Hondentaal

"  Ik schrok me dood toen dat hondje begon te grommen haha 
Wel super duidelijk filmpje  "

Marijn en Ollie

 hahaha ik ook , ik had perongeluk mijn geluid op 100 gezet.... oeps

 Bedankt voor de reactie.

En ik begrijp dat het lastig is er een algemene reactie op te geven.

Alleen is het daardoor wel wat lastiger om te lezen. 

Maar hoe doe jij dit dan bijvoorbeeld met jouw eigen honden? Niet aanvallend bedoelt, maar voor mijn gevoel leef jij dan altijd in strijd met jezelf. 

Want ook jouw honden mogen niet alles wat ze willen neem ik aan, dus worden ook in bepaalde mate onderdrukt. 

Ik ben het zeker wel met je eens dat veel mensen niet eens hun best doen om wat van hun hond te begrijpen. Ik liep er zelf erg tegen aan met het zoeken naar een hondenschool. Graag wilde ik veel theorie leren, maar blijkbaar zijn commando's voor veel belangrijker. 

Als leek doe ik mn best om Veel te leren, maar volledig stressvrij gaat niet lukken. Maar goed, dat ben ik zelf ook niet en toch niet ongelukkig 

Maar jij werkt ook als gedragstherapeut? 

Noortje, de ontwikkelaars van de Roedelmethode hebben twee boeken geschreven, het tweede deel gaat ook diep in op hondentaal en alles wat daar bij komt kijken. Ontzettend interessante materie.

Maar goed, ik ben niet helemaal onbevooroordeeld, want ik heb persoonlijke ervaring met de Roedelmethode en voor mijn hond is dit de beste methode ever. Ik wilde wel dat ik direct op deze manier begonnen was met Dobber, in plaats van dat ik het hele positief trainen traject doorgelopen heb met koekjes, snoepjes en vooral alles voorkomen en negeren. Het overstappen naar deze methode is de beste beslissing geweest aangaande Dobber die ik de laatste jaren gemaakt heb.

 Ik begrijp niets van deze reactie. 

Waar staat dat ik in de stress schiet? En hoe weet jij vanaf een scherm of mijn hond geen stress ervaart?

Ook staat er nergens dat ik niet van mijn hond geniet. ....

"  Bedankt voor de reactie.
En ik begrijp dat het lastig is er een algemene reactie op te geven.
Alleen is het daardoor wel wat lastiger om te lezen. 
 
Maar hoe doe jij dit dan bijvoorbeeld met jouw eigen honden? Niet aanvallend bedoelt, maar voor mijn gevoel leef jij dan altijd in strijd met jezelf. 
Want ook jouw honden mogen niet alles wat ze willen neem ik aan, dus worden ook in bepaalde mate onderdrukt. 
 
Ik ben het zeker wel met je eens dat veel mensen niet eens hun best doen om wat van hun hond te begrijpen. Ik liep er zelf erg tegen aan met het zoeken naar een hondenschool. Graag wilde ik veel theorie leren, maar blijkbaar zijn commando's voor veel belangrijker. 
 
Als leek doe ik mn best om Veel te leren, maar volledig stressvrij gaat niet lukken. Maar goed, dat ben ik zelf ook niet en toch niet ongelukkig 
 
Maar jij werkt ook als gedragstherapeut?  "

