een gevaarlijk stukje gemis

Wahahahahaha, ik heb vier herders en één wetterhoun waar ik mee loop, hoeveel moet ik dan wel niet meenemen??

Nee hoor, hier geen wandelende snoep en worst fabriek, ze hebben te luisteren ook zonder lekkers en dat gaat heel goed, zo aardig vinden ze mij nu ook wel weer

Natuurlijk heb ik altijd wel iets bij mij, maar loop echt niet steeds meer te belonen.

Bij onze jongste hond zeiden de kinderen al, zo werden wij vroeger maar zo verwent, dat heeft mij tot nadenken gezet.

Ik dacht vinden de honden mij leuk om ik, of om lekkers?
Heb het op de proef gesteld en ze werden zonder lekkers stront vervelend, dus ik was de wandelende fabriek met lekkers, nu niet meer, heb gek gedaan, gehuppeld en gerent met de honden en wat vonden en vinden ze dat leuk.
Oké, zal vaak voor schut hebben gestaan, mensen zullen gedacht hebben, dat mens is gek, dan maar, maar mijn honden gaan nu voor mij en niet meer voor lekkers.
Nieuwe dingen die ik hun wil leren doe ik in de tuin met lekkers, zodra ik het op straat ga toepassen, tja, dan ga ik weer gek doen, hihihi

Ik voed alleen maar positief op, maar mijn definitie van positief opvoeden is iets heel anders, denk ik, dan de jouwe. Voor mij draait alles rond een stevige basis van rust, geduld, vriendelijkheid en duidelijkheid. Heeft mi niks met omkopen te maken, maar met een goeie fundering van eigenlijk elke relatie (dier of mens).
Wat ik geleerd heb is dat 'tijd' heel belangrijk is. Je tijd nemen om de dingen duidelijk te maken en vooral: tijd om samen te zijn. 
Toen ik nog in Brussel woonde, zag ik wel es straatmuzikanten of daklozen met een hond. Nooit hing die hond dan vast aan een riem, nooit sprong die wild tegen andere mensen op of ging die janken en blaffen of in broekspijpen hangen... Ik heb geen van die mensen ooit op hun hond horen sakkeren of roepen of in hun flanken zien prikken, zij waren net heel zorgzaam en vriendelijk voor hun hond... Wat al deze mensen gemeen hadden, was tijd, en rust. Ze deelden werkelijk hun leven met de hond, en ze hadden tijd...
't Is iets wat ik ook probeer toe te passen....

Lees mijn stukje even boven jou berichtje, zal je zien wat ik bedoel met positief zonder te veel lekkers

Zo lees ik, dat ieder toch een ander opvatting heeft van woorden/zinnen en opvoeding van de hond.
En zoals wel eens gezegd is, elke hond en baas zijn uniek, en hebben hun eigen manier van opvoeden........

(en dat is zo leuk van dit forum)

klopt D&G maar  grappig vind ik wel dat Rita in de tuin met lekkers in de weer is dus toch met lekkers en wat ik al zei ... in begin met lekkers belonen en daarna afbouwen heb voor de andere honden ook geen lekkers meer nodig dus nee ben geen wandelende snoep fabriek maar in begin als pup en nu al met Luna niet iedere keer. En die komt en doet nu ook dingen gewoon dus denk dat ze me wel leuk vindt  
En moet zeggen als ik wandel met haar dan vergeet ik eerlijk gezegd haar vaak wat te geven dan ben ik al veel te trots dat ze datgene doet en ja ... dan ben ik me daar ook een partij gek enthousiast aan het doen ... gelukkig weinig mensen om me heen die dat dan zien lol

Ik wil van alles type...maar helaas het lukt me niet...

En dat ligt dan euhmmm.
Dat ligt dan uiteraard aan de verkeerde trainingsmethodes die natuuuuurlijk op perfecte manier worden opgevolgt door de curssisten.??
Elke puppycurssus weer huiswerk mee naar huis..Examen doen.???

Ik zie u slaan...
Maar waar die plank is...?? geen idee..

Maar als ik het zo lees,..
Ik zou nog iets van u kunnen leren.....

