Luna blaft en gromt naar ons

Helemaal akkoord met Daven. Ik denk dat het al fout gelopen is door een dominante teef op de zetel te laten. Dat is een privilege en nu moet ze dat afstaan. Voor haar eigen bestwil maar dat begrijpt ze natuurlijk niet. De ene hond heeft daar meer moeite mee dan de andere. Nu toch weer gaan toegeven zoals sommigen hier aanraden (haar op de bank helpen), gaat het alleen maar erger maken. Consequent zijn en blijven is nu heel belangrijk. Zelf bij haar op de grond gaan zitten zou ik al helemaal niet doen, je verlaagt jezelf letterlijk, wat in jouw hond zijn ogen weinig respect verdient. Er wordt dikwijls een beetje lacherig gedaan over de regels van de roedel maar in deze situatie lijkt het mij zinvol om daar mee aan de slag te gaan. Je hond heeft voor jou nu geen greintje respect meer, ze moet dringend helemaal onderaan komen staan en dat betekent voor jullie van nul af herbeginnen.

"  Ja, kan zijn dat de pijnstilling niet voldoende was? Ik zou in ieder geval toch even een bezoekje aan de da doen voor de zekerheid.
  "

Paddy's Mate (Kees)

Ik ga sowieso maandag even bellen. Het is in Wageningen en wij wonen 2 uur rijden vdaar vandaan. Dus even een bezoekje brengen wordt lastig. 

 Nee tuurlijk is het niet raar dat ze het niet leuk vind dat ze niet meer op de bank mag. Logisch gevolg. En protesteren, dat mag ze. Maar dit begint uit de hand te lopen. Elke keer zet ik haar terug op haar plaats, laat ik haar af gaan, maar als ze dan terug komt begint het hele riedeltje weer opnieuw. En dag al twee weken lang. Ze is een behoorlijke volhouder ????

RAF, Bedankt voor je reactie,

ben het helemaal met jou eens. Het is wel duidelijk dat ik momenteel geen roedel leider meer ben. Waar het vandaan komt, geen idee. Ben ook na de operatie net zo consequent geweest als voorheen. En dit gedrag heeft ze nooit eerder vertoond. 

Het op de grond zitten doe ik niet als zij hier om vraag, maar ze wil graag knuffelen, dus doe ik dat af en toe eens met haar. Ze is echt aandacht en warmte nodig. Ze is een echte gezinshond. 

Ik ga er zeker mee aan de slag, maar ben er nog niet achter hoe. Alles wat hierboven aan tips gekomen zijn, doe ik al of heb ik al gedaan. Niks helpt en het gedrag blijft maar door gaan. 

Mag ik zeggen dat ik best verdrietig word van dit verhaal en jullie standpunt.

Onder aan de roedel staan, plek overgenomen, nooit een dominante hond op de bank enz. enz.

Af en toe eens knuffelen maar niet als ze daar om vraagt.

Een opvoeding die bestaat uit dreiging en angst voor de hond.

Ik denk dat het een combinatie van (verkeerde) opvoeding en de operatie is die dit gedrag op dit moment laat zien.

Een hond is een gezinslid die deel uit maakt van je familie, die daar zijn plek in neemt en waar wederzijds respect is.

Waar regels gelden maar geen dreiging (dreiging vind ik zeker op de rug leggen, de hond in een positie dwingen die voor een hond als niet prettig word ervaren sterker nog het kan door de hond steeds als doodsbedreiging worden gezien) is maar een ontspannen sfeer.

Tussen regels stellen en consequent zijn en steeds gedrag denken te moeten corrigeren met fysieke correcties zit best een groot verschil.

Feit blijft op dit moment wel dat je met een probleem zit dat opgelost moet worden.

Mijn advies zou zijn eens heel goed naar deze opvoedingsmethode te kijken en eens verder te gaan verdiepen in zeker de lichaamstaal van de hond.

Dan zou een bezoek aan de dierenarts misschien geen kwaad kunnen, gewoon om even te controleren of alles wel oke is na deze operatie.

Best pittig al voor zo'n jonge hond.

Dan neem ik aan dat ook de beweging op dit moment op een lager pitje staat ivm de revalidatie.

Er kan hierdoor ook een stukje frustratie ontstaan, dit kun je oplossen door denk/hersenwerkjes met je hond te gaan doen zodat ze in ieder geval mentaal word uitgedaagd.

Dit is erg vermoeiend voor een hond.

Je zou in overleg met de dierenarts kunnen gaan zwemmen met je hond.