Yara

Yara

Ik probeer mijn honden alvast de mogelijkheid tot keuzes te geven. Bvb een bel om mij te laten te weten dat ze buiten willen. De jongste komt zelfs bellen als één van de katten op het terras is, zodat de kat binnen kan  En dan kunnen ze buiten rondlopen zolang ze zelf willen. Ze kiezen zelf waar ze gaan liggen. Ik weet ongeveer hoe lang het duurt voor ze terug honger hebben. Maar ze komen het ook vertellen en dan ga ik hun eten klaarmaken. Als ik op de PC bezig ben en er komt iemand af dan onderbreek ik het mijn om tijd en aandacht aan die hond te geven. Ik probeer zoveel mogelijk te vermijden dat ik nee zou moeten zeggen. Door zaken te voorkomen. Voorbeeld, ik wil dat ze niet aan de vuilbak komen -> ik zorg dat er dan geen vuilbak staat. Als één van mijn grote honden recht gaat staan tegen het aanrecht dan laat ik die doen. Deze is benieuwd of er iets op het aanrecht staat. Dat is een normaal gedrag, waarom zou ik dat moeten straffen door NEE te zeggen. En als ik zo dom ben om daar iets op te laten liggen, dan ligt het aan mij. Want ik weet dat ik een hond in huis heb en dat eten nemen tot zijn natuurlijk gedrag behoort. Als ik dat niet wil dan moet ik er maar voor zorgen dat het in de kast of ijskast ligt. 

Ik ga waarschijnlijk veel kwaad bloed zetten door te zeggen dat de traditionele hondenscholen achterhaald zijn. Wegens gebrek aan kennis van de hond, zijn gedrag en zijn taal. (Op uitzondering na). De hond en zijn signalen worden volledig over het hoofd gezien en is een grote verzamelplaats voor stresshormonen. En veel honden lopen daar hun angsten op.

Ik heb een gedragsschool (in & outdoor). 

Maar dat valt absoluut niet te vergelijken met het beeld/idee dat mensen hebben van een hondenschool .

De doelstelling hiervan is,  dat mensen eerst mee een reis maken door de wereld van het gedrag. Zodat er een degelijk inzicht komt, door het herkennen van gedrag en signalen en dat er een vorm van communicatie mogelijk is tussen eigenaar en hond. Zodat er een respectvolle relatie groeit tussen beide. 

Dat o.a. mensen met hun hond buiten kunnen gaan wandelen in alle rust en dat ze van elkaar kunnen genieten. Zonder dat de eigenaar zijn arm uit de kom wordt getrokken en zonder dat de hond stijf staat van de stress.

Zodat honden kunnen leren van rustig te worden en te blijven. Dat wanneer mensen een terrasje gaan doen, de hond mee kan.

Commando's belangrijker? ..... Dat is toch zo'n zonde. Door dat te gebruiken of staan te brullen beledig je eigenlijk de hond zijn intelligentie.

Een hond is slim van zichzelf, meer dan dat vele beseffen. En door net die intelligentie te gebruiken heb je eigenlijk geen woorden nodig om ze iets te leren. Zelfs pups

En dan is het ongelooflijk leuk om de aangename grote verbazing van de eigenaars hun gezichten in hoofdletters af te lezen. Hoe goed en snel dat zoiets gaat.

Dan is er ook nog het ontspannigsgedeelte voor de hond en zijn eigenaar. 

En het onderdeel gedragsproblemen. Angst, onzekerheid, agressie, enz...

Goh, gedragstherapeut is eigenlijk een woord dat ik niet graag gebruik. Ik heb daar geen goed gevoel bij. Waarschijnlijk omdat een heel deel dit uitbuiten en mensen niet helpen (alleen om van hun geld vanaf te geraken). Gelukkig zijn ze niet allemaal zo!

Ik hou het liever op het feit dat ik me specialiseer in het gedrag van honden, puur op wetenschappelijke basis

Wat mooi Eliane, eens heel anders bezig dan je vaak hoort, met het belang van de hond voorop.

Jenna is een (voor mij) moeilijk om te lezen hond, ze is zo extreem zachtaardig aan de ene kant. Ze laat alles ook gewoon toe, is snel geimponeerd. Maar ook is ze heel nieuwsgierig en onderzoekt alles graag.

Het lijkt heel makkelijk een hond die zo zachtaardig en snel onder de indruk is. Misschien combinatie van karakter (ik vermoed heel sterk dat ze Ogar Polski bloed in zich heeft) en slechte ervaringen met zowel honden als mensen. Misschien dat haar allergie daar mede uit voorkomt.

