Wat doe je als de door jou uitgezochte combinatie niet met elkaar wil paren
Er zijn twee mogelijkheden bij het paren van honden. Je hebt ze bewust bijeengebracht of je hebt niet goed opgelet. Als je teef per ongeluk en tegen je zin gedekt wordt kun je er naderhand nog wat aan doen, maar op het moment zelf mag je niet ingrijpen. Als ze vastzitten moet je wachten tot ze zelf weer losraken, alle andere acties zijn mishandelingen.
Als je honden bij elkaar zet om ze te laten paren zijn er ook weer twee mogelijkheden, ze doen het of ze doen het niet. In het laatste geval heb je ook weer twee keuzes, je erbij neerleggen of een handje meehelpen. Als het teefje steeds wegloopt kun je haar vasthouden en als de reu niet wil kun je hem aanslingeren en als laatste redmiddel is ook nog KI mogelijk.
Persoonlijk vind ik deze mogelijkheden alledrie even verwerpelijk en ook nog heel onverstandig. Als de honden elkaar niet zien zitten of het niet voor elkaar krijgen, zal dat m.i. zijn redenen wel hebben. De natuur dwingen te kruipen waar het niet gaan wil is de oorzaak van heel veel hondenleed.
Dit komt doordat het onderwerp niet meer recent is en in het hondenforum archief terecht ik gekomen.
Als je over "Dekken: forceren of niet" wilt praten in het hondenforum dan kun je het beste een nieuw onderwerp aanmaken
Helemal mee eens!
nooit winfen of forceren laat de natuur zijn gang maar gaan.
Ik ga er van uit... Of nee ik kan beter zeggen ik hoop dat de meeste fokkers hier op HP dat ook met je eens zijn!
Ik ben van mening dat je een hond nooit moet dwingen want er is een reden als het niet wilt lukken. Je kunt natuurlijk begeleiden bij een dekking, maar dat vind ik iets anders dan dwingen. Met begeleiden bedoel ik er voor zorgen dat de reu en teef op hun gemak zijn bij elkaar en tijdens de dekking ze goed in de gaten houden dat er geen paniek ontstaat want is er een koppeling dan kan deze immers niet zo 1, 2, 3 weer ongedaan worden gemaakt als er iets gebeurt. Dat is dus de taak van de fokker vind ik persoonlijk bij een dekking, om daar op te letten dat alles op de juiste manier gebeurt zodat beide honden het als een plezierige ervaring beleven. Maar meer dan dat absoluut niet, geen dwang, niks vasthouden of wat dan ook! In mijn ogen is een dekking geslaagd als ik merk dat de honden het leuk vinden/hebben gevonden. Als ze bij de 2e dekking bijvoorbeeld van tevoren alweer even enthousiast zijn en een leuk contact hebben samen. Of hierna dan ook pups er van komen of niet is weer een ander verhaal, maar op nr. 1 moet naar mijn mening staan dat op het moment zelf de hond het als plezierig ervaart en er dus geen dwang aan te pas komt.
KI zijn de meningen over verdeelt en ik vind ook dat er weinig redenen zijn tot KI. Desalniettemin vind ik nu ook weer niet dat het per definitie slecht is. Als je bijvoorbeeld een combinatie ziet zitten maar een tripje naar de reu op dat moment er gewoon echt niet in zit (om wat voor reden dan ook) dan zie ik geen reden tot bezwaren als verder alles klopt met de situatie en beide honden gewoon al alle eisen voldoen. Maar goed hoe je dat beroordeeld blijft natuurlijk altijd weer een punt...
Eens met Wichita
Ik ga nooit tegen het instinkt van een hond in!
Als ze niet wil zal ze daar wel een instinctieve reden voor hebben.
Ik zal nooit gaan dwingen allen maar omdat ik nou eenmaal zo graag een nestje wil!
Dan maar niet!
KI is helemaal niet altijd fout!!
Het bied juist mega veel mogelijkheden!
