Oneerlijkheid AINF

We adopteerden een asielhond via het AINF uit Spanje. De leeftijd bleek na betaling plotseling veel hoger te zijn (11 i.p.v. 9 jaar) en hij bleek stokdoof te zijn en last van HD te hebben. Hierover hebben ze ons niets verteld.Dit kwamen we pas te weten toen ik de hond eenmaal thuis had. Terwijl ik vooraf via de mail nog wel zo veel mogelijk informatie over de hond heb proberen te verzamelen, omdat we hem immers via een foto moesten beoordelen. Zoals bijvoorbeeld ook of hij met katten kon omgaan. In het asiel hebben ze hem toen nabij katten gefotografeerd en dat zag er toen wel goed uit op de foto, maar nu we hem thuis hebben blijkt dat hij helemaal wild wordt als hij onze kat ziet en achter onze kat aanjaagt. Het is een jachthond. De kat durft nu niet meer in huis te komen. We hebben de hond nu drie weken en dit is nog niet verbeterd. Heel vervelend en zielig dus allemaal. Heeft iemand nog tips en zijn er meer mensen die een hond uit Spanje hebben geadopteerd waarbij er zaken zoals gezondheidsklachten verzwegen zijn of waarbij de leeftijd achteraf niet klopt. Erg jammer dat een van oorsprong zo goede intentie om honden te helpen, door geldlust wordt verpest.

Heb je een contract getekend?

Hoi Kerry,
Ik heb geen ervaring met een hond uitkiezen vanaf een foto maar wil wel even mijn ervaring delen wat betreft de katten.

Onze Bliss zat bij een opvanggezin en woonde daar samen met een kat, we zijn daar ook een paar keer geweest en de kat lag gewoon lekker op de bank. 

Onze Conan is opgegroeid met een kat en dat ging ook prima met mekaar.

Ik heb twee katten (die binnenshuis opgegroeid zijn dus ook niet zoveel gewend zijn) en zowel Conan als Bliss zijn enorm gefixeerd op mijn katten. Conan was op een gegeven moment wel gewend aan de katten aangezien hij te traag was als hij wou opspringen en erachteraan gaan. Bliss daarentegen is vliegensvlug vanuit slaapstand naar up and away. 
Aangezien mijn katten behoorlijk bang uitgevallen zijn omdat ze zo weinig gezien hebben in hun jeugd, durven ze ook niet meer beneden komen als de honden binnen zijn. 

De katten hebben nu de bovenverdieping en de zolder tot hun beschikking en wij hebben een kattenluik in het raam boven gemaakt en een trapje langs de muur. 

Lang verhaal, komt erop neer dat beide honden katten gewend waren maar de combinatie hier thuis blijkt toch anders. Het wil dus niet zeggen dat als een hond met een kat kan volgens asiel/eigenaren dat ze dan ook met alle katten kunnen of de katten met hen.

Hoi Kerry,Eerst wil ik zeggen dat ik het super vind dat je een oudere hond en dan ook nog uit het buitenland geadopteerd hebt.
Ik heb zelf ook 2 honden uit Spanje geadopteerd en nu na bijna een jaar zijn bijna alle issues die de honden in hun rugzakje hadden opgelost.
Zo'n hond beleeft echt een cultuur schock als hij /zij naar Nederland komt en alle eigenschappen om te overleven in een asiel hebben hier geen functie dus komen er ineens hele andere eigenschappen boven tafel.
Een kat in een asiel boeit niet maar in de thuis situatie is dat een heel ander verhaal,andersom ook vaak trouwens.
Jullie hond zal de eerste maanden misschien niet zijn beste kant laten zien en een hoop kun je wel in goede banen leiden.
Maar het leeftijdsverschil en doof en HD dat vind ik wel een kwalijke zaak zeker als de stichting dit geweten heeft.
Ik zou zeker contact met ze opnemen en vragen wat je hiermee kan en moet.
Het zou wel heel zielig zijn als zo'n hond de dupe wordt door verkeerde informatie naar jullie toe.
Eigenlijk staat AINF goed bekend en zijn bekend als een betrouwbare stichting.
Ik kan na een jaar ook nog steeds terug vallen op de stichting waar mijn honden vandaan komen.
Heel veel wijsheid en ik hoop dat jullie hond toch een beetje bijdraait en dat ondanks alles nog goed komt.

