Adoptiekandidaat. 
"
Nee hoor dat denk ik niet..Het eerste stukje is een reactie op de mening die iemand anders opperde, dat het geen ziekte zou kunnen zijn.
Ik weet niet of een lichamelijke oorzaak valt uit te sluiten. Hersenaandoeningen/ziektes kunnen natuurlijk ook dit soort gedrag geven. Ik weet niet of ze dit al hadden uitgesloten.
Maar goed wellicht weet jij meer dan ik.
Bij mensen komen veel geestelijke ziektes voor. Gezien een hondenbrein (ondanks minder ontwikkeld) aardig vergelijkbaar is wat betreft opbouw zie ik niet in waarom dit bij honden anders zou zijn. En zie ik het niet anders dan dat er ook honden ter wereld komen met afwijkingen in de hersenen en dus (uiteindelijk) ook in hun gedrag. Toch wordt er altijd maar gehamerd op "gedrag". "De mens was fout, heeft het veroorzaakt". Tuurlijk is dat in bepaalde gevallen ook zeker waar maar niet perse altijd. Terwijl we met zijn allen de deur plat lopen bij de dierenarts moeten we ons misschien dan ook realiseren dat niet alle afwijkingen te zien zijn. Het stellen van een diagnose voor een afwijking in het brein is niet te doen bij een hond. Zelfs het brein van een hond is zo complex dat wij mensen er eigenlijk weinig kennis over hebben (relatief). Je kunt geen lange lijst met psychische en fysieke onderzoeken (scans) doen om een beeld te schetsen hoe zijn gedrag afwijkt van dat van andere honden (daar moet je ook bergen data van "normale" honden voor hebben) en uitzoeken waar in zijn kop het probleem zou kunnen zijn. Om nog maar te zwijgen over het opstellen van een deugdelijk behandelplan. Want wat is dat dan, het toedienen van medicatie die voor honden nooit ontwikkeld is? Als je zoiets dus niet onder controle kunt houden zoals bij mensen zodat ze mee kunnen doen in de maatschappij zover mogelijk, dan is zo'n hond een potentieel gevaar voor anderen (ook andere honden wellicht). Voor mensen is er een gesloten inrichting, met medicatie, afgestemde dagbesteding, bezoek etc. Een hond kun je in theorie in een kennel opsluiten de rest van zijn leven, mik je elke dag zijn eten naar binnen dan heeft het dier geen "ter dood veroordeling" maar wat dan wel?
Zie het ook anders, als dit soort honden blijven rouleren tussen asielen/eigenaren. En de nieuwe eigenaar met de beste, liefste intenties door zo'n hond aan gort gebeten is met ernstig letsel tot gevolg. Zij de hond terugbrengt en deze weer geplaatst wordt na een flink aantal sessies met een GT een half jaar later. En het vooralsnog goed ging met de GT... Maar het toch weer fout gaat bij de nieuwe nieuwe mensen, dit keer echter "pas" na 1 maand. Hoelang moet je daar mee doorgaan, waar is de grens? En wat voor naam krijgen asielhonden dan? "
Amen!
