We hebben geen telefoontje gehad, over terugval of iets dergelijks.
Ons bezoek heeft hem dus, waarschijnlijk, geen slecht gedaan.
Dat ervaar ik weer als positief. Als Henkie van de infusen af is, kan de kap ook van zijn hoofd weg. Ik denk dat ook dat alweer voor een beter gevoel bij hem zorgt. Dan is er weer een beperking weg.
Ik ben gisteravond al om 9.30 uur naar bed gegaan. Heb wel onrustig geslapen, maar heb er nu weer alle vertrouwen in...
We wachten het telefonisch spreekuur van vanmiddag maar weer af voor nog meer goede berichten
Dit komt doordat het onderwerp niet meer recent is en in het hondenforum archief terecht ik gekomen.
Als je over "R*i*p* HENKIE. Eerst Tetanus, toen Epilepsie. Het was teveel" wilt praten in het hondenforum dan kun je het beste een nieuw onderwerp aanmaken
Niet fijn Henkie zo te zien, de omstandigheden, infusen maakt het ook niet prettig.
Hoezo vond je man hem slechter?
Door de morfine zal hij slap zijn en niet goed kunnen reageren, hij zal ook slap zijn. Zo lang niets kunnen.
Hij herkende jullie, uiteraard.
Wat zal hem dat goed doen, jullie geur weer te ruiken.
Gied nieuws ook van vanochtend!
foutje bij het qouten. Mijn antwoord staat in de qoute. Kan het niet wijzigen
Tjemig ik lees dit allemaal nu pas.. Wat heftig!!
Sterkte hoor, hopelijk is Henkie snel weer de oude!
Wat een geruststelling dat het niet verslechtert is na jullie bezoek... Op na de volgende goede berichten
Iemand in een ziekenhuis zien liggen maakt het ook anders, zal met Henkie en je man idd ook zo zijn.
Ik hoop dat je nu kan aftellen tot dat hij thuis komt!
Wat een heftig verhaal, ik heb het nu net pas allemaal gelezen. Wat een achtbaan aan emoties zullen jullie hebben meegemaakt, maar enorm fijn om te horen dat het nu langzaam maar zeker weer de goede kant op aan het gaan is. Zo jong en dan al zo ziek, die arme Henkie... Ik hoop dat hij spoedig weer beter wordt en weer lekker met jullie mee naar huis kan gaan.
We hebben weer een update:
Het gaat op zich redelijk goed. Maar niet goed genoeg om vandaag naar huis te mogen. (dat had ik zo ook al niet begrepen). We bekijken de situatie van dag tot dag. Zijn vooruitgang zet zich wel voort. Henkie kan weer in de borst-buikligging komen en zitten.
Wel heeft men het vermoeden dat zijn achterpoten pijnlijk zijn, dus daar gaat hij pijnmedicatie voor krijgen. Ook weer oraal.
Gisteravond had hij weer in zijn hok geplast, dus de catheter is teruggeplaatst. Was misschien nog iets te vroeg om te verwijderen. Nu lag hij steeds in zijn urine en dat moeten we niet hebben natuurlijk. De situatie zoals het nu is bij Henkie, is voor ons heftig, maar voor de artsen zijn dit nog lichte verschijnselen.
Dan komt het. Ze willen Henkie vóór het weekend naar huis laten gaan. Vanaf zaterdag is er elke dag een vooruitgang te zien en ze hebben geen reden aan te nemen dat er een terugval zal komen. Dat, naar huis komen, wordt dus of vrijdag, of morgen al. Dan wel met catheter. Ik ben niet bang Henkie te verzorgen, maar wel een beetje huiverig voor die catheter. En omdat hij dan de kap op moet houden.. De opwinding van gisteravond had hij wel verwacht. Henk heeft er geen gevolgen van ondervonden. Dat verstijven zal nog wel een poosje blijven gebeuren. Ook als we hem mee naar huis nemen, moeten we er rekening mee houden dat hij in de auto ook weer zal verstijven. De arts is het wel met me eens dat thuis zijn heel helend kan werken, omdat het minder stressvol is. Hij heeft me ook uitgelegd wat er in zijn lichaam gebeurd is met het gif. Dat zal ik hier ook uitleggen
De bacterie produceert gif in het lichaam. Dat gif hecht zich aan de uiteinden van de zenuwen en vreet die op. Dat herstelt zich niet. Wat de zenuwen wel doen, is nieuwe uiteinden vormen en die weer aansluiten op de spieren. Dat kan 2 - 3 weken duren. Tot die tijd zal het verstijven en stijf zijn aanwezig zijn. Namelijk de spieren zorgen voor het strekken en buigen, door signalen van de zenuwen. Nu is het zo dat strekken vóór buigen gaat. Vandaar het strekken bij geluid, licht, opwinding. Het is een automatisme. Er is ongetwijfeld iemand die het uitgebreider, of beter uit kan leggen, maar dit is wat ik tijdens het gesprek opschreef en kon onthouden.
