Adoptiekandidaat. 
Ik ben bekend met de escalatieladder, ik heb net een onderzoek afgerond naar bijtincidenten en heb bijvoorbeeld ook het seminar van de hondenbescherming bezocht afgelopen 10 november. Daar werd dit ook besproken. Overigens ook dat niet elke hond alle stappen op de escalatieladder doorloopt. Handig om de signalen te herkennen, maar niet elke hond laat alle signalen zien. 
Doet trouwens niets af aan mijn vorige post.
We weten niet hoe het verder was gegaan.
Er had ook een incident kunnen komen met nog ergere wond bij de persoon.
Het is gewoon een feit dat als het zenuwstelsel weer in balans is, wat met een goede begeleiding heel goed mogelijk is, een hond tot rust komt en ipv rood, groen is geworden (als je naar de link van Suzanne kijkt ) en hij zich dus goed en veilig voelt. En een hond die zich goed en veilig voelt heeft een fijn leven lijkt me en zal niet zijn baas gaan verwonden.
Een hond bijt niet uit het niets, er is altijd een oorzaak, en als die oorzaak weg is, vindt de hond het ook niet meer nodig om te bijten. Bijten is niet iets wat een hond voor de lol doet, of uit een soort ziekte, het is te hoog in stress staan.
Het is gewoon een feit dat als het zenuwstelsel weer in balans is, wat met een goede begeleiding heel goed mogelijk is, een hond tot rust komt en ipv rood, groen is geworden (als je naar de link van Suzanne kijkt ) en hij zich dus goed en veilig voelt. En een hond die zich goed en veilig voelt heeft een fijn leven lijkt me en zal niet zijn baas gaan verwonden.
Een hond bijt niet uit het niets, er is altijd een oorzaak, en als die oorzaak weg is, vindt de hond het ook niet meer nodig om te bijten. Bijten is niet iets wat een hond voor de lol doet, of uit een soort ziekte, het is te hoog in stress staan.
"
Nee dat is geen feit, dat is een mogelijkheid.
Er zijn honden die zich nooit goed en veilig voelen en direct zullen bijten, zonder de hele ladder netjes te doorlopen.
Er zijn honden die zich nooit goed en veilig voelen en direct zullen bijten, zonder de hele ladder netjes te doorlopen.
"
het is een feit dat elk zenuwstelsel weer in balans kan komen, al kost dat soms wat zoekwerk en is daar soms meer voor nodig dan alleen tot rust laten komen.
Dan zul je ook supplementen, evt. Bach bloesems of homeopatische middelen moeten inzetten, en uiteraard voor goede voeding zorgen. En een heleboel inzicht hebben hoe je de hond begeleid, en hoe een hond communiceert.
Een lichaam is een systeem, uit balans (door geestelijke of lichamelijke stress of een combinatie daarvan) werkt het niet goed, in balans wel.
Veel mensen willen veel te snel, gaan niet in het tempo van de hond, gaan oefenen etc. ja dan kan het gebeuren dat een hond te hoog in stress blijft hangen. Dat is dan gebrek aan inzicht van de mens.
Wist je dat honden, net als mensen, chronische PTSS kunnen hebben? Hoe zouden mensen die dat hebben niet volledig kunnen herstellen, en honden wel?
Terwijl je honden geen EMDR aan kunt bieden, wat bij mensen soms nog een mogelijkheid is.
Stress kan in het DNA gaan zitten.
Ik trek me verder terug uit dit topic. Ik vind dat t asiel een juist besluit heeft genomen na een verkeerde uitplaatsing en daar blijf ik bij.
Asiel heeft de juiste beslissing genomen.
(hoeveel honden zouden er in de asiels per dag geëuthanaseerd worden...veel)
Doet trouwens niets af aan mijn vorige post. "
Dat schrijf ik ook dat dit signalen zijn, die honden kunnen inzetten.
Het hangt van de hond en de context af, wat ze voor signalen inzetten.
Er zijn overigens nog meer signalen die honden kunnen laten zien.
Als je onderzoek hebt gedaan, begrijp ik jou reacties al helemaal niet.
Dan hoor je tocht te weten hoe het werkt?
Ik hoop dat je ook naar de opvoed en trainings methode heb gekeken?
