buurvrouw wil weer aan een puppy beginnen.

 

 

Op deze manier krijg je... nog een trap na.

Als dit het enigste is wat ze uit kan kramen.

Denk ik dat je een goede keuze hebt gemaakt...om er geen energie meer in te stoppen.

Sterkte.

 

 

 

Vervelend dat het zo moet eindigen, maar het is niet anders.
Probeer het toch naast je neer te leggen, hoe lastig het ook is.

 

Dat je buurvrouw een hond wil nemen, dat is haar keus.

Echter je buurvrouw kan niet van jou gaan verwachten dat jij 's avonds haar hond uitlaat.

En dan maakt het niet uit dat jullie zelf honden hebben!

 

Mijn buurvrouw heeft voor 6 maanden geleden een hond in huis genomen.

Ze werkt fulltime en vroeg mij toen om iedere maandag haar hond uit te laten tussen de middag.

Ik heb hier ook nee op gezet... ik wil best in nood de hond uit laten, maar het moet geen verplichting worden, anders had ik er zelf wel een 3e hond bijgenomen.

 

Dat je elkaar af & toe helpt is prima, maar het moet geen verplichting worden.

ben het met je eens. Als ze afhankelijk moet zijn van anderen om voor haar hond te zorgen, dan hoort ze geen hond te hebben. Vind ik het sowieso een discutabel punt om als 83 jarige aan een pup te beginnen. Wat doet ze als ze komt te overlijden, waar gaat de hond dan heen? Hoe actief is ze? Een pup is een handenbindertje. Ze loopt met een rollator, wat als de hond trekt. Tjonge, weer een gevalletje hebben hebben en niet nadenken. Neem een oude hond dan, mits je het alleen aankan.

 

En geef je groot gelijk. Het is haar probleem niet de jouwe. En laat het ook jou probleem niet worden. 

Ik weet niet waar ze de hond vandaan gaat halen, maar een beetje fokker/ stichting/ asiel gaat de goede vragen stellen en als ze eerlijk is dan zal ze via de weg ws geen pup krijgen. 

 

En  dat je niet meer bestaat voor haar. Dan weet je toch genoeg? Lekker in de ... laten zakken. Korte metten met zulke mensen. 

Zo intens egoïstisch zijn, hoe is het mogelijk (ik spreek hier over de bejaarde vrouw uiteraard).

 Misschien is ze wat verward. Haalt ze dochter en buurvrouw door elkaar. 

 

Beetje lastig te beoordelen lijkt me. Maar jammer voor je Emma, je weet zelf wel dat t anders is, leg t naast je neer.

Tja Emma, zo zie je maar weer hoe de mensen in elkaar zitten. Je hebt buurvrouw altijd geholpen en dit is zij heel gewoon gaan vinden. Nu heb je voorzichtig aangegeven dat zij niet altijd een beroep op je kan doen. En nu is zij hevig beledigd en geeft ze je nog een trap na.

Ik heb zelf ook met bejaarden gewerkt en ze zijn heus niet allemaal lief en aardig, ik heb ook met heel wat krengen te maken gehad. Sommige ouderen vinden het heel normaal dat je voor ze rent en vliegt, zonder enige vorm van waardering en dan nog over je roddelen ook. Ik ben lekker uit dit beroep gestapt, had er genoeg van om afgesnauwd, en niet gewaardeerd te worden. Ouderen zijn zo eenzaam, ja maar soms ligt het ook aan hen zelf.

Laat je buurvrouw maar lekker in haar sop gaar koken en leg het naast je neer Emma. Je hebt meer dan je best gedaan.

Nou, ik kwam als meisje van 16 ook in de ouderen zorg te werken. En zekers zijn niet alle grijs gekrulde oma'tjes, regelrechte schatjes.

Wat een krengen had je erbij zeg!

Geen hond die er uiteraard nog over de vloer kwam, of slechts bij hoge uitzondering een verplicht bezoekje...