Ze duikt in elkaar, verstijft snel, en ik probeer haar dus aan te moedigen wat vrijer te worden en aan te geven als ze iets wil. Sinds een tijdje komt ze dat ook inderdaad doen, en ik ben dus dolblij dat ze met een patsepoot op mijn arm slaat en ik negeer dat dus niet en ga iets met haar doen. Sinds kort is ze ook op de bank gesprongen en ligt daarop, ook daar ben ik heel blij mee dat ze dat nu doet. Maar een hond als zij vind ik niet makkelijk om te laten ontspannen en het gevoel te geven dat zij ook iets te zeggen heeft.

Misschien verbeeld ik het me het is ook maar speculeren want er is niets bekend over haar achtergrond, ze is achtergelaten in een bos en zat daarna 1 jaar in een asiel, maar ik heb het idee dat iemand haar met schokband heeft proberen "op te voeden" misschien via een jachttraining omdat de ogar polski een jachthond is. (ze heeft ook heel veel jachtinstinkt)

" Wat mooi Eliane, eens heel anders bezig dan je vaak hoort, met het belang van de hond voorop.
 
Jenna is een (voor mij) moeilijk om te lezen hond, ze is zo extreem zachtaardig aan de ene kant. Ze laat alles ook gewoon toe, is snel geimponeerd. Maar ook is ze heel nieuwsgierig en onderzoekt alles graag.
Het lijkt heel makkelijk een hond die zo zachtaardig en snel onder de indruk is. Misschien combinatie van karakter (ik vermoed heel sterk dat ze Ogar Polski bloed in zich heeft) en slechte ervaringen met zowel honden als mensen. Misschien dat haar allergie daar mede uit voorkomt.
Ze duikt in elkaar, verstijft snel, en ik probeer haar dus aan te moedigen wat vrijer te worden en aan te geven als ze iets wil. Sinds een tijdje komt ze dat ook inderdaad doen, en ik ben dus dolblij dat ze met een patsepoot op mijn arm slaat en ik negeer dat dus niet en ga iets met haar doen. Sinds kort is ze ook op de bank gesprongen en ligt daarop, ook daar ben ik heel blij mee dat ze dat nu doet. Maar een hond als zij vind ik niet makkelijk om te laten ontspannen en het gevoel te geven dat zij ook iets te zeggen heeft.
 
Misschien verbeeld ik het me het is ook maar speculeren want er is niets bekend over haar achtergrond, ze is achtergelaten in een bos en zat daarna 1 jaar in een asiel, maar ik heb het idee dat iemand haar met schokband heeft proberen "op te voeden" misschien via een jachttraining omdat de ogar polski een jachthond is. (ze heeft ook heel veel jachtinstinkt) "

Dobry

 Het is goed dat je de weg bewandeld, het mag maar het moet niet. Ze heeft een rugzak bij, maar het is gissen wat er in zit. Dat het niet veel goeds is, dat is vrij voor de hand liggend.

Dat ze zich nieuwsgierig en onderzoekend toont is wel goed. 

Een gewone hond (eentje zonder rugzak) lezen vraagt al wat kennis. Dus ik begrijp je wanneer je zegt dat het niet makkelijk is om te lezen. Dat ze zo snel in elkaar duikt en verstijfd komt omdat ze niet de juiste linken in haar hersenen heeft. Bewegingen, geluiden, geuren, mensen, honden, al die zaken sluiten steeds weer aan op die oude link die telkens terug uitmondt in slecht.  

Je kan hier wel op trainen. Maar dan wel onder zeer goede begeleiding 

Tijd en geduld (steeds meer en meer zeldzame eigenschappen in onze maatschappij) zijn ook nodige ingrediënten voor zo'n training en ook om vertrouwen op te bouwen. 

Het is toch wel super om te lezen dat je vordering maakt.

