agressie naar baby

Nou de moeder vond eerst dat ik gelijk had en ze was bang voor de hond en vertrouwd hem niet meer.Zondag hebben ze met mij afgesproken dat de hond naar mij kwam en vanmorgen zei mijn broer hij blijft bij mij en de moeder gaat daar ineens in mee dus ineens vertrouwd ze hem weer hie gek ben je dan en nog erger je draagt totaal geen verantwoordelijkheid voor je kind in mijn ogen.

 Nou misschien gek van mij maar ik ben het met je eens, als hij zich bij jou veilig voelt en zich normaal gedraagt,  en je neemt de nodige voorzorgsmaatregelen zou ik niet weten waarom de hond bij jou geen rustige oude dag mag hebben, vooral omdat je staffords gewend bent en weet tot hoe ver en niet verder.

Uiteraard laat je hem dan niet meer met vreemden in aanraking komen en al helemaal niet met kinderen of andere honden.

Ik zou hem dan medisch ook na laten kijken.

Edit: sorry ik had noet door dat er al meerdere pagina s waren en je broer de hond niet aan jou wil geven.

Maakt niet uit hoor haha ik heb meer als mijn best gedaan voor dit mannetje maar helaas.Zulke mensen zijn zo onverantwoord bezig en hebben totaal niet in de gaten waar ze mee bezig zijn behalve zichzelf.En weten niet hoe gevaarlijk dit kan zijn kom op zeg neem je verantwoording als een volwassen mens.Ik kan hier zo boos om worden waarom niet beter voorkomen dan genezen 

 Het siert je dat je zo bezorgd bent maar ik denk inderdaad dat je niks meer kan doen,heel erg jammer.

Hoe erg ik dit ook vind want ken hem al vanaf zeven weken en heeft acht jaar bij mij en mijn gezin gewoond en er is nooit maar dan ook nooit enige vorm van dit gedrag geweest maar zal mij hier toch bij moeten neerleggen helaas.

Hoe erg ik dit ook vind want ken hem al vanaf zeven weken en heeft acht jaar bij mij en mijn gezin gewoond en er is nooit maar dan ook nooit enige vorm van dit gedrag geweest maar zal mij hier toch bij moeten neerleggen helaas.

 Lastig, daar sta je dan met je goede bedoelingen....

Zeker weten en er op wachten tot het escaleert ????

Ik vind het vreemd dat mensen meteen roepen dat die hond ingeslapen moet worden. Zo moeilijk is het niet om een hond weg te houden bij baby's. Mijn honden komen nooit zomaar in aanraking met een baby. Kinderen is een ander geval maar daar kan hij dus mee.
Staffords kunnen in de winter niet buiten leven, veel te koud voor een hond met een blote buik.
Hopelijk denken ze er nog goed over na en mag hij bij jullie komen.

Nee hij komt niet bij mij helaas ik heb hemel en aarde bewogen maar helaas hij moet naar buiten.

Niks mis met buiten in de kennel leven hoor en ook in de winter hoeft het helemaal geen probleem te zijn! Maar daar zit het probleem niet, hond is gewoon onbetrouwbaar geworden naar mensen en dat wil je gewoon niet bij dit soort honden it's as simple as that.

Lastige situatie voor jou.

Er is idd niets mee om de hond af te zonderen alleen dat is niet voldoende. Ervoor blijven zorgen dat de hond in kwestie voldoende te doen krijgt is een vereiste.

Een baby is zorgen voor een hele andere situatie. Het huilt, geeft vreemde andere geluiden en beweegt snel. Dit is helaas niet goed gegaan qua socialisatie en begeleiding.

Er moet wel getraind worden, dus een pop op de armen en net doen of het de baby is en zodra de hond rustig is, hem gaan belonen. Dit zeer regelmatig gaan doen en dan is het heel langzaam hieraan bloot stellen. En ook de maxi cosi introduceren en ook veel belonen. Geen correcties gaan geven want dat schaad de band weer en wordt de baby weer negatief.

 Was de hond lichamelijk onderzocht? 

Ik weet dat een hond die zo veranderde een tumor in zn kop had.

