Een hond uit het buitenland ....

Ik ben vandaag gaan kijken bij zo' n stichting. Er was pas een lading honden binnen gekomen vanuit Spanje. Op de site staan ze mooi aangeprezen. Allemaal sociaal, lief enz. Ik wil niet beweren dat dit niet zo is.In de praktijk bleek dat men niets over de achtergronden wist en geen gezinssituatie gewend waren. En toch aanprijzen dat ze alleen kunnen zijn, zindelijk enz. Ik ben echter geschrokken van wat ik zag. Het waren mooie hondjes. Vooraf had ik al enkele honden op mijn lijstje staan voor adoptie. De meeste honden waren er in en buiten de kennel angstig. Ze beefden bijna allemaal of liepen met de staart tussen de poten heen en weer. Er werd een hondje voor me erbij gehaald waar ik interesse had. Het beestje was net zo bang als de meeste overigen en kroop voor de aanwezige mensen weg. De beestjes maakten helemaal geen contact met de mensen.

Het leek me niet verstandig er een hond te adopteren want ik weet niet wat de consequenties gaan worden. Ik ben er met een brok in mijn keel weggegaan. Ik vraag me af of het niet beter is voor deze honden deze eerst in een opvanggezin te plaatsen en dan pas ter adoptie aan te bieden. Deze honden leken mij er echt niet klaar voor.

Dat lijkt mij ook heel erg om te zien.

Ik kijk wel eens op marktplaats (zomaar) en dan valt me inderdaad ook altijd op dat er erg veel buitenlandse honden op staan.

En allemaal worden ze als lief en sociaal aangeprezen.

(je hebt trouwens wel een heel oud topic omhoog gehaald )

 http://www.doggo.nl/artikelen/hondengedrag/natuurlijk-hondengedrag-zwerfhonden.php

Dit is een goed artikel.

Helpen we honden door ze op te vangen en naar NL te brengen en hier te plaatsen?

Nee.

Voor honden is het zijn in NL een totale omslag. Veel honden zijn angstig en kunnen hier moeilijk wennen.

Behalve dat, het werkt ook niet. Voor elke hond we daar weghalen, komt er een voor terug.

Het enige wat wel helpt is daar dieren castreren en terug plaatsen. Ze medische hulp geven als nodig en ze gewoon vrij laten.

Zo wordt de totale populatie uiteindelijk kleiner.

Ik snap heel goed, dat je elke hond wilt redden die er te redden valt.

Kopen mensen een hond uit de broodf (die vaak uit het buitenland komen) om te redden, krijgen ze de wind van voren: „Hoe kan je daar een hond kopen, zo red je die ene hond, maar hou je het systeem in handen" dat klopt.

Geld dat echter ook niet voor de „handel" in buitenlandse honden?

Je red er een, maar dat gat wordt gelijk opgevuld voor weer een ander.

Zo komt er geen einde aan.

"  http://www.doggo.nl/artikelen/hondengedrag/natuurlijk-hondengedrag-zwerfhonden.php
Dit is een goed artikel.
Helpen we honden door ze op te vangen en naar NL te brengen en hier te plaatsen?
Nee.
Voor honden is het zijn in NL een totale omslag. Veel honden zijn angstig en kunnen hier moeilijk wennen.
Behalve dat, het werkt ook niet. Voor elke hond we daar weghalen, komt er een voor terug.
 
Het enige wat wel helpt is daar dieren castreren en terug plaatsen. Ze medische hulp geven als nodig en ze gewoon vrij laten.
Zo wordt de totale populatie uiteindelijk kleiner.
 
Ik snap heel goed, dat je elke hond wilt redden die er te redden valt.
 
 
Kopen mensen een hond uit de broodf (die vaak uit het buitenland komen) om te redden, krijgen ze de wind van voren: „Hoe kan je daar een hond kopen, zo red je die ene hond, maar hou je het systeem in handen" dat klopt.
 
Geld dat echter ook niet voor de „handel" in buitenlandse honden?
Je red er een, maar dat gat wordt gelijk opgevuld voor weer een ander.
Zo komt er geen einde aan.
 
  "

Suzanne en Luca

Als je zoiets beweert moet je wel een onderscheid maken tussen eventuele lang-zwervers (en dan ben ik het er nog niet altijd mee eens) of ex-jacht/gebruiks/huis honden

Natuurlijk kan je in sommige gevallen best kiezen voor terugplaatsen na castratie, maar dat kan beslist niet in alle gevallen of op alle plaatsen, denk aan overlast voor buurtbewoners, gevaarlijke situaties in het verkeer of wat dan ook.

En de bewering dat ze niet gelukkig zijn in Nederland moet je maar eens voorleggen aan mijn dames

Daarnaast.... wat is het verschil of ik een hond in Nederland uit het asiel haal of uit het buitenland.. die grenzen zijn voor mij totaal onbelangrijk.... een hondenleven terug geven is van veel meer belang

"  http://www.doggo.nl/artikelen/hondengedrag/natuurlijk-hondengedrag-zwerfhonden.php
Dit is een goed artikel.
Helpen we honden door ze op te vangen en naar NL te brengen en hier te plaatsen?
Nee.
Voor honden is het zijn in NL een totale omslag. Veel honden zijn angstig en kunnen hier moeilijk wennen.
Behalve dat, het werkt ook niet. Voor elke hond we daar weghalen, komt er een voor terug.
 
Het enige wat wel helpt is daar dieren castreren en terug plaatsen. Ze medische hulp geven als nodig en ze gewoon vrij laten.
Zo wordt de totale populatie uiteindelijk kleiner.
 
Ik snap heel goed, dat je elke hond wilt redden die er te redden valt.
 
 
Kopen mensen een hond uit de broodf (die vaak uit het buitenland komen) om te redden, krijgen ze de wind van voren: „Hoe kan je daar een hond kopen, zo red je die ene hond, maar hou je het systeem in handen" dat klopt.
 
