Update alprozelam of diazepam bezoek trimmer 
Alprazolam heb ik gijs ook gegeven met oud en nieuw, hij was er zeker niet sloom of moe van, hij was er alleen rustiger in zn koppie van
precies wat je wil
dus dan zou ik daar naar vragen als ik jou was
Het is lastig te zeggen wat hummie's grens is
Ik denk wel dat l-theanine helpt maar of het genoeg is?
het hielp waldo voornamelijk sneller herstellen ...dus mooie ondersteuning maar zeker geen wondermiddel
Als hummie leert gedogen dat het gebeurd ,ben je al een heel eind.
Waldo hoeft gelukkig niet getrimd maar heeft wel nagels die regelmatig moeten worden bij geknipt.
Ik heb het beste resultaat met een goede bekende die waldo ook vertrouwd.
Ik zet hem op tafel met de kop naar de bekende
die houd hem bij de schouders vast en ondersteund hem
Waldo heeft zijn tuig aan zodat hij niet plotseling weg kan springen
Ik pak een poot til deze rustig op ,en isoleer de nagel en knip en en zet zijn poot weer terug.
Dan zeg ik klaar ,en krijgt hij iets lekkers,en zetten wel hem van tafel
Wij keuvelen ondertussen gewoon ,om er geen drama van te maken .
Ik zou hetzelfde doen met hummie maar dan elke keer 1 klit wegknippen die je van te voren zonder borstel al een beetje hebt vrijgemaakt en in moeilijkheid opbouwen
Ik had ook een kat die zich alleen liet behandelen als ze met 2 poten tegen mij op mocht staan.
Dus je kan ook zelf ondersteunen ,en andere vriend van hummie het werk laten doen
en elke keer 1 klit of stuk ervan wegknippen is een mooi begin
Tip laat de schaar niet zien..dat creeert meestal al onnodige spanning leg deze klaar, binnen handbereik
Misschien dat Janine je kan helpen?
dat is een doortastende meid ,die hummie goed kent
Je hebt weinig keus, die klitten moeten weg. Maar ik zou geen volledige beurt doen, dat is wel een lange 'zit'. Gewoon zo kort mogelijk wat echt noodzakelijk is. Wat je zelf kan doen gewoon in rust thuis doen.
Arts, laat hem altijd eerst zien wat ze in haar hand heeft en het geluid op iets meer afstand horen voordat ze aanzet (scheren ivm infuus bv), niet dat het daardoor makkelijk is, maar het schrik effect is milder. En ik vertel altijd kalm hardop wat ze gaat doet en zeg dat ik het oke vindt en er ben om de beren weg te jagen
Succes "
Ben het helemaal eens om aan het vertrouwen te gaan wennen.
Ik zou wellicht eerst gewoon langs de trimmer gaan. De trimmer voertje en even een aai, even aan Hummy zitten.
Idd scheerapparaat op afstand aanzetten als Hummy zo ver is en voertje, als die worden aangenomen.
Ik zou wellicht eerst gewoon langs de trimmer gaan. De trimmer voertje en even een aai, even aan Hummy zitten.
Idd scheerapparaat op afstand aanzetten als Hummy zo ver is en voertje, als die worden aangenomen. "
De klassieke conditionering was hier bij Jip niet aan de orde. Het was vooral een ondergaan, een vertrouwenskwestie tussen hem en mij dat ik 'besloot' dat dit ging gebeuren en hem daarin ondersteun en niet in de steek laat. Soms moet iets gewoon en is er geen mogelijkheid tot langzame gewenning. Dan is het wat mij betreft gewoon 'even doorpakken' desnoods met muilkorf (was bij Jip niet nodig overigens, die keert in zichzelf). Soms is iets niet leuk te maken, of de angst te overweldigend, maar moet het toch. En dan moet jij er als baas zijn om die daadkracht uit te stralen 'dit gaan we doen en zo gaan we het doen' en je hond daarin bij te staan. De dierenarts heeft in het begin Jip wel onderzocht terwijl hij in mijn armen lag. Alles valt en staat met je eigen stabiele doortastendheid.
Ik zou wellicht eerst gewoon langs de trimmer gaan. De trimmer voertje en even een aai, even aan Hummy zitten.
Idd scheerapparaat op afstand aanzetten als Hummy zo ver is en voertje, als die worden aangenomen. "
Bij waldo zou dat al over de schreef zijn
bij de trimmer zou hij niet wennen
hij is gewoon lamgeslagen...en probeert in rook op te gaan
Trimmer thuis met mij erbij kan wel
door de holist laat hij zich behandelen
maar dan nog..veel meer dan gedogen is het niet
Al snuffelde hij wel aan zijn broekspijp nu we al 3x naar holist zijn geweest voor Jeff.(en hij dus niks hoefde)
meestal zit waldo gewoon verschanst onder zijn bureau en snuffelt hooguit wat rond als hij de kamer uit is
de holist op zijn beurt wilde waldo niet behandelen zonder zijn toestemming de eerste keer
Dat was dus de keer erop..
das de enige keer geweest dat waldo ooit initiatief heeft vertoond om zelf naar een behandel tafel te gaan zonder een woord...