Hoi Kerry,Hoe gaat het inmiddels met de hond en je katten?

beste kerry,

hier geen ervaring met deze club.
maar betreffende jou verhaal.

vergeet niet dat de leeftijd van deze honden over het algemeen geschat wordt.
kan soms nog wel wat meer jaren tussen zitten dan de 2 in jou geval.

het gedrag met katten, honden of vreemde mensen, is lastig in te schatten ook van uit de asiel situatie,  daarom ben ik erg voor opvang in nederland, en dan pas naar de adoptant.
om het gedrag van de hond eerst goed te kunnen beoordelen.

dat de hond doof is, sneu, maar wil niet zeggen dat die mensen dat wisten, want daar wordt niet op getest, alleen op besmettelijke ziektes wordt er getest.  net als de HD,    vergeet niet deze honden leven vaak op de straat en zullen geen zwakte vertonen, want dat zou een doodvonnis zijn in de roedels.   nu hij bij jou blijkbaar meer op zijn gemak is, laat hij zijn pijn wel zien,  hey hij vertrouwt jou dus genoeg om zijn zwakte te laten merken.

ik vind het erg sneu voor je dat de hond niet geheel aan jou verwachting voldoet, maar andersom, jij voldoet wel aan zijn verwachting,  een baasje die hij kan vertrouwen, die voor em zorgt en om hem geeft.

geef em de kans om te leren omgaan met jou katten, en geef je de katten ook de kans om met de hond te leren omgaan. het heeft even tijd nodig.

erg veel succes en sterkte gewenst. en hopelijk nog een mooie tijd met em.

NIET DOEN! niet de hond bij de katten laten, want lang niet alle honden leren op late leeftijd nog met katten omgaan. straks bijt de hond een kat dood en dan is het te laat.ik zou nooit een hond uit kunnen zoeken vanaf een foto. de leeftijd kan er altijd een paar jaar naast zitten, dat is op zich niet zo belangrijk. doof en hd hadden ze zeker door moeten geven.

triest.... een hond uitzoeken via een foto ? en nu veel ouder dan je gedacht had, 11 jaar , heel oud natuurlijk al, doof en zwaar hd, wat triest is dit .

toch hoop ik dat je hem houdt, een ander mandje zal die niet snel krijgen, de kat buiten zijn zicht houden is dat een optie, of aan de lijn houden en dan laten wennen dat er een kat is ? een hond die katten gewend is en dan bij jou komt kan even de kat bijzonder vinden, maar daarna toch accepteren.

een stichting waar je op afroep een hond kan afhalen ? jammer dat het zo toegaat.

Die indruk kreeg ik helemaal niet bij de AINF. Na de dood van mijn Beagle wilde ik via hun een hondje adopteren. Ze hebben een hele mooie site met foto's en een verhaaltje over iedere hond. Negatieve punten, zoals angst o.i.d. staan er ook bij vermeld. Op grond van de informatie op de site trokken 2 hondjes mijn bijzondere aandacht. Ik heb toen gebeld om meer info met degene die de bemiddeling deed. Er werd me het hemd van het lijf gevraagd (logisch), maar wel op een hele vriendelijke manier. Ook moest ik een uitgebreide vragenlijst invullen. Ze zouden ook van tevoren op huisbezoek komen.

So far so good, totdat ik de dame in kwestie meldde dat ik wat minder goed ter been ben. Ze sloeg om als een blad aan een boom. De info, die eerst na een week beschikbaar zou zijn, duurde nu opeens een maand omdat ze het druk hadden! Toen ik antwoordde daar wel op te willen wachten, wist ze me te melden dat ik in mijn situatie geen volwassen hond uit het asiel aan kon! Vind ik heel knap door de telefoon, terwijl ze me niet kent en ook nooit gezien heeft! En het ging ook niet om een formaat Newfy o.i.d., maar een kleine hond van ongeveer 38 cm schoft.