Nee geen KI omdat een dekking niet lukt om wat voor reden.
Maar als er niet gereisd kan worden om wat voor reden dan ook is het toch prachtig om KI te kunnen toepassen om zo vers bloed in je lijn te halen
Nog nooit een teef een reu zien weg trappen!
Maar bijna alle zoogdieren gaan van achteren.
Wat denk je bij leeuwen....die moeten pas snel weg zijn! En deze zitten ook niet vast.
Dus jou beredenering klopt niet helemaal.
Waarom wel? Ga ik eens navragen bij mij da
interessant.
Ik heb dit gevonden:
Vast blijven zitten is een natuurlijk onderdeel van de paring, dat ervoor zorgt dat het geloosde zaad in de vagina blijft, en bovendien andere honden verhindert met het ontvankelijke teefje te paren.
De reu heeft een deel aan zijn penis dat na de zaadlozing opzwelt als een ballon. Gelijktijdig trekken spieren in de vagina van het teefje zich samen zodat er een praktisch waterdichte afsluiting ontstaat, als een kurk in een fles.
Die zwelling bij het mannetje wordt soms ook zichtbaar als hij opgewonden raakt en zijn penis niet in het lichaam terug kan trekken. Als de hele zaak niet te droog wordt gebeurt dat vanzelf na tien tot vijftien minuten, dezelfde tijd die het natuurlijke vastzitten aan een teefje gewoonlijk in beslag neemt.
Tijdens het aan elkaar vastzitten tilt het mannetje vaak een van zijn achterpoten over de rug van het teefje heen zodat ze achterwerk aan achterwerk komen te staan, een enigszins lachwekkende houding waarin beide zorgelijk naar de grond staren of stilletjes hondedromen dromen. Het ziet er stom uit, maar het is een nuttige voorzorg van moeder natuur, omdat de staart aan staart staande honden gevaar uit elke richting kunnen zien aankomen zolang ze zich in deze defensief gezien toch wat moeilijke en bovendien compromitterende situatie bevinden.
Oke...maar dan is het niet duidelijk waarom een hond wel vast zit en een kat dus bv niet of een ander zoogdier
De dekking van een poes;
Kater bespringt poes en bijt in nekvel, hierdoor ontstaat ontspanning in het schedeweefsel en is dekking mogelijk.
Zodra de penis (met weerhaakjes..) de schede verlaat wordt de ovulatie opgewekt en vindt later, 20 tot 24 uur, pas plaats.
Dus een dekking wekt de ovulatie op.. geen dekking, geen ovulatie.
Niet alles hoeft een evolutionair voordeel te hebben om toch te blijven bestaan.
Wanneer de soort op een bepaalde manier door evolueert, wellicht aan de hand van een mutatie, kan deze eigenschap ook blijven bestaan op het moment dat het zowel geen voordeel als geen nadeel oplevert.
Er zijn veel verhalen bekend over gedwongen dekkingen waarbij achteraf bleef dat er iets met een van de honden was of dat de teef toch niet op haar hoogtepunt was.
Mijn reu wilde niet dekken, en werd 2 maanden later erg ziek. Hij is gelukkig opgeknapt, maar voorlopig komt hier geen tweede poging!
Is het niet zo dat bij een hond het teefje op een bepaald moment alleen vruchtbaar is en dat tijdens de koppeling het zaad daar blijft en kan beginnen zijn werk te doen..
Bij een poes is dat niet nodig, immers vindt de ovulatie pas plaats NA een dekking..
Ok..
Zou het dan alleen puur liggen aan het feit dat alles opzwelt door het stimuleren..?
Verder dan geen voordeel denk ik..
Dit komt doordat het onderwerp niet meer recent is en in het hondenforum archief terecht ik gekomen.
Als je over "Dekken: forceren of niet" wilt praten in het hondenforum dan kun je het beste een nieuw onderwerp aanmaken
Zoek je iets op de HondenPage ? Vul dan hier jouw zoekwoorden in ?