Beetje onwerkelijk om hier een 52 weken topic te openen. Het is allemaal zo snel gegaan. En eigenlijk ook niet. We waren ons al zo'n drie jaar aan het oriënteren om in de verre toekomst een Suomenlapinkoira te mogen verwelkomen. Nooit hadden we verwacht dat er zo snel een geschikte match voor ons zou worden gevonden.

Met een klein bang hartje maar ook veel dankbaarheid melden we dat Mochi er vanaf 27 juli 2022 een klein broertje bij zal krijgen.

♥ Naam: Virtaava Joki

♥ Roepnaam: Joki

♥ Ras: Suomenlapinkoira (Finse Lappenhond)

♥ Kleur: Black and Tan

♥ DOB: 01/06/2022

♥ Mama: Sissi Pixilo (Black and White - 2019)

♥ Papa: Rasmus Pixilo (Black Wolf Sable/Wild Boar -2018)

♥ Nationaliteit: BE

Joki komt uit een liefdevol nestje van zes pups waarvan hij de laatstgeborene is. Hij is daarmee de jongste en kleinste van de pups en heeft de paarse kleur toegewezen gekregen. Later droeg hij de naam Victor tot de eigenaar hem in overleg met ons de stamboomnaam Virtaava Joki gegeven heeft. Joki en het 'blauwe' zusje zijn de enige die 'Black' van kleur zijn. Zijn broertje en andere zusjes gelijken meer op papa Raffi. Joki blijkt tot op heden een kalm pupje doch ook ondernemend en nieuwsgierig.

We zijn erg benieuwd naar wat de toekomst ons brengen zal. Hopelijk vinden jullie het leuk om toch een beetje mee te volgen.

Wat leuk! Ik volg!

Wat leuk nog een Finse lappenhond op hp zijn mooi honden Finse lappenhond 

Ach wat een dotje  wij volgen mee 

Oh wat leuk! Mijn vriendin staat op de wachtlijst, bij een erg leuke fokker die ik ook persoonlijk ken. Het zal nog wel ruim een jaar duren maar het vooruitzicht is zo leuk!

En wat een knap pupje!

Bedankt iedereen voor het volgen! 

@Pascale, Kahlúa&Willow: Wat leuk! Is het een fokker in NL of BE? Ik vond het vooruitzicht zelf ook meer dan genoeg om me zoet te houden. De jaren zijn voorbij gevlogen.

---

Bij deze een kleine update met dank aan de huidige eigenaar. 

Joki en zijn nestgenootjes zijn dol op verstoppertje spelen achter de bloempotten. Toen ze jonger waren kropen ze met z'n zessen op elkaar achter de bloempot, dat is ondertussen al wat moeilijker geworden. 

Joki doet een lekker dutje en broertje Vito laat zich van z'n beste kant zien. Vito zal bij de eigenaar van het nestje en dus bij mama en papa blijven.

Hier kijken Joki, Victoria en Vito alsof ze net betrapt zijn op iets geks. Die (halve) hangoortjes en melksnor doen me elke keer weer lachen. Het is echt een schatje.

Om de bende volledig te maken post ik ook nog even een fotootje van Vicky en Violet (hierboven) en Viva-Lilu (hieronder) en dan hebben jullie wel een beeld van het volledige nestje.

Viva-Lilu is net als Joki een 'black' kleur. Heel toevallig maar zij en Joki zijn ook de rustigste van het nest. Natuurlijk kan dit nog altijd keren bij het opgroeien maar vond het een grappig toeval.

We hadden vrije keuze uit het hele nest dus we vonden het best een moeilijke opgave om te kiezen tussen een reutje of teefje. Kiezen op kleur is bij de Finse Lappenhond onbegonnen werk want het zijn echte toverballetjes.