Dan nog even over antiserum. Gif kan alleen uit bloed verwijderd worden, niet van de zenuwen.
Wat fijn dat hij bijna naar huis mag! Het zal wel even een klusje worden om hem te verzorgen, maar ik denk dat het helemaal goed komt
Helemaal top dat hij naar huis mag.
Misschien woont er hier (op het forum) iemand in de buurt die je kan en wil helpen dit weekend.
Succes.
Beterschap voor Henkie.
Wat een gemene ziekte toch ook weer.
Maar wel goed dat Henkie tot nu toe alleen maar vooruitgang boekt.
Ik snap dat het spannend is, thuis en de boel helemaal overnemen, het is een beste verantwoordelijkheid. Maar gaat jullie lukken.
Hou hem maar lekker dicht bij je en thuis knapt ie denk ik nog sneller op.
En ik neem aan dat je anytime bij je (of een andere) dierenarts terecht kunt indien toch nodig.
Sterkte en succes
Zo zeg wat een snelle verandering dan.. Voor t weekend al naar huis.. Zal idd zwaar zijn maar wel een fijn idee om hem weer bij jullie t hebben..
En denk als die in zin eigen omgeving is zich ook fijner in zijn vel voelt..
Toch gek, je hoort zo vaak de naam van een ziekte, maar je weet eigenlijk niet wat het doet. Weer wat geleerd vandaag, maar wat een vreselijke ziekte.
Fijn dat het allemaal de goede kant op lijkt te gaan en dat jullie Henkie weer in de armen mogen sluiten. Ik hoop dat hij snel weer gewoon lekker pup kan zijn.
Zucht......geen nadelige reactie op de opwinding van gisteravond
Zal idd een hele opgave worden als hij naar huis mag.
De zorgen, de onzekerheid over dingen die gebeuren...........
Ik hoop voor je dat je wel 7/24 ergens terecht kan als je ergens onzeker over bent.
Lijkt me heel dubbel (sorry), het gevoel dat hij naar huis mag binnenkort.
Van de ene kant een FEEST !!!!!!! Wat een vreugde. Heerlijk in zijn eigen omgeving !!
Van de andere kant de geestelijke zorgen en onzekerheid. Het lichamelijk verzorgen zal geen probleem zijn, daar krijg je handigheid in. Maar de onzekerheid en onrust met wat er gebeurt of als je iets vreemds ziet. De zorgen.
Bedankt voor de uitleg over de vergiftiging. Sorry, maar zoiets interesseert mij heel erg.
Wens jullie veel sterkte en kracht de komende tijd.
Ik sluit weer hetzelfde af als anders (met steeds meer overtuiging)
Henkie....je kunt het !!!!!!!!
Ik vind het ook wel eng hoor. Mijn man ook wel. Ik zei, vanmiddag aan de telefoon, al dat onze dierenarts me toch kan helpen als er iets met de catheter is. Waarop de arts zei "als hij met de door ons gebruikte catheter om weet te gaan". Lijkt mij toch wel dat de gemiddelde dierenarts dat kan. Het is een zogenaamde balloncatheter.
Ik wacht nog even met contact opnemen met onze eigen dierenarts. Eerst even het gesprek in Utrecht afwachten. Er zal nog veel info komen. Komt wel goed.. De eerste paar dagen zijn mijn man en ik samen voor de verzorging. Na het weekend zal ik me echt wel wat zekerder voelen. En anders vraag ik hulp aan familie/vrienden
Goed nieuws!
