HondenPage baasje MaYo

Wat schreven de vrienden van MaYo op het forum

Siara schreef in 52 weeks of Joki
Nou, ik snap wel waar de opmerking van mijn vriend vandaan komt. Hij is geen dierenmens, absoluut niet. En in dat opzicht is hij een absolute engel want wat hij al allemaal gedaan heeft voor Mochi en nu ook voor Joki is onvoorstelbaar voor iemand die niets met dieren heeft. Hij heeft altijd al de zorg voor hen op zich genomen als ik er door omstandigheden niet ben. En bovenal ook de extra zware medische zorgen met een minimum aan gemor gedaan als ik niet anders kon dan gaan werken. Dan spreken we o.a. over dierenartsbezoeken, specialisten bezoeken, dierenklinieken bezoeken, insuline inspuiten, bloed prikken, bloedwaarden meten en opvolgen, plas en poep in huis opruimen, urine opvangen voor onderzoeken, poepstaaltjes nemen voor onderzoeken, etterende wonden ter grootte van een tennisbal helpen uitkuisen, zalf in open wonden spuiten en inmasseren, oogdruppels toedienen, pilletjes toedienen, teken verwijderen, wassen, borstelen, kammen, honden tillen als ik het even niet meer kan, ...   Het lijstje gaat zo eindeloos verder hier bij ons in huis en dan spreek ik nog niet over die ene keer dat Mochi zijn hand gebroken had en hij nog eerder Mochi aan het troosten was dan kwaad te worden op die witte wervelwind. Nee hoor, lijkt een absolute eikel maar ben dankbaar dat hij er is want zonder hem had ik het niet gered. Ik vergeef hem dus voor het vermelden van het terugbrengen naar de fokker als optie. Wel maar één keertje natuurlijk.  Gelukkig heeft mijn zoon in dat opzicht de liefde voor dieren van mij overgenomen. Zelfs als hem een gezonde hond beloofd werd van hetzelfde kaliber had hij nog liever de 'kapotte' hond. Dikke duim voor hem. En geloof me, stiekem is m'n vriend nog meer verliefd op Joki dan ik. Hij is gewoon erg goed in het 'een steen maken van zijn hart'. Ik ben daarentegen veel te gevoelig. Hij heeft het wel zo'n beetje gehad met al die medische rommel en extra miserie.   Gisteren een kort wandelingetje gedaan met Joki van 30 minuutjes. Meestal laat ik de honden door de week samen uit om tijd te besparen maar vond het iets slimmer om ze even apart te doen nu. Hebben dus netjes het ritme van de zwarte dondersteen kunnen volgen en die 30 minuten leken wat hem betreft zeker voldoende. Is het nu omdat hij pijn heeft of omdat hij gewoon een slechte conditie heeft? Ik probeer hem ook vooral op gras te laten lopen maar meneer verkiest de harde ondergrond. Koppig hoor. Voor de rest een echte pretbek. Zoals beloofd enkele fotootjes die ik gisteren in allerijl genomen heb tijdens de uitlaatronde.      
Siara schreef in Patella Luxatie bij jonge hond
Bedankt iedereen voor de feedback tot dusver. Echt handig om alles in perspectief te krijgen. We hebben voorlopig beslist om eerst een orthomanuele dierenarts aan te schrijven om te horen of het nut heeft om met Joki bij hen langs te gaan in functie van zijn ruggegraat/heupen/knieën. Een zoveelste opinie kan nooit kwaad denk ik dan. Gisteren even een half uurtje gewandeld op zijn tempo en er is niets te zien aan zijn gang en heeft geen piepje gelaten. Integendeel, meneer is flink hevig. S'avonds laat is meneer wel bij het achteruit wandelen over zijn Kong gestruikeld en heeft toen superhard liggen krijsen. Duurde nog geen 5 seconden dat gekrijs maar was wel ontzettend zielig.    Sorry, het hele eigenaar/fokker gedoe was misschien even wat verwarrend. Wij zijn eigenaar. Joki staat op mijn naam geregistreerd maar is eigenlijk gezinshond waar mijn vriend mee voor gekozen heeft. Mochi is 100% mijn 'probleem' bij wijze van spreken. Met 'eigenaar' hierboven doelde ik eigenlijk op de eigenaar van de ouders van Joki. Zij wonen beiden bij dezelfde eigenaar waar ook Joki geboren is. Met de fokker bedoel ik de persoon die mee het nestje heeft begeleidt en waar de ouders van Joki zijn geboren.   Alle ouders, voorouders en zijtakken zijn getest en onder stamboom geregistreerd en er is nergens Patella in de lijnen te vinden. We hebben blijkbaar gewoon dikke brute pech met dit laatkomertje. Fokker heeft ook meteen gezegd dat ze toch de lijnen zou herbekijken in functie van toekomstige nestjes nu Joki o.a. patella blijkt te hebben. Er is geen contract opgemaakt bij aankoop maar we staan in contact. Zowel eigenaar van ouderhonden als de fokker zijn zeer behulpzaam en bereikbaar voor vragen en meldingen. Hier in België voor aanschaf van Joki alle hondenverzekeringen nagekeken maar er was geen enkele die ons nuttig leek. Ook nu had een verzekering ons meer geld gekost dan bespaard door de vele uitzonderingen en vrijstellingen in de contracten. Op zich hebben we daar in ieder geval, ook nu, nog geen spijt van.   Joki heeft tot op heden nog niet gemankt, wel merken we dat hij snel moe/buiten adem is en dat hij na een wandeling van enkele uren zijn poot wat stijver houdt. Volgens ons is hij sneller moe omdat hij ook pijn heeft tijdens het wandelen. Hij ontziet zijn pootje niet voor zover ik kan merken. Wel kan het gebeuren als hij wat wild is dat hij af en toe een piep geeft. Misschien dat het op die momenten de knie is die hem parten speelt? We laten hem in ieder geval niet meer springen, gestoord doen, korte bewegingen maken en trappen proberen we ook tot het absolute minimum te beperken. Voorlopig krijgt hij ook maar wandelingen van ongeveer 30 minuutjes. Als we merken dat dit goed gaat dan kunnen we dit mondjesmaat weer wat verlengen. Ik wil hem nu zeker niet pushen want volgens mij laat hij gewoon niet merken dat hij pijn heeft. Echt net zo'n koppige ezel als Mochi.     