Succes met alles en merk je dat je dit zelf niet aankan ga dan niet lopen modderen maar schakel zo snel mogelijk een goede gedragstherapeut in die bij jullie thuis kan meekijken wat er wel/niet aan de hand is.

 Zij is tegendraads..??? 

Kijk je de hond strak aan als je hem weg stuurt?

Veel honden vinden dat dan een grote uitdaging om hierop te reageren, ze worden er heel onzeker van en gaan dan blaffen.

 Een dominante teef op zetel  te laten hoeft niet verkeerd te zijn (voorheen ging dit immers goed ) Ik heb er ook zo een die komt op bank en slaapt zelfs in bed (zij wil wel de plek het dichts bij me in de buurt ,maar andere honden pikken dat ) . Hier leef ik niet met die (achterhaalde) regels hoger in rang .Ik ben duidelijk  en bepaal wat wel en wat niet in mijn huis gebeurd .  Ik heb geen problemen en mijn honden grommen niet naar me die willen alleen maar knuffelen

 Dan ben je op de een of andere manier niet duidelijk genoeg  

Af leggen  hoeft niet eens (dan ga je weer de machtsstrijd aan ) ,zorg dat ze gaat zitten of liggen uit haar eigen en loop dan weg .  Voordat ze al weer wil komen corrigeer je al . 

Kan zijn dat je hond angst bespeurd en je de verkeerde signalen uitzend .(aarzelend )

Ik ben resoluut en tolereer geen geintjes  ,hup kappen met die onzin en move  .Mijn hele energie geeft dit aan en reken maar dat dit overkomt (ook bij bullyz ) 

Zodra je angstig bent voor je eigen honden kom je niet meer geloofwaardig over ,  volgers nemen dit ,leiders niet

wat je voorlopig ook kan doen als ze op de bank wil, is zelf opstaan, vrolijk een spelletje of oefeningetje met haar doen (zodat jij de leiding houdt en het intitiatief neemt en de situatie beheerst), zorg voor iets wat jullie allebei leuk vinden, haar dan met je stem beloond en haar dan met een kong of een botje oid in haar mandje aan jouw voeten stuurt. Af en toe nog zoiets zeggen als knappe meid, jammer genoeg kan je nu niet op de bank, het is beter voor je pootje. Met de intentie (energie) duidelijk te maken dat ze nu niet op de bank kan (quantumfysica) 

Dan is er geen strijd en iedereen voelt zich in zijn waarde gelaten.

 Ik denk dat dit een groot deel is van wat het verschil maakt tussen sommige eigenaren op HP. Sommige eigenaren zijn van nature heel onzeker. Ik hoef soms alleen naar mijn hond te kijken en hij bedenkt dat hij toch maar níet iets doet. Okee, met alleen houding en uitstraling bereik je niet alles (mijn hond heeft behoorlijk probleemgedrag bij loslopen).


Ik denk dat veel gesteggel over een softe approach komt van mensen die gewoon die no nonsense houding hebben (en dat die toevallig werkt bij de hond(en) die ze (gehad) hebben), terwijl er ook mensen zijn die het gewoon op een andere manier moeten aanpakken omdat ze dat niet hebben. Dat maakt de ene niet soft, maar ze gebruiken gewoon wat ze tot hun beschikking hebben.

"  Ik denk dat dit een groot deel is van wat het verschil maakt tussen sommige eigenaren op HP. Sommige eigenaren zijn van nature heel onzeker. Ik hoef soms alleen naar mijn hond te kijken en hij bedenkt dat hij toch maar níet iets doet. Okee, met alleen houding en uitstraling bereik je niet alles (mijn hond heeft behoorlijk probleemgedrag bij loslopen).Ik denk dat veel gesteggel over een softe approach komt van mensen die gewoon die no nonsense houding hebben (en dat die toevallig werkt bij de hond(en) die ze (gehad) hebben), terwijl er ook mensen zijn die het gewoon op een andere manier moeten aanpakken omdat ze dat niet hebben. Dat maakt de ene niet soft, maar ze gebruiken gewoon wat ze tot hun beschikking hebben. "

Wilma en Dobby

 Je moet doen waar je ook achter sta ik doe niet aan quantumfysica ,bat /bloesem therapie of hoe het ook allemaal mag heten   Ik ben duidelijk naar mijn honden en respecteer ze en verlang geen onnodige dingen van ze en ze mogen hier in huis alles en overal komen ,maar nee is ook nee en dat weten ze

Wederzijds respect met de nodige liefde en knuffels en je hebt geen problemen met bullyz ,heerlijke vrijkonten zijn het als je maar de juiste knoppen weet te bedienen  Opvoeding start al bij dag 1 zodat je nog een psychologisch overwicht hebt  en je daar eenmaal volwassen de vruchten van plukt .

