Beste medeforummers,
Tommy is inmiddels een jaar in Nederland. In deze tijd hebben we veel getraind en geoefend met zijn moeilijke gedrag aan de lijn (uitvallen naar mensen en honden en enorm trekken).
We hebben in de afgelopen maanden vooruitgang gemaakt, maar ik heb na een bijticident (redirectie, ik was zelf het 'slachtoffer') besloten om wederom een gt in te schakelen. 28 januari hebben we om 10 uur een afspraak met Arvid van Putten.
Ik ben voor deze sessie op zoek naar mensen met een stabiele hond om mee te oefenen, het is de bedoeling dat de hond rustig blijft ookal gaat Tommy helemaal tekeer. Het zal een sessie van ongeveer 3 uur zijn waarin verschillende facetten aan bod zullen komen. Je hoeft ook niet de hele 3 uur aanwezig te zijn, maar ik kan je bellen op het moment dat we aan de slag gaan met het uitvallen naar honden.
Ik woon in Roermond, waar deze sessie ook zal plaatsvinden. Heb je dus een stabiele hond, woon je in Roermond en heb je 28 januari tussen 10 en ongeveer 13/14 tijd en zin om mij en Tommy te helpen, dan hoor ik dat graag!
Groetjes Sandra
Ik neem aan dat de gt daarvoor hoort te zorgen?
Zou BAT training niet beter zijn trouwens, dan leert je hond op afstand verstandige beslissingen nemen.
Vaak leggen wij door druk te werken, te trainen aan een probleem teveel druk op een hond waardoor het probleem zelf niet opgelost wordt. Belangrijk is om in het tempo van de hond te gaan, als de hond aangeeft niet met andere honden om te kunnen gaan, hou dan afstand in elk geval, nooit dwingen. Vandaar dat ik persoonlijk liever aan BAT zou denken, mits de hond daar al aan toe is. Als hij echt angstig is buiten zou ik eerst daaraan werken. Loop ook altijd als je langs iemand loopt met de hond kort naast je, niet voor je, en jij tussen de hond en de voorbijganger.
Hij is nog maar een jaar bij je, ik denk dat hij boven zijn macht geleefd heeft met al het trainen, hou het voorlopig rustig en hou de afstand die de hond nodig heeft, maak bogen om andere mensen en honden en loop desnoods terug. Hij moet vertrouwen in jou gaan krijgen dat jij hem niet in situaties laat komen die hij niet aankan.
Neemt niet weg dat een stabiele hond zeker een steun kan zijn, maar alleen als hij die hond mag, anders zorgt het voor extra stress.
Ik vraag me af wat precies de bedoeling gaat zijn dat de hond de kans krijgt zo in het rood te staan (zoals jij schrijft 'helemaal tekeer gaan') Ben wel benieuwd naar de uitleg van de GT hoe het in scene gezet gaat worden en wat het beoogde doel is.
Ik wil je succes wensen. Hem volg ik via facebook.
Ik ben ook erg benieuwd wat het "doel" van zo'n sessie is waarin je hondje helemaal te keer gaat....
Ik ben eerlijk gezegd ook erg benieuwd naar de gedachte erachter?
Zelf heb ik ook een gt die meekijkt ivm yara dr 'gedrag' naar andere honden.
Maar hier is het doel juist om het zo gecontroleerd en op afstand te doen waardoor ze leert te ontspannen in het bijzijn van andere honden.
Dus juist ervoor zorgen dat ze niet uitvalt.
En een sessie van 3 uur lijkt me ook wel erg veel voor een hond.
Dat emmertje zit binnen no time vol.
Niet aanvallend bedoeld hoor, ben oprecht benieuwd naar de visie.
Hebben wij ook gedaan met onze Peer. Wij hadden voor die tijd al verschillende wegen van training bewandeld, maar niets werkte afdoende. Ook Peer beet om zich heen als hij zijn prooi niet te pakken kreeg.
Wij hebben toen ook Arvid ingeschakeld en met volle tevredenheid, hij negeert nu vrijwel alles, tenzij hij verschrikkelijk uitgedaagd wordt op zeer korte afstand en dan is het nog maar een enkeling. Hij wandelt heerlijk relaxed, af en toe loopt hij bijna te dromen. Hij staat in ieder geval niet meer op scherp en laat de boel de boel.