Nog twee daagjes te gaan...ben best nerveus over het 'uitlaten'. We laten onze honden liever niet in de tuin hun plasje en poepje doen maar de grasveldjes in de buurt van ons huis worden natuurlijk ook wel bezocht door andere honden in de buurt. Is dit veilig genoeg voor een pup die nog niet volledig geënt of getiterd is? Ik weet dat we dit met Mochi wel gewoon gedaan hebben maar ben tegenwoordig net dat tikkeltje panischer.

Er is ook wel een losloopweide in de buurt inclusief puppyweide maar ik denk dat ik daar héél ver vandaan ga blijven met de nieuwe pup.

Fokker uit Nederland, Noord Brabant. 1 dorp verder dan waar ik woon. Je ziet ze hier ook behoorlijk veel rondlopen trouwens de laatste tijd (niet allemaal van die fokker hoor haha) 

Hele leuke foto's en update 

Quote :  Hopelijk vinden jullie het leuk om toch een beetje mee te volgen. Unquote.

Natuurlijk vinden we dat leuk!

Ik smul altijd van dit soort topics. Soms wens ik dat alle honden zo klein blijven als pups, maar zich wel ontwikkelen qua gedrag en vaardigheden.

Sterkte gewenst voor Mochi, want het schijnt niet altijd leuk te zijn om een broertje te krijgen....

Wat een mooi pupje en wat een leuke naam!

Hopelijk is er meteen een klik tussen Joki en Mochi. Dat zou vast een pak van je hart zijn.

Met uitlaten zou ik een makkelijk plekje heel dicht in de buurt zoeken (waar inderdaad niet zoveel honden komen). Misschien de rand van je tuin? Ik denk niet dat je je zorgen hoeft te maken dat hij het daar altijd blijft doen. Als hij ouder wordt, zal hij het heus wel verder weg gaan doen en de tuin 'sparen'.

Veel succes en veel plezier samen!

Och, wat een lief pluizenbolletje 

Oh wat een leukerd!  Veel plezier samen

Woh wat een heerlijke pup zeg, wat een mooierd....morgen de dag dat je Joki mag verwelkomen...geniet er van he, echt een pup is echt zo leuk....

Wat een poepie ? heel veel geluk met haar. 

Jaaa welkom bij de lappie club  heel veel plezier samen ! Zoals je wel begrijpt, ik ben fan en ik volg 

Wat een leuke en mooie pup.

Nog 1 nachtje slapen en ze is in haar forever home.

Dotties hoor en zou mezelf niet zijn als ik een beetje op onderzoek ben gegaan Hiervoor een Samojeed toch? Is dat heel erg anders dan finse laphonden? Gewoon een vraag uit interesse.

Hoe laat mogen jullie joki ophalen  Anouk van botty ze heeft al een samojeed 

Bedankt iedereen voor de vele reacties. Het was erg fijn om ze allemaal te lezen.

@CatnDog: We zijn inderdaad aan het kijken of we een stukje van onze tuin kunnen afbakenen als (tijdelijk) hondentoilet. Het is niet dat de honden niet in onze tuin hun behoefte mogen doen maar onze tuin is nogal een wildernis en een perfecte thuis voor o.a. teken en ander ongedierte. Als we met de bosmaaier en allerhande aan het werk gaan kunnen we wel enkele vierkante meters vrijmaken denk ik.

@Marijke: Wat een schatjes! Jouw meiden doen me bijna spijt hebben dat ik niet voor een teefje gegaan ben. Echte schoonheden hoor. Verschillen ze erg veel van karakter onderling of zit er ergens een rode draad in? Ben erg benieuwd hoe Joki zal uitgroeien.

@Anouk: Ja, we hebben momenteel een Sammetje in huis. Mochi is ondertussen bijna 9 jaar en voor mij de perfectie zelve. Laat me wel even verduidelijken dat hij soms een echte draak is en ook heel wat medische bagage heeft maar toch is hij perfect voor ons gezin. De enige reden dat er geen tweede Samojeed in huis gehaald wordt is omdat vriendlief het momenteel niet ziet zitten. Hij vindt Mochi te groot, te luid, te aanwezig en te plakkerig. Vriendlief is geen hondenmens maar houdt stiekem heel erg van onze witte wolk. De Finse Lappenhond is eigenlijk een compromis. Vriendlief vind om één of andere reden dit ras wel erg leuk.

