Elke hond heeft inderdaad agressie zelfs mijn oude Jack van bijna 18 die wilde laatst mot maken met een deense dog
En dan heb ik ook altijd gezegd ik ben blij dat een JR zo klein is stel dat hij de grote van een herder of lab of bouvier had dan zouden vrees ik de Staffs ed in het niet vallen
Dat kan op elk moment in het leven komen, meestal komt dat idd rond de pubertijd naar boven, maar kan ook eerder of later.
Garanties heb je nooit! Het zijn en blijven dieren!
Eigen roedel gaat tot op zekere hoogte, maar ook dat is soms knap lastig. Speelgoed en voer is totaal uit den bozen!! De keren dat het hier bijna of mis ging was om een van deze zaken. In mijn ogen is reu met teef combi vaak nog wel goed te doen. Zeker als je als eigenaar heel goed weet wat je doet en toestaat. Maar als het echt mis gaat, heb je ook grote kans dat het nooit meer goed komt. Bij mijn kopers die al een hond hebben bespreek ik dat en als ze niet kunnen of willen scheiden van de honden, kunnen ze een andere fokker zoeken. Je moet altijd in het achterhoofd houden dat het fout kan gaan en dat je ze moet kunnen scheiden, kun je dit niet of wil je het risico niet lopen, neem dan aub een ander ras!
Overigens heb ik hier vader en dochter wat heel moeizaam gaat, zij is te druk en ondringerig en hij pikt dat niet. Die 2 kunnen dus niet zonder begeleiding samen op dit moment.
Het kan bij iedere hond op een ander moment omslaan..
Sommige zijn eigenlijk al niet gediend van andere als ze pas 8 weken zijn, andere bij begin puberteit, ander einde puberteit, die 2 jaar, andere 6 jaar etc.
Kan altijd op een ander moment zijn, daarom is voorzichtigheid geboden!
En in de roedel.. Ja ik heb op een gegeven moment moeten scheiden.
2 jaar waren mijn honden 8 poten op 1 buik, soms wel opstootjes, maar toen mijn reu het in de bol kreeg was het enkel nog maar scheiden.. Effe samen en we konden al te laat zijn, want hij klapte gewoon uit niks bovenop de teef.
Daarintegen.. Mijn pa zijn collexherder teefje en mijn teef, voorheen helemaal dikke maatjes.. Sinds teef van me pa puberteit inging begon ze praatjes te krijgen.
Sindsdien is het zo erg dat de hond van m'n pa en mijn teef elkaar bij alleen ruiken mekaar willen pakken.
Daarintegen met de pup die we nu bij onze eigen teef hebben is ze een geduldig meissie en de pup mag en kan alles maken.
Waarschijnlijk dit dit goed blijft gaat, maar 1 enkele ruzie kan daar ook al korte metten mee maken.
Het is een risico en een keus, wij wilden er 2 en wij hebben de ruimte om te scheiden. Heb je dat niet, moet je niet voor staffs kiezen.
Wat een leuke lieve honden hebben we toch
http://www.stray-afp.org/nl/wp-content/uploads/2012/08/bijtincidenten.pdf
Specifieke rassen betrokken bij beetincidenten? Eind 2007 heeft het TNS NIPO een publieksonderzoek gedaan bij mensen die gebeten waren door een hond of er van de 80 verschillende rastypen (inclusief look-alikes) met sommige rassen wellicht vaker bijtincidenten voorkwamen. Omdat er van elk ras verschillende aantallen in Nederland aanwezig zijn, zijn de absolute aantallen in dit onderzoek geïndexeerd en afgewogen naar het totaal aantal honden zodat de bijtindex onderling vergelijkbaar is. Uit dit onderzoek bleek dat de meeste van de 80 genoemde rastypen niet significant meer of minder bijten dan gemiddeld. Voor een aantal rassen blijkt de bijtindex wel significant hoger te zijn: Weimarse staande hond, Airedaile terriër, Bull terriër, Leonbergse hond, Rottweiler, Amercan Stafoordshire terriër, Dalmatische hond, Dobermann, Border terriër, de Duitse en Belgische herdershond, de Bouvier en de Jack Russel terriër bijten vaker dan gemiddeld. De Siberische Husky heeft een bijtindex van nul. Uit onderzoek naar het type ‘pitbull’-hond blijkt dat de beetincidenten niet erger of minder erg zijn dan alle andere rassen.
