Is asja nog een pup?
Dribbel was als pup ook bang voor buiten lopen. Ze wilde ook niets buiten doen, maar wel binnen op een krant (ze was van de fokker uit krantzindelijk gemaakt).
Dweemoedsplasjes had ze ook.
Ik heb alles op haar tempo laten gaan. Zo ging ze bijvoorbeeld onder het lopen ineens zitten en wilde dan niet vooruit. Ze keek rustig om zich heen naar auto's, fietsers etc. Ze keek echt de kat uit de boom. Als ze dan uit zichzelf (zonder aanmoediging) 1 stapje naar voren deed, dan beloonde ik haar met mijn stem (hoog en blij) en een koekje. In het begin vond ze dat maar raar, maar al snel had ze de indrukken verwerkt en begreep dat ze bij doorlopen koekjes kreeg.
Het poepen/plassen op gras heb ik haar aangeleerd door haar ontlasting die ze binnen had gedaan, in een zakje te doen en heel asociaal zonder zakje buiten in het gras op de loopplaats te leggen. Hierdoor zat haar geur daar. Daarnaast gaf mijn andere hond het voorbeeld.
De dweemoedsplasjes stopte vanzelf nadat ik mensen een periode vroeg om de hond naar hun te laten komen en dus niet zelf naar de hond te gaan.
Vandaag de dag is niets meer een probleem. Ze is een volwassen bouvier die goed weet hoe of wat en ook heel duidelijk zelf situaties in kan schatten en dan ook weet wat ze moet doen.
Ik heb 4 hoofd dingen gedaan:
- Haar poep geur verspreiden
- Haar dingen laten bepalen op haar eigen tempo (doorlopen, naar mensen toe of niet etc)*
- Haar mand is haar veilige plek, daar kom ik NOOIT in! Ook niet als ik met haar wil lopen en zij niet wil..
- Niet boos worden wanneer er in huis gepoept word of er dweemoedsplasjes zijn.
* = Bij volwassen honden of pubers zou ik dit maar tot een bepaald niveau doen ivm de roedel rangorde.
Inmiddels is Asja weer terug naar het asiel.
In goed overleg met hun.
Ik was voort ook bang van haar geworden omdat ze me gebeten had 2 keer met tuigje goed doen.
En dat voelde ze ook aan.
Dan erbij was ze bijzonder onrustig en heel heel erg angstig.
Daarom mocht ze terug en toen de vrijwilligster binnen kwam nou toen zagen we weer dat hondje waar we voor gevallen waren hoe het had kunnen worden.
Hier werd ze echt ongelukkig en ze heeft echt ook een hondenmaatje nodig bij haar nieuwe baas en dat zijn ze in asiel ook mee eens dat dat heel goed voor haar is.
Helaas het is gewoon niet gelukt, bij asiel zei ze ook al er met toenadering zijn na paar dagen maar Asja wilde dat niet bleef op afstand en dan is er geen klik en kan je wel door willen gaan maar dan raakt iedereen in de stress.
Dus nu ook echt geen hond meer, mocht er ooit in de toekomst plaats zijn dan een zonder rugzak en met bekend verhaal en die je niet alles meer hoeft te leren.
Vind het echt jammer want vond het best gezellig weer een hondje in huis. Je was er weer lekker mee bezig maar beestje was hier in ieder geval dood ongelukkig.
Heb zelfs de laatste nacht bij haar in de huiskamer op de bank moeten slapen anders bleef ze maar rondjes lopen.
Dus nu alleen nog de zorg voor 6 cavia's
Jammer dat het zo is afgelopen.
Hopelijk vind ze snel een ander mandje.
Gelukkig is je huis niet leeg met 6 caafjes maar dat is niet hetzelfde als een hond hé.
Gewoon rustig aan verder kijken en wie weet wat er nog op je pad komt.
Wel snel opgegeven.... hoop enkel dat ze nu iemand mag vinden die er echt voor gaat en haar begrijpt. Ook dat zij nu niet verkeerd wordt bekeken !
En ex-collega van me had zo twee hondjes, ze ging ervoor en gaf niet op, moet je hen nu zien. Maarja, ze had op voorhand erg goed nagedacht en wist waar ze voor stond. Ja sorry, ik ben een heel begripvol mens, maar niet als er zo met honden wordt omgegaan die reeds een triest verleden hebben. Wat had je dan verwacht !!