Siara schreef in Patella Luxatie bij jonge hond
Hoi iedereen,   Recent vernomen dat Joki (14maanden) ernstige patella luxatie heeft in zijn linkerknie nadat we bij de dierenarts op jaarlijkse controle waren. Ik had gewoon al langer een fout gevoel bij Joki. Weet nog steeds niet waarom maar na alle perikelen die ik met Mochi heb gehad voelde ik gewoon dat er iets niet klopte aan zijn gedrag. Joki heeft steeds een typische puppyzit gehad en die was er rond 11 maanden nog niet uit. Volgens DA kon dit best en dat sommige honden dit gewoon lekkerder vonden zitten. Toch gevraagd om de pootjes aan een grondige controle te onderwerpen. Helaas kon de DA de knieschijf er aan de linkerkant makkelijk uitduwen en kregen we al snel een doorverwijzing naar de orthopeed.   Er zijn daar zowel foto's gemaakt van zijn knieën als van zijn heupen op mijn vraag. Daar hebben we dus de bevestiging gekregen dat hij op graad 2 (neigend naar 3) zit in zijn linkerknie. Zijn rechterknie ziet er voorlopig okay uit. Qua heupen viel meteen op dat deze niet symmetrisch waren en dat ook hier opvolging nodig was. De orthopeed kon niet meteen zeggen of dit problematisch ging worden maar ze was er in elk geval helemaal niet gerust op. We hebben dit nieuws dan ook meteen gemeld bij de fokker en de eigenaar van de ouderhonden want volgens de orthopeed ging het hier over een erfelijk probleem en niet iets dat veroorzaakt is door trauma.   Nu zitten we dus lichtelijk met onze handen in het haar. Vriendlief overweegt hond terug te brengen naar de fokker. Ik overweeg een operatie aan de knie. Fokker en eigenaar willen absoluut liever geen operatie. Zij verkiezen dat we met hem naar een orthomanuele dierenarts gaan en liefst eentje die werkt met de methode van Aharon.    Om eerlijk te zijn had ik er niet op gerekend om een tweede probleemhond groot te brengen maar dat los ik wel op op één of andere manier. Wat mij betreft is het een lid van de familie. Waar een wil is, is een weg. Nu heb ik door een hele hoop ongelukkige samenlopen van omstandigheden niet veel geld tot mijn beschikking. Ik wil dit dus goed aanpakken en het geld dat ik wel heb op de meest effectieve manier besteden om hem te helpen.    Zijn er mensen die ervaring hebben met patella luxatie die me met wat raad en daad kunnen bijstaan? Op zich lijkt een operatie het effectiefst en de korte pijn of vergis ik me hier in? Kostenplaatje bedraagt minstens € 1.500 voor de operatie zelf en dan is er nog nazorg en medicatie dus zeker geen bedrag dat ik zomaar kan wegwuiven. Natuurlijk wil ik ook het advies van de fokker niet naast me neerleggen. Ik ken helaas niets van orthomanuele dierenartsen, is dit van toepassing bij patella luxatie? Zij kunnen toch enkel aan symptoombestrijding doen en niets oplossen aan het eigenlijke probleem van zijn knieschijf of vergis ik me? Verder ben ik me ook aan het inlezen en lees ik hier en daar over ostheopaten al dan niet in combinatie met hydrotherapie. Dit neigt dan ook weer naar de alternatieve kant?    Ik zie even door de bomen het bos niet meer. Eigenlijk wil ik gewoon het beste voor Joki maar niemand lijkt me te kunnen zeggen wat dat is. Als ik vraag bij de DA en de orthopeed of een operatie echt noodzakelijk is dan vertellen ze ons dat het sterk aangeraden is maar dat het onze keuze is. De fokker wil echt dat we eerst alternatieve methodes proberen en daar volg ik hen wel in want ben zelf niet zo pro-snijden. MAAR bij patella luxatie kan het probleem terwijl we alternatieve dingen proberen toch verergeren waardoor het nog zwaarder wordt moest het toch tot een ingreep komen, niet?   Tja...beetje feedback en advies is meer dan welkom. Ben ook in dialoog met fokker, DA en specialisten maar wat ervaring en kennis van anderen is meer dan welkom.    Excuses voor de lange tekst maar zit er eventjes helemaal door.   
Siara schreef in 52 weeks of Joki
Sorry voor de afwezigheid hier. Real life durft vaak meer tijd opeisen dan gepland waardoor alle leuke updates dus uitbleven. Jammer genoeg terug met slecht nieuws. We waren (en zijn) zo blij met Joki omdat hij de gaten zou opvullen die Mochi omwille van zijn gezondheid niet meer kon vullen. Eigenlijk hele basic dingen zoals lange wandelingen van uren en hier en daar wat hondensport. Kleine Joki is ondertussen al 14 maanden oud en is absoluut prachtig zowel van uiterlijk als karakter. Het is een duiveltje en een engeltje tegelijkertijd, net als zijn grote broer Mochi. Jammer genoeg is dat niet het enige dat hij van broerlief overgenomen heeft.    Recent dus ontdekt dat Joki verschillende genetische afwijkingen/kwalen heeft. Voorlopig zijn we 100% zeker van patella luxatie (graad 2 richting 3) van de linkerknie, ongelijkheid en afwijking in de heupen die opgevolgd moet worden en het navelbreukje dat jammer genoeg niet toegegroeid is. Voorlopig zijn we dus aan het worstelen wat we nu met dit nieuws moeten. Vriendlief overweegt hem terug te brengen naar de fokker maar ik zie dit ABSOLUUT niet zitten. Ben momenteel nog even aan het bekomen van het nieuws en alle opties aan het wikken en wegen.    Voor de rest is het een echte lieverd met bananen in zijn oren als het hem uitkomt. Ik probeer zo snel mogelijk nog eens een leuk fotootje te plaatsen zodat jullie zijn lieve snoet kunnen zien.
