Maar dan nog moet er op nee een consequentie staan anders is het een loos woord.
Nee is in feite de waarschuwing voor... Dat is iets wat ik namelijk wel vaker zie. Een baas zegt nee, de hond negeert het en vervolgens komt er niets. Hond leert niets van de correctie, baas gestrest...
Ik straf namelijk wel. Ze krijgt twee keer een nee en daarna volgt er wat. Meestal het afnemen van plezier. Je weigert je ergens te gedragen? We gaan naar huis. Je negeert alles omdat je een bal hebt? Weg bal. Je belaagt mensen in mijn huis? In je kooi.
Alleen dan heeft een nee zin. Het mooiste is natuurlijk dat een hond direct bij de eerste nee uit respect voor jou stopt waar hij/zij mee bezig is maar eerlijk... Zulke honden heb ik nooit. (Gelukkig). Uiteindelijk natuurlijk wel omdat alles duidelijk wordt. Maar voor het duidelijk is zal je het toch eerst zo moeten maken.
Dit onderwerp staat op slot, je kunt niet reageren op deze vraag !
Wel Sammy, ik heb er nu wel zo één, hij is uiterst gevoelig voor stemming en sfeer, als mijn neen of foei hard klinkt dan is hij daar echt van aangedaan, net alsof hij het enorm spijtig vindt dat zijn vrouwtje niet opgezet is met wat hij op dat moment doet .Bij mijn vorige honden kon ik erbij op mijn hoofd gaan staan die deden lekker verder, mijn huidige maatje dus niet. Ook op school hebben ze al aantal keer opgemerkt dat hij zich letterlijk en figuurlijk aan mijn voeten werpt om toch maar goed te doen. Andere keerzijde is dat niemand in 'zijn' huis mag komen en buiten de eigen gezinsleden wilt hij niemand die te dicht komt... Hij is dus erg gevoelig en moest ik hem ooit een fysieke correctie geven dan denk ik hem enorm te kwetsen, hij zou dat niet kunnen plaatsen... Het hangt dus enorm af van de aard van je hond.
honden zijn geen robots natuurlijk, en fysieke correctie is nimmer nodig, maar corrigeren wel, en dan ligt het er maar net aan hoe... nogmaals fysiek is niet nodig, maar er zijn genoeg voorbeelden dat het wel degelijk nodig is dat een hond luisterd.
ik zou ook geen hond willen waar ik maar hoef te knippen met mijn vingers en de hond volgt het op.
zelf vind ik het heerlijk om een hond naar een moment toe te kunnen brengen, bijvoorbeeld apporteren of komen op bevel als ik dat graag wil, als ze zich dan omdraait en dan naar me kijkt van.... hoho, nu even niet, dan is het de omgeving en de situatie om daar aan toe te geven. en als er geen gevaar dreigt, ben ik ook tolerant. wat anders is het als er gevaar dreigt dan zal ik zeker corrigeren als dat noodzakelijk is, maar dat hoef totaal niet fysiek te zijn.
en hoe corrigeer ik dan ? ik loop op haar af, doe de riem om en loop weg of door of anders, ze voelt dan dat ze moest komen, op dat moment negeer ik haar, en dan weet ze het echt wel. Een hond weet echt wel jouw stemming, voelt aan hoe de baas reageerd, of er gevaar dreigt of niet. een hond voelt dat goed aan.
zeker als je dagelijks met je hond op stap gaat, een hond mag best het bevel negeren, en ook dat weet de hond heel goed, de houding van jou bepaalt veel.
oneens, af en toe een correctie is niets mis mee.
Het is een beetje van deze tijd dat veel hondeneigenaren al de kriebels krijgen als ze het woord horen, maar een correctie.. dus de hond laten weten dat iets niet gewenst is, is niets mis mee.
een afkeurende blik, een nee.. maar ook het ombuigen van het ene gedrag naar het andere is een correctie.
Iedereen corrigeert, maar mensen hebben er andere benamingen van gemaakt, zodat het anders lijkt.
Verder kun je nooit alles negeren. Ik heb liever een hond waar ik goed mee kan samenleven, dan een hond die nooit gecorrigeert wordt en waarbij je op je tenen moet lopen.
Corrigeren, daar is niks mis mee, soms corrigeert de hond ons ook door een grom te gevenen wij noemen dit dan aggressief gedrag!
Ik kan best heel erg goed mijn hond negeren en hem zo corrigeren, hij weet dat dit niet aangenaam is en stopt.
Als ik luid en kort zijn naam roep weet hij reeds dat er iets is wat niet klopt, het kan een gevaar, een verwittiging of een correctie zijn van mij. Daarom is hij nog niet bang van me.
In het ergste geval, als ie echt deugniet is dan sla ik met mijn slof een paar keer goed op de grond hihi, echt zeldzaam hoor maar dan weet hij dat hij té ver is gegaan en zoekt zijn kussen op.
Maar wat meer gebeurd en dit zal wel niet steeds verteld worden is dat mensen als reflex slaan of hard terugduwen , niet dat ze hun hond willen pijn doen maar het gebeurd door een reflex.
Dit is natuurlijk voor de hond niet goed en de hond is bang, meester en hond wordt het dan, geen ideale omgang meer met het dier.
