agressie naar baby 
Nee ik sta er mee op en ga er mee naar bed .Volgens hem zat ik er meer mee dan hij ,hij en zijn vrouw vonden het niet zo belangrijk. En dat noemt zich ouders bah ik heb zelf geen kinderen en niet uit vrije wil hoor maar hier gaat mijn bloed van koken en dan druk ik mij nog zacht uit.Maar ik ben twee nachten wakker geweest om te kijken op Internet of ik iets kan doen maat helaas.
Aparte reactie van je broer zeg.....
Waarom reageert hij zo?
Ik vind dit heel erg voor je Wilma dat je broer je nu laat vallen. De relatie is nu zo slecht dat je zelf niks meer direct kan ondernemen. Je zou misschien nog je verhaal kunnen doen aan een wijkagent en je bezorgdheid daar eens uitspreken. Je broer is zeer onverantwoord bezig en ziet dat zelf op dit moment niet in. Ik denk dat de liefde voor de hond groot is en dat hij bang is zijn maatje (hond) te moeten missen. Hij ziet jou als een bedreiging op dit moment terwijl je eigenlijk de oplossen kan zijn.
Succes en sterke.
Liefde zou eigenlijk niet moeten zijn om de hond ergens apart zetten, maar zorgen dat hij zich goed voelt en de beste oplossing voor de hond zoeken. Het lijkt nu voor mij meer een soort machtsstrijd met inzet de hond.
Klopt helemaal want hij geeft niks om de hond is alleen een toneelstuk heeft zich nooit iets van het beest aangetrokken.
Als het om machtsstrijd gaat dan is hij wel erg dom bezig. Hij zet niet alleen zijn hond maar ook zijn kind in. Wat zeggen de ouders en schoonouders ervan? Die keuren dat toch zeker ook af?
Wilma,het is geen ruzie waard,daar bereiken jullie niks mee.
Laat het los,het is zijn hond en jij hebt totaal geen recht om je verder daar ongevraagd mee te bemoeien,hij heeft aangegeven dat hij het zo wilt doen en je moet je daar bij neerleggen.
Het is nu zijn hond en jij hebt daar verder niks meer over te zeggen.
Het zou eeuwig zonde zijn als je neefje nichtje niet meer zou kunnen zien.
Maak het goed,je weet zelf dat je over de scheef bent gegaan,te vergaande bemoeiienis wel met goede
bedoelingen maar dit wordt niet gewaardeert en dan moet je het laten rusten.
Ik zou zeker geen wijkagenten e.d. inschakelen. Het is zijn woord tegen jou woord en dan gaat de boel alleen maar verder escaleren.
Tot het echt mis loopt en je met de gedachten loopt dat jij het had zien aankomen en er wat tegen gedaan had kunnen hebben Monique.
Ik denk dat als je dit wil voorkomen wel hulp in moet schakelen. Welke hulp weet ik zo even niet.
Ik denk dat als je dit wil voorkomen wel hulp in moet schakelen. Welke hulp weet ik zo even niet. "
Ze kan er niks tegen doen,als die broer zegt,ik laat de hond buiten in een hok en die komt niet meer bij de baby in buurt dan zal er voor een wijkagent ook niks aan de hand zijn.
Je kan mensen advies geven maar als ze er niks mee willen doen dan houdt het op.
Ik kan ook niet bepalen wat mijn broers,kinderen doen in hun eigen huis,dan zou ik ook de deur gewezen worden.
Nou ik zou me daar normaal gesproken ook niet mee bemoeit hebben maar hij kwam afgelopen zondag om hulp vragen toen vond hij het goed dat de hond kwam het zelfs zondagavond nog bijna verkeerd gegaan toen zei hij ik ga hem zo snel mogelijk brengen.Mijn man en ik hadden al besproken hoe we dit verder gingen doen en alles was in kannen en kruiken tot afgelopen dinsdag de rest van het verhaal kennen jullie hij komt niet maar gaat naar buiten.Dus hij heeft me bij zijn probleem betrokken en kan dit niet zomaar naast me neerleggen .
Monique heft wel een punt als ze zegt: het is zijn hond, heb je niets mee te maken.
Aan de andere kant, Wilma heeft een enorme band met de hond, dat kan je toch niet zomaar loslaten. Ook al zou je willen, dat lukt gewoon niet.
Het is een hele nare situatie voor de hond, nu buiten in een hok, de winter komt eraan, veel te grote overgang.
Bovendien, misschien gaat hij de hele buurt bij elkaar gillen en dan?
Stel dat de hond ontsnapt, loopt de baby gevaar.
En dan........
Dit vreet toch aan je. Zo een nare situatie!
Ja en hij zit voorlopig ook nog niet in een afgesloten hok want hun huis word verbouwd ze wonen bij de schoonouders in en die bemoeien zich er niet mee .Dus hij loopt nu gewoon los met alle gevolgen van dien.Dan is het toch niet zo gek dat ik hier over pieker.
Shit, hij loopt gewoon los daar
Zit te denken, ze wonen in bij je schoonouders, dat kan natuurlijk ook voor spanning zorgen bij de hond (hoe heet hij eigelijk?)
