pup gromt

hoi,

Zoals in een ander topic is te lezen heb ik twee pups gevonden in Oekraine en vanaf één week oud gevoed omdat de moeder is overleden. Het reutje heb ik zelf gehouden en is nu 13 weken oud.

De laatste weken gromt hij steeds vaker naar me. Eerst alleen als ik hem optilde, dat doe ik nu niet meer, hij gaat met een opstapje de auto in en uit.
Maar nu gromt hij ook als ik zijn ooghoeken een beetje schoon wil maken, als ik zijn poten af wil drogen, als ik zijn tuig om wil doen en als ik hem zachtjes aan de kant duw als hij in de weg zit. Vaak alleen heel even kort grommen, maar net bij het afdrogen van de poten ging hij zelfs ook echt bijten.

Ik weet dat het allemaal misschien bedreigende handelingen zijn die ik doe en vanuit hem heel normaal om te laten weten dat hij het niet leuk vindt en een teken voor mij dat ik al deze dingen hem rustig aan moet gaan leren. Maar het maakt me wel erg onzeker en ik merk dat ik steeds meer op mijn hoede ben bij hem en me vooral zorgen maak om de toekomst. Als hij dit altijd blijft doen zodra hij iets niet leuk vindt kan het nog gevaarlijk worden..

En ik ga erg twijfelen of ik het allemaal wel goed heb gedaan. Ik had verwacht dat hij juist erg aanhankelijk en makkelijk zou zijn, hij is zoveel opgetild en aangeraakt van jongs af aan en nu houdt hij mij toch zo op afstand. Ik had verwacht dat hij me juist helemaal zou vertrouwen.
Ik corrigeer hem bijna nooit en ben vrijwel nooit boos op hem. De enige keer dat ik hem verbaal wel eens corrigeer is als hij de kittens door het huis sleept. Verder doe ik alles alleen maar met belonen. Ik snap niet waarom hij zich dan toch blijkbaar af en toe bedreigd voelt. Het is misschien ook wel geen angst waaruit hij gromt, maar meer irritatie van laat me nou eens met rust.

Heeft iemand ervaring met een pup die gromt? Hoe kan ik het beste met hem omgaan?

Hij kan natuurlijk altijd proberen duidelijk te maken dat hij er niet van gediend is dat jij dat soort handelingen doen, maar aan de andere kant, wat moet, dat moet.

Zou toch heel duidelijk een nee geven en gewoon doen wat je van plan was, want zoals jezelf zegt, angst is het niet.

Hij is gewoon aan het testen of hij succesvol is met dat grommen.

Is er medisch gecheckt of de hond pijnklachten heeft?

Het kan natuurlijk ook zijn, dat hij een stukje opvoeding van zijn moeder heeft gemist.

Dat hij niet anders kan dat hij doet, zoals een moederhond haar baby's opvoedt en corrigeert, dat kunnen wij als mensen nooit nabootsen denk ik.

Misschien moet je hondje leren, hoe hij zich beleefd moet gedragen, dat kent hij waarschijnlijk niet.

Een moederhond corrigeert haar pups, ze leren hoe ze zich moeten gedragen.

Daarom is het ook niet verstandig wat je vaak ziet, om pups van 6 weken al uit het nest te halen.

Juist de laatste weken in het nest, krijgen ze nog een belangrijk stukje opvoeding mee van moeder en nestgenootjes.

Maar hoe je dat voor elkaar kunt krijgen, hopelijk is er iemand die er wat meer vanaf weet.

Veel succes, ik hoop dat het iets tijdelijks is en het goedkomt.

Bij paarden die vanaf veulentijd zonder andere paarden zijn opgegroeid worden meestal ook draken van paarden. Hoewel je paarden en honden natuurlijk niet met elkaar kunt vergelijken, maar zulke paarden heb ik wel mee te maken gehad, vandaar.

 Dit waren ook meteen mijn gedachten! 

dat is inderdaad ook mijn angst, maar ik weet niet of ik het dan wel zou kunnen oplossen...

Misschien moet ik juist duidelijker en wat strenger voor hem zijn? Nu merk ik dat juist bij dit soort handelingen erg voorzichtig ben.

