Cas! - Nieuwe update pagina 5

Sommige van jullie hadden het misschien al op Facebook gelezen: we hebben er een hond bij!

Al langer zaten mijn ouders te twijfelen over een hond erbij, want mijn vader wilde heel graag een weer een Witte Herder. Hoe lief hij Kobus ook vindt, het is gewoon niet zo zijn ras en zijn hart ligt bij de Witjes  Mijn moeder wilde per se geen puppy meer en mijn vader juist liever wel... Bovendien laat mijn oma altijd op donderdag de hond uit, maar dat kan ze natuurlijk ook geen 10 jaar meer doen. Mijn ouders zeiden uiteindelijk zelfs dat ze na Kobus geen hond meer wilden, omdat het gewoon heel moeilijk is om spontaan even weg te gaan, er moet altijd iets geregeld worden.

Gisterenavond zei mijn moeder ineens tegen mij: "Iris, ik heb leuk nieuws voor je..."
"Wat dan?"
"We gaan morgen weer naar België."
"België? Wat gaan we daar doen dan?"
"Nou, wat deden we twee jaar geleden ook al weer?"
"Pfff, twee jaar geleden, dat weet ik echt niet meer hoor!"
"Slecht hoor... We gingen Kobus ophalen!"
"O ja! Maar... wat gaan we nu doen dan?"
"Naar het asiel."
"Naar Kobus z'n asiel? Wat doen?"
"Nee, naar een andere."
"Huh, waarom dan?" (Het drong echt niet tot me door )
"Om naar een Witte Herder te kijken."
Ik heb mijn moeder een paar minuten vol ongeloof aangekeken en zei toen: "Nee... Echt?"
"Ja, echt."
"Serieus? Geen grapje?" (Ik wist ook wel dat ze daar geen grapjes over zou maken, maar kon het gewoon niet geloven!)
"Ja, serieus!"

Daarna heeft ze hem laten zien. Hij had een blik net als Sara
De reden dat ze nu ineens toch wel weer voor een hond gaan, is omdat mijn moeder last heeft van botontkalking. Van de dokter moet ze dus per dag minstens een uur stevig gaan wandelen. En welke betere motivatie heeft ze dan een hond? Dus ze wil ("moet") sowieso altijd een hond hebben, anders gaat het niet goed komen... En voor oma kunnen we vast wel een vervanger vinden, als ze het niet meer kan of wil doen. Daar komt uiteindelijk wel een oplossing voor. Desnoods kan mijn vader tussen de middag een half uur vrij nemen (bovenop zijn pauze) en de honden komen uitlaten.

Zijn naam is Cas (voorheen Max, maar de baas van mijn moeder heet zo, dus dat moest even veranderd worden hihi ) en hij is 6 jaar. Ongecastreerd, maar wel heel sociaal. Heeft altijd met een Cocker reutje samengewoond, maar helaas konden we die er niet ook bijnemen...

Het asiel zelf was enorm smerig. Overal lag troep, het was een enorme bende en de hokken en honden waren ook goed smerig. Cas zag helemaal geel van de urine en stonk verschrikkelijk, en hij was niet de enige. In het hok naast hem zaten 4 pups, waarvan 1 iets ouder dan de rest geloof ik. Bij deze oudste zag je de ribben, maar tegelijkertijd had ie een heel erg opgezette buik (wormen?) en twee andere pups waren broodmager. Van die hondjes die je op tv ziet bij animal cops  Er waren heel veel magere honden daar, waaronder Cas zelf. En hij zat er nog maar een week of 3. Hier eet ie hartstikke goed, dus ik denk dat ie gewoon veel te weinig kreeg. Hij is heel erg ingevallen.

Met de honden gaat het hartstikke goed, wat gekwispel en gesnuffel en verder negeren ze elkaar. Heel fijn is ook dat Cas helemaal niet markeer, binnen en buiten niet... Dat is met Kobus wel anders! (Binnen markeren heeft Kobus gelukkig alleen de eerste week dat ie hier was gedaan, maar buiten markeert ie vrij veel.) Cas is dol op aandacht en volgt ons overal in huis (waar hij kan komen dan ). Hij moet overal bij zijn en als er ook maar iemand op staat, dan staat ie gelijk naast je. Hij komt ook de hele tijd aandacht vragen, maar dat zal ook wel komen doordat ie dat gewoon gemist heeft.