Nee hoor, ik heb zelf een hondenschool gehad en weet donders goed dat cursisten niet altijd hun huiswerk doen.
Maar als er hier een hond komt die thuis de hele boel sloopt waar die mensen zelf bij zijn (dus geen verlatingsangst, de hond wordt voldoende mentaal en fysiek uitgedaagd en is niet aan het wisselen) En er wordt tegen hun gezegd op de hondenschool dat ze het maar gewoon moeten negeren en dat het nu eenmaal nog een jonge hond is. Ja dan gaan mijn nekharen wel even overeind staan.

en je zegt "trainingsmethoden" die zullen ongetwijfeld helemaal perfect zijn. Want aan trainen komt geen correctie te pas. Maar mensen die met hun pup naar een hondenschool gaan behoren ook een gedegen voorlichting te krijgen over het stukje "opvoeding" en daar ontbreekt het aan bij veel hondenscholen van tegenwoordig. 
Het probleem ligt bij de opleidingen tot kynologisch instructeur. Tijdens deze opleidingen komt het stukje "opvoeding" bijna niet aan de orde en dat is kwalijk. 

en natuurlijk hoort bij de opvoeding ook vooral heel veel tijd, geduld en liefde. Dat is het belangrijkste.

Als je hier zo links en rechts hoort zijn er toch redelijk veel hondenscholen niet echt eh .. op juiste manier bezig. Nu zelf besloten om met Luna cursus te doen en meer om haar te laten socialiseren met andere honden mag hopen dat dit dan een goeie is. Gelukkig 1 les mee doen en dan beslissen dus ... zien hoe het gaat. Maar blijft triets om te lezen dat in deze branche ook mindere mindere zijn terwijl het zo belangrijk is en ook omdat de baasjes het beste willen

Ik merk dat de manier van opvoeden die in de tekst genoemd wordt 'vooral veel belonen en totaal niet corrigeren' hier vaak wordt gepromoot. Ik ben zeker niet voor fysieke correcties, maar vind wel dat je ook een hond moet kunnen corrigeren.

Gewoon goed opletten of er tijdens het "speelkwartiertje" goed opgelet wordt door de instructeur. Jonge honden (en oudere die het nog niet goed onder de knie hebben) horen begeleiding te krijgen tijdens het spelen. Bij veel hondenscholen laten ze het de honden zelf maar uitzoeken. Dan krijg je dus het probleem dat een jonge pup compleet omvergelopen wordt door een onstuimige puber.. Kan er zelf niks tegenin brengen en ziet zijn baasje erbij staan kijken en niks doen. Angstagressie is geboren. Dus zelf goed opletten en eventueel vragen of je hond met een geschikt speelkameraadje even apart kan spelen.

ok thnx zag toevallig een naam van instructeurs waarvan ik denk dat ik haar ken van andere activiteiten dus dat stelde me al min of meer gerust .... nu straks ook zien of zij het is .... maar blijft opletten dus en wel .. na het lezen hiero had ik al wel zoiets van ok ... ik ga het toch doen en ok ... eerst zien hoe en wat.

Dat idee heb ik ook, maar ik ben een beetje angstig voor die discussies  Maar zelfs al wil je je hond als kind behandelen, dan nog kun je rustig (niet-fysiek) corrigeren, toch? Mijn neefjes en nichtjes snapten voor hun eerste jaar al heel prima dat een duidelijk "NEE." betekende dat ze níet aan de gordijnen mochten trekken of de hond mochten aanraken. Ik zie eerlijk gezegd geen reden waarom het moreel onverantwoord is om dat bij een hond niet te doen?

Maar voor slaan of dat soort dingen ben ik dus níet, he :P

wel mss ligt daar het probleem ook een beetje en ojee nu moet ik gaan uitkijken maar eh ... opvoeding kids ... die mogen ook al veel dus laat staan honden. Ben het volledig met je eens. Hiero vaak te horen gekregen wij zijn streng zowel voor de kids als voor de honden maar streng wordt verward met consequent zijn ... dit mag en dit niet simpel. Ook mijn kids wisten niet in gordijnen hangen of op tafel staan, banken springen en honden wisten ook ... dit mag en dit niet en weten dat nog steeds en dat alles zonder te slaan of wat dan ook.

Ik denk dat het net zo is als met kinderen. Met sommigen gaat het toch wel goed. Ik heb nooit echt problemen gehad, pubertijd ging ongemerkt voorbij. Anderen zijn mini-terroristen die veel sturing nodig hebben om op het rechte pad te blijven.

Ik denk dat dat met honden ook zo is. Je kunt het treffen, of niet. Maar het zou sowieso handig zijn als men hier op het forum wat dingen zou aanreiken die toch in een positieve benadering passen, en toch correcties zijn. Sommige zelfbelonende activiteiten zijn nou eenmaal niet te negeren.

