R*i*p* HENKIE. Eerst Tetanus, toen Epilepsie. Het was teveel

Heel veel sterkte !!!!! Wat een verhaal. De duimen draaien hier op volle toeren.

Wij duimen mee!!

Heel veel sterkte en kracht toegewenst !!!
Wij zullen meeduimen dat het weer goed mag komen met Henkie ...

Ben ik weer:

Ik heb net naar het telefonisch spreekuur gebeld. Het gaat best goed met Henk. Hij is niet verslechtert en stabiel.  Hij heeft infusen met antibiotica, valium en maagzuurremmers. Zijn achterhand wordt fysiotherapie bij gedaan. Zijn voorpoten zijn iets stijver dan gisteren, maar niet heel erg. Ademhaling en functies zijn goed. Er is een bloedbepaling gedaan, waarbij men zag dat de magnesiumwaarden erg laag waren, dus daar krijgt hij ook therapie voor. Hij heeft een catheter en produceert voldoende urine. Hij is nog steeds alert en wil spelen. Voor nu dus geen extra zorgen, maar de arts waarschuwde meteen dat dit geen garantie is, dat het de komende dagen niet kan verslechteren

Natuurlijk weet ik dat, maar elke dag dat het niet wezenlijk slechter gaat, geeft ons meer hoop op herstel.

Oh ja. Ik heb nog eens gevraagd of ze een foto van hem willen maken en doormailen. Ik wil toch wel graag iets van hem meekrijgen.

Wat goed!  We nemen babystapjes, maar het is goed dat hij nog steeds alert is en wil spelen!

Hier blijven alle poten en duimen in de lucht!

Wat goed!  We nemen babystapjes, maar het is goed dat hij nog steeds alert is en wil spelen!

Hier blijven alle poten en duimen in de lucht!

Ligt hij op de intensive care van de faculteit? Ik dacht dat ze daar webcams hadden. Maar misschien niet waar Henk nu ligt. 

Dank voor je bericht.

Je houdt het bijna voor onmogelijk, dat Henkie in deze zorgelijke toestand, zo alert blijft en wil spelen. Dat is bekend van honden; bikkels, die van elk moment gebruik maken, dat ze maar even kunnen reageren en vrolijk kunnen zijn.

Ik heb hier op het forum ook wel eens gelezen dat ze bij de universiteitskliniek in Utrecht webcams hebben.

We blijven hier ook hopen op herstel van Henkie en duimen voor verbetering.

 Klopt dat daar webcams zijn, maar Henkie ligt in een isolatiekamer en daar is geen webcam, helaas!!

Dat is jammer geen webcam. 

Goed nieuws voor nu. Volgens mij is hij een vechter, dat is mooi! 

Duim,,duim!

Ik heb net deze foto's doorgemaild gekregen. Ze moeten eigenlijk gedraaid worden. Let op die oortjes. Zo dicht tegen elkaar, stijf omhoog. Dat blijkt dus een typisch verschijnsel voor een tetanusinfectie te zijn..

Och die arme lieverd.

Dat van die oortjes wist ik niet. Triest, maar zo leren wij ook weer iets.

Wil je nog eens bedanken dat je hier steeds een up date doet !!!!!!!!

Leef erg met jullie en Henkie mee.

Ik zal nog harder duimen en durf steeds iets meer te hopen.

Henkie, lieverd.......je kunt het !!!!!!!!

Gelukkig is ie in goeie handen nu. Henk met zijn zeehond. 

Sterkte hoor, wat een spanning voor jullie!

Zo, weer een nieuwe dag. Ik vind het spannend, maar mijn man heeft het niet meer.

Ik heb namelijk al jaren gezegd dat onze vorige hond, de laatste zou zijn. We hebben (net als zoveel mensen) veel ellende gehad en dan is een hond niet altijd even makkelijk. In april is onze Gradje overleden, tijdens de chemokuur van mijn zoon. Dus heel veel heb ik daar niet van meegekregen. Was bezig met andere dingen. Mijn zoon is gelukkig hersteld en weer gezond en dan begint het toch weer te kriebelen. Al heel ons leven een hond in huis, nu niets. Dus in augustus ben ik tegen mijn man begonnen over een hond. Nou, ik kan je zeggen, dat heeft geen dag geduurd of we hadden Henkie. Zo blij was mijn man dat ik het toch nog wel wilde. Ik wist dat hij graag nog wel een hond wilde hebben, maar hij respecteerde mijn keuze, omdat hij wist waarom.

