Ik zit helemaal muurvast.
Ik heb hier een herplaatser , maar hij gaat steeds harder in de riem hangen.
Ik zit nu echt even muurvast, want ik weet echt niet meer hoe ik dit op moet gaan lossen.
Als hij losloopt luisterd hij perfect en volgt heel goed.
Maar die riem???
Er is geen lol meer aan om met hem te wandelen op deze manier.
Heeft iemand tips.
In welke situaties trekt hij?
Heb je een tuigje of een halsband?
Hier hetzelfde met trekken en rukken aan de riem heb er gewoon pijn aan mijn arm van, ik heb Jill nu een snuitriempje omgedaan een verschil van dag en nacht trekt helemaal niet meer.
Een snuitriempje?
geen wonder dat ze niet meer trekt maar ik denk toch dat dat de oplossing niet is...
Steek er wat energie in, en leer je hond om niet te trekken, zonder die kunstgrepen...
er is geloof ik wel een goed boekje over trekken aan de lijn, en hoe dit af te leren...
Ik heb van alles geprobeerd de laatste weken waren hopeloos. Jill kan volgen maar is nu zo tegendraads (7mnd) voor ons dus een snuitriempje nu is het lekker ontspannen wandelen en geen strijd en ergenis meer. Jill is geen klein hondje. En ik ben niet zo groot
wat heb je geprobeerd dan Ine?
Ine, hier. Ogin, tien maanden oud, riem om , aan de voet, wacht tot tie netjes aan de voet zit....dan, volg....jij gaat in draf, je hond moet je dan echt bijhouden, na 20 meter draai je rechtsomkeer om, je hond gaat echt mee, je hond gaat op de wendingen reageren, hij gaat op je letten, een hunterlijn, die aantrekt maar niet knelt, losjes in je handen houden, iedee keer als de lijn strak trekt, voor zijn , rechtsomkeer maken, doe dat tien minuten, ga naar een veldje waaar de hond los kan, speel met je hond een kwartier, intenssief, dan weer aan de lijn, en precies het zelfde uitvoeren, dan weet je hond op den duur , aan de lijn is aan de voet, hier. 60 kilo, ik blijf oefenen, doe jijdat ook.
...hunterlijn, in wezen een slip, je kan de stop aantrekken, maar wel losjes houden, de lijn van anderhalve meter, losjes in je handen houden, zodra je hond voor je uit gaat lopen, terug .....en desnoods draai je om en neem je de hond mee...iedere keer weer, en natuurlijk naar een losloveldje , en speel je intensief met je hond, naar huis gaat het volgen dan keurig netjes.....60 kilo is ogin, en ik weeg minder, en ben ook nniet groot.heus blijven oefenen.
Heb je al eens zon tuig geprobeerd met ringetje op de borst?
Wat je ook kan doen is trainen op rustige plaats met een langere lijn. Telkens stilstaan als ze trekt. Dus eigenlijk niet direct verwachtzn dat ze aan de voet loopt maar ze mag ook niet trekken. Dit vraagt wel even volharding...
Zo'n neusriem is een tijdelijk hulpmiddel, je moet daarnaast gewoon trainen. Het is niet hetzelfde als een halsband die je altijd kan blijven gebruiken...
Een hond die ik tijdelijk uitlaatte trok ook heel erg, niets leek te helpen en ze was ook mog eens totaal niet voergericht. Stukjes kaas liet ze gewoon vallen. Uiteindelijk besloot ik het heel langzaam aan te pakken. Ze moest eerst alleen een klein stukje door het dorp naast me lopen, zodra we in het bos waren mocht ze weer trekken. Dat heb ik geleerd door steeds stil te staan en heel erg enthousiast doen als ze het goed deed. Later heb ik dat wat verder uitgebreid. Helaas kon ik niet lang met haar trainen, ze zat bij een pleeggezin en werd al snel geadopteerd.
Zij trok trouwens ook omdat ze nog niet gewend was aan alle geluiden en prikkels in Nederland (ze kwam uit Roemenië). Als het haar teveel werd ging ze steeds harder trekken. Dat loste ik op door gewoon stil te staan en te wachten tot ze weer wat rustiger werd.
Zij had trouwens een tuig aan, maar ik weet zeker dat een halsband het niet had veranderd. Ik zou zelf ook nooit een halsband gebruiken voor een hond die trekt. Dat is heel slecht voor de nek.
Als het echt niet lukt, kan je een antitrektuig omdoen, van martin gaus, daarbij doe je de hunterlijn erbij om, zodat je om en om kan gebruiken, verbrijzeld bekken gehad en gebruikt,de hond trekt niet met dit tuigje om het is even een hulpmiddel, maar je zal er aan moeten werken.....
Een langere lijn is inderdaad ook handig, die gebruikte ik ook. Omdat zij niet op eten of speeltjes reageerde was dat haar beloning. Als ze een tijdje netjes naast mij liep maakte ik de lijn helemaal lang zodat ze even meer ruimte kreeg om te snuffelen en rond te lopen. Daarna maakte ik hem weer korter om verder te trainen.
