Verdriet en gemis

hier wat foto's van huxxi en mij

 Nee hoor, niets is slecht in dit soort situaties. Iedereen doet t op zijn eigen manier, elke manier is ok.

Luister Rianne als jij dat fijn vind en jij je zo voelt is het nooit stom of gaat het nooit te ver

Het is jou leven, jou bobby, jou verdriet en jou verwerkingsproces.

Als we iets van onze hondjes hebben geleerd dan is het wel dat we ons niet zoveel van andere aan moeten trekken he..

en ik snap dat je het moeilijk vindt bij je dochter nu, ik las ergens anders in een topic dat Bobby altijd met je mee ging eerst. Hij is nu bij je geloof me, hij laat zijn baasje echt niet alleen gaan

slaaplekker  

Mooie foto's hoor!

dankje Helge!

Heb er zo nog wel 1000 (en nee ik overdrijf niet) haha

Hij was echt my pride and joy.. Kon zo van hem genieten!

Wat een prachtige foto's van jouw mopsje.... wie kan daar nou niet verliefd op worden.

Sterkte

Nogmaals dankje Anneke..

Dat dikke buikske.....ik wil er zo een kusje op geven. 

Jouw liefde straalt van de fotos af, zo vrolijk als je daarop was, zo triest ben je nu. Erg.

Hopelijk gaat het vandaag ietske beter alweer, de donkerte is weg. Het licht is er terug. 

Denk daaraan Kelly er is altijd licht qan het einde van een donkere gang. 

Super ook van te lezen dat je MP gaat vermijden in de toekomst. 

Moest je ooit een nieuwe pup nemen, misschien dan wel een anders geslacht dan jouw Huxxi.

bij ons heeft dat geholpen, dan zie je een ander hondje. 

Dag Kelly kop omhoog meisje. je bent niet alleen mooi vanbinnen merk ik . 

Kelly, verdrietig , heel goed van je om hier te komen, ieder heeft hier een maatje, vriendin, en weet wat je doormaakt.

wat kan je doen om de pijn wat te verzachten, maak een mooie collage van alle fotoos die je hebt, plak en knip , op een mooie maat van een schilderij, vele fotoos van je dierbare hond, en hang het ergens op, mooi dichtbij je.

Bedenk Kelly dat er zoveel mooie jaren zijn geweest, zulke mooie herinneringen, die zijn niet zomaar weg, en jouw maatje blijft altijd met je verweven, nimmer verweg.

" Kelly, verdrietig , heel goed van je om hier te komen, ieder heeft hier een maatje, vriendin, en weet wat je doormaakt.

wat kan je doen om de pijn wat te verzachten, maak een mooie collage van alle fotoos die je hebt, plak en knip , op een mooie maat van een schilderij, vele fotoos van je dierbare hond, en hang het ergens op, mooi dichtbij je.

Bedenk Kelly dat er zoveel mooie jaren zijn geweest, zulke mooie herinneringen, die zijn niet zomaar weg, en jouw maatje blijft altijd met je verweven, nimmer verweg. "

willemijn, baasje van bamse .

bedankt willemijn en huxxi is helaas maar 2 jaar geworden maar voor mij waren die twee jaar wel een eeuwigheid heb van hem gehouden en genoten alsof hij 10 jaar bij me is geweest alleen ik had hem liever nog zoveel jaren bij me gehad dat is gewoon pijnlijk..

Maar alles gebeurt met een reden en hopelijk blijft hij altijd een beetje bij me inderdaad.

Ik heb mijn huis zoiezo al vol staan met fotos van hem maar ik ga zeker een mooi fotoboek of iets maken zodat ik nog vaak er doorheen kan bladeren en hem weer heel even bij me voel

" Dat dikke buikske.....ik wil er zo een kusje op geven. 
Jouw liefde straalt van de fotos af, zo vrolijk als je daarop was, zo triest ben je nu. Erg.
 
 
Hopelijk gaat het vandaag ietske beter alweer, de donkerte is weg. Het licht is er terug. 
 
Denk daaraan Kelly er is altijd licht qan het einde van een donkere gang. 
 