En nu, huilt hij op zijn werk om Henkie. Dat vindt ik zo ontzettend sneu.. Ik hoop dat ik hem elke dat om 14.30 uur kan bellen met goede berichten uit Utrecht. We hebben ook al eens een Jack Russell gehad, die 1 week voor zijn 1e verjaardag voor de ogen van mijn man is doodgereden in onze straat. Sjonnie luisterde perfect, maar door een misverstand (hij verstond waarschijnlijk dat hij over mocht steken) stapte hij de straat op, op het moment dat een grote auto over de verkeersdrempel ging. Hij was op slag dood. Dat was ook al zo'n bijzonder maatje van mijn man. En nu Henkie waar hij zo gelukkig mee is. Ik ben ook gek op Henkie hoor (dat merk ik nu wel, alhoewel ik de afgelopen tijd heus wel eens getwijfeld heb omdat Henkie erg energiek is, haha). Nu zou ik willen dat ik mijn dag aan het corrigeren en begeleiden van Henkie kon besteden....

Er gaan zoveel gedachtes door mij heen. De angst in de ogen van Henkie, leek weer heel veel op de angst van Dusty, die in haar laatste weken helemaal de weg kwijt was en wankelde. Ons huis niet meer herkende en jankte van angst in de auto, onderweg naar de DA voor cortisonen-injecties. Dusty heeft het niet gered, maar was dan ook een hondje van 13 jaar. Daar kon ik vrede mee hebben. Ook omdat er ook toen een heftig iets aan de hand was, binnen ons gezin. Het lijkt wel of onze honden kiezen wanneer ze ons verlaten. In tijden dat ik er niet geheel bij ben, zeg maar. Zodat ik minder met het verdriet bezig ben.

Nou ik kan zeggen. Op dit moment zijn er geen heftige dingen in ons leven, dus Henkie hoeft zo'n keuze niet te maken en gaat het halen. Zo denk ik en dat houdt mij overeind in deze situatie. Ik blijf heus wel reëel denken en weet dat het gevaar nog niet geweken is, maar ik heb gewoon een goed gevoel over zijn kansen.

Ik ben geen wazig iemand hoor. Maar mijn gevoel is vaak wel juist. Ik had dan ook al een tijdje het gevoel dat het met Henkie niet goed zou gaan en wij hem kwijt zouden raken. Dat had ik destijds bij Sjonnie ook. Dat is uitgekomen. Heb dat pas geleden nog met een vriendin besproken. Zij zei dat afgelopen maandag ook meteen "jij hebt het gezegd". En toch, sinds maandag is het gevoel dat we hem kwijt raken weg. Als mijn gevoel blijft kloppen gaat Henkie het halen

We blijven duimen !

Elke dag kom ik kijken of Henkie al beter is... we blijven hopen!

Sterkte voor jou en jouw man.

Wat hebben jullie al veel meegemaakt zeg.. ik blijf duimen voor Henkie!! (Wat een geinige naam trouwens) 

 wij vinden het leuk mensennamen te gebruiken bij onze honden.

We hadden dus een Sjonnie, Gradje en nu Henkie .

ik noem even alle namen uit ons hondenleven. Het zijn er ondertussen al heel wat bij elkaar. We zijn dan ook niet zo piepjong meer, haha. Bob, Black, Roosje, Bruintje, Sjimmie, Teddy, Bolko, Sandra, Dusty, Sjonnie, Gradje, Henkie..

We hebben ook veel leuke dingen meegemaakt met de honden hoor. Maar deze gebeurtenis laat je even terugdenken aan wat er geweest is.

Elke hond geeft heel veel leuke verhalen, maar jammer genoeg ook wat mindere. Zeker over het ziek zijn en het ons moeten verlaten...

Leeftijd vind ik ook wel een belangrijke factor. We zouden willen dat ze net zo oud konden worden als wijzelf. Maar dat is geen optie. Dat weten we allemaal

De duimen blijven hier draaien voor Henkie! En ik vind ook dat je gevoel het bij het rechte eind heeft. Henkie gaat er gewoon doorheen komen en weer snel bij jullie zijn. 

