Het grote TROTS zijn topic!!

Trots op mijn aapie.....

Hij heeft zo'n moeilijke focus, zeg maar bijna niet, maar hij begint het te leren en dat vind ik sowieso al heeeeeeel knap van hem. Hij heeft zoveel spijsverteringsproblemen gehad in het begin van zijn leven. Daardoor lijkt het altijd net of hij 10 maanden achter loopt. (Hij is nu 20 maanden). Maar we beginnen elkaar echt te begrijpen en daarom ben ik super TROTS

Trots op mijn meisje van 6 maanden. 

Ze leert soms wat moeilijker omdat ze álles in het leven nog veels te interessant vind, en er zijn veel afleidingen. 

Ze begint nu het leren steeds leuker te vinden en kan al echt goed op commando zitten, liggen, en blijven. 

Ook merk ik dat we elkaar steeds beter leren kennen en begrijpen. Ze is eindelijk wat rustiger aan het worden en is niet constant hyper. Ze snapt wat haar speeltijden zijn en wat de tijd is om tot rust te komen. 

Zo fijn. Mijn vriendinnetje. 

Ik vind Ziva toch zo knap!

Vanochtend wandelen en het bleek erg glad te zijn doordat stoepen en straten nog flink nat waren toen ze bevroren.

Ik vind dat super eng, ik ben echt enorm bang om te vallen (nergens op gestaafd en totaal irrationeel, I know. Maar ik kan er niets aan doen.

En Ziva was zooooo braaf! Ze heeft niet gerend of getrokken. Heel rustig gelopen, gesnuffeld als ik ontspannen was (als ik op gras liep of op een veilige plek stil stond). Als ik op een glad stuk liep en bang was, liep ze maar een klein stukje vooruit en altijd heel rustig, dan ging ze stil staan en op mij wachten. Ze deed niet moeilijk als we niet de kant op gingen die zij wou maar kwam zonder te morren met mij mee. Als ik even weg gleed of wel héél lang deed over een extra glad en schuin aflopend stuk (wie heeft in vredesnaam ooit bedacht om straten bol te maken, werkelijk waar) kwam ze daarna eerst naar mij toe en liep dan pas weg om weer te gaan snuffelen. 

Sorry dat het een korter rondje is geworden meid. Vanavond maak ik het goed.

Ik ben gewoon zo trots op hoe Penny er uit ziet

Zo mooi glanzend, slank en gespierd en dat voor een 10 jarige hond

Elke dag denken mensen die ik tegen kom dat ze een puppy of jonge hond is en ik snap inmiddels helemaal waarom. Ze is in zowel uiterlijk als gedrag ook gewoon een jonge hond. Elke dag ben ik verbaast over hoe veel energie ze heeft en over hoe druk ze kan zijn. Gisteren heeft ze in totaal ruim 10 kilometer gelopen (was niet de bedoeling). Vandaag wilde ik rustig aan doen maar zij wilde alleen maar rennen, het liefst zo hard mogelijk.

Ik ben sowieso ongelooflijk trots op haar, wat is het toch een geweldige hond. Ze is zo op mij gefocust, ik hoef vaak geen commando's te geven want ze weet door even naar mij te kijken meteen wat ik wil. Ze doet het nu geweldig met andere honden en gedraagt zich tijdens het wandelen zo goed. Ze heeft altijd moeite gehad met komen op commando, ik vond dat niet erg en liet haar gewoon wachten zodat ik naar haar kon komen. Laatst heb ik toch besloten er aan te werken en inmiddels doet ze het geweldig. Als ik roep stopt ze meteen met alles waar ze mee bezig was en komt direct op volle snelheid naar mij rennen.

Ik hou echt zo veel van haar, ik hoop dat we nog heel veel jaren samen kunnen zijn

prachtig wat training met een hond kan doen!
en ik snap ook idd dat mensen denken dat ze nog jong is.

Trots op mezelf dat ik gewoon weg ben gegaan uit een giftige situatie . Voelde ook gewoon goed om te doen. Had misschien net iets eerder gekund maar toch mijn gevoel gevolgd.

Dat kan soms ook een hele moeilijke stap zijn,goed van je Liz.

Goed van je mag je trots op zijn! 

Wanneer is je gevoel goed,tot je dat kleine zetje net nog nodig hebt.

En dan is het goed!

goed gedaan!

Bedankt! Ik had nooit verwacht dat ze zo ver kon komen in haar gedrag naar andere honden. Vroeger werd ze gek als ze op grote afstand een hond zag en er langs moest, nu is dat totaal geen probleem meer. We kunnen zo langs andere honden lopen zonder, ze is niet eens meer gespannen.