Ik corrigeer ook met stem. Altijd gedaan, al zijn ze soms ineens doof Ik hoef niet te slaan of te schoppen zoals een oud collega deed. Kweekt mechelaars , loopt ring, heel bekende kennel, maar als haar hond één keer niet luisterde zag die de hele kamer, werd ie echt geslagen, intriest. De honden echter luisteren nadien allemaal bij hen op een vingerknip.
Laat de mijne dan maar nu en dan doof zijn .
Ik heb haar nooit met haar snuit door haar ongelukjes gehaald, nooit op d'r zij gedwongen.
Dat vind ik zelf niet fijn en ik weet dat je honden en kinderen niet met elkaar moet vergelijken, maar dat doe je bij een baby toch ook niet?!
Als Mellow buiten iets wil doen (vossenpoep rollen), dan luistert ze niet naar een "nee" of een "NEE!", dan moet ik haar ook echt even meetrekken. Vossenpoep is gewoon té lekker blijkbaar
Maar als ze een hondendrol wil opeten dan is een "LOS!" echt voldoende, ze laat 'm vallen en loopt weer verder. En dan beloon ik haar dus wel.
Hier in de wijk lopen 2 honden met slipketting én stroomband. Lopen beiden niet los, dus altijd aan kort lijntje. Lopen altijd keurig naast de baas.
En dan heb ik toch liever mijn eigen hond. Die soms iets doet wat niet mag, die zó gelukkig wordt van wapperende blaadjes dat ze vol in de lijn gaat hangen (want blaadje is nét te ver weg).
Het is geen robot, ze mag van mij lekker hond zijn, maar er zijn wel grenzen. Ze mag best voor me lopen, als ze maar normaal loopt. Ze mag best eens ondeugend zijn. Liever zo dan dat ze bijna geprogrammeerd is door allerlei onprettige dingen om d'r nek.
En ja, ik heb ook wel eens een rotdag, dan kan ik minder hebben en voel ik al dat ik niet zo positief kan zijn.
Dan ga ik naar een bos waar we weinig tot geen mensen tegen komen. Zo kan ze ook niet lelijk doen en voel ik mezelf ook weer ontspannen als ik haar zo blij door het bos zie huppelen.
Als ik gefrustreerd ben heb ik een heel kort lontje en kan ik minder van haar (of van wie dan ook) hebben, waardoor ik ook eerder uit mijn slof kan schieten. Dan kan ik onterecht boos op haar worden, dan zie ik aan haar dat ze het niet zo goed snapt. (En op zulke momenten snap ik mezelf ook niet, dat scheelt )
Positief opvoeden bestaat uit enkel beloningen en het is bij positief opvoeden verboden een correctie te geven.
Mensen die een correctie geven, voeden negatief op.
In deze volgorde is deze stelling een mooi voorbeeld van "Waar" of "Niet Waar" vragen i.v.m. logisch denken.
Het antwoord is dan ook "Waar".
Of Kylie volgens deze stelling positief opgevoed is ? Euhm... We maakten er in de eerste maand dat we Kylie hadden soms grapjes over dat ze zeker dacht dat ze Kylie Magnie heette...
Er werd haar dus wel een en ander verbaal verboden.
vind het onzin...
Kan me dus echt niet vinden in deze stelling. Om het even zweverig te zeggen: alles moet in balans zijn, yin en yang. Te veel van het een is fout, dat geldt voor zowel correcties als beloningen. Het moet in evenwicht staan.
Ik was al een lellen lang verhaal aan het typen maar het komt eigenlijk gewoon neer op: corrigeren is prima, maar elke situatie is anders en vergt een andere correctie. Tegenover die correctie moet altijd een beloning staan wanneer de hond het wel goed doet. En ook voor die beloning geldt dat elke situatie anders is en er veel verschillende beloningen zijn.
Bij positief opvoeden kunnen correcties gegeven worden. Je hond het woord: nee leren, niet boos uitgesproken, zodat je hond weet dat hij iets niet mag. Als je hond blaft aan de lijn naar andere honden, omdraaien en zonder iets te zeggen weg lopen. Als je hond joggers najaagt, kijk eens zeggen en dan voertjes geven tot de jogger voorbij is. Je corrigeert je hond, door hem ander gedrag te leren. Als er na een hoop trainingen een jogger aankomt, zal hij naar jou kijken. Of terwijl ongewenst gedrag afleren door ander gedrag aan te leren, of gedrag te negeren, corrigeren zonder straf. Het kan!
Als mijn hond uitvalt (in haar geval naar fietsers), maakt het weinig uit of ik omdraai, ze loopt gewoon zijwaarts mee (áls ze al meeloopt) of geeft zo'n ruk aan de lijn dat mijn elleboog een kant opbuigt die tot dat moment onmogelijk leek.
En een "kijk eens" en dan iets héél lekkers voor haar neus houden? Ook niet echt handig als je hond niet voergericht is
Dat snoep is echt niet interessant, vaak bij een gewone wandeling al niet, dus op zo'n moment al helemáál niet.
Dit onderwerp staat op slot, je kunt niet reageren op deze vraag !
Zoek je iets op de HondenPage ? Vul dan hier jouw zoekwoorden in ?