We weten het niet meer.

(alvast een waarschuwing voor een grote lap tekst) Hallo, ik zal mijn hond even voorstellen, ze heet Lucky en het is een Golden Retriever teefje. We hebben haar gehaald bij een familie die Golden Retrievers fokt. Ze zatten niet in het huis maar de fokker zei dat ze elke dag met ze speelden etc. Kort nadat we Noah in huis hadden begon ze erg hard te bijten. Nu weet ik dat puppy's sowieso bijten (dit is niet onze eerste hond), maar het was anders. Ze beet erg hard totdat je wonden had, ze liet ook absoluut niet los, ze begon ook met haar tanden te klappen en hieruit volgde een partijtje blaffen. We zijn hiermee naar de dierenarts geweest maar het punt is dat Noah erg lief is tegen anderen dus de dierenarts merkte er niks van en zei dat het gewoon over zou gaan (ze had haar getest op dominantie soort van).Ook zijn we met haar op een puppycursus geweest. Het probleem met dit was dat Noah haar aandacht alleen maar bij de andere honden had en absoluut geen motivatie had om iets te leren. Zelfs eten wilde ze niet. Op een gegeven moment werd ze zo gefrustreerd dat ze mij een aantal keren aanviel, en hierdoor zelfs een paar melktanden kwijt raakte. Je kunt je voorstellen hoe beschamend dit kan zijn. We zijn toen ook gestopt omdat het gewoon geen zin had. Nu is ze al bijna 1 jaar oud en is dit gedrag absoluut niet veranderd. We zijn ondertussen nog een keer naar de dierenarts geweest, maar nu wilde Noah het gebouw niet eens in. En toen we haar uiteindelijk erin hadden gekregen, wilde ze niks te maken hebben met de dierenarts. We hebben nog gevraagd of de dierenarts de fokker kende. Ze beweerde dat het een normale goede fokker is. Dit zijn problemen waar we nu tegen aanlopen met Noah 1. Ze blaft enorm als ze haar zin niet krijgt. Denk aan eten, naar binnen willen, speeltjes of gewoon willen spelen. Dit is ook erg vervelend voor de buren.2. Ze is (te) erg actief. We gaan elke week minstens 1 keer naar de bossen voor twee tot vier uur waar ze rent, zwemt en speelt met andere honden. Daarnaast fietsen we met haar ook minstens 1x per week en voor de rest laten we haar 3x per dag uit 15 tot 30 minuten (totdat ze haar behoeftes heeft gedaan zeg maar). Dit blijkt niet goed genoeg te zijn. Ze wilt constant iets doen, ze kan maar voor een half uurtje even liggen en daarna is de pret weer voor haar begonnen. Ook bij het uitlaten wilt ze alleen maar naar andere mensen en honden. Als ze iemand ziet dan kun je haar aandacht niet meer krijgen. Ook heeft ze helemaal geen zin in snoepjes of trainingsbrokjes als ik haar buiten wil trainen. Ze wilt alleen maar rennen en stokken eten. Omdat ze dus constant wilt spelen en rennen raakt ze heel gefrustreerd als ze dit niet kan doen. Dit volgt tot nog 2 andere problemen 3. Ze bijt en eet alles kapot. We hebben een bankstel weg moeten gooien omdat ze het helemaal op heeft gegeten. Daarnaast kan je haar geen dekentje geven want die lijkt na een week op kaas met gaten. 4. Als ik haar uitlaat en bijvoorbeeld even een stukje sneller moet lopen of joggen om wat voor reden dan ook, ziet ze dat meteen als een uitnodiging van spelen, maar als je het afwijst dan valt ze je letterlijk aan. Ze stopt niet. Ze bijt in je hand totdat je bloed. Ze is erg groot waardoor ze krassen op mijn gezicht achterlaat. Tevens als ze mijn mouw te pakken heeft dan gaat ze zo lang door totdat ze scheuren hoort. Ook heb ik 2 broeken weg moeten gooien omdat ze zo toegetakeld waren. Dit is ook erg schamend als dit in het rondom mensen gebeurt. Ik heb al vaak commentaar(!) gekregen van mensen die het schijnbaar beter weten (Laat die hond met rust!, hou je hond bij!) 5. Ook is ze erg bang voor nieuwe dingen. Op het begin wilde ze absoluut het zicht van ons huis niet verliezen want anders zou ze niet mee lopen. Toen konden we haar nog optillen maar dit hielp ook niet, ze liep gewoon niet. Aanmoediging (stem, eten, speeltjes) hielp totaal niet.Nu is ze vooral bang voor drukke plekken, straten tussen huizen bouwverkeer, gewoon nieuwe situaties en spullen die zij vreemd vind zoals dozen of kliko´s op straat. Ze voelt zich alleen comfortabel thuis of bij hele open plekken zoals grote grasvelden of gewoon bossen(daar is ze absoluut niet bang voor), maar zelfs thuis als we de strijkijzer erbij halen begint ze of erg hard te blaffen of rent ze weg naar de bijkeuken. 6. Ze kan erg agressief doen als ze iets moet doen wat ze niet wilt. Nu is mijn vraag, kan iemand ons hierbij helpen of tips geven bij een van deze problemen We hebben geen flauw benul wat we met deze hond moeten doen. We hebben geen geld voor een hondenpsycholoog (260 euro per uur + reiskosten!) maar we zouden het ook vreselijk vinden om haar te herplaatsen. Het is namelijk buiten al deze problemen een super lieve en grappige hond, maar op dit punt overlapt het probleemgedrag het lieve gedrag. Vooral de kinderen zouden er kapot van zijn. We hebben al zoveel dingen geprobeerd (zelfs `natuurlijke` kalmeringspilletjes etc.) maar niets lijkt te helpen. Is hierbij herplaatsen de enige oplossing? Ik heb zelf het idee dat ik zelfs niemand zou kunnen vinden die deze hond zou willen.  