Vroeger luisterde ze trouwens ook nooit goed, toen reageerde ze totaal niet op commando's. Dat is nu echt het tegenovergestelde, ze reageert nu bijna altijd meteen als ik haar vraag iets te doen

Naast alle frustraties in dit weekend is er gelukkig ook iets wat mij heel trots maakt.

Ik wilde vroeger eigenlijk altijd al een sport met Penny doen, dat was echt een droom en dat is het nog steeds. Maar helaas is ze al 10 en heeft ze nooit een cursus gehad dus een echte sport is geen optie meer.

Nu heb ik echter twee dingen gevonden die ik met Penny kan doen en die ze helemaal geweldig vind.

Ik heb nu een soort speurspel met Penny. Ik doe dan snoepjes in een speeltje (momenteel een etui, maar ik ga een voerdummy bestellen). Die verstop ik ergens ver weg van haar, vaak in een boom of onder een stapel takken. Dan laat ik haar los en moet ze hem zoeken. Ze doet dat zo goed! Echt helemaal gefocust en blij. Ze blijft ook doorzetten en heeft tot nu toe nog maar 1 keer hulp nodig gehad.

Het andere is een soort zelfverzonnen versie van treiball. Ik vond laatst een grote fintess bal en ik kon die gewoon niet laten liggen. Die heb ik de hele wandeling meegesleept (met zware tegenwind). Thuis ging ik meteen kijken hoe je het moest aanleren en binnen twee dagen had ze het al door. Ze vind het helemaal geweldig, zodra ik de bal pak wordt ze heel erg enthousiast. Ze is terwijl we het oefenen constant aan het kwispelen en echt zo blij Hopelijk kunnen we het opbouwen naar meer ballen en dan op een veld oefenen inplaats van in huis, dat lijkt mij echt leuk.

Ik ben sowieso gewoon zo trost op haar enthousiasme en wil om te werken op 10 jarige leeftijd, echt geweldig is het

Zo trots op Kahlúa. Ik ga een Fries rijden voor iemand, geen bak maar wel een heel mooi bos tegenover haar huis waar je makkelijk 4 u kunt wandelen, hetzelfde bos waar ik met Kahlúa vaak te vinden ben. 

Nu stelde de eigenaar voor Kahlúa mee te nemen. Als het klikt tussen Kahlúa en haar hond (Australian Cattle dog) en het paard, kan Kahlúa voortaan mee en kan ik haar ook mee het bos in nemen als ik te paard ga (wordt langzaam aangeleerd natuurlijk)

Kahlúa mocht meteen het erf op en het klikte zó goed tussen haar hond en Kahlúa. Voortaan mag ze dus lekker mee! 

Ik ga eerst zelf een aantal keer rijden natuurlijk, en als ik het paard een beetje ken kan Kahlúa voortaan met mij mee het bos in. 

Qua 'trots' past het hier niet echt, maar wel gewoon een goed momentje. 

Ik kom aan in het wandelgebied (geen officieel losloopgebied overigens) met Beer en een bullmastiff. Er komt iemand aan rijden met in de auto een paar honden. De man stapt uit en vraagt ons of het een probleem is als hij zijn honden los laat lopen. Heb hem bedankt voor zijn vraag en gezegd dat dat geen probleem is, en wij wel even omlopen zodat hij rustig met zijn honden los kan wandelen. 

Het is toch top om dat zo onderling te regelen! Vraag het gewoon even, op een normale manier, dan zijn we allemaal blij en kunnen we allemaal rustig wandelen. 

Dat is zeker fijn! 

Ik ben zo ontzettend trots op Ziva!

Er wordt op dit moment ontzettend hard geklust in de winkel van mijn vriend. Ziva is er elke dag bij. Soms moet ze zich ontzettend vervelen, soms vindt ze het juist heel erg spannend met alle herrie en vreemde mensen.

Ze zeurt niet, maakt geen rotzooi, voert geen stampij. Ze zoekt een plekje om te liggen waar zij zich op dat moment het fijnst voelt.

Ze loopt niet naar buiten, ook niet als de deur een hele tijd open staat. Ze neemt genoegen met minder wandelingen en aandacht.

Ik ben zo trots op hoe ze zich aanpast en hoe ontzettend lief en geduldig ze blijft. Ik had me geen betere hond kunnen wensen!

Wat heerlijk Vera!! 