Als de lijn wat langer was had ze ook minder de neiging om te trekken, met een korte lijn deed ze het veel meer
Inderdaad. Heb je meer kans op succes
De oorzaak moet eerst opgezocht worden, bij een jonge hond meestal enthousiastme, maar trekken is een symptoom, je moet dus niet de oplossing in een hulpmiddel gaan zoeken.
Ik zou zeker bij een jonge hond niet beginnen met allerlei hulpmiddelen, maar eraan gaan werken, en dat kost tijd, geduld en vooral ook inzicht.
Een goede lijnvoering is ook belangrijk. Hier werkt het beste om al rustig de deur uit te stappen. Omdat we aan een redelijk drukke straat wonen hou ik Jenna kort naast me, ik loop tussen het verkeer en haar in (omdat dit haar een veiliger gevoel geeft). Ook bij mensen passeren of andere honden ben ik er altijd tussen. Komen we bij het park, krijgt ze de lange lijn, ze mag daar snuffelen waar ze maar wil en hoe lang ze maar wil. Ook op andere plekken waar het kan ga ik in haar tempo en mag ze overal snuffelen.
Soms helpt het ook om de hond zelf de route eens te laten bepalen.
Het kan ook zijn dat er teveel prikkels zijn, of te spannende dingen in het vooruitzicht (losloopveldjes, druk gespeel met andere honden of cursus bijv.) In dat geval de wandelingen saai houden zonder al teveel afleidingen.
Een aanrader is Turid Rugaas haar boekje Help mijn hond trekt.
Een herplaatser dus, was hij wel gewend aan wandelen, weet je iets over zijn achtergrond?
Antitrektuig is met ringetje vanvoor
( wat ik bedoel dus)
Deense dog of Ierse wolfshond kon men er beter mee houden....
Obi zou in no-time doorhebben dat die band van zijn hoofd afkan, even in de achteruit en voila Houdini is vrij. Ik denk binnen 30 meter al.
Niet alle honden zijn zo dat zo'n lijn uberhaupt een optie is. Obi heeft een k9 tuig maar dat maak ik vast aan een brede halsband just in case... Hij is echt een ontsnappingskunstenaar en het laatste wat je wil is dat meneer ontsnapt in een paniek moment en de straat op rent...en...
Ik heb hier ook nog zo'n Houdini proof tuig liggen maar omdat dat zolang duurt om aan te doen doe ik het nu meestal zo.
oefen je op het erf enkel los of ook aan de lijn?
Welke methodes heb je zelf al geprobeerd?
Voor je begint te oefenen eerst je hond al moe maken, zo gaat het oefenen al net iets makkelijker.
Oei!
het riempje zit op het gedeelte van de snuit, waat huid op bot ligt. Te vergelijken met je scheenbeem. Dat doet dus zeer bij je hond, als je aan het riempje trekt.
Bovendien, kan je de kop, onnatuurlijk schef trekken (kracht van buiten) waardoor je de nek kan beschadigen.
Je hond trekt niet meer, logisch, trekken doet echt zeer. Maar hij is het trekken niet verleerd.
De grootste fout die wordt gemaakt met het leren niet trekken, is dat mensen niet consequent zijn. De hond krijgt eigenlijk altijd wel een keer succes met trekken. Door dat succes, zal hij het gedrag gaan herhalen, steeds vaker inzetten.
De rede dat een hondntrekt is dat hun basis tempo hoger ligt, dan ons wandel tempo. Zij draven, wij stappen. Grote honden willen ook wel gewoon stappen (wandel tempo).
De 2e rede is, dat ze ergens willen komen. Als je hond kan trekken, behaalt hij op zijn manier zijn doen.
Je zal dus als baas heel erg consequent moeten zijn maar dan is het trekken ook zo over. Zorg dat je hond niet nereikt wat hij wilt en beloon als hij niet trekt.
Trekken is stilstaan, al kom je maar 2 meter ver. Blijven trekken is consequent de andere kant uit lopen.
Niet trekken aan de lijn, maar je hond gewoon meenemen en belonen als hij het goed doet.
Verder bezig zijn met je hond. Zorg dat je hem wat te doen geeft. Snuffelen mag gewoon, maar tussen door, roep zijn naam, kijken is voertje. Loop de andere kant uit, meekomen is braaf. Een keer zit, wacht en zet hem aan het werk. Zo zal hij zijn aandacht meer op jou richten. Ook dat helpt.
Als hij trekt bij de oprit, gelijk omdraaien en terug lopen. Dit blijf je herhalen, net zolang tot hij niet meer trekt.
Dan kan je waarschijnlijk over een paar dagen tot voorbij de oprit. Blijf consequent volhouden, trekken is gelijk de andere kant uitlopen.
Al kom je de eerste week, maar 2 meter ver. Volhouden.
Zo een tuigje met de ring aan de voorkant, kan je heel goed helpen. Dan breng je het uit evenwicht en kan hij dus niet vol trekken.
