Ruwe dierenarts

Dat zou dus betekenen dat ik een vervelend kind in de supermarkt ook een tik voor zijn billen mag geven als moeder niet op hem let?

Een dierenarts heeft zich gewoon een beetje normaal te gedragen, klaar. Het is allemaal best spannend voor dieren, groot of klein, jong of oud. 

En 'niet in bedwang kunnen houden', dat beestje was bang! Een huilende baby bij het consultatiebureau geef je ook geen tik omdat ie het prikje eng vindt!

Ik hoop dat jij geen dierenarts bent in ieder geval...

 Ja, laten we met zn allen nu eens de moeder hond nadoen: poep en plasjes opeten, aan de anus ruiken, aan de geslachts delen likken, de bek aflikken.

Eten doe je uit een voerbak op de grond, buiten poepen en plassen.

Ik vind dit een heel goed idee.

Laten wij een moederhond leren bij de pup een riem om te doen, en met de riem te wandelen, gaat ze gelijk met haar pups naar de DA voor de entingen van haar pups. We leren haar de honden te borstelen en ze moet leren praten.

Of ter wel, waanzin om te denken dat wij mensen de moederhond moeten gaan nadoen. Net zo een onzin als de moederhond die ons moet leren nadoen.

Wij mensen spreken mensen taal met onze hond en die zijn uitstekend in staat om deze taal te begrijpen.

Een hond snapt ons niet op het moment dat wij hondentaal proberen na te doen. Een hond spreekt honds, met zijn hele lijf en gevoel. Hun timing is bovendien perfect. Dat kunnen wij niet, schept alleen maar verwarring.

Ik roep mijn hond met mijn stem, ze komt gelijk en krijgt een lekker voertje. Duidelijk! 

 Idd, ik kan mijn pup goed in bedwang houden, maar hij was bang, omdat hij op zo'n metalen tafel moest, een vreemde aan hem ging zitten, etc. Dat is vrij logisch, dan stel je hem gerust en ziet hij dat er niks is om bang te zijn.

Als een dierenarts laat blijken dat hij een hond of een ander dier niet aankan, bestaat de kans dat hij gebeten wordt. Een dierenarts moet dit kunnen voorkomen.

Als een baasje merkt dat zijn dier bang heeft moet hij zeker geen troostende woordjes gaan fluisteren of het dier gaan aaien. Op die manier wordt zijn "bang zijn" enkel versterkt.

Vergeet niet dat een dier geen mens is en dat een dier als een dier moet behandeld worden. De dierenarts heeft correct gehandeld. En al die vergelijkingen met kinderen in de supermarkt of het opeten van poep en dergelijke vind ik belachelijk.

En ja, ik ben dierenarts met heel veel tevreden klanten.

Nee, jij vindt dat de dierenarts correct gehandeld heeft. Laat ieder daar zijn eigen mening over hebben. Ik zou snel weg zijn bij zo'n dierenarts. Gelukkig zijn er genoeg lieve dierenartsen die gewoon op een normale vriendelijke manier met honden om kunnen gaan. Keuze zat. 

 Fijn dat je nu een andere dierenarts geregeld hebt!!!

 Nee respectloos gehandeld, niet correct. Sociaal met dieren en mensen kunnen omgaan zou nog een bijscholingspuntje kunnen zijn voor sommige dierenartsen...Of word dierenartsen dit juist afgeleerd tijdens hun opleiding?

Een mens heeft altijd een emotionele binding met een eigen huisdier...en dat zou een dierenarts moeten snappen en kunnen inschatten en daarop kunnen inspelen!

pfff als een dierenarts al niet met een jonge puppie om kan of durft te gaan ga dan een ander beroep kiezen ofzo.

Mijn dierenarts moet het niet eens proberen.... Mijn hond, mijn regels, mijn manier van geruststellen PUNT! Geen discussie over mogelijk.... 

En anders, dan zoek ik wel een andere DA ;-).

(Gelukkig laat mijn DA het geheel aan mij over ;-) )

Nu ga ik vast "vloeken in de kerk", maar het ligt heel erg van de hond af.... Net als zoveel.

bij Tess moet een dierenarts dit niet proberen  want dan is ze nooit meer bij een dierenarts binnen te krijgen... Voordeel is, bij Tess zou het ook echt nooit hoeven want ze is de liefheid zelve en zaal nooit happen naar een mens.