Meestal moet ik hem aan de lijn nemen en leiden.
het is soms zo'n dunne lijn bij een angstige hond.
maar ook Jeff haat de regulier (moet al in houdgreep voor regulier lichamelijk onderzoek)
en de holist kan bloed afnemen met zijn gezicht naast zijn bek
waarmee ik wil zeggen kijk naar hummie
maar probeer uit met wie het kan en wanneer niet
Ik heb het ook alleen geprobeerd..maar dan gaat waldo brommen en raakt in paniek.
korte gerichte expedities ,en als het niet meteen goed gaat stoppen. en weer neerzetten
niks aan de hand, andere keer beter.
ook de beste vrienden maken wel eens een foutje 
Ik zeg oh sorry jongen ,
stop en maak er geen drama van
en strik de volgende persoon die in aanmerking komt voor hooguit paar minuten Waldo onderhoud
Ik heb de rest niet meer gelezen, maar geen acepromazine geven bij angst. Het is niet anxiolytisch.
Voor angst geef je alprazolam. En je gaat counter conditionen, dus trainen.
De klassieke conditionering was hier bij Jip niet aan de orde. Het was vooral een ondergaan, een vertrouwenskwestie tussen hem en mij dat ik 'besloot' dat dit ging gebeuren en hem daarin ondersteun en niet in de steek laat. Soms moet iets gewoon en is er geen mogelijkheid tot langzame gewenning. Dan is het wat mij betreft gewoon 'even doorpakken' desnoods met muilkorf (was bij Jip niet nodig overigens, die keert in zichzelf). Soms is iets niet leuk te maken, of de angst te overweldigend, maar moet het toch. En dan moet jij er als baas zijn om die daadkracht uit te stralen 'dit gaan we doen en zo gaan we het doen' en je hond daarin bij te staan. De dierenarts heeft in het begin Jip wel onderzocht terwijl hij in mijn armen lag. Alles valt en staat met je eigen stabiele doortastendheid. "
Dat heb ik met Luca bij de DA. Sinds ze gecastreerd is, is ze erg bang. Ze had daar pijn. Nu is het daar idd hup op tafel, ik ben er voor haar, hou haar vast. Het moet.
Angst is zo aanwezig dat trainen niet werkt.
Maar met Hummie, je weet het niet. Voor het zelfde werkt het wel. Vind een trimmer ook net wat minder beamgstigend dan een DA.
Bij een DA kan een hond die er nooit moeite mee had, door een pijnlijke ervaring ineens heel bang worden. Een trimmer, die zal een hond geen pijn doen.
De klassieke conditionering was hier bij Jip niet aan de orde. Het was vooral een ondergaan, een vertrouwenskwestie tussen hem en mij dat ik 'besloot' dat dit ging gebeuren en hem daarin ondersteun en niet in de steek laat. Soms moet iets gewoon en is er geen mogelijkheid tot langzame gewenning. Dan is het wat mij betreft gewoon 'even doorpakken' desnoods met muilkorf (was bij Jip niet nodig overigens, die keert in zichzelf). Soms is iets niet leuk te maken, of de angst te overweldigend, maar moet het toch. En dan moet jij er als baas zijn om die daadkracht uit te stralen 'dit gaan we doen en zo gaan we het doen' en je hond daarin bij te staan. De dierenarts heeft in het begin Jip wel onderzocht terwijl hij in mijn armen lag. Alles valt en staat met je eigen stabiele doortastendheid. "
Dat heb ik met Luca bij de DA. Sinds ze gecastreerd is, is ze erg bang. Ze had daar pijn. Nu is het daar idd hup op tafel, ik ben er voor haar, hou haar vast. Het moet.
Angst is zo aanwezig dat trainen niet werkt.
Maar met Hummie, je weet het niet. Voor het zelfde werkt het wel. Vind een trimmer ook net wat minder beamgstigend dan een DA.
Bij een DA kan een hond die er nooit moeite mee had, door een pijnlijke ervaring ineens heel bang worden. Een trimmer, die zal een hond geen pijn doen.
http://fearfuldogs.com/acepromazine/
"
Duidelijk!
bij paarden is het te vergelijken met de stabiele labrador.
Sadi was super makkelijk bij de dierenarts. Tot ze de onderzoeken bij de kliniek had gehad.
