Grommen naar baasje

Hallo, Onze hond is 2 jaar en was een asielpuppy van 6 maand. Hij is ook  een kruising van verschillende rassen. Hij heeft vooral veel weg van een groenendaeler en is dus een redelijk grote hond.   Hij is heel sociaal naar andere mensen en naar andere honden. Hij is altijd heel gelukkig en vriendelijk naar andere toe, wel iets te enthousiast soms in zijn onthaal. Sinds enkele maanden is er soms een probleem dat naar boven komt. Af en toe gromt de hond naar mij of mijn vriend en soms haalt hij uit. In het begin dachten we dat hij zo deed, omdat hij zich bedreigd voelt als hij iets mis gedaan heeft en hij dat ook beseft , maar nu valt het op dat hij soms zo een gedrag vertoont als hij aandacht komt vragen en dan gromt omdat hij geaaid wordt en dan weg gaat en enkele seconden later terug om aandacht komt vragen. Het zijn wat een gemixte signalen voor ons, soms gromt hij ook eerst dreigend als je hem streelt en na enkele minuten begint het wat jammeren te worden en " vergeet" hij precies waarom hij begon te grommen. Het lijkt alsof het grommen in periodes is en op andere momenten, dat hij maanden niets doet. We vragen ons af of dit hormonaal kan zijn? Het gebeurd ook eerder 's avonds dan overdag, dus laten we hem dan ook vaak terugkeren naar zijn eigen plekje om zich af te zonderen, maar waarom gromt hij dan als hij aandacht komt vragen? Vele vragen, hopelijk heeft iemand een antwoord.   alvast bedankt, S  

Ik geef je een upje en hoop en weet ook zeker dat er mensen zijn die jou verder kunnen helpen

Bedankt ! :)

Het enige wat ik je wel wil mee geven is dat je hond gromt dus waarschuwt en dat moet cq mag je eigenlijk niet verbieden want dan komt hij straks op een punt van .....waarschuwen slaan we over.

Zou het slim zijn je hond op een leuke manier af te leiden als hij gromt?

In welke situatie precies gromt hij? Is er iets aan voorafgegaan? Geeft hij daarvoor stressignalen af als geeuwen en of tongelen, hoofd wegdraaien e.d.?

Je schrijft dat je eerst dacht dat hij zich bedreigd voelt als hij iets misgedaan heeft en dat beseft?

Wat houdt dit precies in? Hoe reageren jullie als je vind dat hij iets misgedaan heeft?

Moeilijk vanaf de computer beoordelen, maar de meeste problemen ontstaan door miscommunicatie tussen baas en hond.

Grommen zou ik persoonlijk opnemen als dat de hond zich inderdaad bedreigd voelt, of onzeker, of gefrustreerd. Daarom voor ieders veiligheid zou ik altijd hierop reageren met geruststellen. "Het is goed jongen jij bent ok, maak je maar geen zorgen".

En uiteraard proberen te achterhalen wat de oorzaak is. Zorg er in elk geval voor dat je voorkomt dat de hond fouten maakt (in onze ogen fouten dan) en je niet de hond eerst de "fout" laat maken en achteraf gaat corrigeren. Terwijl de hond misschien alles heel anders ervaart als jij zodat hij gefrustreerd raakt en bij jou grommend om aandacht komt vragen om alles weer goed te krijgen.

Als het grommen te dreigend overkomt zou ik even de zaak ontspannen, door op te staan en of door een klein spelletje of oefeningetje te doen, of even zelf iets heel anders te gaan doen, en dan idd even op zijn plaats bijkomen, gewoon op een vriendelijk, rustige manier. Het doel moet zijn ontspanning.

Let ook op houding en stem, altijd rustig, positief houden. Niet over de hond heenhangen, niet naar hem toelopen maar hem naar jou laten komen...zulke dingen.

Kan de hond rustig ergens eten?

Is hij medisch in orde?

Is er balans tussen aktiviteiten, zowel geestelijk als lichamelijk en rust.

Er zijn erg veel dingen die meespelen dus. Het is misschien ook handig om een gt mee te laten kijken. Dan wel een die verstand heeft van hondentaal.

Bedankt voor de reacties.

Ik heb al heel veel zitten zoeken en lezen op internet over grommen.

