hypere husky's

Is het nou omdat er sneeuw in de lucht zit, ikzelf wat loop te dutsen (griep) of doe ik iets verkeerd??

Net met de mannen gaan wandelen, ze waren niet te harden. Bij vertrek even een paar keer aandacht gevraagd, het begon netjes tot ze een vreemde hond zagen. LEUK, Spot staat uit te dagen aan de lijn SPELEN.. (zucht, nee we lopen nu gewoon door, alles is aan de lijn en die hond loopt aan de andere kant van het kinderspeelveld, daar gaan we niet naartoe). Vervolgens wordt ik zo'n beetje meegesleurd naar de plek waar er een plasje is gedaan door deze nieuweling (speelveld loopt in een punt, vandaar dat we daar toch langs kwamen). Effe laten snuffelen want snuffelen kalmeert, toch?? Vervolgens neem ik een ander straatje dan anders. LEUK. (mijn normale route heeft een terror terriër achter een hek, even geen behoefte aan). Het vliegt van links naar rechts en bijna een tuin in. Met veel geduld, stapjes achteruit, stoppen en stilstaan komen we redelijk het dorp uit. Daar wordt het pas echt spannend. Er staan nieuwe pony'tjes in de wei en Shadow is dol op kleine pony's. Deze komen aan galloperen. Zucht, husky op zijn achterpoten.. Even snuffelen, neus aan neus, begint meneer ze uit te dagen, blaffen, spelbogen. Uh, Shadow, dat zijn paarden, geen honden hoor.. Vervolgens gaan de pony;tjes gezellig mee galopperen langs het hek. En bedankt. . Het is daar namelijk nogal modderig en glibberig en ik lig dus bijna languit.... Naar de boomgaard, een zig zag wandeling met heel veel kaasjes en worst om de illusie dat mijn honden aandacht voor mij hebben in stand te houden . Aan het einde van de boomgaard mogen ze los. In volle vaart verdwijnen ze de verkeerde kant op. Enigzins chagerijnig stoemp ik in de regen de goede kant op. Ze zoeken het maar uit vandaag!. Kataglop, kataglop, als snel komt Shad eraan die zich verstopt voor Spot. Vanuit deze hinderlaag wordt Spot getackeld. Goed zo, maak elkaar maar af . Vervolgens stuiven ze braaf mee, links, rechts, voor, achter. Er wordt nog wat werk gemaakt van een 2e zandafgraving (spiegelen van de andere oever van de Maas? Daar zijn ze volop bezig). Ik wil een foto maken maar mijn fototoestel doet het niet. Kan er ook nog wel bij...

Aan het einde van de wei moeten de mannen weer vast. Inmiddels heb ik ijskoude handen van het geklooi met het fototoestel en wil ik naar huis..,, Spot denkt daar anders over. Terwijl Shadow braaf aan komt draven en zich aan laat lijnen (mag ook in de krant) moet Spot nog even bij de oever zijn, nog even die derde graspol linksachter besnuffelen en nog even.... Grrr, ik doe wat ik niet moet doen en roep boos KOM NOU EENS HIER Wonderlijk genoeg werkt dat, zal een schrikeffect zijn. Op weg naar huis zijn ze weer op konijnenjacht, maar nu aan de lijn. Mijn vingers komen bijna klem en ik wordt steeds chagrijniger. Als we weer twee nieuwe honden tegenkomen, vraag ik Shadow of hij aub even kan laten zien dat hij wel enige opvoeding genoten heeft. Nee dus... Als iemand een licht wanhopige vrouw met twee husky's op hun achterpoten tegen gekomen is, dat was ik.... Op het moment dat ik de lijnen weer langer laat (2,5 meter) zien ze iets of ruiken ze iets en vliegen in volle vaart de berm in. Ik ben er niet op verdacht en ik kan even niet genoeg tegenwicht bieden. Ik eindig zo'n beetje in een beukenhaag. Nu ben ik er echt even klaar mee. Ik pak de lijnen kort vast en marcheer in strak tempo naar huis, onderwijl met lage stem kortaf commando's geven. Dat zijn ze van mij niet gewend. Ik zie ze naar elkaar kijken en denken, wat doet die raar. Hoe raar ze het vinden blljkt bij de poort. Daar moeten ze zitten voor die open gaat. Neuh, dat doen we nu niet. Als jij raar doet, doen wij helemaal niks. Ik denk dat we er zeker vijf minuten gestaan hebben. Geen kontjes op de grond. Dan zie ik de humor van de situatie in en begin te lachen. Met hulp van twee stukkies kaas beide billen op de oprit, poort open en brokken in de bak. Inmiddels ligt het duo uitermate tevreden op hun kussens te pitten.
Ik denk dat ik toch de antitrek tuigen maar weer uit de kast ga halen. Ik hoop dat die konijnen nou eens aan een winterslaap gaan beginnen en zich niet meer buiten wagen en dat dit nog een eenmalige puberoprisping is. Het ging namelijk best goed de laatste tijd..
Mijn hoofddilemma: moet ik nu meer met ze gaan steppen? Of meer tijd in apart wandelen en weer opnieuw netjes aan de lijn lopen? Of toch de lokale jagersvereniging bellen dat ze eens wat aan die konijnen gaan doen...

Door Siberienne op 05 december om 18:11