ik scheid mijn honden niet. heb diva al bijna 5 jaar en de rest , op een na is daarna gekomen. ze kluiven , eten , spelen , alles doen ze hier samen. nooit geen gezeik en zal er ook niet komen ook. dus voor die zogenaamde kenners . . niet iedere staff is zo hoor, sorry. weet zelf wel wat ik in huis heb en heb daar geen experts zoals sommige hier bij nodig, dat het altijd fout kan gaan. dat kan met ieder ras hoor. en ja ik weet wat ik in huis heb en kan jullie zeggen. ik diva voor 100,000% vertrouw hier met mijn honden. en zelfs als ik weg ben zitten de meeste los hoor. en ja ik durf dat op zeker, omdat ik namelijk mijn hond goed ken. ik zoek zelf geen honden buiten op en laat diva zelf niet met andere honden in de ren. . maar heb het nog nooit meegemaakt dat ze is gaan vechten, ze is al een paar keer gebeten en ze doet niks terug. als je weet wat je in huis heb en wat vertrouwen in je hond heb, zie ik het allemaal wat rooskleuriger in als de meeste hier. sommige zetten ze als monsters weg zeg.
Ik zeg niet dat je dat even oplost door zo'n hond eens op te voeden (vraag me ook af wat voor hond jij dat onder "zo'n" hond ziet), ik heb het over het algemeen en niet over een specifiek ras. Naar mijn mening zit daar een deel opvoeding bij. En onder opvoeding versta ik ook dat een baas in schat in welke situatie hij de hond plaatst. Als jij weet dat jouw hond dat niet kan, moet je je hond niet aan dat soort situaties blootstellen. Want dan krijg je negatieve ervaringen, die de opvoeding niet ten goede komt.
Ik heb het idee dat jij het op het ras afschuift, terwijl ik het over het algemeen heb. Er wordt heel snel gezegd "een hond mag een bal verdedigen, het is z'n prooi". En daar ben ik het niet mee eens. Hoe vaak ik wel niet mensen tegen kom tijdens het wandelen, zodra je langs loopt begint hun hond al te grommen en te snauwen. En dan zegt het baasje dood leuk: "Och meisje, het is jouw bal hè, daar mogen ze niet aan zitten". Daar zakt m'n broek dus van af. Ik ben het er gewoon niet mee eens dat veel mensen zo denken. Zelfs op onze hondenschool mogen honden hun spullen verdedigen. Als pups al gaan grommen zodra er iemand langs loopt en die hond heeft een speeltje in z'n bek, wordt er gezegd: "Dat mag je niet corrigeren, dat is de natuur". Nou dan wordt er bij ons thuis blijkbaar tegen de natuur in opgevoed.
Maar ieder mag daar z'n mening in hebben toch?
Finch was z'n eerst maanden héél erg egoistisch, z'n motto was de eerste maanden in z'n leven: "Alles is voor Finch". Vanaf dag één dat hij hier binnen kwam pakte hij al het speelgoed (af), en nam het mee naar z'n eigen mand. Daar ging hij er bovenop liggen. Ook als er wat lekkers werd gegeven, pakte Finch alles af van andere honden en wilde alles voor hemzelf. Ook op de hondenschool was Finch absoluut niet leuk; zodra er even werd gespeeld, speelde Finch niet, maar Finch rende de zaal rond om alles van alle honden af te pakken. Als hij alles maar voor zichzelf had en daar was hij absoluut niet lief in! Wij hebben daar vanaf dag één bovenop gezeten en er is geen één keer geweest dat hij z'n zin heeft gehad. Dat is keihard werken, en heel veel mensen vonden het schattig of zeiden "ik vind het niet erg, laat hem maar". Mensen vonden mij zelfs erg streng en zeiden "Och, het is nog een pup". Als ik hun dan vroeg of ze het over een half jaar ook nog leuk zouden vinden als hij 30 kg was, stonden ze toch wel te denken.