Hij is trouwens wel opgegroeid met mijn eigen reu. maar die heeft hem vooral genegeerd. Voor hem heeft Malti (de pup) wel respect en gromt hij nooit naar. Alleen toen Noah een keer op hem wou gaan liggen ging hij vreselijk tekeer en was zelfs Noah bang voor hem.. Maar goed, dat was wel echt zelfverdediging, want een dertig kilo hond bovenop een 5 kilo pup gaat ook niet echt goed.

Ik denk inderdaad ook wel eens dat het misschien pijn zou kunnen zijn. Maar kan dat niet echt goed testen omdat hij bij mij dus sowieso al vaak gromt.. en van dierenartsen hier hoef ik dat niet te verwachten.. Bovendien is het de ene keer als ik aan zijn kop zit en de andere keer als ik aan zijn acherpoot zit, dus lijkt misschien niet logisch.

Ik moest gelijk denken aan een stukje opvoeding dat hij heeft gemist.
Ik denk dat je nu in de schoenen van een moederhond moet gaan staan.
Het is normaal dat een pup zich afzet van zijn moeder als ze meer zelfstandig gaan worden.
Maar moeders staat grote monden gewoon niet toe.

Je geeft zelf aan dat je er onzeker van word en dat merkt je pup.
Daar moet je iets aan gaan doen.
Je zal echt sterker in je schoenen moeten gaan staan.
Jij bent de baas en niet andersom.

Kijk goed af naar je reu...die geeft al een goed voorbeeld.
Verder neem ook de leiding...jij als eerste eten, jij als eerste door de deur heen, jij die bepaald waar hij snachts slaapt.
Hond gewoon opzij sturen als jij wilt stofzuigen en hond blijft liggen.
Dit kan makkelijk zonder ala cecar millan stijl.
Dmv lichaamstaal, stemgebruik en logisch denken kom je al een heel einde.

Maar wat jou pup nu ook nodig heeft is omgang met leeftijdsgenoten zodat die daar mee kan spelen en de roedel-regels kan leren die hij gemist heeft.
Niet sporadisch een uurtje per week, maar toch een tijdje spelen met regelmaat.

Je pup komt in de pubertijd terecht en gaat grenzen verkennen.
Nu is de tijd om de grenzen te bepalen.
Hoe maak je je grenzen duidelijk?
Rug recht, ferme stemgebruik in FOEI en NEE en het beruchte vingertje.
Dat vingertje zet veel kracht bij je woorden.

Ik denk niet dat je een gemene hond heb, maar een hond die de grondregels niet kent.
Het is juist fijn voor een hond om regels te hebben.
Die hebben wij ook met wetten om de samenleving te regelen.

Ikzelf heb een goede band met mijn hond en die dominatie-insteek is bij haar niet nodig.
Het is ook niet dat jij de rest van zijn leven streng en dominant moet zijn.
Maar het is in de natuur zeer normaal dat als er een nieuwe leider is, de regels streng gehandhaafd worden voor een lange tijd totdat de regels duidelijk zijn en de rust weer kan terug keren.
Maar dan nog kan met regelmaat de regels versterkt worden.

Ga daarbij ook trainen.
Frisbee, aporteren, agilety, flyball, speuren, jagen...net wat je wilt.
Door samen te trainen leer je hem ook wat je wilt.
Niet alleen leert hij zo ook naar jou te luisteren, maar door de samenwerking word de band ook sterker.
En aangezien je 2 honden heb, kan je ze net zo goed samen trainen zoals in deze clip.
https://www.youtube.com/watch?v=pfvnAZV_9yE

Daarbij is het kanaal "kinopup" een hele leuke engelstalige om hondentrukjes te leren.

Ja zeker heb ik dat.

Ik help met lessen op de hondenschool en pups, jonge en volwassen honden, kunnen grommen.

Dit is gewoon niets meer dan communiceren. Hij verteld je, dat hij wat je doet niet prettig vind.

Het zijn niet echt bedreigende handelingen, hij vind het gewoon niet orettig.

