agressie naar baby 
Wilma, probeer je broer te overhalen hem aan jou te geven. Tenslotte is het een hond die altijd binnen heeft geleefd, die nu op oudere leeftijd zou buiten moeten leven. Als hij écht iets inzit met zijn hond zal hij hem aan jou geven...
Er is een verschil tussen een gezin met kinderen of zonder. Eén van mijn honden was bang van kinderen (wij hebben ze zelf niet) en vertrouwde ze niet, neen, ze heeft nooit gebeten, ze kende ze gewoon niet. Trouwens, later gingen we op vakantie met verschillende mensen mét kinderen en sliepen de kinderen bij haar op de zetel, het is een kwestie van uitleggen aan de hond.
Jouw broer, kan zijn hond niet de baas, dus is de kans groot dat het misloopt, bij jou zou het niet mislopen... de beste oplossing is dus dat jij hem neemt.
Goede keus om de hond in huis te nemen, beetje respect voor de hond na 10 jaar mag ook wel.
edit: misschien is het verstandig om een checkup te laten doen bij de DA, misschien is er wel iets mis.
Groepsdynamiek kan veel doen, dat weet ik wel.
En ik vind het ook best hard (en niet logisch) dat 'wij' durven oordelen vanaf een beeldscherm dat hem naar de sterren sturen het beste is. Misschien dat zoiets in overweging genomen kan worden... Maar ik zou het niet durven stellen zonder overleg met een goede GT.
als ik kijk naar het Zwartboek (via hondsdomheid ebooks) onder de honden, worden er al te veel onnodig ingeslapen.
Ik vind ook je hebt heel snel besloten om iets te doen wat onomkeerbaar is en ik wil hem die jaren die hij misschien nog maar heeft een goed leven proberen te geven.
Stel je neemt de hond in huis, hou je hem dan ook altijd aangelijnd? Zorg je dat er geen kinderen bij hem in de buurt komen? Als je broer met de kleine op bezoek komt doe je hem dan naar boven of een andere ruimte?
Ben je bereid om alle verantwoording te nemen zodat hij nooit maar dan ook nooit dicht bij een kind in de buurt kan komen?
Vindt het zelf, heel eerlijk, maar linke soep. Bij jou heeft ie gelukkig nog nooit wat gedaan maar eens moet de eerste keer zijn. Hij heeft laten zien dat het in hem zit en dat ie het durft. Grote kans dat ie steeds een stapje hoger op begint probeert te komen.
Zelf sta ik er hetzelfde in als Mick en history. 1 keer naar een mens uitvallen en ze gaan hier naar de dierenarts. Tuurlijk zou ik dat echt verschrikkelijk vinden maar het welzijn van mensen staat ver boven m'n honden.
Ik zit me af te vragen hoe dat gedrag ineens komt.
Bij jou is hij wel vriendelijk met kinderen.
Hoe hebben ze de baby geintroduceerd, hoe gaat je broer met de hond om.
Heeft hij ergens pijn of iets?
Ik zou die hond daar never nooit laten. Hij ruikt en hoort overal die baby, dat levert zo veel stres op, is niet eerlijk en goed voor hem.
Buiten in een ren daar zal hij ook de baby horen, ruiken en soms zien. Dan wordt het een over gestreste ongelukkige hond.
Stel ook dat hij een keer uitbreekt, moet er niet aan denken.
Zou toch je broer overhalen hem bij jou te doen. Kijken hoe het bij jou gaat.
Hallo Wilma,
Wat een kl#te situatie!
Helaas heb ik hetzelfde mee gemaakt!
Wij hebben er wel een gt bij gehaald en er kei hard aan gewerkt, maar helaas...
Hier begon de hond het gedrag (ernstig uitvallen naar mijn jongste zoontje van toen 2 jaar) te vertonen
op 1 jarige leeftijd..
Heel hard getraind, en ja ook mijn zoontje! Hij mocht zelf nooooit meer naar de hond toe gaan etc etc..
Het gedrag van de hond werd steeds erger, tot op een ochtend mijn zoontje naast mij op de bank zat en de hond op de grond lag. De hond lag
op zeker 3 meter afstand, hij stond op en vloog naar mijn zoontje! Ogen waren bloed doorlopen!
Dat was voor ons de druppel! We hadden al een tijdje contact met de fokker hierover en we konden hem meteen komen brengen.
Dat deden we, ongeveer een uur rijden. We waren nog niet thuis of de fokker belde dat ie daar hun jongste zoontje had gebeten!
En ja toen werd ik heeeel boos, ik had zo nadrukkelijk gezegd, deze hond kan NIET bij kinderen in een ruimte!
