Zelf de weg laten bepalen

Hoe gaat het bij ons? Als ik degene ben die de route bepaalt, vertel ik Charlii waar we naar toe gaan: "we gaan langs de paardjes naar het bos" of "we gaan langs de school en het busstation". 

Als zij het bepaalt zeg ik: "gaan we naar links of naar rechts?" En dan loopt zij wel een bepaalde richting op...

Wat een leuk idee dit, ik ga het ook es zo proberen

Lily Jane daarentegen had er beslist geen moeite mee en terughoudendheid in om de route te bepalen of haar statement daarin te maken. Zelfs als ik een keer zin had om zelf de route uit te stippelen ging ze in 'discussie' bij een verschil in visie   ... we kwamen er toch altijd wel weer uit samen, beetje geven en nemen
 
https://youtu.be/yaXIUkOdc_U
 
  "

Petra, *Lily Jane* & Jip

 aww Lily Jane

hoe duidelijk kan een hond zijn haha

Wat leuk! Ik doe meestal juist niet wat Jackie kiest haha..Wil zij links, ga je rechts etc. 

Toch maar eens proberen. Ik denk dat ik wel weet waar ze heen gaat. Denk maar een natuurgebied hier in de buurt. Trekt ze 's avonds ook wel eens heen terwijl ik dat echt niet heen ga zo laat met dat gespuis, maar dat weet zij natuurlijk niet.

Van de week overdag eens kijken wat ze doet.

Weinig om al die verhalen te lezen

Als ik Gijs laat kiezen komen we bij het losloopveldje. Of ik lig in de sloot

Valt me wel op als we s avonds een rondje door de wijk doen, welke kant dan ook op, dan weet hij dat we drie keer links of drie keer rechts gaan

Overigens als pepper los loopt in het bos kies ik bewust de andere kant die hij kiest.. gewoon om hem wat oplettend te houden dan ik zomaar ineens weg kan zijn 

"  aww Lily Jane
hoe duidelijk kan een hond zijn haha "

Dobry

Heerlijk he  Ik hou daar enorm van, die eigen-wijsheid/mening. Ze was ook zo mooi standvastig, duidelijk en sprekend in haar 'zwijgend spreken' en communiceren. Dat heeft mij leren communiceren met haar, ze wist zwijgend en kalm precies te laten merken of ik haar wel/niet begreep. En als ik weigerde haar te begrijpen of daar in te investeren kon ik tevergeefs op mijn hoofd gaan staan en kroketjes poepen om haar te laten doen wat ik wilde  Communiceren moet je leren, en een eigen mening mag je hebben...wij allebei

"  
Heerlijk he  Ik hou daar enorm van, die eigen-wijsheid/mening. Ze was ook zo mooi standvastig, duidelijk en sprekend in haar 'zwijgend spreken' en communiceren. Dat heeft mij leren communiceren met haar, ze wist zwijgend en kalm precies te laten merken of ik haar wel/niet begreep. En als ik weigerde haar te begrijpen of daar in te investeren kon ik tevergeefs op mijn hoofd gaan staan en kroketjes poepen om haar te laten doen wat ik wilde  Communiceren moet je leren, en een eigen mening mag je hebben...wij allebei "

Petra, *Lily Jane* & Jip

 Ja, dat heb je goed beschreven!

Samen gaan wandelen is voor ons ook letterlijk 'samen gaan wandelen', dus dat houdt in dat iedereen in het gezelschap zeggingschap heeft, iedereen input heeft en bijdraagt tot de beleving van het samenzijn. Ik kan daar zo van genieten… en de meisjes ook...

"  Ja, dat heb je goed beschreven!
Samen gaan wandelen is voor ons ook letterlijk 'samen gaan wandelen', dus dat houdt in dat iedereen in het gezelschap zeggingschap heeft, iedereen input heeft en bijdraagt tot de beleving van het samenzijn. Ik kan daar zo van genieten… en de meisjes ook... "

Alaska's Finest!