Nu gaat standaard, eenmaal in de behandelkamer de riem af, ze banjert rond en word nagekeken en behandeld terwijl ze gewoon los/vrij rond loopt sindsdien gaat het weer super (ze hoeft dus ook niet op de tafel).
Edit:schrijffouten aangepast
Bedankt voor jullie reacties. Heb het wel steeds gelezen maar nog niet de tijd gehad om uitgebreid te reageren op iedereen, dat ga ik dus nu doen.
Is ook mijn bezwaar. Vandaar eventueel alprazolam suggestie wanneer meer natuurlijk middelen niet afdoende kalmeren om het werkbaar te maken. "
Eens. Homeopathische middelen zullen in deze situatie niet voldoende ondersteunen.
Op mijn mail heb ik nog geen reactie gehad. Ik ga deze week de arts bellen en vragen om dit middel. Hoop dat ik andere medicatie nog terug kan geven. Ga ik in ieder geval nooit gebruiken.
Ik zou wellicht eerst gewoon langs de trimmer gaan. De trimmer voertje en even een aai, even aan Hummy zitten.
Idd scheerapparaat op afstand aanzetten als Hummy zo ver is en voertje, als die worden aangenomen. "
Daar zit het probleem zich al. Hummie laat zich niet aaien door vreemden, laat staan dat hij dit als positief zal ervaren.
Voertje en aan hand snuffelen doet hij wel, zo ook geleerd meer naar mensen toe te komen.
Janine (oppas) heeft hij in snelle tijd voor zijn doen leren vertrouwen. Maar ook hier zal hij daarmee moeite hebben, van echt aaien is nog geen sprake.
Mijn tante/vader/HUS kent hij inmiddels al een jaar. Allemaal mensen die hem uitlieten, voertjes gaven, positief. Maar verder dan dit gaat Hummie momenteel nog. Soms zie ik dat hij aanstalten wilt maken, maar letterlijk nog niet die grens voor zichzelf over durft.
Als ik naar Hummie kijk dan denk ik dat het beste werkt "het moet". Ondersteunend met medicatie en mij als vertrouwen erbij. Om een voorbeeld te geven: eerste paar keer bij dierenarts moest hij gemuilkorfd. Nu inmiddels vertrouwd hij op mij. Dierenarts zit op de grond, ik ook, positief met voertjes. Eerst de rust erin. Ik begeleid zoveel mogelijk, en zo kan de dierenarts een aantal dingentjes doen. Gelukkig zonder muilkorf om.
Moeilijke bij trimmer is, is dat ze juist bij zijn hoofd moet zijn. Bij dierenarts is dit niet zo. Dat is het spannendste voor hem, dat is even afwachten hoe dat gaat.
Hummie bouwt heel langzaam vertrouwen op, als ik hem zou laten wennen aan trimmer zijn we misschien een jaar verder. En dan nog is het de vraag of hij zich zo laat behandelen.
Aan de andere kant verbaasd Hummie me soms ook: bv ruimte met rennende kinderen wat hij totaal niet gewend is, en het heel normaal vind zonder stressignalen te vertonen.
Angst is zo aanwezig dat trainen niet werkt.
Maar met Hummie, je weet het niet. Voor het zelfde werkt het wel. Vind een trimmer ook net wat minder beamgstigend dan een DA.
Bij een DA kan een hond die er nooit moeite mee had, door een pijnlijke ervaring ineens heel bang worden. Een trimmer, die zal een hond geen pijn doen.
"
Voor Hummie is het omgekeerd. Trimmer duurt veel langer, moet bij zijn kopje zitten. Bij de DA kaderen we dit zo in dat dit niet hoeft, ik laat alles zien dan bv. DA komt amper aan Hummie alleen hoognodige, dit zal niet het geval zijn bij de trimmer.
Ik verwacht dat de angst bij Hummie hier ook zo groot in is, dat ik er doorheen zal moeten.
De eerste paar keer aan de lijn was hij ook zo ontzettend angstig, zo gestresst. Niet om aan te zien: Bijten,grommen alle mogelijke stres signalen gaf hij aan. Ook hier moest ik hem eerst laten ervaren dat het leuk was, maar betekende wel dat ik hier doorheen moest door letterlijk door te zetten ondanks zijn verzet. Uiteindelijk ging hij inzien dat het buiten leuk was. En toen kon ik beginnen met trainen.