Dat ik gisteren op de bank vlees heb zitten snijden voor Ziva om te drogen. Anderhalf uur lang. En dat Ziva naast me op de bank lag. Met haar neus 10 cm van het vlees vandaan. Dat ze niet één keer sneaky gekeken heeft of ze misschien wat kon pakken. Niet één keer heeft gebedeld. Niet lag te kwijlen. Maar gewoon op haar totale gemakje, compleet ontspannen, naast mij heeft gelegen. Wel alert. Want natuurlijk kreeg ze af en toe een stukje toegestopt omdat ze zo braaf was.

Dáár ben ik dus echt apentrots op!

Vandaag 1 jaar geleden is mijn ventje geopereerd aan zijn poot. Inmiddels kan hij weer alles. We skeeleren samen, wandelen kilometers op een dag, hij rent en vliegt, heeft al zijn spieren weer terug...

Ik ben erg trots op May!!

May keek toen ik haar kreeg niet om naar paarden, ja dravende of galoperende paarden maargoed wat wil je.

Maaar toen May eens bij een stilstaand paard snuffelede en ik haar riep en ze niet binnen 3 sec. Naar me toen kwam heeft die ruiter May naar mij toe gedreven.

Sindsdien heeft May een hele lange tijd naar elk paard staan blaffen.

Ik kreeg het blaffen er redelijk uit. Passeren ging steeds beter. Zelfs dravende paarden negeert ze 99,9% van de keren. Galopeerrnde paarden wil ze nog wel eens een sprintje naar trekken maar met 1x fluiten draait ze om en keert ze terug.

Maar net is het bos stond een paard los op een veld. En ik had hem niet gezien.

May gaat gewoon netjes naast me lopen en bleef dat doen tot we het paard hadden gepasseerd. 

En toen kreeg ze uiteraard een snoepje.

Ik ben gewoon heeel trots op haar eigen beslissing het zo te doen. Het paard netjes te negeren ed.

Ooow ooow en dan vergeet ik bijna nog het belangrijkste!!

May was bang voor bbq's. Open vuur dat soort dingen. Open vuur opzich logisch. Bbq ietwat onhandig.. 

Als er gebbq'ed werd zocht May ergens in een (uit)hoek een rustige plek op. Op de camping het verste hoekje van de tent..

Maaar we hebben veel geoefend met de bbq, oke ik moet toegeven dat dat niet erv is om te doen , maargoed vandaag in het bos. Waar op sommige plekken gebbq'ed mag worden. Die heb ik ontweken. Maaarja mensen zouden mensen niet zijn als je ook niet gaat bbq'en op plekken waar dat niet mag (lees midden op een losloopveld). Maaargoed..

May reageerde er niet op!! Heeft wel een paar keer van een afstand staan ruiken. Maar geen staart omlaag niet ervan weglopen ed. Gewoon netjes meelopen, niet direct erlangs maar gewoon op een nornale afstand.

Super trots op mijn lieve kleine puppekind 

Ik lees hier heeeeel graag mee. 

trots p Snow dat hij me niet meer heeft gebeten de afgelopen 2 weken
hij kan soms namelijk een beetje humeurig zijn... wat ik dan doe: is als hij bijt hem terug zetten in de kooi. Vind ie niet heel leuk want hij rent liever over de bank of klimt naar mn schouder.
( sommige hamsters knabbelen wel eens aan je hand om te 'proeven' wat het is. snow doet dat niet maar bijt echt.)
dus elke keer als hij niet heeft gebeten nadat ik hem heb opgepakt en hem later weer terug zet krijgt hij een pinda halfje.
doet ie echt een moord voor

Ik ben trots op May. Net de laatste ronde en zeker 20 vuurwerkknallen gehoord. En ze reageerde amper tot niet!! Ja ze keek ietaat omhoog. Maaar wasnog volledig bezig met katten zoeken. Trok amper vanwege vuurwerk. Dus daar ben ik ontzettend trots op!! 

Aangezien May wel echt bang is voor vuurwerk.

Ze zijn nu nog steeds aan t knallen, constant en we zijn ze 2 volle minuten verder.. en nu begint May er wel.last van te krijgen. Ligt in een donkere kamer mij zielig aankijkend.. Mag vannacht ook niet in de tuin slapen.

Maargoed het was een top begin!!

Ik hoop dat ze niet weer te angstig hierop word!

Sorry dubbel

Wat goed van May!

Zijn ze echt nog zo erg aan het knallen bij jullie?

Kun je daar beter geen melding van maken?

Ik wou echt net zeggen ze zijn gestopt.

Maaar ik hoor het nu nog doffer. Doenbaar.