Natuurlijk ken ik nog niet genoeg van de Finse Lappenhond om me hierover volledig uit te spreken maar we zijn al bij meerdere fokkers langs geweest en kan wel zeggen dat beide rassen eigenwijs, vocaal, nieuwsgierig en speels zijn. Mochi is een echte clown en dit zag ik ook wel duidelijk terug bij alle Finse Lappenhonden die we hebben ontmoet. Er is wel duidelijk verschil tussen de rassen, zeker qua karakter, maar ik kan er momenteel mijn vinger niet op leggen. Het grootste verschil lijkt me te zitten in de aan/uit-knop, uiting van aanhankelijkheid, uiten van waaksheid, ... Ik ben zeker dat ik een betere vergelijking kan maken wanneer Joki iets ouder is. Misschien weet Marijke ook meteen te zeggen wat de grootste verschillen zijn maar weet niet of zij ook ervaring heeft met Sammetjes.

@Koert: We mogen Joki normaal vanavond na 19u30 gaan ophalen. Dat wordt dus even pittig qua timing en vrees dat er niet veel nachtrust zal inzitten. Hebben we er natuurlijk wel voor over.

---

Het kleine hartje is inderdaad vooral naar Mochi toe. We hopen van harte dat hij Joki zal accepteren. Hij is steeds ontzettend lief en super sociaal geweest naar andere honden en zijn favoriete bezigheid is spelen met andere honden. Op zich hebben we dus wel een goede kans dat het goed komt. Moest het alsnog niet goedkomen is dit geen probleem daar we de honden perfect gescheiden kunnen houden. Dit was wel een vereiste want anders hadden we dit niet gedaan. Mochi blijft prioriteit voor mij. Er staat hem een periode van extra geknuffel en verwennerij te wachten. 

Langs de andere kant maak ik me ook wat zorgen om Joki die momenteel een kilootje minder weegt dan alle leeftijdsgenootjes. Ik maak me druk om niks want hij is op alle vlakken zeer stabiel en goed aan het evolueren maar ik kan het niet laten om dit te vergelijken met Mochi. Hij was ook het 'laatkomertje' van het nest en blijkt uiteindelijk ook de enige van het nest te zijn met zoveel medische problemen. We hopen stiekem dat we ons niet weer iets op de hals gehaald hebben. Nou ja, er is gewoon iets aan zijn karaktertje waardoor we ondanks de prachtige nestgenootjes met hele toffe karakters toch enorm blij zijn dat hij uiteindelijk bij ons mag komen wonen.

Zoals je misschien reeds merkte ben ik wel een beetje stressy wat betreft mijn honden dus mijn excuses als mijn gekribbel soms wat panisch, negatief of paniekerig overkomt.

Om het goed te maken deel ik nog even een filmpje van Joki's laatste avond bij mama en papa.

Super leuk! Schattig beertje dat jullie mogen verwelkomen! 

Veel plezier en succes! 

Wat leuk zeg en wat een lieverd. Ik volg

Je klinkt helemaal niet negatief, hoor. Maar een nieuw pupje in huis is naast heel erg leuk natuurlijk ook heel erg spannend. Ik zou van tevoren ook allerlei beren op de weg zien.

Je hebt qua ras volgens mij een heel goede keuze gemaakt en qua fokker ook. Dan moet je het verder los laten. Op persoonlijkheid en op gezondheid krijg je nooit 100% garantie. Daar komt een hoop onzekerheid en geluk bij kijken. De kleinste in het nest kan zomaar de grootste worden.

Het is maar goed ook dat we dat niet allemaal van tevoren zeker weten (bij honden niet en bij mensen niet). Want dan wil niemand 'dat ene ongezonde hondje'/'minder mooie kindje' meer hebben.

Bedankt allemaal voor de berichtjes.