Mooi voorbeeld, een ernstig auto ongeluk en je weet van te voren nooit hoe je zal reageren, je reageert vanuit een een reflex. De een bevriest, de ander handelt en zo reageert iedereen van uit een reflex.
(je kan je zelf, daar wel op trainen, hulp verleners hebben dat)
Pas, als alles voorbij is, en de stres hormonen uit je lijf zijn, besef je wat er gebeurd is en hoe je gehandelt hebt. Daar heb je nl geen invloed op.
Je kan niemand op dat moment zijn handelen, of bevriezen en toekijken, niet aanrekenen.
Een hond handelt, als de stres te hoog is, reglex matig.
Je hand op een hete kachel, je reageert voor je er erg in hebt.
Terwijl je honden geen EMDR aan kunt bieden, wat bij mensen soms nog een mogelijkheid is.
Stress kan in het DNA gaan zitten.
Ik trek me verder terug uit dit topic. Ik vind dat t asiel een juist besluit heeft genomen na een verkeerde uitplaatsing en daar blijf ik bij. "
er is geen pilletje of behandeling voor, dat is iets anders dan niet kunnen herstellen.
Een lichaam bestaat uit cellen die ook op hoge leeftijd zich steeds vernieuwen ook de zenuwcellen. Er is regeneratie mogelijk, maar je moet de juiste weg vinden.
Het is natuurlijk wel zo dat er honden zijn die bijv. al onder stress geboren zijn, en nooit iets anders gezien hebben dan een hok, waarschijnlijk nooit een hond gaan worden waarmee je op bezoek gaat, of in winkels gaat, of zelfs maar wandelingen kan maken. Toch zouden ze als ze bijv een tuin te bewaken hadden (ik noem maar wat) nog een fijn leven kunnen hebben en wel vertrouwen kunnen krijgen in hun eigenaar.
Het asiel vond blijkbaar dat deze hond wel de potentie had om vertrouwen te kunnen krijgen in iemand.
De fout was dat ze niet gewaarschuwd hebben hoe je zoiets opbouwd, en dat is gewoon heel treurig.
Als je onderzoek hebt gedaan, begrijp ik jou reacties al helemaal niet.
Dan hoor je tocht te weten hoe het werkt?
Ik hoop dat je ook naar de opvoed en trainings methode heb gekeken?"
Nee, dat had niets te maken met het onderzoek. Het ging onder andere over bijtincidenten in relatie tot beleid en regelgeving en maatschappelijk geaccepteerd gedrag van honden, aka wanneer is een hond een gevaarlijke hond en hoe wordt bepaald of het risico dusdanig maatschappelijk onaanvaardbaar is dat maatregelen nodig zijn.
Het is een intern onderzoek dus kan ik geen details delen, maar ik kan je wel vertellen dat een hond die dusdanig letsel veroorzaakt dat er meerdere diepe wonden zijn en pezen zijn doorgebeten, maatschappelijk onaanvaardbaar gedrag vertoond. De hoe en waarom is dan niet meer belangrijk, hoe sneu het voor de hond ook is.
Wel begrijp ik waar de advocaat van TS heen wil... De hond was nog eigendom van TS en TS heeft geen toestemming gegeven voor euthanasie. Je zou kunnen redeneren dat TS de hond heeft teruggegeven aan het asiel en dus het eigendom weer heeft overgedragen, maar wij weten niet wat er allemaal precies is gezegd en gedaan toen het asiel werd gebeld en de hond werd opgehaald.
Als TS alles op alles had willen zetten om DJ een kans te geven, tja, het was haar hond, dus zij beslist. DJ had alleen haar, de eigenaresse, gebeten. Als zij er alles aan had gedaan om DJ veilig te houden en te zorgen dat hij nooit iemand anders zou bijten, dan was dat haar goed recht. Maar het asiel heeft haar die kans ontnomen. Hoe meer ik daar over nadenk, hoe meer ik de frustratie snap van TS. Het zou niet iets zijn wat ik zou doen, maar goed dat is niet mijn beslissing en het was ook niet de beslissing van het asiel, de beslissing rustte bij TS, als eigenaresse van de hond.
Nou ja, veel succes met alles in ieder geval. Ik hoop dat je wonden snel en goed helen en dat je deze gebeurtenis een plek kunt geven.
