Zelf de weg laten bepalen

Ik ben benieuwd waar ik met Guus terechtkom. Ik gok niet verder dan de schuurdeur 

Haha, Sylvia! Bij het stukje van het tuincentrum moest ik hardop lachen. 

Leuk zeg, al die verschillen hier. Daya doet echt niets anders, behalve als ik echt ergens heen wil en haar mee moet/wil nemen. Dan is dat af en toe nog best lastig. Snuffel hier, snuffel daar, oh daar wil ik ook nog wel even snuffelen... Trek er bijna altijd een uur voor uit als ik iemand van het station moet halen. 

Ik vind het niet erg, heb het haar zelf (onbewust) zo "aangeleerd". Kan me wel voorstellen dat een ander er horendol van wordt, als mevrouw opeens op de rem gaat om te snuffelen. 

Behalve de P en P rondjes, dat weet ze, die zijn niet zo lang ('s ochtends en tussen de middag op een normale werkdag). Al vindt ze dat 's ochtends totaal niet erg. 

Leuk om ieders verhaal te lezen maar ik kan dan nu ook oprecht zeggen dat mijn hondje echt een mafketel is!! Ons avontuur dinsdag ging als volgt:

Ik pakte m'n rugtas in waardoor Twink door had dat we gingen wandelen. Eenmaal buiten sleurde hij me dan dus ook niet naar de snackbar maar jawel, naar de bushalte (normaal pakken we vaak de bus naar het strand). Hier ging hij zelf in het hokje zitten wachten.

Dus toen de bus kwam zijn we ingestapt. Een paar haltes verder begon hij te blaffen naar een andere reiziger dus ik zag dat als een teken om uit te stappen. Eenmaal buiten snapte Twink d'r niks van, vreemde omgeving. Uiteindelijk zijn we een stukje achter een ander hondjes aan gelopen om vervolgens in lichte paniek weer terug naar de bushalte te sleuren en hier weer te gaan zitten wachten. 

Even later dus de bus weer in en eenmaal bij het strand aangekomen stapte meer mensen uit dus stond Twink op en gingen we ook de bus uit. 

Op de boulevard waaide het nogal waar Twinko niet van houdt dus me gelijk een strandtent in trok waar we een kopje thee hebben gedronken, en eenmaal buiten ging hij regelrecht weer terug naar de bushalte waar de bus naar huis vertrekt!! Ik heb amper park of strand gezien, enkel openbaar vervoer! Hahahaha!!

Blijkbaar vond meneer het te koud om te wandelen. 

" Leuk om ieders verhaal te lezen maar ik kan dan nu ook oprecht zeggen dat mijn hondje echt een mafketel is!! Ons avontuur dinsdag ging als volgt:
 
Ik pakte m'n rugtas in waardoor Twink door had dat we gingen wandelen. Eenmaal buiten sleurde hij me dan dus ook niet naar de snackbar maar jawel, naar de bushalte (normaal pakken we vaak de bus naar het strand). Hier ging hij zelf in het hokje zitten wachten.
 
Dus toen de bus kwam zijn we ingestapt. Een paar haltes verder begon hij te blaffen naar een andere reiziger dus ik zag dat als een teken om uit te stappen. Eenmaal buiten snapte Twink d'r niks van, vreemde omgeving. Uiteindelijk zijn we een stukje achter een ander hondjes aan gelopen om vervolgens in lichte paniek weer terug naar de bushalte te sleuren en hier weer te gaan zitten wachten. 
 
Even later dus de bus weer in en eenmaal bij het strand aangekomen stapte meer mensen uit dus stond Twink op en gingen we ook de bus uit. 
 
Op de boulevard waaide het nogal waar Twinko niet van houdt dus me gelijk een strandtent in trok waar we een kopje thee hebben gedronken, en eenmaal buiten ging hij regelrecht weer terug naar de bushalte waar de bus naar huis vertrekt!! Ik heb amper park of strand gezien, enkel openbaar vervoer! Hahahaha!!
 