De klassieke conditionering was hier bij Jip niet aan de orde. Het was vooral een ondergaan, een vertrouwenskwestie tussen hem en mij dat ik 'besloot' dat dit ging gebeuren en hem daarin ondersteun en niet in de steek laat. Soms moet iets gewoon en is er geen mogelijkheid tot langzame gewenning. Dan is het wat mij betreft gewoon 'even doorpakken' desnoods met muilkorf (was bij Jip niet nodig overigens, die keert in zichzelf). Soms is iets niet leuk te maken, of de angst te overweldigend, maar moet het toch. En dan moet jij er als baas zijn om die daadkracht uit te stralen 'dit gaan we doen en zo gaan we het doen' en je hond daarin bij te staan. De dierenarts heeft in het begin Jip wel onderzocht terwijl hij in mijn armen lag. Alles valt en staat met je eigen stabiele doortastendheid. "
Goed omschreven. Gelukkig is muilkorf nu niet meer nodig. Bij trimmer wel? Ik weet het niet. Moeilijk in te schatten. Hummie was/is toch wel bekend met angstagressie 2 keer flink doorgebeten. Nu vertrouwd hij natuurlijk wel ontzettend op mij, heel mooi proces om te zien. Als zijn stress zodanig hoog is zou hij nog kunnen bijten, als hij geen andere uitweg zie.
In principe proberen we zoveel mogelijk zonder.
Andere ervaring is dat Hummie zich ook "overgeeft" in bepaalde situaties. Toen ik hem had gehaald stonk hij zo ontzettend, iets waar ik echt niet mee kon wachten. Dat moest toen ook. In het begin flink tegenstribbelen, toen hij besefte dat het geen zin had gaf hij zich over..
Het kan dus alle kanten op. Hummie verbaasd me heel vaak positief, maar ook wel eens situaties waar ik in verwacht dat hij deze kan handelen en dat dit niet zo is.
Ik denk wel dat l-theanine helpt maar of het genoeg is?
het hielp waldo voornamelijk sneller herstellen ...dus mooie ondersteuning maar zeker geen wondermiddel
Als hummie leert gedogen dat het gebeurd ,ben je al een heel eind.
Waldo hoeft gelukkig niet getrimd maar heeft wel nagels die regelmatig moeten worden bij geknipt.
Ik heb het beste resultaat met een goede bekende die waldo ook vertrouwd.
Ik zet hem op tafel met de kop naar de bekende
die houd hem bij de schouders vast en ondersteund hem
Waldo heeft zijn tuig aan zodat hij niet plotseling weg kan springen
Ik pak een poot til deze rustig op ,en isoleer de nagel en knip en en zet zijn poot weer terug.
Dan zeg ik klaar ,en krijgt hij iets lekkers,en zetten wel hem van tafel
Wij keuvelen ondertussen gewoon ,om er geen drama van te maken .
Ik zou hetzelfde doen met hummie maar dan elke keer 1 klit wegknippen die je van te voren zonder borstel al een beetje hebt vrijgemaakt en in moeilijkheid opbouwen
Ik had ook een kat die zich alleen liet behandelen als ze met 2 poten tegen mij op mocht staan.
Dus je kan ook zelf ondersteunen ,en andere vriend van hummie het werk laten doen
en elke keer 1 klit of stuk ervan wegknippen is een mooi begin
Tip laat de schaar niet zien..dat creeert meestal al onnodige spanning leg deze klaar, binnen handbereik
Misschien dat Janine je kan helpen?
dat is een doortastende meid ,die hummie goed kent
"
Laten Jeff en Waldo zich wel aaien door bekenden?
Ik moet zeggen hier zit er al een grote vooruitgang in, in een jaar tijd. Oppas die aan huis kwam en HUS liet ik bv lijntje aan zijn tuigje. Hij verstopte zich dan, kordaat werd het lijntje gepakt en werd met hem gewandeld.
Heeft even geduurd maar bij de bekende uitlaters gaat hij nu zonder problemen mee. Maar ook daar zie je nog dat hij het vastmaken van de riem akelig vind.
Maar echt aanraken/aaien etc, nee. Dat wilt hij niet is hij heel duidelijk in. Mag ik alleen. Als iemand in losloopgebied hem probeert te aaien stapt hij opzij, soms blaft hij dan. Vroeger vloog die een paar meter de andere kant op.
Je zou bijna denken hem een roesje te geven en zo te laten doen. Zo merkt hij er niets van.
"
Het is moeilijk. Ik kan het niet volledig inschatten omdat hij me nog wel eens verrast. Ken hem natuurlijk goed, en hij vertrouwd op mij.
Ik vind een roesje wel heftig, niet?
Mijn eigen gevoel zegt bellen voor die ene medicatie en dan maar eens zien hoe ver we komen.
Vanuit die situatie kan ik natuurlijk veel beter beoordelen hoe eventuele situaties erna gaan verlopen en hier op anticiperen.
Het is moeilijk. Ik kan het niet volledig inschatten omdat hij me nog wel eens verrast. Ken hem natuurlijk goed, en hij vertrouwd op mij.
