We weten het niet meer. 
Hele goede 
mee eens!
Maar als ze dan iets eng vind, en het komt best vaak voor buiten zeg maar, moet ik het dan alsnog vermijden of haar leren dat ze er niet bang voor moet zijn? Dit is namelijk wel gelukt met plastic tassen/boodschap tassen.
En als ze iets engs vind en daardoor terug trekt, moet ik dan mee geven en de andere kant lopen of blijven staan of iets anders? Het is namelijk altijd dezelfde reactie: ziet iets er eng uit, > wegwezen. Ze blijft niet staan en kijkt, dus kan ik er ook geen duidelijk onderscheid maken in de grenzen waar het dan voor haar teveel is. Voor mijn gevoel is alles voor der teveel. "
Kijk eens hoe andere honden iets benaderen als ze het niet vertrouwen of als iets eng lijkt te zijn. Ze blijven soms even staan, maar gaan dan met een grote boog om dat andere heen lopen. Ondertussen kunnen ze dan "het enge" goed observeren en als ze dan hun mening hebben gevormd reageren ze pas...soms door verder te ontwijken, soms door iets dichter bij te komen en dan kijken of het minder eng blijkt.
Jij kunt dit gedrag ook gebruiken voor je hond, laat hem (samen met jou) in een boog erom heen lopen...zie je de spanning toenemen, dan is de boog nog te klein, soms zul je gewoon over moeten steken en aan de andere kant van de straat gaan lopen. Praat ondertussen alleen op een heel rustige manier met haar.
Kun je niet in een boog lopen, doe dan het volgende wat je van andere honden kunt leren...gewoon ontwijken en hou flink afstand.
Er zijn tuigjes genoeg die ontsnappen moeilijker maken, maar wat ook goed helpt is om 2 lijnen te gebruiken, waarvan je er 1 aan de halsband vast maakt en de ander aan het tuigje.
En...het beste advies wat je kreeg was van Eliane. Je hond is teveel en te vaak gespannen en heeft duidelijk nooit geleerd om deze spanning los te laten. Dan krijg je dat ze deze spanningen op gaan stapelen en de enige manier om dat dan kwijt te raken is het gedrag geven wat je nu van haar kent.
Geef haar een tijd een heel ontspannen en voorspelbaar buiten leven. Zelfde rondje, rustige tijd zoeken voor deze uitlaatrondjes en veel snuffel spelletjes.
Pas daarna kun je verder gaan. Veel succes
hovawartvanhetzeeuwseduin (Gast)
Hallo,
zoals ik het lees lijkt het dat je hond snel overprikkeld is, zij/hij kan dus niet omgaan met prikkels,
Je zult alles in heel kleine dosis moeten aanbieden.
Een adres om naar toe te gaan is Angelika Balk, zij traint honden die ongewoon gedrag vertonen in de hele wereld.
op Facebook kun je haar vinden.
Groet Elly
ik heb niet alle reacties gelezen, wel jouw bericht,
Raiko is ook altijd een bijtertje geweest, tot bloedens toe, soms durft hij het nog eens, word enthousiast, speels en bijt dan in mijn kuiten, springt op om in mijn mouw te bijten maar soms heeft hij mijn vel mee en dat doet pijn, blauwe plekken als gevolg..
ik zat ook met de handen in het haar toen hij volop puber was op zo'n 9maand (hij is nu 2jaar) en doet het al duidelijk veel minder.
Als het gebeurt blijf ik vooral heel kalm, ook al doet het pijn, is moeilijk, weet ik, maar ik kalmeer hem door mijzelf kalm te houden, als ik voertjes bij heb strooi ik die op de grond, in het gras bvb als we buiten zijn, werkt heel afleidend en kalmerend doordat hij gaat snuffelen (je beloont je hond op deze manier niet voor het bijten, je kalmeert je hond)
Ook wat je zegt over de hondenschool is heel herkenbaar, intussen weet Raiko al goed wat er van hem verwacht word, dat vraagt veel tijd en geduld.