Siara schreef in 52 weeks of Joki
Morgen wordt Joki alweer 9 weken. Het gaat zo ontzettend snel. Vanochtend moest ik even denken aan al die topics over de 'verschrikkelijke puppytijd' en nu ik er weer even in zit kan ik er alle begrip voor opbrengen. Dat constant piekeren over het socialiseren en aanleren van dingen, dat gebrek aan slaap, dat ogen-in-je-achterhoofd moeten hebben gedrag. Je kan geen seconde tot rust komen dus ik snap het best als sommige mensen even helemaal hun hart moeten luchten. Gelukkig krijgen we er meestal wel een geweldige vriend voor het leven voor in de plaats.   Joki heeft ondertussen al heel wat in de wagen meegereden en buiten die ene keer heeft meneer zijn eten netjes binnengehouden. Ondertussen heeft hij ook ontdekt hoe leuk het is als de raampjes naar beneden komen voor wat frisse lucht. Dan gaat die snuffelsnuit voluit in de wind. Ik probeer hem iets of wat tegen te houden want kop uit het raam steken is niet echt bevorderend voor de gezondheid. Wel ontzettend grappig om te zien hoe hij de tocht opzoekt.   Vandaag is hij ook voor de eerste keer naar de dierenarts geweest voor controle van de chip, algemene gezondheidscontrole en zijn 9 weken enting. Meneer vond er eigenlijk helemaal niets aan. Hij ging enorm te keer inclusief grommen, snauwen en happen. Heel gek eigenlijk want wij hebben hier veel aandacht aan besteed en hij laat bij ons echt alles toe. Natuurlijk was dit een vreemde persoon én een vreemde omgeving dus ook weer wennen. De seconde dat de dierenarts haar handen van hem af nam stopte het ook meteen. Nog geen 3 minuten later kon ze hem ook meteen lekker knuffelen zonder enige negatieve reactie. Slim en gek kereltje is hij.   De dierenarts hoopt dat de navelbreuk alsnog dichtgroeit, momenteel is het gat zelf nog ongeveer een vinger groot. Momenteel nog controleren geblazen voor het geval er een stukje darm toch verdwaalt omdat Joki zo'n stuiterbal is. Ze vindt hem fijn gebouwd voor een reu dus ze schatten dat hij niet enorm groot zal worden. Ik vond dit eigenlijk een vreemde opmerking, lijkt me wat vroeg om te gokken hoe hij zal uitgroeien. De balletjes zijn op komst maar nog niet volledig ingedaald. We hebben meteen ook even bij haar gepolst of een navelbreuk erfelijk zou zijn maar blijkt volgens haar niets van waar te zijn. Dit is ondertussen al de vijfde persoon met expertise in het veld die weerlegd dat het een probleem is voor toekomstige generaties. We azen niet meteen op een nestje met hem dus het is ook niet meteen aan de orde maar vond het toch belangrijk om weten.   Verder is het ook al heel duidelijk geworden in de laatste week dat het een enorm karaktertje is. Ook de dierenarts heeft dit vandaag nog eens beaamd. Ze wenste ons alvast veel succes. En dan te bedenken dat Joki één van de rustigste in het nest was. Ik ben stiekem wel happy want heb een voorliefde voor koppige ezels met een handleiding. Meneer weet nu éénmaal net als Mochi wat hij wil en dat is niet per se slecht denk ik dan. Alleen hoop ik dat het snel buiten wat afkoelt want het is geen werk om overdag met de honden buiten te komen in die hitte. Natuurlijk niet bevorderlijk voor de socialisatie en het leren wandelen aan de leiband. Mochi is een winterpupje en dat vond ik veel aangenamer qua socialisatie en training.   Momenteel geen foto's maar probeer dit snel goed te maken.
Siara schreef in 52 weeks of Joki
Vandaag was een aangename dag met minimaal geklier. Mochi en Joki groeien steeds meer naar elkaar toe. Toch even wennen want als Mochi even zijn snuit onder Joki zet vliegt die laatste al de lucht in bij wijze van spreken. Niet echt makkelijk zo buiten je gewichtklasse moeten spelen. Alhoewel Joki vind het super om heen en weer te rollen en te tollen om Mochi te plagen. Die krijgt er geen genoeg van en Mochi is best zacht en geduldig met de pup. Voor een zware blinde lomperik speelt hij heel netjes. Ik ben ontzettend fier op hem. Mijn witte wervelwind, de grote broer. Vandaag ook even wennen aan het autorijden (alhoewel dat nog mee op de achterbank is) en dat gaat best goed. Hij gaat netjes zitten of liggen zonder gepiep. Je merkt wel dat hij het ontzettend spannend vindt. Vandaag toen m'n vriend achter in de wagen zat met Joki en ons zoontje heeft ie dan ook even overgegeven. Een gevoelige maag in de wagen hadden zijn nestgenootjes ook evenals mama en papa op jonge leeftijd. Doet me aan Mochi denken alleen kreeg hij het op zijn darmen in de wagen als pup. Kots versus spuitpoep. Geef mij het eerste dan maar.   In de winkel nog wat vers vlees en snackjes aangekocht en naar tuigjes gekeken. De Y-tuigjes die ik zo prachtig vond stonden Joki echter niet zo goed. De pasvorm was niet echt geschikt voor een pup. We hebben dus voorlopig een H-tuigje aangeschaft met een lichte lijn om te wennen. Natuurlijk kreeg Mochi ook een leuk speelgoedje van de winkel want dat had hij dubbel en dik verdiend.  Ik was aangenaam verrast door de mensen die we tegenkwamen. Er heeft eigenlijk niemand zonder het te vragen Joki aangehaald maar ik denk dat mijn vriend daar voor iets tussen zat. Hij droeg Joki rond en zorgde er wel voor dat er niemand omgewenst aan de pup kon. Eens de "aw kijk een puppy!" storm voorbij was heeft hij dapper in de winkel rond liggen paraderen tot groot jolijt van de werknemers. Ik vind het voorlopig super dat hij zo kalm is tijdens uitstapjes. Hij vliegt niet meteen naar de eerste de beste persoon voor aaitjes en kijkt graag rustig rond. Mochi was op deze leeftijd op topsnelheid de gangen aan het verkennen en moest en zou van iedereen een koekje en aaitje geëisd hebben. Leuk om die verschillen in karakter te zien. Nu moet ik er wel eerlijk bij zeggen dat Mochi als pup veel groter was dus dat oversociale gedrag kan nog komen.   