Precies, samen op stap  samen zijn, samen genieten, samen beleven. Ik heb daar echt hele fijne warme herinneringen aan   intens gevoel van verbonden zijn in vrijheid.

Heel leuk, al die ervaringen! En inderdaad grappig hoe elke hond hier anders mee omgaat.. 

Vandaag poging 2. Met de auto naar een stad gereden en uitgestapt waar ik nog nooit ben wezen wandelen met hond.. Dus we komen daar aan, ik laat Kahlúa kiezen en ze loopt richting de íngang' van de stad. Meteen werd ik raar aangekeken dus ik kijk even om me heen: een heel groot bord met: verboden voor honden. Tot zo ver poging 2. Ik ben toen maar besloten waar we heengingen want overal waar Kahlúa wilde gaan, waren geen honden toegelaten.. Terugweg naar de Jumper gereden waar ze dan wel weer zelf iets lekkers uit mocht kiezen.. Eerst wilde ze het liefst een levende cavia.. Maar uiteindelijk koos ze toch voor een luchtpijp.. Toch zo'n 2,5 uur weggeweest. Morgen nog maar eens proberen overdag haha :D 

" Heel grappig, ook het verschil in aard hoe ze hiermee omgaan.
 
Jip z'n autonome (mits aangelijnd) rondjes worden wel wat uitgebreider, in beginsel stonden we soms binnen 5 minuten weer thuis  Hij heeft het echt stapsgewijs en met hulp moeten leren om niet te verzuipen in z'n onzelfstandigheid en onzekerheid. Het grappige is dat hij altijd standaard 1 straat meeneemt op zijn route die ik zelf voordien nog nooit gelopen heb en waar ik ook de toegevoegde waarde niet van inzie ... maar hee, wie ben ik  
Opvallend ook hoe hij zijn tijd neemt, vooral veel en lang doodstilstaan om de zoveel meter, alles tot zich en in zich opnemend via al zijn zintuigen. Fantastisch om te zien, hoe graag kijk ik daar naar. Ik dirigeer hem verder niet en laat hem echt z'n eigen route en tempo bepalen en geniet ervan te zien hoe hij de wereld in zich opneemt, beweegt en zijn keuzes maakt. Enkel als ik zie dat de onzekerheid hem dermate overmant dat hij er in vast loopt help ik hem, dat kan vaak heel subtiel. Ook als de spanning te hoog is/wordt neem ik over. Het Bos zal hij nooit vrijwillig heenlopen. Beetje scharrelen op ca. 500 a max 1000 meter rondom huis past hem het best
 
Lily Jane daarentegen had er beslist geen moeite mee en terughoudendheid in om de route te bepalen of haar statement daarin te maken. Zelfs als ik een keer zin had om zelf de route uit te stippelen ging ze in 'discussie' bij een verschil in visie   ... we kwamen er toch altijd wel weer uit samen, beetje geven en nemen
 
https://youtu.be/yaXIUkOdc_U
 
  "

Petra, *Lily Jane* & Jip

 Heel lief filmpje, zo schattig, relaxed met balletje in de mond rondkijkend 

Pascale, dat is heel leuk wat je hebt gedaan, zo met de auto ergens heen rijden en kijken waar Kahlua heen gaat.

Ik denk dat ik dat ook eens ga doen, en kijken waar we uitkomen!

 Was ook erg leuk. Alleen jammer dat we de stad niet in mochten.. Vond ik echt heel vreemd, had het meteen op internet opgezocht maar er blijken best wat steden te zijn waar honden in het stadscentrum niet worden toegelaten.. Volgende keer vtv even checken 

"Eerst wilde ze het liefst een levende cavia.."

En daar ging mijn koffie.. 

" Heel leuk, al die ervaringen! En inderdaad grappig hoe elke hond hier anders mee omgaat.. 
 
