Geen showlijnen meer.

Van alle hondenrassen zouden enkel nog de werklijnen mogen bestaan. Dit omdat enkel de werklijnen de oorspronkelijke hondenrassen weergeven en de showlijnen juist het ras verpesten.


Geef ook jouw stelling van de dag door !

Mogen bestaan is een groot woord, ben het er echter wel mee eens. Hoeveel rassen wel niet verziekt zijn omdat mensen graag hun honden willen showen.

En dan ben ik op dit forum de man die zo trots is op zijn showlijnen. Nu hoop ik ook dat dat van iedereen hier mag. Buiten dit forum mag het namelijk niet van iedereen. Ik kwam met Valentijn op de show in Arnhem 2012. Een vriend ging er showen en Tijn was jong dus wij vrolijk op de fiets. Een andere handler kwam voorbij lopen en zei: 'Wat is DAT?!' Mijn vriend zei: 'Uhm... tja... uhm... die is niet van mij'. Wat bleek? Deze vrouw was zelf fokker en keurmeester van het andere type Afghaanse Windhond en in plaats van zichzelf even voorstellen en vertellen over haar type vond ze het nodig om te roepen dat ik Tijn maar moest laten inslapen want hij was geen echte Afghaan. Natuurlijk ontaarde deze actie weer in een Facebook rel omdat mensen vonden dat ze te ver ging.

1) Iedereen is trots op zijn/ haar hond dus roepen dat jouw hond een ras verpest kan kwetsend overkomen.
2) De showlijnen zijn er... dus we zullen het er gewoon mee moeten doen.
3) De bloedlijnen bij verschillende types lopen op zijn eind dus... die vriend van mij gaat James gebruiken op 1 van zijn teefjes. Hoe cool is dat? Het samenbrengen van het oude type en Amerikaanse showlijn Past dit? Ja, volgens de rasstandaard kan het een hele goede combinatie zijn maar het zijn de mensen achter de honden die vaak oogkleppen op hebben.

Euhh hoezo? Werklijn kan net zo verkeerd zijn.. Ik zie het liefst helemaal geen lijnen.. Of een gezondheidslijn, want beiden lijken andere dingen dan gezondheid belangrijker te vinden. 

Wat mij betreft heb je gewoon een hondenras en dat is het.. Geen andere dingen eraan koppelen zoals werklijn, showlijn, mini enz..

tja..das een lastige...ik zou bijna willen zeggen ja...
maar als we dan maar allemaal met echte werkhonden thuis zitten, wat zijn de gevolgen??
als ik in de buurt om me heen kijk, zie ik namelijk veel hondjes die het met 3/4 x per dag 5 a 10 minuutjes moeten doen...geef die mensen een werkhond en je hebt feest

wel is het in enkele gevallen gewoon echt doorgeslagen, en zou je veel mooiere/gezondere honden hebben in de werklijn

Dat vind ik wel erg kort door de bocht. Er moet wel wat gebeuren aan de rasstandaard van de showlijnen, want die verpest sommige rassen wel omdat dit op show door keurmeesters op een te extreme manier wordt doorgevoerd. Ook de keurmeesters moeten worden aangepakt dus.

Maar ik denk dat showlijnen ook nuttig zijn. De meeste honden worden namelijk niet meer gebruikt voor waar ze oorspronkelijk voor gefokt zijn, en deze pittige werklust past misschien niet zo goed in een gemiddeld gezin. Dan bieden showlijnen waarbij die driften wat minder zijn uitkomst.

Oneens mits het karakter een belangrijke rol blijft spelen en de controle op erfelijke ziektes wordt aangescherpt. Wanneer een bepaald uiterlijk kenmerk tot voor kort als mooi en rastypisch werd beschouwd zal ik graag zien dat er in de toekomst meer naar de gezondheid gekeken wordt.

Makkelijk voorbeeld: Duitse herder rug mag niet schuiner staan dan een bepaald hellingspercentage, anders volgt diskwalificatie. En dan door deskundigen de grenzen laten bepalen. Zo ook met korte snuiten etc. etc.