Super ook van te lezen dat je MP gaat vermijden in de toekomst. 
Moest je ooit een nieuwe pup nemen, misschien dan wel een anders geslacht dan jouw Huxxi.
bij ons heeft dat geholpen, dan zie je een ander hondje. 
 
Dag Kelly kop omhoog meisje. je bent niet alleen mooi vanbinnen merk ik .  "

Anny en Lance

Heel lief anny, maar ik sta al bij verschillende erkende fokkers op de wachtlijst en ik wil toch echt het zelfde hondje als huxxi een beige mopsenreutje.. het is gewoon het hondje dat bij me past en ik ben zo ontzettend dol op ze! Al weet ik goed dat ik er huxxi niet mee terug krijg maar ik zie het alsof huxxi er een broertje bij krijgt.. waar ik net zoveel van ga houden en die ik netzoveel ga geven als ik mijn huxxi heb gegeven.

Helaas gaat het nog een paar maandjes duren voordat ik uberhaupt een nieuw pupje krijg aan de ene kant ook goed dan kan ik het beter verwerken maar aan de andere kant is het nu zo stil in huis. Ook al zit het huis vol familie/vrienden ik mis toch echt mijn kleine ventje..

Toch terug een reutje.....?

Ja snap ik ook wel als je het zó bekijkt, een broertje......'ieder is verschillend. Gelukkig maar.

Hoe dan ook, jouw overleden hondje ga je er niet minder graag om zien, er komt gewoon een hondje bij.maar dat is voor later. Nu zelf tot rust en aanvaarding komen. 

Ik snap hoe je je voelt, en heel veel begrijpen je hier. Die van mij is alweer meer dan ander half jaar overleden en ik mis haar nog steeds elke dag. Ben nog steeds zó gek op dat beestje.. ze was m'n allesje en dat is ze in mijn ogen nu nog steeds! Hier zeiden ze ook wel eens... dat moet nog wat worden als Bren er niet meer is, ik heb het er ook wel moeilijk mee, en dat gemis...Dat gemis vind ik nog erger dan toen ze werd ingeslapen, ik wist gewoon dat het écht moest en dit niet meer langer door kon gaan. Heb zelf ook een topic aangemaakt toen ik op dit forum kwam, gewoon om mijn hart te luchten.... Ik brand elke avond een kaarsje voor haar zodat ze weet dat ik haar nooit vergeet en elke dag nog aan haar denk. Op pagina 3 zie je een sfeerlicht die ik heb laten maken, misschien ook een leuk idee voor jou?

http://www.hondenpage.com/hondenforum/148599/3/hoe-gaan-jullie-om-met-de-dood-van-jullie-maatje?.php 

Wat een lief koppie heeft/had Huxxi , hij ziet er echt uit als een clowntje...  schattig! Wil je heel veel sterkte toewensen voor nu en de komende tijd, Huxxi zal voor altijd een speciaal plekje in je hart hebben.. 

" Ik snap hoe je je voelt, en heel veel begrijpen je hier. Die van mij is alweer meer dan ander half jaar overleden en ik mis haar nog steeds elke dag. Ben nog steeds zó gek op dat beestje.. ze was m'n allesje en dat is ze in mijn ogen nu nog steeds! Hier zeiden ze ook wel eens... dat moet nog wat worden als Bren er niet meer is, ik heb het er ook wel moeilijk mee, en dat gemis...Dat gemis vind ik nog erger dan toen ze werd ingeslapen, ik wist gewoon dat het écht moest en dit niet meer langer door kon gaan. Heb zelf ook een topic aangemaakt toen ik op dit forum kwam, gewoon om mijn hart te luchten.... Ik brand elke avond een kaarsje voor haar zodat ze weet dat ik haar nooit vergeet en elke dag nog aan haar denk. Op pagina 3 zie je een sfeerlicht die ik heb laten maken, misschien ook een leuk idee voor jou?
http://www.hondenpage.com/hondenforum/148599/3/hoe-gaan-jullie-om-met-de-dood-van-jullie-maatje?.php 
Wat een lief koppie heeft/had Huxxi , hij ziet er echt uit als een clowntje...  schattig! Wil je heel veel sterkte toewensen voor nu en de komende tijd, Huxxi zal voor altijd een speciaal plekje in je hart hebben..  "

Baasje van Bren† R.I.P & Lizzy

Ja hij was echt een clowntje! als ik die snoet van hem zag moest ik all lachen..