Ik heb er vanaf dag één bovenop gezeten, dat kon ook omdat we hem als pup kregen. Bij een hond uit het asiel zou dit heel anders zijn. En is dit lastiger aan te pakken. Maar stel dat het bij Finch nog steeds zo zou zijn, zou ik hem dus ook niet vertrouwen in dat soort situaties waarbij allemaal honden spelen. Dan zou ik hem daarvan weg houden, en dat vind ik ook bij opvoeding horen.
Net waren er drie honden heerlijk aan het spelen, een mechelse herder, een golden retriever en en Finch. Alleen samen met de grote bal van Finch. Zat geen greintje agressie bij. Tot er op een gegeven moment een andere golden bij kwam. Zij gaf eerst met haar lichaamshouding aan dat zij de bal graag voor zichzelf wilde, ze maakte daarbij oogcontact met de andere. Ik zei direct al "Ze wilt de bal voor zichzelf", maar de eigenaar wimpelde dit weg. Finch nam iets afstand, maar een van de andere honden kwam nogmaals op een speelse manier in de buurt, waarna de golden retriever haar tanden liet zien. De eigenaar moest lachen.. "Och, ze wilt de bal alleen". Daarna begon ze de anderen af te snauwen. Toen de eigenaar nog steeds niet deed, zei ik "Ik ga me er even mee bemoeien, want dit gaat niet goed". Zegt de eigenaar: "Waarom ga je je ermee bemoeien, mijn hond mag de bal toch ook?". Dat haar hond iedereen af liep te snauwen en duidelijk haar tanden liet zien, wordt nog gepikt ook! Dan mag het tegennatuurlijk zijn, maar ik wil dat soort gedrag absoluut niet. Op zo'n moment neem ik het voor mijn hond op. Toen wilde de eigenaar ook nog dat ik snoepjes mee nam om te ruilen. Daar zakt m'n broek van af.. zij had haar hond aan moeten pakken, niet ik!
Dat soort dingen horen dus bij opvoeding. Ik ben daar heel streng in, strenger misschien dan anderen. Maar dat komt denk ik omdat wij meerdere honden hebben en we dat soort strijd absoluut niet kunnen tolereren. En het klopt dat wij rassen hebben die makkelijker zijn dat bijvoorbeeld een amstaf, maar daar hebben we ook expres voor gekozen. En hoe moeilijk Finch in het begin was.. mijn neef heeft bulls in huis, die schrok van het gedrag van Finch als pup. Finch had toen meer pit dan zijn bulls bij elkaar met alles toe-eigenen.
Het verbaast mij gewoon dat veel mensen hier weinig aan doen, omdat ze als pup alles maar mogen. En het dan schuiven onder 'het is de natuurlijk' of 'hij mag z'n eigen spullen verdedigen'. Er zijn altijd honden die hier meer moeite mee hebben (neem bijvoorbeeld een hond uit het asiel), maar dan moet je als baasje er dus voor zorgen dat je zo'n hond niet in die situatie plaatst. Ik vind het gewoon te makkelijk om het altijd maar onder dat kopje te schuiven, ook al gaat het om een teckel. Hoe vaak Finch z'n speelgoed niet wordt afgepakt buiten. En dat geeft niet, maar ik ga er wel vanuit dat honden die dat afpakken niet agressief gaan doen. Ik neem namelijk aan dat baasjes dat zelf goed in de gaten houden. Maar dat wordt helaas niet altijd gedaan. En over díe honden/baasjes heb ik het.
Ik heb het voorbeeld al eens gegeven, en ach, waarom niet...
Neem een uitsmijter , een commando...een schoolpubber...
En euhm....
en een huisvader,(2 dochtertjes) die op zijn vrije zaterdagmiddag met de voetbalploeg meegaat..(zoals een collega van me)
de uitsmijter, de commando, de pubber...tja....ach..
De meeste blijven redeneren, of hebben hun lichaam/gedachte zelfs onder de zwaarste omstandigheden onder controlle., maken een afweging, wat zijn mijn kansen..of zouden wel los willen gaan, maar missen de overmacht en druipen af..
Die gewone huisvader..die collega van me....?
Wat is het dat die hooligan (collega) blijft staan als er 50 man ME met wapenstok aan komt lopen...
Wat.??..hij loopt er (zonder invloed van drugs of alcohol) desnoods op af.
Een doodgewone , super positieve gozert, die niet opvalt in de supermarkt.