Mevrouw werd zo onsympathiek en bijna onbeschoft tijdens het telefoongesprek, dat ik er geen goed gevoel meer bij had. De adoptie is toen uiteraard niet doorgegaan. Nu is er mijn Kooikerhondje Duke, waar ik dolblij mee ben Maar het blijft een gemiste kans voor een hondje dat zijn dagen in het asiel moet slijten. Ik ben misschien niet de perfecte baas, maar ik kan een hondje zeer zeker meer bieden dan het asiel, hoe goed ze het daar ook bedoelen.

Waarom ik deze reactie post is om te laten zien dat het daar dus zeker niet zo is dat je "zomaar" een hondje kunt ophalen. Ik vind het tegendeel juist het geval, terwijl ze klagen dat het asiel overvol is.

Er wordt trouwens met 2 maten gemeten. Ik kwam met de stichting in contact naar aanleiding van een reportage op tv. René Froger en Nelly Frijda hadden naar aanleiding van dezelfde reportage gereageerd. Binnen 10 dagen stonden er foto's in de Telegraaf van het ophalen van de honden op Schiphol. Dat kon dus blijkbaar wel!

Karin ,dat was AIN niet AINF

mijn honden komen ook van AIN..ik vond de werkwijze heel zorgvuldig

O, excuus!!! Wist niet dat dat 2 verschillende stichtingen waren

Ze zijn een soortement van opgesplitst geraakt...onenigheid over dingen geloof ik..vandaar dat de namen zo identiek zijn.

Ik heb zelf een Spaans hondje in huis via GRH (Greyhounds Rescue Holland) en heb geen klachten, buiten het feit dat op hun website stond dat ze zindelijk was, en ze dat hier niet bleek te zijn. Maar dat kan liggen aan het feit dat ik vloerbedekking heb, de verhuizing, onzekerheid, stress, etc. dus dit neem ik ze niet kwalijk (al was het wel erg vervelend, want ik was specifiek op zoek naar een hondje dat al zindelijk was, juist omdat ik vloerbedekking heb). Ze hebben dit netjes opgevangen, ik heb contact gehad met een GT (helaas kwam die niet thuis naar de hond kijken, maar ze gaf wel telefonisch advies).
Een vriendin van me krijgt begin juni een Spaanse hond via AINF in huis. Tot zo ver geen klachten, allemaal netjes geregeld, etc. Maar goed, de hond is er dan ook nog niet..

Wel erg vervelend dat dit zo is gegaan, zeg! Ik hoop dat jullie tot een overeenkomst kunnen komen.

Ik denk dat een stichting of asiel niet expres oneerlijk is omdat dat alleen maar ellende geeft voor alle partijen.

Het is lastig een leeftijd te schatten en ook al kan een hond ergens met katten, hoeft hij niet perse ergens anders met katten te kunnen.
Is een hond in het asiel agressief naar mensen en honden hoeft hij dat als hij eenmaal gewend is ergens anders niet te zijn, het hangt er allemaal helemaal vanaf.

Ookk al heb je de hond vantevoren ontmoet ook dan kan hij zich bij jou thuis anders gedragen dan in het asiel of bij de vorige eigenaars.

Ik heb ook een hond van een foto uitgekozen, er was niets over haar bekend, gevonden in een bos, en daarna vier jaar asiel. Dus we moesten haar nemen zoals ze is. En ik denk dat dat nu het belangrijkst is en dat zou mijn instelling zijn. We hebben deze hond gekozen en we gaan ervoor.

Wat niet weg neemt dat je nu toch tegen problemen oploopt die je niet verwacht had. Zelf zou ik de hond zeker de eerste tijd niet, niet in contact laten komen met de katten. Eerst maar rustig wennen. (Ik hoop dat je daat goede tips over gekregen hebt van de stichting) en later nog eens beoordelen als de hond gewend is en vertrouwen gekregen heeft.