Wat erg zeg, dat je hond zich zo gedraagt. In je eerste stukje herken ik Java wel. Fokte jouw fokker toevallig ook corgi's? Haha.

Na iedere puppycursus bloedde mijn vingers, en hoe meer lessen we hadden hoe slechter t ging. Ook Java wou geen snoepjes aannemen want andere honden waren leuker. Ik ben toen gestopt toen ze niet eens meer wou zitten op commando. Tijdens wandelingen vond ze mijn snoepjes ook niet interessant meer als ze een hond zag. 

Hier heeft iets heel simpels gewerkt. Gedroogde visjes. Voor visjes doet ze echt alles. 

Java bijt nu nog steeds met spelen, en kan daar ook echt in doorslaan. Zodra de hond bijt, houdt t spelen op. Ik zeg dan klaar! En loop van haar weg.

Je kunt ook oefeningetjes doen om haar zachter te laten doen. Bijvoorbeeld een snoepje in gesloten vuist, die ze pas krijgt als ze likt en niet bijt. Je mag overigens best eens streng zijn qua stem.

Dit klinkt als een hond die zeer snel in frustratie schiet en niet veel zelfbeheersing heeft geleerd.

Je zegt dat de hond dagelijks 3x 15 tot 30 min. wordt uitgelaten.

En 1 x per week wordt er wat langer gewandeld of gefietst.

Dit is natuurlijk véél te véél te weinig voor een jonge, gezonde hond van 1 jaar oud. Die moet voldoende tijd (dagdagelijks, niet 1 x per week) krijgen om te wandelen, te snuffelen, te rennen, te verkennen, enz. Zodat lichaam én geest tevreden zijn.

Dus vooraleer je je hond kan vragen zichzelf te beheersen, moet je haar eerst wel genoeg voldoening bieden. Het is een kwestie van geven en nemen. Als je zelf je hond genoeg bezigheden aanbiedt waarin ze plezier en vreugde vindt, is het veel makkelijker om vanuit dat tevreden gevoel te gaan werken aan haar gedrag.