Geld dat echter ook niet voor de „handel" in buitenlandse honden?
Je red er een, maar dat gat wordt gelijk opgevuld voor weer een ander.
Zo komt er geen einde aan.
 
  "

Suzanne en Luca

Zo niet mee eens!

Oké je hebt verschil in zwerfhonden... 

Honden die op straat geboren geworden en opgroeien in roedels die al tijden op straat leven.

Je hebt ook honden die op straat leven die gewoon gedumpt zijn, omdat ze met 1 jaar toch iets te veel puber zijn of de bank vervangen is en de hond er niet meer mooi bij kleurt. Deze honden hebben het iets lastiger op straat en overleven het ook vaak niet.

(Denk je eens in dat jou hond op straat op een vuilnisbelt moet overleven, contant weg gejaagd te worden door mensen en roedels honden.)

Ik kan wel huilen als ik daaraan denk...

Ik ben blij dat mijn hondje van straat is gehaald en niet na een castratie terug is gezet. Zij is aan een hek gebonden met een ander hondje, daaruit kan je al de conclusie trekken dat ze een baas geeft gehad (die haar dus na een jaar alweer zat was)

Daarbij halen heel veel stichtingen honden niet direct zelf van straat. Deze halen ze uit dodingstations en komen dan in hun privé asiel. Van daaruit wordt dan een thuis gezocht. Goede stichtingen kijken dus ook naar goede plaatsbare honden, honden die het niet zouden redden in een huis laten ze vaak zitten en worden dus uiteindelijk afgemaakt. Ook zullen de goede stichtingen idd straathonden steriliseren en weer uitzetten.

Maar waarom ik voor een buitenlandse hond heb gekozen? Vooral omdat ik geen leuke sociale hond in Nederlandse asielen zag zitten op dat moment.

Daarbij... ik vind dat er al veel te veel honden op straat zwerven en mishandeld worden hier of in het buitenland. Ik zou nooit voor mijn eigen ''omdat ik het zo leuk vind'' nog een hond op de wereld willen laten zetten.

Er is keuze genoeg, ook leuke pups dus waarom zou ik een pup ''bestellen'' bij een fokker?

Maar helaas heb je ook rotte appels tussen al deze stichtingen zitten. Deze kun je dus eigenlijk ook geen stichting noemen! 

Deze rotte appels ruiken geld en is eigenlijk niets meer dan verkapte broodfok. De hondenkoper denkt een hondje te redden en als broodf0kker hoef je minder moeite te doen, geen smoesje hoeven te verzinnen over moeder honden die even wandelen is enzo...

Dus ja goed googlen of een stichting wel oké is, dit is wel heel erg belangrijk! 

Ik vind een broodfokhond kopen wel heel iets anders dan een hond uit een buitenlands asiel halen dus met die stelling dat je dan misstanden in stand zou houden ben ik het helemaal niet mee eens. Ik ben zelfs bijna beledigd omdat zowel Jenna als Lola uit het buitenland kwamen. Maar goed misschien als je je er nooit in verdiept hebt dat het hetzelfde lijkt als een broodfokhond kopen.

Als je een goede stichting steunt door bij hen een hond te kopen help je juist mee om misstanden te verminderen omdat ze ook plaatselijk helpen samen met de instanties daar met het verbeteren van de omstandigheden, castratieprojecten e.d.

Er zijn goede en slechte stichtingen net zo goed als je goede en slechte fokkers hebt.

 Hmm.. misschien. Ik weet het niet ik heb het idee dat dat soort honden vaak ook veel "flexibeler" zijn of zo misschien omdat ze juist door vallen en opstaan weer verdergaan misschien. Ik vind dat soort honden naar andere honden altijd bijzonder sociaal. Dat is hoe ik ze ervaar tenminste.  Onze Obi heeft nu ook moeilijk gedrag jammergenoeg... hij heeft een trauma omdat hij gepakt is door een andere hond. Ik dacht nog zo toen hij pupje was ik ga heel zuinig met hem doen. En dat heb ik ook gedaan, altijd uitgezocht met wie die opgroeide. Goede puppencursus en hondenschool. Maar op een dag kom je toch die persoon met die hond tegen. Doe je niets aan... Obi is 100% Nederlands, hier geboren, grootgebracht. Met zachte hand... En nu dit. Ik bedoel eigenlijk meer ik geloof niet dat de kans groter is dan bij een Nederlandse asielhond of bij een willekeurige marktplaats hond. Geen reden dus denk ik om niet voor zo'n hond te gaan. Wat ik wel weet is dat Obi moeilijk herstelt van zijn trauma. Ik heb het idee dat andere honden hier minder moeite mee hebben. En wellicht zo'n buitenlandse hond ook...

Helemaal mee eens, ik vind de stelling van Suzanne stigmatiserend en de nuancering ontbreekt. 

Ook wij wilden graag een herplaatser, hebben voor een lange tijd de Nederlandse asiels in de gaten gehouden maar kwamen daar met name, niet sociale honden met een flinke gebruiksaanwijzing tegen. 

In het geval van Rik: hij werd met zijn moeder en 2 nestgenoten met 8 weken uit een dodingsasiel gehaald naar een privé opvang. Hij is met 4 maanden bij ons gekomen.

Hadden ze hem daar laten zitten... had hij nu niet meer geleefd, net als zijn moeder en broertjes, dat had inderdaad gescheeld op de totale populatie 

Maar ik ben deze stichting nog altijd dankbaar voor het goede werk dat ze doen. Via facebook volg ik ze nog steeds en zie wat voor goed werk ze daar doen, ook sterilisatieprojecten. Deze stichting vind ik niet te vergelijken met de stichting die Ed beschrijft waarbij blijkbaar 'ladingen' honden naar Nederland worden gehaald. 

 Helemaal mee eens, en kan me ook echt niet vinden in wat Suzanne zegt. Of Hannah, wat dat betreft, want Nederlandse asiels zitten echt niet vol. 