Het is alsof het lot zelf zich er mee bemoeit. We hebben net het nieuws gekregen van de eigenaar dat Joki een navelbreuk heeft. Blijkbaar heeft de dierenarts dit niet opgemerkt op 6 weken. Ze boden wel meteen aan om de kosten van een eventuele operatie op zich te nemen. Hun dierenarts vind (terecht) dat Joki nog veel te klein is om onder narcose te gaan voor 'zoiets kleins'. Dat snap ik best.

Vriend trekt echter hard aan de rem en ziet het niet meer zitten. Ik heb hem gevraagd om straks zelf even verhaal te halen bij de eigenaar en de dierenarts zodat hij een iets objectiever oordeel kan vellen.

Wat denken jullie? Is een navelbreuk een voorbode van nog meer slecht nieuws? Ik vind het best enorm eng klinken dat hij kan overlijden als er een stukje darm komt vast te zitten. Als ik het goed begrijp kan er dan best ook nooit een nestje komen van Joki aangezien dit mogelijk erfelijk is?

Ik ben er best wel van aangedaan...

Ik ga wel mee lezen dan.  Vind Samojeed een erg leuk ras. Ben in de veronderstelling dat er weinig verschil tussen de Laphond en Samojeed zit omdat bij wijze van spreken ze voor dezelfde doeleinden werden gebruikt alleen in verschillende landen.

Ik kwam dit tegen op:

https://www.dogzine.nl/nl/nieuwsartikelen/navelbreuk-hoe-zit-dat

Met als antwoord op je vraag: Verbanden met andere zaken zijn tot op heden niet duidelijk aangetoond. Of navelbreuken dus als secundair probleem kunnen ontstaan door een aanleg voor een andere afwijking is niet duidelijk. Het is mogelijk, maar zeker geen gegeven.

Siara?

https://www.anicura.nl/behandelingen-diensten/hond/navelbreuk-operatie-hond/

https://www.amc.nl/web/kind-heeft-een-afspraak/kinderchirurgie/navelbreuk-hernia-umbilicalis.htm

Denk wel als je het idee hebt om te gaan fokken ermee? Dat je het dan niet moet doen, wordt bij honden als erfelijke aandoening gezien.

Hoe is de eerste nacht gegaan ?en hoe vind de andere hond het 

Niet te druk maken over een navelbreuk hoor, de fokker en dierenarts kunnen hier wel advies over geven. Zie ook mijn pb! 

het klinkt meestal enger dan het is. 

En om op het verschil Finse lap en Samojeed te reageren:

Zelf geen ervaring met de samojeed maar heb een aantal pupkopers die eerst samojeden hadden en nu overgegaan zijn op de Finse lap. 

Hun ervaringen: Finse lap iets handzamer, iets minder eigenzinnig en iets meer gericht op het gezin. In het algeheel iets makkelijker. 

maar dat zijn dus ervaringen die ik via via heb 

qua het karakter van mijn dames ( je andere vraag): 

bij de meeste Finse lappen zit dezelfde rode draad, tenminste dat zie ik als ik met anderen wandel :-D 

al mijn dames zijn familie ( moeder, dochter en halfzus/tante) 

moeder en dochter lijken qua karakter behoorlijk op elkaar. De ene blaft alleen bij elk stukje opwinding en de ander bijna niet ). Tante is wat meer opzichzelf en wat waakser, maar trekt zich tijdens het wandelen veel minder aan van andere honden. 

nouja en zo kan ik meer dingen opnoemen, paar karaktertrekken typisch Finse lap, maar toch onderling ook eigen trekjes! 

Aha dank Marijke voor de toevoeging. Samojeed dan toch iets feller.

Volgens mij heeft Siara die kleine opgehaald, zie pluizenbollen foto's voorbij komen

Bedankt iedereen voor jullie berichtjes. Sorry voor het late bericht maar met het huishouden, kids, Mochi en nu de pup is het één en al chaos. Helaas bezit ik thuis ook geen computer dat het posten makkelijker zou maken.