Bij mensen komen veel geestelijke ziektes voor. Gezien een hondenbrein (ondanks minder ontwikkeld) aardig vergelijkbaar is wat betreft opbouw zie ik niet in waarom dit bij honden anders zou zijn. En zie ik het niet anders dan dat er ook honden ter wereld komen met afwijkingen in de hersenen en dus (uiteindelijk) ook in hun gedrag. Toch wordt er altijd maar gehamerd op "gedrag". "De mens was fout, heeft het veroorzaakt". Tuurlijk is dat in bepaalde gevallen ook zeker waar maar niet perse altijd. Terwijl we met zijn allen de deur plat lopen bij de dierenarts moeten we ons misschien dan ook realiseren dat niet alle afwijkingen te zien zijn. Het stellen van een diagnose voor een afwijking in het brein is niet te doen bij een hond. Zelfs het brein van een hond is zo complex dat wij mensen er eigenlijk weinig kennis over hebben (relatief). Je kunt geen lange lijst met psychische en fysieke onderzoeken (scans) doen om een beeld te schetsen hoe zijn gedrag afwijkt van dat van andere honden (daar moet je ook bergen data van "normale" honden voor hebben) en uitzoeken waar in zijn kop het probleem zou kunnen zijn. Om nog maar te zwijgen over het opstellen van een deugdelijk behandelplan. Want wat is dat dan, het toedienen van medicatie die voor honden nooit ontwikkeld is? Als je zoiets dus niet onder controle kunt houden zoals bij mensen zodat ze mee kunnen doen in de maatschappij zover mogelijk, dan is zo'n hond een potentieel gevaar voor anderen (ook andere honden wellicht). Voor mensen is er een gesloten inrichting, met medicatie, afgestemde dagbesteding, bezoek etc. Een hond kun je in theorie in een kennel opsluiten de rest van zijn leven, mik je elke dag zijn eten naar binnen dan heeft het dier geen "ter dood veroordeling" maar wat dan wel?
Zie het ook anders, als dit soort honden blijven rouleren tussen asielen/eigenaren. En de nieuwe eigenaar met de beste, liefste intenties door zo'n hond aan gort gebeten is met ernstig letsel tot gevolg. Zij de hond terugbrengt en deze weer geplaatst wordt na een flink aantal sessies met een GT een half jaar later. En het vooralsnog goed ging met de GT... Maar het toch weer fout gaat bij de nieuwe nieuwe mensen, dit keer echter "pas" na 1 maand. Hoelang moet je daar mee doorgaan, waar is de grens? En wat voor naam krijgen asielhonden dan? "
Meer kans op hetzelfde gedrag zou idd kunnen kloppen als de hond nergens een veilig gevoel kan ontwikkelen. En ik denk ook dat dit bij veel honden het geval is. Dat ze steeds in ondeskundige handen vallen.
Bij een hond die ooit gehapt, gegromd, gebeten heeft, weet men dat deze op die manier communiceerd als er een grens over gegaan is en er waarschijnlijk vele signalen gemist zijn. Dat maakt het aan de ene kant ook best makkelijk vond ikzelf indertijd met Lola, je let gewoon altijd goed op en leeft je altijd goed in, haar hele leven lang. Dat is helemaal niet zo moeilijk als het klinkt.
Wel ga je met zo'n hond uiteraard niet op bezoek of in een drukke menigte lopen of op een terrasje zitten e.d. in het begin in elk geval niet, later hangt het van de hond af.
Ik vond persoonlijk Lola een veel makkelijker hond (ondanks dat ze ooit verschillende mensen gebeten had) dan bijv. Jenna, die op een heel andere manier communiceert en juist moeite heeft daarmee, waarschijnlijk omdat iemand haar dit ooit eens afgeleerd heeft?
Maar het punt van mij is, dat je een hond die je nog niet kent, altijd met beleid moet begeleiden of hij nou ooit gebeten heeft of niet, en ervan uitgaan dat ze onverwacht kan happen, grommen of erger.
Ik weet niet of een lichamelijke oorzaak valt uit te sluiten. Hersenaandoeningen/ziektes kunnen natuurlijk ook dit soort gedrag geven. Ik weet niet of ze dit al hadden uitgesloten.
Maar goed wellicht weet jij meer dan ik. "
Ziektes kunnen bijten veroorzaken ja, maar bijten op zich is geen ziekte.
Ik ben hier alleen op het verhaal afgegaan wat beschreven is, niets duidt op ziektes en alles op stress voor mij, maar goed theoretisch is het mogelijk dat de hond ook een onbekende ziekte had natuurlijk.