Als hij iets heeft fout gedaan, dan gromt hij wel op sommige momenten. Dit is dan een signaal voor ons van hij heeft het begrepen en we moeten hem met rust laten en ruimte geven of de sfeer met iets ontspannend doorbreken. Hierbij lijkt er geen probleem te zijn.

Maar in andere situaties wel, zoals bijvoorbeeld. Ik ben thuis en mijn vriend komt naar huis. De hond zit al vanaf hij de auto hoort rond te springen en gaat mooi voor de deur zitten. Hij kan niet wachten tot de deur open gaat. Zodra mijn vriend binnen is wordt hij warm onthaalt en is de hond superblij, maar na enkele minuten tijdens zijn aandacht moment begint hij te grommen. Mijn vriend stopt dan en loopt verder, maar dan opeens vraagt de hond terug aandacht, dus krijgt hij die en dan opeens haalt de hond uit. Terwijl hij zelf naar aandacht vroeg? Tijdens het grommen proberen we met rustige stem hem wat op te vrolijken of aandacht af te leiden, maar zelfs dan kijkt hij alsof hij bedreigd wordt.

Enkele minuten later lijkt er weer niets aan de hand en komt hij knuffelig doen. Het is moeilijk om voor ons nog te bepalen wanneer we wel of niet aandacht mogen geven.

Hij heeft zijn eigen mand, hij kan rustig eten en gaat regelmatig naar buiten en er wordt met hem gespeeld.

Misschien toch eens even bij de DA een check up laten doen

en dan hopelijk is die wel voor niets maar dan zijn enge dingen uitgesloten

 Wanneer er zich een gedragsprobleem voordoet is de normale gang van zaken om eerst naar de DA te gaan om te zien of er geen lichamelijke oorzaak aan de basis ligt van zijn gedrag.

maar na enkele minuten tijdens zijn aandacht moment begint hij te grommen. -> hoelang duurt dan die aandacht geven?

Kan het zijn dat hij te gestresst wordt?  Kijk vnl eens bij het filmpje wanneer men over de hond hangt bij het aaien

http://www.dogpulse.org/?page_id=70

Video’s van pols en hartslagen bij honden met stress

het is natuurlijk ook zo dat een hond zich gedraagt hoe hij voelt dat hij zich gedragen moet en hij zich in zijn ogen niet misdraagt, maar gewoon reageert op bepaalde dingen. Als hij hiervoor bestraft wordt of gecorrigeerd op een manier die hij niet snapt, zal hij onzeker worden, gefrustreerd ook.

Misschien daarom stress bij het aaien en vandaaruit het grommen.

Ik heb van mijn jongste hond geleerd dat je van een grom niet direct op de kast hoeft te zitten of moet vrezen dat je eerdaags gebeten zult worden.

Overigens worden echt grommen en kreunen, mompelen en murmelen, nog al eens door elkaar gehaald.

Vind het lastig dit middels geschreven woorden aan je uit te leggen, maar ook grommen kent vele betekenissen en gradaties.

Net als bij het blaffen zijn er verschillende soorten van grommen. Als bijvoorbeeld de auto van mijn man aankomt, staat Rocky ook een soort van te grommen, afgewisseld met een schelle blaf en ''whahaaahaaaa'' geluiden.

Het is dus aannemelijk dat zijn gegrom tussendoor eerder een ontlading is dan dat het enige irritatie of agressie in de zin heeft.

Vind het moeilijk om een idee of mening te vormen aangaande jouw hond, daar ik het diertje niet ken en de situaties ook niet ken. Maar net als bij ons mensen is ook iedere hond weer totaal anders.

Ik las wel dat je schreef dat jullie de indruk krijgen dat hij zich soms bedreigt lijkt te voelen tijdens de ontmoetingen en begroetingen met jullie. Ik denk zelf niet zo zeer dat hij zich bedreigt voelt, maar het eerder kan zijn dat het 'to much' voor hem wordt.

Ik denk dat jullie er juist aan doen (zoals je al aangaf) dan te stoppen met knuffelen en aanhalen en juist ruimte te geven.

Ik begrijp uit je schrijven dat hij jullie dan weer opnieuw komt opzoeken en wilt kroelen. Hij behoeft dus wel de affectie met jullie.