Wat bleek? Hond was in de bijkeuken en heeft de gang in weten te komen!
Volgende dag terug gegaan en we hebben hem naar de dierenarts gebracht!
Of het pijn deed? Ik heb staan huilen als een klein kind!!!
Het was echt MIJN hond, mijn maatje en mijn alles!
Maar op het moment dat een hond (en zeker een kind uit eigen gezin) echt iets aan wil doen dan is de grens naar een ander helaas flinterdun!
Ik vind het echt heel bijzonder dat jij de hond in huis wil nemen,maar vraag je goed af of je de consequentie hiervan wil en kan dragen..
Ook ik deel de mening van Mick en History.
Stel jij neemt deze hond in huis, jij kan nooit of te nimmer voor de volle 100 % garanderen dat hij nooit meer met een kind in aanraking komt!
Een ongeluk zit in een klein hoekje en kan levensgrote gevolgen hebben...
Succes met je beslissing!
De hond moet echt weg bij je broer!
Ik kan me voorstellen dat het moeilijk is voor je broer, maar dit is echt levensgevaarlijk voor de baby. Je broer heeft hem al een keer niet gemakkelijk tegen kunnen houden, en dit word alleen maar erger..
Buiten houden is in mijn ogen geen optie, hij kan ineens wegglippen en het is waar de hond aan zal denken is het grijpen van de baby! De baby kan zich onmogelijk verweren en 1 beet kan het kindje zijn/haar leven kosten. Ik hoop dat je je broer kan uitleggen dat de hond daar echt niet kan blijven. Het is wachten tot het fout gaat!
Als jij denkt dat jij hem aankunt, en hem bij ALLE kinderen en eigenlijk ook andere mensen weg kan houden, dan kan je hem in huis nemen. Maar al was hij altijd lief bij jou tegen je buurkinderen, neem nu geen risico meer. Hij heeft nu laten zien dat hij niet met kinderen kan. Probeer het ook niet.
Het lijkt alsof de hond, alleen nog maar 1 ding wilt, en dat is het pakken van de baby. Die hond moet daar weg, en het liefst vandaag nog. Neem hem mee en kijk hoe het bij jou gaat, maar laat hem niet met kinderen.
De hond zal alleen nog maar meer zich focussen om bij de baby te komen, en een manier zal hij vroeg of laat dan ook vinden, en dan is het leed niet te overzien..
Praat met je broer, licht een instantie in, doe alles eraan om te zorgen dat de hond niet bij je broer blijft. Dit gaat fout..
Sorry als het hard over komt, maar dit gaat echt om het leven van de baby..De hond word hier niet beter van, en word alleen maar meer gestrest.
Sterkte in ieder geval..
Bij jou is hij wel vriendelijk met kinderen.
Hoe hebben ze de baby geintroduceerd, hoe gaat je broer met de hond om.
Heeft hij ergens pijn of iets?
Ik zou die hond daar never nooit laten. Hij ruikt en hoort overal die baby, dat levert zo veel stres op, is niet eerlijk en goed voor hem.
Buiten in een ren daar zal hij ook de baby horen, ruiken en soms zien. Dan wordt het een over gestreste ongelukkige hond.
Stel ook dat hij een keer uitbreekt, moet er niet aan denken.
Zou toch je broer overhalen hem bij jou te doen. Kijken hoe het bij jou gaat. "
precies .. je weet niet wat in het gezin voorgevallen js wat dat gedrag uitgelokt heeft.. Ik zou het ook proberen als ik de hond kon vanaf pup en een band had
Nou hij is net bij de da geweest en volgens hem heeft de dierenarts gezegd dat dit verder geen kwaad kon en hij moest wennen.Dus ik heb nu besloten dat ik hier verder niets meer mee ga doen wil hier verder geen verantwoordelijkheid meer in hebben.
Bij jou is hij wel vriendelijk met kinderen.
Hoe hebben ze de baby geintroduceerd, hoe gaat je broer met de hond om.
"
Dat is precies hetgene wat ik mij ook afvroeg. Onze eerste BT, waar wij ondertussen de 7e eigenaar van zijn geworden toen der tijd, moest ook weg vanwege de baby. Zij begon ook agressief gedrag te vertonen naar hun zoontje. De moeder vertrouwde haar wel, maar door haar man werd ze overal weggestuurd en weggehouden, al voordat de baby geboren werd, was de babykamer zwaar verboden terrein. Ook is deze hond door de eerste eigenaar voor gevechten gebruikt. Dus al met al had zij een behoorlijke rugzak. Toch hebben wij haar op 10-jarige leeftijd in huis genomen. Wat een super hond, weliswaar heel moeilijk in omgang met andere honden, maar voor de mens een geweldige hond. Ook de kinderen die hier over de vloer kwamen konden gerust bij haar op de stoel of in haar mand gaan zitten. Trokken ze een keer aan haar staart of aan haar oren, totaal geen probleem. Haar "agressieve gedrag" naar hun kind kwam mijns inziens puur door hun gestreste gedrag kijkend naar de combinatie kind/hond. Nu kan ik niet oordelen in de situatie van de broer van de TS, maar het klinkt mij erg bekend. Ik zou deze hond zeker geen enkele reis DA sturen, van mij kreeg hij zeker nog een kans, wel met de nodige verantwoordelijkheid waar nodig. Altijd en overal gemuilkorfd vind ik echt complete onzin. Maar absoluut alert zijn.
