Mijn pupske is er niet meer - Hij is weer thuis
HondenForum
> Afscheid en memoriam
> Mijn pupske is er niet meer - Hij is weer thuis
" Mijn pupske is thuis... Het voelt zo raar, ik durf er niet in te kijken dus als iemand zou zeggen dat het een bus vol koekjes is zou ik het ook geloven.
Met Aiko gaat het goed, ze ligt af en toe in Ronin zijn mandje en droomt dan heel hevig. Maar ze rent en speelt met haar hondenvriendjes en is dan heel vrolijk. Gister hebben we een jachtproef gedaan, voor de lol, maar we hebben gewonnen want ze gaf zich voor 200%. Een echte uitlaatklep voor haar. Het is weer een beetje rustig, af en toe zelfs alsof hij er nooit is geweest... Alleen foto's en herinneringen als bewijs dat het wél zo was. "
Ik had ondanks het verdriet het gevoel van, ze is weer thuis toen ik de urn van Mowgli heb opgehaald.
Gelukkig dat het goed gaat met Aiko en dat ze nog plezier kan maken met haar hondenvriendjes. Balou deed na het overlijden van Mowgli vreemd, hij kon tijden naar de plek waar Mowgli altijd lag zitten staren. En denk maar niet dat hij op die plek wilde komen, kun je zien hoe verschillend honden op verlies reageren. Uiteindelijk ben ik hierom op zoek naar een pup gegaan, ik wilde hem afleiding bezorgen. De komst van Lotus heeft voor afleiding gezorgd maar toch zit Balou nog wel eens naar die plek te staren al loopt hij er nu wel gewoon overheen.
" Jee met dikke tranen lees ik al jullie lieve berichtjes, dankjulliewel!
Ronin heeft hoogstwaarschijnlijk iets binnen gekregen wat niet goed voor hem was. Ze denken aan drugs of antivries. Maar ik kon het niet over mijn hart verkrijgen om in zij lieve lijfje te laten snijden dus zeker weten zullen we het niet.
Dinsdagavond was hij wat misselijk, gister ook maar hij speelde en rende nog blij ook al sliep hij veel. Ik dacht ach hij zal wel een virusje hebben ofzo. Maar vanmorgen was hij slap... Ik moest hem overeind houden bij het plassen. Na een paar meter rook hij aan een molshoop en stortte neer en daar heeft hij het opgegeven weet ik achteraf. Ik zag aan hem dat hij wou slapen. Ik heb hem nog naar huis gekregen en hem lekker op schoot genomen. Daar heeft hij een aanval gehad, een gil en stuipen en hij liet zijn plas lopen. Toen is hij waarschijnlijk geestelijk vertrokken. Daarna zo snel mogelijk naar de dierenarts, waar bleek dat zijn nieren het niet meer deden. De dierenarts zei dat als hij oud was geweest dat hij dan geen twijfel had, maar hij zei "verdomme het is nog zo'n jonge hond!!" dus hij heeft ons naar Utrecht gestuurd. Daar wisten ze al snel dat er niks meer aan te doen was, al zijn organen gaven het op... Het enige laatste dat we uit liefde voor hem konden doen was hem laten gaan.
Aiko had al afscheid genomen, ze wou eerst steeds bij hem zijn en na het uitgaan wou ze echt afstand. Ze is in de slaapkamer gaan liggen en kwam er niet meer uit. Nu wijkt ze niet van mijn zijde en ze bewaakt me ook, de logees mogen niet in mijn buurt komen want dan worden ze afgesnauwd. Maar ze lijkt er niet kapot van verder, ik denk dus omdat zij het al had aan zien komen.
Verdorie het doet zo'n pijn, hij was nog zo jong!! Ik had nog zoveel samen willen doen... Ik haal troost uit dat hij in mijn armen lag toen zijn geest de wereld verliet en uit dat ik hem altijd in Aiko zal terug zien omdat hij haar ook heeft veranderd. Maar het voelt alsof er een vrachtwagen over me heen is gereden. "
Een hele late reactie, ik heb het verhaal gevolgd en vond het zo vreselijk wat er is gebeurd, ik heb er veel aan gedacht, maar eigenlijk niet gereageerd om je sterkte te wensen...
Nu heb ik een vraag: had Ronin een wondje of geïrriteerd plekje aan een poot of ergens anders? Net las ik namelijk iets over Alabama Rot, dat in Engeland voorkomt. Ze weten niet precies wat het is, maar in de winter gaan er regelmatig honden aan dood in Engeland. De verschijnselen die jij beschreef leken er wel erg veel op: begint meestal met een klein wondje ergens, vervolgens lamlendig, overgeven en dan stoppen de nieren ermee, binnen 1-9 dagen... http://alabamarot.co.uk/about-alabama-rot/about-rot/
ik kan het nog steeds niet geloven eigenlijk...
of moet ik er niet meer over beginnen
Ik ben blij dat je de profiel foto hebt veranderd.
Elke keer als ik Aiko aan die plas zag drinken schoten de tranen in mijn ogen........moet steeds aan Ronin denken.....wat waarschijnlijk daardoor gebeurd is.
" Ik ben blij dat je de profiel foto hebt veranderd.
Elke keer als ik Aiko aan die plas zag drinken schoten de tranen in mijn ogen........moet steeds aan Ronin denken.....wat waarschijnlijk daardoor gebeurd is. "
Ze was gelukkig niet aan het drinken hoor! Alleen met haar neus in de modder aan het wroeten. Maar eerlijk gezegd had ik zo nog niet naar de foto gekeken.
" ik kan het nog steeds niet geloven eigenlijk...of moet ik er niet meer over beginnen "
Je weet het antwoord al denk ik