Ik heb er heel goed over nagedacht en het voelde gewoon goed.
Dat het hondje zich hier om wat voor reden ook zich niet gelukkig voelde en misschien daardoor wel angstiger/ onzekerder was dan ze zou zijn , moet ik haar dan hier houden.
Ik kon totaal niet meer tot haar doordringen, en ook mijn angst doordat ze me 2 keer gebeten had dat voelde ze ook, kon dat heel goed aan haar merken.
In ieder geval zijn we er allemaal wijzer van geworden het asiel ook die zeggen ook zeker bij mensen waar al een hondje aanwezig is.Dat is voor Asja veel beter.
Lea, ik vind het absoluut geen opgeven!!
Je hebt t geprobeerd, gedaan wat in jouw macht lag en het ging niet ... Heel verdrietig voor jou en de hond.
Ga je niet schuldig voelen (heb ik toen wel gedaan, maar schoot ik niks mee op), je bent al een kei dat je uberhaupt deze hond een kans wilde geven!!!
En wie weet komt er in de (nabije) toekomst toch weer een hond op je pad (wij zijn inmiddels binna 4 jaar verder nadat we onze pup hebben teruggebracht en weer een heerlijke hond van nu bijna 2 jaar in huis) ...
Sterkte hoor!!!
Dank je wel Nac.
Schuldig voelen niet echt meer soort van falen zeg maar.
Ja de klik was er gewoon niet en dan meer van Asja der kant als van miij want ik was echt blij dat ze er was.
Maar ja ze zit goed in asiel bij der zusje en de mensen die ze daar kent en heeft het weer reuze naar der zin en dat is ook niet geheel onbelangrijk.
Persoonlijk ben ik van mening dat je na zo kort niet kunt zeggen of er een klik is of niet. Je weet toch dat een herplaatser dagen,weken,soms maanden nodig heeft om te wennen.
Asja heeft nu een extra deuk in dr vertrouwen bijgekregen omdat je haar niet eens de tijd gaf om te wennen en nu zit ze weer opgesloten.
Komt misschien gemeen over maar zo bedoel ik het niet, vind het gewoon enorm zielig voor Asja. Je had al advies gevraagd op het forum en heb al eens een hond teruggebracht, je wist dus dat niet altijd alles meteen soepel verloopt en vind het erg sneu dat Asja daar nu de dupe van is.
Ik hoop dat je een hond nemen even achterwege laat en eerst goed uitrust en alles nog een keer goed overweegt voor je een beslissing neemt. Om toch lekker met een hond bezig te kunnen zijn zou je als vrijwilliger bijvoorbeeld bij het asiel hondjes uit kunnen laten of wie weet zoekt iemand in de buurt wel een oppas voor zijn of haar hond. Je hebt niet zo lang geleden je lieve schat Estrella verloren en dat is natuurlijk erg heftig, neem de tijd om te rouwen en tot rust te komen. Sterkte.
Jammer maar ad andere kant liever nu als na een aantal maanden want het zat er duidelijk aan te komen.
Persoonlijk denk ik dat je ook beter geen hond weer kunt nemen want in je eerste bericht kwam het er eigenlijk al op neer dat je een 'kant en klaar' hond wilde en ja heeeeeel af en toe heb je het geluk en komt zo'n hond op je pad maar daar mag je eigenlijk nooit vanuit gaan.
Het idee van C. vind ik ook wel goed. Je zou idd. om toch lekker 'honds' bezig te zijn op de momenten dat het je wel uitkomt vrijwilligerswerk kunnen doen, af en toe met een buurthond wandelen of oppassen ed.
Ik hoop dat jezelf wat meer rust kunt vinden en dat Asja haar voor altijd gouden mandje snel betrekken mag.
Inderdaad jammer dat ze terug is.
In deze korte tijd had ze ook niet kunnen veranderen in de hond die jij wilde dat ze was.
Ik denk dat het goed is dat je niet weer aan een hond begint, vooral omdat je angst er nu zo in zit. Gelukkig heb je nog cavia's om voor te zorgen en mee te knuffelen!
Spijtig dat het niet gelukt is.
De ene hond is de andere niet en de ene mens is de andere niet.
Laat ons hopen dat Asja toch nog een passend mandje vindt... Liefst samen met haar zusje die ze blijkbaar toch erg miste. Die kans is klein... Maar we zullen toch duimen.
lea vraagje hoe oud is ze
Asja is ruim anderhalf jaar.