Ik zo meteen even jou topic lezen..

Ik zal hem ook nooit vergeten alleen moet het wel leren een plekje te geven. Wil niet depressief worden, dat had hij nooit gewild.

Hij was zon levensgenieter en kon slapen en vooral snurken als de beste! ik wil zijn leven vieren en niet teveel in mijn verdriet gaan hangen.. al weet ik nog niet precies hoe ik dat moet gaan doen. momenteel is het nog teveel downs en af en toe een upje.

Heb jij daarna een nieuw hondje genomen? Of had je lizzy al voordat Bren heenging?

En ik brand ook elke dag een kaarsje voor Huxxi. Heb een hele mooie witte orchidee gekocht en overal waar ik zit zet ik dat plantje neer met een kaarsje erbij. En ik ga dit blijven doen elke dag opnieuw zo zal hij nooit vergeten worden (waar ik ook niet bang voor ben :) )

Nu ga ik even je topic lezen 

" Toch terug een reutje.....?
Ja snap ik ook wel als je het zó bekijkt, een broertje......'ieder is verschillend. Gelukkig maar.
Hoe dan ook, jouw overleden hondje ga je er niet minder graag om zien, er komt gewoon een hondje bij.maar dat is voor later. Nu zelf tot rust en aanvaarding komen.  "

Anny en Lance

Inderdaad rust en aanvaarding.. Het is zo makkelijk om in het verdriet weg te zakken.. Ik lag vanmiddag even in bed en wilde gewoon niet meer opstaan. Alleen maar slapen en in het donker liggen. Maar ik wil ook niet depressief worden (ben dit ooit eerder geweest toen ik 20 was) dus ik moet rust en acceptatie gaan vinden en het een positieve kant op te gaan duwen. Huxxi zou dit nooit hebben gewild dat ik al mijn levensvreugde kwijt zou zijn..

Dus hoeveel verdriet ik ook heb nog steeds en natuurlijk het ene moment sterker ben dan de ander.. Ga ik toch echt proberen positief in het leven te blijven staan! Anders kom ik hier nooit overheen.. Huxxi zit in mijn hart en zijn zieltje blijft dicht bij mij hoop ik.

Toch ga ik ervoor zorgen dat zijn korte leventje niet voor niks is geweest. Hij heeft mijn vader uit een hevige 3 jarige depressie getrokken die kwam letterlijk 3 jaar zijn bed niet meer uit en is zoooo veranderd nu, zo sterk ineens! En dat allemaal doordat hij voor Huxxi was gaan zorgen een paar dagen per week.

Ik wil dat huxxi trots op me is en ziet dat ik ook zo sterk ga blijven ondanks het vele verdriet. Ik ga mijn gedachten de positieve kant op sturen en hem in ere houden door sterk door te gaan en hier goede lessen uit te trekken. Het leven is veel te kort. En huxxi kon als geen ander genieten van alles!

Nee had Lizzy nog niet. Bren is op  16 maart 2013 overleden en Lizzy hebben we pas sinds 5 juli 2014. Kon het niet over m'n hart krijgen om heel snel een andere hond te nemen, mijn zus wou het heel graag maar anders had ik waarschijnlijk nog steeds geen hond. Ook bewust weer een Maltezer genomen, compliment voor Bren dat ze ons zo goed is bevallen... ze zijn zo lief en vriendelijk! Lizzy is Bren niet en zou ze ook nooit worden, maar toch lijken ze soms best wel op elkaar qua karakter.. alsof Bren herboren is..  Nu is het ook wel fijn om weer een hond te hebben hoor, al mis ik Bren nog steeds wel elke dag. Zou Lizzy nu ook niet meer kunnen missen.

Als je er weer aan toe bent wil je dan ook hetzelfde ras weer? 