Je zou kunnen proberen om haar in huis wat te laten zoeken (naar lekkers uiteraard  ). Dat ze op haar neus kan werken in een rustige prikkel arme omgeving (maak het haar gemakkelijk in het begin. Eens ze de opzet door heeft kan je meer moelijke levels inbouwen. Anders zou ze mogelijkerwijs onzeker kunnen worden). 

ja zulke dingen met haar neus vindt ze gelukkig heel leuk om te doen, en dan is ze enthousiast, gaat er echt voor

Zo jammer dat die verkeerde linken in haar hersenen gebrand zijn, ik laat haar buiten vaak zelf kiezen welke route ze wil, ze gaat dan een eind zelfverzekerd en vlot op weg, en ineens alsof ze een schok krijgt duikt ze in elkaar.

Door het ene filmpje wat je plaatste ben ik op het idee gekomen om eens gewoon op de grond te gaan zitten bij het omdoen van haar tuigje (ook een moment waarop ze verstijfd en ik dat natuurlijk niet wil al is het handig, als je lekkertjes strooit ontspant ze wel, maar verstijfd meteen weer bij de handeling tuigje omdoen) Een moeilijke lange weg ben ik bang, ook ivm haar allergie, die weleens het gevolg van al die stress zou kunnen zijn, ik zou haar zo graag meegeven dat ze hier veilig is maar op de een of andere manier dringt dat nu na al een jaar nog steeds niet goed door. Al hebben we wel al veel bereikt.

Ik heb idd ook geleerd, dat bij elk gedrag er een verbinding in de hersenen komt. Die verbindingen worden steviger bij herhalen van gedrag, tot het een brug is. Gedrag is dan bevestigd.

Een uitzondering is angst en pijn, die ervaring zit gelijk als een stevige brug in het geheugen.

Daarom bij ongewenst gedrag, gelijk aan de slag voordat het een dikke brug is en daarom is pijn en angst zo naar, het zit in een keer diep in het geheugen vast. 

Konden we ze maar vertellen dat ze veilig bij ons zijn. 

Bedankt om die filmpjes te delen !

Heel interessant en zou iedere baas moeten zien, zou veel ongelukken voorkomen.

" ja zulke dingen met haar neus vindt ze gelukkig heel leuk om te doen, en dan is ze enthousiast, gaat er echt voor
 
Zo jammer dat die verkeerde linken in haar hersenen gebrand zijn, ik laat haar buiten vaak zelf kiezen welke route ze wil, ze gaat dan een eind zelfverzekerd en vlot op weg, en ineens alsof ze een schok krijgt duikt ze in elkaar.
Door het ene filmpje wat je plaatste ben ik op het idee gekomen om eens gewoon op de grond te gaan zitten bij het omdoen van haar tuigje (ook een moment waarop ze verstijfd en ik dat natuurlijk niet wil al is het handig, als je lekkertjes strooit ontspant ze wel, maar verstijfd meteen weer bij de handeling tuigje omdoen) Een moeilijke lange weg ben ik bang, ook ivm haar allergie, die weleens het gevolg van al die stress zou kunnen zijn, ik zou haar zo graag meegeven dat ze hier veilig is maar op de een of andere manier dringt dat nu na al een jaar nog steeds niet goed door. Al hebben we wel al veel bereikt.
 
  "

Dobry

 Mijn idee hoor dus corrigeer me als het fout is, maar als je de hond zelf de weg laat kiezen heeft hij toch de leiding, terwijl jij toch de roedelleider bent en de weg kiest? Of zeg ik nu iets vreemds?