(hoeveel honden zouden er in de asiels per dag geëuthanaseerd worden...veel) "
in elk geval volgens het asiel waar ik ooit naar belde zijn dat fabels (tenzij het gaat over zieke oude honden), om niet te zeggen immens dikke leugens (toch in belgie). dus ik vraag me echt af wat de waarheid is. Iemand die in een asiel werkt ? Ciska ?
Hier wordt altijd gesproken naar het kijken van de signalen die de hond kenbaar maakt en er wordt ook gewezen dat ik deze signalen niet gerespecteerd heb. Wat doe je als een hond geleerd heeft om geen signalen meer te tonen? Omdat deze toen hij pup was werden afgestraft door zijn vorige baas. Hoe kan je dan een hond lezen?
Toen DJ werd opgehaald heb ik duidelijk gemeld dat ik een oplossing zou zoeken om hem toch een thuis te kunnen geven. De voorstellen die ik aan het asiel heb voorgelegd werden niet geaccepteerd. Had maandagochtend ook al contact genomen met Danny een gedragstherapeut waar ik altijd mee samenwerk als ik een moeilijke of bange hond heb geadopteerd. Dan krijg ik maandagavond een mail dat ze DJ hebben laten inslapen.
Had ik dan vorige week zaterdag DJ toch weer in de auto moeten zetten met de gerede kans dat hij nog meermaals zou kunnen bijten voor we thuis waren? Wat had hij dan gedaan als we dan na anderhalf uur thuis kwamen en hij de andere honden in een voor hem vreemde omgeving zag? Weer tolereren dat hij door het lint ging en nog heftiger zou bijten?
Ik weet het gewoon allemaal niet meer! Wat ik wel weet is dat ik hier door sommige als de boeman wordt bestempeld ook al had ik het beste met DJ voor toch ben ik de slechterik.
Maar ja! Ik ben voor sommige hier toch iemand die honden niet begrijpt en zij zullen het wel weten zekers!
Zelf adopteer ik al 33 jaar ongewenste honden in een asiel gewoon omdat ik ze toch niet begrijp!!! Doordat ik ze niet begrijp worden het dan gelukkige vrolijke dieren als ze van hun rugzak verlost zijn.
Koning Obi 
2 doggies
Hmm.. wat had jij dan verwacht nadat je een verhaal zoals dit publiceert op een openbaar forum. Met honderden verschillende mensen, verschillende inzichten, verschillende meningen en verschillende favoriete milkshake smaken. Dat alle reacties precies zouden uitlijnen op je eigen mening over dit incident?
Ik zou het mezelf niet zo aantrekken, dit is het onvermijdelijke als je zo'n verhaal neer schrijft. Als jij van jezelf weet dat je je best gedaan hebt om deze hond een goed thuis te geven en desondanks je acties helaas niet bent geslaagd dan is dat zo. Morgen is er een nieuwe dag en zal de zon ook weer schijnen.
Jij hebt gedaan wat je dacht wat goed was, hou dat voor ogen, dat is belangrijk.
En verder is het m.i. juist goed om eens stil te staan bij hoe we een herplaatsing voor de hond zo makkelijk mogelijk maken zonder verwijten of wraakgevoelens wie wat fout deed, maar juist kijken hoe dit verbeterd kan worden en mislukkingen voorkomen.
Zelf ben ik nog steeds sterk voor een hondenhoudbewijs en dat ook zowel fokkers, als asiels als stichtingen een veel betere voorlichting geven over hondengedrag en communicatie.
... en sommige honden zijn door hun ernstige gedragsproblemen eenvoudigweg niet veilig te plaatsen in onze maatschappij en dan is euthanasie de beste optie
Het is een intern onderzoek dus kan ik geen details delen, maar ik kan je wel vertellen dat een hond die dusdanig letsel veroorzaakt dat er meerdere diepe wonden zijn en pezen zijn doorgebeten, maatschappelijk onaanvaardbaar gedrag vertoond. De hoe en waarom is dan niet meer belangrijk, hoe sneu het voor de hond ook is.
