Ruwe dierenarts

Aston is vanwege het kale om de oogjes en de bultjes toch vandaag naar de DA geweest. Geen afkrabsel maar wel prik tegen jeuk en advocate mee. Alleen dit was een andere DA dan vorige keer. Een man dit keer, die Aston gewoon bij het nekje vasthield toen hij weg wilde, en hem op een gegeven moment bij zijn koppie pakte en zei "En nu is het afgelopen!" omdat hij tegenstribbelde, en hem dan ook nog eens neerdrukte op de weegschaal omdat hij er af wou.

Ben ik nu te soft of is dit een slechte manier van omgaan met een kleine pup?

Een dierenarts mag wat mij betreft nooit een hond neerdrukken, of ruw behandelen. 

Ik zou dan ook niet meer naar deze dierenarts gaan en vragen om een consult bij die ander. 

Ook denk ik dat jij het op Aston zult overbrengen als jij geen goed gevoel hebt bij die arts. Zou het ook melden de volgende keer dat je dat niet prettig vind. En dan liever zelf helpt hem in bedwang te houden. 

Gijs heeft bij de praktijk waar ik (nog) heen ga ook echt voorkeur! De ene arts gaat prima, de andere is hij echt heel bang voor (heeft nog nooit iets verkeerd gedaan hoor, maar is heel kordaat zonder geruststellen) en dan is er nog een 3e waar ik de kriebel van krijg (wilde hem als pup al een muilkorf omdoen vanwege eigen angst?)

De assistentes daarentegen is hij dol op, tenminste de meeste. 

 mijn vriend zegt dat de DA gewoon direct was, maar ik vond het niet leuk om te zien.

Mijn DA heeft altijd kleine snoepjes staan, en praat heel vriendelijk tegen Lance terwijl hij hem aftast. Ook toen hij nog een jong pupje was. 

Meestal toch , als ze op de tafel staan zijn ze bedeesd en kalm ? 

ik zou ook niet kunnen hebben dat Lance onvriendelijk wordt behandeld. 

Ik vind het nogal wat. De dierenarts is niet alleen voor veel honden eng, de arts is een soort vreemde. Die hoort jouw hond niet zo te behandelen. Hoe zou je het vinden als de Huisarts dit bij jou deed? :(

Merry hebben ze ook eens in de houdgreep gehouden met muilkorf erbij. Voor een prikje. Sindsdien is ze voorveel dingen angstig geworden. Ben ovovergestapt naar een nieuwe dierenarts. En wow wat een verschil!

Kan iemand een betere dierenarts in leeuwarden aanraden? De mevrouw van vorige keer was heel lief maar blijkbaar alleen vervangend.

Mellow vindt het ook altijd spannend bij de dierenarts, hij is altijd heel rustig, aait haar, praat tegen haar en schuift er naderhand een snoepje in 

Met haar heb ik ook geen voorkeur, dat had ik met Pukje wel. Er was dus 1 iemand die ik écht niet bij haar wilde hebben, zij gedroeg zich alsof Puk een gevaarlijke, bloeddorstige tijger was... Ook ging ik met Puk liever niet naar de mannelijke artsen, niet om hun, maar meer omdat Puk niet zo'n mannenliefhebber was 

Ik zou in jouw geval volgende keer ook gewoon vragen om een consult bij de persoon waar jij wél een goed gevoel bij hebt. Juist om zelf de rust te bewaren die Aston van jou nodig heeft op dat moment.

Toen Tibbe nog jong was, moest hij een keer naar een vervangende dierenarts. Die dierenarts deed ook heel lomp en ging zonder respect met hem om. Duwde hem in allerlei richtingen en de poot waar hij veel pijn aan had pakte hij en bewoog hij alle kanten op, terwijl Tibbe duidelijk aan gaf dat het pijn deed.