" ja zulke dingen met haar neus vindt ze gelukkig heel leuk om te doen, en dan is ze enthousiast, gaat er echt voor
 
Zo jammer dat die verkeerde linken in haar hersenen gebrand zijn, ik laat haar buiten vaak zelf kiezen welke route ze wil, ze gaat dan een eind zelfverzekerd en vlot op weg, en ineens alsof ze een schok krijgt duikt ze in elkaar.
Door het ene filmpje wat je plaatste ben ik op het idee gekomen om eens gewoon op de grond te gaan zitten bij het omdoen van haar tuigje (ook een moment waarop ze verstijfd en ik dat natuurlijk niet wil al is het handig, als je lekkertjes strooit ontspant ze wel, maar verstijfd meteen weer bij de handeling tuigje omdoen) Een moeilijke lange weg ben ik bang, ook ivm haar allergie, die weleens het gevolg van al die stress zou kunnen zijn, ik zou haar zo graag meegeven dat ze hier veilig is maar op de een of andere manier dringt dat nu na al een jaar nog steeds niet goed door. Al hebben we wel al veel bereikt.
 
  "

Dobry

 Als ik me niet vergis kan je bij Monique Bladder tuigjes vinden die je op verschillende plaatsen kan openen en sluiten zonder dat het over het hoofd moet en ook zonder dat de poten die ergens in of door moeten.

Bij de wetenschap onderzoekt men nu idd de combinatie van stress en allergieën. Door stress is het lichaam veel meer vatbaar.

Ik heb het daar met Amber Batson een aantal maanden geleden nog over gehad. Naar aanleiding van de diagnose pododermatitis bij één van mijn katten. En dat dit volgens haar heel goed kan komen door stress.

Weet je aan wat Jenna allergisch is?

Jawel toch wel, ze komt nu op de bank liggen. Ineens die poot (en de hond  ) die iets komt vertellen.... de veranderingen zijn druppels gewijs. Maar ze zijn er!

Wat jij haar geeft is van onschatbare waarde

 
Ja dit boek is echt een aanrader! Heb deel 1 ook in huis (elke pup een goede start). Vond er hele goede en leerzame info in staan en het leest ook erg prettig.

 Je zegt iets wat ontzettend veel mensen ook nog steeds zeggen. En hondenscholen die nog steeds volgens deze principes les geven.Gebaseerd op de dominantie theorie en al de rest daar rond dat een eigen leven heeft gekregen.

Bij de honden is er geen leider. Deze theorie is in de jaren 70 ontstaan na een studie van een groep wolven. 1) Een groep die door de mens werd samengesteld (niet door de wolven zelf) 2) En ze werden in gevangenschap gehouden. Heel veel jaren later heeft die zelfde onderzoeker gepubliceerd dat wat hij toen als resultaat bekend had gemaakt volledig verkeerd is.

Omdat meer recente studies van wolven in de natuur hebben uitgewezen dat wolven die in gevangenschap gedwongen moeten leven met soortgenoten een heel ander gedrag vertonen dan de wolven in de natuur. Dus daar ging de theorie.

Maar nog steeds klinkt het langs alle kanten dat men DE leider moet zijn. Aan de hond moet laten zien wie BAAS is. En wie zijn hond op deze manier opvoed eigenlijk de relatie met zijn hond teniet doet.

De laatste 10 à 15 jaar is er via de wetenschap heel wat ontdekt en bijgeleerd over de hond en zijn gedrag.

Men heeft ondertussen ook via o.a. hersenscans vastgesteld dat honden hun hersenen gelijkaardig aan de hersenen van de mens emoties ervaren. Wel niet op het niveau van een volwassen mens maar gelijk aan een +/- 3 jarig kind.

Dus een hond kan blij zijn, zich goed voelen, maar ook angstig, bang, verdrietig, depresief .....

Dus al wat wij doen heeft effect op de hond. Door onze leefwijze en ontwikkeling van de maatschappij stelt men ook vast dat honden aan heel wat stress bloot worden gesteld. Wat uiteindelijk ook effect heeft op hun gezondheid van zodra de eustress (korte "gezonde" stress) over gaat naar distress (lange "ongezonde" stress). Want stress is niet alleen een "geestelijke toestand" dit is een heel lichamelijk chemisch proces waarbij heel wat stoffen vrijkomen. Een lichaam dat bijna zo goed werkt als een Zwitsers uurwerk, totdat er tandwieltjes niet goed meer functioneren. Dan loopt het vierkant

 Oh ok, maar dat doe ik ook voor zover mogelijk. 