Vandaag poging 2. Met de auto naar een stad gereden en uitgestapt waar ik nog nooit ben wezen wandelen met hond.. Dus we komen daar aan, ik laat Kahlúa kiezen en ze loopt richting de íngang' van de stad. Meteen werd ik raar aangekeken dus ik kijk even om me heen: een heel groot bord met: verboden voor honden. Tot zo ver poging 2. Ik ben toen maar besloten waar we heengingen want overal waar Kahlúa wilde gaan, waren geen honden toegelaten.. Terugweg naar de Jumper gereden waar ze dan wel weer zelf iets lekkers uit mocht kiezen.. Eerst wilde ze het liefst een levende cavia.. Maar uiteindelijk koos ze toch voor een luchtpijp.. Toch zo'n 2,5 uur weggeweest. Morgen nog maar eens proberen overdag haha   "

Pascale&Kahlúa

 Hier ook een lachbui, leuk geschreven. Helaas geen honden in de stad. Vind het begrijpelijk, maar wel jammer:)

Vanmorgen mocht Indy ook weer kiezen.Dan zeg ik "wil je langst de paardjes",en dat verstaat hij maar al te goed.Hij neemt gewoon het padje in het bos langst de paardjes dus.Verder tussen de velden moet ik hem een beetje intoomen.Want daar zitten konijntjes hé.Hij riekt ze al van ver.

Als je dat tegen Beer zegt neemt hij de pleitvaart naar huis..

"  Ik heb niks moeten leren, ze zijn zo van nature uit. 
Heb er al vaak m'n voordeel mee gedaan, zoals gisteren: 
We hebben een hele dag rondgetrokken op de Hoge Venen, want daar lag sneeuw (joepie!).
Maar onder die sneeuw zat een heel verraderlijke dikke modderbrij waar je ver in kon wegzakken. Heel erg moeilijk voor ons. Maar de honden kiezen echter feilloos de meest begaanbare route door het ven, dus dan stel ik me met plezier volgzaam op en bepalen zij de weg. Natuurtalentjes waar ik op kan vertrouwen!  "

Alaska's Finest!

even zo...maar dit is weer zo'n leuk voorbeeld wat ik altijd graag van jullie lees! je hebt er een mooie kijk op, en zulke leuke, grappige en superslimme honden! ik lees altijd graag over die boeven van jullie. zo totaal anders ook dan ik bv heb, maar ja, ik vind het helemaal leuk! 

dan weet je dat 

soms laat ik lola ook bepalen...meestal kiest zij eigenlijk een route die naar huis gaat...ook als kahlua dus..

maar dan wel eerst langs de plaatsten waar wel eens actie is, dus alle veldjes waar wel wel eens flirtpolen, balletje spelen, of spring-polen..die loopt ze vaak wel even langs met heeeele hoopvolle ogen haha. 

eerder lette ik er nooit zo op, maar ze zijn zo slim eigenlijk he. die hondjes...

ik ben hier wel eens "verdwaald" in woonwijken...en dan laat ik lola overnemen, die weet precies welke kanten we op moeten om weer "bekend" uit te komen...

 Bloos bloos. Ik zal het de meiden zeggen, dan gaat hun neus nog wat harder krullen, haha! 

Heel leuk om te lezen hoe iedereen het aanpakt! 

Vanavond poging 3 gehad. Kahlúa had na 5 minuten door dat zij echt mocht beslissen waar we heen ging, oortjes gingen om hoog, staart omhoog.. Ze nam meteen een beschermende houding aan, maar snuffelde ook veel, bleef bij elk straatje even wachten om te besluiten er wel of niet heen te gaan. We hebben echt alleen maar donkere steegjes gehad, waar ik zelf iets minder blij mee was, maar ach haha. 

Ze was echt goed bezig, we bleven heel erg in de buurt, rondom ons huis, maar ze ging niet meteen naar huis. Toen ze doorhad dat ze alles mocht beslissen, bedacht madam dat ze nu vast wel in de tuinen van andere mensen mocht komen. Diepe teleurstelling toen dit niet het geval bleek. 

