Wat doe jij niet tegen (de algemene opvoedkundige richtlijnen in)

..........en waarom?

Ik heb het maar algemene opvoedkundige richtlijnen genoemd omdat ik op dit moment geen betere beschrijving weet te verzinnen maar ik denk dat het met mijn eigen voorbeelden wel duidelijk wordt.


* Een nieuwe pup wordt hier gewoon op eigen terrein geïntroduceerd

-omdat ik van te voren al ingeschat heb of de al aanwezige hond(en) het überhaupt op prijs stelt/stellen en de pup uiteindelijk toch naar binnen zal moeten stel het zou niet lekker lopen. Daarnaast bepaal ik wie wel of niet binnenkomt en niet de hond(en).

*De pup geeft aan wanneer hij er evt. uit moet 's nachts om een plas te doen en wordt niet bij voorbaat op gezette tijden wakker gemaakt.

-omdat ik denk dat de nachtrust heel belangrijk is, ik hem niks wil aanleren wat ik weer afleren moet en ik denk dat als hij plast om zijn geur achter te laten(markeren) om bv. een vertrouwd gevoel te creëren hij dat toch wel doet als hij de kans schoon ziet.

*Gekke hoge stemmetjes, kabaal, gespring ed. om de aandacht te trekken doe ik niet.

-omdat mijn gevoel daar helemaal niet aan meedoet en als ik het toch doe (moest op de HS) dan krijg ik een hypere dansende springende hond die weer eerst tot bedaren gebracht moet worden waar negeren weer het best bij werkt. Alleen vind ik dat een beetje tegenstrijdig want je vraagt om aandacht wat je krijgt en dan wordt hij genegeerd. Ik doe mijn best om mijn hond geduld en zelfbeheersing bij te brengen maar dan 'draai ik hem zelf op'.

Zo dat waren er alvast een paar van mij, hoe zit het met jullie?'

Wat ik wel doe, en eigenlijk niet mocht van de Hondenschool is handgebaren gebruiken.

Volgens hen was het afleidend, maar met handgebaar doet hij sommige dingen veel beter.

Wat ik wel doe is af en toe foei zeggen als mn pup iets doet wat echt niet mag... wat wordt afgeraden bij de puppycursus... negeren of afleiden werkt niet altijd namelijk

Ik doe ook niet mee met dat enthousaste, hoge gekir. Mijn honden reageren er alleen maar op door zelf hyper en springerig te worden en dat is net de bedoeling niet: ik wil dat een pupje rustig blijft, hij moet enkel aanvoelen dat ik het goed vind, wat ie doet.

En verder volg ik ook niet de gedachtegang: "Je hond moet jou ten allen tijde de leukste vinden". Waarom zou m'n hond mij steeds het leukst moeten vinden? Dat is volstrekt niet realistisch. Ik ben namelijk niet zo leuk als een rotte aangespoelde vis, haha, dus maak ik me daar ook geen illusies over. 

ik denk nimmer na over een opvoeding, ik leer zinderlijkheid als eerste en socialiseer naar alles toe, gaat eigenlijk hier allemaal vanzelf.

wanneer er uit gelaten moet worden ? denk ik ook niet bij na, ik pak de pup op en hoppa plassen en poepen, zal toch wel ? en altijd is het raak, nu ook, ik bepaal wanneer er geplast wordt en gepoept, hier nimmer een hond die zijn benen kruist of zijn poepert dicht knijpt.

ik vind als ik heel eerlijk ben, een pupfase de allerleukste tijd, wat zou er van komen als de hond volwassen is, ben er altijd mee bezig. nimmer problemen gehad, en daar ben ik heel eerlijk in.

Nieuwe - niet zo leuke - dingen aanleren doen wij hier niet met koekjes, lieve woordjes of wat dan ook. Hier wordt het gewoon gedaan. En dat is dus niet echt op de manier 'zoals het hoort'.
Druppels in het oor bij een oorontsteking bijvoorbeeld, medicijnen (al eet ze een pil maar wat graag op als je er een beetje 'geheimzinnig' mee doet, want dan is het blijkbaar superleuk als je dat geheimzinnige ding ook echt krijgt en ook nog eens eetbaar blijkt te zijn! ), en bijvoorbeeld ook de eerste keer de trap af.