Of een pup nu met 7,8,9 weken of later bij de moeder is weggegaan, ze hebben allemaal een eigen persoonlijkheid en dingen wat ze niet zo prettig vinden.

Optillen, vinden heel veel niet fijn, aaien, niet altijd fijn.

Je hebt de agressie ladder, dat zijn allemaal signalen, die honden kunnen katen zien, als ze stres ervaren.

Ze gaan niet allemaal netjes het rijtje af, maar gebruiken hun eigen signalen.

Hoe hoger in de ladder, meer naar de kleur rood, des te hoger de stres is.

Stres is niet erg, zonder stres geen leven, het geeft aan, hoe je hond zich voelt.

Grommen is het laatste signaal, voordat ze fysiek worden, dus je zal wel aan de slag moeten gaan.

Wat je kan doen, zorgen, dat je die handelingen, aan iets leuks gaat koppelen.

Je kan aaien en gelijk een voertje geven. Raak zijn poot aan en voertje, wrijf in zn oogje en voertje.

Neem desnoods in het begin een hele hand voer en raak hem overal even aan, kop, staart, poten, bek, oren, ogen en zo zijn hele lijf.

De voertjes, kan je langzaam minderen, maar blijf wel belonen na het aanraken.

Zo kan je, als dit goed gaat, even optillen, desnoods met twee mensen, de ene tild een paar cm van de grond en de ander houd een hand voertjes voor zijn neus.

Zo kan je steeds een stukje hoger tillen.

Tillen, houden veel honden niet van, maar het is wel handig ivm de dierenarts.

Het tuigje, doe het tuigje wat om zijn hals moet, over je hand en jawel pak een hand voertjes. Als hij eet, schuif je het tuigje overhem heen en weer terug.

Zo kan je oefenen, herhalen, tuigje om, vast maken.

Als je dit herhaalt, zal je zien, dat al deze handelingen, makkelijker zullen gaan.

Hij koppelt die vervelende handelingen aan iets leuks en dus worden die handelingen na heel veel oefenen en herhalen leuk.

Wat ik echt nooit doe, mijn hond opzij duwen als ze in de weg zit. Dat wekt gewoon irritatie op.

Lekker overheen stappen.

13 weken is een angst fase, het kan dat hij die handelingen misschien net te spannend vind, of gewoon vervelend.

Bedreiging echt niet, je bent zijn maatje!

 Met streng zijn, heeft opvoeden niets te maken.

Opvoeden is regels hebben, duidelijk en consequent zijn.

Vraag wat je verwacht van je pup en belonen. Gedrag wat iets oplevert, zal succes hebben.

Besteed vooral heel veel aandacht aan wat je dus wel wilt dat je pup doet.

Ga niet corrigeren,,of nee zeggen. Kans is klein, dat dat aan zijn gedrag gekoppelt wordt en zo wordt jij als baas alleen maar vervelend op die momenten.

Ik werk met pups met een time out, 30 sec weg lopen. Dit herhalen als je pup vervelend blijft.

Blijft je pup vervelend, hup naar bed.

Een time out, is iets wat teven ook doen. Pups vervelend en de m

teef loopt gewoon weg van de pups.

Je hebt een volwassen reu, pups kijken gedrag af. Hij is zijn grote leermeester.

Wat op zich voor een pup zonder nestgenootjes prettig is, is spelen met een leeftijds genootje, het liefst, ongeveer de zelfde leeftijd en grootte.

Hoewel ik me net bedenk, dat je toch twee pups had?

Ik heb hier het hier (gehad) met Wodan inderdaad met van die kleine dingetjes. En met hem is het in elk geval echt even streng zijn. Zo van: Dit moet gewoon, het hoort er allemaal bij. Je kunt gaan zeuren, maar het gaat toch gebeuren.

