Spot en de konijntjes

Het waren veelbewogen weken voor de mannen. Eerst moest de tuin heringericht. Spot sprong over het hekje, Shadow doet aan show jumping en springt op de tuintafel en zo over het hekje. Samen graven ze kuilen en slopen ze de planten. Modderig maar voldaan voegen ze wat extra patronen toe aan de serrevloer. Het is allemaal nog tot daaraan toe, maar als ze echt los gaan, kan het terras ook meteen geveegd... Doe ik dat niet op tijd in deze natte lente, dan lopen wij zelf ook nog de modder naar binnen. Ik geef de planten op en haal het hekje weg. Leuk! Nu kun je namelijk ook achterelkaar aan sjezend voor door de modder / het zand zo tegen de serredeur opknallen en overal je pootafdruk achterlaten. 
Afgelopen zaterdag samen met Spot boodschappen gedaan in het naburige dorp. Met de fiets over een smal zandpaadje langs het prikkeldraad. Ineens staan we oog in oog met een al wat oudere JRT. Mijn vorige hond Janouk had een bloedhekel aan JRT's nadat er een keer een in zijn ballen had gehangen. Met hem was dit een drama geweest. Nu stop ik rustig en roep naar de eigenaar van de hond of we er even langs mogen. Die komt terug maar waarschuwt dat er nog twee honden aankomen. Ik maak Spot snel los van de springer, de 4 honden (2 JRTs en een boxer en Spot dus) snuffelen een beetje, de boxer bromt wat en wij lopen rustig door en stappen weer op de fiets. Ik ben en trots op mijn rustige hond maar ook een beetje op mezelf. In een situatie die een paar maanden geleden nog erg moeizaam was geweest en waar de kans groot was dat ik in het prikkeldaad had gelegen, kon ik mezelf en mijn stem rustig houden . Toch wel heerlijk om nu honden te hebben die zoveel relaxter zijn naar andere honden.
In het naburig dorp even naar de dierenwinkel, samen met Spot een piepspeeltje uitgezocht. Spot wilde eigenlijk een cavia, maar moest genoegen nemen met dde kongpieperd . Spot is een zeer gedreven jager, die alles in het veld 'spot' en het is dan heel moeilijk om zijn aandacht te krijgen. Bij de cavia's in de winkel lukte het wel om naast mij te staan met slappe lijn, maar zitten was teveel gevraagd nog.  Spot vond het toch wel spannend, overal fietsers, auto's en wapperende vlaggen ed. Hij liep dan ook erg langzaam naast de fiets om alles te kunnen zien, en ik heb mij niets aangetrokken van de heuende auto's achter mij. Bij de AH voor het eerst buiten gewacht terwijl ik heel snel een boodschap deed. Geen geblaf of gepiep, wel blij dat ik weer terug was . 
Terug naar huis ging er meteen meer vaart in toen we weer op de rustige bekende zandpaden waren... Daarna lekker slapen in de bench en even op stap met Shadow die meteen overal op af stormt... Wat een verschil toch ook tussen de broertjes!
Zoals gezegd, Spot spot alles... En onthoudt dat ook. Trekken aan de lijn is ons grote aandachtspunt. Hij kan best netjes lopen, tot hij wat ziet of ruikt. Dan ben ik em 'kwijt" en wachten tot ik weer aandacht krijg is dan niet genoeg. Zijn 'arousal' ( nl woord opwinding?) gaat dan steeds meer omhoog tot de adrenline uit de oortjes spuit en hij staat te springen aan de lijn. Ik vond (vind?) het heel moeilijk hoe hier doorheen te komen. Op het forum zitten speuren en ik kwam een topic tegen over .... en de reetjes. Sorry, ben even de namen kwijt van TS en hond... Daar stond een stukje in over speeltjes en het strooien van brokjes. Samen met een hoofdstuk uit Bones would rain from the sky (susan clothier) besloten om het anders aan te pakken. Aandacht gaan vragen, zachtzinnig maar beslist. En dan Belonen. We hebben een stukje van ons dagelijks rondje waar het altijd raak is en waar konijntjes wonen. Gewapend met piepspeeltje en lekkere brokjes op pad. En het werkt! Bij de eerste tekenen van "focus" stoppen, aandacht vragen door naam of zachtjes aantikken met een vinger, aandacht en dan FEEST. Ik ben nu al drie keer langs dat plekje kunnen lopen zonder in tweeen te worden getrokken. We zijn er nog lang niet, maar er zit in ieder geval wat vooruitgang in. Het wordt gemakkelijker zijn aandacht te krijgen tijdens de wandelingen. Ook als hij even verstijft, omdat hij wat ziet en ik loop door, lukt het me steeds vaker zijn aandacht door een keer te roepen naar mij te verleggen. We zijn nog lang niet op een punt dat ik overweeg om hem los te laten - deze meneer was als jonge pup los, werd beloond als hij even kwam kijken, een paar keer per wandeling riep ik hem bij me en feestje met brokkies maar met 6 maanden was dat over en waren de konijnenkeutels veeel leuker.... - maar het wandelen met een wat langere lijn van een meter of vier is nu wel beter te doen. En soms komt het toch wel heel goed uit dat hij wel luistert... Zoals die keer dat ik op de fiets weg wilde. De band bleek leeg, dus ik deed de lijn van Spot aan een haak in de muur, zei Blijf en draaide me op en liep naar de garage. Achter me hoorde ik een geluidje. Ik kijk om, zie de lijn los op de grond liggen en... Spot zit keurig naast de fiets te wachten!

Spot was trouwens gisteren wel heel zielig... Hij en Shadow hadden ruzie over een bot.. Het ging er even heel stevig op volgens mijn partner die ze uiteindelijk met de bezem uit elkaar heeft gekregen. Shadow merkte u dat hij sneller en sterker is dan Spot en ineens is de rangorde onder de hondje nu omgedraaid. Spot lang dan ook heel zielig enigzins verfromfraaid in een hoekje toen ik thuis kwam.... Gelukkig geen schade, geen druppel bloed, alleen gisteravond een pijnlijke poot. Wel de hele avond nog twee gestresste pubers in huis... Omdat ik Spot wat meer slaapruimte wilde geven met zijn pijnlijke poot, deed ik hem in de oude bench van Janouk, die iets verderop in de garage staat, ahw om de hoek.. Dat was ook niet goed; vannacht begonnen ze naar elkaar te huilen; ik ben hier waar ben jij? Dus toch maar op zijn eigen plekkie gelegd. Vandaag is het allemaal alweer rustiger, er is weer wat gespeeld en volgens de buuv de hele dag geen kik. Hopelijk is het nu weer even duidelijk!
Overigens kregen we gisteravond bezoek. Ik vroeg of ze de honden wilde negeren bij opspringen - wat ze niet deden- en waarschuwde dat ze bij gegrom moesten zorgen dat de handen er iet tussen kwamen... Ik vrees dat ze mij een beetje verkeerd begrepen, ik bedoelde onderling gegrom tussen de honden, maar zij durfden nu nauwelijks mijn monsters aan te halen . Ach, nu ze genegeerd werden waren ze wel heel rustig!

Zo, een lange post geworden van een drukke week. We hangen nu met zijn allen in de tuin, lome avond. Van mij mag de zomer beginnen, met deze temperaturen zijn de mannen wel heerlijk rustig

Groet, mireille

Door Siberienne op 02 september om 12:01