Maar ze heeft al weer een ander baasje gevonden.
Hopelijk voelt ze zich daar meer op haar gemak.
Gaar goed metvmij.
Maar mis een hond in huis toch wel.
Het gemis van Estrella is ook weer iets terug gekomen. Dat was door Asja beetje verdwenen omdat we zo met haar bezig waren.
Maar is goed zo. Ze heeft nieuw thuisje. Weet niet of ze er al is maar hoop dat ze zich daar op der gemakkie voelt.
Hoi,
Ik heb je topic nu voor het eerst gezien, maar deze hond heeft een erg vervelend verleden. Daar kan je in een paar dagen niet zoveel van verwachten. Ongelukjes binnen moet je nooit of te nimmer straffen!! dat doet de baas hond relatie geen goed. Je moet een herplaatser met zo'n verleden zien als een pup en die ook van af het begin zo weer ''opvoeden'' als ik jouw was zou ik de mand of bench naast je bed zetten eerst komende tijd en die steeds meer verplaatsen tot de plek waar je hem wilt hebben. Zo kan ze wennen aan het alleen zijn De behoefte buiten waar ze moeite mee heeft, weet je waar dat vandaan komt? is dit niet iets medisch? Altijd de behoefte mega goed belonen met iets lekkers of een speeltje wat ze leuk vind. Mocht ze binnen iets willen doen, neem haar snel mee naar eventueel voor even je achter tuin of voortuin als het gras in de wijk te ver is.
Om de band tussen jullie te verbeteren kan je een cursus gaan volgen. Neem daarvoor even contact op met een positieve hondenschool. Voor deze hond is alles nu erg spannend, hijgen, tongelen is teken van veel spanning en kalmering voor haar en omgeving. Om alleen in huis en buiten leuker te maken, kun je haar bij het lopen belonen. Zet een leuke stem op, doe een beetje gek. Wanneer ze leuk en kwispelend met je mee loopt beloon je haar. Maar straf haar niet, dat maakt het alleen maar erger. Mocht je dus niet willen dat ze kan lopen snachts is een bench een goede optie. Die bench moet wel leuk zijn, met speeltjes kleedjes en knuffels. En altijd een snoepje als ze er in moet.
Schrikkerig zal ze wel tijdje misschien haar hele leven kunnen houden door haar verleden. Maar probeer eens uit te vinden waarvan ze dan ineens zo nerveus/schrikkerig is. Dat heeft een oorzaak Met aanlijnen adviseer ik je ook een snoepje te geven voor en na het aanlijnen. En probeer het aanlijnen eens vanaf de onderkant te doen van haar nek. En je handen niet van boven te laten komen.
Hopelijk wil je handen voor haar in het vuursteken en kan je een gedragstherapeut zoeken voor haar om het fijner te maken. Want zo leven is voor haar natuurlijk niet leuk en voor jou ook niet. Hopelijk komen jullie er samen uit zonder dat ze weer het asiel in moet En hopelijk heb je wat aan me advies/tips!
Ik hoop dat Asja nu een goed plekje gevonden heeft.
Zelf ben ik van mening dat als je eenmaal besloten hebt om een hondje in huis te halen er helemaal voor moet gaan, klik of geen klik, want dat komt vanzelf wel.
De ene hond heeft nu eenmaal wat meer tijd nodig dan de andere en het is logisch dat een hond eerst zijn nieuwe mensen en nieuwe omgeving moet leren kennen.
Het lijkt me inderdaad beter dat je eerst aan jezelf gaat werken voordat je misschien ooit weer besluit een hond te nemen.
Dan jullie wel allemaal... maar niet heus.
Word me hier toch even neergesabel alsof ik weet niet wat heb gedaan.
Ik had echt het beste voor met Asja en was ook oprecht blij dat ze er was en ja dat ze binnen deed ach vervelend en werd wel erg nerveus omdat je der toch in de gate hield maar ergens voelde dat hondje zich hier niet op gemak.
Ze was echt overal bang voor.lopen buiten ging bijna niet ze kon totaal onverwachts in paniek zo aan de riem trekken en alles wat je ook tegen haar zei het drong niet tot haar door.
Misschien dat ze me daarom wel gebeten had van de angst en ja dat werkte uiteindelijk 2 kanten op.
Maar ja kan me zelf en de hond wel de hele tijd blijven verdedigen doe het toch nooit niet goed.