Of DJ nu een ziekte had waardoor hij beet of uit stress maakt niets meer uit. Jammer genoeg hebben die van het asiel mijn andere voorstellen genegeerd en hem laten inslapen. Als ze dat niet hadden gedaan dan zat hij nu hier! Wel met voorzorgen maar dan had ik hem terug gaan halen.
Na lang nadenken heb ik besloten om geen hond meer te adopteren maar schaf ze aan als pup zodat ik hun eerste eigenaar ben en zekers weet dat ze geen rugzakje dragen.
Ik ben hier alleen op het verhaal afgegaan wat beschreven is, niets duidt op ziektes en alles op stress voor mij, maar goed theoretisch is het mogelijk dat de hond ook een onbekende ziekte had natuurlijk.
"
echt?, de hond heeft 3 poten - waarom is het niet mogelijk om bv. de mogelijkheid te veronderstellen dat de hond last had van "fatoompijnen" in haar niet bestaande poot? ( Fantoompijn is een normaal en veelvoorkomend verschijnsel. Na amputatie komt fantoompijn bij globaal 70% van de patiënten voor. Na tientallen jaren is dit percentage nog steeds zo'n 50%. )
Ik zeg niet dat ze het had - maar als extreem onwaarschijk en totaal onbekend te beschouwen en aan het percentage te zien een kans (tussen de 70% en 50% afhankelijk van hoe lang geleden) en ja natuurlijk, een een stess-up situatie zal haar daar gevoeliger aan maken en het asiel gaf duidelijk zelf aan dat er de "problemen" ook bij hun waren, al is het dan eerder waarschijnlijk achteraf dat ze dat deden. quote van mail asiel "U was wel degelijk heel duidelijk en veelvuldig verwittigd van het feit dat hij heel erg agressief kon reageren. "
https://nl.wikipedia.org/wiki/Fantoompijn
Ik zeg niet dat ze het had - maar als extreem onwaarschijk en totaal onbekend te beschouwen en aan het percentage te zien een kans (tussen de 70% en 50% afhankelijk van hoe lang geleden) en ja natuurlijk, een een stess-up situatie zal haar daar gevoeliger aan maken en het asiel gaf duidelijk zelf aan dat er de "problemen" ook bij hun waren, al is het dan eerder waarschijnlijk achteraf dat ze dat deden. quote van mail asiel "U was wel degelijk heel duidelijk en veelvuldig verwittigd van het feit dat hij heel erg agressief kon reageren. "
https://nl.wikipedia.org/wiki/Fantoompijn
"
Maar juist daarom, omdat je de hond niet kent, zou je dus met beleid met hem om moeten gaan en geen risico's nemen.
Na lang nadenken heb ik besloten om geen hond meer te adopteren maar schaf ze aan als pup zodat ik hun eerste eigenaar ben en zekers weet dat ze geen rugzakje dragen. "
Begrijpelijk maar jammer. Er zijn echt heel veel leuke hondjes zonder rugzakjes.
Ik zeg niet dat ze het had - maar als extreem onwaarschijk en totaal onbekend te beschouwen en aan het percentage te zien een kans (tussen de 70% en 50% afhankelijk van hoe lang geleden) en ja natuurlijk, een een stess-up situatie zal haar daar gevoeliger aan maken en het asiel gaf duidelijk zelf aan dat er de "problemen" ook bij hun waren, al is het dan eerder waarschijnlijk achteraf dat ze dat deden. quote van mail asiel "U was wel degelijk heel duidelijk en veelvuldig verwittigd van het feit dat hij heel erg agressief kon reageren. "
https://nl.wikipedia.org/wiki/Fantoompijn
"
Als je naar het filmpje kijkt, die ik totaal geen tekenen van pijn, of van angst.
Na oa aanraken zie je wat stressignalen, maar hij zoekt zelf contact.
Het contact lijkt hij prettig te vinden.
Hij is allert, nieuwschierig, maar ook vol op aan het ontspannen snuffelen.