Het klinkt alsof je je wel degelijk bewust bent van het risico, dus ik zal ook niet op basis van deze info zeggen dat hij een enkeltje da moet krijgen. Ik denk dat jij dat beter kan beoordelen.
Maar als je deze hond in huis haalt, besef je goed welke verantwoordelijkheid je op de hals haalt, is niet niks om mee om te gaan denk ik.
De hond moet daar in elk geval direct weg.
Veel succes met deze situatie.
Heftig.. Ik volg even, ben wel benieuwd naar het vervolg
Begrijpelijk dat je hierover geen verantwoordelijkheid voor wilt hebben nu.
I hold my fingers crossed (voor je broer en de baby!)
Dat vergeet ik te zeggen. Wel de hond weg bij je broer en lekker naar jou. Ben bang als de hond bij je broer blijft, dat het in een per ongeluk onbewaakt moment heel erg fout kan gaan.
Nou lieve mensen hij komt absoluut niet naar mij hij houd hem met alle gevolgen en de da zou hier achter staan.Ik heb dezelfde da ik ga morgen bellen want ik wil deze da niet meer als hij zulke dingen heeft gezegd.Deze man vertrouw ik dan niet met mijn honden
Ik snap de keuze van jouw broer niet. De hond stress, zij stress (en dan laat ik het onnodige risico nog achterwege ) terwijl jij de oplossing biedt.
Ik hoop dat het geen consequenties heeft in elk geval en dat de da gelijk heeft.
Kan natuurlijk ook dat het verhaal minder heftig vertelt is aan de da, omdat ze het zelf niet onder ogen willen zien.
Ik ben benieuwd wat hij aangeeft als jij hem belt.
Wat jammer dat jouw broer hier zo eigenwijs in is. Het wordt alleen maar een gestreste toestand om de hond weg te houden bij het kind. Wat ook niet ten goede komt van de hond en zijn gedrag. Ik vind het heel apart dat de DA achter deze keuze van je broer staat (misschien met alle gevolgen van dien). Jij hebt in ieder geval je best gedaan om alles in goede banen te leiden en ellende hebt proberen te voorkomen. Ik hoop dat het allemaal losloopt. Of eigenlijk hoop ik, dat je broer gaat inzien, dat de hond bij jou sowieso beter af is. Een hond die zijn hele leven bij het gezin in huis heeft geleefd en nu in een kennel buiten moet, vind ik ook intriest.
Wij hebben vroeger een hond gehad toen was ik er nog niet maar de slaapkamerdeur van mijn broer moest altijd op slot omdat een hond als die slim is zelfs de deur op wat voor manier open krijgt.. Tot een keer mijn moeder de trap op liep en de hond had t in de gaten dat ze mijn broer op zou halen hond vloog haar als een gek achterna en zou aanvallen ze heeft hem naar beneden gebonjourd naar buiten gedaan en hond is meteen weg gehaald en naar ander plek gegaan.. Ik zou t risico ook echt niet nemen pfffff..maar snap dat jij met je beste bedoelingen advies vraagt beetje jammer dat je broer het niet wil inzien. Ook al is paar jaar geleden gebeurd dat hond baby uit wieg gehaald heeft en doodgebeten heeft.. Om kippenvel van te krijgen van dit verhaal...
Ik kan helaas inderdaad beamen dat het constant scheiden van hond en kind enorm veel stress oplevert, zowel voor de hond als voor jezelf.
Wij hadden de hond weliswaar niet buiten, maar in de gang als ons zoontje in de woonkamer was.
Ook ik vind de mening van de da ronduit vreemd! Hoe kan je zeggen, het loopt wel los?!!!
Ik ben erg benieuwd wat de da tegen jou zegt morgen, laat je nog wat horen?
Ik snap niet dat je broer persé de hond wil houden.
Het moet toch een vreselijk naar gezicht zijn, een hond die zo in de stress zit en buiten voor het raam heen en weer loopt.