Het doel van deze training is, is dat het besef komt bij de hond dat hij met zijn uitvalsgedrag helemaal niets bereikt.
Zodra het kwartje valt, beloon je de hond direct en loop je door. Vervolgens ga je weer die hond passeren, gaat hij weer tekeer (wat de eerste paar keer zeker het geval is), ga je weer stilstaan totdat hij stopt. Peer was met een half uur klaar met zijn uitvalsgedrag en kon met in zijn geval een Rottweiler rustig een blok om lopen, zonder één uitval. Uiteraard moet je de komende tijd nog blijven trainen met diverse honden.
Helaas woon je aan de andere kant van het land voor mij, anders had ik je graag geholpen. Heb je geen mensen in de buurt die je willen helpen, waar hij normaal tegen uitvalt?
Jemig 3 uur lang????
Ik heb al meelij met Tommy..
Het is dezelfde training als die ik gedaan heb met Peer. De sessie duurt geen 3 uur, hij legt ook erg veel over gedrag uit en de eerste tijd observeert hij de hond ook in en om het huis. De sessie bij Peer heeft inclusief de wandeling ongeveer 3 kwartier geduurd.
maar moest je dan ook iets doen als hij uitviel naar een andere hond? of gewoon blijven staan tot hij zelf stopt, dan belonen en weglopen?
En gelukkig , want schrok nogal van de 3 uur haha.
Je hebt ook honden die juist op een andere hond af willen om aan te vallen. Ik zeg niet dat dit het geval is bij de hond van TS. Maar als ik met Peer liep, moest ik al mijn gewicht in de strijd gooien om hem de andere kant op te krijgen. Al was de afstand 40/50 meter, hij moest en zou op die hond af. Op zulke afstanden kan je als eigenaar ook bijna geen hond meer ontwijken zodat hij niet getriggert wordt. Zou ik hem toen zelf beslissingen hebben laten nemen, waren er grote ongelukken gebeurd. Hij liep niet weg bij honden, de andere honden waren zijn doelwit. Voor Peer is dit een uiterst effectieve training geweest.
Het moet zeker een stabiele hond zijn waar mee getraind wordt, maar als hij de hond mag, heeft het natuurlijk totaal geen zin, dan zal hij geen uitvalsgedrag laten zien en dat is nu net wel de bedoeling. De hond moet leren dat uitvallen nutteloos is, dat gaat hij niet doen bij zijn maatje.
Nee, ik moest niets doen, geen rukje aan de lijn, geen stem laten horen, alleen blijven staan totdat hij stopt. Dan wel heel erg snel belonen met iets heel erg lekkers, niet de doorsnee koekjes die hij altijd krijgt, en tegelijkertijd gelijk doorlopen. Na een meter of 20/30 weer omkeren om de hond wederom te passeren.
Gelukkig geen 3 uur durende sessie nee. Dat zou een uitputtingsslag zijn.
Zoals jij het aanpakt, is ook mijn idee.
Je hond net zo lang laten uitvallen, tot hij eigenlijk door moeheid, maar stopt.
Ja, hij leert dat zijn gedrag geen nut of succes heeft.
Gedrag wat geen nut of geen succes heeft, zal stoppen.
Denk maar aan een hond die steeds van de bank wordt gestuurd, het op de bank gaan, heeft geen nut, verspilde energie, dus de hond stopt met het op de bank gaan.
Oj je hond die eenden het water injaagt en aanlijnt. Met de lijn eraan, jagen ze niet na, heeft geen nut.
Je laat een hond net zo lang blaffen, tot hij niet meer kan. Dit blootstellen herhaal je en zo leert je hond, dat uitvallen geen nut heeft.
Vind hij andere honden vervolgens wel leuk? Is de emotie van de hond verandert?
Uitvallen komt meestal uit onzekerheid, angst. Als je verdedigings mechanisme geen nut meer heeft, wat dan?
Het is bovendien, zeer stres vol om het te ondergaan. Maar ook voor de stabiele hond, die als test hond wordt ingezet.
Je hond, die zich laat uitschelden, Uitblaffen.
Wat doet deze training met de emotie, met de onzekerheid van de hond
Heb een hele hoop vragen bij deze methode.