Zolang dingen lekker lopen gaat het allemaal lekker maar gaat er maar iets mis dan krijg je hier de kous op de kop.
aangezien ik voorlopig geen hond meer neem en al zou ik er weer een nemen komen jullie het toch nooit te weten. verdwijn van dit forum.
Enigste wat me wel goed heeft gedaan is alles rondom overlijden van Estrella en ook wel de nodige tips rondom Asja die helaas niet hielpen.
Weet niet hoe het werkt moderator zal het moeten tdoen maar mijn profiel mag verwijdert worden.
Lea, ik lees het net, dat ze weer terug is naar het asiel, en waarschijnlijk weer een nieuw baasje heeft ?
het zij zo, voor jou is het beter dat je haar terug gebracht hebt, een klik is er niet vertelde je, wat versta je onder een klik ?
het uiterlijk ? ben je daar voor gevallen ? zelf een pup die net een dag bij je in huis is, die klik is er nog niet echt, dat heeft allemaal tijd nodig, maar goed, ze is niet meer bij je.
wel vind ik het verstandig van je, dat je haar toch terug gebracht heeft, de eerste nacht dat ze bij je was sprak je nog zo vol lof over haar, je eerste topic met haar thuis, maar hoe meer er dagen verstreken vond je het toch wat moeilijker gaan.
en Lea, niet doen, verwijder je profiel niet, je hebt er mee geleerd dat het waarschijnlijk veels te vroeg was om al een hondje in huis te nemen, hoe graag je er ook voor wilde gaan en er voor open stond, wacht er mee, tot het wel lukt, en ga dan voor een wat ander makkelijker ras, misschien eens bij een fokker kijken die pups heeft waarvan je graag wilt moederen over zo,n klein pupje die nog niets heeft meegemaakt.
niet weggaan, dat is in het geheel niet nodig, neem de tijd voor je weer een hond wat je ook besluit , een pup of oudere hond in huis neemt.
Het is echt niet om je neer te halen hoor...
Maar het is en blijft een forum, waar meningen voor komen...
Zou het jammer vinden als je gaat, maar het blijft jouw mening/keuze
Ms ziet TS het niet zoals jullie het bedoelen, maar ik begrijp haar heel goed. Ook ik (wij) heb na 12 dagen een pup teruggebracht naar de fokker en wat ik toen (op diverse fora door o.a. de fokker en mensen daar heel dicht omheen) over me hen heb gekregen, dat wil je niet weten.
Ik voelde me al heel erg beroerd, vond dat ik enorm gefaald had en kreeg toen dat over me heen. Terwijl ik nu weet dat het voor ons gezin de beste keuze was (sorry, mijn gezondheid en gezin gaan voor alles). We hebben daarna heel veel pech gehad met een RR pup (hebben we moeten laten inslapen met 6 maanden), maar inmiddels hebben we een RR teefje van nu 20 maanden oud.
Achteraf was de pup destijds op een verkeerd tijdstip bij ons en bovendien niet de hond die bij ons (gezin) paste, jammergenoeg ...
Ik begrijp dus heel goed dat de (goedbedoelde) opmerkingen van 'je hebt t te weinig tijd gegeven' of 'ik zou een hond nooit terugbrengen' (of iets in die trant) nu niet goed bij haar binnenkomen, je kunt er ook niks mee ...
Sorry, ik wil niemand aanvallen, maar we gaan nu eenmaal niet allemaal hetzelfde met bepaalde situaties om ...
Het is vaak de toon, denk ik. Als het leed al geleden is, kun je beter iemand op een vriendelijk manier iets leren, dan belerend en veroordelend reageren. Zo zullen "beginnende" forummers afhaken... jammer toch?
Lea, je hoeft je niet te verantwoorden.
Je hebt een keuze gemaakt waarvan jij dacht dat goed was.
Mensen genoeg die het er niet mee eens zijn geweest maar als je haar tegen je zin in gehouden had dan waren er daar genoeg mensen over gevallen.
Her was ook niet mijn keuze geweest om haar terug te brengen gewoon vanwege de simpele rede dat ze er nog niet zo lang was.
Als je er zelf niet voor de volle 100% voor gaat dan heeft het geen zin en is ze ergens anders beter af.
Hopelijk hebben ze haar wel geplaatst met haar zusje en niet weer alleen.
Zoek je iets op de HondenPage ? Vul dan hier jouw zoekwoorden in ?