Het is al een oud topic, maar ik heb nooit gereageerd zie ik dus dan bij deze even aangezien het weer is gaan leven. 

Ik ben van mening dat aanpassingsvermogen de doorslaggevende reden is om een hond te herplaatsen in Nederland. Dus hoe een hond omgaat met nieuwe/vreemde/enge situaties en hoe snel hij daarvan herstelt.

Ik heb gewerkt in een Spaans asiel en je vindt in zo'n asiel honden in alle soorten en maten, maar ook qua karakter alles wat je je bedenken kunt.

Er zitten echt genoeg honden bij die je niet gelukkig zou maken met een leven hier. Honden die angstig zijn, terughoudend, timide en met een slecht herstelvermogen, die dagen van slag zijn als er iets gebeurd. Het zijn heus heel lieve honden, maar niet geschikt om hier te plaatsen.

Daarnaast zijn er ook heel veel honden die enorm veerkrachtig zijn, nieuwsgierig en niet snel onder de indruk met een goed herstelvermogen. Dat zijn fantastische kandidaten om hier te herplaatsen. Een meisje die samen met mij in het asiel werkte, heeft zo'n hond geadopteerd. Niets bekend over de achtergrond, alleen hoe ze zich in het asiel gedroeg. Zonder enige moeite heeft die hond zich hier aangepast in Nederland. 

Dus de achtergrond, of een hond een zwerver was of niet, maakt niet zoveel uit bij het wel of niet herplaatsen van een hond. Het gaat om het karakter, het aanpassingsvermogen. 

En ook ik zie niet waarom je niet naar buitenlandse honden mag kijken om te adopteren. Ik zou juist zeggen: spreid je winkansen! 

 Hele goede keus van je geweest Ed. Ik zou willen dat meer mensen dit deden, dan zouden dit soort zgn "stichtingen" niet meer bestaan. Vind het sowieso een slechte zaak dat mensen zo ff een hondje kunnen komen halen zonder enige screening en huisbezoeken etc. Door dit soort praktijken komen juist zoveel buitenlandse honden op markplaats en asielen terecht. Compleet gestoord omdat mensen totaal niet begeleid zijn met nazorg. Heel sneu voor die diertjes. Maar idd het is ook gewoon handel. Heb van de week weer zo "stichting" leren kennen uit Prinsenbeek. Denk je eindelijk klaar te zijn met die uit Zevenaar, blijkt er nog zo'n hondensupermarkt met inloopuren (ben je net aangekomen in een vreemd land na dgn in een volverpakte bus gezeten te hebben, niet geacclimatiseerd en dan komen er tig mensen bij je kijken) te zijn in NL. In en in triest. Heb me ook altijd verbaasd dat klanten die voor een hondje komen hun eigen honden mogen meenemen en die bij net aangekomen honden in de buurt mogen komen. En dan vragen we ons allemaal af hoe het nu komt dat giardia zo toeneemt in het land??? Nou, ik weet dat antwoord wel. We vechten hier al zolang tegen. Een goede stichting haalt geen busladingen honden naar NL en kwak ze neer in een grote opvang. Nee, die brengt hondjes bij voorkeur over per vliegtuig (maar ja..dat kan niet illegaal en alles moet kloppen anders mogen de honden niet mee). En deze hondjes hebben dan al een plekje bij een goed gescreend baasje of opvang. Huisbezoeken zijn gedaan. Testen zijn gedaan. Zo ook sterilisaties. Vaccinaties, paspoorten en chips zijn in orde. Ook even googlen naar ervaringen is altijd wel belangrijk. Let ook op dat bij de screening de screener je niet naar je mond praat maar ook de andere eerlijke kant vertel. Want vaak gaat de adoptie van een buitenlandse hondje de eerste dagen/weken/maanden niet zo heel makkelijk. Mijn visie: hoe moeilijker het is om een hondje te adopteren hoe beter de stichting is. En ook geen onbelangrijk iets: wat doet de stichting vóór het land van herkomst? Helpen ze mee de asielen daar te verbeteren en nóg belangrijker: helpen ze mee met sterilisatie projecten? Want honden uit dat land halen verplicht je tot iets: namelijk mee helpen het voor de anderen een beetje dragelijker maken. En niet alleen maar honden hierheen halen omdat ze zo zielig zijn en men zo graag wilt redden. En al die " mooie" verhaaltjes rondom honden...  pff. Die dieren komen vaak uit halfgare asielen, dodingsstations of overvolle opvang. Die dieren hebben vaak een rugzak, zijn niks gewend, zijn niet zindelijk, en hoe de hond in huis zal zijn is gewoonweg niet te bepalen want dat hebben ze nooit gedaan. Wat stichtingen in het land daar kan zien is hoe het karakter is, hoe de honden reageren op mensen, andere honden, soms katten. Laatste vaak niet te doen. Er moet gewoon een nationaal verbod komen om  pups (Roemeens) bij kleine kinderen te plaatsen (mits zeer zeer zeer ervaren mensen)  en in drukke steden. Zeer grote kans op terugplaatsing en bijtincidenten. Iemand die 5 dagen in de week 8 uur werkt en verwacht dat de hond alleen kan blijven, hoort ook geen hond te krijgen. Héérlijk ontspannen wandelen de eerstkomende tijd is zeker niet vanzelfsprekend en mensen moeten zich aanpassen aan de hond en niet het omgekeerde verwachten. Als dit je allemaal niet afschrikt, dan kan je idd kijken voor een buitenlandertje. Want eenmaal zo'n diertje in huis is zo mooi. Ik zou niet anders meer willen. En soms heb je mazzel en heb je een hondje die zich moeiteloos aanpast aan de Nederlandse maatschappij, maar verwacht dat vooral niet.. dan kan het alleen maar meevallen. 