Bonny is een ander verhaal. Bonny bij de dierenarts is een draak zodra iemand aan haar zit... Het gevolg is dat ze een snuitje om moet als ze onderzocht wordt.... Dan is ze meteen een mak lammetje... Geen probleem. En ze vind het ook helemaal niet erg om er naartoe te gaan.

maar...

ze is ook een tijdje in behandeling geweest een orthopeed voor ED... Geen fijne onderzoeken en natuurlijk geen fijne operatie... De eerste keer waarschuwde ik de orthopeed dat ze kon happen bij pijn of ongemak... Hij zei "we kijken het even aan"... En ja hoor "hap" in zijn duim... Hij pakte haar meteen vast  met een luide en lage "nee, dat doen we niet" en bleef haar vasthouden totdat ze relaxte... Daarna mocht hij alles doen zonder maar een grommetje... Ook later liep ze steeds vrolijk en blij naar hem toe bij alle vervolgafspraken.... En een snuitje was niet nodig.

kortom... Mijn ervaring.... Het is heel erg afhankelijk van de hond, en denk ik ook van de persoon van de dierenarts... Als deze zijn timing en emotie op orde heeft dan hoeft het helemaal niet zo "fout" te zijn....

Natuurlijk is dat ook hond afhankelijk. Maar een angstige pup ga je toch niet zo aanpakken?

Ik heb in de trimsalon ook wel eens honden die ik wat strenger moet toespreken, anders is er helemaal niks mee te beginnen. Maar daar gaat dit niet over, dit gaat over een pupje van 16 weken die al angstig was. 

Alleen lezen wij hier alleen maar 1 kant van het verhaal, met ook de melding dat de vriend van de TS niet vond dat de DA verkeerd handelde.... En ik ga er niet bij voorbaat van uit dat de vriend heel "hard" is.

Andere DA zoeken!

 Een pup moet je zeker de eerste keer toch een geruststellend gevoel geven!?

Anders krijg je zo een hond als ik heb.

De eerste keer dat ik met checko naar de DA ging heeft die hem veel te ruw aangepakt voor een pup en zelfs een spuitje gegeven om te kalmeren!

(nu zou dat ni meer lukken bij mij maar toen was ik zo verbouwereerd dat ik er toen nix kom tegenin brengen)

Daarna ben ik met hem  naar een andere DA gegaan maar hij was zo getraumatiseerd dat ik nu een dierenarts agressieve hond heb.

Ik heb nu een super DA die mijn hond kent en weet dat die zo is en die er zijn tijd voor neemt.

Pfff 

"Doe dat koekje maar weg".... *zucht*

Dat soort dingen kunnen juist enorm helpen als je een hond even wilt afleiden van iets "vervelends" zoals een enting die de dierenarts moet geven. Ik deed dat ook bij Obi, hup wat snoepjes mee en net voor de spuit erin ging iets lekkers geven. Dan krijg je tenminste niet zo'n schrikreactie waarbij meneer meteen omkijkt en zowat van de tafel af wil springen. Hij had het volgens mij niet eens echt door...

Ik zou een andere DA zoeken!

 http://hondentraining-adviescentrum.nl/troost-jij-je-angstige-hond/

Een dierenarts die helaas de schoolbanken weer in zou moeten gaan. Er is heel veel nieuwe inzichten door nieuw onderzoek over het gedrag van de hond, je loopt een beetje achter.

ik kan je het boek: dit is de hond door Bradshaw aanraden.  Misschien dat je een hond dan beter zou begrijpen. 

Zijn wij dan honden?

Begrijpt jouw hond jou als jij blaft? Nou de mijne niet hoor...
Wij zijn de moederhond niet, dat weten de pups heel goed hoor: ze zijn niet steke blind...

Trouwens een moederhond heb jij blijkbaar nog nooit van dichtbij geobserveerd want een moeder gaat de pups bij het nekvel pakken om ze te verleggen, bij gebrek aan armen en tegenoverstaande duimen.
Wanneer pups haar pijn doen of zich misdragen zal zij ze een korte correctie geven: een snauw.

Maar zelden worden pups echt hardhandig gecorrigeerd door de moeder. Jij geef je baby van een paar maanden oud toch ook geen poepslaag omdat het niet stil wil zitten terwijl je het ververst?