Cas is wel gigantisch! Sara was al erg groot voor een Witte Herder teef (schofthoogte ± 65 cm), maar hij is nog veel groter en ook forser gebouwd (hoewel ie nu natuurlijk veel te moeilijk is). Hij zal waarschijnlijk wel een kilo of 40 gaan wegen als ie op goed gewicht is! (Sara woog 28-30 kg.) Ik heb hem net even geprobeerd te meten, maar hij stond niet goed stil (is nog een beetje nerveus af en toe). Ik kwam uit op 70 cm schofthoogte, maar weet dus niet of dat exact klopt. Groot is ie in ieder geval wel haha! Hij past maar net in de kofferbak en Sara's mand is te klein voor hem

Het is in ieder geval absoluut geen blafferd, we zijn een heleboel situaties tegengekomen waarbij heel veel honden (waaronder Sara ) geblaft zouden hebben, maar hij deed niets. Dus dat is voor ons wel prettig Ook laat ie heel veel toe, want we hebben hem dus al moeten wassen en dat vond ie echt niet leuk... Maar hij piepte alleen en deed verder niks, terwijl ie ons niet eens kent!
Cas is in ieder geval een heel stuk zelfverzekerder als Sara, dat hebben we al wel gemerkt... Is wel prettig moet ik zeggen, vooral als het om andere honden gaat.

We hebben hem nu 10 dagen op proef, maar tot nu toe gaat alles hartstikke goed! We gaan maar eens kijken hoe het loopt en hopelijk mag ie blijven, want hij heeft stiekem al onze hartjes veroverd

Hier een foto op de parkeerplaats van het asiel, je ziet een beetje hoe vies ie toen was:

Wat een scheetje, veel plezier met de nieuwe aanwinst !

Wat een knapperd zeg!! Veel succes en plezier!!

Hoop dat jullie veel plezier van hem gaan beleven, hij heeft een leuk koppie. Het klinkt alsof de man een goede plek heeft gevonden bij jullie

Mireille

Dank jullie wel!

Overigens bedoel ik met deze zin: Cas is wel gigantisch! Sara was al erg groot voor een Witte Herder teef (schofthoogte ± 65 cm), maar hij is nog veel groter en ook forser gebouwd (hoewel ie nu natuurlijk veel te moeilijk is).

Natuurlijk moet dat mager zijn Weet ook niet waarom ik dat heb getypt, maar kan helaas niet meer wijzigen...

Gefeliciteerd met Cas!
Wat gezellig een vriendje voor Kobus!

Wauw! Wat leuk nieuws, haha ik zie het gesprek al helemaal voor me!
En wat een knappe vent is het!
En fijn dat het goed gaat met Kobus!

mag ik vragen uit welk asiel hij komt?

hij is allessinds heel erg mooi! proficiat en veel succes met hem!

Wat een leuke verrassing!

Cas heeft net een slok koffie genomen  Denk niet dat ie dat snel weer zal doen, volgens mij heeft ie z'n tong verbrand

Veel succes met Cas!
Hopelijk loopt alles vlot en mag ie blijven bij jullie...

Wat een mooie jongen. Ik hoop dat het goed gaat en hij bij jullie kan blijven. Volgens mij heeft hij heel veel geluk gehad doordat jullie op zijn pad zijn gekomen. Heel veel geluk met Cas.

geweldig!!! weer een hondje een huisje gekregen, mooie hond!!!

Wat een mooierd Iris!
Gefeliciteerd en veel plezier samen...

Hoi Iris, wat een verrassing zeg! Gefeliciteerd met jullie nieuwe herder Cas. En die Kobus, plotseling weer gezelschap.
Ik hoop dat de proeftijd goed verloopt en dat jullie volmondig 'ja' tegen elkaar zullen zeggen/blaffen.

De situatie in het asiel waar jullie zijn geweest is serieus een nachtmerrie, wel? Je kunt wel goed willen zijn voor dieren, maar waarom dan niet net iets meer actie ondernemen om hen ook een fatsoenlijk onderdak en verzorging te geven?! Dit is toch ook maar halve bak? Zoiets vind ik persoonlijk schijn-goedheid.