Er zijn zelfs steeds meer asielen die buitenlandse honden in hun asiel opnemen (in Zwolle bijvoorbeeld,  ze hebben er nu momenteel 5 uit Spanje). Omdat de Nederlandse asielen vaak alleen maar stafford achtigen hebben en/of honden met een (gedrags)probleem waar een doorsnee gezin misschien niet op zit te wachten. Er is gewoon heel veel vraag naar leuke en sociale honden hier in Nederland en ja deze zitten er is genoeg (lees veel te veel) in het buitenland. 

Ik ben juist bij een stichting beland omdat ik bij een asiel met mijn werktijden toch waarschijnlijk geen hond mee zou krijgen, ik heb met een aantal asielen contact gehad omdat daar een leuk hondje zat wat mogelijk in mijn situatie paste, maar mijn werktijden...

Ik heb dus heel erg goed gezocht naar een hondje wat heel open is en zich makkelijk aanpast en hier al een tijdje in een gastgezin zat. Want ondanks dat ik 40 uur werk wil ik natuurlijk niet dat mijn hond al die tijd alleen thuis zit. Dus ik moest geen zeer angstige hond hebben die de drukte van de uitlaatservice en opvang niet aan kon. 

Ondanks dat ik 40 uur werk durf ik wel te zeggen dat ik een gelukkig hondje heb!

 Uiteraard zijn er uitzonderingen. (Heb mijn reactie even wat meer uitgelegd en aangepast, wat ik bedoel. ) Jij heb het waarschijnlijk van a tot z goed aangepakt. Maar van een hond vers uit het buitenland kan je niet verwachten dat deze zonder slag of stoot met een uitlaatservice meekan. Hond uit opvang is altijd fijn ondat je meer weet hoe zo'n diertje is en aankan. Maar je sta nog verbaasd hoeveel mensen vragen " kan deze hond 8 uur alleen zijn". 

Dankje, daarom keek ik ook alleen naar honden die hier al een tijdje in de opvang zaten.

En als ik opvanggezin zou zijn en mensen zouden aan mij vragen of deze hond 8 uur alleen kan zijn? Dan zou ik daar ook jeuk van krijgen hoor. Ik snap niet dat mensen nog steeds denken dat honden 40 uur alleen kunnen/willen zijn! Dat wil geen 1 hond dus moet jij, als goede baas zijnde, dat ook niet willen.

In Prinsenbeek geweest?

 Nee. Is niet nodig. Gaat om de werkwijze. En google eens. En blijkt wel heel erg slecht bekend te staan, zelfs asielen kennen deze en niet op de positieve manier. Ik kende het helemaal niet totdat op marktplaats een mooie advertentie stond " 60 honden binnengekomen. Allerlei soorten pups, ook met rashonden". Dat gaan mn haren al regelrecht van overeind staan. Ze zullen best voor- en tegenstanders hebben, maar ik ben een tegenstander. Brr.  Of... had je het niet tegen mij?????  (realiseer ik me later). 

Even over buitenlandse honden in Nederlandse, Belgische of in mijn geval Duitse asielen. Veel asielen werken samen met stichtingen. De honden van mijn vriend zijn moeder kwamen allebei via een stichting in het plaatselijk asiel hier. Ze heeft ze daar gevonden. Pas later bleek dat de een uit Spanje kwam en de ander uit Roemenie via een stichting. Dit zijn dan honden die of snel weg moesten daar, of daar weinig tot geen kans hadden, ziek of drachtig zijn of andere reden.

Als je eenmaal een hond via een stichting in huis hebt, blijft de stichting de verantwoordelijke voor de hond, die mag je dus niet zelf naar een asiel brengen als je er om een of andere reden vanaf wil. Maar wordt via de stichting herplaatst.

Ook de stichting waar ik Lola en Jenna vandaan had/heb werkt met goede asielen en gnadenhoven (opvangplek voor dieren die zo getraumatiseerd zijn dat ze niet in een gezin geplaatst kunnen worden) zoals ze dat hier noemen, samen.

Ik heb het nu dus over een goede en normale gang van zaken zoals het zou moeten gaan. Dat er helaas mensen zijn die zich hier niet aan houden en er een soort hondenhandel van gemaakt hebben zonder ergens op te letten is natuurlijk schandalig, dat spreekt voor zich.

Ik ken vooral de andere kant van het verhaal. Heb een tijdje in het buitenland gewoond tussen de volmaakt gelukkige zwerfhonden. Het was best een toeristisch plaatsje. Ook de lokale bevolking liet de eigen honden tussen deze roedel meelopen als ze zelf aan het werk waren. de honden werden misschien niet zo oud, en glommen iets minder maar waren over het algemeen relaxed, vriendelijk en sociaal. Ik moet er niet aan denken dat hier een goed bedoelende stichting kwam de honden in betonnen hokjes stopte en ze daarna in een vliegtuig naar Nederland stopte. Ik zie wel eens beelden van die buitenlandse asiels en ik heb dan nooit het gevoel dat ze beter af zijn. ik twijfel absoluut niet aan de goede bedoelingen van mensen die een hond uit het buitenland adopteren en ik geloof ook best dat het prima kan gaan. Maar ik ben blij dat ik 'mijn' zwerfhond destijds daar heb gelaten.

Ik heb niet alle reacties gelezen, maar dat we honden niet helpen door ze naar Nederland te halen ben ik het absoluut niet mee eens!

Tuurlijk zijn er honden die we daar niet mee helpen, die als zwerfhond beter af zijn omdat ze te bang (of in zeldzame gevallen agressief) zijn. Maar veruit de meesten honden maak je daar wel blij mee.

Ik heb afgelopen November en December stage gelopen in een Spaans asiel en daar ook onze Puck geadopteerd.

Het klopt dat er honden zijn die angstig zijn. Maar de meesten honden zijn binnen een paar dagen of weken enorm veranderd en worden heel snel wel aanhankelijk. Het is maar een klein aantal honden die enorm bang blijft, en die zijn naar mijn mening inderdaad niet geschikt om herplaatst te worden.