Wel begrijp ik waar de advocaat van TS heen wil... De hond was nog eigendom van TS en TS heeft geen toestemming gegeven voor euthanasie. Je zou kunnen redeneren dat TS de hond heeft teruggegeven aan het asiel en dus het eigendom weer heeft overgedragen, maar wij weten niet wat er allemaal precies is gezegd en gedaan toen het asiel werd gebeld en de hond werd opgehaald.
Als TS alles op alles had willen zetten om DJ een kans te geven, tja, het was haar hond, dus zij beslist. DJ had alleen haar, de eigenaresse, gebeten. Als zij er alles aan had gedaan om DJ veilig te houden en te zorgen dat hij nooit iemand anders zou bijten, dan was dat haar goed recht. Maar het asiel heeft haar die kans ontnomen. Hoe meer ik daar over nadenk, hoe meer ik de frustratie snap van TS. Het zou niet iets zijn wat ik zou doen, maar goed dat is niet mijn beslissing en het was ook niet de beslissing van het asiel, de beslissing rustte bij TS, als eigenaresse van de hond.
Nou ja, veel succes met alles in ieder geval. Ik hoop dat je wonden snel en goed helen en dat je deze gebeurtenis een plek kunt geven. "
Ik begrijp dat men een hond met meerdere ernstige bijt incidenten, liever niet meer de maatschappij inwilt.
Als het kalf verdronken is, dempt men de put.
Zolang mensen geen weet hebben, van het comminiceren van honden, zullen het aantal bijtincidenten, niet afnemen.
Als je begrijpt hoe honden comminiceren, wat de invloed van stres en de opvoed en trainings methode op de hond is en kan anticiperen, dan kan je bijtincidenten voor zijn.
Daar heb je veel meer aan, dan onderzoeken of en hond nou wel of niet dood moet na een bijtincident.
luz 3 doggies
Als het kalf verdronken is, dempt men de put.
Zolang mensen geen weet hebben, van het comminiceren van honden, zullen het aantal bijtincidenten, niet afnemen.
Als je begrijpt hoe honden comminiceren, wat de invloed van stres en de opvoed en trainings methode op de hond is en kan anticiperen, dan kan je bijtincidenten voor zijn.
Daar heb je veel meer aan, dan onderzoeken of en hond nou wel of niet dood moet na een bijtincident.
"
Er zitten heel veel probleem honden te wachten op een baasje in asielen.
Misschien al die theorie eens in de praktijk uitproberen op zo'n echt probleemgevalletje en zo eentje adopteren?
Misschien al die theorie eens in de praktijk uitproberen op zo'n echt probleemgevalletje en zo eentje adopteren? "
Genoeg gt met honden met bijtincidenten meegemaakt.
Ik ben er niet van onder de indruk. Ik lees honden goed, kan ze interpreteren en weet ook, hoe ik de stres laag kan houden bij honden.
Tot dusver, hebben de honden nooit meer gebeten, waar we geweest zijn. Er zaten best behoorlijke bijt gevallen tussen.
Ik (Luca en mijn poezen) heb geen behoefte aan een hond erbij en als er hier nog een hond komt, is het een pup.
Terwijl je honden geen EMDR aan kunt bieden, wat bij mensen soms nog een mogelijkheid is.
Stress kan in het DNA gaan zitten.
Ik trek me verder terug uit dit topic. Ik vind dat t asiel een juist besluit heeft genomen na een verkeerde uitplaatsing en daar blijf ik bij. "
Zeker, kan stres bij honden chronisch worden.
Als ik zo de foto's van DJ zie, is dat niet aan de orde geweest bij DJ.
Broodfk teven, chronische stres, tijdens de dracht, nee ervoor zelf, heeft dit zijn invloed al op de pups.
Duidelijk te zien bij een hond, chronische stres.
Ook mooie filmpjes, van zwaar getraumatiseerde buiitenlanse hondjes, die na een goede opvang, transvormeren in een super gezellig hondje.
Honden kunnen zich vele malen beter aanpassen en herstellen dan mensen.
Honden kunnen vergeten en vergeven.
Als ik zo de foto's van DJ zie, is dat niet aan de orde geweest bij DJ.
Broodfk teven, chronische stres, tijdens de dracht, nee ervoor zelf, heeft dit zijn invloed al op de pups.
Duidelijk te zien bij een hond, chronische stres.