Toby is weer een heel ander geval, maar ik denk niet dat dat het is met jouw pup ;) 

Streng zijn, doorzetten, oefenen met voertjes, maar uiteindelijk moet het ook gewoon gebeuren ook zonder voertjes. Je kunt hem ook best toe spreken 'hup niet zo aanstellen, dan gaat alles een stuk vlugger' :p 

Bedankt allemaal voor jullie reacties. Ik vind het zo lastig omdat ik overal andere dingen lees en hoor.. de één zegt strenger zijn, de ander juist geduldiger en alles rustig opbouwen. Maar beide lukt me niet. Strenger zijn resulteerde net in een huilend baasje en wegvluchtende pup.. Alleen nee zeggen of doorzetten geeft alleen maar meer strijd. Uiteindelijk zelfs in zijn nekvel moeten pakken omdat hij zo aan het worstelen was. Dit is gewoon niet hoe ik het wil.

Maar met voer werkt ook niet. Juist als er voer is wordt hij nog sneller geïrriteerd als ik aan hem probeer te zitten. Dus waar moet ik hem voor belonen als hij alleen maar gromt?

Ik weet het echt even niet...
Hij ziet inderdaad zijn zusje bijna elke dag en speelt heel veel. Maar ze zijn ook best agressief tegen elkaar..

" Ik heb hier het hier (gehad) met Wodan inderdaad met van die kleine dingetjes. En met hem is het in elk geval echt even streng zijn. Zo van: Dit moet gewoon, het hoort er allemaal bij. Je kunt gaan zeuren, maar het gaat toch gebeuren.
Toby is weer een heel ander geval, maar ik denk niet dat dat het is met jouw pup  
 
Streng zijn, doorzetten, oefenen met voertjes, maar uiteindelijk moet het ook gewoon gebeuren ook zonder voertjes. Je kunt hem ook best toe spreken 'hup niet zo aanstellen, dan gaat alles een stuk vlugger' :p  "

Isalinde

 Waarom zou het zonder voertjes moeten?

Aanstellen??

"  Waarom zou het zonder voertjes moeten?
Aanstellen?? "

Suzanne en Luca

Omdat je op den duur ook dingen moet kunnen doen zonder dat je een berg voertjes hebt.. Voertjes zijn om aan te leren, maar ook dat wordt weer afgebouwd.. 

en zoals je ziet staat het 'aanstellen' in tekstverband tussen aanhalingstekens. Iets dat je zegt (kunt zeggen)... niet te letterlijk nemen. 

 En ben jij zelf ook je salaris aan het afbouwen, of blijf ook jij liever voor een motivatie werken?

"  En ben jij zelf ook je salaris aan het afbouwen, of blijf ook jij liever voor een motivatie werken?
  "

Suzanne en Luca

...

Die opmerking reageer ik verder niet op.


Wel op de laatste reactie van Marianne: ben je zelf erg gespannen als je het gaat proberen? Misschien pikt je hond dit op? Hoe gaat het gewoon aaien wanneer jullie ergens ontspannen zitten, dus gewoon even lekker buiten op het gras o.i.d. Als je aaimomenten hebt waar het gewoon goed gaat, kun je dat goed meepikken, stembeloningen, koekjes, en die aanraking kun je dan langzaam uitbreiden. Secondes per keer.

Ja ik ben best gespannen..

Gewoon aaien gaat goed, als hij rustig ligt kan ik hem overal aanraken, dat is het probleem niet. Het gaat vooral om het in bedwang houden zeg maar. Niet hard ofzo, maar gewoon even zn kopje vast houden om aan zn oog te zitten, of even zn poot vast houden om door het tuig te doen.

Sowieso moet ik alle contact met hem zoeken. Ik moet naar hem toe gaan om hem te aaien of om te spelen. Hij komt niet uit zich zelf. Alleen s morgens en als ik weg ben geweest komt hij me begroeten. Verder komt hij nooit bij me liggen ofzo. Hij komt alleen voor eten..

Het is gewoon een hele teleurstelling, ik dacht juist dat de band met een pup die jezelf hebt gevoed nog beter zou zijn. Hij is echt een leuke en super mooie pup, maar lijkt mij gewoon niet meer leuk te vinden..

Ik denk toch dat ik hem een tijdje nergens toe moet dwingen. Alleen goede dingen belonen en leuke dingen doen.


Dat filmpje over trucjes met twee honden is trouwens erg leuk!