@ts geef je nu dan totaal geen pijnstillers meer ,een hond met zware ed en atrose zou van mij toch zeker previcox krijgen

wat is soft, het hoeft ook niet hard te zijn toch, als je maar duidelijk en rustig blijft, stevig in je schoenen blijft staan als je echt iets wil maar zonder zwak te worden door hard op te treden.

Overigens moet je wel degelijk inlevingsvermogen kunnen hebben, de energie komt van twee kanten. Dat vergeten veel mensen, dat een hond een eigen energie heeft.

Ik ging bijv. de eerste keer vol zelfvertrouwen en trots met Lola wandelen, geen idee hebbend dat ze zou uitvallen naar alles, dan kon ik nog zoveel zelfvertrouwen uitstralen, dat boeide haar echt niet. Er speelt zoveel meer mee dan alleen een baas die zelfvertrouwen uitstraalt.

"  Ik denk dat dit een groot deel is van wat het verschil maakt tussen sommige eigenaren op HP. Sommige eigenaren zijn van nature heel onzeker. Ik hoef soms alleen naar mijn hond te kijken en hij bedenkt dat hij toch maar níet iets doet. Okee, met alleen houding en uitstraling bereik je niet alles (mijn hond heeft behoorlijk probleemgedrag bij loslopen).Ik denk dat veel gesteggel over een softe approach komt van mensen die gewoon die no nonsense houding hebben (en dat die toevallig werkt bij de hond(en) die ze (gehad) hebben), terwijl er ook mensen zijn die het gewoon op een andere manier moeten aanpakken omdat ze dat niet hebben. Dat maakt de ene niet soft, maar ze gebruiken gewoon wat ze tot hun beschikking hebben. "

Wilma en Dobby

  Ik heb10 jaar in een asiel gewerkt en had daar een mannelijke collega. Die echt niet heel stoer was, maar eerder een klein opdondertje.

Maar eens in de zoveel tijd zat er een hond die totaal niet onder de indruk was als ik iets niet wilde. 

Bijvoorbeeld een Engelse stafford, super leuk en blij ding. Tot ik hem op het veld wilde zetten,de riem af deed en weg wilde gaan. Bij het afdoen van de riem ging hij velletjes bijten in mijn arm. Veel geprobeerd, maar ik had totaal geen overwicht en fysiek corrigeren wakkerde alleen maar meer strijd aan.

Bij mijn mannelijke collega was een hey voldoende. 

Ik heb toen besloten dat het voor mij, maar ook zeker voor de hond elke keer een strijd aan gaan niet goed is en de hond daar alleen maar slecht gedrag van zou kunnen leren. Omdat het niet mijn eigen hond was kan je hierin natuurlijk nog kiezen. 

Mijn collega heeft hem toen maar elke keer op het veld gezet. 

Ik ben dan weer beter in onzekere honden.  Ieder zijn ding natuurlijk. 

Maar ik bedoel met dit verhaal idd even aan te geven dat het een wissel werking is tussen het karakter van de hond en van het baasje. Als je niet meer serieus wordt genomen door je hond moet je misschien wel slimmer worden ipv je houding en je overwicht willen inzetten als deze geen effect hebben op je hond.

Een Bully is net als een stafford ,dit zijn gevoelige honden die je helemaal niet hard hoeft aan te pakken (dit werkt net averechts )

Tuurlijk theorie en praktijk is niet altijd hetzelfde

Hier moeten ze ook een hond niet in de straat (valt ook altijd keffend naar ze uit )  Dan kan ik ook wel  met een slappe lijn naast me lopen en denken er gebeurt niets ,maar zo werkt dat nu eenmaal niet

Als ik de lijn niet strak houdt (heb vrij lange lijnen ) dan heb je poppenkast   

*Baasje verwijderd*  staat er op het profiel. En bedankt allemaal voor de input! Ik kan er weer een boel van leren. 