Zelfs al is de baby boven en de hond mag in huis, dan is nog steeds overal de geur van de baby en wordt de hond waarschijnlijk steeds meer getriggerd.
Waar wil je broer op wachten?
Totdat de hond de baby gaat accepteren en alles goed afloopt?
Of wil hij net zo lang wachten totdat de hond er helemaal aan onderdoor gaat en hem dan toch maar naar een asiel brengt of zo.
Dit is wachten tot er ongelukken gebeuren inderdaad ik zal morgen zeker wat laten weten als ik contact heb gehad met de da.
Pff, jeetje wat heftig zeg! Laat anders dit topic eens aan je broer lezen. Hopelijk gaat hij dan in zien dat het link is wat hij doet.
Lijkt me heel moeilijk voor je..
Misschien dat je je broer wel kunt overhalen om er een gedragstherapeut bij te halen? Een da kan zoveel zeggen, maar die weten vaak net zo veel van het gedrag af als ieder ander. De da is er niet bij geweest, dus heel gevaarlijk advies..
Een goede gedragstherapeut komt aan huis, en wilt zelf het gedrag van de hond zien. Misschien dat je broer dat nog wel wilt proberen?
Even een toevoeging..
Uit welke regio komt je broer? Dan zijn er vast wel mensen die een goede gedragstherapeut kunnen aanraden..
Nou ik heb voorgesteld om dit eens allemaal rustig te lezen maar nee hoeft hij niet en een gt zijn geldklopperij. Het is mijn hond en ik doe wat ik wil is zijn antwoord.
Sterkte Wilma!
Ik snap het echt niet..Ik zal vanavond zelf al moeilijk in slaap komen, laat staan hoe jij je moet voelen..Dit soort dingen kun je maar moeilijk van je afzetten.
Ik hoop op het beste, zowel voor de hond, maar ook zeker voor de baby!
Heb je misschien wat meer achtergrond informatie? Stel de hond mag altijd bij de baasjes op bed slapen. Er komt een baby bij en die ligt als enige in een andere kamer. Dan kan je je voorstellen dat de hond de baby niet als onderdeel van zijn roedel accepteert.
Zelf denk ik dat dit een moeilijke situatie is. De hond is al 10 en is op een bepaalde manier opgevoegd. Of je op zo'n leeftijd nog wat kan veranderen, geen idee! De eigenaren van deze hond zullen heel streng moeten zijn voor de hond. Babykamer is verboden terrein. Dit kan je oefenen door de kamer open te zetten en elke keer als de hond naar binnen wil 'nee' te zeggen en de hond weer naar zijn mand te sturen. Daarnaast mag de hond niet in de buurt van de baby komen. Maakt de hond aanstalten om naar de baby te gaan? Stuur hem weer naar zijn mand. Misschien is het verstandig om weer even een bench te gebruiken, zo kan je die even dicht doen op het moment dat je bijvoorbeeld moet koken en de baby is ook in de huiskamer.
Kortom deze hond moet heel kort gehouden en absoluut grenzen krijgen en deze grenzen moeten heel consequent worden aangegeven. Lukt het niet, dan zou ik met spoed gaan kijken of de hond te herplaatsen is bij iemand zonder (kleine) kinderen of iemand die wel goed overwicht heeft op de hond.
Wow, vind het heel erg want denk wel dat jullie het beste voorhebben maar je broer jammer genoeg niet.
Zeker een hond op die leeftijd ligt moeilijk.
Gisteren heb ik trouwens ook de noodoproep gehad van iemand die bij ons traint met zijn bully.
Heb hem van in het begin duidelijk gemaakt de hond nooit alleen te laten met de hond (kinderen 5 en 7 jaar en de hond op 8 mnd bij n fokker gehaald want moest weg want hij vocht met de andere honden) en toen kwam het bericht...hij heeft een van de kinderen in het gezicht gebeten.
Onmiddellijk gezegd dat ze de hond niet konden houden, kinderen en vrouwen zijn woest en angstig naar de hond en het vertrouwen kwijt,wat normaal is.
De fokker wilt hem eventueel terug maar niet overtuigd...dus we zijn nu op zoek voor noodopvang/herplaatsing...
Maar om op jouw situatie terug te komen! Chapeau dat je dit wilt maar als je broer blind is, kan je niks doen ook al wilt dit zeggen dat de hond die nu al bejaard is de rest van zijn leven gefrustreerd en opgefokt is :-/
Monique
3 doggies
Wat vindt de moeder van de baby? Beseft zij dat het helemaal fout kan lopen en dat de hond een gevaar vormt voor de baby?
- Zoeken op de HondenPage
-
Zoek je iets op de HondenPage ? Vul dan hier jouw zoekwoorden in ?