Is er onderzoek geweest naar fantoom pijn bij honden?
Honden lijken heel veel op mensen en toch, we kunnen de medische behandelingen, niet zomaar van mens op dier toepassen.
95% van de medicijnen, die op honden getest zijn, werken niet op mensen.
Wie weet, dat fantoom pijn, niet aan de orde is, ivm het anders verwerken van pijn prikkels.
Het psychisch effect, daar hebben honden in iedergeval geen last van
Bij mensen komen veel geestelijke ziektes voor. Gezien een hondenbrein (ondanks minder ontwikkeld) aardig vergelijkbaar is wat betreft opbouw zie ik niet in waarom dit bij honden anders zou zijn. En zie ik het niet anders dan dat er ook honden ter wereld komen met afwijkingen in de hersenen en dus (uiteindelijk) ook in hun gedrag. Toch wordt er altijd maar gehamerd op "gedrag". "De mens was fout, heeft het veroorzaakt". Tuurlijk is dat in bepaalde gevallen ook zeker waar maar niet perse altijd. Terwijl we met zijn allen de deur plat lopen bij de dierenarts moeten we ons misschien dan ook realiseren dat niet alle afwijkingen te zien zijn. Het stellen van een diagnose voor een afwijking in het brein is niet te doen bij een hond. Zelfs het brein van een hond is zo complex dat wij mensen er eigenlijk weinig kennis over hebben (relatief). Je kunt geen lange lijst met psychische en fysieke onderzoeken (scans) doen om een beeld te schetsen hoe zijn gedrag afwijkt van dat van andere honden (daar moet je ook bergen data van "normale" honden voor hebben) en uitzoeken waar in zijn kop het probleem zou kunnen zijn. Om nog maar te zwijgen over het opstellen van een deugdelijk behandelplan. Want wat is dat dan, het toedienen van medicatie die voor honden nooit ontwikkeld is? Als je zoiets dus niet onder controle kunt houden zoals bij mensen zodat ze mee kunnen doen in de maatschappij zover mogelijk, dan is zo'n hond een potentieel gevaar voor anderen (ook andere honden wellicht). Voor mensen is er een gesloten inrichting, met medicatie, afgestemde dagbesteding, bezoek etc. Een hond kun je in theorie in een kennel opsluiten de rest van zijn leven, mik je elke dag zijn eten naar binnen dan heeft het dier geen "ter dood veroordeling" maar wat dan wel?
Zie het ook anders, als dit soort honden blijven rouleren tussen asielen/eigenaren. En de nieuwe eigenaar met de beste, liefste intenties door zo'n hond aan gort gebeten is met ernstig letsel tot gevolg. Zij de hond terugbrengt en deze weer geplaatst wordt na een flink aantal sessies met een GT een half jaar later. En het vooralsnog goed ging met de GT... Maar het toch weer fout gaat bij de nieuwe nieuwe mensen, dit keer echter "pas" na 1 maand. Hoelang moet je daar mee doorgaan, waar is de grens? En wat voor naam krijgen asielhonden dan? "
Na één bijtincident niet.
Als gedrag zich herhaald, wordt een hond steeds zekerder met dat gedrag. Hij zal het sneller gaan inzetten.
Het kan zo aangeleerd gedrag gaan worden, dat gebeurd niet gelijk.
Een hond met angstagressie, kan door de successen van het inzetten van de agressie, heel zeker worden bij die agressie.
Dan zie je tijdens dat gedrag een zekere hond, terwijl het gedrag voortkwam uit angst.
Pas na een hoop successen, vormt de hond meer risico.
Uiteraard heb je bij honden medische afwijkingen, die ernstig bijtgedrag kan veroorzaken.
Jammer genoeg, wordt er bijna nooit autopsie gepleegd bij een hond die is afgemaakt na bijtincidenten om te kijken, of er iets medisch mis was.
