Mijn pupske is er niet meer - Hij is weer thuis

je hebt alle reden om in emotionele achtbaan te zitten

Stap voor stap..briefjes  goed idee maar morgen vroeg genoeg om daar iets mee te doen.

eerst rust nu voor jullie

Hoe is het met Aiko verder?

was ze mee met jullie toen Ronin stierf? 

Kruip maar lekker dicht tegen elkaar aan ..wat een gigantische  rotdag meid 

Ook ik lees vol ongeloof dit topic. 

Ronin zo'n mooie blije jonge hond...

Dit moet voor jullie echt verschrikkelijk zijn!

Heel veel sterkte met dit enorme verlies! 

Knap dat je die kracht kunt opbrengen om morgen daarmee aan de slag te gaan.

Nou, als ik zou zien dat iemand zoiets zou neerleggen dan.....

zouden jullie de eerste 11 jaar niks meer van mij horen (kwam ik achter tralies) 

Hoezo sorry, ik vind het heel knap dat je hier al zo kunt schrijven.

Je hebt aan de reacties kunnen zien hoe mensen je begrijpen en je van harte willen steunen.

Daar zijn we toch forumvrienden voor !!

En dat je op scherp staat wat Aiko betreft zal nog heel lang blijven (weet ik uit ervaring). Zoiets kun je niet verwerken (de manier hoe) .

Het is logisch dat je nu veel bezorgder en "angstiger" bent bij alles wat anders is. Dat is heel normaal en ook goed.

Lijkt me wel enorm moeilijk om nu ook nog de verantwoording te hebben over 2 logé honden.

Ik hoop dat je toch vannacht iets kunt rusten of een beetje rust kunt vinden.

Verschrikkelijk, wat een nachtmerrie. 

Heel veel sterkte toegewenst 

Heb je trouwens de "ingrediënten" van je schoonmaakmiddelen gecheckt? Er zijn namelijk bedrijven die hier antivries doorheen gooien. 

Ik zou alles voor de zekerheid dubbel checken. 

"Dubbel"

Nee nog niet maar de kans is klein dat dat het was. Kijk hij was bijna 30kg, hij is niet van een klein drupje ziek geworden dat moet echt wel een flinke slok zijn geweest. Dus niet dat hij de grond heeft gelikt na het schoonmaken ofzo. En hoewel hij een boef was maakte hij geen schoonmaakmiddelen open en zeker niet dopje er af even een slok en dopje er weer op natuurlijk. Dus ik moet het gemerkt hebben als het zoiets was. Maar ik ga toch even checken straks voor de zekerheid, dankje voor het meedenken.

Nou ik heb gelukkig wel een paar uurtjes geslapen, ik ben op een gegeven moment gewoon weggedreven. Er stromen herinneringen binnen.

Bijvoorbeeld gister leek het ons wel goed om even iets te eten en we hadden wraps in huis dus dat maar klaar gemaakt. Maar we hadden er altijd 2 over en die kregen de hondjes dan. Aiko kan niet zo goed eten vangen haha, maar Ronin heeft het altijd kei goed gekund en het was zo grappig dus deden we het vaak. We gooiden zijn wrap dan altijd als een frisbee naar hem toe en hij ving hem en hap slik weg. Je begrijpt dat ik dus geen wrap meer heb kunnen eten... 

En hij wou altijd zo graag op bed!! Dan legde hij zijn koppie op de rand met een brede kwispelstaart. Of hij stond daar met zijn ikea bal. Hij mocht heel vaak niet omdat hij onwijs druk was en omdat hij dan heel lang van blijdschap een beetje plaste op de deken. Maar de laatste maanden was hij alleen nog druk. Dus dan mocht hij af en toe wel gezellig op bed en hij was dan zo blij! Helemaal tegen je aan gekropen, pootjes wijd voor een buikjekriebel en hij maakte van die grappige knorgeluidjes. Ons varkentje noemden we hem dan. En hij vond het zo leuk als je verstopt zat onder de deken, dan ging hij met zijn neus net zo lang duwen totdat hij er onder zat en dan kreeg je een lekkere natte neus en tong in je gezicht. 