Ze ligt waar ze wil, maar dat is eigenlijk altijd waar ik ben. 

Als ze aangeeft iets te willen doen ga ik daar ook in mee. 

Ze mag qua wandeling bijna altijd de weg bepalen. 

Maaaar...Als zij iets van straat pakt gris ik dat toch uit haar bek, omdat het gevaarlijk kan zijn. 

Zo lang buiten blijven als zij wil kan ook niet altijd, want ik moet ook wel eens weg. 

Dus binnen de mogelijkheden laat ik haar zoveel mogelijk vrij.  

Juist omdat ze enorm onzeker is en ik heel graag zie dat ze meer vertrouwen krijgt.

Daarom speur ik met haar en doe ik abc training. Dit helpt haar enorm. 

Maar ik zeg wel eerlijk dat ik hier erg op gefocust ben doordat yara toch wel een rugzakje heeft.

Waarschijnlijk was ik me met een 'ongecompliceerde' hond niet zo gaan verdiepen in de mogelijkheden. 

Wat betreft de hondenscholen ben ik het wel met je eens. Ik heb nu pas na 2 jaar een hondenschool gevonden waar ik me echt op mn plek voel.

Over dat zelf de route laten kiezen, daar ben ik bij Lola mee begonnen, mijn vorige hond, zij was een hond ook met flinke rugzak (vier jaar in een pools asiel, waarvan de eerste twee jaren een soort hel waren) maar zij was wel heel goed in communiceren, en zij gaf aan dat wandelingen wel heel spannend waren. Haar manier was, tegen mijn enkels springen (wat ik toen niet doorhad wat dat te betekenen had) en ik dat een soort van probeerde te negeren voor zover dat ging, daarna liet ze zich gewoon voor dood op haar zij vallen. Ik begon in te zien dat mijn idee van leuke wandelingen maken niet haar idee van leuk zijn is, dus heb ik eerst maar de wandelingen heel kort en saai gemaakt zodat ze kon wennen. En later kwam ik op het idee om haar eens een route te laten uitzoeken. En dat bleek een groot succes. Een flinke stap verder in de communicatie en het vertrouwen in elkaar. Ze bleef dan bijv. ineens stokstijf staan om een straat te willen oversteken, en ondertussen oogcontact maken van mij naar de overkant van de straat. Als ik dan vroeg, wil je naar de overkant, dan kwispelde ze even blij dat ik het begrepen had. Zulke momenten waren goud voor mij als ik haar dan zelfverzekerd naar de overkant zag lopen.

Overigens laat ik Jenna ook vaak naast me lopen omdat ze anders uitvalt naar verkeer wat ze eng vindt, als ik haar naast hou en tussen haar en het verkeer loop is ze veel rustiger als dat ik haar met losse lijn voor laat lopen.

Stress voor zover ik het bekijk heeft te maken met ziektes, ik heb het boekje kanker bij honden van Monique Bladder, waar ook stress een belangrijk punt is.

Jenna is in elk geval allergisch voor pollen, maar ik denk dat stress ook meespeelt, misschien nog meer. Ze krijgt nu sulphur, chinese en japanse kruiden, Bach bloesem en nog meer supplementen om zowel haar lichaam als haar geest te proberen in balans te brengen. Ook qua vers probeer ik het juiste te geven volgens de chinese kijk op de gezondheid. (alles in evenwicht proberen te brengen)

 Een rodel bestaat uit dezelfde soort dieren: herten, wolven of honden.

Als mens kan je dus nooit de roedelleider zijn.

Je hoeft ook geen leider te zijn, dat woord vind ik zelf vrij autoritair klinken. Ikmben de leider en jullie volgen mijn bevelen op.

Ik zelf zie me meer als ouder, begeleider. Ik maak regels, zorg dat alles duidelijk is, ben consequent, zorg voor de veiligheid. 