Helaas heeft Arvin v Putten geen opleiding, betreft honden en hun gedrag.
Ga zelf liever in zee, met iemand met een gedegen opleiding betreft honden en hun gedrag.
Maar goed, moet iedereen zelf weten
De betreffende Rottweiler waar wij mee getraind hebben is nog steeds stabiel en zelfverzekerd. Ze kunnen elkaar zonder enig ongemak op de stoep passeren.
Wat ik al zei, wat heeft BAT-training voor zin als een hond op 50 meter afstand al een hond wil aanvallen. Ja, hij kiest zijn eigen weg, de aanval, maar is dat de bedoeling? Ik denk dat je het van hond tot hond moet bekijken. Zoals bij Yara is de BAT een uitkomst, maar bij Peer dus niet. Die liep nergens voor weg. En onzeker is hij ook zeker niet, ook niet geworden.
En nee, hij vindt vervolgens niet alle honden leuk, maar dat was ook niet de intentie, negeren was de bedoeling. Er zijn trouwens zeker honden waar hij het wel goed mee kan vinden, die negeert hij niet, maar speelt daar mee. Alhoewel dat van mij niet had gehoeven, ik hoef geen speelkameraadje voor andermans hond.
Nog niet van TS gehoord hoe en wat. Maar wat ik lees is een bekende methode die vaker gebruikt wordt en waar ik mijn hond liever niet aan bloot stel. Niet als trainhond en niet als oefenhond. Het gaat hoe dan ook gepaard met stress voor beide dieren en houdt geen enkele rekening met de onderliggende oorzaak en emotie, de training zet enkel in op het uitdoven van aangeleerd gedrag.
nou ik vond peer in elk geval een leuk blij ei . En kwam zeker niet over als een onderdrukte hond ofzo.
En peer en yara vonden elkaar ook interessant (op een positieve manier) leek het op.
Ik denk dat de methode van arvid idd niets voor yara zou zijn ivm haar onzekerheid , maar ik kan niet oordelen over de hond van ts.
Ik ben allang blij dat het geen sessie van 3 uur is
ik zou hier zeker bij een herplaatser niet voor kiezen, een hond die zo gestresst is dat hij van ellende op het eigen baasje afreageert daar zou je niet zulke dingen mee moeten gaan trainen. Dat is een heleboel stappen overslaan naar mijn mening.
BAT is voor mij ook niet de manier. Je hond leert zelf beslissingen nemen, ik regel liever zelf.
Help mijn hond in een moeilijke situatie.
Met reactive honden, weg stappen bij de eerste signalen, dus ver voordat je hond uitvalt. Dan met aandacht langs andere honden lopen.
Als je dit consequent doet, merkt je hond, dat weg stappen ook werkt, ipv uitvallen, om je veilig te blijven voelen.
Zo leer je, dat andere honden hem niets kunnen doen.
Zo maak je het naderen van andere honden voorspelbaar, die kunnen jou niets doen, blijven op afstand.
Zo worden opden duur andere honden minder beladen, kan je vanzelf de afstand verkleinen.
Dan kan je, als je op een redelijke kleine afstand langs andere honden kan lopen, ook nog met voer gaan werken, zodat je hond een positieve associatie krijgt bij andere honden. Als je langs loopt, je hond voertjes blijven geven.
Opzich is dat niet nodig in dit geval. Vreemde honden, worden vanzelf minder beladen.
Maar goed, ieder zijn ding.
Bedankt voor je leuke compliment over mijn lieve blije ventje .
Yara en Peer vonden elkaar zeker interessant, ik zag bij Yara ook eerlijk gezegd geen enkele angst t.o.v. Peer. En Peer vond haar ook een hele leuke dame, hij was alleen maar enthousiast en blij. Helemaal negeren kon hij haar niet, daar was ze te leuk voor
Net wat ik zeg, je moet het per hond bekijken wat de meest geschikte training is, voor de één werkt dit, voor de ander werkt dat. En nee, ik weet ook niet hoe de hond van TS is, dus kan daar verder niet over oordelen.
je hond leert de 'juiste' beslissing nemen en dat is idd vaak de afstand vergroten, of in elk geval niet kleiner maken.