Ik vind een roesje wel heftig, niet?
Mijn eigen gevoel zegt bellen voor die ene medicatie en dan maar eens zien hoe ver we komen.
Vanuit die situatie kan ik natuurlijk veel beter beoordelen hoe eventuele situaties erna gaan verlopen en hier op anticiperen. "
Je hebt eigenlijk wel gelijk het eerst met de andere medicatie te proberen.
Een roesje is wel heftig, maar aan de andere kant een slechte ervaring en stres is ook niet prettig. Dus als het zo niet lukt, dan zou ik voor een roesje kiezen.
Wie weet vertrouwd hij zo op je dat het wel goed gaat, ik duim voor je.
Een roesje is wel heftig, maar aan de andere kant een slechte ervaring en stres is ook niet prettig. Dus als het zo niet lukt, dan zou ik voor een roesje kiezen.
Wie weet vertrouwd hij zo op je dat het wel goed gaat, ik duim voor je. "
Eens over de stress. Dat is ook mijn twijfelpunt, in hoeverre vertrouwd hij mensen minder ipv meer? Bij de DA is dit weer niet het geval. Konden ze maar praten soms.
Dankjewel!
Het zou idd hel handig zijn als ze konden praten en als je kon uitleggen dat sommige dingen gewoon moeten.
Ik denk niet dat hij minder vertrouwen zal krijgen. Ze leren context gebonden, stel hij vind het niet leuk trimmen, is dat daar op die plek. De rest zal gewoon goed blijven gaan.
Hou je ons op de hoogte?
Petra, *Lily Jane* & Jip
3 doggies
Voor Hummie is het omgekeerd. Trimmer duurt veel langer, moet bij zijn kopje zitten. Bij de DA kaderen we dit zo in dat dit niet hoeft, ik laat alles zien dan bv. DA komt amper aan Hummie alleen hoognodige, dit zal niet het geval zijn bij de trimmer.
Ik verwacht dat de angst bij Hummie hier ook zo groot in is, dat ik er doorheen zal moeten.
De eerste paar keer aan de lijn was hij ook zo ontzettend angstig, zo gestresst. Niet om aan te zien: Bijten,grommen alle mogelijke stres signalen gaf hij aan. Ook hier moest ik hem eerst laten ervaren dat het leuk was, maar betekende wel dat ik hier doorheen moest door letterlijk door te zetten ondanks zijn verzet. Uiteindelijk ging hij inzien dat het buiten leuk was. En toen kon ik beginnen met trainen. "
Je kunt het zoals bij da toch ook aanpakken bij de trimmer? Neem de leiding, introduceer even de gereedschappen (geef Hummie de tijd om ze op z'n eigen manier te ervaren) laat de trimmer jou vertellen wat ze wil en jij leid Hummie (er doorheen), vertel wat er gaat gebeuren, gebeurt. Als ze achter z'n oren moet zijn pak jij met een hand z'n hoofd en legt het hoofd ( oor waar ze niet bij hoeft) tegen jou aan. Met je andere arm hou je Hummie 'in de greep'. Praat kalm tegen hem, niet teveel, maar laat weten dat het oke is. Ik heb Jip heel veel laten gewennen aan mijn 'het is oke', daar haalt hij veel vertrouwen uit. Ook tel ik vaak kalm tot 10, bij 10 is er een korte adempauze (ik ontspan mijn greep op hem dan ook wat). Daarna weer verder tot 10 etc, totdat het klaar is. Is het klaar dan zeg ik dat ook duidelijk met een 'klaar'.
Het is allemaal niet zo ideaal als je zou wensen, maar soms moet je wat. Sommige dingen kun je niet zelf of niet alleen. En dit moet, want klitten zijn behalve vervelend ook pijnlijk en worden steeds kwalijker.
Zoals ik eerder schreef valt en staat het met Hummies vertrouwen in jou. Dat is het enige wat van belang is. Jip hoeft niet gekroeld te worden door anderen of vriendjes te zijn, dat is geen doel in deze. Hij zal er nooit aan gewennen. Als hij mij maar vertrouwd dat ik weet wat oke is en duidelijk een leiding en steun ben. Hij is er niet minder van geworden en onze relatie ook zeker niet. Nu zal Jip niet bijten, die keert in zichzelf. Maar hij heeft mijn leiding wel nodig om te blijven staan en ondergaan.
edit: een angstremmer kan voor Hummie de scherpe kantjes wat afhalen. Even onder zeil is ook een optie, met name als je merkt dat je (nog niet) er voor Hummie kunt zijn zoals noodzakelijk hierin.