Ik ben zo blij dat hij naar huis mag, het zal voor jullie wel beter zijn, zo kan je hem regelmatig knuffelen.
Veel succes met de revalidatie.
ik lees deze hele topic zojuist pas en de tranen springen mij ervan in mijn ogen. ik wist niet dat honden tetanus konden krijgen.. of eigenlijk nooit bij stil gestaan. dus alleen daarom al fijn dat je het verhaal deelt.
en nog fijner om te horen dat het weer wat beter met hem gaat enjullie hem weer mee naar huis mogen nemen. ook al is dat misschien ook wel weer een beetje eng..
heb vertrouwen. het komt goed. wij steken hier een kaarsje voor jullie op !!
Niet te veel zorgen maken om die catheter. Als die goed zit zit ie goed. Gaat ie er toch uit? Geen ramp, hij kan plassen en jullie hebben tijd om met m naar buiten te gaan.
Ik denk dat je helemaal gelijk hebt. Hij kan inderdaad plassen, anders was zijn kooi niet nat. Hij kan alleen niet plassen op het moment dat de verzorgers hem buiten zetten. Hier kan dat natuurlijk veel vaker.
Wij hebben achter ook een stukje met kunstgras, speciaal voor hem...
Als dat dan lukt, hoeft de catheter misschien ook niet terug....
Soms kan het zo simpel zijn hé
Wat spannend!
Ik snap dat je er tegen opziet.
Je zou mer je DA kunnen overleggen, misschien kan een assistente je ondersteuning geven.
Een katheter verwisselen, of weg halen daarbij hulp krijgen.
Of gewoon in het begin als hij net thuis is voor de kleine tips daar.
Al is het maar ok jou even te ondersteunen.
Wat Gabber zegt, misschien iemand van hier die er voor je kan zijn?
Zenuwen zijn bijzondere dingen. Ze herstellen niet als ze beschadigs zijn, maar er wordt een nieuwe brug gebouwd. Die nieuwe zenuwen nemen de oude functie over.
Afhankelijk hoe ver de zenuwen beschadigd zijn, dus hoe lang de nieuw de brug moet worden, zet het herstel zich in. Mis je een klein stukje zal het sneller gaan.
Dit heeft een paar weken nodig.
Je zal wel merken dat het alleen maar stukjes beter gaat worden.
Je lichaam zuivert je bloed. Je lever, nieren zijn daarvoor. Langzaam zal al het gif zo uit zijn lichaam gaan.
Dat gaat sneller dan het herstellen van de zenuwen.
Wat in een later staduim misschien goed kan zijn is aqua therapie.
In water op een loopband om zijn spieren weer op te bouwen en weer controle te krijgen.
Hij zal sowieso erg slap zijn.
Misschien massage, goed voor de doorbloeding en spieren.
Toch wel aan het aftellen.....
Ja, en anders komt er echt wel een oplossing. Als hij weer naar huis zou kunnen geeft dat ook een boel rust voor iedereen.
Ik heb nu nog niets gehoord. Ben van alles van plan, maar als ik gespannen ben, komt er niets uit mijn handen
Als we het gesprek gehad hebben, bij ophalen. En ik denk meer hulp nodig te hebben, ga ik dat hier zeker vragen. Ben gelukkig niet zo eigenwijs te denken het allemaal zelf wel te kunnen. En onze DA zal zeker willen helpen. Geen twijfel over mogelijk.
Die aqua-therapie had ik ook al bedacht. Op mijn vragenlijstje staat in elk geval ook al of het slim is hem, hier thuis, in een warm bad te zetten. Wij hebben een bad door een redelijk hoog muurtje voor de douche te hebben. (vroeger het bad voor de kinderen). Hij kan daar dus stabiel in staan... Als de wondjes van het infuus dicht zijn, moet dat toch wel wat ontspanning geven, lijkt mij....
Als jullie nog ideeën hebben om bij de arts te vragen. Zet maar neer. Ik vraag liever teveel, dan te weinig. Dat heeft de arts deze week wel gemerkt
Ik kan me je zorgen voorstellen.