Tja, ik vind het vooral voor de hond heel zielig en zou er toch voor gaan, dit sukkeltje verdient nog wel wat geluk en je hebt hem nog maar drie weken, dat is echt niets !

Zoals de anderen hier zeggen, laat hem eerst wennen, houdt hem een beetje weg van de katten etc. Ze kunnen, hoe oud ook, nog wel degelijk dingen leren. En het is niet omdat hij een jachthond is, dat hij niet kan leren om met jouw kat samen te leven. Vreemde katten zal hij wel altijd kunnen blijven najagen, maar ga er gewoon mee aan de slag en geef hem een eerlijke kans !

Ik vind het jammer te lezen dat tot 2 x aan toe de opmerking wordt geplaatst ''hondje kiezen vanaf een foto'' en ''op afroep een hondje afhalen''.

Wat dat laatste betreft: afhalen doe ik doe ik bij de Chinees.
Het kiezen vanaf een foto, Hmwa.. even een kennismakingen bezoekje plegen 2000km verderop, dat gaat lastig worden op een zaterdagmiddag!

De foto is slechts de 1e stap. Uiteraard kun je het dier niet aanraken, meemaken en life ervaren... maar dat blijft ook een keuze. 
Een stap/sprong die je neemt. 
Uiteraard dien je je daar dan ook voor de volle 200% in te zetten.

Kijk alleen maar rond hier op HP, en de vele succesvolle adoptie verhalen spreken voor zich.
Soms met een moeizame start, maar (even heel romantisch cliché) met een happy end!
 
Spijtig dat het adopteren van een buitenlandse hond nog zo vaak gezien wordt als ''even op internet een hondje bestellen''  lekker makkelijk!

Toch was de weg die ik heb afgelegd om Rocky goed en wel op Schiphol te krijgen, velen malen langer dan bij mijn eerste hond die gewoon bij een Fokker vandaan kwam.

Een ieder zo eigen keuzes toch?
En ik heb de ts nergens zien schrijven dat ze de hond niet meer wil. Dat ze voor een hond op leeftijd hebben gekozen vind ik al lovenswaardig. Dat het beestje ook doof blijkt en de kat niet duld, is gewoon even een domper en dat mag best even geuit worden.

Jammer om dan reacties te lezen waarin 'eigenlijk' gesuggereerd wordt "tja.. dat komt er van he'!''

Heel erg off-topic is deze reactie weliswaar, maar ts lijkt me toch al 'long gone'

Ik snap heel goed dat je teleurgesteld bent in de stichting, leeftijd is slecht te schatten er kan een paar jaar tussenzitten maar HD dat moet men vanuit dat asiel ook hebben gezien en doofheid ook, die informatie is je gewoon onthouden. Met katten kunnen dat zegt niet zo heel veel, een kattentest is een momentopname men laat de hond even de kat zien, loopt er voorbij en dat is het. In een thuissituatie kan dat heel anders zijn. Daarom is vooraf opvangen een goed leidraad hoe de hond werkelijk van karakter is en reageert op katten. Dit is niet het eerste verhaal wat ik hoor dat de informatie niet klopt en daardoor zijn mensen teleurgesteld, niet in de hond net zoals jij maar puur in de stichting.  Natuurlijk doe je de hond niet terug dat lees ik ook nergens maar nogmaals dit is niet eerlijk gegaan. Het minste dat de stichting nu kan doen is deels bijdragen in de kosten die je kwijt ben vanwege de HD. In ieder geval al in het begin. Maar nog beter, ze kunnen ook het adoptiebedrag aanpassen. Want je zit nu meteen al met medische kosten. Maar ja  dat zie ik ook niet snel gebeuren zo opereren stichtingen vaak niet.