Ik ben het eens met Judith. Waarom niet focussen op de gezondheid ipv krampachtig allemaal verschillende lijnen te willen scheiden? Waarom staat er de doodstraf op het kruisen van een showlijn en een werklijn? Het is toch eigenlijk te zot voor woorden dat, bijvoorbeeld met CEA, er nog steeds lijders worden geboren? Is dat nog anno 2014 met alle DNA testen en mogelijkheden? Als je selectief gaat fokken en uiteindelijk ook de dragers gaat uitsluiten worden er geen dragers en lijders meer geboren.
Natuurlijk is het belangrijk dat een hond zo gebouwd is dat hij kan functioneren, maar ik merk de laatste tijd een trend dat er alleen nog maar gefokt mag worden met honden die een "uitmuntend" hebben. Heb je een hond die "zeer goed" heeft dan doet ie al niet meer mee volgens fokkers. Maakt niet uit dat de gezondheid van de hond met "zeer goed" beter is en dat die hond met "uitmuntend" een HD C heeft.
Als je echt puur gaat kijken naar het showlijn en werklijn verhaal dan vind ik het geen ontzettend slechte ontwikkeling. Ik vind het wel jammer, want eigenschappen die kenmerkend zijn voor het ras worden er naar mijn mening (gedeeltelijk) uitgefokt. Golden Retriever fokkers die het jachtinstinct er zo veel mogelijk uit fokken vind ik geen goede zaak. Aan de andere kant zie je wel dat die honden zich "makkelijker" aanpassen aan hun huidige taak in de maatschappij, namelijk kleedje voor de open haard spelen en als het mooi weer is een rondje door het park.

Niet geheel mee eens...

Het probleem wat ik zie bij showlijnen is dat er enkel gekeken word naar uiterlijk, je moet x keer een bepaald resultaat behalen tijdens een show om te mogen fokken volgens de richtlijnen van de rasvereniging. Denk dat je al een heel groot stuk van het probleem kan oplossen door daar een (in eerste instantie) kleine werkproef aan toe te voegen, zoals bv een UV test.

Bij een van de bulldog rassen hebben ze nu een dergelijke "proef" als eis gesteld, ze moeten 1 kilometer binnen 15 minuten kunnen lopen.... Het is eigenlijk gewoon triest dat dat een minimale eis is en dat er dus honden zijn die dat al niet meer kunnen halen, maar het is een begin.

Probleem is dat vele fokkers binnen een rasvereniging dit soort eisen helemaal niet zien zitten en zich met hand en tand verzetten tegen dit soort proeven, terwijl zij juist de vertegenwoordigers zijn van hun geliefde ras.

oneens maar meer de manier waarop de stelling wordt aangegeven. Als het gaat om de extreme rassen die echt lijden aan gezondheid problemen zoals te kleine schedels of honden die niet meer natuurlijk kunnen werpen of te korte snuiten enz. Daar mag zeker wat aan gedaan worden.

Maar als ik kijk naar ons ras de border zijn er wel  degelijk Show lijn borders die ook werken bij de schapen en uitblinken in de sport en getest worden op gezondheid. Natuurlijk zijn er ook extreme gevallen. Dus om te zeggen dat er alleen nog werklijnen mogen bestaan ben ik het er niet mee eens. Er zijn ook werklijnen waarbij er juist gefokt wordt op dat ze alleen maar uitblinken in het werk/ sport en zoveel mogelijk trials/titels winnen en er daarbij niet gekeken wordt naar gezondheid.

Ik denk dat er eerder wat moet gedaan worden aan de keurmeesters op show. En we met zijn alle meer moeten focussen op gezondheid van het ras, en daar ook zeker strenger op gecontroleerd wordt.

Verbieden is veel gezegd, maar een werkproef eraan koppelen zoals met bv teckels het geval is, zou wel mooi zijn. Laat de windhonden bewijzen dat ze nog kunnen lopen, dat de herders nog kunnen werken met een kudde, dat de terriërs nog voldoende jachtinstinct hebben... 
Nu zie je honden op show die helemaal niet meer kunnen waarvoor ze ooit gecreëerd zijn. Ofwel door fysieke veranderingen in dat ras, of gewoon omdat ze het niet meer tussen hun oren hebben zitten. Dan vraag je je af wat het nut nog is van die showlijnen van dat ras. Ze zijn immers helemaal niet meer representatief voor dat ras.
Maar langs de andere kant zijn er hier natuurlijk niet veel mensen meer die hun ras nog gebruiken waarvoor het bedoeld is. En een hond met een grotere drive in huis halen als gezinshond als je hem niet kunt bieden wat ie nodig heeft, dat is natuurlijk ook niet ideaal. In dat opzicht zijn de showlijnen voor de meeste mensen veel geschikter dan de werklijnen.

Niet mee eens. Liefst helemaal geen lijnen! En gewoon ras fokken waar goed naar gezondheid en karakter gekeken wordt en ouderdieren goed worden getest. Want beide lijnen zijn niet zo best hoor.. en alleen maar werklijnen, poeh niet elk gezin is daar geschikt voor.