Ik ga straks vragen aan het baasje van de logees of ze het erg vindt als ik voor de laatste nachtjes een andere oppas regel. Ik kan het echt even niet opbrengen om nu met hen bezig te zijn en Aiko houdt ze nog steeds bij me weg, wat ik eigenlijk ook wel fijn vind even, dus dat is geen doen. Maar ik voel me er wel heel lullig over.

Ik krijg het net mee, ontzettend verdrietig, heel veer sterkte.... heb even alles terug gelezen, het is niet te bevatten wat er gebeurd is, zo,n jonge hond....

Ik weet niet wat ik moet zeggen. 

Niet te bevatten dit. 

Heel veel sterkte.

Met tranen lees ik je verhaal wat is dat erg ik leef hélemaal met jullie méé nog heel veel sterkte 

Pff verschikkelijk... een van je ergste nachtmerries. Ik snap je heel goed hoor, qua logeetjes. Denk dat de eigenaren daar ook alle begrip voor zullen hebben!

Och, wat is dit erg verdrietig.  Niet te bevatten.

Heel veel sterkte gewenst in deze ellendige tijd.

Charlotte,

tranen stromen over mijn wangen... vreselijk... je grootste nachtmerrie is werkelijkheid geworden...

Rust zacht knappe Ronin

Heel veel sterkte gewenst xx

Wat vreselijk 

Heel veel sterkte

Het lezen van je verhaal heb ik meermalen moeten onderbreken omdat ik niet door de tranen heen kon lezen.

Heel heel erg veel sterkte. Zo oneerlijk. Zo vroeg en zo jong.

Heel veel sterkte

Het is gewoon niet te bevatten..

Knappe lieve Ronin...

Die prachtige foto's..zijn vrolijke snoet, staan op mijn netvlies...

Nogmaals heel veel sterkte Charlotte X

Wat een nachtmerrie

Koester je herinneringen..

En ja misschien goed idee om een ander te vragen voor de logees.

Kun je alles daarna op je eigen tempo doen.

Veel sterkte nogmaals.

Deze heb ik net even gemaakt. Sorry voor het wild (dat heeft een goed leven gehad hoor!) maar ik kon geen andere foto vinden waarop hij zo fier apporteerde. 

Ik lig nog in bed, want ik weet niet waar ik straks moet gaan wandelen. Ik durf nergens... Ook al weet ik 99,9% zeker dat Aiko niks eet of drinkt van straat. 

Ik heb wel al iederen gewaarschuwd in mijn kennissenkring die vaak lopen waar ik ook loop.

Jeetje, wat enorm heftig.. Ik heb altijd met zo'n bewondering je verhalen over jouw knappe Ronin gelezen, zo vol met liefde en passie.

Wat is het oneerlijk en onbegrijpelijk, dat Ronin die in de bloei van zijn leven zat, ineens uit je leven gerukt wordt..

Ik wens je heel erg veel sterkte en kracht de komende tijd, om dit verdriet te verwerken en het een liefdevol plekje te kunnen geven.

Rust zacht lieve Ronin.

Wat erg. Heel veel sterkte!

Wat een prachtige foto's van je hond!! Zo'n lieve, guitige, levendige hond om te zien. Veel te jong. 

Ongelooflijk dat iemand dit een hond heeft kunnen aan doen. 

Dankjewel! Ik weet niet of het expres gebeurd is hè. Het kan zijn dat er een junk ergens heeft gepoept en dat hij ondanks dat hij geen poep eter was dat toch heeft binnen gekregen of dat er op een parkeerplaats antivries in een plas is gemorst ofzo. Dat blijft een raadsel... Dat maakt het ook nog moeilijker natuurlijk.