Mijn kids, mogen overleggen over regels, als ze goede argumenten hebben, worden de regels aan gepast. Als ik zie dat Luca zich niet prettig voelt, word ook voor haar een regel aangepast.

Iemand zei een keer dat ik haar moest laten zitten voor ze mocht eten. Luca ging zitten en durfde daarna helemaal niet meer naar haar voerbak te gaan, wat ik ook zei. Weg met die regel dus.

Binnen onze grenzen heeft Luca vrijheid. Ze mag liggen waar ze ligt als voorbeeld.

Als we buiten lopen, mag ze in een losloop gebied de route bepalen. Ze kijkt wel altijd om, of het wel goed is waar ze heen wilt. Toe maar zeg ik en ze loopt haar weg. Als ik de andere kant op ga, zeg ik: links, of rechts, (ben ik haar aan het leren) wijs er nog bij en dan gaat ze die kant op.

Hoewel ik dus de begeleider ben, heeft ze veel vrijheid, neemt ze zelf ook de leiding, onder mijn toeziend oog. 

 Dus als ik het goed begrijp, leven honden helemaal niet in een roedel, en hebben dus ook niet die roedel-regels?

 
Maaaar...Als zij iets van straat pakt gris ik dat toch uit haar bek, omdat het gevaarlijk kan zijn. 
Zo lang buiten blijven als zij wil kan ook niet altijd, want ik moet ook wel eens weg. 
 
Dus binnen de mogelijkheden laat ik haar zoveel mogelijk vrij.  
Juist omdat ze enorm onzeker is en ik heel graag zie dat ze meer vertrouwen krijgt.

Yara

 De veiligheid van je hond, daar ben je verantwoordelijk voor, dus idd uitkijken bij wat ze ongevraagd opeten. Zullen ze niet leuk vinden, maar je zal wel moeten.

Net zo als naar de DA gaan, dan is het ook even moeten.

Met een onzekere hond (is Luca ook) merk ik wel, dat regels en grenzen hebben en duidelijk zijn heel belangrijk is. 

Heb niet veel regels, vooral regels voor veiligheid.

Auto open is wachten tot ik haar eruit laat bvb.

 Dat klopt. Honden die op straat leven, bevinden zich wel in elkaars buurt, maar leven vooral elk voor zich. Ze zoeken zelf eten bvb.

Honden zijn sociaal levende dieren, ze gaan een band aan met iedereen in een huis, mensen en dieren die ze vaak zien en die zijn belangrijk voor ze. 

Maar rangorde, hierargie speelt geen rol.

Jonge dieren leren van ouderen, die hebben meer ervaring. Het kan lijken of de oudere hond dan boven de jongenstaat, maar die zelfde jonge hond, kan zo maar het grootste stuk bot gaan opeten. 

Bezit speelt wel een rol voor honden: voor de een een bal, de ander de aai van de baas, zo hebben ze allemaal een voorkeur.

Monique Bladder, schrijft veel over honden en gedrag. Heel leerzaam. Zal een linkje zoeken.

 Als je kijkt naar zwerfhonden leven die vaak solitair en niet in roedels al zijn er ook groepjes die met elkaar leven, meestal zijn dat dan moeders met jongen.

Over roedelregels. e.d is hier een intressant stukje met veel uitleg

http://www.dogcity.nl/assets/Plaatjes/Algemeen/watisermetdominantie.pdf

http://www.moniquebladder.nl

http://www.moniquebladder.nl/artikel-dominantie/

"  Dat klopt. Honden die op straat leven, bevinden zich wel in elkaars buurt, maar leven vooral elk voor zich. Ze zoeken zelf eten bvb.
 