Als honden zouden redeneren zoals jij nu doet: "zij doen het zo dus ik zal dat ook doen" dan gebeurt dit:

de hond probeert dingen op te pakken met zijn voorpoten en niet met zijn muil... Handig hoor.

Een DA moet zorgen voor vertrouwen, zodat de hond niet telkens meer gestresseerd geraakt van die omgeving en persoon. Het is dus niet aan te raden de hond helemaal van slag te maken. Juist ervoor zorgen dat een hond graag bij jou komt voor zijn spuitje... Anders later een muilkorfje maar dan heeft hij het aan zichzelf te danken hoor.

Nou mijn eerste dierenarst was ook een beul, die heeft dat snel geweten en mij nooit meer terug gezien.
Inderdaad een hond is geen kind, maar een hond is ook geen koe of varken.

Honden zijn al duizenden jaren gewend het bed, het eten, ... met ons te delen. Ze zijn ook steeds meer instinctief gedrag gaan verliezen en zijn van ons afhankelijk. Ze vertrouwen op ons ipv hun instinct. Beetje stom om het vertrouwen zo te schaden. Want ja dier of geen dier, ze hebben wel degelijk gevoelens, vertrouwen, wantrouwen enz.

Een DA zal eerder gebeten worden als een hond een slecht gevoel heeft bij een consult dan als hij een goed gevoel heeft.
Wanneer ik op mijn ongemak ben snauw ik ook sneller dan als ik op mijn gemakje zit. Logische redenering toch?

Maar ja, je hebt mensen van de oude stempel hé. Honden moeten buiten met een slipketting aan en als ze in huis poepen moet je hen met hun neus erin wrijven. Gelukkig zijn er mensen die mee met hun tijd gaan, anders zaten we allemaal nog met een zwartwit tv en een hond wiens neus vol poep hangt.

Elke hond is anders maar een pup moet je vooral veel vertrouwen geven, dan hoef je a-later geen happen en muilkorven om.

Ik heb hetzelfde gehad met mijn hond. Ik ben toen veranderd van dierenarts en zit nu bij een hele goede in Leeuwarden. Zoek Dierenkliniek Camminghaburen  eens op. Daar zit ik bij en zij gaan echt goed met je dieren om.

 Daar ga ik inderdaad nu ook heen voor mijn vervolgafspraak.

Sommige dierenartsen willen zoveel mogelijk verdienen in een zo kort mogelijke tijd, dus snel, snel en respectloos gedrag. Dit hoeft niemand te accepteren want je betaald voor een consult cq behandeling en het blijft jouw hond waar met respect dient te worden omgegaan ongeacht hun eigen mening over opvoeding (je betaald een dierenarts niet om jou en je hond op te voeden.....de brutaliteit). 

@ Eric: Als je bang bent gebeten te worden moet je een ander beroep kiezen. 

zou niet meer naar die dierenarts gaan, een negatieve ervaring als puppy kan de hond voor de rest van leven angst bezorgen bij dierenartsbezoek, maar kan ook angst gaan ontwikkelen voor lichamelijke aanraking die men doet bij de verzorging van de hond . Deze ervaring bij die dierarts zal geen positieve uitwerking hebben op de jonge pup, dit kan een indruk zijn voor rest van leven.

ga naar een dierenarts die geduld en begrip heeft voor een pupje

Mijn honden hebben niet te tutten of te weet ik veel watten bij de DA.

Ze hebben stil te zitten en zich te gedragen, ook als pup al.

Een DA die aarzelt in zijn handelingen of daar voortdurend staat te koetjiekoetjie doen met mijn honden, zou ik absoluut niet willen (en daar zouden mijn honden meteen ook van profiteren)

ik heb zelf in een praktijk stage gelopen en de beste manier om een hond vast te nemen en te behandelen, is gewoon de kordate.

Hup op de tafel, vasthouden, spuit erin en weer op de grond.  het is gebeurd voor ze het beseffen.

Net door die overdreven eigenaren die er enorm veel aandacht aan besteden over hoe zielig de honden toch wel niet zijn en over hoe absoluut eng het niet zal zijn dat het prikje eraan komt etc etc... gaan de hond raar gaan reageren.

Doe gewoon normaal en de honden gedragen zich ook normaal.