Naarmate je zo iemand beter leerde kennen,, snapte je wel waarom.


Ouder worden, hulpbehoevend raken, afhankelijk zijn,,.. allemaal geen excuses om je dus maar als een kenau te mogen gedragen.

Roddel en achterklap, wat de buurvrouw van ts nu doet... daar hoeven geen excuses voor gezocht te worden. Dat is gewoon lelijk van haar, al was ze 110 jaar oud.

Maar goed, ze gooit enkel haar eigen glazen ermee in.


En dan klagen dat je eenzaam bent... tsja...?

We weten natuurlijk niet of er niet geestelijk iets mis is met haar....
Ik heb verschillende ouderen gekend die nog alleen woonden maar opeens "raar" begonnen te doen waardoor ze ruzie kregen met veel mensen.
Een tijdje later bleken ze dement verklaart te zijn.

Dat kan Dirk.

Kribbig of zelfs agressief gedrag kan daar een symptoom van zijn...

Daarmee even terugkerend naar de openingspost van TS... het moge duidelijk zijn dat bij zo'n instabiel persoon, zowel fysiek als mentaal.. geen pup meer gehuisvest kan worden.

Al helemaal niet als daar constante hulp van de buren bij nodig is.

Maar tot die slotconclusie waren we al gekomen..

Zou er mij niks van aan trekken. En ook geen enkele poging meer ondernemen.
Heb ook voor een paar ouderen gewerkt. En ik moet helaas zeggen dat ze bijna allemaal zo zijn. Ze denken dat de hele wereld rond hun draait. Ik ben opgelucht dat ik er niks meer mee te maken heb. Heb ook nog een gootvader. Een schat van en mens. Maar ook hij denkt dat je zomaar voor alles tijd hebt.

Als we het geluk hebben om zo oud te worden is de kans groot dat we ook zo worden.....

Altijd jammer als dit gebeurt.

Jij hebt je best gedaan.
Ga genieten van je pensioen. Nu kan je doen en laten wat je wilt.

 

Ik hoop dat ze mij dan even waarschuwen....

Doen we

 

Lachen Manon.

 

O jee 2 x ,daar gaan we al.....

Hahahaha

ik kom toch niet los van het beeld van het vriendelijke oude besje dat zich verkeerd begrepen voelt en die de wrok tegen haar in éénzaamheid moet ondergaan.

 

 

 

Ja.. maar om dan moedwillig de buuf die altijd voor je klaar stond de grond in te trappen, weg te sturen en kwaad over haar te spreken...?

Ik kan dan het beeld van een vriendelijk oud besje niet echt voor me krijgen...
Leeftijd is niet overal een excuus voor... niet als je nog erg jong bent.. en ook niet als je al erg oud bent!

 

Ik zou er niet te lang aan vast blijven zitten.........
Ik heb heel veel buren gehad die al op leeftijd waren, met gevolg dat er vaak een beroep op mij gedaan werd omdat ik een thuis mamma was. Dat is niet zo erg, maar er komt in het geheel niets terug. Als een buur 3 weken weg gaat zorg ik wel voor de plantjes, geen probleem. Maar als zij mij belt met de mededeling ik blijf nog 3 weken, dan kan je dat overleggen. Ik hoorde op de achtergrond iemand zeggen" ze moet wel want ze komt niet naar huis" Nou ben ik ook niet gestoord, ik heb 5 minuten later de sleutel in de brievenbus gegooid en dacht zoek het even uit.
De vriendschap was over en de planten bijna dood. Haar dochter kwam me even een compliment maken dat ik haar moeder zo had aangepakt. Zo kan ik nog wel even doorgaan.Mijn eigen moeder had zo haar streken....Zou ze mijn moeder niet geweest zijn was het ook genoeg geweest...