Omdat je hier echt met een volledig schone lei moet beginnen, en met frisse moed vanaf 0 het gewenste gedrag moet gaan opbouwen, zou ik je toch aanraden een goeie gedragstherapeut aan te spreken (en nee hoor, die vragen echt geen 260 euro per uur). Iemand die opbouwend en ondersteunend werkt.

Misschien handig om hier even te vermelden in welke regio je woont, wie weet kan iemand je hier een goeie GT aanraden.

http://calmingsigns.nl/

Zie hier voor de betere Gt

Wat ongeveer een gemiddelde is voor een normale, gezonde volwassen hond:

Dat zou zijn anderhalf uur per dag een wandeling, liefst los van de lijn.

Waar de hond kan rennen en zich uitleven.

Als een hond niet los kan, misschien een lange lijn.

Maar dan moet het wel een wandeling zijn waar de hond 'hond' kan zijn. 

En dan nog natuurlijk een aantal plas/poeprondjes, maar dat staat er los van.

Twee keer een kwartier iets anders doen met je hond, bijvoorbeeld spelen, hersenwerk of wat dan ook.

Maar het is een gemiddelde, de ene hond heeft misschien behoefte aan meer en een ander aan minder.

En verder heeft een hond hier buiten veel behoefte aan rust, dat is ook heel belangrijk voor een hond.

Wat voor fokker was het dan waar je hond vandaan kwam?

De golden retriever is een populair ras, waar Jan en Alleman mee fokt.

Daardoor zitten er natuurlijk ook veel exemplaren tussen die weinig hebben zoals een goede Golden hoort te zijn.

Fokte de fokker van jullie hond met stamboom honden?

Is er gekeken naar karakters en gezondheid van ouderhonden, is er bewust gekozen voor de combinatie reu/teef.

Heb je zelf de moeder van je hond gezien, wat voor indruk maakte ze? (niet bang voor jullie, betrouwbaar, of juist eerder wantrouwig en angstig)

Wat vervelend zeg, deze situatie. Je zit zo te lezen met je handen in het haar.

Ik denk dat je retriever echt een meer gelijkmatige verdeling van activiteit nodig heeft. Ik heb zelf een flatcoat van 6, maar die had van 1 tot 3 jaar echt meer nodig dan 3 wandelingen van max een half uur. Het eenmaal ( of tweemaal) per week goed uitrennen lost dit niet op. Is de hond  naast deze wandelingen veel alleen thuis of niet? Sommige honden laden dan juist op omdat ze gaan slapen en hebben dan energie voor 10 als jij thuiskomt, anderen zijn gespannen aan het wachten, en deze stress kan zich ook uiten in negatieve energie.

Ik herken de focus op alles buiten behalve op jou heel erg, en heb dit ook wel irritant gevonden. Maar blijf trainen, hoe pittig ook. Ik kwam ook elke week opnieuw als enige cursist helemaal onder de modder en met schrammen thuis omdat hij maar bleef springen. Maar stug doortrainen heeft echt nut! Zet die hersens en het lijf van de hond maar aan het werk en heb maling aan wat mensen ervan denken. 

De angsten die je beschrijft, zou ik echt laten bekijken door een gt. Dat is niet normaal, en verklaart misschien wel een hoop van de spanning die in jouw hond lijkt te zitten. Waarschijnlijk ben je met enkele sessies op een pad dat werkt, en leven jullie nog lang en gelukkig samen.

 Het gaat niet zozeer over beweging, dan wel over voldoening. Quality-time.

Dus elke dag genoeg tijd vrijmaken om bewust samen te zijn en dingen te doen waar de hond zich goed bij voelt.

Je schrijft dat ze bossen en open velden fijn vindt. Trek daar dan elke dag naartoe, onderneem samen leuke dingen zoals molshopen uitgraven, van de paadjes af stappen en door het hoge gras banjeren, over slootjes springen, over omgevallen boomstammen lopen, neem een picknick mee en eet die samen op, enz enz.