Ook te kijken naar de omstandigheden, de eigenaar (en zijn opvoed en teainings manier) onder de loep te nemen.
Zo krijg je een beter beeld.
Ik heb niets tegen het inslapen van honden, als het leven lijden wordt.
Ik probeer alleen te laten inzien, dat honden redenen hebben om te bijten.
Is er onderzoek geweest naar fantoom pijn bij honden?
Honden lijken heel veel op mensen en toch, we kunnen de medische behandelingen, niet zomaar van mens op dier toepassen.
95% van de medicijnen, die op honden getest zijn, werken niet op mensen.
Wie weet, dat fantoom pijn, niet aan de orde is, ivm het anders verwerken van pijn prikkels.
Het psychisch effect, daar hebben honden in iedergeval geen last van "
Is er onderzoek geweest naar fantoom pijn bij honden? weet ik veel, maar het is in elk geval absoluut geen soort van geestesziekte of puur psychisch effect of zo... ik zie totaal geen reden waarom honden essentieel biochemisch enz anders zouden functioneren als mensen
er bestaan verschillende soorten en niveau's fantoom pijn en voor de meeste bestaat er geen echte behandeling, ondanks wat je zegt over medicijnen (wat toch wel een ander verhaal is) en ondanks ons grote verscheidenheid tussen beesten, wilt dat niet zeggen dat we in grote lijnen bekeken wel hetzelfde werken biochemisch , de functies tussen hormonen en in grote lijnen hoe de hersenen functioneren enz (we zijn allen afkomstig van sterrestof en we bestaan allen uit quarks, enz... ) we zijn allen vatbaar voor kankers en analoge ziekten. veel voorbeelden van ziekten die bij mensen bestaan en niet bij honden, deze zullen toch wel in de extremen minderheid zijn ?
er bestaat in mijn ogen iets vrij dicht bij 0% kans dat fantoom pijn iets onbestaand zou zijn bij honden en bij mensen startende vanaf 70% kans tot 50% kans na verloop van tijd.
er bestaan verschillende soorten en niveau's fantoom pijn en voor de meeste bestaat er geen echte behandeling, ondanks wat je zegt over medicijnen (wat toch wel een ander verhaal is) en ondanks ons grote verscheidenheid tussen beesten, wilt dat niet zeggen dat we in grote lijnen bekeken wel hetzelfde werken biochemisch , de functies tussen hormonen en in grote lijnen hoe de hersenen functioneren enz (we zijn allen afkomstig van sterrestof en we bestaan allen uit quarks, enz... ) we zijn allen vatbaar voor kankers en analoge ziekten. veel voorbeelden van ziekten die bij mensen bestaan en niet bij honden, deze zullen toch wel in de extremen minderheid zijn ?
er bestaat in mijn ogen iets vrij dicht bij 0% kans dat fantoom pijn iets onbestaand zou zijn bij honden en bij mensen startende vanaf 70% kans tot 50% kans na verloop van tijd. "
Hoe dan ook, zie jij tekenen van pijn of angst bij deze hond op het filmpje?
het bestaat dus wel zeer degelijk bij honden:
http://www.spodan.com/nl/2634.html
en bovenstaande vraag , mij excuses maar is zelf te absurd om op te reageren (zelf afgezien van het feit dat bv fatoompijnen (welke puur een mogelijke veronderstelling is) niet in al zijn vormen constant aanwezig is), je hebt het over een moment-opname, dus in iedere vorm is die opmerking zinloos om veel redenen.
http://www.spodan.com/nl/2634.html
en bovenstaande vraag , mij excuses maar is zelf te absurd om op te reageren (zelf afgezien van het feit dat bv fatoompijnen (welke puur een mogelijke veronderstelling is) niet in al zijn vormen constant aanwezig is), je hebt het over een moment-opname, dus in iedere vorm is die opmerking zinloos om veel redenen. "
Het is zeker een moment opname, meerdere momenten.