 Precies, jij werkt ook niet voor niets.

Zit bovendien een verschil tussen een voertje (of een andere motivatie) als beloning, of voer gebruiken om aan de emotie te werken.

Dat laatste doe je met een hele hoop voer.

 Als wij ons rot voelen kan  eten helpen om ons lekker te gaan voelen.

Met honden net zo.

Dan blijf je voertjes geven, zolang de prikkel aanwezig is.

Honden leren ook door associeren, hij zal het goede gevoel wat hij door eten krijgt aan de prikkel gaan koppelen, waar hij op reageert.

Na mate de emotie verandert, zijn er minder voertjes nodig.

Het is echter wel nodig, te blijven belonen, om in stand te houden dat de prikjel vb tuigje leuk blijft.

Dan geef je een voertje, als de hond braaf zijn tuigje om laat doen, om dat dus zo te houden.

Een motivatie als beloning, vooral ook blijven doen.

Zo blijft een hond graag werken.

 Een pup die zelf uitvalt/ bijt, zit zo hoog in de opwinding, dat een bemoedigend praatje als: kom op, stel je niet aan, niet gaat werken.

Als je zelf ontspannen bent, gaat de pup echt niet ineens, aaien, optillen of het tuigje omdoen leuk vinden.

Als je met je hond gaat oefenen, zoals ik in een eerdere reactie aangaf, komt het vertrouwen en de ontspanning van zelf terug bij de baas.

Wij mensen, kunnen overigens maar één ding, als je op je eigen emotie let, kan je niet geconcentreerd met je hond aan de slag

Ik zou wat echt moet doen met iets lekkers ter afleiding. En niet teleurgesteld zijn, t is toch een iets beschadigde hond, geef hem de tijd.

Over 2 jaar is alles anders.

 Misschien wil je te graag.

Ik zou niet naar hem toe gaan, hem niet dwingen.

Dat kan een rede zijn, dat hij niet naar je toe komt.

Sowieso wil hij thuis misschien gewoon rust.

Als hij een vies oog heeft, hand brokjes voor zijn neus.

Tuigje om, net zo.

Voorlopig bij alles wat hij niet wilt.

Niet dwingen, maak alles leuk wat je samen doet en laat het initiatief bij hem voorlopig.

Hij komt voor voer, mooie motivatie.

Roep hem af en toe als hij komt, voertje. Niet aaien en hem gewoom weer weg laten gaan.

Ga tijdens wandelen buiten, samen leuke dingen doen. Roep en voertje. Stukje samen rennen, onder een tak laten lopen, tussen je benen door, samen over een tak springen en belonen met voertjes.

Zo wordt je leuk als baas.

Niet dwingen, maar vragen en nee, is ook een antwoord.

"  Precies, jij werkt ook niet voor niets.
 
Zit bovendien een verschil tussen een voertje (of een andere motivatie) als beloning, of voer gebruiken om aan de emotie te werken.
 
Dat laatste doe je met een hele hoop voer.
 
 Als wij ons rot voelen kan  eten helpen om ons lekker te gaan voelen.
Met honden net zo.
 
Dan blijf je voertjes geven, zolang de prikkel aanwezig is.
Honden leren ook door associeren, hij zal het goede gevoel wat hij door eten krijgt aan de prikkel gaan koppelen, waar hij op reageert.
 
Na mate de emotie verandert, zijn er minder voertjes nodig.
Het is echter wel nodig, te blijven belonen, om in stand te houden dat de prikjel vb tuigje leuk blijft.
Dan geef je een voertje, als de hond braaf zijn tuigje om laat doen, om dat dus zo te houden.
 
Een motivatie als beloning, vooral ook blijven doen.
Zo blijft een hond graag werken.
 
 Een pup die zelf uitvalt/ bijt, zit zo hoog in de opwinding, dat een bemoedigend praatje als: kom op, stel je niet aan, niet gaat werken.
  "

Suzanne en Luca

 Daarin verschillen wij dan van mening. 

Wel is in deze specifieke situatie een andere aanpak gewenst, zoals ts hierboven ook laat lezen, de situatie ligt lastiger. 