" *Baasje verwijderd*  staat er op het profiel. En bedankt allemaal voor de input! Ik kan er weer een boel van leren.  "

Paddy's Mate (Kees)

 Sorry ts maar dit vind ik respectloos je komt met een vraag ,mensen proberen je te helpen en dan verwijder je zonder enige vorm van commentaar je profiel   

Persoonlijk vind ik zoiets irritant en respectloos

  Hard aanpakken ben ik ook niet van! Maar in mijn geval die ik net even heel kort beschreef gaf ik vooral aan dat mijn hey geen effect had en bij mijn collega wel. Ik kon echt niet normaal meer van het veld af komen. Het gaat nu natuurlijk ook niet om wat ik toen probeerde, maar probeerde vooral aan te geven dat de ene persoon meer respect afdwingt als de ander.

Ik kan tussen jouw honden gaan zitten en hey gaan zeggen, maar ik gok niet dat ik dan een onderonsje kan stoppen hihi. 

" *Baasje verwijderd*  staat er op het profiel. En bedankt allemaal voor de input! Ik kan er weer een boel van leren.  "

Paddy's Mate (Kees)

 Het lijkt routine te worden op HP..

 ja dat is hier ook dus, een lange lijn is uitvallen, een korte lijn en naast me houden, is niet uitvallen.

Wat Ciska ook beschrijft, ieder heeft zijn kwaliteiten. Ik werk met verstandelijk gehandicapten (niet dat ik honden daarmee wil vergelijken) bij de een doen ze alles meteen wat opgedragen is, bij de ander proberen ze uit en hollen niet zo snel. Maar bij de een zijn ze veel meer gespannen dan bij de ander.  Het is een evenwicht vinden in wat bij je karakter past, en bij het karakter van degene die je begeleid waarbij respekt en duidelijkheid voor en van beide kanten bereikt moet zien te worden. Wat niet altijd even makkelijk is natuurlijk.

" *Baasje verwijderd*  staat er op het profiel. En bedankt allemaal voor de input! Ik kan er weer een boel van leren.  "

Paddy's Mate (Kees)

Huh waarom? 

" *Baasje verwijderd*  staat er op het profiel. En bedankt allemaal voor de input! Ik kan er weer een boel van leren.  "

Paddy's Mate (Kees)

 Tja.....

 ja waarom...

hopelijk leest ze toch nog mee en heeft iets aan onze reakties

"  ja waarom...
 
hopelijk leest ze toch nog mee en heeft iets aan onze reakties "

Dobry

 Ik had bewust geen opvoedkundige tips gegeven omdat die duidelijk niet in goede aarde vielen, maar Lola, ik hoop dat je wel nog even contact opneemt met Wageningen, of met een da. 

Succes verder.

 Waarom werkt iets bij de een wel en bij de ander niet ?

Denk dat je onbewust toch wat angstig bent en je deze signalen ook uitzend .Hoe subtiel deze ook zijn een hond pikt dit op. Voor mijn eigen honden ken ik geen angst . Bij een vreemde hond ligt het eraan wat en hoe ze het doet .Wat bijten in mijn vel zou ik geen angst voor hebben ,maar als een vreemde stafford gaat grommen en uitvallen zal ik ook minder zeker zijn en dit uitstralen. Al zou ik me proberen groot te houden wahahahaha lol

Waarom denken wij mensen toch dat onze uitstraling alles bepalend.

Een hond is een wezen die prima kan functioneren zonder ons en die kan prima onzeker/zeker zijn aan de lijn zonder dat hij zich maar iets hoeft aantrekken van onze zogenaamde energie.

Hij heeft ons echt niet nodig voor die emotie.

Natuurlijk heeft het 1 en het ander met elkaar te maken dat is duidelijk maar we hoeven ons zelf niet de eer toe te bedelen dat onze energie alles bepalend is voor de gedrag die je hond wel/niet laat zien.

Jammer dat ts vertrokken is, denk dat als ze open staat voor dit topic een hoop zou kunnen leren.

 Denk dat bij een correctie je energie wel een grote rol speelt en zelfs alles bepalend kan zijn    Als het niet aan de energie zou liggen waarom werkt het bij de ene dan wel na 1 keer en bij de ander na 100x nog niet

Waarom werkt een hey bij de een wel en bij de ander niet ,is eg wel de energie die belangrijk is

" wat is soft, het hoeft ook niet hard te zijn toch, als je maar duidelijk en rustig blijft, stevig in je schoenen blijft staan als je echt iets wil maar zonder zwak te worden door hard op te treden. "

Dobry

 Precies, duidelijk en consequent zijn is het begin van alles. Alleen is dat makkelijker voor de "met één blik aangeven en de hond weet dat het niet mag" mensen, dan voor de mensen die die variant van de x-factor niet hebben. Die ontwikkelen dan weer een heel ander arsenaal.