Een andere situatie, dan een klein onvoorspelbaar babytje, niet goed introduceren.
Woonde ze daar in toe het gebeurde?
Hijl ja ze woonden daar al maar blijkbaar had hij het ook al vaker dat hij niets van kinderen moest hebben toen hij nog in hun huis woonden.Ik heb ook gezegd waarom ben je toen al niet er aan gaan werken dan was dit misschien niet gebeurt.Dus lijkt me sterk dat het aan de woonsituatie ligt want hij had het thuis ook al gedaan.Dat zegt mijn broer althans is vreemd dat hij dit in acht jaar bij mij nog nooit heeft gedaan terwijl bij mij ook heel veel kinderen wonen en op bezoek komen.Maar al met al ik kan niks doen.
Wat een rot situatie Wilma, ik kan me heel goed indenken dat je je zorgen maakt en dat je, zeker nadat je erbij betrokken bent geworden, dit niet zomaar naast je neer kunt leggen en probeert een oplossing te zoeken.
Ik zou echter, net als monique, je aanraden het zo ver mogelijk wel te laten rusten en het toch goed proberen te maken met je broer. Het gaat hier niet alleen om de hond, maar ook om je neefje/nichtje. Als je die door zoiets als dit niet meer te zien krijgt dat is het niet waard. Probeer op een positieve manier, niet nu maar als de band weer wat beter is, hem toch over te halen de hond bij jou onder te brengen maar ga hierin niet pushen of instanties erbij halen wat dat werkt averechts.
Ik kan me Mick zijn opmerking ook wel indenken, hij heeft veel ervaring met Staffords en dit hoort gewoon niet bij een stafford thuis. Daarbij is het gevaar zo groot dat je overal kinderen tegen kunt komen en het niet altijd kunt tegenhouden dat ze ermee in aanraking komen, het hoeft maar 1x mis te gaan en dat vergeef je jezelf dan nooit.
Zo'n opmerking zegt al genoeg over wie hier de "dombo"is.
Hij komt nog op je voorstel terug Wilma.
Want dit gaat echt uit de hand lopen.
Het is alleen wachten op wanneer.
ik zat de beginpost nog eens door te lezen
hij vertoond vanaf dag 1 dat de baby thuis is agressie grommen hijgen overal waar de baby ligt tegen op springen om hun heen blijven draaien schreeuwen en vorige week is het helemaal uit de hand gelopen haar ouders zijn de gang op gevlucht zij heeft zich over de maxicosie gegooid omdat hij naar de baby ging en mijn broer kreeg hem bijna niet meer de baas.Resultaat is nu dat hij altijd naar buiten moet als de baby beneden is maar loopt dan als een gekooid dier langs het raam
Als je erover nadenkt is het misschien niet eens agressief gedrag naar de baby, maar de stress die de baby meebracht. Ik lees nergens hoe ze het springen begeleid hebben, het zou net zo goed kunnen dat de ouders in hun bezorgdheid om de baby precies de verkeerde dingen gedaan hebben, misschien al wel de hele tijd dat hij bij hen is.
Sneu en doodeng blijft het natuurlijk en er verandert ook niets verder, de hond zou daar weg moeten naar ts.
Deze hond leeft nog hoor. En vanaf een toetsenbord is moeilijk te zeggen wat er precies met de hond is, je kunt hoogstens wat ervaringen delen that's all. Ik ken overigens ook iemand die een dobberman had die op een gegeven moment totaal doordraaide. Tot het gevaarlijke toe... je moet goed nadenken wat je doet dat geef ik je na. Niemand besluit dit even tijdens het onbijt bij wijze van. Maar soms.. dan kun je niets anders dat soort situaties komen ook voor. Geen situatie is hetzelfde... Er wordt hier nergens beweert dat een hond zomaar moet worden ingeslapen. Maar sommige mensen hebben ervaringen die veroorzaken dat ze nu dit soort uitspraken doen. Een baby is extreem kwetsbaar.. dat staat boven alles. Want een baby bekoopt dit misschien wel met de dood als het echt mis gaat. TS zou het liever ook anders zien, maar je weet hoe dat soort dingen soms gaan...Soms speelt eigen trots ook mee, dat je je voelt falen als baas ofzo. Je staat als buitenstaander machteloos aan de zijlijn..
Phoe heey.. heb niet alles gelezen. Alleen de eerste paar.
Maar hier was er geen enkele discussie mogelijk.
Wij hebben een kleine van 8 maanden. En merk dat onze stafford wel moet wennen aan het delen van zijn aandacht. Is soms best jaloers. Maar zou, als hij dit gedrag vertoonde ook weg moeten. .
Maar de hond ineens naar buiten vind ik ook een vorm van dierenmishandeling. Trieste zaak dit. Alleen maar verliezers.
Sterkte Wilma. Lijkt me vreselijk om aan de zijlijn te staan.
- Zoeken op de HondenPage
-
Zoek je iets op de HondenPage ? Vul dan hier jouw zoekwoorden in ?