Carla,

Dank voor het delen van dit verhaal.

Heel bijzonder en niet zonder kleine en grote hobbels.

Henkie moet door blijven knokken en beter worden.

Ik wens je weer heel veel sterkte ook voor je echtgenoot.

Ik ben net gebeld door de dierenarts. Jippie. Hoef ik niet te wachten op het telefonisch spreekuur.

Ik schrok wel even, maar was niets aan de hand. Henkie blijft stabiel. Zijn toestand is hetzelfde als gisteren, dus NIET verslechterd.

Zijn magnesiumgehalte was gisteren laag. Nu op nivo, maar ze willen het nu hoger hebben, omdat dat kan helpen tegen de stijfheid. Dat omhoog halen moet met kleine stapjes.

Positief bericht dus voor vandaag!!

Wauw.....zucht......

Heb al krampen  maar ik duimmmmmmmmmmmmmmmm...........

Dat is fijn nieuws Carla! In ieder geval geen achteruitgang! Ik duim hier ook nog heel hard mee 

Zojuist belde onze eigen dierenarts om te informeren en die is ook gematigd positief, omdat er al twee dagen geen achteruitgang te zien is. Ben blij dat zij dit zei. Al moeten we reëel blijven, positieve reacties zijn ook fijn.. Ze vertelde wel dat het in het geval van Henkie tegen hem werkt dat de infectiehaard niet duidelijk is. Bij de hond die zij een half jaar geleden hadden, zat de infectie in de teen. Na het amputeren daarvan ging de hond met sprongen vooruit, omdat de bacterie/infectiehaard zo meteen uitgeschakeld is. Bij Henkie kan dat dus niet.

Net even bijgelezen, wat fijn dat het naar omstandigheden redelijk gaat met Henkie. 
Wij blijven in ieder geval ook hopen en bidden dat Henkie weer beter wordt !

Tot nu goed nieuws! 

Kom op Henkie, blijf vechten! 

We hebben weer een update: Ik begin met het slechte nieuws, maar er is ook goed nieuws hoor.

Vannacht is er een verslechtering opgetreden. Voorpoten waren ineens stijver en Henkie kon niet meer op buik/borstligging komen. (ik wist niet eens dat hij dat nog wel kon). Ook het slikken ging slechter.

Echter: deze verslechtering heeft zich in de loop van de dag hersteld en Henkie is momenteel zelfs beter dan gisteren. Het gaat een beetje op en af. Bij de fysio kon hij 1 keer zijn achterpoot bewegen. Daarna lukte het niet meer, maar het is een positief teken.

Toch durft de arts nog niet te concluderen dat het hoogtepunt geweest is en er een stijgende lijn is. Dit omdat hij vannacht die verslechtering doormaakte.

Hij is dus redelijk stabiel nu.

temperatuur- goed.

vochtbalans- goed

Magnesium was dinsdag 0.8 daarna 1.18 - nu 1.48. Normale waardes hoor tussen 0.8 en 1.2 te zijn, maar door de stijfheid willen ze de waardes tussen 2 en 4 zien te bereiken.

Op mijn vraag hoe stressvol dit alles is voor Henkie, moest hij wel beamen dat dit inderdaad een hoop frustratie oplevert bij een pup/hond. Hij wil van alles, maar kan niets. Dat vind ik zo zielig!!

Ik denk dat het weekend zeer belangrijk zal zijn. We zijn nu 7 dagen bezig met zijn klachten en las gisteravond een studie  van de faculteit uit Gent dat de crisisdagen tussen de 6e en 8e dag ligt (gemiddeld op 5,5 dag stond er) We zitten nu dus op 7. Ik ga er dan ook van uit dat dit weekend duidelijk wordt of hij herstellen zal..

Ik blijf positief, ook dankzij jullie duimen en kaarsjes . Die helpen, zeker weten!!!

Een dikke knuffel voor Henkie en voor jullie!

Natuurlijk blijven we duimen.
Een grote wolk positieve energie komt er aan.

Ik blijf duimen voor jullie.