Ik was vroeger een hele tijd "zelfstandige"... Geloof me, dan werk je dubbel hard.  Maar voor de buren ben je "thuis". :-)  Als ze met vakantie waren voerde ik de hond, het konijn en de kippen van de ene buur... de kat en de kippen van een andere en de kippen van een derde buur...

 

Die "derde buur"... heel lieve mensen hoor... gingen regelmatig voor langere tijd met vakantie... maandje Afrika enzo...

 

Toen zij me vertelden dat hun zoontje gek op geitjes was en dat ze binnenkort een geitje gingen kopen heb ik vriendelijk, maar vlakaf gezegd dat ze tijdens vakanties dan wel voor een oppas mochten zoeken, want dat ik niet ook nog voor een geitje ging zorgen ;-)

 

Iedereen heeft het recht om huisdieren te nemen...  Als een buur er tijdens afwezigheid voor wil zorgen of mee wil wandelen omdat de eigenaar het niet kan... okay, Maar indien niet...Dan is het aan het baasje om de nodige voorzorgen te nemen of af te zien van (in elk geval) een nieuw huisdier.

 

Iemand die al jarenlang een huisdier heeft en er niet meer echt voor kan zorgen verder helpen vind ik niet meer dan normaal...  Een huisdier nemen met de verwachting dat je geholpen wordt... dat kan... Maar ik vind het heeeeel goed dat een buur of familielid op voorhand zegt dat hij/zij niet kan inspringen en zeker niet de eigenlijke zorg ervoor dragen, als dat zo is...

 

Afgezien daarvan vind ik een leeftijdsgrens stellen waarop iemand een huisdier mag nemen niet belangrijk.  Zoveel mensen, zoveel verschillende omstandigheden... zoveel mogelijkheden of onmogelijkheden.

 

Emma, als je weet dat je hier de tijd, de zin of de mogelijkheden niet voor hebt dan is het alleen maar super van je dat je dit ook zei. 

 Je door ervaringen getrainde weerbaarheid t.o.v. oude mensen zou dus deze keer een iets meer impact gehad kunnen hebben dan dat je misschien beseft?

 

Misschien wel..Niet vergeten dat ik nu ook bejaard ben.

 

Als ze een nieuwe hond wil moet ze het zelf weten, maar ik vindt dat ze daar te oud is. Sowieso voor een pup. Een pup moet je vaak uitlaten en als het niet kan, dan moet je vooral geen pup nemen.

1 van de opties is denk ik toch een asielhond te nemen, want die zijn wat ouder en die kunnen al zichzelf vermaken enz.

Maar als je buurvrouw niet in staat is om een hond te kunnen verzorgen en als zij steeds jullie om hulp vraagt, dan kan ze beter geen hond nemen of een hond die weinig aandacht nodig heeft, maar elke hond heeft aandacht nodig.

Dus de beste optie volgends mij is dat zij beter zelf geen hond kan nemen.

 

Succes met deze situatie!????

Ik weet niet hoe of wat, maar mijn buurvrouw (er zitten wel 2 huizen tussen) loopt met een klein hondje. Een heel klein hondje. Ben bang dat het een puppy is.
Ze zeggen wel eens "niets is wat het lijkt" daar hoop ik dan maar op......

Ik hou mijn hart vast

Ik ben ook 83 en zou dolgraag nog een hond willen. Maar ik doe het niet. Ten eerste niet omdat ik het een hond niet wil aandoen dat ze me overleeft. Ten tweede omdat de zorg te veel voor me zou zijn en ik wil daar een ander niet mee belasten. Ik weet dat mijn schoondochter met met alles wil helpen, ook met het uitlaten, maar dat wil ik zelf niet.

 

Erg egoïstisch van je buurvrouw Emma, om boos op je te zijn.

 

Respect voor jou, Sneeuwwitje!

Ik wou dat je mijn buurvrouw was, dan kon je lekker met mij en mijn meisjes mee wandelen en knuffelen.

Oh en ik heb een nare buurvrouw hahaha x