Op zich ben ik niet van de slappe hand; hij moet luisteren, punt uit. Maar ik vind ook dat je te ver kunt gaan. Deze dierenarts ging duidelijk té ver.. en Tibbe vond dat ook. HAP zei Tibbe, toen hij hem nog een keer in een positie duwde. Ik ben zelf erg allergisch voor andere dieren, dus ik stond buiten te wachten. M'n man was mee naar binnen.. en m'n man is normaal ook vrij streng en de honden mogen absoluut niet bijten, maar zelfs hij zei er niks van. "Verdomme, dat rotbeest, hij bijt!", zei de dierenarts. "Eigen schuld, dikke bult", zei m'n man. Hij heeft Tibbe van tafel gehaald en we zijn weer naar huis gegaan. 

Mijn dierenarts zet altijd bij de afspraak:  tijd nemen en 3 koekjes als ik een afspraak voor Blanca maakt.

Ze weet dat Blanca heel angstig is en door dit te vermelden weet een andere arts ook dat ze er rekening mee moet houden.

Ik vind ook dat een dierenarts nooit grof mag zijn en rustig aan moet doen  met een dier wat in de praktijk komt.

Ik zou er gewoon wat van zeggen misschien is hij zich er niet eens van bewust hoe hij doet.

 Ik heb bijna niks durven zeggen, en mijn vriend vond het grappig, maar ik heb meteen maar een andere DA gemaild.

Ik zou er ook gelijk weg gaan.. Mijn dieren moeten met zo min mogelijk stress naar een da kunnen. Een pup verknal je met zo'n da enorm. Ik vind het echt onacceptabel, zowel bij een oudere hond, maar zeker bij een pup..

Een pup moet je juist laten wennen aan de da, lekker snoepjes krijgen, af en toe naar binnen lopen om alleen te wegen etc etc.

 Ik kon ook wel janken. Ik had brokjes mee, wilde hem er 1 geven om hem te kalmeren zegt hij "Haal dat maar weg"

Die DA is ronduit grof geweest en hoort jouw hond helemaal niet zo te behandelen. Ten eerste mag je ALTIJD zelf je hond vasthouden, en hoeft die DA het arme beest helemaal niet de grond in te duwen of zijn bek te pakken. 

Als hij haast heeft, is dat niet jouw probleem, de DA hoort gewoon de tijd te nemen en als de hond bang is wat geduldiger te werk te gaan. 

Ik zou gewoon een klacht indienen en het aankaarten bij je vaste dierenarts. Volgende keer als je belt gewoon een voorkeur aangeven, zeggen dat je graag bij die en die DA wilt. 

Bij ons lopen ook meerdere artsen op 1 praktijk, en wij spreken bijna altijd voorkeur uit. 

 Nee, dit was dus de vaste, de vorige keer hadden we een vervangende blijkbaar.

Is het een groepspraktijk?

Dan kan je het gewoon aangeven bij het maken van de afspraak.

Wij hebben hier ook een groepspraktijk, en ik gaf altijd aan dat ik niet bij die-en-die wilde.

Dat was een Dr. Death.

Als je met een kat met kale plekken kwam die een jaar of 10 was, moesten we `er toch maar eens over denken, hè?'

Cavia van 5 met gebrek aan eetlust: "Ja, hij is ook al erg oud, he?"

Consequent aangegeven dat we niet bij die wilden.

Kennelijk deden meer dat, want ze werkt er niet meer.

Het voelt de eerste keer genant, maar het is jouw beessie en daar komt alleen een dierenarts aan die jíj wilt!

Klario.

Einde discussie.

geneer je niet, bel de assistente en vraag naar de naam van de vervangster.
Dikke kans dat ze nu in d omgeving ergens werkt.

 Ze zijn net overgenomen, andere da is overleden. Zo te zien op de website hebben ze nu maar 1

Gewoon naar een andere DA toe voortaan dan ;) je moet je wel prettig voelen bij de DA, en het zelfde geldt voor de hond. 

"  
Gewoon naar een andere DA toe voortaan dan je moet je wel prettig voelen bij de DA, en het zelfde geldt voor de hond.  "

Suzanne

 Klopt, ik heb de dierenkliniek in onze nieuwe buurt al gemaild.