Avondje met hem stappen...geweldig lachen...
Maar wat gebeurt er in zijn hoofd...dat hij niet meer wil nadenken, redeneren, afwegen op dat moment, dat elke andere burger zou denken....euhm...nu even niet..
Nee.....*klik*..*bam*...
Uiteraard, heb je dan nog iets van een groepsdynamiek, helemaal eens.
Maar voor mijn gevoel is het het zelfde.
Correct me if i'm wrong..
Mijn Jacks schieten in elk hol dat ze tegenkomen hier in het veld...ze hebben nooit gediend of geleerd voor de vossenjacht...
De anatolische herder gaat elke avond op beren en wolvenjacht in de tuin en weiden...zal altijd op een plaats liggen waar hij overzicht heeft...hij heeft nog nooit een kudde schapen gehoed, zwijg stil een beer gezien...maar hij houdt wel netjes de kipjes bij elkaar en beschermd hun...
De rottweiler beschermd ieder omheind gebied...
De border van en kameraad gaat hier gelijk de paarden bijeen drijven op de gekende border manier...
Deze zijn aangeboren kenmerken...alleen worden bij de meeste rassen dit daar iedereen als vanzelfsprekend aangenomen en krijg je niet de opmerking met opvoeding krijg je het er wel uit...waarom bij de staffs en bulls wel???
Een vriendin van mij is zot van een cattledog maar na zich in te lezen in het ras heeft ze beslist dat dat ras echt niet gaat lukken bij haar en dat vind ik moedig...
Ik laat een vriendin hier toe haar amstaff mee binnen de omheining te nemen bij mijn honden want hij is een schatje volgens haar en doet echt niks enz...hij komt hier 4keer en geen probleem...de 5de keer is ze al 2u hier en ineens pakt hij mij jack vast...zij doet niks dus ik breek zijn mond open en terwijl ik mijn jack van de grond grabbel om hun te kunnen scheiden hapt hij mij achterna met een tand op mijn schedel...als ik me omkeer om de jack weg te zetten keert hij zich om en pakt hij de andere jack...terug dezelfde shit!
De eerste jack zijn wang onderhuids losgescheurd zonder 1wonde van buitenaf...de 2de jack bijna dood omdat zijn luchtpijp toegenepen werd...maar geen wonden...
Ik had mijn les geleerd en hond was onder geen enkele omstandigheid nog welkom...heb het baasje ook niet meer gezien want ze vond mijn reactie onterecht want haar hond is echt sociaal...
Hier mag elke hond die zich gedraagt op het terrein...maar ook het baasje moet zich gedragen! Border kon het niet vinden met mijn rottweiler, ik wil mijn rottie wel onder volledig appel zetten maar niet als baasje zijn border niet af roept en die altijd terug naar mijn rottie ging en nahapte...heb ik dan ook gezegd en gezegd dat ik ze de volgende keer niet af roep en laat doen...
Helemaal eens met Maaike. Zodra er agressie bij een hond komt kijken over een speeltje, stok of bal, gelijk afpakken.
Allereerst, lopen de andere honden zo geen gevaar meer en een hond moet gewoon leren niet lelijk te doen als hij een speeltje of een bal of stok heeft.
Doe je dit consequent, heeft een hond het gauw genoeg door. Lelijk doen, is bal weg!
Mocht je een uitzondering hebben die toch lelijk blijft doen, gewoon alle ballen enzo weg bij meerder honden. Of zelf uit de buurt als er toch een bal in het spel is.
Ik zelf, speel alleen met een bal met Luca als er geen andere honden zijn. Luca vind sowieso andere honden leuker dan ballen of stokken. Ik neem trouwens eigenlijk nooit meer een bal mee. Snuffelen, trucjes doen, met andere honden rennen vind ze veel leuker.
Maaike, super antwoord helemaal mee eens. shadow was ook zo, alles claimen, hoefde maar met een blik en Spot droop af. De enige knockpartijen die we hebben gehad waren over speelgoed. Nu kan alles weer samen, zelfs met ieder een voerbal. Ik blijf oplettend, maar eigenlijk gaat het al een jaar prima nu, ik tolereer gewoon geen gedonder over dit soort dingen.