Zowel in het spel met de andere hond samen, als buiten wandelen en contact met de baas, niets van pijn te zien.
Als er pijn zit, dan had je daar zeker iets van gezien.
Een geheel vrije hond, tijdens spel. Na het aaien, waarna hij weg kijkt, zie je een tongel, op zn kop aaien vind hij minder.
Als ik op straat een hond met pijn zie ik dat binnen een paar seconden. Binnen een kort moment.
De oogopslag, zegt enorm veel. De algehele uitstraling, hoe vrij de hond is en ontspannen kan snuffelen.
DJ heeft geen pijn, of angst.
Maar een deel van het probleem klinkt mij eerder dat je hierbij het “brain” volledig aanschouwd als een soort van een op zich zelf staande factory, daar waar ik veronderstel dat de meeste voor de hand liggende problematische agressie problemen hieruit komen “Dergelijke agressie komt voort uit een verkeerde balans van hormonen en/of neurotransmitters die o.a. gedrag aansturen. Bij deze vorm van agressie is er geen sprake van duidelijke triggers. Het is haast onmogelijk om dit gedrag te voorkomen. “ – ik ken niet de algemene visie van de GT’n hierover, maar ook bij mensen blijkt dit in elke geval in biochemische termen gesproken een belangrijke onderligende oorzaak te zij van vele “geestesziekten” juist omdat deze zo zwaar de “hersenen” beinvloeden (en eventueel ook fysieke sporen achterlaat in het hersenen) maar zeker toch in zware gevallen laat het ook eventueel bekende sporen na ver buiten het hersenen, en het is daar waar GT’n falen en de fout in gaan , zoals om maar een voorbeeld te geven een hond die nooit loops wordt dat is een zeer overduidelijk teken van stress – ja? het kan overduidelijk ook een teken dat er iets fouts zit in de hormonen – moesten GT’n zich hiervan wat meer bewust zijn denk ik dat je al heel wat mogelijke “hersen” problemen hebt opgelost - want niet alle soorten hersen problemen lijden tot agressie , maar we weten wel dat “hormonale/neutransmitters” wel een onderliggend probleem kan zijn (cfr schildklier enz..) zelf zonder dat het reeds zijn sporen heeft nagelaten in de hersenen.
Het is natuurlijk gedeeltelijk maar een theorie – maar ik stel er mij in elk geval zware vragen over…
DJ zijn poot is geamputeerd in het asiel op 9 sept. 2016 hij was toen 6 dagen in het asiel. Hoe hij opgevoed en getraind is geweest daar kan enkel maar naar geraden worden.
Dat hij nu gebeten heeft uit fantoompijn of ziekte of stress doet er niet meer toe.Wat ik wel weet is dat zij volgens mijn advocaat MIJN hond hebben laten inslapen zonder MIJN medeweten.
Verder zal het onderzoek uitwijzen over hoe en wat.
Vandaag toch nog een oudje geadopteerd daar het asiel waar hij zat mezelf heeft gecontacteerd of ik interesse in hem had.
Anoniem (Gast)
Jee ... snelle wending van alleen nog maar een pup na lang nadenken naar een nieuw hondje
Hoop dat alles goed gaat met deze en met de rest van je roedel met name met de pup die je ook nog hebt
Hoop dat alles goed gaat met deze en met de rest van je roedel met name met de pup die je ook nog hebt "
Dit hondje is 16 jaar en zat al 6 maanden in dat asiel.
Als Maria me niet gecontacteerd had was ik er ook niet heen gegaan voor een hond(je).
Hoelang zou hij nog leven? Een paar maandjes of jaren dat kan niet voorspeld worden. Zolang hij hier is heeft hij toch een liefdevol huisje ook al is het maar even. En eerlijk welke mensen adopteren een oudje van 16 jaar?
Verder ben ik nog aan het kijken voor een pup erbij.Heb al wel enkele rassen in mijn hoofd maar weet nog niet precies welk ras het gaat worden.