Ver uit de meesten honden in het asiel zijn ongecompliceerde huishondjes. Ja de meesten honden hebben een rugzakje, maar bij de meesten honden merk je daar maar weinig van. Dat is zo bijzonder aan honden. Puck is waarschijnlijk ook mishandeld, maar ze is zo'n enorme aanhankelijke knuffelkont. Heel af en toe is ze nog wat terughoudend en wantrouwend, maar meestal niet. (en ze is pas 3 maanden in Nederland)

Ze doet het super goed op de cursus, ze is zelfs bij beide cursussen de beste van de groep, en is bij de basiscursus geslaagd met allemaal 10en en een 9.

Ik zag een reactie van iemand die interesse had in een buitenlandse hond, maar dat de meesten honden heel angstig waren.
Eerlijk gezegd vind ik dat niet zo raar. Ze hebben net een heftige reis achter de rug, dat is enorm spannend voor die honden. Dan komen ze weer in een nieuwe omgeving, komen er onbekende mensen kijken, etc. etc.
Vaak zie je na een week ofzo al heel erg veel verschil.

Als er een nieuwe ''lading'' honden binnen kwam in het asiel, die opgehaald waren uit het dodingstation, waren de meesten honden bange zielige hoopjes. Heel terughoudend en angstig. Een aantal van die honden kwamen in mijn sectie. 
Na een paar weken waren ze helemaal anders, op het irritante af zo aanhankelijk. Dat komt natuurlijk omdat ze hééél erg graag aandacht willen, want met een paar honderd honden in het asiel krijgen ze minder aandacht dan dat ze zouden willen.  

Ik ben dus zeker voor het naar Nederland halen van buitenlandse honden. Maar het is inderdaad ook belangrijk dat er wat gedaan wordt aan de mentaliteit van de mensen in die landen.

Lees nu de reactie boven mij van Anoniem.

Dat is in Spanje helaas niet mogelijk meestal. Er zijn daar veel hondenvangers die honden naar het dodingstation brengen. In de plaats waar ik zat (La Cala de Mijas) waren dan ook bijna geen zwerfhonden. Heb er in die 6 weken maar 1 gezien.

Er is ook een zwerfhond naar het asiel gebracht door een vrouw omdat hij samen met zijn groepje honden mensen ging lastig vallen.
Hij heel bang, en is de eerste week niet uit zijn nachthok gekomen. Na een paar weken is hij ontsnapt uit de noodhokken. (hier zit geen dak op) De eigenaresse van het asiel vond dat eigenlijk niet erg, hij was geen hond om in een asiel of gezin te wonen. Hij was er gewoon diep ongelukkig.

Nu maar hopen dat hij niet in handen valt van hondenvangers.

Waar ik vooral mee zit, los het het zwerfprobleem op, dat honden geadopteerd worden?

Volgens mij, neemt het aantal zwerfhonden niet af? 

Huishonden, worden massaal op straat gedumpt. Niet gecastreerde dieren die zich voortplanten.

Wat de boel verziekt, zijn de stichtingen die het puur om geld doen. Daar wordt niet gekeken of honden geschikt zijn voor adoptie, ziek en dusdanig getraumatiseerd, dat leven een kwelling wordt.

Er wordt niet gekeken waar een hond geplaatst wordt, krijgen geen nazorg. 

Een kennis adopteerde een hond, de hond was lief, sociaal, kon met kids. Ze was een jaar en moest opgevoed worden, volgens de beschrijving. Dat is niet erg, aan de lijn leren lopen, zindelijk maken enzo, dat is prima te doen.

Gelijk verliefd en adopteerde deze hond. Helaas bleek deze hond alles behalve wat de omschrijving beweerde. De eigenaren hadden gelijk contact met een gt, gingen hard aan het werk, maar de eigenaresse werd bang voor de hond.

Ze hadden een sociale hond geadopteerd, maar bleek een behoorlijke rugzakhond. Daar hadden ze totaal geen ervaring mee en niet voor gekozen.

Die stichting  zo bleek, had 400 honden in een Spaans asiel, hadden de honden waarschijnlijk niet eens zelf gezien, wisten niets van de honden.

De hond is inmiddels terug, dwz, de stichting neemt geen honden terug, maar zoeken een andere baas! Ook dit zonder teruggaven van geld, dat had de stichting zo geregeld.

Dat soort stichtingen, verzieken het.

Een andere vriendin, zeer ervaren met buitenlandse honden, kreeg een dusdanig zwaar getraumatiserde hond, ondanks liefde, geduld, hulp van 2 gt's, bat training, bleef dit een zeer angstige angst bijter.

Is ingeslapen.

Waaron zo een zwaar getraumatiseerde hond hierheen halen?

Ik weet van 2 gt's, dat ze hun handen vol hebben aan buitenlandse honden.

Er gaat zoveel mis met het hierheen halen van honden.

Ze zullen echt veel selectiever moeten zijn. Waarom laten ze hele getraumatiseerde en zieke honden niet inslapen.

Ik ken echt ook hele leuke buitenlandse honden, die het super goed doen. Geef die een kans, die zijn er echt.

Wat doe je tegen foute stichtingen die de boel verzieken?

Ik denk ook dat in de landen zelf veel meer gedaan moet worden aan de „overlast" van zwerfhonden.

Er zijn idd plekken, waar ze gedoogd worden en het prima doen.

Het massaal dumpen van huishonden, dat zal aangepakt moeten worden, verplicht chippen?

Castreren van zwerfhonden, medische zorg plegen en terug zetten.

De huishonden, zouden opgevangen moeten worden, bij stichtingen en aangemeld moeten worden voor adoptie.

Zolang er geld op verdient wordt, krijg je helaas misstanden.

Het doet me verdriet.

 Ja maar zo hoort het oorspronkelijk ook te zijn, honden die van niemand zijn, behalve van zichzelf, rondscharrelend om van het afval van de mens hun eten binnen te krijgen. Eigenlijk het ideale plaatje. Maar bijv. in Roemenie is ineens een soort jacht begonnen op die honden.

