen.

Echter had ik nogal veel mee qua bagage (mijn eigen spullen en die van Aedon) + Aedon liep niet lekker mee aan de riem. Uiteindelijk besloten om hem dan toch maar los te klikken.

Hij heeft 40 min. geweldig los meegelopen terwijl we langs best wat straten moesten. Reageerde ook echt top op commando's.

Al met al dus een hele geslaagde losse wandeling

En nog een foto van de knappe man

Zo te zien is hij zelf ook zwaar tevreden met hoe de dag is verlopen

Zeker! Volgens mij was dit ook de eerste keer dat hij het reizen in de trein wel oké vond

Hij heeft ook gereden in stijl vandaag hahaha:

Zojuist een kwartier lang in het park rondgeslenterd. Los van de riem! Ik heb alles gescand of er geen andere hond aan kwam, en een paar keer verstopt zodat Moos me in de gaten houdt. Soms krijg ik dan medelijden haha, dan raakt ie helemaal in de stress. 

Ik denk echt dat Moos straks gewoon weer los kan lopen in hondenparken. Zo fijn!!!! 

Terrormonster begint het commando “los” te leren 

Brownie wilt altijd alle takjes van de grond pakken en eten. Gisteren en eergisteren was het heel erg, maar vannochtend tijdens de wandeling had ze nul takjes gepakt en als ze het probeerde en ik zei 'laat dat' stopte ze meteen.

Weer een heerlijke jachttraining gehad met m’n kanjers. Maui heeft een spoor van 250 meter gelopen met als afleiding een dode vos en een duif met verschillende windrichtingen en kleine Fanu een spoor van ongeveer de helft maar ook met de afleiding van de duif (die even geproefd moest worden haha) en de dode vos. Allebei het hert gevonden aan het einde van het spoor. 

Auto ritje naar het bos met neus geplakt aan het raam en zonder weg duiken op de vloer en minder piep, ditmaal. Even een trek vlot gedaan in hetzelfde bos, meneer is erg gefascineerd door het klotsende water en check . Hondjes gingen goed maar moest echt ver weg lopen toen er een duel was ala reu style voordat de recall werkte (dat vind moeders niet fijn want kan ik er niet tussen springen als het fout gaat) En jaaaaaa!!! Eerste scooter rit tussen ons in ging zonder horten of stoten. We kunnen dus zonder stress naar de boot op een warme dag en parkeerplek te weinig.  Moedig voorwaarts hier 

Weer een scooter ritje, spaanse adopt, die gingen ook even lopen met zijn allen. 2+1 in de rust Voor negen binnen en blij ei die eindelijk windsurfen snapt op de scoot

Trots op mijzelf  door psychische problemen heb ik al maanden mijn honden niet ze worden goed verzorgd bij mijn ex partner en beste vriend. 

Maar ik was nu al een tijdje stabiel dus ik heb ze drie dagen bij me gehad en wat heb ik genoten  ze zijn net weer opgehaald en ik mis ze alweer vreselijk Hahaha ik bezoek ze sowieso twee keer per week maar oh wat vond ik het heerlijk om ze even een paar nachten lekker bij me op de bank en bij me in bed te hebben. We hebben er een feestje van gemaakt 

Lekker hoor, had je toen niet gedacht dat je weer hier zou zijn, ik zie dit van dichtbij, en hoe iemand dan ineens alleen maar weer steeds meer opknapt en meer aan kan en aan durft, heel fijn om te zien en te lezen hier.

Dat zou vaker verteld moeten worden, dat geeft mensen hoop!

Echt hoor toen ik in die put viel had ik niet verwacht er ooit nog weer uit te klimmen maar ondanks dat ik nog een hele lange weg te gaan heb zie ik licht aan het eind van de tunnel en ik ben zo dankbaar voor de mensen om me heen en hoe de gezondheidszorg hier me heeft opgevangen en mij de handvatten bied om weer op te krabbelen. 

Kleine successen en succesverhalen is absoluut wat mensen in deze situatie gebruiken kunnen, ik probeer er ook redelijk open over te zijn want het kan iedereen gebeuren. Psychische problemen hebben nog steeds zo'n stigma en dat is zo jammer en zo funest voor sommigen. 

T gaat nog even duren maar ik kan niet wachten tot ik weer 100% voor mijn honden kan zorgen als ik iets heb geleerd van deze tijd is het wel dat ik echt voor die doggo's leef, zij maken mij compleet. 