Ook s'avonds weer de wagen in om een bezoekje aan familie te brengen. Geen probleempjes meer met overgeven voorlopig en ook in een vreemd huis heeft hij zich best goed gedragen. Af en toe wat puppystreken want zetels en tafelpoten zijn lekker om op te knabbelen maar uiteindelijk is hij rustig gaan liggen en dutten. Voorbeeldig klein kereltje.   Hij heeft ondertussen ook al z'n naam en het commando zit onder de knie en laat zich gewillig overal checken. Ook borstelen laat hij voorlopig lekker toe. Ook gemerkt dat echt al zijn nageltjes gitzwart zijn dus een levenslijn zie ik er niet in. Zonde want is net wel zo makkelijk bij Mochi die 'witte' nagels heeft. Daar zie ik de lijn netjes zitten.   Nu gaan we de 4e nacht in en meneer ligt lekker in z'n ren in de woonkamer te snurken, Mochi in zijn bench in de gang en wij boven. Heerlijk toch. Nu gewoon zorgen dat ik niet door de wekker heen slaap. Die staat momenteel voor binnen 4 uurtjes. Joki piept en blaft ons flink wakker als het vroeger moet. Ik ben echt trots op m'n twee bolletjes wol. Wat prachtig om te zien hoe snel iedereen zich probeert aan te passen. Ik wacht voorlopig rustig de zwaardere periodes af. Moet eerlijk zeggen dat ik wel doodmoe ben maar hopelijk went het nieuwe regime snel.
Siara schreef in 52 weeks of Joki
Bedankt iedereen voor jullie berichtjes. Sorry voor het late bericht maar met het huishouden, kids, Mochi en nu de pup is het één en al chaos. Helaas bezit ik thuis ook geen computer dat het posten makkelijker zou maken.   Na wat heen en weer getelefoneer en Joki's buikje te hebben bekeken heeft vriendlief uiteindelijk besloten om hem toch mee naar huis te nemen. Tegen middernacht waren we ongeveer thuis met de kleine spruit. Hij was tijdens de autorit erg dapper en heeft vooral geslapen. De eerste nacht ging prima. Hij was moe van alle belevenissen en sliep meteen in z'n bench met het deurtje open. Lekker knus. Om de twee uur checken en als hij het aangaf zijn we er uit gegaan om hem uit te laten. Hij eet heel flink z'n maaltijden op en drinkt ook al uit zijn grote hondenkom.   Mochi en Joki lieten elkaar met rust de eerste avond en dag. Ze leken mekaar lekker te negeren na het initiële gesnuffel. Nu op dag twee is die kleine jokkebrok Mochi vaak aan het uitdagen tot spel. Mochi wil wel meedoen maar hij weet niet goed wat hij aanmoet met het kleine onderdeurtje. Gek om te zien. Vanochtend was Joki aan Mochi's staart aan het trekken en ik kwam niet meer bij van het lachen. Mochi had echt een hilarische uitdrukking op zijn gezicht. Zo eentje van "Pups, echt waar?!? Wat moet je daar nu mee?" Natuurlijk heb ik dit meteen stopgezet en Joki iets gegeven waar hij wel mocht aan trekken en sleuren. Ze komen voorlopig wel goed overeen dus daar ben ik wel blij om. Mochi loopt ook vaak zelf naar Joki om even polshoogte te nemen dus weet ik dat de pup hem niet stoort momenteel.     Je ziet hier vooral slapende Joki foto's omdat het een sharknado is als hij wakker is. Supersnel en superscherpe tandjes en alles moet er aan geloven. Mijn handen zijn al een waar slagveld. Zetel, stoelen, tafels, kussens, matrassen, kleding, alles moet eraan geloven. Koppig? Ontzettend. Speelgoed om op te bijten? Nee joh, misschien straks.   Vandaag heb ik hem vaak even in de ren moeten pleuren omdat hij zelf geen rust nam en nog eens extra begon te klieren. Rijden op benen, armen en de poten van Mochi en enorm hard doorbijten en vasthouden. Niets daarvan. Netjes in de ren met iets lekkers en 5 minuutjes later ligt hij gezellig in dromenland. Eens wakker vertoont hij dan weer het normale puppengedrag.   Ik mag niet klagen want hij is een voorbeeldige en slimme pup. Wel pittig want heb de combi onderschat. Toen Mochi een pup was heb ik hem solo opgevoed maar dan was het huishouden makkelijker te doen en waren er geen kids in de buurt. Beetje puppyblues zonder het spijtgedeelte. Ben echt enorm blij en dankbaar dat ik dit mag meemaken. Dolverliefd op kleine Joki.   We hebben helaas geen tuigje dat past, blijkbaar was Mochi een veel grotere/dikkere pup. Plasje en poepje doen gebeurt momenteel op een stukje gras tegen de woning zonder enig tuigje of halsband. Als we een beetje oefenen op wandelen dan is het voorlopig met halsbandje en leiband. Niet optimaal want meneer is geen fan van een halsbandje en de musketons van de lijnen die ik heb zijn loodzwaar. Ik vrees dus dat het een tripje naar de dierenwinkel zal worden om hem een tuigje aan te meten. Voorlopig gaat het nog prima los maar lang zal dat niet meer duren. Verder proberen we hem zijn naam aan te leren alsook een zit hier of daar maar meneer is een trage leerling vergeleken bij Mochi als pup. Geen problemen mee. Gaan lekker op zijn tempo.   Kreeg trouwens de opmerking dat het huishouden nu helemaal Yin en Yang is met een witte en zwarte hond. Kan er wel mee lachen. Twee schatjes. Zo fier op Mochi en trots op de kleine Joki. Ik probeer jullie op de hoogte te houden! 