Eh... Ik heb hier een dubbel gevoel over: het ligt nl. aan het ras. Er zijn showlijnen die ik te kort door de bocht vind. Ze hebben echt teveel rimpels, te korte poten, te veel vacht, te korte snuit, noem maar op.
Wanneer de lichamelijke gezondheid van de hond in het gedrang komt, zie je dat de hond ook een vorm van stress door verveling krijgt. Ze kunnen simpelweg niet doen wat ze graag zouden willen doordat de lichamelijke beperkingen ze hinderen. Dat vind ik heel erg om aan te moeten zien.
Een gulden middenweg zou voor de showlijnen waarschijnlijk beter zijn. Er zijn ook rassen waar show en werk gemixt zijn. Als je dat niet in de gaten hebt kan het zijn dat je een hond kiest die minder werklust heeft of te veel naar je smaak.
Ook vind ik dat rasverenigingen die hondenrassen met bijv. korte poten vertegenwoordigen zich soms erg laatdunkend uitlaten over een enkel exemplaar met wat langere poten. Ook word er hardop gezegd dat daar niet mee gefokt zou mogen worden.
Zelf moedig ik juist mensen met een niet gangbaar model aan: fijn dat hij een wat langere snuit heeft, of hoger op de poten staat.
Men zegt dat, over het algemeen,  werklijnen lichamelijk beter in elkaar zitten en dat showlijnen socialer zouden zijn.

Als een ras nog een oorspronkelijke functie kan dienen vind ik zeker dat daar rekening mee moet worden gehouden..
Maar da's mijn persoonlijke mening. Er is voor ieder wat wils denk ik dan maar, met een diversiteit aan lijnen.

Uiteraard ben ik ook tegen de extreme uiterlijke kenmerken die vaak met medisch ongemak gepaard gaan bij diverse rassen; maar ik ben bang dat er in deze eerder een kronkel in de hersens van de mensen zit dan dat je het "de showlijn" kan verwijten. De mens fokt de hond.

Damnn, zit ik even met de verkeerde jas aan..


Maar....dan even als landseer


Ik denk dat 80% van alle baasjes totaal niet zit te wachten op een werkhond.
Misschien wel 90%..

Dus omdat 10% in het weekend nog graag herder speelt, in het weekend gaat jagen,op de Veluwe naar groot wild gaat speuren.?
Of dat 10% zijn nieuwbouwtuintje graag bewaakt ziet door honden.?
Of dat ze in het weekend graag met een slee door het bos heen scheuren.

Zou dan automatisch inhouden dat 90% van de mensen een werklijn in huis zouden moeten gaan nemen.?
En dit, omdat de fokkers van werklijnen beter op de werkdrift. gezondheid letten , en minder op het uiterlijk.

Voor mijn gevoel een beetje het zelfde als dat bv de Setter fokkers hele gezonde honden fokken.
En dan bij wijze van spreken verplichten dat we alle rassen opheffen, en allemaal maar een Setter nemen.

Ik zou dan persoonlijk meer naar die fokkers kijken, en afvragen wat ze anders doen dan die andere..
En ja, ook de baasjes die een werkhond willen verschillen in grote maten van de showhond baasjes.
Ik denk niet dat het een werkhonden fokker het iets zal uitmaken of de oren iets hangen, of iets meer rechtop staan.
De krul in de staart niet perfect is, die 4 zwarte vlekjes op de kop van de hond.
Wat inhoudt dat zijn dna poel waarin hij kan zoeken vele malen groter is naar mijn idee..

Zover ik heb begrepen staan de dna tekortkomingen in samenhang met uiterlijke kenmerken.
Pakketjes..(volgens mij het zelfde als een soort albino effect.)
Door steeds te fokken met de extreme uiterlijkheden , moet je je als fokker helemaal gek testen om te zorgen dat je hier en daar nog een gezonde hond/lijn kan vinden.

Het karakter van veel echte werkhonden is volgens mij te heftig voor onze maatschappij waar we bijna niets meer aan deze drift hebben.
De uiterlijke kenmerken van veel showlijnen hebben niets meer te maken met hoe de hond is ontworpen.

Hou het simpel, en laat beide kenmerken los..
Of stop ze bij elkaar..
Maar de echte werkers zullen hun eigenschappen niet op willen geven.
En dit is het zelfde met de showlopers..

Het is dus helaas gewoon wachten tot we de gemiddelde leeftijd van een showhond op 4 jaar hebben liggen.
En dat alle asiels bv vol zitten met werklijnen die veel te heftig zijn voor onze overbevolkte maatschappij.

Laat die hokjes los, en alles is opgelost.