Hier een stukje wat een roemeense schreef:

Once upon a time, there was a country, a beautiful country, with poor, but loving people. They had a house, their land and their animals: cows, horses, pigs, cats and dogs. Even the animals that were used for work, all of them were happy: they had their own little home and they weren’t starving. But this country, named Romania, changed.

And the popular saying, “From my own slice of bread I’ve raised a person and a dog,’’ was not valid anymore. Suddenly, Romanians became dog killers (and not only this, also horse killers, cat killers and so on). And money became more important than life. The politicians made laws in order to permit them to take a life, even it was an animal life, in the name of the law. The administration ignored the problem of stray dogs till they become too many. And then a massacre began. A national massacre of the dogs.

" Waar ik vooral mee zit, los het het zwerfprobleem op, dat honden geadopteerd worden?
 
Volgens mij, neemt het aantal zwerfhonden niet af? 
 
Huishonden, worden massaal op straat gedumpt. Niet gecastreerde dieren die zich voortplanten.
 
Wat de boel verziekt, zijn de stichtingen die het puur om geld doen. Daar wordt niet gekeken of honden geschikt zijn voor adoptie, ziek en dusdanig getraumatiseerd, dat leven een kwelling wordt.
Er wordt niet gekeken waar een hond geplaatst wordt, krijgen geen nazorg. 
 
Een kennis adopteerde een hond, de hond was lief, sociaal, kon met kids. Ze was een jaar en moest opgevoed worden, volgens de beschrijving. Dat is niet erg, aan de lijn leren lopen, zindelijk maken enzo, dat is prima te doen.
 
Gelijk verliefd en adopteerde deze hond. Helaas bleek deze hond alles behalve wat de omschrijving beweerde. De eigenaren hadden gelijk contact met een gt, gingen hard aan het werk, maar de eigenaresse werd bang voor de hond.
Ze hadden een sociale hond geadopteerd, maar bleek een behoorlijke rugzakhond. Daar hadden ze totaal geen ervaring mee en niet voor gekozen.
Die stichting  zo bleek, had 400 honden in een Spaans asiel, hadden de honden waarschijnlijk niet eens zelf gezien, wisten niets van de honden.
De hond is inmiddels terug, dwz, de stichting neemt geen honden terug, maar zoeken een andere baas! Ook dit zonder teruggaven van geld, dat had de stichting zo geregeld.
Dat soort stichtingen, verzieken het.
Een andere vriendin, zeer ervaren met buitenlandse honden, kreeg een dusdanig zwaar getraumatiserde hond, ondanks liefde, geduld, hulp van 2 gt's, bat training, bleef dit een zeer angstige angst bijter.
Is ingeslapen.
Waaron zo een zwaar getraumatiseerde hond hierheen halen?
Ik weet van 2 gt's, dat ze hun handen vol hebben aan buitenlandse honden.
Er gaat zoveel mis met het hierheen halen van honden.
 
Ze zullen echt veel selectiever moeten zijn. Waarom laten ze hele getraumatiseerde en zieke honden niet inslapen.
Ik ken echt ook hele leuke buitenlandse honden, die het super goed doen. Geef die een kans, die zijn er echt.
 
Wat doe je tegen foute stichtingen die de boel verzieken?
 
Ik denk ook dat in de landen zelf veel meer gedaan moet worden aan de „overlast" van zwerfhonden.
Er zijn idd plekken, waar ze gedoogd worden en het prima doen.
 
Het massaal dumpen van huishonden, dat zal aangepakt moeten worden, verplicht chippen?
 
Castreren van zwerfhonden, medische zorg plegen en terug zetten.
 
De huishonden, zouden opgevangen moeten worden, bij stichtingen en aangemeld moeten worden voor adoptie.
 
Zolang er geld op verdient wordt, krijg je helaas misstanden.
Het doet me verdriet.
  "

Suzanne en Luca

 De meeste "goede" stichting hebben ook niet de visie om even het probleem daar op te lossen. Dat gaat ze ook helemaal niet lukken aangezien de regering niet mee werkt, de mentaliteit vd bevolking anders is en de EU het een nationaal probleem blijft vinden en niet ingrijpt. Is wel heel makkelijk om te vertellen hoe het daar allemaal wel moet. Ik haal je uit de droom: dat gebeurd niet. Dus moeten we dan allemaal maar de andere kant opkijken? We proberen wel te helpen om de honden die aanwezig zijn daarvoor het leven wat draaglijker te maken en zorgen dat er wat minder hondhes geboren worden die hetzelfde lot hebben. Daarbij die leuke hondjes waarvan gedacht word dat ze het heel leuk zullen doen bij een baasje, die worden dat geplaatst. Maar niet om het probleem op te lossen. Maar alleen om die paar hondjes wel een leuk leven te bieden. Waar men altijd het vandaan haalt dat we dat probleem dáár gaan oplossen, dat snap ik niet. Zie Roemenië,  wij waren ook 100 jaar geleden zo. Op dit gebied lopen ze dus 100 jr achter. Wij gaan het allemaal niet meemaken dat hét  probleem opgelost gaat worden. Maar we zijn wél een klein radartje in dat grote proces. En wat is er mis dat er in die tussentijd een aantal hondjes een fijner leven gegund zijn? Dus ja, het hierheen halen van een buitenlands hondje is een druppel op een gloeiend plaat. Maar laat dat ene druppeltje nou een mooi leven hebben... Uiteraard wel bij de juiste stichting vandaan. 

" Waar ik vooral mee zit, los het het zwerfprobleem op, dat honden geadopteerd worden?
 
Volgens mij, neemt het aantal zwerfhonden niet af? 
 
Huishonden, worden massaal op straat gedumpt. Niet gecastreerde dieren die zich voortplanten.
 
Wat de boel verziekt, zijn de stichtingen die het puur om geld doen. Daar wordt niet gekeken of honden geschikt zijn voor adoptie, ziek en dusdanig getraumatiseerd, dat leven een kwelling wordt.
Er wordt niet gekeken waar een hond geplaatst wordt, krijgen geen nazorg. 
 