Na wat heen en weer getelefoneer en Joki's buikje te hebben bekeken heeft vriendlief uiteindelijk besloten om hem toch mee naar huis te nemen. Tegen middernacht waren we ongeveer thuis met de kleine spruit. Hij was tijdens de autorit erg dapper en heeft vooral geslapen.

De eerste nacht ging prima. Hij was moe van alle belevenissen en sliep meteen in z'n bench met het deurtje open. Lekker knus. Om de twee uur checken en als hij het aangaf zijn we er uit gegaan om hem uit te laten. Hij eet heel flink z'n maaltijden op en drinkt ook al uit zijn grote hondenkom.

Mochi en Joki lieten elkaar met rust de eerste avond en dag. Ze leken mekaar lekker te negeren na het initiële gesnuffel. Nu op dag twee is die kleine jokkebrok Mochi vaak aan het uitdagen tot spel. Mochi wil wel meedoen maar hij weet niet goed wat hij aanmoet met het kleine onderdeurtje. Gek om te zien. Vanochtend was Joki aan Mochi's staart aan het trekken en ik kwam niet meer bij van het lachen. Mochi had echt een hilarische uitdrukking op zijn gezicht. Zo eentje van "Pups, echt waar?!? Wat moet je daar nu mee?" Natuurlijk heb ik dit meteen stopgezet en Joki iets gegeven waar hij wel mocht aan trekken en sleuren. Ze komen voorlopig wel goed overeen dus daar ben ik wel blij om. Mochi loopt ook vaak zelf naar Joki om even polshoogte te nemen dus weet ik dat de pup hem niet stoort momenteel.

Je ziet hier vooral slapende Joki foto's omdat het een sharknado is als hij wakker is. Supersnel en superscherpe tandjes en alles moet er aan geloven. Mijn handen zijn al een waar slagveld. Zetel, stoelen, tafels, kussens, matrassen, kleding, alles moet eraan geloven. Koppig? Ontzettend. Speelgoed om op te bijten? Nee joh, misschien straks.

Vandaag heb ik hem vaak even in de ren moeten pleuren omdat hij zelf geen rust nam en nog eens extra begon te klieren. Rijden op benen, armen en de poten van Mochi en enorm hard doorbijten en vasthouden. Niets daarvan. Netjes in de ren met iets lekkers en 5 minuutjes later ligt hij gezellig in dromenland. Eens wakker vertoont hij dan weer het normale puppengedrag.

Ik mag niet klagen want hij is een voorbeeldige en slimme pup. Wel pittig want heb de combi onderschat. Toen Mochi een pup was heb ik hem solo opgevoed maar dan was het huishouden makkelijker te doen en waren er geen kids in de buurt. Beetje puppyblues zonder het spijtgedeelte. Ben echt enorm blij en dankbaar dat ik dit mag meemaken. Dolverliefd op kleine Joki.

We hebben helaas geen tuigje dat past, blijkbaar was Mochi een veel grotere/dikkere pup. Plasje en poepje doen gebeurt momenteel op een stukje gras tegen de woning zonder enig tuigje of halsband. Als we een beetje oefenen op wandelen dan is het voorlopig met halsbandje en leiband. Niet optimaal want meneer is geen fan van een halsbandje en de musketons van de lijnen die ik heb zijn loodzwaar. Ik vrees dus dat het een tripje naar de dierenwinkel zal worden om hem een tuigje aan te meten. Voorlopig gaat het nog prima los maar lang zal dat niet meer duren.

Verder proberen we hem zijn naam aan te leren alsook een zit hier of daar maar meneer is een trage leerling vergeleken bij Mochi als pup. Geen problemen mee. Gaan lekker op zijn tempo.

Kreeg trouwens de opmerking dat het huishouden nu helemaal Yin en Yang is met een witte en zwarte hond. Kan er wel mee lachen. Twee schatjes. Zo fier op Mochi en trots op de kleine Joki. Ik probeer jullie op de hoogte te houden!