Samen bewust plezier maken. Maak er elke dag tijd voor.

Zodat je het patroon waar je nu in zit (ergernis en frustratie) doorbreekt.

En dan kan je van daaruit gaan opbouwen, met de hond stapje voor stapje te leren geduldig te zijn, zichzelf te beheersen, enz.

Maar dat kan je best doen onder begeleiding, gezien de hond op zoveel vlakken hyper is, dat kan je niet zomaar even met wat tips gaan ombuigen, want het vergt ook een heel andere aanpak van jullie.

Soraya heeft hierboven alvast een link gezet met GT's. Neem eens vrijblijvend contact op, zo heb je een idee of je je in hun visie kan vinden. Ik wens je veel succes!

Je zegt dat de pups niet in huis waren.. en in een kooi zaten met mama.. die er niet uit mocht. Verder zijn ze niet getest. Dat klinkt als broodfok. Een goede fokker wil minimaal een aantal gesprekken en/of ontmoetingen en zal je vertellen welke pup bij jou past. Dit doen ze vaak door de moeder en de pups in een afgesloten ruinte kennis met jou te laten maken. 

Van broodfok komen afwijkingen en gedragsproblemen, ik denk dat jouw hond dat ook wel eens kan hebben. 

Je hoeft het niet precies toe te passen, het is een leidraad.

En wat Alaska schrijft, daar heb je ook veel aan!

Misschien gaat het beter als je een goede verhouding activiteit en rust kan aanbieden aan je hond.

Maar je hond komt van een twijfelachtige afkomst, dat hoeft op zich geen probleem te zijn.

Toch zou iemand die je hond in het echt kan zien, beter advies geven dan hier.

Die kan zien hoe jullie met de hond omgaan, en misschien beter tips geven.

Nou, 260,- euro per uur! Laat ik het beleefd houden en er gewoon over zwijgen.

Wat de fokker betreft? Daar heb ik al mijn bedenkingen over. Goed zou ik die al niet noemen.

En dat is de basis waaruit je vertrekt. Een sociale pup heeft heel wat meer nodig dan dat er wat mee gespeeld wordt.

Van wat je zo vertelt wijst alles in de richting dat jouw hond meer prikkels krijgt dan dat ze aankan. Vandaar ook haar gedrag. Je kan haar een beetje vergelijken met een snelkookpan die de druk niet kwijt geraakt. Een druk die grotendeels ontstaat door angst. 

Jullie hond heeft rust en kalmte nodig. Vertrouwde en voorspelbare situaties. 

 Ze is (te) erg actief. We gaan elke week minstens 1 keer naar de bossen voor twee tot vier uur waar ze rent, zwemt en speelt met andere honden. Daarnaast fietsen we met haar ook minstens 1x per week 

Stop met de bovenstaande activiteiten. Ga gerust naar het bos, maar daar waar het rustig is. Rennen, lopen, springen, spelen, zwemmen, andere honden ..... poeh echt een beetje veel teveel op te korte periode.

Belangrijk is dat je haar gaat leren om rustig te worden/zijn. Dus zoals ik al zei, ga gerust naar het bos waar rust is. Laat haar wandelen, laat haar snuffelen (neem voldoende gezond lekkers mee, zoals stukjes gekookte kip / rundsstoofvlees, gedroogde vleesbrokjes. Strooi ze uit en laat haar maar zoeken. Het kan zelfs zijn dat ze niet rustig genoeg is om ze te vinden, dus wijs ze aan. Beperk voorlopig de wandeling in het bos tot een uur.

Als ze in het bos niet rustig is en nerveus heen en weer rent, hou haar dan voorlopig aan een lange lijn van 10m.

Laat het fietsen, daar ga je haar alleen nog maar energieker door maken. Ook niet rennen.

Honden hebben sowieso al een betere conditie dan wij 2beners. En door te gaan fietsen ga je haar absoluut niet rustig maken. Haar conditie wordt alleen nog beter. Door angst en spanning heeft ze al genoeg stresshormonen (adrenaline, cortisol in haar lichaam, waardoor ze helemaal uit balans is). Door te gaan fietsen krijgt ze deze nog meer in de bloedbaan.