"  
Nee had Lizzy nog niet. Bren is op  16 maart 2013 overleden en Lizzy hebben we pas sinds 5 juli 2014. Kon het niet over m'n hart krijgen om heel snel een andere hond te nemen, mijn zus wou het heel graag maar anders had ik waarschijnlijk nog steeds geen hond. Ook bewust weer een Maltezer genomen, compliment voor Bren dat ze ons zo goed is bevallen... ze zijn zo lief en vriendelijk! Lizzy is Bren niet en zou ze ook nooit worden, maar toch lijken ze soms best wel op elkaar qua karakter.. alsof Bren herboren is..  Nu is het ook wel fijn om weer een hond te hebben hoor, al mis ik Bren nog steeds wel elke dag. Zou Lizzy nu ook niet meer kunnen missen.
Als je er weer aan toe bent wil je dan ook hetzelfde ras weer?  "

Baasje van Bren† R.I.P & Lizzy

Heej ja ik wil graag hetzelfde ras. Wederom een beige mopsen reutje..

Ik weet dat het niet dezelfde hond is en geen een hond is vervangbaar maar net wat je zegt, vaak hebben hondjes van hetzelfde ras toch dezelfde karaktertrekjes.. En dit is gewoon de hond die bij mij past.

Ik hoop toch kleine herkenbare trekjes terug te zien net als jij bij Lizzy.. Dat lijkt me erg fijn.

Maar verder houd ik goed in gedachte dat het verschillende hondjes zijn. Maar ook aan het nieuwe hondje ga ik al mijn liefde geven.

En ik snap dat je niet meteen een nieuw hondje wilde.. Ik wil wel graag over een paar maanden een nieuw hondje. Ik ben gewoon veel alleen thuis en kan het niet aan zonder nieuw hondje ben ik bang.. 

Ik heb nu drie yorkjes gehad. En het zijn juist de kleine verschillen die ik zo leuk vind, ieder zijn eigen persoonlijkheidje.  Kan je later met humor en liefde dan aan terugdenken, zo van.....weet je nog hoe dat bij ons....helemaal anders was ? 

" Ik heb nu drie yorkjes gehad. En het zijn juist de kleine verschillen die ik zo leuk vind, ieder zijn eigen persoonlijkheidje.  Kan je later met humor en liefde dan aan terugdenken, zo van.....weet je nog hoe dat bij ons....helemaal anders was ? 
 
  "

Anny en Lance

Klopt helemaal anny!

en ja je gaat toch zielsveel van elk hondje houden :)

Hallo Kelly,

Al wat in liefde bij elkaar hoort blijft altijd  met elkaar verbonden. Dus zelfs als je hond nu niet meer stoffelijk bij je is, kun je nog steeds wel wat tegen hem of haar zeggen hoor. Dat hoort ze ook als de energie die hij/zij ook is, nog steeds en vaak kan het dan dat je toch iets van een reactie bemerkt in je omgeving, wat troost kan bieden. 

Waarnaast ik voor je hoop, dat het je wellicht mogelijk zal zijn een nieuwe vrind of vriendin te vinden in een van de asiels in Nederland, waar nog zo veel honden op een nieuw tehuis en een nieuwe persoon wachten om een band mee aan te gaan. Als je dan buiten wandelt heb je voordat je het weet weer aanspraak genoeg met andere honden personen toch! Ik heb zelf al van heel wat trouwe vrinden afscheid moeten nemen, maar ik voel ze allemaal nog steeds dicht om mij heen. Want leven is energie en energie kent geen dood. Een lichaam verliezen wil niet zeggen, dat een wezen werkelijk dood is. Neen hoor, is het wezen positief dan leeft het gewoon voort. Wens je veel sterkte en hoop dat je spoedig weer een nieuwe kameraad zal mogen begroeten in je leven. 

Hartelijke groet, Felice. 

Ik wil het allemaal graag geloven Felice,

Ik heb er nog zo'n last van, steeds komt dat verdriet weer opzetten.

Ik heb zelf nog niet gevoeld dat hij hier nog is.. Hopelijk als ik er wat meer voor open durf te gaan stellen dat ik dan wel het gevoel krijg.