Mijn tip: laat hem even begaan als hij die toenadering zoekt. Waarschijnlijk krijg je een tong in je neusgaten, in je oren en nek geduwd en een neus snuivend richting je kruis. Misschien wat ongemakkelijk of onfris, maar dit is wel hoe honden toenadering en affectie tonen.

Wijs hem dan niet af en laat hem begaan, je hoeft niet meteen terug te reageren met veel aaien, beet pakken, terug praten enzovoorts.

Het is naar mijn idee belangrijk dat je dit af en toe eens toe staat. Zo geef je de hond het signaal dat jij okay met hem bent, jij er niet nerveus of gestressd door raakt... en wat je zelf uitstraalt, projecteer je nog altijd op je hond.

Dit is een greep uit mijn gedachten, nogmaals, ik ken jullie zelf, jullie hond en jullie situatie niet. Maar wellicht kun je hier iets mee.

ja grommen heeft allerlei betekenissen, ik herinner me dat Lola me eens strak aan keek en begon te grommen, en ik niet snapte wat er aan de hand was. Totdat ik naar buiten keek en zag dat haar vijandin de Akita uit de buurt langsliep. Ze wilde me dat denk ik alleen even vertellen. (Het bijzondere was ook dat ze deze hond niet eens kon zien de ramen zaten te hoog, en tussen ons was nog een straat met kinderhoofdjes met auto's die erover reden en veel kabaal maakten en de hond blafte ook niet oid, ze liep gewoon rustig voorbij)

Een andere keer is dat nog eens gebeurd, toen zat ze naast een kennis van ons en begon ineens te grommen en hem strak aan te kijken, en weer liep daar de Akita langs. Heel interessant eigenlijk allemaal.

Precies Dobry. Ik durf te beamen dat net als bij het blaffen, er 1001 manieren van grommen zijn.

Heel zwart/wit bekeken wordt grommen vrijwel altijd weg gezet als een negatieve klank... een die kan ontaarden in agressie.

Ik geloof dit persoonlijk 'niet' en zie grommen gewoon als communicatie signaal waar men niet zomaar en meteen bevreesd van hoeft te raken.

Je ziet dit ook onderling bij honden. Wanneer een hond een diepe, zware grom naar een ander geeft en de baasjes het ter plekke haast in hun broek doen..... terwijl de honden onderling nog volkomen 'okay' met elkaar zijn en er niet eens sprake is van spanning of ongenoegen.

Vooral wanneer je je eigen hond goed leert kennen zul je 'als het goed is' ook bekend raken met al zijn geluidjes en gedragingen. Zoals Dobry ook al aangaf: haar hond keek haar strak aan en ging grommen... en het ging enkel om een hond die het huis ging passeren.. kun je nagaan..

Zoals ik het lees  lijkt het mij of jullie ongewenst gedrag belonen. De hond ' eist' nl zijn aandacht op: hij komt aandacht vragen en krijgt die dan ook. En dan gaat hij grommen en uithalen.

Maar daar zit hem het probleem; de hond weet niet zo goed wat hij aan jullie heeft.....kent of krijgt te weinig regels....

Aandacht geven is prima. Maar zodra het opgeëist wordt door mijn hond gaan bij de deuren dicht. Dan sta ik op, wijs haar vriendelijk maar beslist haar plaats en wacht tot ze daar ook zit of ligt. Klaar.

 Aandacht geven is belonen dus zodra er ook maar 1 halve grom uit je hond komt hierbij is het einde oefening. Ophouden met aaien, opstaan en je hond naar de plaats sturen. Desnoods even de gang op. Paar minuten.

Als er geen medische oorzaak is waarom aaien pijnlijk of ongemakkelijk zou kunnen zijn, zou ik grommen daarbij niet accepteren.

Maar waarom moet er direct een sanctie volgen op een grom??

Ik beschouw mezelf best wel als een streng baasje, in mijn huis geen honden die maar mogen doen en laten.. ik heb regels en grenzen.. en die kennen ze.

Maar is iedere grom meteen reden om op te treden? Mag er nooit een protestgeluid gemaakt worden?

Ik zal mijn honden nooit monddood maken, ik vind dat ze daar tijdbommen van kunnen worden.

Maar dat zeg ik toch niet? Van mij mogen ze protestgeluiden laten horen. Prima.