Ook mooie filmpjes, van zwaar getraumatiseerde buiitenlanse hondjes, die na een goede opvang, transvormeren in een super gezellig hondje.
Honden kunnen zich vele malen beter aanpassen en herstellen dan mensen.
Honden kunnen vergeten en vergeven. "
Wow wat knap dat je aan foto's kan zien of een hond chronische stress heeft of niet. Jij bent slimmer dan een hondenpsycholoog. Dat kon Danny niet eens zien aan Dj zijn foto's en op het filmpje. Omdat te weten moest hij hem in levende lijven kunnen zien. Chapeau dat jij het wel kon zien!!!
Wat ik hoofdzakelijk afvraag in het kader van je onderzoek,
en eveneens de les die we hier blijken te krijgen – van hoe extreem divers de meningen blijken te zijn:
“Een hond met bijtgevaar willens en wetens met mensen meegeven, nota bene zonder de volledige informatie te geven over het gedrag van de hond, is een onaanvaardbaar risico en onverantwoordelijk aan de kant van het asiel. “ – volmondig mee eens, maar ook personen die het normaal vinden dat je een hond zonder enig “vooroordeel” een 2de kans moet geven en het volledig aanvaarbaar vinden dat in dat kader niet de volledige waarheid wordt doorgegeven.
“Maar een hond die zich zo laat gaan op een mens laat geen bijtrem zien. Dus ja, er was wel degelijk iets mis met die hond. Niet zijn fout, maar wel een gevaar.” In uw onderzoek hoor ik enderzijds “wat maatschappelijk aanvaard” en wat “mis” kan dat vertaald worden naar onnatuurlijk? Hier ook mensen die vinden “slachtoffer dood”, natuurlijke reflex hond.
Ik weet niet hoever het in je onderzoek pas en:of het een duidelijke visie hierover weerspiegeld : maar in kader van -evolutie- en hond is het niet zo dat wat is natuurlijk of onnatuurlijk duidelijk een soort van opinie is, het is het resultaat van wat hoe wij als mensen door selectie en andere kiezen wat is natuurlijk of onnatuurlijk is en het is in die zin eerder een kwestie van definitie?
Ik veronderstel dat het niet tot uw onderzoek behoort, omwille van andere redenen, dan je soort-van-bijt-onderzoek, kan ik er mij behoorlijk kwaad in maken dat mensen het concept van evolutie blijkbaar niet zwaar ernstig nemen, zien ze niet hoe we een dit soort van stroomversnelling zitten met zwaar veranderde condities, zoals de impact van het internet, waarbij bv. de asielen leeg zitten en ze terecht komen op plaatsen als marktplaats – waar naar mijn mogelijks extreem en “bevooroordeelde” visie , opinies zoals “het is puur een kwestie van opvoeding enz… “ de deur ruim open houd voor wat er waarschijnlijk steeds meer en meer het geval zal zijn, jonge stamboom honden bijna klaar om mee te kweken met gedragsproblemen aangeboden aan de helft van de prijs, waar dan wordt gesprongen door kwekers – waarom zouden ze niet het zijn absoluut verhalen dat er ook maar iets “mis” kan zijn met een halve pup?
Om het een beetje verder door te trekken, ik heb de indruk en mijn “extreme” opnie dat mensen in het kader van “evolutie” mijlen ver weg zitten om rekening te houden met de impact van de mens die steeds “meer voor god speelt”, ik persoonlijk zou stellen wat? – het is al lang geen science-fictie niet meer. Ik geef toe waarschijnlijk heeft niemand deze visie, misschien enkel indien je “halve pup” met problemen effectief het gevolg blijkt te zijn van mensen die voor god speelden waarbij het zwaar fout liep (wat natuurlijk opnieuw een kwestie van opinie is).
"
indien dit voor de volle 1000% correct is, bestaan er geen ziektes zoals hondsdolheid rabiës
Mij gaat het er om dat er zowel vanuit een asiel als bij degene waar de hond terechtkomt, te weinig kennis en inzicht is.