HP is een forum dat voor wil lichten, maar laat hierbij een gat vallen. Je zal maar die persoon zijn die alles in het werk heeft gesteld om het positief te proberen, ook onder begeleiding van een professional, en het dan toch niet red? Wat dan? Dan vind gemiddeld HP dat je het nog niet voldoende geprobeerd hebt, want álles kan tenslotte positief. Dat vind ik gewoon niet reëel. En bovendien praat je mensen daar fijn de put mee in ook.

Zo heb ik het stuk ook gelezen/begrepen.

Dit onderwerp is duidelijk nog al erg gevoelig
Toch wil ik er op wijzen dat hier zeker niet lichtzinnig over nagedacht moet worden
Een stoomband is namelijk een vrij zwaar middel waar zeker niet te snel naar gegrepen moet worden!!!
Probeer dan ook als het even kan om dat juist niet te gebruiken.
Elke hond zal er5 ook verschillend op reageren.
Zo zijn er ook honden die er zo van zullen schrikken dat ze helemaal niks meer doen!!!!
In veel gevallen kan je bepaald gedrag negeren.
Maar niet alles werkt met negeren.
Zo zal je bij een hond die bijvoorbeeld uitvalt naar andere honden direct de aandacht moeten opEISEN!!!
Het gebruik van een stroomband is daarbij dus duidelijk niet nodig.
en zo zijn er talloze voorbeelde waarbij een stroomband NIET nodig is.
Vergeet niet dat een hond sneller kapot is gemaakt dan opgebouwd.
De belangrijkste punten waar je ten alle tijden op moet letten is dat je EN duidelijk maar ook vooral eerlijk tegenover de hond blijft!
Ik ben geen tegenstander van een stroomband maar als ik het op een andere manier kan zal ik liever voor die manier kiezen.

nou ik vind dat het stukje wel erg naief overkomt, alsof positief met je hond omgaan is dat je moet negeren als de hond naar kinderen hapt? Belachelijk. Om bij het voorbeeld te blijven, je moet er als volwassenen al eerst voor zorgen dat de hond niet naar je kinderen gaat happen, voorkomen dus, door zowel hond als kinderen te leren hoe er met elkaar omgegaan wordt.

Ik had hier zelf een hond die uitviel, hapte, etc zelfs naar ons. De oplossing was gewoon een beetje geduld en liefde, zeker niet negeren maar juist kalmeren.
Tegen deze hond is alleen maar positief behandeld en is toch een lieve leuke hond geworden, die al als vanzelf weet hoe het moet, als je haar maar geeft wat ze nodig heeft. Correcties en rukken aan de lijnen, ander provocerend gedrag en hulpmiddelen waren niet nodig, sterker nog ik ben er zeker van dat we dan niet zover gekomen waren.

ik begrijp dit hele stukje niet.
maar misschien ligt dat aan mij

als je eerljk bent naar je hond, dan laat je elke correctie in de nek achterwege
'correctie" in de nek, zijn in mijn ogen geen correctie's, maar uitdagingen
en laat je iedere handeling waarvan je totaal niet weet hoe hij uitpakt, laat je toch achterwege

een hond is geen "testcase"??
ik heb honden de totale verkeerde associatie zien leggen op stroomstootbanden, die er niet meer uit te krijgen waren, dus bij absoluut nooit 1 seconde een optie
(en hij is ons ook aangeraden hoor, zou onze enige redding zjin..... wat een kwatsch)

volgens mij is er altijd een alternatief
en al heeft de hond een gewoonte die gevaarljik is voor hem zelf, dan zal je hem tegen zichzelf moeten beschermen, niet proberen iets met pijn te onderdrukken.


ik zag gisteren een Rottie die zwaar stond te fixeren op Gorby, sleepte zijn bazin zeker 20meter over een veld, bazin geeft een correctie (op een pinband) en de hond valt haar aan !!! Op dat moment kwam Gorby, die ik tot zit had gebracht, overeind en gromde heel laag....... de Rotweiler kalmeerde in 1 ogenblik, en ging, wellis waar nog wat gespannen, met zijn bazin mee -zucht wat een opluchting- .......  voor mij weer een reden om die toestanden in nekken af te zweren, het moet van totaal andere dingen komen waarbij het om houding, taal, geur gaat, en vertrouwen in de baas daardoor, niet van pijnprikkels.
ik probeer uit dat soort momenten te leren, hoe doet Gorby dat, wat zegt hij precies, blijkbaar niks uitdagends of dreigends, want de hond kalmeerde.......