Hoi Jacqie,
Waar baseer je je idee op dat het asiel HD en doofheid moet hebben gezien? Het komt op mij over alsof je uitgaat van de Nederlandse situatie. Hoe herken je doofheid met 3 verzorgers in een asiel met 400 honden? En hoe herkend een dierenarts doofheid als hij de hond misschien 5 minuten op tafel heeft staan? Dat is de Spaanse realiteit. Ook HD hoef je in die situatie echt niet op te merken helaas.....
Vooraf opvangen is inderdaad een mooi principe en zeker wenselijk, maar onhaalbaar voor de vele duizenden honden. Het is ontzettend duur, er zijn weinig opvanggezinnen die echt voldoende verstand hebben van honden en ook dan nog weet je nooit hoe de hond in zijn echt huisje zal zijn. Veel opvanggezinnen hebben meerdere honden. Plaats je zo'n hond dan ineens als enige hond in een huis dan kan dat van grote invloed zijn op zijn gedrag om maar een voorbeeld te geven. Een hond die met katten kan in een opvanggezin (waar katten wonen die vaak veel honden gewend zijn) hoeft niet met de kat van zijn nieuwe baasje te kunnen.
Nouja, daar kan je een hele discussie over voeren, maar ook opvang biedt dus absoluut geen garantie voor een succesvolle plaatsing (jammer genoeg).
Oh en er zijn wel degelijk stichtingen die tegemoet komen in de kosten als achteraf blijkt dat zij een 'gebrek' hadden moeten kennen (en zo hoort het ook). Bedenk je alleen wel ook dat die tegemoetkoming ten koste gaat van de andere honden, want alles draait op donaties. Het geld wat wordt uitgekeerd als tegemoetkoming gaat dan dus niet naar het asiel en de honden die niets hebben....
Groet,
Maaike

Hier hebben wij ook zo'n hond zitten een spaniel, was geadopteerd vanuit Spanje zou 9 jaar zijn, en verder waren er geen afwijkingen bekend. Bij de adoptanten  bleek hij rond  12 jaar te zijn en ook stookdoof. Bij de adoptanten ging het totaal niet met de aanwezige jonge hond, hij was agressief en blafte en jankte bijna de gehele dag. Dus hij moest vertrekken, na een hoop gezeur is hij bij ons gekomen en wat blijkt de oude heer is helemaal niet agressief , leeft hier met 23 andere honden in huis, is wel stookdoof. Maar hij is nu bijna 1 jaar bij ons. Vrolijk en gelukkig, leuk met de andere honden, dus wij vragen ons dan ook af , hoe kan dit. De adoptant was beslist geen naar iemand, ook lief tegen de hond toen ze hem kwam brengen. Dus dat was het niet. Was de klik er niet, of toch teveel spanning, omdat er toch wat afwijkingen waren. Misschien toch de tijd geven en je niet om alles druk maken. Deze oude heer is hier heel gelukkig, dat kan je aan alles aan hem zien, Hoop dat het bij je goed komt