Stel je hebt een hond die bij de vorige eigenaar altijd ontspannen was en nooit een grom heeft laten horen of een hap heeft gegeven. Dan komt hij in het asiel, ook daar gedraagd hij zich prima, totdat er eens iemand komt die niet zo goed met honden om kan gaan, de hond draait zich weg, tongelt misschien, gaapt. Niemand ziet die signalen voor agressief aan, maar de spanning in de hond stijgt. Na wat langere tijd in een asiel zal de spanning meer en meer stijgen en uiteindelijk gromt hij misschien eens.
Dan wordt hij op wandel meegegeven aan een mogelijke eigenaar, dus de hond die al niet totaal ontspannen was krijgt dan nog meer spanning en wat uiteindelijk kan gebeuren zien we in dit topic.
Alles komt door gebrek aan goede begeleiding, door gebrek aan inzicht en kennis. En daar zou de oplossing in gevonden moeten worden, asieleigenaren en medewerkers zouden daar een cursus voor moeten volgen, en ook hondeneigenaren zouden dat moeten doen.
Een internetkennisje van mij woont in Bulgarije, ergens waar de honden nog om de huizen scharrelen en alle ruimte hebben en kunnen gaan en staan waar ze willen. Die honden worden stokoud al krijgen ze niet het beste van het beste. Belangrijker is dat ze heel weinig onder druk gezet worden en niet te veel stress hebben.
ja dat klopt natuurlijk, ik doelde op het bijten in gevallen als bij DJ
In dit geval zal je het nooit te weten kunnen komen want er zijn wel meer ziektes behalve dan Rabiës welke tot ongegrond gevaarlijk gedrag kan leiden(Bijv 'Red Cocker syndrom' en 'nee' deze komen niet alleen voor bij Cockers.
Een GT is zeker geen oplossing voor alle gedragsproblemen en als er sprake is van potentieel levensgevaarlijk gedrag vind ik euthanasie een begrijpende ingreep tenzij je een aannemelijke garantie heb dat je hond op een plek zit waar hij veilig zou kunnen rehabiliteren.Veiligheid voor alles, voor mens en dier..
Een GT is zeker geen oplossing voor alle gedragsproblemen en als er sprake is van potentieel levensgevaarlijk gedrag vind ik euthanasie een begrijpende ingreep tenzij je een aannemelijke garantie heb dat je hond op een plek zit waar hij veilig zou kunnen rehabiliteren.Veiligheid voor alles, voor mens en dier.. "
dus jij denkt serieus dat DJ aan het einde van die dag niet uit een gevoel van bedreiging/stress gebeten heeft maar vanuit een tot nu toe bij hem onbekende ziekte?
Ik ben toch best blij, dat er in NL rechters zijn, die na een zeer uitgebreid proces oordelen over iemands straf.
Ipv een dood vonnis uit spreken, via een forum.
Dieren, krijgen helaas zonder pardon de dood straf. Vind ik niet normaal.
Werkelijk niemand kan hier bevestigen, dat het om een levens gevaarlijke hond gaat.
Met de informatie die ik lees, kan ik een hoop verklaren. Gedrag is logisch nadenken.
http://www.moniquebladder.nl/reflex/
Een uitvallende hond is dus meestal een hond die zich bedreigd voelt door een prikkel.
Hoe dat precies zit, kun je in dit artikel lezen.
Angst is een primaire emotie die gemaakt is om de overlevingskansen van een individu (mens of dier) te vergroten.
Het vraagt een snelle reactie. Als je in een levensbedreigende situatie bent en je moet nog uitgebreid nadenken, is het vaak te laat.
Reflex
Het lichaam is er dus op gemaakt om heel snel te reageren in een bedreigende situatie. De prikkel wordt waargenomen en komt binnen in het zenuwstelsel van de hond. Daar wordt de afweging gemaakt of die prikkel een bedreiging is of niet.
Als het zenuwstelsel besluit dat het niet ok is, wordt een belangrijk proces in werking gesteld.
In een reflex.
Dit is essentieel en belangrijk om te begrijpen!
Dat wat er vervolgens gebeurt als een hond een prikkel eng vindt, is een reflexmatig iets dat in eerste instantie volledig onbewust gebeurt.
De hond heeft er zelf dus ook geen controle over! De reflex zorgt ervoor dat het lichaam klaar staat om in actie te komen.
Actie om een einde te maken aan de bedreigende situatie. Om dat te realiseren, komen er diverse stoffen vrij in het lijf.