Allereerst ben ikzelf tegen het gebruik van slipkettingen,stroombanden en alles op dàt gebied.
Wat ik wel vind is dat er nogal verschil is in het karakter van een hond, laat staan het verschil in rassen. Dus kun je in grote lijnen een opvoed plan maken, maar niet alles gaat op voor iedere hond., dus is het altijd belangrijk om het per hond/karakter te bekijken hoe je gaat opvoeden of wat nodig is. Nòg beter is om van tevoren uit te zoeken welke type hond bij je past, ikzelf bijvoorbeeld zou niet het type zijn om een labrador op te voeden.
Èen ding waar ik heel zeker van ben is wàt je ook doet, je intentie moet zuiver/eerlijk en doordacht zijn.

ik heb niet het hele topic doorgelezen dus sorry als dit al ter sprake is gekomen.

ik denk dat veel mensen, net als op de link,het positief trainen zien als zachtjes en altijd lief en enthausiast zijn tegen de hond. ik weet niet hoe dat voor julie zit maar voor mij is positief opvoeden niet alleen lief doen maar ook strenge stem-correcties geven en streng lichaamstaal. wanneer mijn honden na een strenge correctie stoppen en goed gedrag vertonen/luisteren dan worden ze beloont.

omdat het voor mij onhandig is om met eten als beloning te werken (met buggy ) werk ik vooral met stembeloning of effe een aai en dat werkt perfect.
volgens mij train ik ook redelijk positief but please correct me if I'm wrong

Ik moet binnen hetzelfde ras/soort al 3 x anders bezig zijn.
Bv bang voor...............Alice moet ik liefdevol "dwingen", Zibby moet ik "verleiden" en Sisa moet ik "afleiden".
Bij alle 3 de manieren werpt het z'n vruchten af en blijven ze vooral mij vertrouwen.


Ik wil nog wel even zeggen dat ik labradors ontzettende lieve scheten vind hoor.

Zou het kunnen zijn dat je als gemiddelde instructeur de haren uit je kop staat te trekken in een puppyklas ......
Omdat mensen gewoon vertikken om dingen te voorkomen..

Zoals ik vrij vaak lees...
"help ..onze hond sloopt de ..........."

Onze Landseerpup hebben we in het begin in de keuken opgesloten...
Deur op slot...
2 platen hout voor het servicegoed gezet, gaskraan uit, koffieapparaat weg..
3 minuten werk voor we weg gingen...
Ze heeft 1 keer het kruidenrekje te pakken gekregen ...verder nooit iets gebeurt.
Asielzoekrt loopt de hele dag van alles naar de kamer te slepen..
Dus, zorgen dat de tafel leeg is (voor hij dat doet)
Grommen tijdens het eten, zorg dat je hem met rust laat, een rustige omgeving..
Een veel te heftig spelende pup."??
Geen aandacht geven, en eerder stoppen..zet de pup appart...kijk naar de signalen.
Dat iedereen hele boekenkasten leeg leest over de diepere betekenis van hondengedrag...geweldig .
Maar waarom zijn er zo weinig boeken die met oplossing nummer 1 beginnen..
"probeer het te voorkomen".

Sommige dingen kun je niet voorkomen, ik weet het.
Maar dat zijn er verekte weinig.

Het grappige is dan weer dat wij apen het lastig vinden om die dingen dan te voorkomen..
Ja, een hond is soms lastig...soms moet je een straatje om lopen om die situatie te ontwijken.
Ja, onze asielzoekrt mag 9 van de 10 keer niet met andere honden spelen.
Ja, alle deurklinken hebben we om moeten draaien omdat hij alles open maakte.
Ja, we hebben hem de eerste maanden totaal met rust moeten laten met het eten.
Ja, we hebben onze keuken de eerste maanden moeten verbouwen.
Ja, wij moeten wachten met uitlaten tot de paarden bij de draad weg zijn.
Ja, de deur gaat hier altijd opslot ivm de katten die op het erf lopen.
Ja, onze auto heb ik moeten verbouwen...geluidsdicht!! voor onze asielzoekrt.