Siara schreef in Gefeliciteerd met je 3e verjaardag!
Wat een geweldige foto's! Proficiat kleine grote Willow~
Siara schreef in 52 weeks of Joki
Bedankt allemaal voor de berichtjes.   Het is alsof het lot zelf zich er mee bemoeit. We hebben net het nieuws gekregen van de eigenaar dat Joki een navelbreuk heeft. Blijkbaar heeft de dierenarts dit niet opgemerkt op 6 weken. Ze boden wel meteen aan om de kosten van een eventuele operatie op zich te nemen. Hun dierenarts vind (terecht) dat Joki nog veel te klein is om onder narcose te gaan voor 'zoiets kleins'. Dat snap ik best.   Vriend trekt echter hard aan de rem en ziet het niet meer zitten. Ik heb hem gevraagd om straks zelf even verhaal te halen bij de eigenaar en de dierenarts zodat hij een iets objectiever oordeel kan vellen.   Wat denken jullie? Is een navelbreuk een voorbode van nog meer slecht nieuws? Ik vind het best enorm eng klinken dat hij kan overlijden als er een stukje darm komt vast te zitten. Als ik het goed begrijp kan er dan best ook nooit een nestje komen van Joki aangezien dit mogelijk erfelijk is?   Ik ben er best wel van aangedaan...    
Siara schreef in Kast op/over bench
Ik volg, zou zelf erg graag de DIY weg opgaan om de benches een beetje in het interieur te integreren en kan echt wel bergruimte voor de honden gebruiken.   Ik ken verschillende bedrijven die dit kant en klaar verkopen of op maat maken maar de prijzen zijn torenhoog.
Siara schreef in Alvaro - 2,5 jaar al ondertussen
Yay, meer Alvaro! Vind de filmpjes ook erg leuk om te zien, echt voorbeeldig gedrag tijdens het spelen en wandelen. Ik vind hem zo'n schattig huppeltje hebben. Echt knap om hem het water te zien inschatten.
Siara schreef in Jammer van die puppy spuit?
Bedankt Kath, dat is ook nuttige informatie. Ik neem het hier mee. Vind het wel iets nuttig om te kunnen checken op antistoffen. 
Siara schreef in Jammer van die puppy spuit?
" Ik woon ook in Belgie, heb mijn pup nu alle puppy entingen (behalve tegen de kennelhoest) laten zetten. Verder ga ik hem eerst laten titeren. Mijn DA heeft dit trouwens zelf voorgesteld.  Ohra lijkt me een heel goeie verzekering, jammer genoeg is het alleen in NL. Hier heb ik alle verzekeringen nagekeken en uiteindelijk tot beslissing gekomen dat het voor ons niet interessant is. De maximale dekking per jaar is belachelijk laag in vergelijking met NL terwijl mijn maandelijkse afbetaling even hoog zou zijn.  Belgische hondenscholen heb ik ook al lang opgegeven, het is hier echt triestig ingesteld.. Zelf opvoeden.. ik zie niet veel andere opties.   " Lara en Peitjes Hier ook alle verzekeringen uitgeplozen maar zelfs de duurste opties dekken niet degelijk. Het is echt lachwekkend dat ze dit verzekeringen durven noemen. Stilzwijgende verlengingen, een vast bedrag dat je steeds zelf ophoest + een percentage dat sowieso niet terugbetaald wordt, lage plafonds voor jaarlijkse kosten, niet alle ziektes of ingrepen gedekt, honden vanaf een bepaalde leeftijd worden niet meer gedekt, tijdslimieten na het afsluiten van de verzekering, kunnen jaarlijks zelf beslissen of je te duur wordt en je er af gooien, tijdslimiet voor het vergoeden van een bepaalde ziekte (bv. maar 3 maanden terugbetaling insuline op hele leven hond), vaccinaties/castraties/gebitsverzorging/preventieve consults/jaarlijkse consults/medicatie allemaal niet terugbetaald, ...   Een dierenverzekering is voorlopig enkel nuttig in België als je hond een ongeval krijgt en moet geopereerd worden en zelfs dan niet optimaal. Uiteindelijk is het veiliger om zelf een potje opzij te zetten want dat dekt ALLES. Ik zou zo graag de mooie verzekeringen in Nederland hier laten implementeren. Die zijn wél nuttig!   Back on topic: Gisteren met vriend langs een hondenschool gereden die oogluikend een titerbewijs toestaan maar het niet wil promoten. Ook harnas tijdens de les is toegestaan maar een vaste halsband is wel wenselijk op lange termijn voor sommige oefeningen. Ze verplichten niets maar wensen wel open communicatie. Ik werd er gek maar ik denk dat mijn vriend het wel een kans wil geven. Ook titeren wil hij een kans geven maar hij ziet dit nog steeds niet zitten bij een jonge pup behalve als blijkt dat het pupje (veel) last heeft na enting. Als het aan mij lag werd de pup meteen getiterd maar ik vrees dat ik hem niet zal kunnen overhalen.
Siara schreef in Puppy
" Dit geeft ze nog niet aan, merken het wel aan haar als ze begint te snuffelen. " brent Dat doet ze goed! Het snuffelen is een mooie start hoor. Meteen oppakken en op de juiste locatie haar ding laten doen en prijzen. Op den duur zullen ze als alles goed is zelf naar de deur of uitgang wandelen om aan te geven dat ze moeten maar dit kan best een tijdje duren dus geen haast.    Zeker niet straffen bij ongelukjes. Gewoon pup even wegzetten, alles reinigen en doen alsof er niets aan de hand is. 