Beste Kerry,
Ik maak uit het bericht op dat je geen idee hebt waar je over praat
Sorry hoor, maar ten eerste kan je aan honden ouder dan 1,5 niet meer zien hoe oud ze zijn en het is dus een schatting. 9 jaar is dus een schatting en 11 jaar net zo goed. Het kan makkelijk zijn dat de hond jonger is dan 9 maar door zijn leven ouder lijkt en het kan ook zijn dat hij ouder is dan 11 maar jonger lijkt. Pure onzin dus dat je hier over valt. Ik neem aan dat je nog gewoon nee kon zeggen toen je hoorde dat hij misschien wel 11 was in plaats van 9. Hoorde je dat toen hij al in Nederland was of nog daarvoor?
Dan gaat het over katten. Je kan toch zelf bedenken dat als een asielhond in spanje uit een kennel wordt gehaald en tussen de katten wordt gezet (heel veel tegelijk in niet 1tje) hij misschien anders reageert dan in een huis in NL met 1 kat? En heb je ook bedacht dat het misschien kan liggen aan hoe jullie de hond en de kat met elkaar kennis hebben laten maken? En de ene kat is de andere niet....een hond reageert anders op een kat die rustig blijft zitten dan op een kat die wegrent. Vind het echt heel bijzonder dat jullie dit de stichting verwijten.
Ook zeggen dat ze geldlust hebben getuigd echt van kortzichtigheid. Ik weet uit eigen ervaring dat de gemiddelde hond meer kost dan het adoptiebedrag wat er voor neer is gelegd. Bij AINF kost een hond 250 euro en voor dat geld zijn ze gecastreerd/gesterriliseerd, gechipt, ingeent, ontwormd, ontvlooid, bloedtesten gedaan, gevlogen, vervoerd naar vliegveld, vervoerd van vliegveld naar bestemming in Nederland. Al de tijd dat hij in het asiel zat heeft hij eten gekregen, onderdak en midische verzorging en ga zo maar door. Denk je serieus dat er ook maar iemand 1 cent verdient aan die 250 euro? Of bedoel je dat je het zo fijn vind dat zoveel mensen al hun tijd en geld steken in het vrijwillig (!!!) helpen van honden? Want salaris is er ook niet bij hoor en op het adoptiebedrag van jouw hond wordt dus door heel veel anderen bijgelegd!
Als de hond echt doof is en ze hadden dat redelijkerwijs kunnen weten (als hij tussen een paar honderd honden in een asiel zat dan kan je dat niet weten!) dan hadden ze je dat inderdaad moeten vertellen. Ook voor HD geldt dat als ze dat redelijkerwijs konden weten, dat ze je dat hadden moeten vertellen. Daar kan je dus terecht iets over zeggen (als het terecht is).
De rest van je verhaal vind ik ronduit walgelijk kortzichtig. Je verpest het voor veel honden en mensen met dit soort onzin, terwijl het niet aan AINF of aan de hond ligt maar aan je eigen gebrek aan kennis en inzicht.
Ik hoop voor de hond van harte dat het allemaal goedkomt en ik hoop voor jullie dat je voortaan nadenkt voordat je iets post.
Groet,
Maaike

Sorry maar ik vind deze reactie ronduit onbeschoft. Waarschijnlijk werk je zelf voor de stichting en voel je je ontzettend aangevallen maar het feit blijft dat je honden observeert voordat je ze plaatst, het is erg jammer en vreemd dat ze er later achter moet komen dat de hond stokdoof is en HD heeft. Als de hond inderdaad medische zorg gekregen heeft en onderzocht is door een dierenarts, en daarna zorgvuldig aandacht heeft gehad van het personeel zouden deze problemen waarschijnlijk niet over het hoofd gezien worden. Jammer dat er zo negatief gereageerd word, ik zou ook ontzettend teleur gesteld zijn als me dit overkwam!

Ik denk dat er hier iemand even helemaal los wilde gaan?
Misschien luchten het even op?

Maar inderdaad ben je wel erg 'tekeer gegaan' tegen de T.S,
op een wijze die ik ook wel erg overdreven en hardhandig vind.

Nergens voor nodig.

.

Hoi Lauren,
Ik weet van AINF dat er ongeveer 400 honden en een paar honderd katten zitten en dat er 3 verzorgers werken om die dieren 7 dagen per week te verzorgen. Het asiel is van 2 spaanse dierenartsen die een eigen praktijk hebben en daarnaast vrijwillig voor de 400 honden en een paar honderd katten zorgen. Dit is allemaal gewoon te vinden op de site van AINF. Hoe zie je die medische zorg en zorgvuldige aandacht voor je in zo'n situatie?
ALs ik een hond in Nederland uit een asiel zou halen met vaak maar een hond of 10 en ongeveer 1 verzorger per 3 honden en een vaste dierenarts dan zou ik inderdaad ook wel iets verwachten, maar vind je het echt reeel om dat te verwachten in de situatie die ik hierboven beschrijf?
Dat ze een grote open wond zouden moeten signaleren lijkt me logisch, maar doofheid? Of zelfs HD als ze de hond treffen op een moment dat hij goed loopt (om HD te diagnostiseren moet je toch echt rontgenfoto's maken volgens mij).
Sorry, maar ik vind het verwachtingspatroon hier echt niet reeel. Als ze het weten dan moeten ze het melden en als ze dat pas achteraf doen dan zullen ze of de hond terug moeten nemen of in de kosten tegemoet moeten komen, maar het kan gewoon zijn dat ze het dus niet wisten en die honden komen niet met gezondheidsgarantie.....
Groet,
Maaike