Ach, je arme kleintje! Wat een bruut! 

Ik hou mijn hond altijd zelf vast, probeer dat ook te doen.

Bij ons zijn ze heel voorzichtig, hebben brokjes en nemen de tijd. Zo belangrijk dat een dierenarts rustig met je dier omgaat. Zou niet meer naar deze DA gaan.

Heel vervelend als de dierenarts zo onaardig doet! Snap ook niet goed waarom? Ze weten dat ze met dieren gaan werken en dat de een wat banger is dan de ander. Je zou toch denken dat ze leren hier op een goede manier mee om te gaan..

Heb het met Joy ook gehad. Joy is al wat afwachtend bij vreemden. Niet echt bang, maar het moet allemaal niet te snel gaan. Bezoekje aan de orthopeed was dan ook echt geen succes. Voor een spuitje was hij ruw en dreef haar in een hoekje, terwijl ik probeerde haar bij mij te krijgen om haar bij mij rustig te houden. Hierna tegen iedereen blaffen en grommen, dit deed ze voorheen niet.

Naar een andere orthopeed gegaan, deze was rustiger. Joy deed het veel beter en het echte grommen is er nu weer af. Ik ga nooit meer terug naar de eerste!

Nu kan het gebeuren dat een DA een handeling moet doen, om te controleren of iets pijn doet bv. Maar dan raadt de mijne me altijd aan van zelf mijn hondje goed vast te houden en er tegen te praten.

Niet hem gelijk overvallen door hem zo vast te grijpen in houdgreep. 

Met een dierenarts is het vaak wel belangrijk dat er een vertrouwen is, over en weer.

Ik zou het ook nog eens rustig met je vriend bespreken, die er misschien toch een andere kijk op heeft.

Onze da heeft onze vorige hond als pup ook weleens flink over zijn snuit gepakt omdat de pup/jonge hond zich wel erg stond te misdragen, eerlijk gezegd vond ik dat niet erg, en de hond is er nooit bang van geworden, maar dat heeft dan misschien ook weer te maken met het feit dat ik er  ook niet van onder de indruk was. En de hond accepteerde het ook zonder moeite, en liep er altijd opgewekt naar binnen.

Misschien een tegengeluid in dit topic, maar ik vind mensen wel heel makkelijk een dierenarts af serveren naar gelijk "geen hondenvriend".

Evengoed is het niet handig om naar een da te gaan waar je geen goed gevoel bij hebt.

Dus is een ander zoeken waarschijnlijk verstandig.

" Ach, je arme kleintje! Wat een bruut! 
Ik hou mijn hond altijd zelf vast, probeer dat ook te doen.
 
 
Bij ons zijn ze heel voorzichtig, hebben brokjes en nemen de tijd. Zo belangrijk dat een dierenarts rustig met je dier omgaat. Zou niet meer naar deze DA gaan. "

Suzanne en Luca

 Mocht ik niet van hem, probeerde ik wel steeds. Ik heb al een andere gecontacteerd.

 Aston deed verder niks, was alleen bang en wilde daarom niet bij hem blijven zitten.

Ik wil ook niet zeggen dat het "leuk" was.

Maar het viel mij op dat je vriend het anders had ervaren.

En probeer er dan ook geen drama van te maken, je zoekt gewoon een andere dierenarts als

deze je niet bevalt en dat heb je al gedaan.

 Ik probeer er ook geen drama van te maken maar ik vind zo'n behandeling gewoon niet kunnen. Ik zou hem nooit bij zijn nek vasthouden en al helemaal niet bestraffen omdat hij bang is. Neerdrukken is ook echt een no-no vind ik.

En volledig onnodig.

Alle honden gaan zitten of blijven op zijn minst stil staan.

Met uitzicht op een lekkere beloning, nog meer.

Daar ben ik van overtuigd.

Maar ja.

Het vergt wel enig geduld...