We zijn ruim 20 minuten weggeweest, helemaal niet lang, maar een heerlijk uitgeput hondje :)

Hier een hondje dat wanneer hij de weg mag kiezen mij direct naar de snackbar een eindje verderop trekt! Hahaha!

Daar zitten namelijk altijd mensen van wie hij een koekje krijgt en er valt altijd wel wat te snaaien op de grond. 

In het bos is hij een muts en gaat mij aan zitten kijken waar we heen gaan. 

Als ik Bobby zelf de weg laat bepalen, gaat ze het liefst naar de flats achter mijn huis om daar eindeloos door het gras onder de balkons te struinen en te snuffelen. Soms maakt ze wel drie, vier rondjes over het veld, even ergens anders heen en dan gewoon nog een keertje terug. De mensen daar zullen wel denken, haha. Maar het inderdaad wel fijn, de hond eens zelf te laten kiezen.

Er zijn hier een paar mooie losloopgebieden in de buurt en bij allemaal heeft Bobby zo haar favoriete speelplekjes, waar ze dan al voor me uit naar toe loopt zodra we in de buurt zijn.
De eerste keer dat ze dat deed maakte ik me helemaal een beetje zorgen. Ze was immers helemaal niet aan het snuffelen zoals anders maar liep maar strak voor me uit. Tot we bij de bewuste plek aankwamen, met een watertje en omgevallen boomstammen waar ze altijd overheen wil lopen en ze daar kwispelstaartend bleef staan. Kom nou vrouwtje, kom lekker spelen.

Dus nee, geen problemen hier haar aan te leren haar eigen weg te kiezen, eerder andersom.

Ons vorige berner leide ons dan steevast naar de dierenwinkel en van daaruit naar me neef zijn huis of naar t huis van tjaard zijn zus.

Sadi wil alleen sporen volgen en duikt van t ene spoor in het ander. Dus haar laten we niet volledig bepalen want ze raakt veel te opgewonden dan door die neus van haar.

Mijn teefje is een hele makkelijke wandelaar, waar ik ook loop, alles vindt ze prima. Laat ik haar de weg bepalen, dan zoekt ze haar eigen route. Af en toe kijkt ze is vragend achterom of het allemaal goed gaat. Mijn reu daarentegen is een mega moeilijke wandelaar en die laat ik al jaren zijn eigen route bepalen. Zijn voorkeur is door alle woonwijken en struinen bij alle tuinen. Neem ik hem verplicht mee op een bepaalde route, naar het voor hem saaie groen langs het water, heeft hij het bekeken als hij zijn behoeftes heeft gedaan en dat is binnen 5 minuten. Dus ik loop altijd achter hem aan en zien wel waar we uitkomen. Ik ben al dolgelukkig als hij wandelen wil

Vanmiddag had ik een vrije middag, en ik dacht opeens om dan vandaag eens een wandeling te doen met Black die de route bepaalt.

We zijn bijna 2 uur weg geweest, terwijl we eigenlijk niet ver van huis zijn geweest.

Black koos eerst om in een woonwijkje hier in de buurt te lopen, daar zijn we ongeveer 20 minuten geweest (waaronder 10 minuten snuffelen bij een berm).

Toen liep hij de wijk uit richting rotonde, die zijn we dus overgestoken.

We kwamen bij het tuincentrum uit, Black liep daar de parkeerplaats op zo richting ingang.

Dus het tuincentrum maar ingegaan, hij heeft een tijdje staan snuffelen bij de honden/katten afdeling.

Gelukkig had ik m'n pinpasje bij me dus een klein speeltje gekocht. (ha ha, ik voelde me anders zo stom, om daar een tijd rond te lopen met een hond en dan zo weg te gaan)

We kwamen daarna uit bij de haven van Elburg, daar een poosje rondgelopen langs de boten en vanuit daar weer terug naar huis.