 Is hij lichamelijk goed onderzocht? 

Ja gisteren is niks mis mee lichamelijk

"  Was de hond lichamelijk onderzocht? 
Ik weet dat een hond die zo veranderde een tumor in zn kop had. "

Suzanne en Luca

 Wij hebben de hond helemaal binnenste buiten laten keren!

In de scan geweest, etc etc!

Er was lichamelijk geen rede voor zijn gedrag.

Wij zijn hier een dik jaar kei hard mee bezig geweest, maar de situatie werd eigenlijk alleen erger ipv beter.

Het is eigenlijk spelen met het leven van je kind en toen ik me dat realiseerde  heb ik de knoop dan ook doorgehakt! 

Misschien kan je ( je broer) eens contact opnemen met Cindy van "dierbare ontmoetingen" zij heeft zich in zo'n zaken gespecialiseerd ( hond en kinderen). je kan haar ook bellen. 

http://dierbareontmoetingen.nl

Ja mijn broer staat totaal niet voor Hulp open helaas hij kan dit wel alleen ik heb geen hulp nodig zegt hij dan.

Het lijkt me echt heel moeilijk voor jou, vooral ook omdat hij vanaf pup aan bij jou gewoond heeft acht jaren lang. En nu moet hij, die gewend is altijd bij zijn mensen zijn ineens alleen ergens in een hok gaan zitten oud en onbegrepen.

 Ik neem aan dat je broer nu de eigenaar is? Vreemd hoor dat hij daar dan ineens dit gedrag vertoont (je zou dus denken dat hij daar echt niet op zijn plaats is, en dat de mensen hem niet begrijpen en daardoor misschien niet handelen zoals zou moeten)

 het siert je dat je toch aan de hond denkt, voor jou thuis ... maak ook een kennel, en laat je broer niet met de kleine thuis bij jou komen, zorg dat je broer helemaal niet meer bij je komt, ga dan naar hun, en laat natuurlijk de hond bij jou blijven.... je beschrijft dat tie het gedrag alleen vertoont door je broer....

de hond is al acht jaar, inslapen is zekers moeilijk, een oplossing, neem de hond dan bij jou in huis, en zorg dat je broer daar ook niet komt op bezoek... dan als je met de hond uitgaat, zorg ervoor dat tie altijd kort aangelijnd is en gemuilkorfd is, hoe vervelend dat ook is, als je zelf niet thuis bent niet bij je andere honden laten, apart zetten dan... en wees alert.

jammer dat je broer niet voor reden vatbaar is.

De hond is al tien jaar en ik wilde alles doen om de hond bij mij te krijgen en had het er voor over om alleen daar op bezoek te gaan en dat zij niet naar mij komen maar helaas ik heb echt zo mijn best gedaan vanaf 26 september maar mocht niet helpen.Hij gooit hem buiten in een buitenverblijf en daarmee is voor hem kous af.En eerlijk gezegd begint mjn energie langzaam op te raken ik moet ook aan mijn eigen lieverds denken die dit gedrag totaal niet vertonen maar de liefheid zelf zijn naar mens dier en kind en wil niet dat hun hieronder lijden.Dus ik hou er mee op hoe graag ik dit ook anders had gezien.

Ik snap je Wilma maar het zal je ook aan het hart gaan,dat de hond ineens na 10 jaar moet buitenleven,afgezonderd worden van het gezin.

Dat zou ik bij mijn oudjes niet meer voor elkaar krijgen,die zouden doodongelukkig worden.

Ik denk dat dit ook je hart breekt,sterkte!

Absoluut en ik heb inmiddels geen tranen meer maar ben met mijn handen gebonden ik kan niets meer doen helaas.Ik ben zo verliefd op dit ras dat ik zo veel meer voor deze honden zou willen doen.Staffords zijn mijn ziel en zaligheid 

 Dan houd het idd op. 

Je hebt gedaan wat je kon, voor de hond zelf ook niet fijn.

Moeilijk, maar wel de enige juiste keus. Verdrietig blijft het wel. 

 Eigenlijk jammer, want dan had je een oorzaak. 

Ook weer fijn, dat hij verder gezond is.