Als Raiko overprikkeld is gaat hij veel sneller zijn 'probleemgedrag' laten zien,
als het bvb druk is in huis (visite) kan hij plots wild beginnen spelen en blaffen naar de handtas en happen naar de handtas van mijn visite om dan snel weg te rennen 
of zoals onlangs zaten wij allemaal in de tuin te kijken naar een nieuw geplaatst tuinhuis bij mijn ouders, niemand gaf aandacht aan hem, en allemaal stonden we met onze rug naar hem, hij vond het toen nodig om de mensen in hun kuiten te happen en vervolgens heel snel weg te rennen, om het dan opnieuw te doen (aandacht vragen) als hij dat doet bij mij en ik negeer het stopt hij meteen, dat vind hij immers niet leuk, mensen roepen dan natuurlijk 'auw, verdorie' en zwaaien met hun been, vind ie erg leuk natuurlijk want benen roepen en bewegen ...
overprikkeling kan ook zorgen voor zulke situaties, als ik merk dat hij wat 'lastig' word stop ik hem in zijn bench en bij mijn ouders lijn ik hem dan aan, dan valt hij gelijk in slaap... vaak is hij gewoon moe.
soms is het wel vervelend, want soms krijg je blikken van vrienden van: 'voed je hond toch op!' 
als hij opeens begint te bijten 
of de handtas belaagt 
gelukkig maakt hij niets stuk, gelukkig anders had ik al veel handtassen mogen betalen hij is er dol op
het is echt wel heel belangrijk heel rustig te blijven,
voertjes nemen ze niet zo snel aan als ze iets heel spannend vinden en dus wat stress ervaren (zoals je zegt dat ze alles heel snel spannend vind) probeer dan een speeltje of wandel rustig en laat haar veel snuffelen, geen voet-volg dus, wandel per dag zeker 2x, dit minstens 45minuten, liefst een uur, stop niet na haar behoefte
Wij zijn ook van plan binnenkort een Golden erbij te nemen. Ik las iets over een fokker in Lieshout. Kan iemand mij vertellen welke fokker dat is? Naam en adres. Alvast bedankt!
Als het een goede fokker is, zal deze vast binnen de rasvereniging bekend zijn. Dus even met hen contact opnemen misschien?
Lieshout.. da's vlak bij mij. Een kennis van me heeft er 2 jaar geleden een golden pup gekocht, maar deze kwam uit de broodfok (heel dom) maar er kan best een goede zijn daar. Let erop of de ouders getest zijn op erfelijke afwijkingen en of ze een stamboom hebben. Ook zijn de goede fokkers geregistreerd bij de rasvereniging, dus let daar ook op. Succes :)
"Bij welke 'broodfokker' was dat en wat was er dom aan?
Wat er dom aan is? Je steunt de broodfok.
De teefjes krijgen keer op keer pups, worden mishandeld en leven in schuren en kleine hokjes. Er wordt niet gelet op hun gezondheid. Zijn ze ziek, dan word hen veelal de nek omgedraaid ipv dat ze medische hulp krijgen.
Broodfokkers kijken ook niet naar erfelijke afwijkingen. De kans dat je een zieke pup koopt is groot. Niet alleen ziek qua antibiotica en het is over, maar ook lichamelijke problemen die geopereerd moeten worden en in de duizenden euro's lopen. Ook de kans op een hond met geestelijke problemen is erg groot.
Er is tegenwoordig genoeg hierover te vinden in het nieuws en op internet.
Hier de site van de golden retriever vereniging. De fokker uit lieshout staat er volgens mij niet tussen.
https://broodfok.jimdo.com/hoe-herken-je-een-broodfokker/
Ook vooral het bijbehorende filmpje even bekijken. Ja, dit soort praktijken zijn er helaas in Nederland en Belgie ook.
Verder ben ik het eens met alle bovenstaande reacties, daar heb ik niet veel aan toe te voegen. "
Joep en Lizzy staken ook een pootje op, die willen ook mee!
Deze gedragsdeskundige zit in Helmond, misschien kan zij je helpen:
http://www.hondenspecialistanneke.nl
Ik denk dat het heel moeilijk is om op basis van een verslag nu hier te roepen wat je moet doen. Wij kennen je niet (denk ik), wij kennen je hond niet. Ik denk dat je er het beste aan doet om een deskundige te raadplegen.