 Is niet alleen mijn mening.

Ik weet dit van een zeer goed opgeleidde gt, die over een enorm hoeveelheid kennis beschikt, betreft honden en hun gedrag.

De situatie lastiger?

De hond gromt, daarmee geeft hij aan een bepaalde situatie niet prettig te vinden.

Ik lees, dat de hond niet zelf contact zoekt, het contact is vooral vanaf de kant van ts. Contact is moeten, zoals oogje schoon moeten maken,  tuigje wat om moet. Dan kan je je wel voorstellen, dat de pup dit niet prettig vind. Het levert hem een hoop stres op, bij grommen zit hij al hoog in de agressie ladder.

Het lijkt met me niet meer dan logisch, dat je het moeten, gaat veranderen in het zelf willen van de hond.

Om die emotie van de hond te veranderen, kunnen voertjes heel goed werken.

Die zorgen voor een verandering van emotie, dit samen met het accosierend leren wat honden doen, kan je van het moeten, een graag willen maken bij de pup.

Zo simpel.

"  Is niet alleen mijn mening.
Ik weet dit van een zeer goed opgeleidde gt, die over een enorm hieveelheid kennis beschikt, betreft honden en hun gedrag.
 
De situatie lastiger?
De hond gromt, daarmee geeft hij aan een bepaalde situatie niet prettig te vinden.
 
Ik lees, dat de hond niet zelf contact zoekt, het contact is vooral vanaf de kant van ts. Contact is moeten, zoals oogje schoon moeten maken,  tuigje wat om moet. Dan kan je je wel voorstellen, dat de pup dit niet prettig vind. Het levert hem een hoop stres op, bij grommen zit hij al hoog in de agressie ladder.
Het lijkt met me niet meer dan logisch, dat je het moeten, gaat veranderen in het zelf willen van de hond.
 
Om die emotie van de hond te veranderen, kunnen voertjes heel goed werken.
 
Die zorgen voor een verandering van emotie, dit samen met het accosierend leren wat honden doen, kan je van het moeten, een graag willen maken bij de pup.
 
Zo simpel. "

Suzanne en Luca

 Ja de situatie lastiger dan hoe ik het in de eerste post in de eerste instantie gelezen heb en waar mijn eerste reactie op is gebaseerd. 

Op jou ga ik verder niet in.

Succes Marianne! Het gaat vast goed komen :) 

 Ik denk, dat tegen mijn agrumenten ook weinig in te brengen is

"Een pup die zelf uitvalt/bijt, zit zo hoog in de opwinding, dat een bemoedigend praatje als: kom op, stel je niet aan, niet gaat werken." schrijft Suzanne

Ik denk dat je hier voorbij gaat aan het feit dat deze pup moederloos is opgegroeid en helemaal geen correcte bijtrem heeft geleerd van zijn moeder. Dan kun je trainen wat je wilt, maar dat krijg je hem als mens bijna niet meer aangeleerd.
Met dat gegeven in je achterhoofd zou je, naar mijn mening, ander advies moeten geven. Deze hond heeft een hele belangrijke socialisatiefase gemist, dat mag je niet onderschatten. Daarom zou je deze hond op een hele andere manier moeten benaderen qua training.

Wat ik zou doen is deze hond heel veel in contact brengen met stabiele volwassen honden. En dan niet een paar keer per week een uurtje, maar gedurende langere tijd echt in een stabiele roedel laten leven. Ik begrijp dat de andere volwassen hond in het huishouden de pup negeert; hij is dus geen ongeschikte opvoeder.
Pas als deze pup de hondentaal leert, die wij mensen hem onmogelijk kunnen leren, kun je commando's/gehoorzaamheid gaan trainen. Pas dan kun je ook een stabiele hond-baas relatie opbouwen.