Honden zijn sociaal levende dieren, ze gaan een band aan met iedereen in een huis, mensen en dieren die ze vaak zien en die zijn belangrijk voor ze. 
Maar rangorde, hierargie speelt geen rol.
Jonge dieren leren van ouderen, die hebben meer ervaring. Het kan lijken of de oudere hond dan boven de jongenstaat, maar die zelfde jonge hond, kan zo maar het grootste stuk bot gaan opeten. 
Bezit speelt wel een rol voor honden: voor de een een bal, de ander de aai van de baas, zo hebben ze allemaal een voorkeur.
Monique Bladder, schrijft veel over honden en gedrag. Heel leerzaam. Zal een linkje zoeken. "

Suzanne en Luca

 Grappig, ben er nu zelf ook meer over aan het lezen, het is een best wel grote knop die je dan moet omzetten...

 Het wordt veel rustiger als je zelf niet op de hoedde hoeft te zijn, omdat je hond de baas zou willen worden. Je hoeft niet bezig te zijn met of je wel genoeg je hond onder de duim hebt.

Zo krijg je ook een veel ontspannendere band met je hond.

Je hond mag er lekker zijn en je iets vragen. Als wij een koekje bij de thee nemen, zet Luca haar grote vraag ogen op. Ik zeg: wil je wat lekkers en ze gaat smekken. Zo leuk! 

Korte samenvatting, een hond leeft dus eigenlijk niet een een roedel(regels) , je hoeft je dus niet naar die regels te gedragen(jij als eerste door de deur, jij als eerste eten)

"  Het wordt veel rustiger als je zelf niet op de hoedde hoeft te zijn, omdat je hond de baas zou willen worden. Je hoeft niet bezig te zijn met of je wel genoeg je hond onder de duim hebt.
Zo krijg je ook een veel ontspannendere band met je hond.
Je hond mag er lekker zijn en je iets vragen. Als wij een koekje bij de thee nemen, zet Luca haar grote vraag ogen op. Ik zeg: wil je wat lekkers en ze gaat smekken. Zo leuk! 
  "

Suzanne en Luca

 Dus dat vragen mag gewoon? En toestemming vragen, hoort dat ook niet bij deze manier van opvoeden?(er ligt een bal en die wilt hij/zij graag, mag ie gewoon de bal pakken of moet ie eerst toestemming vragen aan jou?)

 Nee dat hoedt echt niet.

Als je de regel, jij eerst door de deur, is dat niets meer dan een afspraak tussen jou en je hond.

Voor de veiligheid is dit best een handige regel, zo zie je of er niet een hond voor je deur staat. Maar het heeft niets te maken met de roedelregels.

Luca gaat als  eerste naar buiten, dan doe ik de deur achter ons dicht. Ze eet eerst, als ik ga koken, ruikt het naar eten, krijgt ze honger. Ik voer haar dan, daarna gaat ze heerlijk uitbuiken en als we eten slaapt ze heerlijk bij mijn voeten onder tafel.

Ze slaapt opbed en in de avond zit ik meestal voor de bank op de vloer (we hebben lekker zachte vloerbedekking) en zij achter me op de bank.

Ze slaapt altijd op ons bed, zo gezellig! 

"  Nee dat hoedt echt niet.
Als je de regel, jij eerst door de deur, is dat niets meer dan een afspraak tussen jou en je hond.
Voor de veiligheid is dit best een handige regel, zo zie je of er niet een hond voor je deur staat. Maar het heeft niets te maken met de roedelregels.
Luca gaat als  eerste naar buiten, dan doe ik de deur achter ons dicht. Ze eet eerst, als ik ga koken, ruikt het naar eten, krijgt ze honger. Ik voer haar dan, daarna gaat ze heerlijk uitbuiken en als we eten slaapt ze heerlijk bij mijn voeten onder tafel.
Ze slaapt opbed en in de avond zit ik meestal voor de bank op de vloer (we hebben lekker zachte vloerbedekking) en zij achter me op de bank.
Ze slaapt altijd op ons bed, zo gezellig!  "

Suzanne en Luca

 Maar moet ze eerst dingen aan jullie "vragen" of niet?