Een kennis adopteerde een hond, de hond was lief, sociaal, kon met kids. Ze was een jaar en moest opgevoed worden, volgens de beschrijving. Dat is niet erg, aan de lijn leren lopen, zindelijk maken enzo, dat is prima te doen.
 
Gelijk verliefd en adopteerde deze hond. Helaas bleek deze hond alles behalve wat de omschrijving beweerde. De eigenaren hadden gelijk contact met een gt, gingen hard aan het werk, maar de eigenaresse werd bang voor de hond.
Ze hadden een sociale hond geadopteerd, maar bleek een behoorlijke rugzakhond. Daar hadden ze totaal geen ervaring mee en niet voor gekozen.
Die stichting  zo bleek, had 400 honden in een Spaans asiel, hadden de honden waarschijnlijk niet eens zelf gezien, wisten niets van de honden.
De hond is inmiddels terug, dwz, de stichting neemt geen honden terug, maar zoeken een andere baas! Ook dit zonder teruggaven van geld, dat had de stichting zo geregeld.
Dat soort stichtingen, verzieken het.
Een andere vriendin, zeer ervaren met buitenlandse honden, kreeg een dusdanig zwaar getraumatiserde hond, ondanks liefde, geduld, hulp van 2 gt's, bat training, bleef dit een zeer angstige angst bijter.
Is ingeslapen.
Waaron zo een zwaar getraumatiseerde hond hierheen halen?
Ik weet van 2 gt's, dat ze hun handen vol hebben aan buitenlandse honden.
Er gaat zoveel mis met het hierheen halen van honden.
 
Ze zullen echt veel selectiever moeten zijn. Waarom laten ze hele getraumatiseerde en zieke honden niet inslapen.
Ik ken echt ook hele leuke buitenlandse honden, die het super goed doen. Geef die een kans, die zijn er echt.
 
Wat doe je tegen foute stichtingen die de boel verzieken?
 
Ik denk ook dat in de landen zelf veel meer gedaan moet worden aan de „overlast" van zwerfhonden.
Er zijn idd plekken, waar ze gedoogd worden en het prima doen.
 
Het massaal dumpen van huishonden, dat zal aangepakt moeten worden, verplicht chippen?
 
Castreren van zwerfhonden, medische zorg plegen en terug zetten.
 
De huishonden, zouden opgevangen moeten worden, bij stichtingen en aangemeld moeten worden voor adoptie.
 
Zolang er geld op verdient wordt, krijg je helaas misstanden.
Het doet me verdriet.
  "

Suzanne en Luca

 Ik vind dat mensen teveel denken in trainen als er maar getraind wordt komt alles goed. Dit is zeker niet zo. Dat geldt trouwens voor alle herplaatsers, niet perse uit het buitenland.

Toen Lola hier kwam was ze ook een angstbijter, viel uit ook naar alles. Aan trainen viel niet te denken. Trainen komt pas veel en veel later, of misschien wel helemaal niet.

Het gaat erom dat je het vertrouwen van de hond moet zien te winnen. En dat heeft tijd nodig, je moet wel wat inzicht in hondengedrag hebben natuurlijk, en weten hoe je dat vertrouwen kan winnen.

Maar zoals ik al schreef dat geldt voor elke herplaatser. Ook met een herplaatser uit een nederlands asiel had dit wat je beschreef kunnen voorkomen als men van bepaalde verwachtingen uitgaat. Ik zeg altijd ga er blanco in en ga van het ergste uit, dan kan het alleen maar meevallen.

De stichting waar ik Lola en Jenna van heb plaatst geen honden bij jonge kinderen omdat er van de honden zo weinig bekend is hoe ze zouden reageren buiten het asiel, er is alleen een beschrijving vanuit het asiel te geven en dat zegt eigenlijk zo weinig over hoe de hond bij jou thuis zal zijn, ook al omdat dat niet alleen van de hond afhangt maar ook hoe de mensen met hem omgaan.

"  Ik vind dat mensen teveel denken in trainen als er maar getraind wordt komt alles goed. Dit is zeker niet zo. Dat geldt trouwens voor alle herplaatsers, niet perse uit het buitenland.
 
Toen Lola hier kwam was ze ook een angstbijter, viel uit ook naar alles. Aan trainen viel niet te denken. Trainen komt pas veel en veel later, of misschien wel helemaal niet.
 
Het gaat erom dat je het vertrouwen van de hond moet zien te winnen. En dat heeft tijd nodig, je moet wel wat inzicht in hondengedrag hebben natuurlijk, en weten hoe je dat vertrouwen kan winnen.
 
 
Maar zoals ik al schreef dat geldt voor elke herplaatser. Ook met een herplaatser uit een nederlands asiel had dit wat je beschreef kunnen voorkomen als men van bepaalde verwachtingen uitgaat. Ik zeg altijd ga er blanco in en ga van het ergste uit, dan kan het alleen maar meevallen.
 
De stichting waar ik Lola en Jenna van heb plaatst geen honden bij jonge kinderen omdat er van de honden zo weinig bekend is hoe ze zouden reageren buiten het asiel, er is alleen een beschrijving vanuit het asiel te geven en dat zegt eigenlijk zo weinig over hoe de hond bij jou thuis zal zijn, ook al omdat dat niet alleen van de hond afhangt maar ook hoe de mensen met hem omgaan. "

Dobry

 Met een angstige hond wordt ook niet gelijk met trainen begonnen. De baas krijgt handvatten, leert de lichaamstaal te herkennen en hoe aan het vertrouwen van een hond kan gaan werken. Dat is de basis.

Trainen trucjes leren is niet belangrijk, dat is ook zo geleerd, kan je ook uit een boekje halen.

Met gt, leer je de baas inzicht krijgen in het gedrag van de hond en daar mee leren omgaan.

Als je een sociale hond verwacht en een hond met een behoorlijk rugzakje krijgt, niet iedereen kan daar mee omgaan, zelf met goede begeielding niet.