Ja ik ken de situatie waar je ineens in kan vallen, ook al heb je het achteraf een beetje zien aankomen, en maak het nu in mijn directe omgeving mee, die vooruitgang is zo mooi om te zien, en degen had me een half jaar niet geloofd als ik zei, het word echt beter, maar het is zo, ook zij heeft hulp, van mij en professionele hulp, heeft wel medicatie, maar ik heb al gezegd, meid al moet je die levenslang slikken , So Be It, als het maar werkt.

Wat ik nog het mooist vind, dat de meeste mensen er wel sterker uit komen, ze hebben ook de handvaten om te voorkomen dat het weer zo ver komt.

En ja,het kan echt iedereen overkomen, de stigma is nog lang niet weg, maar open zijn helpt al, steeds meer mensen gaan beseffen dat ook hun dat kan overkomen, niks om je voor te schamen, dapper dat je je er doorheen hebt geslagen, want dat is hard werken... knuffel voor jou..

De honden mogen sinds dit weekend niet meer in de zetel en ze lijken het zo goed te snappen. Zelfs vannacht heeft er geen ingelegen denk ik (ze hadden wel maar een korte nacht alleen, maar toch )

Ik heb me vandaag rot gelachen. Waar ik normaal chagrijnig wordt omdat Moos trekt, werd ik vandaag “chagrijnig” omdat Moos me telkens voor de voeten liep. Hij was me echt aan het bekijken de hele route, alsof ik iets van hem aan had. 

En daarna leerde ik hem een nieuw trucje die al super goed gaat! Head down!

https://m.youtube.com/watch?v=KiJRdcjLMZs

Ik heb Willow zojuist ingeschreven voor haar eerste Dockdive workshop! Ik denk dat ze het zo gaaf gaat vinden 

Vanochtend tijdens de ochtendwandeling heeft Freddie voor het eerst een paar plasjes gedaan met zijn beentje omhoog! 

Fanu is nu zo’n 18 weken oud en vandaag hebben we voor het eerst een puppycursus les gehad waarbij hij het hele half uur lang aandacht had voor mij.

Vorige keren waren blaadjes, takjes en andere honden veel interessanter, daar had hij allemaal geen oog voor. Zelfs tijdens de uitleg van de oefeningen bleef hij netjes naast me zitten en inchecken.

Er is een hele tas snoep in dat mannetje gegaan vandaag 

Trots op Willow, en op de complimenten die ik van de fokker heb gekregen. De fokker is net zo gek op haar als ik 

Zo moeder, zo dochter! Helaas kon haar zusje er ivm loops zijn niet bij zijn, en haar half zusje is net bevallen. Maar een heerlijke wandeling gehad met de fokker, Willow's moeder en Willow

Ben erg trots op May!!

Ben gister met mijn zus en nichtje naar de speeltuin gegaan. May ging mee, het was haar lange wandeling van de dag. Hoewel ze in de speeltuin uiteraard niks mocht (maakt voor May nietuit die gaat er zoiezo bij zitten of liggen als ik atil sta/ of niet actief met haar bezig ben) 

Goed May zat dus met een flexi aan een boom, waren verder geen kids, had may wel denk anderhalf meter lijn gegeven dat ze wat keuze had waar te zitten.

Mijn zus had me gewaarschuwd dat het een katrijke buurt was. May en katten is een dingetje  nou goed inderdaad, zagen al snel een kat en May volgde elke beweging, had niet anders verwacht.

Prima, kat weer weg  wij lekker met mijn nichtje aan het spelen maar ik check May regelmatig. Dus ik zie May weer starenik kijk waarnaar. Ja hoor komt de witte kat haar kant op gelopen, gevolgs soor een getijgerde. Dua ik geef mijn nichtje aan mijn zus en loop naar May. En die kat ja die kat bleef maar geintresserd dichterbij komen. Ik had May uit voorzorg al bij haar halband gepakt (ze had een halsband en tuig om) ik weet gewoon niet wat May met de kat zou doen.. (bij de oppas gaat het, maaar z eheeft terwijl ze aan een 1.5m lijn zat ook eens een kat uit de bosjes geplukt, zonder schade weer losgelaten maar he...)

Nou toen sie op een meter afstand was ben ik toch echt even naar voren gesprongen en shooew tegen die kat geroepn wan tik wist het ook niet meer. Maarja had May vast. Dus die nam dezelfde sprong.

Kat rende weg, gevolgd door de tijger. Bleef van een afstandje apengapen en heb May even 4x moeten zeggen KLAAAR. Maaar dan keek ze mij ook wel netjes aan ipv de katten, heb haar snoepjes laten zoeken.

Heel verhaal

Maargoed trots dus dat May toch zo goed de katten heeft genegeerd en niet geprobwerd heeft iets te doen.