Petra, *Lily Jane* & Jip 3 doggies
Eens over de stress. Dat is ook mijn twijfelpunt, in hoeverre vertrouwd hij mensen minder ipv meer? Bij de DA is dit weer niet het geval. Konden ze maar praten soms.
Dankjewel! "
Hij vertrouwd ze nu toch al niet. Ik heb bij Jip juist gemerkt dat gewoon doen en doortastendheid juist positief werkt.
Roos,Jeff † en Waldo † en Mootje † 3 doggies
Laten Jeff en Waldo zich wel aaien door bekenden?
Ik moet zeggen hier zit er al een grote vooruitgang in, in een jaar tijd. Oppas die aan huis kwam en HUS liet ik bv lijntje aan zijn tuigje. Hij verstopte zich dan, kordaat werd het lijntje gepakt en werd met hem gewandeld.
Heeft even geduurd maar bij de bekende uitlaters gaat hij nu zonder problemen mee. Maar ook daar zie je nog dat hij het vastmaken van de riem akelig vind.
Maar echt aanraken/aaien etc, nee. Dat wilt hij niet is hij heel duidelijk in. Mag ik alleen. Als iemand in losloopgebied hem probeert te aaien stapt hij opzij, soms blaft hij dan. Vroeger vloog die een paar meter de andere kant op. "
Jeff is super sociaal maar moeilijk bij de da.
De holist gedoogd hij maar de regulier is vette paniek
zodra hij maar met vingertoppen door de vacht gaat is het vette paniek bij Jeff.
(het is een goede arts hoor..maar bij de holist gaat het langzamer en anders..die heeft zelfs bloed af staan nemen met zijn gezicht naast de kope van onrustige jeff)
Jeff is op straat mishandeld vroeger
Waldo ..Ik heb hem geleerd achter mij te staan bij problemen
maar hij heeft ook zijn eigen oplossing gevonden
Hij gaat in de dooie hoek van de mensen staan waar ik in de buurt ben
(wat je niet ziet is er niet......zo voorkomt hij ook veel)
Als mensen waldo willen aanraken springt hij heel hard in zijn achteruit
Maar de mensen die op hem passen en zonder mij en met hem wandelen
Daar hecht hij aan en die begroet hij met prachtige dansjes
Nou moet ik erwel bij zeggen dat ik sinds dag 2 van hun aankomst al genoodzaakt was om een oppas in te schakelen (die ik normaal rustig had geintroduseerd)
Nieuw werkt in mijn ogen makkelijker dan een oude bekende waar dingen eerst anders waren
Hummie hangt aan de macht der gewoonte zonder jou
Je kunt het zoals bij da toch ook aanpakken bij de trimmer? Neem de leiding, introduceer even de gereedschappen (geef Hummie de tijd om ze op z'n eigen manier te ervaren) laat de trimmer jou vertellen wat ze wil en jij leid Hummie (er doorheen), vertel wat er gaat gebeuren, gebeurt. Als ze achter z'n oren moet zijn pak jij met een hand z'n hoofd en legt het hoofd ( oor waar ze niet bij hoeft) tegen jou aan. Met je andere arm hou je Hummie 'in de greep'. Praat kalm tegen hem, niet teveel, maar laat weten dat het oke is. Ik heb Jip heel veel laten gewennen aan mijn 'het is oke', daar haalt hij veel vertrouwen uit. Ook tel ik vaak kalm tot 10, bij 10 is er een korte adempauze (ik ontspan mijn greep op hem dan ook wat). Daarna weer verder tot 10 etc, totdat het klaar is. Is het klaar dan zeg ik dat ook duidelijk met een 'klaar'.
Het is allemaal niet zo ideaal als je zou wensen, maar soms moet je wat. Sommige dingen kun je niet zelf of niet alleen. En dit moet, want klitten zijn behalve vervelend ook pijnlijk en worden steeds kwalijker.
Zoals ik eerder schreef valt en staat het met Hummies vertrouwen in jou. Dat is het enige wat van belang is. Jip hoeft niet gekroeld te worden door anderen of vriendjes te zijn, dat is geen doel in deze. Hij zal er nooit aan gewennen. Als hij mij maar vertrouwd dat ik weet wat oke is en duidelijk een leiding en steun ben. Hij is er niet minder van geworden en onze relatie ook zeker niet. Nu zal Jip niet bijten, die keert in zichzelf. Maar hij heeft mijn leiding wel nodig om te blijven staan en ondergaan.
edit: een angstremmer kan voor Hummie de scherpe kantjes wat afhalen. Even onder zeil is ook een optie, met name als je merkt dat je (nog niet) er voor Hummie kunt zijn zoals noodzakelijk hierin. "
Hummie kan ook inderdaad het commando "is nix" (bv geluid buiten als we binnen zin) en "is goed".