Siara schreef in 52 weeks of Joki
Bedankt iedereen voor de vele reacties. Het was erg fijn om ze allemaal te lezen.   @CatnDog: We zijn inderdaad aan het kijken of we een stukje van onze tuin kunnen afbakenen als (tijdelijk) hondentoilet. Het is niet dat de honden niet in onze tuin hun behoefte mogen doen maar onze tuin is nogal een wildernis en een perfecte thuis voor o.a. teken en ander ongedierte. Als we met de bosmaaier en allerhande aan het werk gaan kunnen we wel enkele vierkante meters vrijmaken denk ik.   @Marijke: Wat een schatjes! Jouw meiden doen me bijna spijt hebben dat ik niet voor een teefje gegaan ben. Echte schoonheden hoor. Verschillen ze erg veel van karakter onderling of zit er ergens een rode draad in? Ben erg benieuwd hoe Joki zal uitgroeien.   @Anouk: Ja, we hebben momenteel een Sammetje in huis. Mochi is ondertussen bijna 9 jaar en voor mij de perfectie zelve. Laat me wel even verduidelijken dat hij soms een echte draak is en ook heel wat medische bagage heeft maar toch is hij perfect voor ons gezin. De enige reden dat er geen tweede Samojeed in huis gehaald wordt is omdat vriendlief het momenteel niet ziet zitten. Hij vindt Mochi te groot, te luid, te aanwezig en te plakkerig. Vriendlief is geen hondenmens maar houdt stiekem heel erg van onze witte wolk. De Finse Lappenhond is eigenlijk een compromis. Vriendlief vind om één of andere reden dit ras wel erg leuk.   Natuurlijk ken ik nog niet genoeg van de Finse Lappenhond om me hierover volledig uit te spreken maar we zijn al bij meerdere fokkers langs geweest en kan wel zeggen dat beide rassen eigenwijs, vocaal, nieuwsgierig en speels zijn. Mochi is een echte clown en dit zag ik ook wel duidelijk terug bij alle Finse Lappenhonden die we hebben ontmoet. Er is wel duidelijk verschil tussen de rassen, zeker qua karakter, maar ik kan er momenteel mijn vinger niet op leggen. Het grootste verschil lijkt me te zitten in de aan/uit-knop, uiting van aanhankelijkheid, uiten van waaksheid, ... Ik ben zeker dat ik een betere vergelijking kan maken wanneer Joki iets ouder is. Misschien weet Marijke ook meteen te zeggen wat de grootste verschillen zijn maar weet niet of zij ook ervaring heeft met Sammetjes.   @Koert: We mogen Joki normaal vanavond na 19u30 gaan ophalen. Dat wordt dus even pittig qua timing en vrees dat er niet veel nachtrust zal inzitten. Hebben we er natuurlijk wel voor over.   ---   Het kleine hartje is inderdaad vooral naar Mochi toe. We hopen van harte dat hij Joki zal accepteren. Hij is steeds ontzettend lief en super sociaal geweest naar andere honden en zijn favoriete bezigheid is spelen met andere honden. Op zich hebben we dus wel een goede kans dat het goed komt. Moest het alsnog niet goedkomen is dit geen probleem daar we de honden perfect gescheiden kunnen houden. Dit was wel een vereiste want anders hadden we dit niet gedaan. Mochi blijft prioriteit voor mij. Er staat hem een periode van extra geknuffel en verwennerij te wachten.    Langs de andere kant maak ik me ook wat zorgen om Joki die momenteel een kilootje minder weegt dan alle leeftijdsgenootjes. Ik maak me druk om niks want hij is op alle vlakken zeer stabiel en goed aan het evolueren maar ik kan het niet laten om dit te vergelijken met Mochi. Hij was ook het 'laatkomertje' van het nest en blijkt uiteindelijk ook de enige van het nest te zijn met zoveel medische problemen. We hopen stiekem dat we ons niet weer iets op de hals gehaald hebben. Nou ja, er is gewoon iets aan zijn karaktertje waardoor we ondanks de prachtige nestgenootjes met hele toffe karakters toch enorm blij zijn dat hij uiteindelijk bij ons mag komen wonen.   Zoals je misschien reeds merkte ben ik wel een beetje stressy wat betreft mijn honden dus mijn excuses als mijn gekribbel soms wat panisch, negatief of paniekerig overkomt.   Om het goed te maken deel ik nog even een filmpje van Joki's laatste avond bij mama en papa.  
Siara schreef in Nessa 11 maanden en allergisch voor alles
Ik volg! Wat is Nessa leuk hoor. Knappe meid heb je. Ben ook helemaal weg van die mooie grote ogen van haar.    Zo te zien heb je al heel wat watertjes moeten doorzwemmen met Nessa. Heb je allemaal netjes opgelost. En jeetje, 13 pups? Dat is me wat. Mooie moeder ook.
Siara schreef in Jammer van die puppy spuit?
We gaan ons zeker nog verder informeren wat betreft hondenscholen en titeren. De mentaliteit hier in België op de hondenscholen blijft bedroevend hoor.   "Harnassen leren je hond trekken", "Je moet wel overkomen als de leider hoor, corrigeer maar als hij niet doet wat je wil", "Nee, hij mag niet verder dan 1 meter bij je vandaan", "Niet te veel belonen want dan doet hij niks voor je als je geen beloning geeft", ...   Ik scheer ze natuurlijk niet allemaal over dezelfde kam hoor. Er zijn instructeurs die zeker en vast wel voor rede vatbaar zijn maar uiteindelijk moet je van 'klas' wisselen en beland je alsnog terug in de jaren stilletjes.   @Willemijn: Bedankt voor je feedback. Ik denk niet dat Ohra in België werkzaam is of vergis ik me? Ik had online enkele goede verzekeringen gevonden maar jammer genoeg enkel in NL.        
Siara schreef in Ich bien kaput
Och, een kind is een mens en een hond is een dier (of beest). Maar mijn hond is wel mijn kind en mijn kind is ook vaak een beest.    Persoonlijk vind ik een puppy opvoeden veel pittiger dan een mensenkind maar dat zal dan ook weer van de puppy en het kind afhangen. Iedereen heeft zijn sterke en zwakke kanten en daarom vinden we allen dus ook andere dingen moeilijk of makkelijk. Niets mis mee dat TS het een zware taak vind, dat is het ook.    Uit de opluchting die ze voelt als de pup niet aanwezig is moet ze zelf haar conclusies trekken. Wij kunnen niet inschatten of de pup in haar levensstijl past of niet. Ze geeft meermaals aan wel om het lieve diertje te geven dus dat zit wel snor.