Vaak gaat het goed.
Maar als dingen fout gaan....kijk dan eerst eens even hoeveel moeite het jezelf kost om het te voorkomen..

Je moet per hond kijken op welke manier je met h'm wel of niet kan omgaan.
Daarbij maakt het natuurlijk ook uit welk ras je hebt de ene is nu eenmaal makelijker dan de ander en dat geld dan ook weer binnen het ras zelf.

Er wordt nu ook wel wat afgegeven op bapaalde hondenscholen die het positief trainen hoog in het vaandel hebben staan dat daar ook meer aandacht moet zijn voor de opvoeding en eventuele correcties in welke zin dan ook.

Een tijdje terug was er een topic over dat iemand naar puppycursus was geweest en daar een formulier had mee gekregen over de zogenaamde dominanten handelingen nou een comentaar dat hier op was dat het zo jaren 80 was (zeg maar even wat) terwijl dit juist hele duidelijke spelregels kunnen zijn bij de opvoeding van de hond.
Er is niks corrigerends aan om de hond op jou uitnodiging te aaien en op jou uitnodiging het spel te laten beginnen en dat jij bepaald waneer het spel is afgelopen.
Ja dat je als eerste door de deur moet als leider is mischien discutabel maar hier zie ik het bij de honden heel duidelijk dat Diesel altijd voor Sky de deur uitgaat, Sky wacht echt totdat Diesel naar buiten is waarom omdat Sky Diesel ziet als een hond die hoger in de rang staat heel simpel dus wat kan het kwaad als jij dit als mens ook zo doet.

Persoonlijk denk ik dat het moelijk wordt als je 6 tot 8 honden in een groep hebt van diverse rassen en karakters om daar opvoedingstips te geven omdat het in groepsverband gebeurt en wat voor hond 1 super zou werken werkt voor hond 6 weer geheel averechts.
Dat brengt ook de moeilijkheid mensen horen wat ze willen horen en zien dingen en gebruiken dit ook bij hun hond terwijl dit geheel fout kan gaan.
In de algemene zin kan er veel verteld worden in de cursussen zeker in een puppy en puber/basis cursus maar dan moet je maar hopen dat mensen het goed opvangen en op de juiste manier uitvoeren en dat werkt in de praktijk toch vaak anders.

Verder vind ik positief trainen met je hond iets anders dan je hond opvoeden.
Opvoeden heeft te maken met grenzen stellen maar dat hoef je niet fisiek te doen.
Door bv de regels van zo'n lijst met "dominante handelingen" te gebruiken.
Het fisiek corigeren van je hond vind ik een onmachtsmiddel van je zelf als je geen andere oplossing weet te vinden.
Het zelfde is dat met kinderen slaan doe je uit onmacht omdat ze het bloed onder je nagels vandaan kunnen halen en is dat de makkelijkste oplossing.

Alsof positief opvoeden in houdt dat je alleen maar werkt met kaas en worst, niet corrigeert en het één groot feest is voor een hond.. beetje jammer.
Ik voed Mikey ook positief op, maar dat betekent niet dat ik haar niet corrigeer of dat ze maar alles mag doen wat ze zelf wilt..
Ik vind het alleen niet nodig om fysieke correcties toe te passen als het in de nek pakken, of een tik op dr neus als het ook anders kan. Je stem verheffen en je lichaamsdhouding aanpassen is vaak al duidelijk genoeg - en dit zou in mijn ogen ook duidelijk genoeg moeten zijn. En je kan je hond op zoveel manieren 'straffen' zonder dat er een tik of een ruk aan de lijn voor nodig is, dus waarom zou je dit dan doen?

Wat ik jammer vind is dat met veel verkeerd straffen je juist problemen vaak verergert. Stel dat je hond trekt en je wilt dit oplossen met een flinke ruk aan de lijn dan maak je dat je hond erger gaat trekken. Om een flinke ruk te geven moet de lijn eerst wat ontspannen en je hond zal er dan ook alles aan doen om de spanning op de lijn te houden, zodat er geen grote ruk aan de lijn kan volgen.
Of wanneer je je hond hard aanpakt wanneer hij niet leuk reageert naar andere honden, dan zal dit ook alleen maar erger kunnen worden, omdat je hond zo bevestigd krijgt dat andere honden veel narigheid opleveren. En zal hij ook negatief blijven reageren naar andere honden, want ja, die andere honden bezorgen hem een boos baasje dus zijn die andere honden ook helemaal niet leuk. 