Ik was stiekem al aan het wachten tot er een topic over hem begon.
Hij is echt prachtig, hopelijk gaat alles goed en zien we nog veel foto's waar hij er misschien witter uit ziet.

Bedankt allemaal voor de lieve reacties!

@Willy: je hebt gelijk hoor, het zou ook niet moeten mogen  Het is gewoon verschrikkelijk! Maar in België krijgen niet alle asiels subsidie... Dan moeten ze dus zelf maar uitvogelen waar ze al het geld vandaan toveren en de vrijwilligers. Raar systeem hoor.


Vannacht is alles goed gegaan! Hij heeft 10 minuutjes gepiept en toen was ie stil. Hij is nog steeds wel heel erg onrustig, in die zin dat ie ons overal naartoe volgt. Hij gaat wel liggen als iedereen rustig zit, maar als er ook maar iemand opstaat, staat hij ook op en loopt meteen mee. Echt ontspannen kan ie nog niet, maar dat komt nog wel...

Kobus is al een paar keer op zijn rug gaan liggen  Ze geven elkaar heel veel likjes, maar tegelijkertijd hangt Cas ook heel erg over Kobus heen en wil iedere keer aan hem snuffelen.

Cas ligt waar wij zijn, hij gaat nog absoluut niet op zijn vetbed liggen en wil ons niet verlaten. Een beetje last van verlatingsangst?

Het is een schat van een hond verder! Ontzettend lief, echt een goedzak  Spelen wil ie niet, alleen maar knuffelen. En toen ie gisteren een poot gaf toen ie om aandacht vroeg, moesten we alledrie meteen aan Sara denken, want die deed dat ook altijd.

Buiten houden we hem voorlopig nog even aan de riem, maar ik heb wel het idee dat ie gewend is om los te lopen... Hij wil overal heen en wil op iedere hond af. Daarbij gaat ie dan janken en blaffen  Nou ja, dat krijgen we er nog wel uit  

Heb geprobeerd om nog een foto van hem te maken, maar dat is nogal moeilijk omdat ie niet stil wil blijven staan. Deze is er uit gekomen, je ziet goed hoeveel witter hij nu is:




Hierbij nog een fotootje van Sara, zoek de verschillen

Wat leuk


Gefeliciteerd met Cas en veel plezier

Wat een beauty...........

Cas lijkt echt veel op Sara, hoewel ik beide enkel op foto's heb gezien.

Brando plakte ook aan mij de eerste tijd na zijn herplaatsing en heeft die neiging ook nu nog. Het is ook niet niets voor een dier om te verhuizen, waar vandaan dan ook.

Wow wat een mooi nieuws!
En wat een prachtige hond, echt een super verrassing!!
Geniet van elkaar!

Wat leuk! gefeliciteerd!

Wat een mooierd!

Veel geluk en plezier met Cas toegewenst!

gefeliciteerd , wat goed dat je je niet heb laten tegen houden om hem mee te nemen en hem uit dat asiel weg heb gehaald, vito kom ook uit een asiel in belgie, hij zat daar al meer dan een maand , stonk echt heel hard, plaste overal tegen, at stene om zijn maag te vullen en mijn man had zoiets van direct weg hier maar ik ben een vrouw en heb hem toch wisten halen, heb hem direct beloofd dat hij nooit meer in een sial terecht zou komen. dus  voor jullie en veel sucses met hem

Leuk hoor! En wat ontzettend goed dat jullie gekozen hebben voor een asielhond, én er ook nog een flinke afstand voor hebben willen rijden!
Ik hoop dat hij én jullie het mega naar jullie zin krijgen met zijn allen, en dat dit opnieuw een succesverhaal wordt van een goed geplaatste asielhond!

Top!

Heb gemerkt dat Cas wel een redelijk dominant mannetje is... Altijd is hij degene die aan andere honden snuffelt, waarbij de andere hond dan stokstijf stil staat en zich niet durft te bewegen. Dan gaat ook alles prima en Cas is ook zeker niet asociaal, maar ik heb wel het idee dat hij graag het "baasje" wil zijn over andere honden. Gisteren heeft ie "om niets" een andere hond erg afgesnauwd. Er zal vast wel een reden voor zijn geweest hoor, maar mijn vader had niets gezien wat erop kon duiden en ik was er niet bij.