Hormonen en neurotransmitters die ervoor zorgen dat de bloeddruk omhoog gaat, de hond sneller kan ademhalen, er fikse spierspanning is en dat minder belangrijke processen even stilgelegd worden. Denk hierbij aan adrenaline, cortisol, testosteron en dopamine.
Overleven
Als deze cascade eenmaal in werking gezet wordt, reageert de hond.
Bij een uitvallende hond in meer of mindere mate met agressie
(en dat is geen oordeel over de hond maar puur wat je aan hem ziet!).
Dat is dus onbewust gedrag.
Jouw hond maakt niet bewust de keuze om te gaan blaffen, grommen en aan de lijn te trekken als hij bang is.
Hij doet het in een reflex, omdat dat zijn overlevingskansen vergroot. Als jouw hond minutenlang tekeer gaat, is hij natuurlijk niet al die tijd in een soort van vlaag van verstandsverbijstering.
Als eenmaal het proces op gang gebracht is, komt er wel een analyse-moment.
Een moment waarop de hond wel weer bewuster doet wat hij doet.
Maar; omdat zijn lijf nog steeds vol zit met razende hormonen en neurotransmitters, is het erg moeilijk en voor de meeste honden onmogelijk om op dat moment te stoppen als er niets veranderd is aan de prikkel.
Jouw hond staat in overlevingsstand..
http://www.moniquebladder.nl/misverstand/
Niet meer dan een communicatiemiddel
Agressie werd lange tijd gezien als een uiting van dominantie; een hond die gromt, blaft of probeert te bijten werd per definitie gezien als een hond die bezig was om hoger op de rangorde-ladder te komen.
Inmiddels weten we dankzij recentere wetenschappelijke publicaties(1) en boeken zoals
Dit is de hond (John Bradshaw) dat dit een verkeerde veronderstelling is. Het belang van resources en leerervaringen zijn mede-bepalend voor het inzetten van agressie.
Agressie is niet meer dan een communicatiemiddel. Een zeer serieus te nemen communicatiemiddel, maar het is geen karaktereigenschap.
Dé “agressieve hond” bestaat niet
(zoals dé dominante hond ook niet bestaat).
Een hond kan wel in de loop der tijd geleerd hebben dat agressie een efficiënte en effectieve manier is om voor hem moeilijke situaties op te lossen. Moeilijke situaties die veroorzaakt worden door een onderliggende emotie.
Agressie is niet meer dan een communicatiemiddel.
Een zeer serieus te nemen communicatiemiddel, maar het is geen karaktereigenschap.
Dé “agressieve hond” bestaat niet (zoals dé dominante hond ook niet bestaat). Een hond kan wel in de loop der tijd geleerd hebben dat agressie een efficiënte en effectieve manier is om voor hem moeilijke situaties op te lossen.
Moeilijke situaties die veroorzaakt worden door een onderliggende emotie.
In tegenstelling tot wat vaak gedacht werd/wordt, wordt agressie vaak gemotiveerd door angst.
Dat zie ik in de praktijk, maar wordt ook gestaafd door beschrijvingen in de literatuur (2).
Het zijn met name de honden die bang zijn in een specifieke situatie en zich dan bedreigd voelen, die agressie inzetten om aan die situatie te ontkomen.
Voordat er gegromd, geblaft of gebeten wordt, zendt een hond vaak al meerdere signalen
uit die aan de ander aangeven dat de hond zich niet prettig voelt. Hierover vind je meer informatie in dit artikel. En zoals zo mooi omschreven staat in dit filmpje; als er dan niemand luistert, moet een hond duidelijker communiceren dat hij zich bedreigd voelt. What your dog is desperately trying to tell you!
http://www.moniquebladder.nl/agressie-hond-tweede-misverstand/#more-1549
Trigger stacking (vrij vertaald: opeenstapeling van prikkels)
is een situatie waarin meerdere – vaak spannende – gebeurtenissen in een te kort tijdsbestek plaatsvinden, waardoor de hond uiteindelijk een zeer heftige stressrespons vertoont.
Los van elkaar, met genoeg tijd ertussen, zouden de gebeurtenissen hoogstens een milde stressreactie teweegbrengen maar als ze op elkaar worden gestapeld, vindt er een cumulatief effect plaats en wordt het eenvoudigweg teveel.