Ik vrees dat wij het anders hebben aangepakt onze honden mogen mekaars snoep of speeltje niet afpakken maar we nemen het zelf niet weg. Het is van hun en ze moeten op hun eigen dekentje hun beentje opeten en de anderen gerust laten, iets afpakken vind ik niet nodig.
Wat betreft sociaal gedrag, dat kan inderdaad op elke leeftijd veranderen. Twee van onze dogo's hebben zes jaar vreedzaam naast mekaar geleefd, tot we onze jongste pup erbij hadden, na een paar maanden zijn ze in gevecht geraakt en van toen is het spitsroeden lopen, ze vinden mekaar niet zo leuk meer...
Het kan dus altijd gebeuren en je moet er altijd rekening mee houden.
Femke, ben je al een beetje van de schrik bekomen?
Ben je nog bij die andere vrouw langs geweest? Ging dat ook goed?
Ik vind het goed dat je hier je verhaal hebt gedaan, heb ik destijds ook gedaan (tussen de tranen door...). Luchtte op om het op schrift te zetten, om van me af te praten, ik hoop dat dat voor jou ook geldt, dat je het even kwijt kon.
Alleen reactie op openings post.
Superrot ervaring die je niemand toewenst. Nu toevallig een staford bij betrokken maar in elk ras zitten honden honden waarbij het fout gaat als er stokken ballen of andere speeltjes bij zijn. Hoe vaak dat ook wel goed gaat. Dat gaat een keer fout. En dat kan vanuit elk ras komen.
Beter met bekende vriendjes spelen zonder speeltjes hoe bekend ze ook zijn. Hoe is het nu met jou en jou hond? En de andere hond en zijn baasje?
Het zijn super vervelende situaties die je niet meer kan verandren maar wel van kan leren.
Sommige reacties die gegeven worden vind ik jammer. Maar ja sommigen zijn oprecht eerlijk anderen is het alleen te doen om stafford en stafford baasjes af te kraken. In somigen hun ogen doe je het nooit goed.
Haal er uit waar je wat aan hebt, waar wat mee kan en zorg goed voor jezelf en je maatje.
Maaike:
Om even op jouw verhaal in te gaan.
Jayla is gek op haar bal, maar heeft ook respect voor andere honden. Als een andere hond dus haar bal zou pakken, zou zij hem niet meer afpakken, maar naar mij toe komen.
Maar dan nog zou ik nooit ballen blijven gooien of zelfs honden er samen mee laten spelen terwijl die honden niet tot mijn eigen honden behoren. Dat vind ik gewoon vragen om problemen. Niet omdat mijn hond zo reageert.. zij zou nooit een speeltje van een andere hond afpakken, maar omdat ik niet weet hoe andere honden hierop reageren.
En dan heb ik het nog niet eens gehad over raseigenschappen die ook heel erg meespelen in dit soort dingen.
Het is gewoon iets wat bij normen en waarden hoort tijdens het wandelen.. Even het speeltje bij je houden als er andere honden bijkomen.. dan weer verder spelen als ze weg zijn. Heeft niets te maken met of je je hond hebt geleerd om een speeltje niet af te pakken.
Verwacht van het castreren niet dat je hond niet meer boos wordt. Mijn ervaring is net dat een gecastreerde reu zich soms gedraagd als een bitch, vooral als ze al volwassen zijn bij de castratie. Mijn reu was 9 met zijn castratie en hij is absoluut vervelender tegen reu of teef nu, terwijl hij vroeger enkel in noodsituaties de verdedigende vent was. Ook een bevriende reu is gecastreerd op 2 jaar en hij is ook niet bepaald de vriendelijkste voor onbekende reuen.
Als Finch z'n bal wordt afgepakt pakt hij hem ook niet terug, hij wacht tot ik kom. Hij zou nooit iets terug pakken.
Maar Finch loopt buiten (op het strand bijvoorbeeld) veel met een bal in z'n bek. Het komt regelmatig voor dat er een hond naar hem toe komt en hem af begint te snauwen en net zolang door gaat tot Finch z'n bal uit z'n bek afgeeft aan de ander. Of dat de bal letterlijk uit z'n bek wordt gepakt (laatst nog een teckel die dat deed). Er zijn wel degelijk honden die de bal afpakken en daarna nog eens agressief gaan doen.