Voor onzekere honden is deze controle (binnen veilige grenzen) enorm waardevol.
Met aandacht voor de baas ergens langs stappen vind ik juist geen goede manier, omdat ze niet meer op de omgeving letten en dus ineens een stuk dichterbij zijn.
Voor mijn hond helpt dit absoluut niet. Ja het gedrag verdwijnt wel en ze is erlangs, maar niet op een ontspannen manier.
Dus dit doe ik alleen als ik geen andere optie heb.
Maar zo is iedere hond anders.
Zeker, zo heb ik het ook gedaan.
Ik ben begonnen met klassieke conditionering op de afstand die voor hem nog te doen was en later heb ik huis/tuin/keuken BAT erbij gedaan. Het is wat mij betreft voor Jip een prima combinatie gebleken. Hem zowel ondersteunen in de moeilijke situatie als ook hem de gelegenheid geven om zelf de juiste keuzes aan te leren geven. Zo mooi om te zien dat hij nu zelf kiest om een andere weg in te slaan of over te willen steken. Het is juist die regie die maakt dat hij nu nog veel meer ontspannen wandelt. Ik houd wel van een beetje van dit en een beetje van dat combineren tot wat ons past. Maar te directe confrontatie en tekeer laten gaan totdat de gedragsuiting uitdooft past me niet.
Jip zijn tolerantiegrens lag aanvankelijk ook op ca. 70 meter
Wij bazen beslissen bijna alles voor honden, wanneer ze naar buiten gaan, eten krijgen, of ze los mogen of niet, of ze mogen snuffelen aan een ander of niet, hoe lang ze buiten zijn en waar ze gewandelt worden, of ze mogen blaffen, bezoek mogen begroeten, waar ze mogen slapen, dat ze naar de da moeten en dan ineens, als je hond iets eng vind, moet hij het zelf uitleren zoeken?
Dat vind ik niet helemaal eerlijk.
Je stapt zeker niet langs een hond met aandacht voor de baas, je loopt weg van de vreemde hond en gaat er op een voor jou hond veilige afstand omheen, zodat ze ontspannen erlangs loopt.
Ook al heeft je hond aandacht voor jou, hij weet waar de andere hond is. Is de afstand te klein, zal hij alsnog uitvallen of stres ervaren.
Blijf de andere hond uit de comfort zone van je hond houden.
Zo leer je dat jij je hond veilig langs de vreemde hond begeleid. Hij leert ook in die situatie op jou vertrouwen
Aandacht voor jou, om ze te leren, dat een andere hond niet belangrijk is.
Je hond leert hierdoor op den duur ook vanzelf, dat hij zelf afstand kan nemen.
Honden leren oa ook, door gedrag en handelingen van ons af te kijken.
Ik schreef het niet helemaal handig op.
Ik laat Luca soms ook zelf dingen uitzoeken, alleen in moeilijke situaties, vind ik dat je er moet zijn voor je hond.
Als ze los is, regelt ze meestal prima of ze even wilt snuffelen, of liever omloopt.
Hun controle geven, zorgt voor, dat ze zich zekerder voelen.
Alleen als je hond de confrontatie, (controle door als eerste in de aanval te gaan) kiest ipv omlopen, dan zal je moeten bij sturen.
Dan regel ik het liever zelf, mijn hond het anders leren oplossen.
jouw beeld van bat klopt niet met wat ik ervan weet hoor .
Dus of mijn cursus was weggegooid geld of het ligt aan jouw opvatting haha .
Het is helemaal niet de bedoeling om het ze maar zelf uit te laten zoeken .
Maar je geeft ze wel een stukje controle over de situatie , wat voor mijn hond heel fijn is.
En ik zeg overigens ook niet dat batten de oplossing voor alles is hoor, maar het beeld dat jij schetst klopt in mijn ogen niet.
Sluit ik me helemaal bij aan!
Nou nee, natuurlijk laat je een hond niet aanmodderen in een moeilijke situatie ( hij haalt ook z'n zekerheid uit kunnen bouwen op jou) die niet goed is voor de hond (en omgeving). Maar dat is ook niet de insteek. BAT is niet een 'zoek het zelf maar uit' methode. Het gaat juist om geregisseerd (en op geleide) ze dat stukje regie te geven waaruit ze hun zekerheid halen. Als ze dat oppikken ga je merken dat ze zelf alternatieve keuzes gaan maken die de minste stress en spanningen opleveren. Dat vind ik er zo geweldig aan.