Ook bij mensen kan er een dergelijk effect plaatsvinden. Denk maar eens aan die dagen waarop alles mis lijkt te gaan; je wordt te laat wakker, ontdekt dat je hond in huis heeft gepoept, morst koffie over je nieuwe kleren (of erger nog: de koffie blijkt op te zijn!), krijgt je auto in eerste instantie niet aan de praat en komt even later ook nog in een file terecht, waardoor je natuurlijk veel te laat op je werk aankomt. Los van elkaar zouden deze gebeurtenissen wel vervelend zijn maar je zou er nog niet van over je toeren raken.
Als zij achter elkaar plaatsvinden, is er echter een grote kans dat je er behoorlijk gestresst van raakt. Je kan dan bijvoorbeeld ‘opeens’ in woede uitbarsten terwijl je in die file staat of helemaal overstuur op je werk aankomen. Dit komt door de opeenstapeling van al die kleine, vervelende ‘triggers’.
Bij honden werkt dit hetzelfde.
Als nu nog niet begrepen wordt hoe het bij honden werkt
Koning Obi 2 doggies
Wat wel zo is is dat de kans dat de hond die eerder dit soort gedrag heeft vertoond aanzienlijk groter is op herhaling dan bij elke andere hond die deze voorgeschiedenis niet heeft (logisch). Ongeacht wat de oorzaak nou is, of was. (Afgezien van een medische oorzaak die in theorie verholpen zou kunnen worden, zodat de hond weer pijnvrij is).
Bij mensen komen veel geestelijke ziektes voor. Gezien een hondenbrein (ondanks minder ontwikkeld) aardig vergelijkbaar is wat betreft opbouw zie ik niet in waarom dit bij honden anders zou zijn. En zie ik het niet anders dan dat er ook honden ter wereld komen met afwijkingen in de hersenen en dus (uiteindelijk) ook in hun gedrag. Toch wordt er altijd maar gehamerd op "gedrag". "De mens was fout, heeft het veroorzaakt". Tuurlijk is dat in bepaalde gevallen ook zeker waar maar niet perse altijd. Terwijl we met zijn allen de deur plat lopen bij de dierenarts moeten we ons misschien dan ook realiseren dat niet alle afwijkingen te zien zijn. Het stellen van een diagnose voor een afwijking in het brein is niet te doen bij een hond. Zelfs het brein van een hond is zo complex dat wij mensen er eigenlijk weinig kennis over hebben (relatief). Je kunt geen lange lijst met psychische en fysieke onderzoeken (scans) doen om een beeld te schetsen hoe zijn gedrag afwijkt van dat van andere honden (daar moet je ook bergen data van "normale" honden voor hebben) en uitzoeken waar in zijn kop het probleem zou kunnen zijn. Om nog maar te zwijgen over het opstellen van een deugdelijk behandelplan. Want wat is dat dan, het toedienen van medicatie die voor honden nooit ontwikkeld is? Als je zoiets dus niet onder controle kunt houden zoals bij mensen zodat ze mee kunnen doen in de maatschappij zover mogelijk, dan is zo'n hond een potentieel gevaar voor anderen (ook andere honden wellicht). Voor mensen is er een gesloten inrichting, met medicatie, afgestemde dagbesteding, bezoek etc. Een hond kun je in theorie in een kennel opsluiten de rest van zijn leven, mik je elke dag zijn eten naar binnen dan heeft het dier geen "ter dood veroordeling" maar wat dan wel?
Zie het ook anders, als dit soort honden blijven rouleren tussen asielen/eigenaren. En de nieuwe eigenaar met de beste, liefste intenties door zo'n hond aan gort gebeten is met ernstig letsel tot gevolg. Zij de hond terugbrengt en deze weer geplaatst wordt na een flink aantal sessies met een GT een half jaar later. En het vooralsnog goed ging met de GT... Maar het toch weer fout gaat bij de nieuwe nieuwe mensen, dit keer echter "pas" na 1 maand. Hoelang moet je daar mee doorgaan, waar is de grens? En wat voor naam krijgen asielhonden dan?
- Zoeken op de HondenPage
-
Zoek je iets op de HondenPage ? Vul dan hier jouw zoekwoorden in ?