Dank jullie voor alle tips,ik heb alles uitgeprobeerd, stilstaan, wendingen belonen noem maar op nu met het jentl leader gaat goed ze heeft altijd een bal in haar bek nu ook zit dus niet strak ik trek niet ik weet dat ik eventueel schade kan aanrichten. We lopen nu lekker ontspannen en beloon haar iedere keer. Jill is een zeer enthousiaste labradoodle en zeer slim. Ik heb een halsband,tuigje lange longeerlijn ,gewone riem, ik heb mijn schouder verrekt dus nu rustig aan
Toch denk ik dat het, juist op deze leeftijd, slim is om even door te pakken ipv naar de gentle leader te grijpen..
Nu, op een leeftijd van 7 maanden valt jouw hond nog een hoop te leren, in het geval van TS, met een flinke jongen van 2, is het al een heel stuk lastiger.
Ik zeg maar even wat hoor.
Ik heb is 3 weken een akita inu reu te logeren gehad. Flinke gespierde kerel met een boel hormonen in zijn lijf. Hij wilde maar een ding.. en dat was naar voren! Zijn eigenaar smeet er een slipketting om maar daar trok hij gewoon door heen.
Ik weet niet wat je allemaal al hebt geprobeerd kwa training en hoeveel geduld je hebt.. De akita had geen will to please, maar dat past ook bij het ras. Als hij trok stopte ik en liet ik hem naast me zitten, als hij me dan aankeek liepen we weer verder. Zo kreeg ik contact met hem en zijn beloning werd weer lopen want dat is wat hij zo graag wilde. Het is best intensief en over een stukje van 5 min doe je zo ruim een kwartier. Aan het begin begon hij namelijk direct weer te trekken nadat we nog maar een stap hadden gezet. Maar na volhouden begon hij het echt te begrijpen en liep hij ontspannen in de hand en aan een gewoon leren gesp halsband. Alles heeft denk ik zo'n 1,5 a 2 weken geduurd.
Misschien dat je dit wel al hebt geprobeerd hoor! Maar anders is een tuigje met een ring op de borst wel een idee. Als hij dan trekt, trek je hem een beetje opzij dus daar bereikt hij dan niks mee.
Ik zou zeggen geduld... ik weet het ik heb makkelijk praten, dat waren mijn woorden ook bij al mijn honden, behalve de laatste...
De laatste is een specialleke (zoals we hier zeggen ), ze is doof.
Ik wist dat ik haar misschien nooit zou kunnen loslaten en ik had geen zin om blaren in mijn handpalmen te hebben en apenarmen.
Ik heb dus gewoon gedaan, wat er hier al zo dikwijls is gezegd. De eerste paar maanden heb ik een halster gehad met een ringetje vooraan en ééntje achteraan, zo kan je ze scheef trekken en gaat de kracht verloren. Enige nadeel : ze kreeg schuurplekken onder haar oksels van het tuig.
Weg tuig dus.
Volgende was een gentle leader, die heb ik na één keer wandelen de vuilnisbak in gegooid. Haar neus was geschaafd en zag rood.
Toen ben ik van miserie maar geduld gaan oefenen. Ik ging steeds alleen wandelen, liep ze voor me, stopte ik en wachtte tot ze keek of terugkwam. Als ze keek, deed ik het teken om te komen en beloonde haar, kwam ze terug beloonde ik ook.
In het begin voelde ik me de dwaas van de buurt, ik kon nog geen meter vooruit of daar ging ze.
Ik heb maanden volgehouden, nooit afgeweken van mijn handelswijze en langzaam maar zeker verbeterde het. Begon ze minder te trekken, keek ze naar mijn signalen en volgde ze ze op.
Ik hield mijn arm altijd strak naar beneden en een beetje achter me, steeds weer...
Ze is nu drie geworden, ze volgt rustig en kalm. Ze blijft makkelijk achter me als we over een smal paadje lopen en heeft mijn tempo aangenomen. (ze had de neiging me in de modder te duwen als het smal was met modder ernaast, daarom achter me blijven )
Ik hoef niet overal door te vliegen, ik kan een gewoon wandeltempo aanhouden en af en toe even met de hand waar ik de lijn in heb, achteruitgaan is genoeg. Wil ik haar links of rechts, beweeg ik mijn hand even links of rechts ze reageert direct.
Wordt ze eens afgeleid door veel honden, wil ze wel eens trekken, dan stop ik, tot ze gekalmeerd is en gaan we verder.
Met de tijd gaat het makkelijker en makkelijker. Het moeilijkst was als we met anderen gingen wandelen, dan liep ik soms wel een kilometer achter ze aan omdat ik uiteraard moest blijven volhouden
Misschien kan je óp het erf oefenen met aan de riem wandelen?
Of op een andere plek waar hij los kan lopen tussendoor kleine stukjes aan de riem oefenen?
Zoek je iets op de HondenPage ? Vul dan hier jouw zoekwoorden in ?