Ik ga het aanpakken zoals bij de DA. Maar zoals je al zegt weet ik niet of dat afdoende is omdat deze situatie een stuk bedreigender voor hem zal zijn. Ik mag wel alles bij Hummie, ook al vind dat niet leuk. Mij vertrouwd die wel echt. Als ik daarna kijk denk ik dat ik hem er voldoende doorheen begeleid krijg.
Goede tip, hoofd tegen mij aan zodat zij bij oor kan. Eventueel bijten kan ik ook zo voorkomen (al denk ik dat dit inmiddels niet meer het geval zal zijn, maar wel iets waar ik zeker weten rekening mee moet houden)
Hummie kan ook inderdaad het commando "is nix" (bv geluid buiten als we binnen zin) en "is goed".
Ik ga het aanpakken zoals bij de DA. Maar zoals je al zegt weet ik niet of dat afdoende is omdat deze situatie een stuk bedreigender voor hem zal zijn. Ik mag wel alles bij Hummie, ook al vind dat niet leuk. Mij vertrouwd die wel echt. Als ik daarna kijk denk ik dat ik hem er voldoende doorheen begeleid krijg.
Goede tip, hoofd tegen mij aan zodat zij bij oor kan. Eventueel bijten kan ik ook zo voorkomen (al denk ik dat dit inmiddels niet meer het geval zal zijn, maar wel iets waar ik zeker weten rekening mee moet houden) "
Waarom is dit bedreigender voor Hummie, daar ben ikbenieuwd naar?
Ik heb een reactie van de DA terug. Zegt jullie dikgedrukt middel iets? Is dit hetzelfde als aprozalelam wat door meerdere werd aangeraden? Dat kalmeringsmiddel?
Vetranquil is een sedativum die valt onder de groep neurolepticum: deze
stoffen bewerkstelligen psychomotorische vertraging, verminderde
interesse en initiatief, emotionele onverschilligheid.
Nu werkt zoiets bij iedereen anders en is natuurlijk erg moeilijk te
meten hoe dat bij de hond werkt en dan nog specifieker, hoe het bij
Hummie werkt.
Vandaar dat ik wat meer tabletjes heb mee gegeven om eerst op een
gewone dag of avond te testen hoe de reactie van Hummie is op het
middel, 1 tablet mag aan een hond van minimaal 12,5 kilo gegeven worden.
Mijn ervaring is dat het echt zeer verschillend werkt en dat soms een
hond na hoge dosering nog niet mee wil werken of dat een andere hond
heel lang er slaperig/dromerig van blijft.
Ik heb ook verder voor je gezocht/gedacht, bij de mensen wordt in
angstige situaties ook wel valium in gezet.
De diazepam die wij gebruiken bij de hond is:
Diazepam Apotex rektiole wordt gebruikt ter bestrijding van
epileptische aanvallen of koortsstuipen (toevallen), als verdoving bij
kleine chirurgische of tandheelkundige ingrepen, ter verlichting van
spierspasmen veroorzaakt door tetanus, en als beginbehandeling bij angst
en onrust als het om ernstige situaties gaat of situaties die tot een
extreme angsttoestand leiden.
Diazepam hoort bij een groep geneesmiddelen die bekend staan als
Benzodiazepinen. Dit zijn medicijnen met een rustgevende en ontspannende
werking. Ze worden gebruikt als sedativa (kalmeringsmiddelen) en
anticonvulsiva (om toevallen te bestrijden) of om gespannen spieren te
ontspannen.
Ook hier geldt weer dat niet iedereen gelijk reageert en middel wordt
het meeste bij epileptie in gezet om tot rust te komen.
Ook dit zou je een keer uit moeten proberen hoe Hummie daar op
reageert.1 rectiole is voor honden tussen de 5 en de 20 kilo.
Conclusie is eigenlijk dat voor beide geldt dat de werking niet
voorspelbaar is en dat het maatwerk is.
Kan je hier iets mee?
Laat maar weten of je meer vragen hebt.
Waarom is dit bedreigender voor Hummie, daar ben ikbenieuwd naar? "
Hummie vind aanraking bij zijn kopje en handen dichtbij het vervelendste. Bij de DA keren we hem met de kont naar haar toe, maar laten wel kijken. Hier reageert hij het rustigst op. Handen is hij bang voor. Waarschijnlijk komt dit uit het verleden, werd ontzettend ruw met de honden omgegaan (nekvel grijpen, opjagen en dan vastpakken). Hier heeft hij dus al een negatieve koppeling gemaakt.
Hij voelt zich door handen dan ook bedreigt. Da zet spuitje in zijn billen, bij ogen laten zien etc doe ik dat, zij kijkt maar raakt hem niet van voren aan.