Ik heb het er niet over dat ik en bal gooi als ik weet dat een andere hond er niet tegen kan. Als Finch z'n bal vraagt (of als ik wil gooien), vraag ik altijd de andere eigenaar of het kan. Maar als jij als eigenaar ziet dat een groepje leuk aan het spelen is, waarom ga je er dan bijstaan als je van te voren weet dat dat niet kan met jouw hond? Als jouw hond daar niet mee om kan gaan, blijf je toch weg? Ik vind juist dat je als eigenaar je hond even bij je houdt als je weet dat jouw hond alles af gaat pakken en zich agressief gaat gedragen. Moeten dan 3 honden stoppen met spelen om dat er één hond aan komt die wel mee wilt doen maar daarbij de baas gaat spelen?
Ja maar dat werkt natuurlijk ook van 2 kanten. Het is inderdaad zo dat als je hond daar niet tegen kan je dat dan ook niet moet opzoeken, maar daarnaast is een losloopgebied voor iedereen. en het is toch heel makkelijk om dan ook even met anderen rekening te houden en even de bal bij jezelf te houden als je ziet dat er een andere hond aan komt?
Ik doe dat in ieder geval wel en vind dat niet meer dan normaal. Een beetje rekening met elkaar houden. Zo houden we het leuk voor iedereen
Dat ben ik ook helemaal met je eens. Ik zal inderdaad ook niet gooien als ik een vreemde hond aan zie komen en niet weet of dat wel of niet gaat. Maar in de meeste gevallen zijn het de baasjes die erbij komen staan om een praatje te maken en hun hond mee laat spelen. Als ik weet dat dat niet gaat met een hond wacht ik tot diegene voorbij is en het wel weer kan. Je moet inderdaad wel rekening houden met elkaar.
Maar Finch loopt hier bijvoorbeeld ook met een bal in z'n bek. Hier staan heideschapen die erg veel ontlasting achterlaten. Finch z'n darmen zijn niet goed, dus het kan voor hem veel kwaad als hij hier een hapje van neemt. Ik stop hem daarom vaak een bal in z'n bek; daar loopt hij dan de hele weg mee en eet niks meer. Ik vind niet dat ik hem die bal niet mag geven, omdat er eventueel honden zijn die daar niet tegen kunnen. Al moet ik wel zeggen: Ik geef hem die bal, omdat ik weet dat hij niet agressief reageert als hij wordt afgepakt. Mocht hij dit gedrag wel vertonen, krijgt hij ook geen bal. Ik vind daarom ook niet dat Finch overlast veroorzaakt omdat hij een bal in z'n bek heeft. Wordt hij afgepakt, neemt hij afstand en wacht op mij.
ik ga je niet vertellen wat goed en slecht is.
Alleen veel sterkte wensen en nog veel plezier met je honden.
Misschien nog is dit nog wel de reactie waar Femke het meest aan heeft! Het is ook heftig..
Whahah, kan lang wachten worden denk ik. (zo vaak fokken zal Mick niet verwacht ik)
Mick heeft Penny aangehouden (dochter van zijn reu) en ik een zoon.
Ik ken Mick zijn reu, de vader van Caesar al sinds bijna puber af aan en het is echt een superhond tegenover mensen, idem zijn opa en oma heb ik gezien en allebei super honden en moeders ook gewoon een schatje eersteklas.
Het ras typische karakter is duidelijk aanwezig bij deze honden.
Eerlijkheidshalve denk ik wel dat je je gelukkig mag prijzen als je een pup mag van Mick, want als er een streng, maar eerlijk is in selectie met eigenaren is Mick dat wel.
Je had eerst een plantaat en je merkte toen een positief verschil. Het kan, als het een hormonen kwestie is, zekere helpen, maar dan eerst idd proberen via implantaat. Het kan ook dat gedrag juist versterkt na castreren bij bvb een onzekere hond die nog onzekerder wordt.
Hij is tenminste een goede fokker, zo hoort het dat dat niet iedereen een pupje mee krijgt. Alleen als je een serieuze liefhebber en kennis hebt.Zo zou elke fokker eigenlijk moeten zijn, ongeacht het ras.
Eens, je weet nooit hoe het uit zal pakken.
Zoek je iets op de HondenPage ? Vul dan hier jouw zoekwoorden in ?