ALs ik het goed begrijp heeft hij nog geen nieuwe catheter weer?
Want dat is inderdaad best een gedoe om dat thuis te verzorgen en intact te laten. Een balloncatheter zit met een opgeblazen ballonnetje in de blaas ter fixatie. Als hij die eruit zou trekken met ballon en al, heb je wel kans op n bloeding.
Dus je zou dan die slang heel goed aan zn lijf moeten vastmaken zodat hij er niet aan kan trekken of hem eruit kan schoppen.
Maar inderdaad kun je beter zonder proberen. Vaak even buiten zetten bij jullie thuis op zn vertrouwde plekje. En mocht het helemaal niet gaan, ( 24 uur niets plassen) dan kan je eigen da via een eenmalige catheter de boel even laten aflopen. Erin, urine loopt weg, eruit.
Voordeel is ook dat hij die kap dan niet meer om hoeft.
Ik ben benieuwd en hoop dat de vooruitgang doorzet!
Maar hoopvol kunnen we wel zijn hoor.....
Wat fijn dat er Henk zo goed vooruit gaat, maar ik kan me voorstellen dat je het vreselijk spannend vind om hem zo thuis te krijgen!
Die catheter hoeft echt geen probleem te zijn; de kans dat die er uit floept is erg klein. Een balloncatheter is een slangetje dat wordt opgeschoven tot net boven de blaaswand, en daar wordt het ballonnetje aan het uiteinde gevuld met water, waardoor de catheter op z'n plek blijft.
Het zal, zelfs mèt catheter in elk geval veel meer rust geven, voor jullie en voor de kleine Henk als hij weer lekker thuis in zijn eigen omgeving is!
O, ik Lees nu pas je laatste bericht.
Ikzelf denk dat aqua therapie wel goed zal zijn, maar nu nog niet......
Henk ie heeft nog steeds valium denk ik, dus ontspannen zal hij toch wel zijn. En nieuwe prikkels zoals dat bad; het is ws nog teveel voor m. Misschien vind hij het ook wel eng zelfs....
Hij zal al zn energie nodig hebben voor zn herstel, en zal daarom nog erg rustig aan moeten doen in n prikkelarme omgeving.
Eten, drinken, plassen, poepen, dat moet eerst weer n beetje vanzelf gaan...En verder veel baasje knuffelen en proberen overeind te komen en te gaan lopen.....
Net weer even bijgelezen.
Super dat het naar omstandigheden zo goed gaat met Henkie !
Ik snap heel goed dat het eng is met het catheter en zo, ik zou het ook erg spannend vinden.
Heel veel sterkte en een dikke knuffel voor Henkie, ik blijf volgen ...
kom net dit topic tegen,jeetje wat een week hebben jullie achter de rug,maar gelukkig heeft hij het overleefd en mag weer naar huis
Wat ik me afvraag, zo'n warm bad, zou dat juist niet veel stress geven, en kan hij zichzelf goed koelen, niet dat hij oververhit raakt.
En massages helpen ook ontspannen, er is best veel op Internet te vinden over de T Touch, dat zijn drukpunten, ik heb het boek, misschien kan ik er wel van vinden,
ik aai faro om zijn ogen, daar zitten drukpunten en die halen ook spanning weg, maar er zijn er vast nog meer, faro valt er van in slaap.
Eindelijk het echte goede nieuws!!
Henkie heeft vanochtend zelfs de arts een beetje versteld doen staan door zelfstandig een stukje te lopen...zonder hulp dus.
Dus.....mogen we hem om 16.00 uur komen halen. Momenteel heeft hij de catheter nog. Vanmiddag beslissen ze of die er toch uit mag....
Tot vanavond
Super goed nieuws .
Nu op naar herstel thuis !
Dit komt doordat het onderwerp niet meer recent is en in het hondenforum archief terecht ik gekomen.
Als je over "R*i*p* HENKIE. Eerst Tetanus, toen Epilepsie. Het was teveel" wilt praten in het hondenforum dan kun je het beste een nieuw onderwerp aanmaken
Zoek je iets op de HondenPage ? Vul dan hier jouw zoekwoorden in ?