En ja, ik heb ervaring. Een aantal jaren geleden heb ik een moederloos nest (van een pittig ras) met de fles grootgebracht. Samen met een gedragstherapeut heb ik gekeken welke van mijn eigen volwassen honden de beste opvoeder zou zijn.
Met gepaste trots kan ik zeggen dat alle pups de hondentaal goed beheersen en er allemaal zonder gedragsproblemen vanaf gekomen zijn.

 waarschijnlijk is dit het probleem. je geeft totaal geen grenzen aan. dat doen honden onderling wel. zoals Judith ook aangeeft: bijtrem aanleren is belangrijk.

extra ter info:

Honden worden niet geboren met een zogenaamde ‘zachte bek’. Zij kunnen echter wel leren hun bek op een zachte manier te gebruiken. Een van de belangrijkste voorwaarden hiervoor is “dat er heel veel terugkoppeling wordt gegeven omtrent de kracht van hun bijten gedurende de eerste maanden van hun leven”. Het is dus heel gezond, normaal en zelfs hoognodig dat pups allerlei bijtspelletjes spelen in hun vroege leventje. Hieruit blijkt maar weer hoe belangrijk de opgedane ervaringen tijdens de (vroege) nestperiode zijn; juist door te spelen met zijn broertjes en zusjes leert de pup zijn bijten te doseren. Zij oefenen de bijtspelletjes steeds opnieuw met elkaar en zodra er een pup te hard bijt, wordt het spel stil gelegd. Het bijtertje leert dan dat te hard bijten negatieve consequenties heeft en zal minder geneigd zijn dit gedrag te herhalen. De moeder speelt hierbij natuurlijk ook een grote rol; zij laat duidelijk blijken dat zij niet gediend is van een te hard gebruik van die vlijmscherpe tandjes en zal de betreffende pup direct corrigeren middels een snauw of een goed geïnhibeerde ‘beet’.

De gevolgen voor pups die zonder moeder of zonder nestgenootjes opgroeien (bijvoorbeeld pups die te vroeg uit het nest gehaald worden) kunnen dus groot zijn; zij leren niet hoe zij hun bek op de juiste manier moeten gebruiken en lopen kans een slechte bijtrem te ontwikkelen!

 En hoe zit het dan met de talloze topics hier, over pups, die met teef in een gewoon nest zijn opgegroeid en de eigenaar zelf tot bloedens toe bijten? 

Is dat een correct aangeleerde bijtrem?

Nee toch?

Klopt. In een nest leren de pups vooral van elkaar de bijtrem aan en niet van de moeder.

Het eerste begin wel, als ze tandjes krijgen en bij de moeder drinken (onze pups dronken tot ze tussen de 10 en 12 weken weg gingen) 

tandjes gebruiken is een teef, die bij het nest weg loopt, meer niet.

Deze pup, heeft bivendien een zusje, met wie hij zijn bijtrem en speltechnieken geoefend zal hebben.

Weet niet hoemoud ze gescheiden zijn?

Als ze met gemiddelt 7 weken het nest verlaten, zijn ze nog lang niet uitgeleerd, wat bijtrem betreft.

Vandaar dat alle puppy eigenaren zelf aan de slag moeten gaan, om de bijtrem verder aan te leren.

Ik voed bovendien liever zelf mijn pup en honden op, dan dat ik een andere hond hem laat opvoeden.

Ik bepaal nl liever zelf mijn regels.

Honden zijn volledig gedomesticeerd, speken onze taal uitstekend.

Het grommen, heeft bovendien niets met de bijtrem te maken, maar alles met stres, met communiceren, met vertellen, dat de pup iets niet prettig vind.

Het negeren van de reu, is wellicht opvoedkundig.

http://www.moniquebladder.nl/gromt/

 http://www.moniquebladder.nl/stress-bij-je-hond-het-korte-lontje/

Ik blijf er bij dat je te snel voorbij gaat aan het moederloos opgroeien.
Op dit forum ben ik vooral een stille meelezer en laat ik het op het volgende houden: we agree to disagree.

Wat de bijtrem betreft, helemaal eens, maar dat zou al veel eerder aangeleerd moeten worden toch?

Edit, verkeerd gelezen, de pup is pas 13 weken, daar valt nog wel wat eer te behalen.

Bronvermelding is wettelijk verplicht en ook volgens de forumregels van HP

https://www.wellopet.be/vragen-en-advies/detail/de-hondenbeet-en-de-bijtrem