Juist als je met koekjes aankomt en probeert te lokken, dan gaat de rem erop. Veeeeel te slimme hond dus, want die heeft meteen door dat dat 'speciale gedoe met die koekjes' iets als gevolg heeft. Werkt alleen maar averechts, en 50 kilo averechts = gaat mooi niet door! (En ze is echt gek op koekjes hoor!)
Vandaar dat wij dat soort dingen dus gewoon doen, zonder enige vorm van introductie.
De eerste keer komt er dan ook aardig wat fysieke kracht bij kijken, maar na die eerste keer is dan ook klaar. Dan weet ze: ok, dit moet, en het heeft dus geen zin om me er tegen te verzetten. Ook is er dan een soort van vertrouwen naar ons toe; wat jullie doen is ok. Niks geen probleem meer dan dus; heerlijk!

Oh ja, het vrolijke, hoge, superenthousiaste stemmetje en gedrag is hier ook een no-go. Ook hier resulteert dat alleen maar in een hypere hond die dan doorslaat.

@ Mila

Ja hier ook hoor alhoewel ik er een ander woord voor gebruik. Hebben de meeste honden net zo snel door als een 'goed zo' of 'braaf' die ook vanaf dag 1 wordt ingezet. Bij het een draag je een trots gevoel uit en bij het ander een 'afkeurend' gevoel, pikken ze heus wel op hoor als ze je belangrijk genoeg vinden.

@ Christel

Ja, je zou er bijna een minderwaardigheidscomplex aan over houden hoe het soms gebracht wordt. Gek doen, gekker doen, gekst doen.......alsof er geen andere manieren zijn om belangrijk voor je hond te worden/zijn en te blijven.

naar aanleiding van Marlies, dat doe ik dan niet volgens de regels, ik ben heel resoluut als het er op aankomt wat medicatie betreft, oor spuiten, wat nodig is wordt gedaan, geen gezeur met zoete broodjes bakken, dat is dus wat ik wel misschien tegen regels doe ? hahaha

en hier is nog nimmer beloond met koekjes snoepjes of wat dan ook, geen beloningen met voer. daar doe ik niet aan, alles voor een aai knuffel en een flinke schouderklop, en een spel als de pup jong is, dat is misschien buiten de opvoedkundige regels.

Veel van de "algemene regels"  heb ik toch al een broertje dood aan. Als die hierarchie crap zoals niet hoger laten zitten en als eerst de deur uit gaan heb ik echt geen boodschap aan.

Hoge stemmetjes doe ik ook niet aan, ik ben mezelf.

Ik ben van mening dat belonen en corrigeren beide bij een evenwichtige opvoeding horen. De nadruk moet op aanmoedigen en belonen liggen maar een correctie (geen straf!) op z'n tijd zit er ook bij.

Ik doe van alles met mijn handen bij de honden, ik trek de aandacht met aanrakingen, geef handsignalen en heb ondertussen zelfs een aanraking die zo ingeburgert is dat Misia ervan ophoudt met blaffen (hand lichtjes tegen de voorzijde van de snuit/neus aanhouden).

Mijn zoontje van 4 is incidenteel wel eens alleen in dezelfde ruimte als de honden (gelijkvloers appartement, we zijn eigenlijk nooit verder dan 1 deur weg), denk aan de was doen om eens iets te noemen.

Als ik er echt over na ga denken kom ik vast nog veel meer tegen hoor. Uiteindelijk doe ik wat ik goed en belangrijk vindt. Dus een positieve insteek, vooral veel aanmoedigen en opvoeden met gezond boeren verstand en niet een vaste lijst aan regeltjes.

@ Marlies en Willemijn

idd. Wat moet dat moet (soms helaas). Zelf houd ik wel routine in bepaalde handelingen om iets wat op een later punt niet te voorkomen is hopelijk makkelijker/acceptabeler te maken.