Het blijft complex. "De blik" kan bij de ene hond werken, en bij de volgende niet. Of niet als de hond nog jong is, en wel als de hond ouder is, of andersom (geleerd dat er na de blik geen consequentie komt, bijv.).

Met uitstraling komt natuurlijk een heleboel meer kijken dan alleen houding. Geur, bijvoorbeeld. Ik gok dat als ik "de blik" werp naar Dobby, hij iets ruikt in de zin van "waag het eens".

"  Precies, duidelijk en consequent zijn is het begin van alles. Alleen is dat makkelijker voor de "met één blik aangeven en de hond weet dat het niet mag" mensen, dan voor de mensen die die variant van de x-factor niet hebben. Die ontwikkelen dan weer een heel ander arsenaal.Het blijft complex. "De blik" kan bij de ene hond werken, en bij de volgende niet. Of niet als de hond nog jong is, en wel als de hond ouder is, of andersom (geleerd dat er na de blik geen consequentie komt, bijv.).Met uitstraling komt natuurlijk een heleboel meer kijken dan alleen houding. Geur, bijvoorbeeld. Ik gok dat als ik "de blik" werp naar Dobby, hij iets ruikt in de zin van "waag het eens". "

Wilma en Dobby

 je houding ,je geur, je blik etc valt allemaal onder de noemer uitstraling (energie)  Dit kan iets maken of breken

Iedere hond is positief op te voeden, niks geen roedelregeltjes, dominantiehandelingen en fysieke correcties nodig. Iedere hond is afhankelijk van je voor zijn overleving. Het is een afstemmen op elkaar en een balans vinden in samenleven waar beiden hun natuur geen geweld hoeven aandoen.

Ik ben enthousiast t.a.v. positief en stressvrij samenleven met gezonde dosis inlevingsvermogen, zonder harde aanpak (softieeeee) en vooral zonder allerlei (voor)bedachte handelingen en regeltjes die zouden moeten bevestigen dat ik 'de baas' ben. Maar ik bewaak wel mijn persoonlijke grenzen en manier van samenleven en daarin ben ik van nature best een 'no nonsens' type op duidelijke en rustige wijze. Met mijn vorige honden matchte dat perfect  , zeker met Lily die nogal ... hoe zal ik het zeggen .. ook een gezonde eigen visie had een ... eeeh ... nogal 'no nonsens' natuur  Wat betreft 'no nonsens' waren we behoorlijke maatjes

Maar toen kwam Jip  Amai, onzeker kruimeltje. Die moet zich op kunnen trekken aan enige zelfzekere zelfbewuste uitstraling toch?  *ahum* ... Amai, aanvankelijk moest ik b.v. zelfs vertraagd op mijn tenen lopen door huis omdat hij anders een vluchtweg groef in betonnen muur (b.w.v. spreken). Mijn 'no nonsens' *hey* houding was hem een slagje te aanwezig. Mijn aanwezige uitstraling liet hem zich enkel nog onzekerder voelen. Goed... ik moest dus duidelijk en rustig zijn, wel stabiel, zelfzeker en betrouwbaar, maar niet zo aanwezig dat hij bang van me werd.... Dan ga ik dus nadenken over mijn eigen houding en uitstraling en daar gaat het fout  

Mochten jullie nieuwsgierig zijn, nee dit is niet meer helemaal goed gekomen. Ik ben wie ik ben en Jip is wie hij is. Wel wat beter, kan nu weer op platte voeten door huis lopen, maar als Jip in de weg staat als ik iets te aanwezig aan kom lopen (overigens totaal niet in verband met hem hem) is een botsing zo gemaakt, als ik niet oplet, omdat hij schrikt en verstijfd en daardoor niet meer linksom of rechtsom kan. Alle * hey's* en *nee's* laat ik achterwege, zodat hij niet meer als een gierende Jip fluitketel over straat gaat als er een hond te dichtbij komt heeft hij geleerd dat keuzes te maken die hem een veel prettiger gevoel van regie opleveren en als mijn melk overkookt ga ik met gepaste spoed naar de keuken  Wij hebben dus wat meer uitdagingen gehad met leren samenleven binnen onze eigen-heden. Stiekem heb ik hem natuurlijk wel een stukje op weg geholpen in wat meer bestaans-eigenheid en zekerheid

Frappant is dat hij bij Lily precies hetzelfde had. Toen zij overleefd kon hij ineens een stukje meer uit zijn eigen schaduw komen omdat haar aanwezige zekere uitstraling wegviel.