Je oefent toch met een stabiele hond en jou hond laat je op veilige afstand, die bepaald zelf hoever hij de hond benadert.
Als baas grijp je zo min mogelijk in. Dan noem ik ( wellicht veel te zwart/wit) je hond het zelf laten uitzoeken.
Het principe, je hond in een gecontroleerde omgeving, zelf te laten leren, dat vind ik opzich een goede methode.
In de praktijk is dat bijna niet te doen, omdat je daar geen controle op je omgeving hebt. Je komt niet altijd stabiele honden tegen.
Onverwachte situaties, als baas ben ik groter dan mijn hond, overzie het beter. Dan regel ik het liever zelf.
Dat doe ik ook. Juist omdat het leven van alledag niet te regisseren is. Zelfs een hond die stabiel is kan belaagd worden en ook dan grijp ik in. Maar er zijn vele malen meer situaties waarin hij het zelf kan regelen afstand te nemen, waar ik voorheen moest regelen. Het een sluit het ander toch niet uit?
Ik vind dit echt een idiote vergelijking. Ten eerste bepalen onze honden heel veel zelf. Nee, ze kunnen niet zelf hun eten pakken, hun eigen uitlaten, zou kunnen, maar lijkt mij ook geen goed idee. Wanneer ik met mijn honden loop mogen ze ten alle tijden snuffelen, ik bepaal dat niet, dat is hun moment. Wopper weet zelf welke honden betrouwbaar zijn en welke zij kan benaderen. Peer negeert dus, hoef ik ook niet te bepalen. Ja, een enkele keer vindt hij een hond wel interessant/leuk en dan hangt het af van de andere eigenaar of hij even mag komen kijken. Bezoek mogen ze ook begroeten, bevalt dat het bezoek niet, dan is dat hun probleem, ze mogen zelf weten waar ze slapen. Ik bepaal niet alles voor onze honden, gelukkig hebben onze honden ook een zeer sterke eigen wil. Dat is ook de reden voor de keuze van dit ras.
Ik vind dat men ook heel erg kan doordraven in het beschermende van hun hond, het zijn geen suikerpoppetjes.
Ik moest vroeger op school ook mijn eigen boontjes doppen, mijn moeder kwam echt niet voor elk wissewasje mij te hulp schieten. Wordt je sterk van.
Ik ben eigenlijk ook benieuwd hoe zeker jouw Luca van haarzelf is met jouw opvoeding. Dat bedoel ik voordat het verkeerd wordt opgevat niet aanvallend, maar ik heb begrepen dat je ondanks dat je haar vanaf pup hebt, wel degelijk met haar hebt moeten trainen i.v.m. bepaalde angsten. En als ik dat op een rijtje zet, vraag ik mij af of zo'n super beschermende opvoeding wel de juiste is.
Voordat ik andere tegen het hoofd stoot, ik praat niet over herplaatsers die een vervelend verleden hebben. Daar moet je zeker op een heel andere manier mee omgaan, je weet niet wat er in het verleden heeft afgespeelt, daar moet je voorzichtig mee wezen.
Dus wat betreft TS weet ik niet of dit de juiste methode is. Maar ik weet wel als Arvid ziet dat dit een zeer onzekere hond is, dat hij het hondje niet zo 1,2,3 in het diepe zal gooien.
Zeker sluit het een het ander niet uit.
Als het puur om uitvallen aan de lijn gaat, regel ik liever zelf.
Dan vind ik de BAT methode persoonlijk minder geschikt.
Te vaak onverwachte ontmoetingen, onoverzichtelijke situaties, honden lort na elkaar, dan moet je snel handelen.
Ik regel, vertel mijn hond wat ze moet doen en zo leert ze zelf, door het te ervaren, dat je het ook zo op kan lossen.
Loop je in een overzichtelijk wandel gebied, met alle ruimte, vind ik het een ander verhaal. Dan heeft je hond de tijd om zelf te kunnen regelen en beslissen
Zoek je iets op de HondenPage ? Vul dan hier jouw zoekwoorden in ?