Niet mee eens. Wie zegt dat de werklijnen zo gezond zijn? Bij werklijnen kun je niet uitpluizen wat erin zit, bij showlijnen wel..

Hoewel ik -algemeen gezien- een voorstander ben van zo dicht mogelijk bij de oorspronkelijke aard vd hond te blijven , ben ik toch niet akkoord met de stelling.
Ten eerste: bij hoeveel hedendaagse rassen bestaat er echt een duidelijke opdeling tussen show en werk? Welke rassen voeren nog het eigenlijke werk uit waarvoor ze in oorsprong zijn gecreëerd? Dat zijn er niet zoveel. 
Er zijn ook heel wat rassen die van origine helemaal geen werk of een taak hadden, maar gefokt zijn omwille van hun statussymbool, of als gezelschapsdier. Wat is hier dan een 'werklijn' van?
En verder er is ook 'werk' dat in onze maatschappij niet meer zo gewenst is (boerderijhonden die als lastdier werden gebruikt, aanvalshonden in de frontlinie, enz.) Dus naar welk oorspronkelijk werk wil je dan terug grijpen?

Ook is het niet noodzakelijk zo dat wat men nu een 'werklijn' noemt dichter bij de origine staat. Een werklijn is namelijk niet altijd bedoeld voor het oorspronkelijke werk, maar voor een sport die de mens ervan gemaakt heeft. Ook hier gaat het dan om prestige, wedstrijd, de beste willen zijn. Door deze competitiedrang kan je net zo goed extremen krijgen: nog sneller, nog explosiever, nog feller, nog gespierder, enz. en krijg je een hond die ook niet meer op de oorspronkelijke hond lijkt. Dus ook in de sportlijnen kan het geheel de mist ingaan door het doorfokken op bepaalde kenmerken. Ook al is men er zich aanvankelijk misschien niet van bewust wat men aan het creëren is. Zoals bij de whippets op gegeven ogenblik is gebeurd. Daar ging men de allersnelste met de allersnelste combineren in de hoop een nog snellere hond te krijgen. Bleek achteraf dat er bij die snellere honden dieren waren met een kapot gen voor myostatin, en omdat men op de snelheid ging doorfokken kwamen er steeds meer honden met een kapot gen voor myostatin in hun DNA. Op gegeven moment ontstond er zo plots een hond met twee kapotte genen voor myostatin in hun genoom en die was buitenproportioneel bespierd. Ze werden monster- of bullywhippets genoemd en ze leken totaal niet meer op de oorspronkelijke whippets.

Net als doorfokken op schoonheidsidealen kan dus ook het doorfokken op lichamelijke prestaties grote gevolgen hebben, en daarom vind ik een sportlijn niet noodzakelijk beter dan een showlijn.

Fokken moet in de eerste plaats om gezondheid draaien, en rekening houden met oorsprong en aard (lichamelijk én karakter). Niet het opdelen in lijnen en daar dan kenmerken van gaan uitvergroten.

Werklijn houdt niet persé in dat de hond gezonder is. Dat een hond kan werken betekent niet dat de hond dan ook gezond is. Het een staat niet gelijk aan het ander, maar ze sluiten elkaar ook niet uit. 

Wat ik mooi zou vinden is als er geen werk- en showlijnen meer zouden zijn binnen een ras. Dat werkhonden ook op show kunnen uitkomen en showhonden ook kunnen* werken. 

Het een zou het ander niet moeten uitsluiten.

*KUNNEN, maar ik bedoel niet dat de hond horensdol wordt als hij niet mag werken. Toevallig pas geleden nog van een Duitse herderfokker (die werklijnen fokt) gelezen: mijn honden zijn fantastische huishonden en wonen ook gewoon bij mensen thuis, als huisdier dus. Het verschil met showlijn is dat ik mijn honden fok op een functioneel uiterlijk en bovenal een evenwichtig, stabiel karakter.

Het lijkt me niet wenselijk dat de gemiddelde burger met een werklijn in huis komt te zitten. Er zitten al genoeg honden in het asiel.

Maar het lijkt me ook niet wenselijk dat alle schaapherders met een border collie in huis zitten die niet kunnen drijven, bij wijze van spreken.

hhhmmm... lastig... lijkt me beter om dit ras per ras te bekijken en bij zowel show- als werklijnen de gezonde lijnen te behouden en de ongezonde lijnen er van tussen te halen.

Showlijnen verbieden? Hell no...verbied dan ook gewoon de werklijnen want daar wordt ook genoeg mee geprutst om de werklijn en de showlijn zo ver mogelijk uit elkaar te trekken. Zoek gewoon een mooi evenwicht tussen de twee lijnen.