Siara schreef in Puppy
Bij een nieuwe pup wordt hier een wekker gezet om de 3 uur 's nachts. Blijkt dit te lang dan wordt het om de 2 uur en zo verder. Is de pup nog aan het slapen als de wekker gaat dan zetten we de wekker een uur later en checken of ze dan onrustig/wakker zijn. Zo gaat het verder tot de ochtend. Die eerste paar nachten zijn best pittig maar eens je het ritme van je pup kent betert dit al snel.   Verder koppelen we ook meteen een commando aan het doen van een plasje en poepje. En prijzen en belonen als ze een plasje of poepje doen op een gewenste plek. Klinkt belachelijk maar hier heeft het altijd gewerkt.  
Siara schreef in Jammer van die puppy spuit?
"   Kan je de hondenschool niet vragen of ze ook een titerbewijs accepteren? Hier in Nederland is dat wel gebruikelijk. Beetje vreemd als ze wel een enting zouden accepteren en niet een bewijs dat de hond volledig beschermd is (iets waar alleen een enting dus geen garantie op geeft). " Wendy, Floris & Njálla   Zeker hoor, er is hier navraag gedaan bij 3 hondenscholen die haalbaar zijn qua afstand en 2 ervan accepteren geen titerbewijzen. De enige die dit wel doet weigert wel het gebruik van een harnas tijdens de lessen en moedigt het gebruik van een slipketting aan. Het is dus even wikken en wegen en zoeken.    Titeren lijkt me zeker wel de optimale oplossing dus ik blijf het hier aanmoedigen in huis.
Siara schreef in Jammer van die puppy spuit?
Hier voorlopig geen enkele dierenverzekering gevonden die een goede dekking geeft voor het bedrag dat ze maandelijks/jaarlijks vragen. Geen enkele verzekering hier dekt entingen of titeren trouwens.   Vriendlief zou graag alle puppy entingen laten zetten en eventueel de 1 jaar enting ook. Ik neem dus ook zeker zijn wensen mee. Hij wil graag met de pup naar de hondenschool en daar vragen ze bewijs van volledige enting. Ik ben niet voor de hondenschool of onnodig enten maar we moeten de kerk wel in het midden houden.
Siara schreef in 52 weeks of Joki
Bedankt iedereen voor het volgen!    @Pascale, Kahlúa&Willow: Wat leuk! Is het een fokker in NL of BE? Ik vond het vooruitzicht zelf ook meer dan genoeg om me zoet te houden. De jaren zijn voorbij gevlogen.   ---   Bij deze een kleine update met dank aan de huidige eigenaar.      Joki en zijn nestgenootjes zijn dol op verstoppertje spelen achter de bloempotten. Toen ze jonger waren kropen ze met z'n zessen op elkaar achter de bloempot, dat is ondertussen al wat moeilijker geworden.      Joki doet een lekker dutje en broertje Vito laat zich van z'n beste kant zien. Vito zal bij de eigenaar van het nestje en dus bij mama en papa blijven.     Hier kijken Joki, Victoria en Vito alsof ze net betrapt zijn op iets geks. Die (halve) hangoortjes en melksnor doen me elke keer weer lachen. Het is echt een schatje.     Om de bende volledig te maken post ik ook nog even een fotootje van Vicky en Violet (hierboven) en Viva-Lilu (hieronder) en dan hebben jullie wel een beeld van het volledige nestje.     Viva-Lilu is net als Joki een 'black' kleur. Heel toevallig maar zij en Joki zijn ook de rustigste van het nest. Natuurlijk kan dit nog altijd keren bij het opgroeien maar vond het een grappig toeval.   We hadden vrije keuze uit het hele nest dus we vonden het best een moeilijke opgave om te kiezen tussen een reutje of teefje. Kiezen op kleur is bij de Finse Lappenhond onbegonnen werk want het zijn echte toverballetjes.   Nog twee daagjes te gaan...ben best nerveus over het 'uitlaten'. We laten onze honden liever niet in de tuin hun plasje en poepje doen maar de grasveldjes in de buurt van ons huis worden natuurlijk ook wel bezocht door andere honden in de buurt. Is dit veilig genoeg voor een pup die nog niet volledig geënt of getiterd is? Ik weet dat we dit met Mochi wel gewoon gedaan hebben maar ben tegenwoordig net dat tikkeltje panischer.   Er is ook wel een losloopweide in de buurt inclusief puppyweide maar ik denk dat ik daar héél ver vandaan ga blijven met de nieuwe pup.
Siara schreef in Ich bien kaput
Alhoewel ik zeker niet hetzelfde gevoel heb als de TS kan ik het wel appreciëren dat ze zo openhartig haar verhaal doet. Honden, en zeker pups, zijn niet altijd rozengeur en maneschijn en dat mag best wel eens meer belicht worden. Veel mensen (bedoel hier niet de TS mee) beginnen aan een pup/hond zonder echt te beseffen wat voor een impact dit op je leven heeft. Vaak belandt deze pup /hond dan ook bijna 24/7 in een bench, een asiel of wordt gewoon ergens achtergelaten. Op zich kan ik me dan meer vinden in iemand die de hond bij een veilig iemand achterlaat tijdens de vakantie.
Siara schreef in Puppy schilfers
" Ik woon in Brugge, maar kan zeker eens in de buurt kijken wat er te vinden valt  " Roselien Zeker doen, schilfers en traanoogjes lijken me wel voldoende om eens verder te kijken. Pups hebben een veel kleinere kans op allergieën maar het is zoals Willemijn zei zeker wel mogelijk. Een goede dierenkliniek in je buurt zal zeker en vast wel op allergiën testen indien ze geen andere oorzaken vinden. 