Het verbaasde me dat we er bijna 2 uur over gedaan hadden, omdat de route van Black niet ver van huis is geweest.

Ik heb het vandaag ook geprobeerd:) Niet helemaal, want in het begin bleef ze al staan. Ik ben toen op het punt gaan staan waar we 3 kanten op konden. Daar bleef ze ook staan en ineens ging haar neus in de lucht en liep ze naar het natuurgebied bij ons in de buurt.

Ik dacht al wel dat als ze kon kiezen dat ze hier heen zou gaan. We komen dan eerst langs 2 grote vijvers over een schelpenpad heen achter huizen langs.

Daarna over de brug en zit aan de zijkant een meertje. We moeten dan eerst een stuk over het fietspad en daarna (na in totaal 10-15 minuten) het natuurgebied in en dan kan ze los.

Daar kan ze natuurlijk zelf kiezen..

Maar we lopen meestal een soort ronde waarbij je na die ronde kan kiezen of je terug gaat of doorloopt en via de andere kant en via de achterkant terug gaat.

Madam koos ervoor om die ronde 4x te doen en ze was helemaal gek. Leek wel een spelletje, hoe krijg ik vrouwtje zo gek om al die rondes haar met mij mee te krijgen haha.

Uiteindelijk koos ze ervoor om via de achterkant terug te gaan.

Dacht ik..

I.p.v. langs de weg naar huis, wilde mevrouw oversteken (doe haar weer vast als ze uit het natuurgebied komt) en verder wandelen het park in.

Nja haar keuze.. dus hup het park in en weer los.

Ze liep eerst heel stuk de ene kant op (ik mee) om stil te gaan staan en dan weer helemaal de andere kant op te gaan.

Haha wat ik met haar doe als ze niet luistert.. ze dacht vast, ga ik nu ook eens doen.

Daarna een heuvel op, waar zij het altijd fantastisch vind om te lopen. Ze zal wel denken, vrouwtje moet even de benen trainen.

Daarna hebben we nog een stuk gewandeld door het park en kwam ze bijna op het einde ineens naast mij staan. Toen heb ik haar weer vastgeklikt en wilde ze naar huis.

We zijn ongeveer 70 minuten weggeweest. Toch denk ik dat doordat dit normale plekken voor haar zijn en ze misschien verwacht dat ik die kant op wil, ze daarom daar voor kiest. Volgende keer loop ik eerst naar een plek waar er niet vaak komen:) Ze is wel heel moe en voldaan

Ik heb vorig weekend ook een poging gedaan. Eerste poging was zigzaggend tussen de flats door over het gras. Niet heel erg spannend voor mij, maar meneer kon overal lekker snuffelen. Hebben amper kilometer gelopen maar wel 35 min weggeweest.

2e poging heb ik eerste stukje bepaald waar we heen gingen zodat hij eerst even lekker los kon rennen. Daarna heb ik hem laten kiezen. Wel bekende stukjes gehad. En hij wou erg graag door het station lopen, vorige keer vond hij het maar niks om over een lijn te gaan die daar liep dus ach nu wil je zelf en was er niks aan de hand. Al zigzaggend door de stad gelopen, netjes op stoep dan weer door modder e.d. maar hij vond het erg leuk.

Dus we gaan zeker nog vaker hem volgen. Ga het eens keer proberen op een nieuwe plek, een zien wat hij dan doet.

Wij ook een poging gedaan zaterdag. Nou als wij stil blijven staan blijft Noor dus ook stilstaan. Als we dan een beetje mee proberen te lopen dan gaat ze alleen maar rechtdoor.

Als we blijven staan en zeggen van toe maar, kies maar, dan gaat ze heel blij zitten met een blik van 'krijg ik wat???????', hahahaha missie mislukt dus. Ik denk dat ze er een beetje te onzeker voor is ofzo?

Ja, dat deed Black ook een paar keer.

Blijven zitten en mij vertwijfeld aankijken, van wat moet ik nou??