Vestig er aandacht aan en de honden gaan het inderdaad als wantrouwig gaan beschouwen.

Al mijn honden zijn gek op de dierenarts trouwens, ze kunnen er niet snel genoeg bij zijn ;)

Tjonge jonge, zo worden dierenartsen wel ff weggezet zeg, op 1 verhaal van 1 kant.

Waarbij Ts aangeeft dat haar partner het heel wat minder bedreigend had ervaren.

Van mij mag een DA best even een hond op tafel tot de orde roepen, hij moet tenslotte handelingen verrichten die de eigenaar zelf niet kan doen en wil daarbij graag heel blijven.

Wij waren er geen van allen erbij, bij TS, het is haar perceptie en dat is respect waard, maar om er nu zo'n drama van te maken.

1 van mijn honden durfde ook wel op de tafel bij de da te grommen, nou dan pakte de da hem even over zijn snuit en hield daar even zijn hand tot de hond ontspande en kon hij weer verder, daar kreeg de hond niks van, ff rust en even ondergaan wat moet gebeuren.

Hij is er tot zijn laatste dag naar binnen gehuppeld.

Ze zijn niet van porcelein he, honden.

Maar..... dit is vast het verkeerde antwoord hier op HP.

 Ja maar Aston gromde niet ofzo, hij was gewoon bang en wou in mijn armen kruipen. En Aston is bovendien niet bepaald een grote pup. En ja, die zijn wel kwetsbaar.

Tuurlijk is de DA degene die de handelingen moet verrichten, maar ik sta het gewoon niet toe dat een ander (kan me niet schelen wie) mijn hond ruw op zijn plaats zet.... 
Dat werkt niet voor Max... Max is hartstikke gevoelig en dan moet je vooral NIET ruw te werk gaan....

Ik ben gelukkig hartstikke tevreden met de handelswijze van mijn DA hoor, hij doet het allemaal prima. Maar van mij hoeft niemand de 'baas te gaan spelen' over mijn hond.... Ik los het zelf wel op, op mijn manier... Oke, duurt misschien wat langer. Maar ik weet wat voor mijn hond werkt... Punt uit.

 Inderdaad, ik bedoel, Aston kan soms heus wel eens even vervelend doen hoor, ff uitproberen hoe ver hij kan gaan, en dan krijgt hij heus wel even te horen dat het klaar is, maar ook dat is bij mij niet te boos, gewoon duidelijk want boos worden dat werkt alleen maar tegenovergesteld en ik weiger om te accepteren dat iemand boos word op mijn hond omdat hij bang is.

Same here! Ik sta het ook absoluut niet toe hoor, dat iemand Max "op zijn plek" wil zetten terwijl hij super onzeker is op dat moment.... 
Dat werkt gewoon niet voor Max... Max moet positief begeleid worden en dan is het goed.... 
Mijn DA is uit zichzelf al zo (gelukkig!) maar ik ken een paar in mijn omgeving, waar ik Max écht niet aan toe vertrouw... En dan mogen ze van alles van hem of mij denken. Maar ik weet hoe je met Max om moet gaan mocht hij onzeker zijn, en heel veel andere niet.......

 En je merkte aan deze ook gewoon dat hij er eigenlijk geen zin/tijd voor had. Hield hem vast bij zijn nekkie terwijl hij iets op de computer typte(had ik hem ook gewoon vast kunnen houden), loopt zo een kwartier de kamer uit om naar een ander hond te kijken, terwijl ik daar zit met mijn pup, en een pup neerdrukken op de weegschaal? Als die man me even de kans gaf kon ik hem heus laten zitten met een snoepje, want dat commando kent hij.

Helemaal met jullie eens Rebecca en Jenny. 

@Goja: Dat jij iets accepteerd wil niet zeggen dat iedereen dat maar heeft te accepteren. En over TS twijfelen is respectloos, het gaat niet om perceptie maar over ruw handelen en dat hoeft niemand te pikken, van niemand!

 Klopt, en trouwens heeft mijn vriend ook wel gezegd dat de 2 andere dierenartsen waar we zijn geweest inderdaad vriendelijker waren en dat Aston daar wel minder bang weg kwam.(eerst de vervangende da en 1 keer een spoed DA toen er een herder op Aston afgevlogen was)