Allereerste dag beet hij ook door met zijn halsbandje afdoen. Was pure paniek.
Trimmer zal aan hem moeten hoe dichterbij zijn kopje hoe bedreigender hij het vind, zeker als het onder het kopje "dwang" valt. Voor mijn handen is hij niet bang. Heb dit langzaam opgebouwd bij kont begonnen, eerst neerleggen en stapje voor stapje aaien. Dit vind hij nu bij kopje zelfs fijn. Van vreemden laat hij aaien of aanraken niet toe. Ook niet bij kont/rug. Gaat dan weg. Wat hij wel oke vind is als iemand laag zit, hand snuffelen en voertje geven. Hand moet dan stil blijven, zodra hij beweging ziet is hij weg.
Vetranquil is een sedativum die valt onder de groep neurolepticum: deze
stoffen bewerkstelligen psychomotorische vertraging, verminderde
interesse en initiatief, emotionele onverschilligheid.
Nu werkt zoiets bij iedereen anders en is natuurlijk erg moeilijk te
meten hoe dat bij de hond werkt en dan nog specifieker, hoe het bij
Hummie werkt.
Vandaar dat ik wat meer tabletjes heb mee gegeven om eerst op een
gewone dag of avond te testen hoe de reactie van Hummie is op het
middel, 1 tablet mag aan een hond van minimaal 12,5 kilo gegeven worden.
Mijn ervaring is dat het echt zeer verschillend werkt en dat soms een
hond na hoge dosering nog niet mee wil werken of dat een andere hond
heel lang er slaperig/dromerig van blijft.
Ik heb ook verder voor je gezocht/gedacht, bij de mensen wordt in
angstige situaties ook wel valium in gezet.
De diazepam die wij gebruiken bij de hond is:
Diazepam Apotex rektiole wordt gebruikt ter bestrijding van
epileptische aanvallen of koortsstuipen (toevallen), als verdoving bij
kleine chirurgische of tandheelkundige ingrepen, ter verlichting van
spierspasmen veroorzaakt door tetanus, en als beginbehandeling bij angst
en onrust als het om ernstige situaties gaat of situaties die tot een
extreme angsttoestand leiden.
Diazepam hoort bij een groep geneesmiddelen die bekend staan als
Benzodiazepinen. Dit zijn medicijnen met een rustgevende en ontspannende
werking. Ze worden gebruikt als sedativa (kalmeringsmiddelen) en
anticonvulsiva (om toevallen te bestrijden) of om gespannen spieren te
ontspannen.
Ook hier geldt weer dat niet iedereen gelijk reageert en middel wordt
het meeste bij epileptie in gezet om tot rust te komen.
Ook dit zou je een keer uit moeten proberen hoe Hummie daar op
reageert.1 rectiole is voor honden tussen de 5 en de 20 kilo.
Conclusie is eigenlijk dat voor beide geldt dat de werking niet
voorspelbaar is en dat het maatwerk is.
Kan je hier iets mee?
Laat maar weten of je meer vragen hebt. "
Heb je alprazolam genoemd aan je dierenarts? Ben benieuwd waarom hij kiest voor diazepam. Diazepam heb ik geen ervaring in eigen gebruik mee, maar weet wel dat het meer versuft dan alprazolam en weet ook niet of het een voldoende angstremmer is. Alprazolam wordt vaker gebruikt als eerste keus angstremmer.
Het zou kunnen dat je dierenarts bewust kiest voor een middel wat ook meer versuffend, spierverslappend werkt(veiligheidsoverwegingen boven angstremmend?), dat weet ik niet. Of is simpelweg niet bekend met gebruik van alprazolam (wat een humaan middel is).
Als er bij Hummie grote kans is op angstbijten en/of ongecontroleerde bewegingsdrang zou ik persoonlijk eerder gaan voor een grondige trimbeurt onder roesje dan diazepam. Maar zoals gezegd geen ervaring mee, dus zou dan eerst in gesprek gaan met da om heel duidelijk motivatie achter de keuze duidelijk te krijgen.
Iets heel anders is bv clomicalm. Dat is een middel wat langere tijd ingezet wordt om in combinatie met gedragstherapie de hond een duw in de richting vooruit te geven mbt de angstproblematiek die nu zo belemmerend op leerproces werkt.
Dit is mijn persoonlijke gevoel. Wil ook niet op de stoel van dierenarts gaan zitten. Ga er anders eens heen zonder Hummie om hierover in gesprek te gaan. Er kunnen zich in de toekomst meer situaties aandienen waar dit een 'probleem' kan worden/zijn.
- Zoeken op de HondenPage
-
Zoek je iets op de HondenPage ? Vul dan hier jouw zoekwoorden in ?