Hoi Allemaal,
Ja, mijn reactie was ontzettend fel. Nee ik werk niet voor een stichting, maar heb er vanuit een andere rol wel heel veel mee te maken. Ik erger me gewoon dood aan de enorme kortzichtigheid van veel adoptanten en ja, dat krijgt deze adoptant nu over zich heen. Ik geef in mijn reactie aan dat hij/zij absoluut een punt kan hebben als het waar is van die doofheid en die HD indien de stichting dat redelijkerwijs had kunnen weten (doofheid is echt moeilijk te contstateren in een asiel met een paar honderd honden. het is totaal niet te vergelijken met de omstandigheden in een NL asiel, maar dat snappen jullie zelf ook wel).
Aan het verhaal over katten en leeftijd en vooral ook het woord geldlustig erger ik me werkelijk dood. Ik heb bewondering voor alle vrijwilligers die zich belangeloos inzetten voor deze honden en die dat blijven doen ondanks dit soort beledigende uitlatingen van (vaak onterecht) ontevreden adoptanten. Krijg vaak het idee dat mensen denken dat een hond uit een asiel halen hetzelfde is als een tv kopen bij de mediamarkt. Heb al zoveel situaties gezien waar mensen wel degelijk op vanalles en nog wat zijn gewezen vooraf, dan toch ja zeggen en dan gaan klagen als de hond niet aan hun eisenlijstje voldoet.
Hoe lang heeft de hond in het asiel gezeten? Wat weet je over zijn achtergrond? Dan post je al zo'n bericht terwijl je de hond pas 3 weken hebt? Misschien woont hij voor het eerst in zijn leven in een huis en dan ook nog een huis met een kat. Dan kan je toch niet verwachten dat dat meteen goed gaat? En die HD, heeft de dierenarts dat vastgesteld of kan het ook een kneuzing door het transport zijn ofzo? Ik noem maar een zijweg......
Ik lees ook nergens hoe de stichting heeft gereageerd op het probleem van de doofheid of de HD (is dit beide al door een dierenarts vastgesteld?). Er wordt aangenomen dat de sitichtng het wist, maar is dat echt zo? Waar blijkt dat uit? 
Sorry dus voor mijn felle reactie, maar ik vind het oorspronkelijke bericht van Kerry ook echt erg onbeschoft overkomen en ik vraag me af of het wel een juist beeld van de werkelijkheid is.
Groet,
Maaike

Laten we eerlijk zijn Maaike veel adoptanten weten dat helemaal niet dat als een kattentest postief wordt bevonden het hier heel anders kan zijn! Dat is daar een momentopname, men laat enthousiast foto's zien van kijk eens hoe goed het gaat samen! Dus nee dit is een terecht verwijt van de TS dat ze had verwacht dat het goed zou gaan met de kat. Daarin mag je een stichting best een verwijt maken dat men daar een adoptant beter had over in moeten lichten. En HD en doof ja dat had men daar in Spanje kunnen weten dus ook een terecht verwijt. Al  heb ik mijn bedenkingen of sommige Spaanse dierenartsen echt wel zo betrokken zijn bij de honden, medisch goed nakijken want hier krijg ik sterk de indruk van niet. Oftewel de stichting is foutief ingelicht hun medische informatie is onthouden,  door personeel door dierenartsen, zo dan stoppen als dit vaker gebeurt, stoppen met dat asiel want dit bezorgt de stichting als dat vaker gebeurt een slechte onbetrouwbare naam. Oftewel de stichting was daarvan op de hoogte HD en doof. Maar hoe of wat daar kom je toch niet achter. Dat TS zich belazert voelt is zeer terecht.