En er schoot me nog 1 te binnen:

*plas/poep wordt zonder gemopper gelijk in bijzijn van de pup opgeruimd.
_omdat hij mag zien dat ik zijn ontlasting niet in huis wil en ik niet ga wachten tot het nog verder de vloerbedekking/bekleding/plinten in getrokken is.

Is het inmiddels geen pup meer en is de hond zindelijk dan krijgt hij bij markeren echt wel een 'verdorie, wat is dat nou' te horen alvorens ik het opruim. Maar ik zie dat dus ook niet als een 'ongelukje'.

geen roedelregels hier, nimmer gehad, maar ik zeg er wel bij , altijd maar een hond gehad, ik stel zelf regels op.

niet met een bord bij de tv zitten eten, daar heb ik een tafel voor, ook zoiets, mijn hond eet op een plek, nergens anders. regels ? mmm misschien wel dan, hahahaha

en wat Frank daar aanhaalt, als eerste de deur uit of er in ? nog nimmer over nagedacht. hahahaha

ik denk alleen aan veiligheid, meer niet.

vandaag naar het reservaat geweest, ze mocht de gang gaan, ik fluit, ze kijkt, een heel eind weg, met handgebaren maak ik haar duidelijk dat ik ga, en ze komt. wel zeg ik erbij, ik roep mijn hond zelden, dus als ik laat blijken dat ik haar bij me wilt hebben, reageerd ze, maar dat zijn dan handgebaren, ze is dan te ver weg, he leuk he. hahahaha

Echt.. super toevallig. Ik heb hier dus net aan zitten denken tijdens mijn wandeling. Wat zijn de dingen die ik op cursus heb geleerd, maar waar ik het niet mee eens was? Eigenlijk was dat maar één ding..

Nooit aan een lange lijn of flexi, want op 8m afstand kun je geen band opbouwen en niet verwachten dat je hond op je let/luistert. Dus altijd aan een gewone lijn, en nooit loslaten totdat ze 100% luistert.

Waarom ik het daar niet mee eens was? Omdat ik van mening ben dat je pas medewerking van je hond kunt verwachten wanneer zij in haar behoeftes is voorzien. Met een hyperdepieper hond kom je nergens. En aan áltijd een gewone lijn kan ze haar energie niet vast. Aan een flexi/lange lijn heeft ze de vrijheid en de beweging waar zij naar verlangd. Met betrekking tot het loslopen, natuurlijk moet je hond luisteren voordat je ze losgooit. Maar 100%, áltijd luisteren? Ik denk niet dat ik dat ooit voor elkaar ga krijgen met een Podenco, en ik denk ook niet dat ik dat moet willen. Op veilige plekken mag ze daarom van mij los, en hoeft ze niet per direct voor mijn neus te zitten als ik roep. Zolang ze maar een béétje aanspreekbaar blijft, anders gaat ze vast

Suzanne zo makkelijk, begin met zit en af, met het handgebaar, als je hond het commando kent, bijvoorbeeld af. maak je als de hond bij je is het gebaar met je hand, laag en een vlake hand.

zit, met je hand weer omhoog.

en hier komen ? ja dat doe ik, als ik zie dat mijn hond kijkt, dan steek ik mijn arm in de lucht, met een draai en loop dan door, de hond begrijpt heel snel wat je bedoelt.

het is het zelfde dat je in een andere taal commandoos geeft, de gebaren voor je hond zijn die die je hond begrijpt. maakt niet uit wat je eigenlijk doet, als je maar wel het zelfde handgebaar neemt.

zelfs als je hond blaft, frank houdt zijn hand voor haar neus, ik houd mijn vinger voor mijn mond, stttttttt. dat sttt hoef je er niet bij te zeggen, op een gegeven moment weet je hond heel snel wat je bedoelt. begin met iets heel eenvoudigs.