Siara schreef in Het Grote HP Frustratie Topic
" Mensen die ervan overtuigd zijn dat het gezond is voor honden om allerlei soorten mensen eten te geven gezond is .. ook als voeding etc. En waneer je een ander standpunt aankaart en uitlegt dat er onderzoeken zijn die anders aangeven deze mensen bijna denken dat je gek bent    en dit ook nog aan mensen proberen op te dringen dat dat het beste en gezond is  " chay & dolci Nou maak je me wel nieuwsgierig hoor 
Siara schreef in Puppy training bench + zetel
Ik ga zeker akkoord met wat Alaska zei. Ik herken je probleem wel, mijn hond bezorgt me ook vaak enorme stress juist omdat ik enkel het beste voor hem wil en me soms als een mislukking voel. Ik kan je verzekeren dat het allerbeste op dat moment is om gewoon even lekker een knuffelsessie met je kleintje in te lassen. Lekker relaxen en mekaar leren lezen. Je bent er je hele leven mee bezig.   Je bent voor zover ik kan lezen trouwens al supergoed bezig. Hier hebben we voor aanstaande pup ook een bench met puppy ren er omheen staan die gebruikt zal worden als privé-stekje maar enkel en alleen als de hond dit zelf wil. Als we thuis zijn en supervisie kunnen houden dan staan alle deurtjes, inclusief die van de ren gewoon open.    Belangrijk is dat de pup/hond de bench zelf als aangenaam ervaart. Sommige honden vinden het zalig en anderen zoeken zelf een eigen plekje uit in je huis om zich terug te trekken. Als een bench geen must is voor jullie dan is het zeker geen probleem dat hij zich lekker ergens anders te slapen legt. Als je pupje huilt in de bench moet je een stapje terug nemen in de benchtraining. Of huilt hij ook al wanneer hij even in de ren moet?
Siara schreef in Overmatig likken (vooral s'nachts)
Bedankt iedereen! Hier kan ik zeker en vast wat mee.   Ik noteer alvast nog een check van de anaalklieren, checken op vlooien en mogelijke atopie voor de dierenarts. Moesten er nog ideetjes zijn dan mag je ze zeker en vast droppen.    Het belangrijkste voor ons is eigenlijk dat we zeker zijn dat hij geen last of pijn heeft. Moest het gewoon een vorm van OCD of iets dergelijke zijn waar hij verder geen last van heeft als we het gedrag voorkomen is dat 'prima' bij wijze van spreken. Moest er echter iets anders spelen en we gaan er niet verder op in dan zouden we ons wel rot voelen.
Siara schreef in 52 weeks of Joki
Beetje onwerkelijk om hier een 52 weken topic te openen. Het is allemaal zo snel gegaan. En eigenlijk ook niet. We waren ons al zo'n drie jaar aan het oriënteren om in de verre toekomst een Suomenlapinkoira te mogen verwelkomen. Nooit hadden we verwacht dat er zo snel een geschikte match voor ons zou worden gevonden.   Met een klein bang hartje maar ook veel dankbaarheid melden we dat Mochi er vanaf 27 juli 2022 een klein broertje bij zal krijgen.     ♥ Naam: Virtaava Joki ♥ Roepnaam: Joki ♥ Ras: Suomenlapinkoira (Finse Lappenhond) ♥ Kleur: Black and Tan ♥ DOB: 01/06/2022 ♥ Mama: Sissi Pixilo (Black and White - 2019) ♥ Papa: Rasmus Pixilo (Black Wolf Sable/Wild Boar -2018) ♥ Nationaliteit: BE     Joki komt uit een liefdevol nestje van zes pups waarvan hij de laatstgeborene is. Hij is daarmee de jongste en kleinste van de pups en heeft de paarse kleur toegewezen gekregen. Later droeg hij de naam Victor tot de eigenaar hem in overleg met ons de stamboomnaam Virtaava Joki gegeven heeft. Joki en het 'blauwe' zusje zijn de enige die 'Black' van kleur zijn. Zijn broertje en andere zusjes gelijken meer op papa Raffi. Joki blijkt tot op heden een kalm pupje doch ook ondernemend en nieuwsgierig.     We zijn erg benieuwd naar wat de toekomst ons brengen zal. Hopelijk vinden jullie het leuk om toch een beetje mee te volgen.  
Siara schreef in Jammer van die puppy spuit?
Even een informatief vraagje wat betreft het titeren van pups voor diegenen die hier ervaring mee hebben.   Heeft het nut om een pupje van 9 weken te laten titeren als deze reeds de 6 weken enting heeft ontvangen?    Reeds contact gehad met een dierenarts met jaren ervaring wat betreft Vaccicheck die ons het volgende wist te melden:   "Wij kunnen perfect pups titeren, het is alleen een beetje spijtig dat de pup zijn puppy spuit heeft gekregen en niet direct getiterd is geweest aangezien we nu niet met zekerheid kunnen melden of de pup beschermd is door vaccinatie of door antistoffen van de mama. Dit vraagt vaak een extra titering.   We kunnen alles perfect uitleggen als je langskomt. Ik zou dit zeker wel op 45 minuten zetten zodat we heel de uitleg kunnen doen. De bloedname kan dan onmiddelijk gebeuren, de titering zelf met vaccicheck gebeurt wel op een ander moment aangezien de test 30 minuten timing vraagt."   Ik moet eerlijk zeggen dat ik het zelf ook nogal vaag vind. Niet het titeren zelf maar de uitleg van deze dierenarts. Mijn vriend vind het concept van titeren hier in België eigenlijk maar geldklopperij en wordt hier nog eens in gesterkt na deze mail. In Nederland blijkt men al veel verder te staan op dat vlak.   Is het een optie om bij een pup toch de 9, 12 en 16 weken entingen te laten zetten en dan op 1 jaar te laten titeren alvorens te enten? 
Siara schreef in Overmatig likken (vooral s'nachts)
" Bij onze hond bleek dit stress, maar werd wel getriggerd door iets zoals de rui of een wondje. Ze begon dan met 'normaal' likken maar kon niet meer ophouden.   In geval van Mochi, is er iets veranderd in het slapen? De plek, de geluiden? Is er bij hemzelf iets veranderd - is hij bijv. wat dover geworden waardoor hij jullie niet goed meer hoort boven? " Aurelia Er is niets veranderd aan zijn eigenlijke slaaplocatie. Er is ook niets verplaatst in de kamers waar hij s'nachts toegang tot heeft. De tip van het gehoor is zeker niet slecht, dit gaan we dubbelchecken. Hij is vaak selectief doof maar volgens mij werkt zijn gehoor nog prima.