Probleem van ons

Ik denk dat jullie vooral nog wat geduld moeten hebben.  Je zoontje was er al toen de pup kwam, maar is nog erg jong en ik kan me goed voorstellen dat de jonge moeder omzeggens de hele dag met haar zoontje bezig is of hem in gedachten heeft.

Wanneer gaat ze met de pup wandelen ?  Toch niet als de kleine slaapt... Want ze kan hem niet alleen laten of zou zich toch bewust of onbewust zorgen om hem maken.

De jonge moeders in m'n dorp zie ik zelden een rondje met de hond doen.  Een enkele keer met mooi weer en kindje erbij... Of heel vlug even de deur uit in de ochtend, rap plassen en weer naar huis...

Verder hoor ik soms zelfs van vaders dat ze zich een beetje op de achtergrond gedrukt voelen omdat hun vrouw heel veel met hun kindje bezig is... Laat staan een pup, die zelf nog zoveel moet leren en nog zoveel aandacht nodig heeft.

Blijf jij voorlopig vooral de pup uitlaten en misschien ook wel voeren.  Sommige honden doen alles voor het baasje dat hen voert en verzorgt... Andere zien hen als een "hulpje" en zijn aanhankelijker aan dezge die hen uitlaat als ontspanning... Niet omdat er zo nodig geplast en gepoept moet worden.

Als jullie willen proberen om de band tussen je vrouw en de pup beter te laten worden dan kun je proberen om je vrouw inderdaad, net zoals nu, na je eigen werk wat te ontlasten... Door zelf in huis een en ander te doen en met je zoontje bezig te zijn terwijl zij in alle rust een wandeling met de hond kan maken...

Misschien deden jullie het zo al...  Zoniet, dan is het het proberen waard.  Probeer echter niet te forceren wat toch niet lukt.  Dus vermijdt de situaties waarin de hond je vrouw bijt of in de polsen hapt.  Het mag alles behalve een gewoonte worden.

Hondje is ook aan het puberen. Ik denk samen een cursus doen al een goede stap is.

Ik train mijn hond de hele dag door met zijn brokken. Als hij wat goeds doet? Beloningswoord en koekje. (Voermoment word verdeeld over de dag ipv in een keer) Hierdoor wilt hij maar al te graag braaf zijn en is buiten wandelen ook geen probleem. 

Beste forumgangers,

Het gaat steeds beter tussen Beer en mijn vrouw. Bij 6-8 maanden gaan honden vaak in een huishouden op zoek naar hun plaats op de rangorde.
Helaas was mijn vrouw de dupe, maar ze begint haar positie steeds duidelijker te maken.
Beer is een stuk rustiger geworden thuis als ik afwezig ben. Normaal gesproken was ze alleen braaf,gehoorzaam en rustig als ik wel in de buurt was.
Zijn alle problemen opgelost? Neen, Beer springt nog steeds tegen mijn vrouw op als ze teruglopen van een wandeling. Ze bijt/hapt niet meer naar mijn vrouw.
Ikzelf wil nog steeds dolgraag de hond houden, maar mijn vrouw twijfelt nog steeds helaas.

We doen aardig wat activiteiten met de hond en voer krijgt ze 3x per dag.

Wij hebben sadi het commando "laag" aangeleerd

Is ze door wat ook opgewonden en word stuiterig en gaat springen.

Geef ik commando laag en ik stop resoluut met lopen. 

Gaat ze laag "goedzo" aai over de bol. Meestal laat ik haar dan zitten even rust in bouwen. Na even Sadi kom maar, en lopen we verder. oogt ze weer rustiger beloon ik haar, goed zo dat is braaf.

Ook binnen als ze opspringt is het "laag" (ze weet dit inmiddels donders goed maar de enthousiasme is soms nog sterker. Echter ze mag gerust blij zijn of stuiteren e.d. maar graag zonder springen, gezien de poten wel in je gezicht belanden (in Sadi's geval)

En Sadi is nog steeds niet de makkelijkste buiten, binnen is alles koek en ei en buiten zijn we nog steeds (ze is nu 2) met haar aan het werk.  Maar dat is een heel verhaal dat hier offtopic is.

Ik heb met Sadi ook zeker niet de band zoals ik die met onze vorige berner had, maar t zijn op de nodige vlakken 2 ware tegenpolen. En een band met sadi krijgen is ook moeilijker. Maar ik kijk wel ook naar al het positieve. Dat is er ook. Tis een knuffelbeer, en ze doet heel graag truukjes voor je (als ze er wat lekkers voor krijgt) Binnen is ze een superhond. Buiten.. moet nog veel veranderen maar dat gaat niet over 1 dag ijs.

In ons geval zijn we nu het probleem aan het doorbreken waardoor er geen contact of in elk geval moeilijk contact te maken is. Het snuffelen reduceren. Vaste plekken geven waar het wel mag en Bij benadering van andere hond, mens, auto, fiets, wat-ever mag het altijd, immers snuffelen is ook een kalmerend signaal.

Wijzelf zijn met Sadi rond de 5 a 6 maanden overgegaan naar 2 maaltijden per dag en daar zit ze nog steeds op en blijft ze op.

Weet niet of jullie 3 maaltijden willen blijven aanhouden maar maar 2 zou zeker al kunnen. 

Wij zagen bij Sadi dat ze zich op 2 maaltijden meer voldaan voelde dan verdeeld over 3 nog. Wel betekent maaltijd hier  minimaal 1,5 tot 2 uur rust na het eten (en niet op de rug liggen). (omdat ze nog steeds een stuiterbal is en  o.a. de berner ook extra risico op maagtorsie heeft)

Ikzelf pak geregeld nog het boekje Kalmerende signalen van Turid Rugaas erbij. Ook om bepaalde dingen vers te houden, alert te blijven op bepaalde signalen. En het helpt ook om situaties als mens beter te beoordeling als er contact bij honden onderling plaats vind. Zelf hebben we ook wel kalmerende signalen bij sadi toegepast zeker in de puppy fase en hap periode en overprikkeld gedrag. Niks hielp maar nadat we ontdekt hadden welke signalen zij goed oppakte zijn we die gaan inzetten als ze te wild te happerig werd, of ondanks "klaar', aandacht bleef zoeken en wilde afdwingen. 

Bleven we dan dus stil en gaven voor haar herkenbare signalen. En dat wierp vruchten af in de zin dat ze dan afstand nam en rustig ergens ging liggen. (om even een voorbeeld te geven).

En op sommige vlakken zijn we nog steeds zoekende  maar dat komt wel. De ene hond is makkelijker en duidelijker als anderen en soms kost het gewoon veel meer tijd.

hmm nee ik denk niet dat honden zo denken hoor, daar hoeft je vrouw echt niet bang voor te zijn, heeft je vrouw deze link al eens gelezen over dit onderwerp

http://www.dogcity.nl/assets/Plaatjes/Algemeen/watisermetdominantie.pdf

een hele opluchting misschien gaat ze er anders over denken als ze wat ontspant en gewoon gaat genieten van de hond en niet teveel angst heeft dat ze geen leider is oid, of dat de hond dit gedrag vertoond om hogerop te komen. Hondengedrag naar mensen verklaren heeft niets met rangorde te maken.

Wat een hond wel nodig heeft is uiteraard veiligheid,  een goede verzorging en duidelijkheid, maar ook het gevoel zelf begrepen te worden. Het komt van twee kanten, dat is eigenlijk het mooie van de combinatie mens hond.

Het boekje van Turid Rugaas is idd echt een aanrader om de taal van de hond te leren kennen zodat je je daarop aan kan passen.