En tussen de zogenaamde 'erkende fokkers' en de echt slechte 'boterhamfokkers' zit een grijs gebied met fokkers die er ook een boterham aan verdienen ( weliswaar slechts de helft van het bedrag dat gevraagd wordt door een 'erkende' fokker ) maar die met slechts 1 ras fokken, goed bekend staan bij de plaatselijke dierenarts, alle entingen hebben gehad, ontwormd zijn, gechipt en een origineel Europees paspoort hebben.
Laten we wel wezen, de zogenaamde 'rasfokkers' met stamboom en het bekende blabla-verhaal verdienen er ook een dikke boterham aan als je weet dat de vraagprijs van een pup rond de 1300 Euro ligt.
Het is natuurlijk wel zaak dat je goed je ogen de kost moet geven, internet afzoeken naar (negatieve en positieve) recensies.
Wanneer het een boterhamfokker is welke openheid van zaken geeft zoals b.v. de moederhond(en) zijn aanwezig, je mag alle ruimtes zien waar de honden en pups zitten, duidelijk te zien is dat de moederhond de pups heeft gezoogd, de moederhond is enthousiast en sociaal, de pups zijn sociaal en niet angstig en de pups zijn schoon.
Zelfs al zitten ze in een schuur of stal op een boerderij in het stro, lijkt mij daar niets mis mee. Als ze meerdere keren per dag eruit mogen om te spelen en ravotten, wat is het probleem dan? Op boerderijen leven meer soorten dieren. Het lijkt mij zelfs een pre omdat een boer of boerin verstand hebben van dieren omdat ze daar mee zijn opgegroeid en vaak van generatie op generatie dit meegekregen hebben. Ook boeren moeten leven, dus waarom buiten varkens, koeien en kippen dan ook geen honden?
De echt slechte boterhamfokkers die de dieren verwaarlozen, mishandelen of importeren uit Oost-Europa zou ik links laten liggen.
Wij hebben inmiddels al meerdere Goldens gehad welke geen van allen bij een 'erkende' fokker vandaan kwamen, en zonder noemenswaardige problemen.
Nee hoor, als het er goed uitziet en het voelt goed zie ik het probleem niet. Maar goed, dit moet een ieder voor zichzelf maar uitmaken 
De echt slechte boterhamfokkers die de dieren verwaarlozen, mishandelen of importeren uit Oost-Europa zou ik links laten liggen.
Wij hebben inmiddels al meerdere Goldens gehad welke geen van allen bij een 'erkende' fokker vandaan kwamen, en zonder noemenswaardige problemen.Nee hoor, als het er goed uitziet en het voelt goed zie ik het probleem niet. Maar goed, dit moet een ieder voor zichzelf maar uitmaken "
Dit is dus wat ik bedoel met 'dom'
Tja, sommigen gaan het nu eenmaal nooit snappen.
De echt slechte boterhamfokkers die de dieren verwaarlozen, mishandelen of importeren uit Oost-Europa zou ik links laten liggen.
Wij hebben inmiddels al meerdere Goldens gehad welke geen van allen bij een 'erkende' fokker vandaan kwamen, en zonder noemenswaardige problemen.Nee hoor, als het er goed uitziet en het voelt goed zie ik het probleem niet. Maar goed, dit moet een ieder voor zichzelf maar uitmaken "
Niet klagen als je straks een Golden Retriever - uit deze onverantwoorde manier van fokken - treft, die een of meerdere van de veelvoorkomende erfelijke aandoeningen van dit ras heeft; nl. elleboog dysplasie, heup dysplasie, oogafwijkingen, PRA1, PRA2 en Ichthyosis.
Bovendien kan het inteeltpercentage hoog zijn, waardoor nog meer nare aandoeningen kunnen ontstaan. Dergelijke vermeerderaars berekenen geen inteeltcoëfficiënt.
Op deze manier een goedkope pup scoren kan grote medische gevolgen hebben en hoge dierenartskosten.
Ook het gezondheids- en welzijnsreglement wordt door dergelijke vermeerderaars niet gevolgd. Hiermee wordt o.a. de fokteef beschermd tegen uitbuiting; te weten dekking op te jonge of te oude leeftijd, 12 maanden rust tussen 2 worpen.
http://www.goldenretrieverclub.nl/cms25/fokkersinformatie-2/fokreglement
Ga aub bij een erkend fokker!