Dankjewel voor je lieve woorden! En ja passie was er wel haha. We botsten af en toe enorm omdat we allebei koppig zijn, ik weet nog dat ik hier toen hij nog klein was een topic heb geopend omdat ik met mijn handen in mijn haar zat.  Maar áls we elkaar écht begrepen, dan voelde het alsof we vleugels hadden en de hele wereld aan konden... 

Wat een vreselijk verdrietig nieuws dit!

Heel veel sterkte Charlotte om het verlies van mooie, knappe en vooral lieve Ronin een plekje te geven..

Rust zacht kleine man..

ik open dit topic en ik kon niet beseffen dat het ronin moest zijn.
heel veel sterkte en een dikke knuffel van mij :)
ik zit echt met tranen in mijn ogen net als anderen.
en wat een mooie foto's van ronin heb je
hoe gaat het nu met aiko?

lieve groetjes.

Lieve Charlie, Aiko en vriend,

Ik lees dit nu pas.. En ben werkelijk in shock. Ronin is er niet meer. Pas nog zoveel vreugde gedeeld met zijn eerste verjaardag. Onwerkelijk gewoon.

De tranen stromen over mijn wangen en ik kan niet stoppen met huilen, ik voel zo hard jullie pijn en verdriet en leef zo met jullie mee. 

Ik ken jullie niet persoonlijk, maar ik heb alles over Ronin hier gevolgd, van de zoektocht tot het moment dat hij thuis kwam, toen hij opgroeide tot een prachtige kerel en alle fijne verhalen en leuke dingen die jullie samen deden. Hij was de reu waar jullie zo van hadden gedroomd en zelfs veel meer dan dat. Het was zo'n juweel van een hond.

In zoveel opzichten leek hij ook op mijn Storm en daarom grijpt het mij zo aan. Heel eerlijk... Ik zou gek worden en zou het niet aankunnen. Hartverscheurend is dit. Het doet me nu al zoveel verdriet, die lieve Ronin veel te jong weggerukt, maar hoe jullie zich voelen is nog 1000x erger. Het gemis, de leegte, de onmacht, ongeloof, woede en intens verdriet. 

Woorden schieten tekort.

Ik wens jullie ontzettend veel sterkte, moed en kracht.

Als er iets is wat ik voor je kan doen, laat het dan alsjeblieft weten. Ik woon helaas niet in de buurt, maar als je iets kan bedenken, als is het maar een babbel of iets photoshoppen of weet ik veel, laat het weten.

Bear heeft lang gerouwd om het verlies van mijn vorige hond. Ik hoop dat Aiko het snel een plaatsje kan geven. Wat zal ze hem ook missen. Haar beste vriend.

Rust in vrede, Ronin. Je was er veel te kort, maar elke seconde dat je er was, was fantastisch en je hebt ieders leven verrijkt van wie je tegen kwam. Het was een eer je te kennen.

 wow dit is zo mooi geschreven! en net wat emma zegt: als er iets is dan zeg je het maar.

 wat een prachtige fotos

 Wat een mooie collage  .

Ik denk dat iedereen, hier, je angst om te gaan wandelen heel goed zal begrijpen.

Ik had er net zelf al moeite mee. Buddy wil ook steeds in de bosjes zijn behoefte doen. Ik weet dat er wel eens junks in die bosjes kruipen, dus sta er bovenop, maar toch lukt het hem wel eens ergens een lik aan te geven. Het blijft natuurlijk een jonge hond.

Net als hij met plasjes op straat doet. Ik trek hem meteen weg.

(net vanochtend moest hij een paar keer braken voordat we gingen)

Jullie verhaal zit al vanaf gisteravond in mijn hoofd. Het laat me niet los. En dat terwijl wij jullie helemaal niet kennen.

Ik wens je nogmaals heel veel sterkte dit grote verlies een plekje te geven. Ik weet uit ervaring dat wanneer een hond zo jong sterft het nog moeilijker is, dan wanneer je een vriend op leeftijd moet laten gaan. Bij een oude hond kun je terugkijken op een mooi leven, vol herinneringen. Bij een jonge hond blijft het gevoel knagen "hoe zou hij/zij nu zijn geweest".