Ons asiel hier, kiest heel,bewust bazen uit, die bij het karakter van de hond passen. Krijgen ook goede begeleiding.

Zo hou het overal moeten gaan

 Dat geld toch ook voor de broodf pups, die mensen kopen: een druppel op een gloeiende plaat.

Reken maar, dat er in het buitenland ook bewust gefokt wordt om leuke honden te kunnen laten opvangen door stichtingen.

Uiteindelijk help je die ene hond, ten koste van.....

Ik vind het een soort struisvogel politiek waar heel veel misbruik gemaakt van worden.

Er zijn nl echt vreselijk veel slechte stichtingen, die niets om de hondjes geven. Er wordt enorm misbruik gemaakt, mar de googwill van mensen.

Het probleem oplossen, zou voor de honden echt een einde kunnen betekenen aan al het leed. Zal je toch echt locaal moeten gaan aanpakken. Goede voorlichting en laten zien, hoe het anders kan.

Blijven lobbieë.

"  Dat geld toch ook voor de broodf pups, die mensen kopen: een druppel op een gloeiende plaat.
 
Reken maar, dat er in het buitenland ook bewust gefokt wordt om leuke honden te kunnen laten opvangen door stichtingen.
 
Uiteindelijk help je die ene hond, ten koste van.....
 
Ik vind het een soort struisvogel politiek waar heel veel misbruik gemaakt van worden.
 
Er zijn nl echt vreselijk veel slechte stichtingen, die niets om de hondjes geven. Er wordt enorm misbruik gemaakt, mar de googwill van mensen.
 
Het probleem oplossen, zou voor de honden echt een einde kunnen betekenen aan al het leed. Zal je toch echt locaal moeten gaan aanpakken. Goede voorlichting en laten zien, hoe het anders kan.
Blijven lobbieë. "

Suzanne en Luca

 Jeetje. Ik dacht dat ik het vaak negatief in zag maar jij kan er ook wat van. Er zijn ook een aantal goede stichtingen die het wel goed doen hoor. Naast mij liggen twee mooie en lieve Roemenen die op de correcte manier hier naartoe gekomen zijn. Het stoort mij mateloos hoe negatief en zwart/wit je ben over buitenlandse adopties. En constant blijft roepen. Ja. Er zijn zg stichtingen uit de grond gestampt die ik met liefde weer erin trap. Maar het lijkt nu wel alsof er niks anders dan kommer en kwel is. Ik kan je zo 900 hondjes aanwijzen die prima zitten! Niet uit je panty springen. Dit is verspreid over 9 jaar.  En je reactie over het probleem oplossen: jeetje hadden we daar nu maar aan gedacht!!! Niemand behalve jij weet hoe dit probleem opgelost moet worden. Eureka!!! Denk je dat er geen mensen zowat in Brussel wonen om telkens de EU aan te spreken. Dat er stichtingen zijn die zich hier niet sterk voor maken.Denk je dat er niet ook best een aantal mensen die in dat land wonen ook willen wat wij willen, die vechten tegen de bierkaai, een corrupte regering, malafide fokkers, familie en buren die lijnrecht tegenover hen staat, de hondenmaffia, de hondenvangers, de psen, de doorgedraaide asielhouders etc etc etc. Dat er NGO's zijn die aan educatie doen? ( Ik heb foto's hoor). Sterilisatieprojecten gedaan door dierenartsen en NGO's gesteund door stichtingen, maar met tegenwerking vd plaatselijke burgemeester. Ik vind dat je het allemaal super goed kan vertellen. Heb je weleens gezien waar alle mensen tegen aan moeten boksen? Super makkelijk om in dit kikkerlandje op een bankstelletje voor de pc een land als Spanje of Roemenië even te gaan vertellen hoe wij het willen zien. Denk je dat mensen dat niet elke keer weer proberen? Maar het is hun land, niet de onze. Maar er zijn gelukkig mensen in NL ed die hen willen helpen en niet het kop in het zand steken. En het probleem oplossen... het valt (nog) niet op te lossen. Er is wel verandering her en der. Kleine stapjes. En die zijn zichtbaar, als je weet waar je kijken moet.  De meesten mensen willen veel te veel, veel te snel. Zo werkt dat niet. Hoe zou jij het vinden als Arabië even komt vertellen hoe we hier moeten leven... werk je dan ook mee??? Je vertel absoluut niks nieuws, maar het is geen sprookjesland. Je klikt met je rode schoentjes en de problemen zijn weg. Maar in de tussentijd dat jij wegkijk en alleen maar mopper over hoe alles fout gaat en hoe alles moet zoals jij het wil, zijn velen bezig om daadwerkelijk een verschil te maken.... En ga aub niet alles over 1 kant scheren en alle adoptie hondjes uit buitenland met broodfok honden vergelijken. Overal heb je rotte appels. Mensen in bv Roemenië zijn straatarm, ze hebben door dat geld te verdienen valt met hondjes fokken en doorverkopen aan stichtingen, zoals jullie het zeggen. Kunnen we dit dat arme gezin dan kwalijk nemen of doet de zg stichting dan niet zn huiswerk? Dus rotte appel? En een beetje stichting met goede basis hoeft geen hondjes in het buitenland te kopen. Ze werken samen net vaste asielen en alleen de dierenartsen worden betaald voor alle testen etc. Niet de asielhouders. Dus stichtingen die hondjes kopen van "buitenlandse fokkers" : nooit van gehoord. Wil ik niet zeggen dat ze er niet zijn. Maar wederom: rotte appels. Maar weet je Suzan... je hoeft geen buitenlands hondje te adopteren als je zo ontzettend tégen ben. Niemand zegt dat je dat moet. Ieder zn ding... Ik zou nl nooit een gefokt dier aanschaffen waar ik voor betaald heb om geboren te laten worden, wetende dat er miljoenen/miljarden ongewenste dieren rondlopen die ook een baasje willen. Maar dat zeg ik... ieder zn ding.