Je kan het een beetje vergelijken met thee in een tas gieten. Als je blijft gieten, gaat deze alleen maar overlopen.

Die stoffen hebben dagen nodig om te worden afgebroken en uit het lichaam te verdwijnen. En je hebt amper een halve minuut nodig om al een stevige dosis in het lichaam via de bloedbaan te laten komen. 

Tijdens de andere wandelingen is rust ook heel belangrijk, zo weinig mogelijk prikkels (geen verkeer, mensen, drukte, lawaai, enz). Snuffelen, hun neus kunnen gebruiken en volgen, dat is hond zijn. Zodat ze rustig kan worden.

Ze bijt en eet alles kapot. 

Natuurlijk, je hebt een bom op 4 poten, gevuld met frustraties. Die moeten ergens naartoe!

Bijten (in de zin van slopen) en kauwen, zorgen via stoffen die op dat moment worden aangemaakt voor stoffen waardoor de hond rustig wordt.

Zorg dat ze dagelijks een groot stuk gedroogde kophuid of bullpees heeft om op te kauwen.

Maak verder werk op een creatieve manier om haar bezig te houden. Maak het in het begin zeker niet te moeilijk, want ook dat kan tot frustratie leiden.

Karton is hiervoor een heel dankbaar materiaal. Zorg voor grote dozen (waar ze in kan stappen - iets lager dan de borstkas). Vul deze voor 2/3 met lege rolletjes van toiletpapier. Strooi hier wat gedroogde vleesbrokjes in. Vraag aan familie en vrienden om eierdoosjes te sparen. Ook hier kan je  een paar brokjes gedroogd vlees in steken en dicht doen. Deze kan je op strategische plekken in huis verstoppen. Ook lege dozen van pizza's, een paar gedroogde vleesbrokjes (werken veel beter op hun reukorgaan dan gewone brokjes). En leg die ook maar in huis neer. Het enige nadeel, de opkuis van versnippert karton. Maar dat weegt niet op tegen een kapot gebeten zetel/bank. Je kan ook nog een kong geven met een een lekker gezonde vulling die eerst in de diepvries heeft gestoken, zodat ze lekker lang bezig is. Later kan je nog andere bezigheden maken maar voorlopig gewoon simpel houden dat er frustratie weg kan ipv erbij komt.

Als je wanneer de hond na een periode rustiger is geworden. En je gaat wandelen waar het drukker is, meer verkeer, mensen, lawaai enz.... Hou in het begin genoeg afstand. Zodat ze op een veilige afstand kan ontdekken dat er geen rampen gebeuren. Geef haar de kans te observeren. Geef op dat moment ook lekkers (geen commerciele rommel, maar echt iets waar haar neus voor in de lucht gaat) Zodat ze een aangename link legt met daarbuiten.

Neemt ze niets aan? Dan ben je er nog te dicht bij. Neem meer afstand.

Heb geduld, blijf zelf ook altijd rustig en kalm. En heb tijd. Dit is niet op een weekje in kannen en kruiken. Jullie hebben een jaar dat is misgelopen nu moet omgevormd geraken naar iets leuks, aangenaam en ontspannend.

Zodat jullie allemaal kunnen genieten wanneer jullie samen buiten komen.

Lees je ook in over de lichaamstaal van de hond. Zodat je de signalen herkend en begrijpt wat je hond je komt vertellen.

Veel succes. O ja, het zou leuk zijn om ons op de hoogte te houden.

Je geeft de fokker de schuld lijkt het zo.

Foute fokker, foute hond?

Maar hoe zit het met de opvoeding? Duidelijk zijn naar je hond, grenzen stellen en consequent zijn. Zo weet je hond waar ze aan toe is.

Je hond is een werk hond, puur sang, wat je met haar doet is echt veel en veel te weinig, ze zal gek worden van verveling en zich geen raad weten met haar behoefte om te werken.