Zou er wel een melding van kunnen maken, maar ik weet niet waar het vandaan komt.. ik zie ook niet de lichtflitsen dus niet superduper in de buurt, maar ook niet heeel ver weg want we horen het goed. En nee normaal knallen ze hier niet. Heeft vast met koningsdag te maken.

En ik geloof dat ze toch wel gestopt zijn, wat kan dat toch snel veranderen gelukkig

Super trots op Penny

Vroeger ging ze nooit ergens anders wandelen dan het recreatiegebied naast ons huis, maar we proberen haar nu soms mee te nemen naar andere plekken en vandaag zijn we naar de duinen gedaan. In de auto deed ze het geweldig. De eerste keren dat ze ergens mee naar toe ging was ze alleen maar aan het piepen en werd ze niet rustig. Nu ging ze direct rustig liggen en heeft bijna de hele heenweg tegen mij aan gelegen. Op de terugweg was ze ook erg ontspannen.

Het wandelen ging ook goed. Ze was eerst wel erg gestrest, maar toen iedereen eenmaal aan het lopen was ontspande ze. Ze was helaas niet echt bereikbaar voor commando's wat foto's maken heel moeilijk maakte, maar waarschijnlijk wordt dat beter als we het vaker doen. De volgende keer laat ik mijn camera ook thuis, ik denk dat dat fijner is voor haar.

Op het terras deed ze het ook goed, ze lag gewoon rustig naast mijn stoel.

Het was dus heel erg leuk en we gaan het zeker vaker doen :)

Trots op Aiden!

Hij heeft een tijd moeilijk los gekund. Hij rende graag weg, op avontuur. Daarnaast vond hij dat hij alle honden die zich misdroegen op het rechte padje moest krijgen waardoor hij soms in moeilijkheden kwam. 

Hij is nu 2 keer in een losloopgebied geweest, los dus ook, en ging niet verder dan 3 meter bij me weg. 

Daarnaast vond hij honden vooral leuk om even aan te snuffelen of mee te rennen en ging hij daarna weer met mij mee. 

Hing zelfs een podenco in zijn kraag (vastgebeten) en het interesseerde hem niet zo.

Trots op mijn man!! 

Wat heb ik toch een top hond

Laatst vond Penny een heel erg ziek konijntje, ze snuffelde er alleen een beetje aan maar deed verder niets. Ik pakte dat konijntje op en ging de dierenabulance bellen. Ik besloot toen met het konijntje naar een weg te lopen zodat we makkelijk bereikbaar waren. Doordat het konijntje wat tegen stribbelde kon ik Penny's riem niet goed vast houden. Ik had hem dus heel onhandig vast waardoor zich zo los kon trekken. Normaal is ze op die plek nogal moeilijk met trekken en poep eten, maar nu was ze echt ongelofelijk braaf. Zonder commando helemaal tegen mij aangeplakt lopen en constant naar mij kijken, dat hele pad lang.

Vandaag was ik ook weer zo trots. Eerst kwam er vanuit het niets een grote rottweiler grommend op haar af, Penny was aan de lijn en hij ging dreigend over haar heen staan. Penny deed helemaal niets en bleef rustig zitten. Uiteindelijk nam ik haar mee omdat die hond een beetje bleef uitdagen en zij wilde uitvallen. Ze liep toen meteen super netjes met mij mee en negeerde die hond volledig.

Later op de terugweg een soort kruising die ook grommend op ons af stormde, precies dezelfde situatie als met die Rottweiler. Penny was aan de lijn en weer deed ze helemaal niets en negeerde ze het. Na een tijdje ging hij weg en konden wij weer door, gelukkig gingen die mensen een ander pad in. Op dat andere pad vloog diezelfde kruising een klein hondje aan, was best heftig omdat de mensen het gevecht niet snel konden stoppen (hondje vluchtte de struiken in en werd daar aangevallen). Er klonk een hoop geschreeuw van de eigenaren en gejank van dat kleine hondje (hondje was volgens mij oké). Penny schrok daarvan en begon meteen sneller te draven met haar staart tussen haar poten. Ik stopte toen met lopen en hoefde alleen maar heel rustig haar te roepen. Ze draaide zich meteen om, rende terug naar mij en ging naast mij staan. Dat is echt super knap aangezien we jaren geleden heel veel problemen hadden met dat vluchtgedrag.

Aan het einde was er nog een fazant die voor ons uit ging rennen. Ik zag het pas laat dus Penny kon er zo achteraan als ze dat wilde, maar dat deed ze niet. Ze ging alleen wat sneller draven maar stopte meteen op commando.