Iedere hond is natuurlijk anders en ik denk ook dat je bij de ene hond vaker wat strenger moet optreden en duidelijkere regels moet stellen dan bij een ander. Maar streng zijn, duidelijk zijn, is ook voorkomen van problemen en je hond uit bepaalde situaties halen en het gewoon niet zo ver laten komen dat je je blijkbaar correcties in de nek of op de neus nodig hebt om je doel te bereiken.

Gr. Alexandra

Even de vraag omdraaien; kwam bij de trainingsmethodes die op straffen en niet op belonen waren gebaseerd dan geen probleemgedrag voor??? Werd er toen wel 'opgevoed'?

Want dat is waar het stuk over gaat: sinds de kaas generatie zien we meer probleemhonden? Dan denk de wetenschapper in mij ; laat die cijfers maar eens zien dan!

Los daarvan; grenzen leren, manieren leren, zelfbeheersing, super belangrijk. Daarvoor is tijd, geduld en een bij de hond passende aanpak nodig.
Wat mij bij de MG aanpak van onze hondenschool opviel, is de een beetje naieve gedachte dat bij de beschreven aanpak elke hond alles te leren was. Er wordt in de boeken weinig aandacht besteed aan bv rasspecifieke eigenschappen en dat er misschien wel eens beperkingen in zouden kunnen zitten. Zo was onze trainer helemaal verbaasd dat het zo moeilijk was om onze pups te leren niet te trekken.

En het tweede punt; wat Landseer aanhaalt. Wil je succesvol een positieve opvoeding uitvoeren, dan hoort daar ook bij 'setting the dog up for succes'. Creeeer de situatie dat de kans groot is dat je hond de goede keuzes maakt, heb je ook minder kans dat je hoeft te corrigeren of afleren. En natuurlijk is straf, correctie, wat dan ook bij tijd en wijle nodig. Een husky pup die op de eettafel springt in al zijn enthousiasme, tja, negeren gaat dan echt niet werken hoor. Da's toch met een foei eraf tillen en bij de volgende poging met een foei proberen te voorkomen dat de sprong gemaakt wordt...

Mireille

Ik denk dat er wel een grote waarheid in de tekst zit.

Bij ons worden ze ook omgekocht eigenlijk met eten waardoor ik nu dus eigenlijk de naweeen voel

Ze is nog een pupske 5mnd maar ze weet heel goed als dat ze luistert beloont word,  als ze dat dus niet doet en een stuk later luistert en wel komt als nog beloont word want ze is uit eindelijk toch gekomen.
Dus waarom direct komen als ze later toch ook nog der beloning krijgt.

Dus nu geen beloning meer als ze niet bij de eerste x luistert. Volgende probleem als madam het spelen of weet ik wat toch leuker vind of gen zin in wat lekkers dan luistert ze ook niet simpel.
Heeft ze wel trek dan heb ik een voorbeeldige hond.

Dus ja ik dacht ook een goede basis te leggen met positief opvoeden en beloningen maar kom daar toch nu echt wel van terug.

Ze ziet mij daardoor niet als leider maar als uitdeel miep.
Ik heb daarom besloten toch het roer geheel om te gooien niet met geweld maar wel een heel stuk strenger zonder dat omkoop gedoe.
Als jij dit doet krijg jij dat, nee voor deze slimme dame werkt het geheel de verkeerde kant op

En ja ik denk dat veel curcussen alleen de positieve dingen leren en vergeten dat opvoeden 2 kanten heeft. Ik ben er wel is waar met beide benen in gelopen en gedaan wat mij vertelt is op de curcus.

Vroeger hadden wij honden die liepen altijd gewoon mee zonder gezeik gezeur en daar werd echt niet veel aandacht aan besteed om dit erin te stampen nee gaande weg leerde ze hun plek kennen geen gedonder het was zo als het was.

Nu heb ik mezelf al in zoveel verschillende bochten gewrongen om oh zo leuk te zijn en gieren over het veld om de aandacht te krijgen zoals je dat word geleerd op de curcus, nou ik voor paal en de hond denk hahahahaha debiel wat denk je dat ik je serieus neem.

Nee ik ga weer gewoon over op de normale opvoeding links is links rechts is rechts klaar.
duidelijk eerlijk en niet te vergeten gemeend met eigen gevoel.
Of dat het allemaal minder leuk maakt nee denk ik niet de vrijheid zal ze houden net zo als nu