Deze honden zijn zeer stress gevoelig.

Wat is er op voorhand gedaan om de hond op de baby voor te bereiden?

Wat de DA betreft, ik weet dat hier bij ons het zo is dat wanneer een DA vertelt dat het ok is en er nadien ongelukken gebeuren de DA verantwoordelijk kan worden gesteld.

Er wordt wel weinig rekening gehouden met de hond zelf. De baby wordt als een indringer aanzien, dus ik denk dat er niet veel voorbereiding aan vooraf is gegaan. 

En als die baby dan ook nog geluiden maakt / of weent en de hond is dit niet gewend. Is het hek helemaal van de dam.

Als je 10 jaar hebt binnen geleefd en dan buiten naar een kot moet dat gaat nooit meer goed komen met de baby dan. En als het inderdaad winter wordt loop je nog kans dat de hond een longontsteking krijgt.

Vandaar dat ik zeg dat er weinig rekening gehouden wordt met de hond.

In mijn ogen betekend houden van je hond, hem de beste zorgen geven. Een kot maken en hem buiten zetten valt niet echt onder de beste zorgen.

Nu dit is iets waar ik me hier verder niet kan/wil over uitspreken aangezien dit een zeer ernstige situatie is en ik met eigen ogen moet kunnen zien en analyseren.

De hond moet leren vertrouwen krijgen in de baby en dat kan alleen maar door positieve invloeden.

Wat ze bvb al wel kunnen doen is samen met de baby en de hond gaan wandelen waar het heel rustig is. En dat de hond bvb zeer lekker vlees krijgt tijdens de wandeling samen.

Als hij de baby hoort huilen zou er eigenlijk ook iemand met de hond moeten bezig zijn er lekker vlees geven.

Er zijn ook geluidsopnames beschikbaar met baby geluiden. Dit kan ook gebruikt worden om te trainen.

Zodat de hond positieve linken begint te leggen aan de baby. Uiteraard moeten ze steeds doen wanneer ze met twee zijn. En de hond nooit aan de baby kan.

Nu een gewone GT gaat hier niet voldoende zijn. Je hebt hier wel degelijk iemand nodig die echt gespecialiseerd is in gedrag.

Uiteraard is het voor de hond een betere optie bij jouw terecht te kunnen dan dat hij buiten in een hok moet zitten, zeker op deze leeftijd.

Wilma, uit je topic maak ik op dat jij met veel liefde voor deze hond had willen zorgen, maar dat je nu een 'Nee' krijgt van je broer die het 'wel even zelf zal oplossen'....en je denkt aan het welzijn van het jonge gezin...

Voor jou vind ik het heel pijnlijk, jij kent het ras en de eventuele gevaren naar het kind toe als de hond veder gedestabiliseerd wordt. ....en je zou hem met alle liefde en plezier opvangen.

Is er geen mogelijkheid dat je je broer toch in zijn waarde laat 'als baas van de hond' en dat je hem tegelijk de hoeder van zijn gezin maakt? Subtiel, zonder teveel uitgesproken 'hulp'. (hem meer richting gezin sturen met zachte hand) (uitgesproken hulp en oordelen werken net averechts)

subtiel, zo van; ach joh, ik hou hem wel even bij dit weekend, dan kan hij nog eens los met die van mij.

Of; neem even time-out met je vrouw en kind, ik babysit graag.

Vraag of de hond eens mag komen logeren, gewoon....voor die goede oude tijd.

Vraag of ze eens een dagje weg willen en dat je mag oppassen op de hond bij jou thuis.

Soms zie je met 'kleine stapjes' wel dat de baas stilletjes overstag gaat, zonder dat zijn ego wordt gekrenkt. (ik denk dat dat zijn grootste pijnpunt is)

succes

Hij heeft alle contact met mij sinds gisteren verbroken en ik mag absoluut de hond niet meer zien en ik zou hem ook niet meer zien

Nouja..je broer speelt het wel hoog op.

Das erg.

Voor jou ook ik neem aan dat de baby en hond natuurlijk niet uit je gedachten zijn.

Hoop voor iedereen dat het nog goed gaat komen.