Iemand die ik ken heeft ook een Shiba inu (zoals die van mij) maar heeft een hoge factuur mogen betalen, aan de knieën geopeerd..
En niet alleen het medische natuurlijk. Natuurlijk kan jouw pup toevallig heel gezond zijn en toch uit de broodfok komen, moet je geluk mee hebben maar wat met de ouderdieren? De moeder die elke loopsheid gedekt word en in veel te kleine hokken leeft? In haar eigen uitwerpselen... Dus aub kom bij mij niet af van 'mijn pup komt uit de broodfok en is heel gezond'
De grijze fokkers die daartussen zitten zoals jij beschrijft die zijn zeldzamer dan je denkt
Wil niet lullig doen, maar gaat dit niet een beetje off topic nu?
De oorspronkelijke vraag is van begin mei. Hopelijk gaat het inmiddels beter met de hond van de ts.
Het topic is nu nieuw leven ingeblazen met een totaal andere vraag. Misschien was het handiger geweest voor een nieuwe vraag zelf een nieuw topic aan te maken. Dat is even duidelijker voor iedereen en dan kun je ook meer reacties op deze nieuwe vraag gericht verwachten.
Om terug te komen op het 'grijze' fokgebied, hier op het forum wordt graag de nadruk gelegd op de keren dat het niet goed gaat, juist om te waarschuwen, maar inderdaad, het gaat ook vaak wel goed. Dat je gewoon een fijne, gezonde hond hebt.
Het klinkt wat tegenstrijdig, maar ik zou bijna zeggen helaas gaat het ook vaak goed, want daardoor blijven deze fokkers doorgaan, terwijl het ook flink mis kan gaan.
Het is nou eenmaal zo dat iedereen, ook jij en ik, wel een paar afwijkende genen heeft. Die afwijkingen zijn bijna altijd recessief, dat betekent dat je er helemaal niets van merkt, ook bij gewone gezondheidstesten niet. Maar deze afwijkende genen kunnen wel worden doorgegeven aan de kinderen. En als die nou van de andere ouder dezelfde afwijking geërfd hebben, ja, dan zal die zich wel uiten.
Bij een gezonde populatie is de kans dat twee willekeurige partners dezelfde afwijking hebben erg klein. Bij hondenrassen, waar over het algemeen in het verleden veel inteelt is toegepast om bepaalde gewenste eigenschappen goed in het ras te krijgen, is het een ander verhaal.
We hebben nu te maken met allerlei rasafwijkingen die in een bepaald ras relatief vaak voorkomen. Als je twee willekeurige leuke, lieve, volkomen gezonde honden laat paren, is de kans dan relatief groot dat beide honden dezelfde recessieve afwijking blijken te hebben en er dus zieke pups geboren worden.
Hoe groot die kans is, hangt af van het ras en hoeveel deze afwijking voorkomt.
Even een getallenvoorbeeldje, waarbij we voor het gemak van de berekening nemen dat de helft van de honden drager is van een ziekte.
De kans dat en vader en moeder drager zijn is dan 25% (1/2 x 1/2 = 1/4). Vervolgens zal gemiddeld een kwart van de pups van beide ouders hetzelfde zieke gen geërfd blijken te hebben. Dus als je in dit voorbeeld twee ongeteste honden kruist is de kans op een ziek pupje 1/16 (1/4 x 1/4).
Een pup op de 16. Dat betekent 15 blijde baasjes met een zie je wel, niets aan de hand met deze manier van fokken en een baasje in de problemen met een ziek hondje. Russische roulette met een pistool met 16 kamers en 1 kogel. 15 mensen die het overleefd hebben met een zie je wel, helemaal niet gevaarlijk, zou jij dat pistool tegen je hoofd zetten?
Ik heb ook een mixje, met alle risico’s van dien. Maar ook een ziektekostenverzekering voor de hondjes. Dat is dan nog wel het minste.
Vooralsnog heeft ze alleen een kleine onderbeet, maar sluit niet uit dat er ook wat shih-tzu in zit. 
- Zoeken op de HondenPage
-
Zoek je iets op de HondenPage ? Vul dan hier jouw zoekwoorden in ?