Jacqie,
ben je er wel eens geweest? Heb je veelvuldig vrijwilligerswerk gedaan? Ben je dierenarts(assistente)? Ik zou vroeger ook zo gedacht hebben, maar nu echt niet meer. Ik ken honden waarbij het heel erg lang duurde voordat duidelijk werd dat ze doof waren. Honden doen nou eenmaal ook veel met neus, gevoel en oren en dus is doof zijn vaak echt niet zomaar geconstateerd (en is hij wel echt doof? Een dierenarts kan dat niet eens zomaar echt vaststellen (wel gedeeltelijke doofheid). Dat geldt dus ook voor HD (als dat het als is wat deze hond heeft?).
En dat van die katten. Tja, ik was niet bij de adoptiegesprekken, maar de goeie stichtingen (is pas een onderzoek naar alle stichtingen in nederland gedaan) die vertellen ook duidelijk dat het gedrag in het asiel inclusief kattentest helaas geen garantie biedt voor de situatie in NL. AINF is zeker te weten 1 van de stichtingen die al dit soort dingen netjes aangeeft. Daar komt ook nog bij dat de adoptant zelf een enorme invloed heeft op het gedrag van de hond. Hoe is de introductie verlopen? Veel mensen maken helaas erg veel fouten met een hond (logisch ook, want wij zijn geen hond en zullen ook nooit een hond worden). Daar heeft een stichting 0 invloed op.
Ik begrijp dat het vervelend is om er achter te komen dat je hond doof is en HD heeft. Begrijp ook goed dat je graag wil dat hij goed met je kat kan. Begrijp alleen niet dat je dan zo'n post op een forum moet plaatsen met zo'n titel en zo'n opmerking over geldlustigheid.
Ben trouwens ook heel benieuwd naar de reactie van AINF, want daar zegt hij/zij niets over.
Maaike

Ik heb niet alles gelezen....heb 1 statement.(ik heb 2 adoptie honden uit spanje en 2 nederlandse 2e hands katten)
dieren zijn familie waarvoor je gekozen hebt!


Ga voor je dier  1000%(je doet ook geen afstand van oma die doof is of tante die kanker krijgt..)
In mijn ogen net als een mensen kind is er geen weg meer terug...wel verder.
Dingen zijn als ze zijn en lopen als ze lopen...ik denk niet dat er oneerlijkheid van stichting aan de orde is..doofheid kan je missen in een roedel..hond heeft genoeg referenties om mee te doen.
Leeftijd..een gebit van een slecht behandelde hond oogt ouder..kan een nederlandse arts zich misschien wel in vergissen.

Een slecht behandelde hond is nu eenmaal onderhevig aan extra slijtage...(logisch toch?)
overleg met de stichting en kijk waar ze je kunnen bijstaan...maar geef het dier een kans..waar je met je hart een keuze voor hebt gemaakt!

Helemaal mee eens, Roos

Geen vrijwilligster daar geweest of dierenartassistent maar al wel heel wat jaren welbekend met de buitenlandse stichtingen. En nogmaals het lijkt me toch zeer stug dat je als dierenarts of personeel doofheid niet kunt herkennen en HD. HD aan het moeilijk lopen en doofheid herken je toh snel als je een hond apart roept en hij komt niet. Met alles wat je tegen de hond zegt als commando en hij reageert niet. En met kattten dat hoeft helemaal niet aan de adoptant te liggen met verkeerde introductie of wat ook. Mijn tweede opvanghond had een kattentest ondergaan, ging goed, en hier na een week stortte ze zich boven op mijn kat zomaar ineens in 1 ruk, het is dat ik in de buurt was en haar van mijn kat kon aftrekken want mijn kat zat muurvast in een hoek met de hond bovenop zich. Ik zag al wel wat signalen die week ze keek af en toe stuurs naar mijn kat van wat een raar beest, en niet op een prettige manier.  Dus aub geef als voorbaat daar deze adoptant niet de schuld van, dit is zo onterecht. En goed geldbelust klinkt ook niet prettig maar besef dit wordt gezegd puur omdat men teleurgesteld is en nogmaals  teleurgesteld in de stichting en niet in de hond.