Ik weet niet waar je woont, maar kan je aanraden om met een goede gt aan de slag te gaan.

Het karakter van een hond wordt gevormd door erfelijke aanleg en verder OPVOEDING en omgeving. Jij hebt een groot aandeel in haar gedrag. Jij kan er ook alsnog mee aan de slag gaan.

 En een dierenarts is het hoofd van alle fokkers? Er zijn ook wel eens broodfokkers bij rasverenigingen, dus een 'keuring' zegt niet zo veel. Je hebt geen tests gezien, de moeder mocht je niet zien.. dan was ik al weggelopen. Al helemaal bij een ras als een golden retriever, die een trend zijn en dus vaak onverantwoord gefokt worden. Bovendien kan je zo'n keuring gewoon doorstaan door op die dag aan alles te 'voldoen'. Is de fokker aangesloten bij de rasvereniging? 

Jammer dat je nu zulke problemen hebt. Maarja, een broodfokhond is niet de reden voor alle gedragsproblemen. Je opvoeding is vaak belangrijker. Er zijn al wat tips gegeven, maar ik zou eerst even kijken naar wat je nu bied.

-krijgt de pup voldoende rustmomenten? Daarmee bedoel ik verplicht in een mandje (of bench, puppyren etc) liggen. 

-kan hij zijn energie voldoende kwijt? Oftewel, bieden jullie genoeg fysieke en mentale stimulatie? 

-zijn jullie consequent in opvoeden en regels? 

Als je hier 'ja' op kan antwoorden, doe je voldoende. 

Ik denk dat het erg verwarrend voor je gaat worden..nu je verschillende dingen hoort...'veel te veel activiteit en veel te weinig activiteit'.

Wat vooral belangrijk is dat iemand jou en de hond kan observeren.

Iemand die álles doorspit en uitfiltert.

Dan ben je bij Nelis Verhoeven of zijn dochter Natalya op de juiste plek.

Mocht je voor een vooruitstrevende gt willen gaan die niet werkt met correcties, dan zit je ook hier weer goed bij Calming signs.

Ik (en heel veel mensen) hebben hele goede ervaringen met Calming signs.

De prijs vond ik ook erg vriendelijk, je krijgt gewoon goede hulp waar je iets mee kan.

 Een extreem angstige pup is nog een teken van broodfok. Een goede fokker socialiseert ze vanaf de geboorte al. Lees de sticky over broodfok hier anders even, 

puppy-> herken de foute fokker

Je hond was bang toen je haar in huis nam.

Dat is logisch, de pups waren niet in huis opgevoed.

Dus alle geluiden in huis waren je hond vreemd en reageerde ze angstig op, dat is bij alle honden zo die niet in huis worden opgevoed.

Eliane heeft gelijk dat je hond rust en kalmte moet hebben.

Dat is ook zo.

Maar dat betekent niet dat je dan de hele dag met je hond in huis moet zitten.

Suzanne heeft ook gelijk, je hond heeft ook behoefte aan activiteit.

Maar de activiteit moet beheersbaar voor je hond zijn.

Lees daarin nog eens het stukje van Alaska en Eliane, hoe je dit moet doen.

Ik lees dat je in NB woont? Ik woon ook 10 minuten van Helmond af. Hoe is ze tijdens de wandelingen? Mijn hond is zeer relaxed, al loop ik wel zo'n 2 uur per dag, vaak veel meer, met haar. Als je het leuk vindt kunnen we eens samen een lange wandeling maken? Tussendoor wat speur en hersenspelletjes etc? 

Verder ben ik het eens met alle bovenstaande reacties, daar heb ik niet veel aan toe te voegen. 

 Dat dacht ik al (zie mijn reactie hierboven )

Ik ben zelf erg geneigd Eliane te volgen, hoe je hond nu reageert is het beste om eerst weer rust in je hond te krijgen,eerst weer beginnen op neutraal, wat zij omschrijft aan wat je allemaal wél kan doen met je hond, gaat je hond rust én ook zeker voldoening geven en balans.