Blijkbaar vond meneer het te koud om te wandelen.  "

Hilde & Twinko

Ik ga helemaal stuk!  
Heb je een abonnement? Zo niet, schaf er maar één aan, hahaha! 

Ha Ha, Hilde wat een avontuur, alleen maar busreizen.

Best grappig om zo met je hond op stap te gaan.

Ze kunnen zo anders zijn dan je verwacht.

Als je af en toe zo'n wandeling doet, dan is het elke keer een verrassing waar je uit komt.

Dus ik ga het nog wel eens vaker doen op een vrije middag.

Echt heel leuk om dit allemaal te lezen! :D 

Ik ga proberen morgen weer eens een poging te wagen :) 

 Haha misschien eentje speciaal voor Twinko aanvragen, kan hij alleen op stap. Blijkbaar kent hij de haltes uit z'n hoofd XD

" Leuk om ieders verhaal te lezen maar ik kan dan nu ook oprecht zeggen dat mijn hondje echt een mafketel is!! Ons avontuur dinsdag ging als volgt:
 
Ik pakte m'n rugtas in waardoor Twink door had dat we gingen wandelen. Eenmaal buiten sleurde hij me dan dus ook niet naar de snackbar maar jawel, naar de bushalte (normaal pakken we vaak de bus naar het strand). Hier ging hij zelf in het hokje zitten wachten.
 
Dus toen de bus kwam zijn we ingestapt. Een paar haltes verder begon hij te blaffen naar een andere reiziger dus ik zag dat als een teken om uit te stappen. Eenmaal buiten snapte Twink d'r niks van, vreemde omgeving. Uiteindelijk zijn we een stukje achter een ander hondjes aan gelopen om vervolgens in lichte paniek weer terug naar de bushalte te sleuren en hier weer te gaan zitten wachten. 
 
Even later dus de bus weer in en eenmaal bij het strand aangekomen stapte meer mensen uit dus stond Twink op en gingen we ook de bus uit. 
 
Op de boulevard waaide het nogal waar Twinko niet van houdt dus me gelijk een strandtent in trok waar we een kopje thee hebben gedronken, en eenmaal buiten ging hij regelrecht weer terug naar de bushalte waar de bus naar huis vertrekt!! Ik heb amper park of strand gezien, enkel openbaar vervoer! Hahahaha!!
 
Blijkbaar vond meneer het te koud om te wandelen.  "

Hilde & Twinko

 hahahaha 

Erg leuk om te lezen hoe alle honden een anere manier van wandelen hebben! Lupa mag meestal al op haar eigen tempo wandelen (inclusief elk takje uitgebreid besnuffelen en dan betrapt kijken als ze moet kwispelen van het bekende geurtje haha) maar ook laat ik haar wel eens de route bepalen. In het begin nam ze dan het standaard rondje wat ze heel braaf af liep (terwijl ik helemaal niet van standaard rondjes hou en meestal per wandeling af wissel)

Na een tijdje kreeg ze door dat ze ook nieuwe paden kon kiezen en dat vindt ze leuk! Vaak gaan we dan niet eens zo heel ver maar lopen we al slingerend door de wijk heen waarbij ze elk steegje en elk hoekje meeneemt. Bij een kruising kijkt ze dan even achterom of ik nog mee wandel en wacht even tot we weer samen zijn. Als dat goed zit dan loopt ze verder. Soms twijfelt ze of het wel mag en als ik dan 'ga maar' zeg dan durft ze haar eigen pad te nemen.

Ik vind het elke keer weer zo leuk om te zien welke route en hoe ze deze kiest! Waar ik dan bij denk dat ze ooooveral kan gaan, vindt Lupa het juist heerlijk om elk straatje uitgebreid te verkennen. lekker op haar gemakje snuffelen!