Maar er wordt niet naar de baas gegromt. Dat is een aanzienlijk ander geluid en daar moet je mijns inziens wel onderscheid in maken.

Protesteren is prima, ik zal er zelfs vaak iets mee doen.

Maar grommen als voorbode van bijten( zoals ts ook aangaf), nee. 

Als uiting van pijn of extreme angst is het een ander verhaal natuurlijk.

Maar grommen omdat de aandacht niet snel genoeg oid komt; no go. 

Okay duidelijk. Nee, die manier van grommen is ook hier niet toegestaan. Dan is het hek inderdaad van de dam.

Misschien toch voor zekerheid laten onderzoeken of dit gedrag kan voortkomen vanuit pijnklachten.

Waar word hij bijvoorbeeld tijdens de aandacht geaait dat hij begint te grommen. Is dat tekens op een specifieke plek.

Dan kan hij dat of onprettig vinden of er zelfs pijn hebben.

Ik denk dat het heel lastige situaties zijn. Ik zou het laten checken of het pijnklachten kunen zijn zowel voor eigen gemoedsrust dat als er iets is er gekeken kan worden wat er aan gedaan kan worden. Of de geruststelling dat er niks medisch is. Zowel voor hem als jullie zelf.

wat bedoel je excact met 'soms haalt hij uit' bedoel je daarmee jullie aanvallen ? 

het is een zeer slecht idee om grommen af te leren - wat dan ga je de 'verwittigingssignalen' ontbreken en dat wil je niet meemaken

als je met "uit halen" aanvallen bedoeld het volgende (indien je reeds wel wat honden gehad hebt en dit lijkt je verstandelijk wel zeer vreemd) -

ik las dat de meeste agressie problemen te maken hebben met een slecht werkende schildklier (het geen dus iets hormonaal is) - sommige soorten hiervan vallen dacht ik helaas niet makkelijk te testen 

ik zou het laten onderzoeken.

(persoonlijk had ik iets anders voor, dit valt te herkennen indien je altijd al iets vreemd gevonden hebt aan de geslachtsdelen van je hond en dan zal je waarschijnlijk (of mogelijk) ook andere fysieke afwijkingen opmerken  laat me dan een bericht achter )

Wat ik nog niemand heb zien opmerken, is dat het verstandig is dit gedrag te overleggen met iemand die zich in hondengedrag gespecialiseerd heeft. Zo iemand kan dan bij je thuis komen en je hond en de situatie gadeslaan.

Dobry merkte ook al wijselijk op hoe tussen hond en baasjes veel miscommunicaties kunnen ontstaan. Veel baasjes begrijpen hun hond verkeerd, en veel honden begrijpen hun baasje verkeerd.

Dit heeft niets te maken met hoe lief jullie je hond en vinden en andersom. Jullie kunnen ontzettend veel om elkaar geven en toch een soort van 'spraakverwarring' met elkaar hebben.

Een gedragstherapeut kan hier helderheid in scheppen.. als het ware als tolk fungeren en dingen aanwijzen.

Het zou zomaar kunnen dat zo iemand een wereld voor je kan openen aan gebaren en signalen van je hond,, die je nog nooit eerder opmerkte... en waar je dus totaal anders op reageerde dan je bedoeld had.

Ik vind  het moeilijk een antwoord te geven op je vraag. 

Ten eerste het ene grommen is het andere grommen niet. Mijn hond gromt voortdurend, maar zelden is dat een grom die een grens aan geeft. Als ze aandacht wil, gromt ze, ziet ze iets, gromt ze, is ze blij, gromt ze, als ze speelt rent ze al grommend rond....

Ze heeft ook een waakgrommetje, dat wil dan zeggen dat er iets of iemand dichterbij komt en ik heb haar nog maar één keer uit het diepst van haar tenen horen grommen. Toen schrok ik. Was op het laatste platronde en er stond een man te vissen. Het was op hem dat ze reageerde, ben er met een grote boog om gelopen...

Anderzijds, als je hond grommen combineert met echte agressie, en voorheen gebeurde dat niet, zou mijn reactie zijn om de hond eerst eens door een DA te laten nakijken, vind die niets, inderdaad misschien eens een gedragsdeskundige laten komen.