Terry krijgt een positieve opvoeding , alleen zonder koekjes of weet ik t.
Ik ben geen wandelende koektrommel. Hij luistert naar wat ik vraag en dat heb ik hem geleerd door negeren en belonen met stem.
Ik doe niet aan babygluidjes en vreugdendansjes , dus daarom ben ik geen cursus gaan doen.
Zelfs de GG wat ik vroeger geweldig vond, moet nu met koekjes sorry daar pas ik voor. Ik ben van mij zelf al leuk genoeg  Voor de hond dan

Op de puppycursus leren we juist wel gebaren

Ik heb het alleen bouwen niet volgens de regels opgebouwd, we gingen in grotere stappen en deden er minder moeilijk over.

Hmmmmm.
Plas/poep werd hier opgeruimd waar Max bij was.
Max werd niet op gezette tijden uitgelaten 's nachts.
Als hij een medicijn o.i.d. moet krijgt ie die rechtstreeks, geen gemaar.

Hoge stemmetjes hier wel, maar ik ben dan ook lichtelijk prettig gestoord
(Max nu dus ook )

Oh. En ik heb heel even met de lange lijn gewerkt, maar hiet werkt "los is los" toch beter...... Lange lijn maakte het er niet naar dat Max beter ging luisteren!

zowel bij kinderen, jongeren als pups gelden dezelfde AOR's (Algemene Opvoedkundige Richtlijnen) lol

er zijn er twee:
liefde
geduld

en ik pas alles toe wat in dat kader past

Ik heb geen handleiding gehad als ik Ioki gehaald heb maar ik mag niet klagen, niettegenstaande zijn puberstreken die met de tijd wel verdwijnen heb ik geen moeilijke hond en moet ik zeker niet alles forceren om volgens de regels op te voeden. Trouwens niet elke hond is gelijk. Als baasje moet je kijken naar de hondentaal van jouw eigen hond, wat hij wil en wat jij wil van je hond en wat je er van gedaan kan krijgen op een kalme manier. Ik ben ook niet voor dat drukgedoe van gillen en daar mijn vorig hondje doof was maak ik ook meer handbewegingen. Voor mij is mijn hond een aanvulling van ons gezinnetje, hij moet zich goed voelen bij ons en ik moet me goed voelen bij hem. Als men voor alles moet denken van dit moet zus en dat moet zo is het niet erg leefbaar voor beiden maar elk moet zijn plaats weten in het gezin

het is alweer ongeveer veertien jaar geleden dat ik mijn eerste pup had, en toendertijd moest je voor een duitse herder een slipketting gebruiken, je mocht absoluut niet belonen met snoepjes, je moest een kaakje eten boven de voerbak om te laten zien dat jij de baas was. Je moest als eerste de deur uit, de hond mocht niet op de bank want dan zou ze zich de baas voelen en ooit zou ze zich dan tegen je gaan keren etc etc
Al die regels voelden zo raar en ik ben daar ook heeeel snel vanaf gestapt en mijn eigen gevoel gaan gebruiken.

Baas als eerste naar buiten -> wij gaan tegelijk, nadat ik heb gekeken of er geen postbode of folderbezorger staat.
Baas moet eerst eten, want hij is ranghoogste -> dat wisselt, soms wij eerst, soms zij.
Hond niet op de bank, dan klimt 'ie in rang -> nooit wat van gemerkt, dan ligt ze op de bank, dan weer in haar mand.
Hond moet schuin achter de baas lopen -> ik heb haar liever (schuin) voor, ik wil zien wat ze doet.

Ze ligt zelfs naast me als ik eet, nooit een druppel kwijl, geen poging tot jatten (oké, héél soms komt haar neus te dichtbij )

Mijn hond, mijn regels, wat de Cesar Millans daar ook van vinden

1:Ik ga niet eerder de deur uit. (Obi gaat heel erg rustig soms moet ik hem bijna een zetje geven, hij kijkt eerst rustig wat voor weer het is (?) voordat ie z'n pootjes buiten de deur zet.. ja ECHT). 

2: Obi mag voor me uit lopen of achter me wat hij zelf wil. Hij mag alleen niet trekken dan stop ik.

3: Ik geef Obi kusjes op z'n hoofd.

4:Obi krijgt soms eerder eten dan wij. Het is maar net wat beter uitkomt soms wil ik hem niet lang laten wachten op z'n eten. Het moet een beetje verdeeld zijn over de dag en de mensen eten soms laat.