Als Maria me niet gecontacteerd had was ik er ook niet heen gegaan voor een hond(je).
Hoelang zou hij nog leven? Een paar maandjes of jaren dat kan niet voorspeld worden. Zolang hij hier is heeft hij toch een liefdevol huisje ook al is het maar even. En eerlijk welke mensen adopteren een oudje van 16 jaar?
Verder ben ik nog aan het kijken voor een pup erbij.Heb al wel enkele rassen in mijn hoofd maar weet nog niet precies welk ras het gaat worden. "
Nog een pup erbij? Wordt dat niet wat druk voor je nieuwe huisgenoot?
Veel geluk met hem trouwens, altijd verdrietig zulke oudjes in het asiel.
Veel geluk met hem trouwens, altijd verdrietig zulke oudjes in het asiel.
"
Die pup is ook niet voor vandaag op morgen.
Eerst nog uit het ras komen en dan nog een goede fokker zoeken die is ook niet op 123 gevonden. Er zal nog wel een tijdje overheen gaan voor die in huis komt.
Voor Qjell heb ik 3 jaar op de wachtlijst gestaan.
Gewoon interesse hoor maar mag ik vragen hoeveel honden je momenteel hebt?
T nieuwe hondje zal vast genieten van zijn oude dag in een warm nestje ^^ veel plezier met hem. Hopelijk gaat hij nog wat jaartjes mee
Je hebt 5 honden, waaronder een pup?
Ik snap niet (en dat meen ik heel serieus) waarom je nog meer wilt?
Een oudje erbij, nu al het hebben over een pup.
Het lijkt me gewoon heel moeilijk je aandacht te verdelen.
Bedoel dit echt als serieuze vraag!
Kees
3 doggies
"
Ach wat lief, veel geluk met en voor hem!
T nieuwe hondje zal vast genieten van zijn oude dag in een warm nestje ^^ veel plezier met hem. Hopelijk gaat hij nog wat jaartjes mee "
Met Prutske heb ik nu 6 hondjes. Vier chikes, één pincher en een Duitse dog pup.
Kees 3 doggies
Het lijkt me gewoon heel moeilijk je aandacht te verdelen.
"
Dat dacht ik ook altijd toen ik maar 1 hond had. Maar hoe meer er zijn hoe makkelijker dat gaat. Daarbij, die asielzoekers zijn met zo weinig al zo veel beter af.
Ik snap niet (en dat meen ik heel serieus) waarom je nog meer wilt?
Een oudje erbij, nu al het hebben over een pup.
Het lijkt me gewoon heel moeilijk je aandacht te verdelen.
Bedoel dit echt als serieuze vraag!
"
Waarom zou het moeilijk zijn om de aandacht te verdelen?
Denk je dat de honden hier iets tekort komen?
Mag toch zelf wel beslissen of ik nu al plannen maak om er nog een pup bij te nemen! Daarbij bekostig ik het toch allemaal zelf bedel toch niet om mijn dieren te kunnen verzorgen.
En daarbij ik heb al één hondenleven op mijn geweten. Als ik Prutske niet had genomen dan werd hij ook ingeslapen vanwege zijn leeftijd en omdat hij bijna blind is.
Prutske voelt zich al goed thuis en licht heerlijk te slapen in de zetel.
Hahaha t is wel een schatje hoor. Heet hij echt Prutske????? of is dat een belgische koosnaam die ik niet begrijp
In het asiel hadden ze hem Bompie genoemd. Heb hem de naam Prutske gegeven omdat hij zo'n lief prutske is.
Hahaha oh vandaar. 't Is niet niks allemaal voor zo'n opaatje. Gelukkig heeft hij een huis nu.
- Zoeken op de HondenPage
-
Zoek je iets op de HondenPage ? Vul dan hier jouw zoekwoorden in ?