Maar ik zou wel goed álles opvolgen wat zij zegt,dus ook echt de hond lekker laten snuffelen buiten naar lekkers en in huis ook neus/hersenwerk geven in de vorm van doosjes met lekkers,scheuren,zoeken,eten en niet te vergeten het lange kluiven..maakt allemaal die goede stof aan waar je hond rustig van wordt en een voldaan gevoel van krijgt.

Fokkers die beroepsmatig fokken krijgen inderdaad inspectie over de vloer... of de hokken wel schoon zijn en of de honden wel voldoende verzorgd worden etc. Maar dat wil niet zeggen dat het zuivere koffie is. Honden fokken is meer dan alleen een teef laten dekken. Het is niet gek dat je hond vanaf het begin al angstig was voor bepaalde dingen in huis, als ze alleen maar de binnenkant van een kennel heeft gezien en haar moeder en nestgenoten. Dit in combinatie met een hond die van nature al een beetje angstig is, loopt niet helemaal lekker. 

Verder.. ik heb ook een hyperactieve hond van inmiddels anderhalf. Het eerste jaar was echt een ramp. Rust en voorspelbaarheid hebben hem geholpen. Na een dagje bos ook de kans geven om zich te kunnen herstellen. Hondentraining hebben we ook opgegeven want dat was niet te doen. Hij trok mij omver en raakte er zelf helemaal van over zijn toeren. Prima, dan geen hondentraining. Het is lang niet hopeloos, maar het vergt wel een hoop inspanning van iedereen.  Staar je niet blind op regels van een hondentraining of iets, dat werkt niet voor iedere hond. Alle regels loslaten en kijken naar wat de hond nodig heeft. Benader enge dingen buiten van een afstand. Als je ziet dat de spanning te hoog wordt, ga dan terug, laat het niet zover komen dat je hond doordraait en gaat happen. Zie je op een afstand bijvoorbeeld de vuilniswagen al, laat je hond ernaar kijken. Merk je dat het te veel wordt, terug naar huis. Dat is geen drama. Thuis zijn er ook genoeg dingen te doen (zoekspelletjes bijvoorbeeld).

Ik zit ook vaak zat nog met de handen in het haar... echt waar. Maar probeer toch nog te blijven genieten en zoek rustige plekken op. Beer, mijn hond, is heel erg snel overprikkeld en is enorm stressgevoelig, dus we mijden plaatsen en dingen waarvan hij stress krijgt of proberen het enigszins te beperken door hem niet elke dag die hele 'sleur' aan te doen. 

 Ja dat lijkt me erg leuk, en ik denk voor de hond ook. Wij wonen in Someren. 

 Ik in Deurne, ik wandel vaak in de buurt van Someren. Ik zal je morgen een privebericht sturen :) 

 Oke heel erg bedankt ik zal het zeker doen.

 Ze hapt niet als ze het eng vind, ze wil vluchten. Dit wordt ook heel erg moeilijk met bijvoorbeeld de halsband, want ze kan er zich heel gemakkelijk eruit trekken (behalve als het heel strak is maar dat doe ik liever niet) en bij een tuigje hetzelfde probleem. wellicht iemand een aanrader zodat ze zich er niet uit kan trekken? 

Maar als ze dan iets eng vind, en het komt best vaak voor buiten zeg maar, moet ik het dan alsnog vermijden of haar leren dat ze er niet bang voor moet zijn? Dit is namelijk wel gelukt met plastic tassen/boodschap tassen. 

En als ze iets engs vind en daardoor terug trekt, moet ik dan mee geven en de andere kant lopen of blijven staan of iets anders? Het is namelijk altijd dezelfde reactie: ziet iets er eng uit, > wegwezen. Ze blijft niet staan en kijkt, dus kan ik er ook geen duidelijk onderscheid maken in de grenzen waar het dan voor haar teveel is. Voor mijn gevoel is alles voor der teveel.