Ook hierbinnen zit ie er meteen met zijn snuit tussen als Kobus geaaid wordt of aandacht krijgt en toen Kobus hem toenstraks (heel beleefd) uitdaagde tot spel, kreeg ie ook een grom en een snauw. Verder hangt Cas dus vaak over hem heen. Echter, Kobus gaat af en toe ook weleens voor Cas zitten, met z'n rug naar hem toe. Hij wordt dan genegeerd en Kobus schuift, heel subtiel , steeds zijn kont meer richting Cas, totdat zijn kont ongeveer in Cas z'n neus zit Daarbij blijft ie recht vooruit kijken. Ik interpreteer dit als onderdanigheid, want hij toont zijn rug en wil dat Cas aan zijn kont gaat snuffelen... Weet niet of ik dat zo goed zie. Hij wordt dan in ieder geval nog steeds genegeerd, waarna hij zichzelf op zijn rug laat vallen. Daarna wordt hij alsnog genegeerd, Cas doet er verder niks mee.

Spelen wil ie niet, misschien is het nog gewenning of misschien heeft ie het nooit gedaan. Wie weet

Loopt toch allemaal vrij goed zo te horen

En dat baasje willen zijn ken ik, heb er hier ook zo eentje
Als hij een andere hond afsnauwt zal het vast wel een reden hebben gehad, vaak gebeurt het zo snel, dat wij het missen.

En wat je daar zegt over zijn snuit ertussen als Kobus geaaid wordt, dat doet Tibo ook met de kat. En Cas zal misschien vroeger niet veel aandacht hebben gekregen hé ! Moet het een beetje inhalen

En vaak zijn er honden die niet goed weten wat spelen is, het is nu nog vroeg, hij zal het vast wel door krijgen dat dit leuk om doen is !!

Nog veel plezier samen !!

Dankjewel Marie-Rose

Ik ben ondertussen aan het trainen geweest met zijn naam en plaats, want mijn ouders hebben graag dat ie tijdens het eten op zijn eigen plaats ligt. Tot nu toe heeft ie dat geweigerd, het lukt écht niet. We doen het nu zo dat we zijn kleedje naast de tafel leggen (hij wil per se bij ons liggen) en uiteindelijk gaat ie er dan zelf op liggen (want dat weigert ie ook te doen ). Vandaag ging hij al een heel stuk eerder liggen dan eerder, er zit dus wel vooruitgang in  We willen dan over een tijdje langzaamaan z'n kleed steeds verder van ons af gaan leggen, tot ie uiteindelijk op zijn plek ligt.

Ik hoop eerlijk gezegd wel dat dat "volgen" in huis wel snel afgelopen zal zijn, want ik word er een beetje zenuwachtig van (wij allemaal)  Je wordt geen moment met rust gelaten! (Moet voor hem ook heel vermoeiend zijn.)

Een tennisballetje vindt ie "wel leuk" (niet geweldig), maar daar doen we heel voorzichtig mee. Hij loopt namelijk niet helemaal soepel en we weten niet of dat door HD komt of doordat ie geen bespiering in z'n achterhand heeft (of beide?). In ieder geval gooien we alleen heel zacht balletjes, waarbij ie dus niet hard/ver hoeft te rennen en remmen. Hij is sowieso al vatbaarder voor HD natuurlijk en dat willen we niet weer meemaken

Kobus is heel fel op speeltjes en probeert ook altijd alles van andere honden af te pakken, zo ook van Cas. Dat vindt ie allemaal goed, hij laat alles toe haha! Alleen als het om aaitjes gaat wil ie nog wel eens een grom geven tegen Kobus, waarna Kobus hem gaat uitdagen. Maar Cas heeft nooit zo'n zin om te spelen, dus die springt dan half op Kobus, waarna Kobus zich meteen op zijn rug laat vallen en Cas hem weer negeert  Vast ritueel...

Dit krijg je dan: